Gods rechtvaardige gezindheid (Deel twee)

Hoewel Gods toorn verborgen en onbekend is voor de mens, tolereert deze geen belediging

Gods omgang met de hele dwaze en onwetende mensheid is voornamelijk gebaseerd op genade en tolerantie. Zijn toorn daarentegen is verborgen in de overgrote meerderheid van tijd en dingen; deze is onbekend voor de mens. Dientengevolge is het moeilijk voor de mens om Gods toorn te zien, en het is ook moeilijk om Zijn toorn te begrijpen. Als zodanig neemt de mens Gods toorn te licht op. Wanneer de mensen oog in oog staan met Gods laatste werk en laatste stap, het tolereren en vergeven van de mens – dat wil zeggen, wanneer Gods laatste voorbeeld van genade en Zijn laatste waarschuwing hen bereiken – wanneer ze dan nog steeds dezelfde methoden gebruiken om God te weerstaan en geen enkele moeite doen om tot inkeer te komen, een andere weg in te slaan of Zijn genade te aanvaarden, dan zal God niet langer tolerant en geduldig tegenover hen zijn. Integendeel, op dat moment zal God Zijn genade intrekken. Hierna zal Hij alleen Zijn toorn uitzenden. Hij kan Zijn toorn op verschillende manieren uiten, net zoals Hij verschillende methoden kan gebruiken om mensen te straffen en te vernietigen.

Gods gebruik van vuur om de stad Sodom te vernietigen is Zijn snelste methode om een mensheid of iets volkomen te vernietigen. Het verbranden van de bevolking van Sodom vernietigde meer dan hun fysieke lichamen; het vernietigde ook volledig hun geesten, hun zielen en hun lichamen, en verzekerde daarmee dat de mensen in deze stad ophielden te bestaan in zowel de materiële wereld als de wereld die onzichtbaar is voor de mens. Dit is een manier waarop God Zijn toorn openbaart en uitdrukt. Deze manier van openbaren en uitdrukken is een aspect van het wezen van Gods toorn, net zoals het natuurlijk ook een openbaring is van het wezen van Gods rechtvaardige gezindheid. Wanneer God Zijn toorn uitzendt, stopt Hij met het openbaar maken van enige vorm van genade of goedertierenheid, noch vertoont Hij meer van Zijn tolerantie of geduld; er is geen persoon, ding of reden die Hem kan overhalen om geduldig te blijven, om Zijn genade opnieuw te schenken, om opnieuw Zijn tolerantie te doen gelden. In plaats van deze dingen, zal God zonder enige aarzeling Zijn toorn en majesteit zenden, doen wat Hij wenst, en Hij zal deze dingen op een snelle en pure manier doen in overeenstemming met Zijn eigen wensen. Dit is de manier waarop God Zijn toorn en majesteit zendt, welke de mens niet mag beledigen, en het is ook een uitdrukking van één aspect van Zijn rechtvaardige gezindheid. Wanneer mensen getuige zijn van het feit dat God zorg en liefde betoont jegens de mens, zijn zij niet in staat Zijn wraak te ontdekken, Zijn majesteit te zien of Zijn intolerantie voor belediging te voelen. Deze dingen hebben mensen er altijd toe gebracht te geloven dat Gods rechtvaardige gezindheid alleen bestaat uit genade, verdraagzaamheid en liefde. Wanneer iemand echter ziet dat God een stad verwoest of een mensheid verafschuwt, dan geven Zijn toorn in de vernietiging van de mens en Zijn majesteit mensen de kans om een glimp op te vangen van de andere kant van Zijn rechtvaardige gezindheid. Dit is Gods onverdraagzaamheid tegenover belediging. Gods gezindheid die geen belediging tolereert, overtreft de verbeeldingskracht van enig geschapen wezen, en onder de niet-geschapen wezens is geen enkel wezen in staat om zich ermee te bemoeien of deze te beïnvloeden; sterker nog, deze kan niet worden voorgewend of geïmiteerd. Daarom is dit aspect van Gods gezindheid het aspect dat de mensheid het beste zou moeten kennen. Alleen God Zelf heeft een dergelijke gezindheid en alleen God Zelf bezit dit soort gezindheid. God bezit dit soort rechtvaardige gezindheid omdat Hij boosaardigheid, duisternis, opstandigheid en Satans slechte daden – die de mens verderven en verslinden – veracht, omdat Hij alle daden van zonde die tegen Hem gericht zijn verafschuwt en omwille van Zijn heilige en onbezoedelde wezen. Het is hierom dat Hij geen van de geschapen of niet-geschapen wezens zal toestaan om openlijk tegen Hem in te gaan of Hem te betwisten. Zelfs iemand die Hij eenmaal genade geschonken heeft, of geselecteerd heeft, hoeft slechts Zijn gezindheid te provoceren en Zijn principe van geduld en verdraagzaamheid te overtreden, en Hij zal Zijn rechtvaardige gezindheid vrijlaten en onthullen zonder de minste vorm van genade of aarzeling – een gezindheid die geen belediging tolereert.

