Deel vier

Begrijp Gods houding en laat alle misvattingen van God vallen

Deze God waar jullie momenteel in geloven, hebben jullie er ooit over nagedacht wat voor soort God Hij is? Wanneer Hij een slecht persoon slechte dingen ziet doen, veracht Hij het dan? (Ja.) Wanneer Hij de fouten van onwetende mensen ziet, wat is Zijn houding dan? (Verdriet.) Wat is Zijn houding als Hij ziet dat mensen Zijn offergaven stelen? (Hij veracht hen.) Dit is allemaal heel duidelijk, toch? Wanneer Hij ziet dat iemand achteloos is in zijn geloof in God en op geen enkele manier naar de waarheid op zoek is, wat is dan Gods houding? Jullie zijn hier niet helemaal zeker van, toch? Achteloosheid is een houding die geen zonde is, en het is geen belediging van God. Mensen geloven dat het niet als een blunder moet worden beschouwd. Wat denken jullie dan dat Gods houding is? (Hij is niet bereid hierop te reageren.) Onwillig om erop te reageren – wat voor houding is dit? Het betekent dat God neerkijkt op deze mensen, deze mensen veracht! God behandelt deze mensen door hen opzettelijk in de kou te laten staan. Zijn benadering is om ze opzij te zetten, niet bezig te zijn met enig werk aan hen, waaronder verlichting illuminatie, kastijding of discipline. Dit soort mensen telt gewoon niet mee in Gods werk. Wat is Gods houding ten opzichte van mensen die Zijn gezindheid provoceren en die Zijn bestuurlijke decreten overtreden? Extreme afkeer! God wordt buitengewoon woedend op mensen die geen berouw hebben dat ze Zijn gezindheid hebben geprovoceerd! ‘Woedend’ is gewoon een gevoel, een stemming; het kan geen duidelijke houding vertegenwoordigen. Maar dit gevoel, deze stemming, zal een uitkomst voor deze persoon teweegbrengen: het zal God vullen met extreme afkeer! Wat is het gevolg van deze extreme afkeer? Het is dat God deze persoon opzij zet en er voorlopig niet op reageert. Hij zal wachten tot ze tijdens de vergelding worden ingedeeld. Wat betekent dit? Is er voor deze persoon nog steeds een uitkomst? God is nooit van plan geweest om dit soort mensen een uitkomst te geven! Is het dan niet normaal dat God momenteel niet reageert op dit soort mensen? (Ja.) Hoe moet dit soort mensen zich nu voorbereiden? Ze moeten zich voorbereiden om de negatieve gevolgen op zich te nemen van hun gedrag en het kwaad dat ze hebben aangericht. Dit is Gods reactie op dit soort mensen. Dus ik zeg nu duidelijk tegen dit soort mensen: houd jullie waanideeën niet langer vast en houd jullie niet meer bezig met wensdenken. God zal niet oneindig tolerant zijn tegenover mensen; Hij zal hun overtredingen of ongehoorzaamheid niet oneindig verdragen. Sommige mensen zullen zeggen: “Ik heb ook een paar mensen zoals deze gezien. Als ze bidden, zijn ze vooral geraakt door God en huilen ze bitter. Meestal zijn ze ook erg blij; ze lijken de aanwezigheid van God en Gods leiding te voelen.” Praat geen onzin! Als jullie bitter huilen hoeven jullie niet noodzakelijk door God te zijn geraakt of Gods aanwezigheid te voelen, laat staan Gods leiding. Als mensen God boos maken, zal God hen dan nog steeds leiden? Kortom, wanneer God besloten heeft iemand te elimineren, te verlaten, heeft die persoon al geen uitkomst. Het doet er niet toe hoe zelfgenoegzaam ze zich voelen als ze bidden en hoeveel vertrouwen ze hebben in God in hun hart; dit is al onbelangrijk. Het belangrijkste is dat God dit soort vertrouwen niet nodig heeft, dat God deze persoon al heeft afgewezen. Hoe later met hen om te gaan, is ook onbelangrijk. Wat belangrijk is, is dat op het moment dat deze persoon God kwaad maakt, hun uitkomst al vaststaat. Als God heeft besloten dit soort mensen niet te redden, dan zullen ze achterblijven om gestraft te worden. Dit is Gods houding.

