-
Een Echt PartnerschapOnlangs dacht ik dat ik een harmonieus partnerschap was aangegaan. Mijn partner en ik konden alles bespreken, soms vroeg ik hem zelfs om op mijn tekortkomingen te wijzen, en we hadden nooit onenigheid, dus ik dacht dat we een harmonieus partnerschap hadden bereikt.
-
Wees streng voor jezelf om anderen te disciplinerenNadat ik dit allemaal besefte, begon ik aandacht te besteden aan mijn eigen binnengaan en eerst mijn eigen problemen op te lossen toen er dingen gebeurden.
-
Er schuilt een groot geluk in eerlijkheidVan kleins af aan heb ik altijd van mijn ouders geleerd: “Je moet niet het hart hebben om anderen kwaad te doen, maar je moet waakzaam zijn om zelf niet te worden gekwetst.” Daarnaast heb ik zelf veel mensen bedrogen zien
-
Je bevrijden uit de ketenenTien jaar geleden, in de tijd dat ik voorganger was, deed ik altijd wat ik zelf wilde en handelde ik roekeloos, ten gevolge van mijn zelfingenomen natuur,
-
Gods liefde leidde me door de beproeving van ziekteOndanks dat ik gekweld was geweest door ziekte, zodat ik tussen leven en dood had gezweefd, was God altijd bij me geweest en was Hij nooit van mijn zijde geweken
-
De kracht van het gebed – getuigen van een wonder te midden van wanhoopDe echtgenoot van de hoofdpersoon is betrokken geweest bij een ernstig auto-ongeval en verkeert in kritische toestand. Ze krijgt niet alleen te maken met de pijn haar echtgenoot te kunnen verliezen, maar gaat ook gebukt onder de druk geld te moeten lenen en haar schuld terug te moeten betalen. Terwijl deze ramp zich ontvouwt, bidt ze tot God en vertrouwt ze op God. Ze vindt, onder de leiding van Gods woorden, geloof en kracht en is in het midden van haar wanhoop getuige van een wonder.
-
Hoe ik als zeventiger darmkanker kreeg: God redde mij van de dood (Deel 1)Een christelijke vrouw heeft als zeventiger darmkanker in een vergevorderd stadium. Hoe zal ze zich op God kunnen verlaten om de banden van een mogelijke dood te overwinnen, nu haar leven in gevaar is?
-
Hoe ik als zeventiger darmkanker kreeg: God redde mij van de dood (Deel 2)Toen mijn familieleden hoorden dat ik darmkanker in een vergevorderd stadium had, dachten ze allemaal dat ik zeker zou gaan sterven. De een na de ander kwam naar het ziekenhuis om mij te bezoeken en ze bespraken zelfs de organisatie van de begrafenisplechtigheid met mijn kinderen. Toch was ik niet zenuwachtig en leed ik niet; ik voelde me heel vredig. Toen ik op het punt stond om geopereerd te worden, zag ik hoe bezorgd en bang mijn kinderen om mij waren. Daarom probeerde ik hun raad te geven en hen gerust te stellen. “Wees niet bezorgd om mij.