Gods toorn is een waarborg voor alle rechtvaardige krachten en alle positieve dingen

Wanneer je deze voorbeelden van Gods spraak, gedachten en daden begrijpt, ben je dan in staat om Gods rechtvaardige gezindheid te begrijpen, een gezindheid die niet beledigd kan worden? Uiteindelijk is dit een aspect van de gezindheid die uniek is voor God Zelf, ongeacht hoeveel de mens kan begrijpen. Gods intolerantie voor belediging is Zijn exclusieve wezen; Gods toorn is Zijn exclusieve gezindheid; Gods majesteit is Zijn exclusieve wezen. Het principe achter Gods woede toont de identiteit en status aan die alleen Hij bezit. Je hoeft niet te vermelden dat het ook een symbool is van het wezen van de unieke God Zelf. Gods gezindheid is Zijn eigen inherente wezen. Deze verandert helemaal niet met het verstrijken van de tijd, en verandert ook niet telkens wanneer de locatie verandert. Zijn inherente gezindheid is Zijn intrinsieke wezen. Ongeacht aan wie Hij werkt, Zijn wezen verandert niet en Zijn rechtvaardige gezindheid evenmin. Wanneer iemand God kwaad maakt, is hetgeen Hij zendt Zijn inherente gezindheid; op zo’n moment verandert het principe achter Zijn woede niet, noch Zijn unieke identiteit en status. Hij wordt niet boos vanwege een verandering in Zijn wezen of omdat Zijn gezindheid verschillende elementen heeft voortgebracht, maar omdat de tegenstand van de mens tegen Hem Zijn gezindheid beledigt. Het onbeschaamde tarten van de mens tegenover God vormt een ernstige uitdaging van Gods identiteit en status. God is van mening dat de mens Hem betwist en Zijn toorn test, wanneer de mens Hem uitdaagt. Wanneer de mens zich tegen God verzet, wanneer de mens God betwist, wanneer de mens voortdurend de woede van God test – en dat is ook wanneer de zonde ongebreideld wordt – dan zal Gods toorn natuurlijk worden onthuld en zich presenteren. Daarom symboliseert Gods uitdrukking van Zijn toorn dat alle kwade machten zullen ophouden te bestaan; het symboliseert dat alle vijandige krachten zullen worden vernietigd. Dit is het unieke karakter van Gods rechtvaardige gezindheid en het is het unieke van Gods toorn. Wanneer Gods waardigheid en heiligheid in het geding zijn, wanneer rechtvaardige krachten worden belemmerd en niet worden gezien door de mens, dan zal God Zijn toorn zenden. Vanwege het wezen van God zijn alle krachten op aarde die God betwisten, en zich tegen Hem verzetten en met Hem strijden, slecht, verdorven en onrechtvaardig; ze komen van Satan en behoren hem toe. Omdat God rechtvaardig, behorend tot het licht en onberispelijk heilig is, zullen alle boze, verdorven en aan Satan toebehorende dingen verdwijnen na de vrijlating van Gods toorn.