Hoewel een deel van Gods essentie liefde is, en Hij barmhartigheid verleent aan iedereen, vergeten mensen dat Zijn essentie ook waardigheid is. Dat Hij liefde heeft, betekent niet dat mensen Hem vrijelijk kunnen beledigen en dat Hij helemaal geen gevoelens of reacties heeft. Dat Hij genade heeft betekent niet dat Hij geen principes heeft in hoe Hij mensen behandelt. God leeft; Hij bestaat echt. Hij is geen ingebeelde marionet of iets anders. Aangezien Hij bestaat, moeten we te allen tijde zorgvuldig luisteren naar de stem van Zijn hart, aandacht schenken aan Zijn houding en Zijn gevoelens begrijpen. We moeten de verbeeldingskracht van de mens niet gebruiken om God te definiëren en we moeten de gedachten en wensen van de mens niet aan God opleggen, en daarmee God de stijl van de mens en zijn denken laten gebruiken in hoe Hij de mensheid behandelt. Als je dat doet, dan maak je God boos, dan lok je Gods toorn uit, en je daagt Gods waardigheid uit! Dus, nadat jullie de ernst van deze zaak hebben begrepen, dring ik er bij iedereen hier op aan om heel voorzichtig en verstandig te zijn in jullie daden. Wees heel voorzichtig en verstandig in jullie spreken. En als het gaat om hoe jullie God behandelen, hoe voorzichtiger en verstandiger jullie zijn, hoe beter! Wanneer je niet begrijpt wat Gods houding is, spreek dan niet achteloos, wees niet achteloos in je daden en plak niet achteloos etiketten. Sterker nog, trek geen willekeurige conclusies. In plaats daarvan moet je wachten en zoeken; dit is ook een manier om God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je dit punt vooral kunt bereiken en deze houding boven alles kunt aannemen, dan zal God je je domheid, onwetendheid en onredelijkheid niet kwalijk nemen. In plaats daarvan, vanwege jouw angst om God te beledigen, jouw respect voor Gods intenties en jouw bereidwillige houding om Hem te gehoorzamen, zal God je niet vergeten, je leiden en verlichten, of je onvolwassenheid en onwetendheid tolereren. Omgekeerd, als je houding ten opzichte van Hem oneerbiedig zou zijn – het willekeurig beoordelen van God, het willekeurig raden en definiëren van Gods ideeën – dan zal God je een veroordeling, discipline, zelfs straf geven; of Hij zal je een verklaring geven. Misschien zal deze verklaring over jouw uitkomst gaan. Daarom wil ik dit nog een keer benadrukken en iedereen die aanwezig is op het hart drukken heel voorzichtig en verstandig te zijn tegenover alles wat van God komt. Spreek niet achteloos en wees niet onvoorzichtig in je handelingen. Voordat je iets zegt, zou je moeten denken: zou God kwaad worden als ik dit doe? Is dit godvrezend? Zelfs voor eenvoudige zaken, moet je echt proberen om deze vragen aan jezelf te stellen, echt over deze vragen na te denken. Als je overal, in alle dingen en de hele tijd werkelijk kunt beoefenen volgens deze beginselen, vooral met betrekking tot de zaken die je niet begrijpt, dan zal God je altijd begeleiden, en Hij zal je altijd een pad geven om te volgen. Ongeacht wat mensen tentoonspreiden, God ziet het allemaal heel duidelijk, en Hij zal je een nauwkeurige en geschikte evaluatie geven van deze dingen. Nadat je de laatste beproeving hebt ervaren, zal God al jullie gedrag bekijken en het volledig samenvatten om je uitkomst vast te stellen. Dit resultaat zal iedereen ongetwijfeld overtuigen. Wat ik jullie graag wil vertellen, is dat elke daad van jullie, elke actie en elke gedachte jouw lot bepaalt.

