Ik heb veel werk gedaan in jullie midden en heb natuurlijk ook een aantal uitspraken gedaan. Maar toch heb ik het gevoel dat mijn woorden en mijn werk niet volledig het doel van mijn werk in de laatste dagen hebben vervuld. Want in de laatste dagen is mijn werk niet in het belang van één persoon of bepaalde mensen, maar bedoeld om mijn inherente gezindheid te tonen. Echter, om talloze redenen – misschien een gebrek aan tijd of een hectisch werkschema – heeft mijn gezindheid de mens niet in staat gesteld om mij ook maar enigszins te kennen. Daarom snel ik voort naar mijn nieuwe plan, naar mijn laatste werk, om een nieuwe bladzijde van mijn werk open te slaan, zodat iedereen die mij ziet zich op de borst zal slaan en onophoudelijk zal wenen en jammeren vanwege mijn bestaan. Dit is omdat ik het einde van de mensheid naar de wereld breng en vanaf nu leg ik mijn gehele gezindheid bloot aan de mensheid, zodat allen die mij kennen en allen die mij niet kennen, hun ogen mogen uitkijken dat ik inderdaad naar de mensenwereld ben gekomen, op aarde ben gekomen waar alle dingen zich vermenigvuldigen. Dit is mijn plan, het is mijn enige ‘bekentenis’ sinds mijn schepping van de mensheid. Ik zou willen dat jullie je onverdeelde aandacht konden schenken aan elke beweging die ik maak, want mijn stok drukt zich opnieuw dicht tegen de mensheid aan, tegen allen die zich tegen mij verzetten.

Samen met de hemelen begin ik aan het werk dat ik moet doen. En zo baan ik mijn weg door de mensenmassa’s en beweeg ik mij tussen hemel en aarde, zonder dat iemand ooit mijn bewegingen waarneemt of mijn woorden opmerkt. Daarom vordert mijn plan nog steeds gestaag. Al jullie zintuigen zijn alleen zodanig afgestompt dat jullie geen flauw benul hebben van de stappen van mijn werk. Maar er zal zeker een dag komen waarop jullie beseffen wat mijn bedoeling is. Vandaag leef ik samen met jullie en lijd ik samen met jullie. Ik weet allang hoe de mensheid tegen mij aankijkt. Ik wens geen verdere uitleg te geven, en al helemaal geen voorbeelden meer te geven van een pijnlijk onderwerp waardoor jullie beschaamd worden. Mijn enige wens is dat jullie alles wat jullie gedaan hebben in jullie hart bewaren, zodat we onze rekening mogen opmaken op de dag dat we elkaar zullen weerzien. Ik wil niemand van jullie vals beschuldigen, want ik heb altijd juist, eerlijk en eervol gehandeld. Natuurlijk wil ik ook dat jullie open en grootmoedig kunnen zijn en niets doen wat tegen de hemel en de aarde en jullie geweten ingaat. Dit is het enige wat ik van jullie vraag. Veel mensen voelen zich rusteloos en onbehaaglijk, omdat ze afschuwelijke dingen hebben gedaan; en velen zijn beschaamd over zichzelf, omdat ze nooit één goede daad hebben verricht. Maar er zijn ook velen die zich verre van beschaamd voelen door hun zonden en van kwaad tot erger gaan. Hun maskers vallen volledig af, zodat hun afgrijselijke trekken zichtbaar worden – welke nog volledig openbaar moesten worden – om mijn gezindheid te beproeven. Ik maak me niet druk, noch sla ik te zeer acht op de daden van een enkele persoon. Echter, ik doe het werk wat ik moet doen, zij het informatie inwinnen, het land afstruinen of iets doen wat me interesseert. Op belangrijke momenten zal ik verdergaan met mijn werk onder de mensen zoals oorspronkelijk de bedoeling was, geen seconde te laat of te vroeg en met zowel gemak als doeltreffendheid. Echter, bij elke stap in mijn werk worden sommige mensen terzijde geschoven, want ik veracht hun vleierij en huichelachtige kruiperigheid. Zij die mij weerzinwekkend zijn, zullen zeker verlaten worden, hetzij opzettelijk of onopzettelijk. Samengevat wil ik allen die ik veracht ver van me houden. Nodeloos te vermelden: ik zal de kwaden niet sparen die in mijn huis achterblijven. Omdat de dag van de straf van de mens nabij is, heb ik geen haast om al die verachtelijke zielen uit te werpen, want ik heb mijn eigen plan.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Bereid voldoende goede daden voor voor je bestemming