Hoewel de uitstorting van Gods toorn één aspect is van de uitdrukking van Zijn rechtvaardige gezindheid, is Gods toorn absoluut niet willekeurig wat betreft het doelwit ervan, of zonder principe. Integendeel, God is helemaal niet snel boos, en Hij onthult ook niet roekeloos Zijn toorn en Zijn majesteit. Bovendien is Gods toorn aanzienlijk beheerst en gematigd; deze is helemaal niet te vergelijken met hoe de mens in woede uitbarst of zijn woede uit. Veel gesprekken tussen de mens en God zijn in de Bijbel vastgelegd. De woorden van sommige van deze personen waren oppervlakkig, onwetend en infantiel, maar God sloeg hen niet neer, noch veroordeelde Hij hen. Om in het bijzonder te kijken naar de beproeving van Job: hoe behandelde Jehova God de drie vrienden van Job en de anderen nadat Hij de woorden hoorde die ze tegen Job spraken? Heeft Hij hen veroordeeld? Werd Hij woedend op hen? Niets van dat alles! In plaats daarvan zei Hij tegen Job dat hij voor hen moest bidden en smeken; God daarentegen rekende ze hun fouten niet aan. Deze voorbeelden vertegenwoordigen allemaal de primaire houding waarmee God de verdorven, onwetende mensheid behandelt. Daarom is het vrijlaten van Gods toorn in geen geval een manier om lucht te geven aan Zijn gemoedstoestand. Gods toorn is geen volledige uitbarsting van woede zoals de mens die opvat. Het is niet zo, dat God Zijn toorn vrij laat omdat Hij niet in staat is om Zijn eigen gemoedstoestand te beheersen of omdat Zijn toorn het kookpunt heeft bereikt en moet worden geventileerd. Integendeel, Zijn toorn is een weergave van Zijn rechtvaardige gezindheid en een oprechte uitdrukking van Zijn rechtvaardige gezindheid; het is een symbolische openbaring van Zijn heilige wezen. God is toorn, Hij tolereert geen belediging – dit wil niet zeggen dat Gods toorn geen onderscheid maakt tussen oorzaken, of onprincipieel is. Het is de verdorven mensheid die een exclusief patent heeft op onbezonnen, willekeurige uitbarstingen van woede die geen onderscheid maken tussen oorzaken. Als een man eenmaal een bepaalde status heeft, zal hij het vaak moeilijk vinden om zijn gemoedstoestand te beheersen, en dus zal hij het leuk vinden om zijn ontevredenheid en emoties te uiten; hij zal vaak zonder reden ontsteken in woede, om blijk te geven van zijn mogelijkheden en anderen te laten weten dat zijn status en identiteit anders zijn dan die van gewone mensen. Natuurlijk zullen verdorven mensen zonder enige status ook regelmatig hun zelfbeheersing verliezen. Hun woede wordt vaak veroorzaakt door schade aan hun individuele voordelen. Om zijn eigen status en waardigheid te beschermen, zal de verdorven mensheid vaak zijn emoties uiten en zijn arrogante natuur onthullen. De mens zal in woede ontsteken en uiting geven aan zijn emoties om het bestaan van zonde te rechtvaardigen, en deze daden zijn de manieren waarop de mens zijn ontevredenheid uitdrukt. Deze daden zijn vol onreinheid; vol plannen en intriges; vol verdorvenheid en het kwaad van de mens; meer nog, ze zijn vol wilde ambities en verlangens van de mens. Wanneer het recht zich teweerstelt tegen de kwaadaardigheid, zal de mens niet in woede ontsteken om het bestaan van rechtvaardigheid te verdedigen; wanneer daarentegen de krachten van rechtvaardigheid worden bedreigd, vervolgd en aangevallen, is de houding van de mens er een van negeren, ontwijken of terugdeinzen. Echter, wanneer de mens tegenover de krachten van het kwaad staat, is de houding van de mens er een van toegeven, buigen en schaven. Daarom is het lucht geven aan de emoties van de mens een ontsnapping van kwade krachten, een uitdrukking van het ongebreidelde en onhoudbare slechte gedrag van de zinnelijke mens. Wanneer God Zijn toorn zendt, zullen echter alle kwade krachten worden tegengehouden; alle zonden van het beschadigen van de mens zullen worden tegengehouden; alle vijandige krachten die Gods werk belemmeren zullen duidelijk worden gemaakt, gescheiden en vervloekt; alle medeplichtigen van Satan die zich tegen God keren, zullen gestraft en uitgeroeid worden. In hun plaats zal Gods werk vrij van obstakels doorgaan; Gods managementplan zal zich stap voor stap volgens schema verder ontwikkelen; Gods uitverkoren volk zal vrij zijn van Satans verstoring en bedrog; zij die God volgen zullen Gods leiderschap en voorziening genieten in een rustige en vredige omgeving. Gods toorn is een waarborg die alle kwade krachten ervan weerhoudt zich te vermenigvuldigen en ongebreideld door te kunnen gaan, en het is ook een waarborg die het bestaan en de verspreiding van alle rechtvaardige en positieve dingen beschermt en hen eeuwig beschermt tegen onderdrukking en ondermijning.