Wie bepaalt de uitkomst van de mens

Er is nog een andere belangrijke kwestie, en dat is jouw houding tegenover God. Deze houding is cruciaal! Het bepaalt of jullie uiteindelijk in de richting van de vernietiging zullen gaan, of naar een prachtige bestemming die God voor jullie heeft voorbereid. In het Tijdperk van het Koninkrijk, heeft God al meer dan 20 jaar gewerkt en in de loop van deze 20 jaar waren jullie harten misschien een beetje onzeker over jullie prestaties. In Gods hart heeft Hij echter een echt en waarheidsgetrouw verslag van ieder van jullie bijgehouden. Vanaf het moment dat elk persoon Hem begint te volgen en naar Zijn prediking luistert en steeds meer van de waarheid begrijpt, helemaal tot wanneer deze zijn plicht vervult – God heeft een registratie van elk van deze uitingen. Wanneer iemand zijn plicht doet, wanneer hij wordt geconfronteerd met allerlei omstandigheden, allerlei soorten beproevingen, wat is dan de houding van die persoon? Hoe treden ze op? Hoe voelen ze zich ten opzichte van God in hun hart? … God heeft dit allemaal gedocumenteerd, Hij heeft een verslag van alles. Misschien zijn deze zaken vanuit jullie oogpunt verwarrend. Van waar God staat, zijn ze echter allemaal glashelder en er is zelfs geen enkele vorm van slordigheid. Dit is een kwestie die betrekking heeft op de uitkomst van elk persoon en ook zijn lot en toekomstperspectief. Sterker nog, dit is waar God al Zijn moeite voor doet. Daarom durft God er helemaal niets van te veronachtzamen en tolereert Hij geen enkele slordigheid. God registreert dit verslag van de mensheid en legt een verslag vast van de hele loop van de mens die God volgt, helemaal van het begin tot het einde. Jouw houding ten opzichte van God in deze tijd zal jouw lot bepalen. Is dit niet waar? Geloven jullie nu dat God rechtvaardig is? Zijn Gods daden juist? Hebben jullie nog steeds een ander beeld van God in jullie hoofd? (Nee.) Zeggen jullie dan dat de uitkomst van de mens aan God is om te bepalen of aan de mens zelf om te bepalen? (Het is aan God om te bepalen.) Wie bepaalt dat? (God.) Jullie zijn er niet zeker van, of wel? Broeders en zusters van de kerken in Hong Kong, spreek op – wie bepaalt het? (De mens bepaalt het zelf.) Bepaalt de mens het zelf? Betekent dat dan niet dat het niets met God te maken heeft? Wie wil er spreken namens de Koreaanse kerken? (God bepaalt de uitkomst van de mens op basis van al hun daden en gedrag en op basis van het pad dat ze bewandelen.) Dit is een zeer objectieve reactie. Er is hier iets dat ik jullie allemaal moet vertellen: in de loop van Gods reddingswerk stelt Hij een norm voor de mens. Deze norm is dat de mens het woord van God kan gehoorzamen en over Gods weg kan lopen. Het is deze norm die wordt gebruikt om de uitkomst van de mens te bepalen. Als je in overeenstemming met deze norm van God praktiseert, dan kun je een goede uitkomst verkrijgen; als je dat niet doet, dan kun je geen goede uitkomst verkrijgen. Wie zeg je dan dat deze uitkomst bepaalt? Het is niet alleen God die het bepaalt, maar God en de mens samen. Is dit correct? (Ja.) Waarom is dat? Omdat God actief betrokken wil zijn bij het werk van de redding van de mensheid en een prachtige bestemming voor de mens wil voorbereiden; de mens is het doel van Gods werk en deze uitkomst, deze bestemming, is wat God bereidt voor de mens. Als er geen doel was voor Zijn werk, dan zou God dit werk niet hoeven doen; als God dit werk niet deed, dan zou de mens geen gelegenheid hebben om gered te worden. De mens is het doel van de redding, en hoewel de mens de passieve partij is in dit proces, is het de houding van deze partij die bepaalt of God succesvol zal zijn in Zijn werk om de mensheid te redden. Zonder de leiding van God zou je deze norm niet kennen, en je zou geen doel hebben. Als je deze norm hebt, dit doel, maar je werkt niet mee, je brengt het niet in praktijk, je betaalt de prijs niet, dan krijg je deze uitkomst nog steeds niet. Daarom zeggen we dat deze uitkomst niet van God kan worden gescheiden en dat het niet van de mens kan worden gescheiden. En nu weten jullie wie de uitkomst van de mens bepaalt.