Kunnen jullie het wezen van Gods toorn zien in Zijn vernietiging van Sodom? Is er iets vermengd met Zijn woede? Is Gods woede puur? Om de bewoording van de mens te gebruiken, is Gods toorn onvervalst? Zit er enige list achter Zijn toorn? Is er een samenzwering? Zijn er onuitspreekbare geheimen? Ik kan jullie streng en plechtig vertellen: er is geen deel van Gods toorn dat iemand tot twijfel kan brengen. Zijn woede is pure, onvervalste woede en herbergt geen andere intenties of doelen. De reden voor Zijn woede is zuiver, onberispelijk en boven kritiek verheven. Het is een natuurlijke openbaring en weergave van Zijn heilige wezen; het is iets wat geen enkel wezen in de schepping bezit. Dit is onderdeel van Gods unieke rechtvaardige gezindheid, en het is ook een opvallend verschil tussen het respectievelijke wezen van de Schepper en Zijn schepping.

Ongeacht of men boos wordt voor iemands aanzicht of achter zijn rug, iedereen heeft een andere intentie en een ander doel. Misschien bouwt men zijn prestige op, of misschien verdedigt men zijn eigen belangen, houdt men zijn imago in stand of wil men zijn gezicht niet verliezen. Sommigen zijn terughoudend in hun woede, terwijl anderen roekelozer zijn en in woede ontsteken wanneer ze er zin in hebben zonder de minste terughoudendheid. Kortom, de woede van de mens komt voort uit zijn verdorven gezindheid. Wat het doel ook is, het is van het vlees en van de natuur; het heeft niets te maken met rechtvaardigheid of onrecht omdat niets in de aard en het wezen van de mens overeenkomt met de waarheid. Daarom moeten het slechte humeur van de verdorven mensheid en Gods toorn niet in één adem genoemd worden. Zonder uitzondering begint het gedrag van een mens die door Satan is verdorven met het verlangen om verdorvenheid te beschermen en het is gebaseerd op verdorvenheid; daarom kan de woede van de mens niet in één adem worden genoemd met Gods toorn, hoe gerechtvaardigd dit in theorie ook mag lijken. Wanneer God Zijn woede zendt, wordt kwade krachten een halt toegeroepen, worden kwade dingen vernietigd, terwijl rechtvaardige en positieve dingen Gods zorg en bescherming genieten en mogen doorgaan. God zendt Zijn toorn omdat onrechtvaardige, negatieve en slechte dingen de normale activiteit en ontwikkeling van rechtvaardige en positieve dingen belemmeren, verstoren of vernietigen. Het doel van Gods woede is niet om Zijn eigen status en identiteit te beschermen, maar om het bestaan van rechtvaardige, positieve, mooie en goede dingen te beschermen, om de wetten en de orde van het normale voortbestaan van de mensheid te beschermen. Dit is de hoofdoorzaak van Gods toorn. Gods woede is een zeer juiste, natuurlijke en ware openbaring van Zijn gezindheid. Er zit geen bedoeling achter Zijn woede, noch is er sprake van bedrog of samenzwering; Bovendien bevat Zijn woede niets van de verlangens, sluwheid, boosaardigheid, geweld, kwaad of wat ook dat de gehele verdorven mensheid kenmerkt. Voordat God Zijn woede zendt, heeft Hij de kern van elke zaak al heel duidelijk en volledig waargenomen en heeft Hij al nauwkeurige, duidelijke definities en conclusies geformuleerd. Gods doelstelling in alles wat Hij doet is dus glashelder, evenals Zijn houding. Hij is niet warrig; Hij is niet blind; Hij is niet impulsief; Hij is niet onvoorzichtig; meer nog, Hij is niet beginselloos. Dit is het praktische aspect van Gods toorn, en vanwege dit praktische aspect van Gods toorn heeft de mensheid haar normale bestaan bereikt. Zonder Gods toorn zou de mensheid afglijden tot abnormale levensomstandigheden; alle dingen die juist, mooi en goed zijn zouden worden vernietigd en ophouden te bestaan. Zonder Gods toorn zouden de wetten en de orde waar de schepping aan onderhevig is, worden verbroken of zelfs volledig worden ondermijnd. Sinds de schepping van de mens heeft God voortdurend Zijn rechtvaardige gezindheid gebruikt om het normale bestaan van de mensheid te beschermen en te ondersteunen. Omdat Zijn rechtvaardige gezindheid toorn en majesteit bevat, worden alle slechte mensen, dingen, voorwerpen en alle dingen die het normale bestaan van de mensheid verstoren en beschadigen, gestraft, beheerst en vernietigd vanwege Zijn toorn. In de afgelopen paar millennia heeft God onophoudelijk Zijn rechtvaardige gezindheid gebruikt om alle soorten onreine en boze geesten die tegen God zijn en die als medeplichtigen en deurwaarders van Satan optreden in Zijn werk om de mensheid te beheren, neer te slaan en te vernietigen. Op deze manier heeft Gods werk voor de redding van de mens altijd vooruitgang geboekt volgens Zijn plan. Dit wil zeggen dat vanwege het bestaan van Gods toorn, de meest rechtvaardige zaak onder de mensen nooit is vernietigd.

Nu jullie inzicht hebben in het wezen van Gods toorn, moeten jullie zeker een nog beter begrip hebben van hoe je Satans kwaad kunt onderscheiden!

Hoewel Satan humaan, rechtvaardig en deugdzaam lijkt, is hij wreed en kwaadaardig in wezen

Satan verkrijgt zijn roem door het publiek te misleiden. Hij werpt zich vaak op als een voorvechter en rolmodel van rechtvaardigheid. Onder de vlag van het beschermen van rechtvaardigheid, schaadt hij de mens, verslindt hun ziel, en gebruikt allerlei middelen om de mens te verlammen, bedriegen en aan te sporen. Zijn doel is om zijn slechte gedrag geaccepteerd te krijgen onder de mensen en hen erin mee te lokken, om de mens te betrekken in zijn verzet tegen Gods gezag en soevereiniteit. Wanneer men echter zijn plannen, complotten en doortrapte kenmerken doorziet en niet langer door hem wil worden vertrapt en misleid, niet langer voor hem wil blijven zwoegen, er niet samen met hem gestraft en vernietigd wil worden, verandert Satan zijn eerdere vroom lijkende kenmerken en rukt hij zijn valse masker af om zijn ware slechte, wrede, lelijke en woeste gezicht te onthullen. Hij zou niets liever willen dan al diegenen uit te roeien die weigeren hem te volgen en zich verzetten tegen zijn kwade krachten. Op dit punt kan Satan niet langer een betrouwbaar, hoffelijk uiterlijk aannemen; in plaats daarvan worden de echte lelijke en duivelse trekken onder de schaapskleren onthuld. Zodra de plannen van Satan aan het licht komen, zodra zijn ware gelaatstrekken zijn ontmaskerd, zal hij in woede uitbarsten en zijn barbaarsheid blootgeven; zijn verlangen om mensen te schaden en te verslinden, zal alleen maar sterker worden. Dit komt omdat hij woedend wordt van het ontwaken van de mens; hij ontwikkelt een sterke wraakzucht jegens de mens vanwege diens streven om naar vrijheid en licht te hunkeren en los te breken uit zijn gevangenis. Satans woede is bedoeld om zijn kwaad te verdedigen, en het is ook een ware openbaring van zijn woeste aard.