Mensen hebben de neiging om God te definiëren op basis van ervaring

Hebben jullie iets opgemerkt wanneer jullie communiceren over het onderwerp God leren kennen? Is het jullie opgevallen dat Gods huidige houding een verandering heeft ondergaan? Is Gods houding ten opzichte van de mens onveranderlijk? Zal God dit altijd zo blijven verdragen en al Zijn liefde en genade voor onbepaalde tijd aan de mens aanbieden? Deze kwestie omvat ook de essentie van God. Laten we teruggaan naar de eerder besproken kwestie van de zogenaamde verloren zoon. Toen deze vraag werd gesteld, waren jullie antwoorden niet erg duidelijk. Met andere woorden, jullie begrijpen Gods bedoelingen nog steeds niet goed. Zodra mensen weten dat God de mensheid liefheeft, definiëren ze God als een symbool van liefde: ongeacht wat mensen doen, ongeacht hoe zij zich gedragen, ongeacht hoe zij God behandelen, en ongeacht hoe ongehoorzaam ze zijn, dat is allemaal niet van belang want God is liefde en Gods liefde is onbeperkt en onmetelijk. God is liefde, dus kan Hij tolerant zijn tegenover mensen; God is liefde, dus kan Hij genadig zijn jegens mensen, genadig zijn ten opzichte van hun onvolwassenheid, hun onwetendheid en hun ongehoorzaamheid. Klopt dit echt wel? Als sommige mensen eenmaal of een paar keer Gods geduld hebben ervaren, zullen zij dit als kapitaal beschouwen voor hun eigen begrip van God, in de overtuiging dat God voor altijd geduldig jegens hen zal zijn, genadig jegens hen en in de loop van hun leven zullen ze Gods geduld gebruiken en het beschouwen als de norm van Gods manier om met hen om te gaan. Er zijn ook mensen die, wanneer ze eenmaal Gods tolerantie hebben ervaren, God voor altijd zullen omschrijven als tolerant, en deze tolerantie is onbepaald, onvoorwaardelijk en zelfs totaal niet principieel. Zijn deze overtuigingen correct? Telkens als zaken van Gods essentie of Gods gezindheid worden besproken, lijken jullie verbijsterd. Als ik jullie zo zie, word ik een beetje boos. Jullie hebben veel waarheid gehoord over Gods essentie; jullie hebben ook geluisterd naar vele onderwerpen met betrekking tot Gods gezindheid. In jullie hoofd zijn deze kwesties en de waarheid van deze aspecten echter alleen maar herinneringen gebaseerd op theorie en geschreven woorden. Niemand van jullie kan ooit precies ervaren wat Gods wezen in jullie echte leven is, noch kunnen jullie zien wat Gods gezindheid is. Daarom zijn jullie allemaal warrig in jullie overtuigingen, jullie geloven allemaal blindelings, tot het punt dat jullie een oneerbiedige houding ten opzichte van God hebben, dat jullie Hem terzijde schuiven. Waartoe leidt een dergelijke houding ten opzichte van God? Het leidt ertoe dat jullie altijd conclusies trekken over God. Als jullie eenmaal een beetje kennis hebben verworven, voelen jullie je heel tevreden, hebben jullie het gevoel dat jullie God in Zijn geheel hebben verkregen. Naderhand concluderen jullie dat dit is hoe God is, en jullie laten Hem niet vrij bewegen. En altijd wanneer God iets nieuws doet, geven jullie gewoon niet toe dat Hij God is. Op een dag, wanneer God zegt: “Ik houd niet meer van de mens; ik schenk geen genade meer aan de mens; ik heb geen enkele tolerantie of geduld meer tegenover de mens; ik ben vol extreme afkeer en antipathie jegens de mens,” dan zullen mensen in conflict komen met dit soort uitspraken vanuit de grond van hun hart. Sommigen zullen zelfs zeggen: “U bent mijn God niet meer; u bent niet langer de God die ik wil volgen. Als dit is wat u zegt, dan bent u niet langer gekwalificeerd om mijn God te zijn, en hoef ik u niet te blijven volgen. Als u mij geen genade schenkt, mij geen liefde geeft, mij geen verdraagzaamheid geeft, dan zal ik u niet meer volgen. Alleen als u oneindig tolerant bent ten opzichte van mij, altijd geduldig tegenover mij bent, en me laat zien dat u liefde bent, dat u geduld bent, dat u tolerantie bent, pas dan kan ik u volgen en pas dan kan ik het vertrouwen hebben om tot het einde toe te volgen. Aangezien ik van uw geduld en genade verzekerd ben, kunnen mijn ongehoorzaamheid en mijn overtredingen oneindig worden vergeven, en kan ik altijd en overal zondigen, ik kan biechten en ik word telkens en overal weer vergeven, ik kan uw toorn opwekken waar en wanneer ik maar wil. U moet over mij geen eigen mening hebben of conclusies trekken.” Misschien denk je niet zo subjectief en bewust na over deze kwestie, maar als je denkt dat God slechts gereedschap is om je zonden vergeven te krijgen, en een voorwerp dat je kunt gebruiken om een mooie bestemming te bereiken, dan heb je de levende God al ongemerkt tegenover je gesteld, als je vijand. Dit is zoals ik het zie. Je zou kunnen blijven zeggen: “Ik geloof in God”; “Ik zoek de waarheid”; “Ik wil mijn gezindheid veranderen”; “Ik wil me losmaken van de invloed van de duisternis”; “Ik wil God tevreden stellen”; “Ik wil God gehoorzamen”; “Ik wil trouw zijn aan God en mijn plicht goed doen”; enzovoorts. Maar hoe aardig je het ook zegt, hoeveel theorie je ook kent, hoe imposant die theorie ook is, hoe waardig die ook is, het feit is dat er nu velen van jullie al geleerd hebben hoe jullie de verordening, de leerstelling, de theorie die jullie onder de knie hebben, kunnen gebruiken om conclusies over God te trekken en Hem op een volkomen natuurlijke manier tegenover jezelf te stellen. Hoewel jullie letters beheersen en de dogma’s onder de knie hebben, zijn jullie niet echt de realiteit van de waarheid binnengegaan, dus het is erg moeilijk voor jullie om dicht bij God te komen, om God te kennen, om God te begrijpen. Dit is zielig!

Ik zag deze scène op een video: een paar zusters hadden een boek van Het woord verschijnt in het vlees, en zij hielden het hoog omhoog. Ze hielden dit boek tussen zich in, hoger dan hun eigen hoofd. Hoewel dit slechts een beeld is, is wat het in mij oproept geen beeld. Het doet me eerder denken dat wat elke persoon hoog in zijn hart houdt niet Gods woord is, maar het boek van Gods woord. Dit is een heel deprimerende kwestie. Deze manier van praktiseren is gewoon geen kwestie van God hoog houden. Het is omdat jullie God niet begrijpen dat een voor de hand liggende vraag, een heel kleine vraag, jullie ertoe zet jullie eigen ideeën in te zetten. Als ik dingen van jullie vraag, als ik serieus tegen jullie ben, reageren jullie met gissingen en jullie eigen fantasieën; sommigen van jullie nemen zelfs een twijfelachtige toon aan en stellen vragen terug. Dit bevestigt voor mij nog duidelijker dat de God waarin jullie geloven niet de ware God is. Na zoveel jaren Gods woord te hebben gelezen, gebruiken jullie Gods woord, gebruiken jullie Gods werk en meer dogma’s om opnieuw conclusies over God te trekken. Bovendien proberen jullie nooit God te begrijpen; jullie proberen nooit Gods bedoelingen te achterhalen; jullie proberen niet te begrijpen wat Gods houding ten opzichte van de mens is; of hoe God denkt, waarom Hij verdrietig is, waarom Hij boos is, waarom Hij mensen afwijst, zulk soort vragen. Sterker nog, zelfs meer mensen geloven dat God altijd stil is geweest, omdat Hij gewoon de daden van de mensheid in de gaten houdt, omdat Hij geen houding ten opzichte van hen heeft noch Zijn eigen ideeën heeft. Een andere groep gaat nog verder. Deze mensen geloven dat God geen geluid maakt omdat Hij instemt met jullie houding, God geeft geen geluid omdat Hij wacht, God geeft geen geluid omdat Hij geen houding heeft, omdat Gods houding al volledig is uitgewerkt in het boek, het is al in zijn totaliteit aan de mensheid uitgelegd en hoeft niet keer op keer herhaaldelijk aan mensen te worden verteld. Hoewel God zwijgt, heeft Hij nog altijd een houding, een standpunt en een norm die Hij van mensen eist. Hoewel mensen Hem niet proberen te begrijpen en niet proberen Hem te zoeken, is Zijn houding heel duidelijk. Denk eens aan iemand die God eens hartstochtelijk volgde, maar Hem op een gegeven moment in de steek liet en vertrok. Mocht deze persoon nu willen terugkeren, dan weten jullie, verrassend genoeg niet wat Gods gezichtspunt zou zijn en wat Gods houding zou zijn. Is dit niet treurig? In feite is dit een vrij oppervlakkige kwestie. Als jullie echt Gods hart begrepen, zouden jullie Zijn houding tegenover dit soort mensen kennen en zouden jullie geen dubbelzinnig antwoord geven. Omdat jullie het niet weten, sta me toe dat ik het voor jullie invul.

Gods houding tegenover degenen die wegrennen tijdens Zijn werk

Je zult dit soort mensen overal vinden: nadat ze om verschillende redenen zeker zijn geweest over Gods weg, vertrekken ze in stilte en zonder een afscheidswoord om te gaan doen wat hun hart begeert. Voorlopig zullen we niet uitzoeken waarom deze persoon vertrekt. Eerst zullen we bekijken wat Gods houding is ten opzichte van dit soort mensen. Het is heel duidelijk! Vanaf het moment dat deze persoon vertrekt, is in Gods ogen, de tijdspanne van zijn geloof voorbij. Het is niet deze persoon die het heeft beëindigd, maar God. Dat deze persoon God verliet, betekent dat hij God al heeft verworpen, dat hij God al niet meer wil. Het betekent dat hij Gods redding al niet meer accepteert. Aangezien deze persoon God niet wil, kan God hem dan nog steeds willen? Bovendien, wanneer deze persoon deze houding heeft, deze opvatting, en vastbesloten is om God te verlaten, heeft hij Gods gezindheid al in hevige mate geïrriteerd. Ook al is hij niet in woede uitgebarsten en heeft hij God niet vervloekt, ook al heeft hij zich niet schuldig gemaakt aan slecht of buitensporig gedrag, en ook al denkt deze persoon: als er een dag komt waarop ik mijn pleziertjes in de buitenwereld wel heb gehad, of wanneer ik God nog ergens voor nodig heb, dan kom ik wel terug. Of als God mij roept, kom ik terug. Of hij zegt: als ik in de buitenwereld gekwetst ben, als ik zie dat de buitenwereld te donker en te slecht is en ik niet langer mee wil met de stroom, kom ik terug bij God. Zelfs al hebben zulke mensen in gedachten berekend op welk punt ze terugkomen, zelfs al laten zij de deur open voor hun terugkeer, ze realiseren zich niet dat, hoe ze ook denken en hoe ze ook plannen, dit allemaal gewoon wensdenken is. Hun grootste fout is dat ze niet goed weten hoe God zich voelt wanneer ze willen vertrekken. Al op het moment waarop deze persoon beslist om God te verlaten, heeft God hem al volledig verlaten; God heeft zijn bestemming al in Zijn hart vastgesteld. Welke bestemming is dat? Dat deze persoon een van de hamsters is en samen met hen zal vergaan. Zo zien mensen vaak dit soort situaties: iemand verlaat God, maar krijgt geen straf. God werkt volgens Zijn eigen principes. Mensen kunnen sommige dingen zien en sommige dingen worden alleen in Gods hart besloten, dus mensen kunnen het resultaat niet zien. Wat mensen zien is niet noodzakelijkerwijs de ware kant van de dingen; maar de andere kant, de kant die je niet ziet, dat zijn de ware gedachten en conclusies van Gods hart.

Mensen die wegrennen tijdens Gods werk zijn degenen die de ware weg verlaten

Dus waarom kan God dit soort persoon zo’n zware straf geven? Waarom is God zo woedend op hem? Allereerst weten we dat Gods gezindheid majesteit is, toorn is. Hij is geen schaap dat door iemand wordt afgeslacht; sterker nog, Hij is geen marionet die door de mensen wordt bestuurd zoals ze willen. Hij is ook geen lege lucht, waar mensen naar believen de baas over kunnen spelen. Als je echt gelooft dat God bestaat, zou je een hart moeten hebben dat God vreest, en zou je moeten weten dat Gods wezen niet boos mag worden gemaakt. Deze boosheid kan worden veroorzaakt door een woord; misschien een gedachte; misschien verachtelijk gedrag; misschien mild gedrag, gedrag dat redelijk is in de ogen en de moraal van de mens; of misschien wordt het veroorzaakt door een doctrine, een theorie. Echter, zodra je God kwaad maakt is je kans verkeken en zijn je dagen geteld. Dit is iets vreselijks! Als je niet begrijpt dat God niet beledigd mag worden, dan ben je misschien niet bang voor God, en misschien beledig je hem dan altijd. Als je niet weet hoe je God moet vrezen, dan ben je niet in staat om God te vrezen, en weet je niet hoe je zelf het pad moet volgen om Gods weg te bewandelen, God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je je hier eenmaal bewust van wordt, kun je er ook van bewust zijn dat God niet beledigd kan worden, dan zul je weten wat het is om God te vrezen en het kwade te mijden.

Wandelen op de weg van God vrezen en het kwaad mijden, gaat niet noodzakelijkerwijs over hoeveel je van de waarheid weet, hoeveel beproevingen je hebt ervaren, of hoeveel discipline je hebt gehad. Het hangt er eerder van af wat de essentie van je hart is ten opzichte van God en wat je houding ten opzichte van God is. De essentie van mensen en hun subjectieve houding – die zijn heel erg belangrijk. Als het gaat om die mensen die God hebben verzaakt en verlaten, is Gods gezindheid zozeer getergd door hun verachtelijke houding ten opzichte van God en door hun harten die de waarheid verachten, dat zij, voor zover het God betreft, nooit vergeven zullen worden. Ze hebben geweten van het bestaan van God, ze hebben de informatie gekregen dat God al is aangekomen, ze hebben zelfs Gods nieuwe werk ervaren. Hun vertrek wordt niet veroorzaakt door misleiding, en het is ook niet omdat ze er een onduidelijk beeld van hebben. Het is zelfs nog minder zo, dat ze ertoe worden gedwongen. Veeleer hebben ze er bewust en bij hun volle verstand, voor gekozen om God te verlaten. Hun vertrek is niet omdat ze de weg kwijt zijn, het is niet omdat ze worden verworpen. Daarom zijn ze in Gods ogen geen lam dat van de kudde is afgedwaald, laat staan een verloren zoon die de weg kwijt is. Zij gingen straffeloos weg, en een dergelijke toestand, een dergelijke situatie, roept Gods gezindheid over zich af, en hierom laat Hij het hopeloos met hen aflopen. Is dit resultaat niet angstaanjagend? Dus als mensen God niet kennen, kunnen ze God beledigen. Dit is geen geringe zaak! Als iemand de houding van God niet serieus neemt en toch gelooft dat God uitkijkt naar hun terugkeer, omdat zij een van Gods verloren lammeren zijn en God nog steeds wacht op een verandering in hun hart, dan is deze persoon niet ver verwijderd van de dag dat hij zal worden gestraft. God zal niet gewoon weigeren om hen toe te laten. Dit is de tweede keer dat ze Zijn gezindheid over zich afroepen; het is nog veel erger! De oneerbiedige houding van deze persoon heeft Gods bestuurlijke decreten al beledigd. Zal God ze nog steeds toelaten? Gods principes met betrekking tot deze zaak zijn: als iemand zeker is geweest over de ware weg en toch nog steeds bewust en bij zijn volle verstand God kan afwijzen, en afstand kan nemen van God, dan zal God de weg naar zijn redding blokkeren, en zal de poort naar het koninkrijk voortaan voor hem gesloten zijn. Als deze persoon nogmaals aanklopt, zal God de deur niet meer voor hem openen. Deze persoon zal voor altijd buitengesloten worden. Misschien hebben sommigen van jullie het verhaal over Mozes in de Bijbel gelezen. Nadat Mozes door God was gezalfd, waren de 250 leiders ontevreden over Mozes vanwege zijn daden en om verschillende andere redenen. Wie hebben ze geweigerd te gehoorzamen? Niet Mozes. Ze weigerden Gods voorschriften te gehoorzamen; zij weigerden Gods werk in deze zaak te gehoorzamen. Ze zeiden het volgende: “Jullie gaan veel te ver, want het hele volk is heilig, iedereen, en Jehova is in hun midden …” Zijn deze woorden in de ogen van de mens serieus? Ze zijn niet serieus! In ieder geval is de letterlijke betekenis van de woorden niet serieus. In juridische zin breken ze geen wetten, want oppervlakkig gezien is het geen vijandige taal of woordgebruik, laat staan dat het een godslasterlijke betekenis heeft. Het is een gewone zin, meer niet. Maar waarom kunnen deze woorden dan zoveel woede bij God opwekken? Omdat ze niet tegen mensen worden gesproken, maar tegen God. De houding en gezindheid die daardoor tot uitdrukking wordt gebracht, is precies wat de gezindheid van God mateloos irriteert, vooral datgene van Gods gezindheid dat niet beledigd mag worden. We weten allemaal hoe het uiteindelijk afliep met hen. Wat is het standpunt van degenen die God hebben verlaten? Wat is hun houding? En waarom leiden hun standpunt en houding ertoe dat God op zo’n manier met hen omgaat? De reden is dat ze heel goed weten dat Hij God is, maar er toch nog steeds voor kiezen om Hem te verraden. Dat is de reden waarom de kans op redding hen is ontnomen. Zoals de Bijbel zegt: “Wanneer we willens en wetens blijven zondigen nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk.” Is deze kwestie jullie nu duidelijk?

Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.