In elke zaak legt het gedrag van Satan zijn slechte natuur bloot. Steevast leggen alle slechte daden die Satan met de mens heeft uitgevoerd het slechte wezen van Satan bloot – van zijn vroege pogingen om de mens te misleiden om hem te volgen, tot uitbuiting van de mens, waarbij hij de mens in zijn slechte daden meesleurt, tot de wraakzucht van Satan jegens de mens nadat zijn ware gelaatstrekken zijn blootgelegd en de mens ze herkend en de rug toe gekeerd heeft. Steevast bewijst elk van zijn slechte daden de slechte essentie van Satan en dat Satan geen relatie heeft met positieve dingen; ze bewijzen allemaal dat Satan de bron is van alle slechte dingen. Elk van zijn daden beschermt zijn kwaad, handhaaft de voortzetting van zijn slechte daden, druist in tegen rechtvaardige en positieve dingen en ruïneert de wetten en orde van het normale bestaan van de mensheid. Zijn daden zijn vijandig tegenover God en zijn dat wat Gods toorn zal vernietigen. Hoewel Satan zijn eigen woede heeft, is zijn woede een middel om zijn kwade natuur te uiten. De reden waarom Satan geïrriteerd en furieus is, is de volgende: zijn onuitsprekelijke plannen zijn ontmaskerd; hij komt niet makkelijk weg met zijn plannen; zijn wilde ambitie en verlangen om God te vervangen en te handelen zoals God zijn neergeslagen en geblokkeerd; van zijn doel om de hele mensheid te beheersen is niets gekomen en het kan nooit worden bereikt. Het is Gods herhaalde ontbieden van Zijn toorn dat de plannen van Satan ervan heeft weerhouden om tot bloei te komen en de verspreiding en uitbarsting van het kwaad van Satan heeft onderbroken; daarom haat en vreest Satan de toorn van God. Elke toepassing van Gods toorn ontmaskert niet alleen Satans ware gemene uiterlijk; het brengt ook Satans slechte verlangens aan het licht. Tegelijkertijd worden de redenen voor Satans woede tegen de mensheid volledig blootgelegd. De uitbarsting van Satans woede is een ware openbaring van zijn kwaadaardige aard, een blootstelling van zijn plannen. Natuurlijk is elke woede-uitbarsting van Satan een aankondiging van de vernietiging van kwade dingen, van de bescherming en voortzetting van positieve dingen, en van de aard van Gods toorn – die niet beledigd kan worden!

Men moet niet op ervaring en verbeelding vertrouwen om Gods rechtvaardige gezindheid te kennen

Wanneer je merkt dat je geconfronteerd wordt met Gods oordeel en tuchtiging, zul je dan zeggen dat Gods woord vervalst is? Zul je zeggen dat er een verhaal zit achter Gods woede, en dat Zijn woede vervalst is? Zul je God lasteren, en zeggen dat Zijn gezindheid niet noodzakelijk volledig rechtvaardig is? Wanneer je te maken hebt met elk van Gods daden, moet je eerst zeker zijn dat Gods rechtvaardige gezindheid vrij is van enige andere elementen, dat deze heilig en onberispelijk is; deze daden omvatten het neerhalen, straffen en vernietigen van de mensheid door God. Zonder uitzondering wordt elke daad van God uitgevoerd in strikte overeenstemming met Zijn inherente gezindheid en Zijn plan – dit omvat niet de kennis, traditie en filosofie van de mensheid – en elk van Gods daden is een uitdrukking van Zijn gezindheid en wezen, los van alles wat behoort tot de verdorven mensheid. In de opvattingen van de mens zijn alleen Gods liefde, barmhartigheid en verdraagzaamheid ten opzichte van de mensheid onberispelijk, onvervalst en heilig. Niemand weet echter dat Gods woede en Zijn toorn eveneens onvervalst zijn; bovendien heeft niemand over vragen nagedacht zoals waarom God geen belediging tolereert of waarom Zijn woede zo groot is. Integendeel, sommigen verwarren Gods toorn met het humeur van de verdorven mensheid; ze denken dat Gods woede de woede van de verdorven mensheid is; ze nemen zelfs ten onrechte aan dat Gods woede precies hetzelfde is als de natuurlijke openbaring van de verdorven gezindheid van de mensheid. Zij geloven ten onrechte dat het uiten van Gods toorn net zo is als de woede van de verdorven mensheid, die voortkomt uit ongenoegen; ze geloven zelfs dat het uiten van Gods toorn een uitdrukking is van Zijn gemoedstoestand. Na deze communicatie hoop ik dat ieder van jullie die hier aanwezig is geen misvattingen, verbeeldingen of veronderstellingen meer zal hebben als het gaat om Gods rechtvaardige gezindheid en ik hoop dat jullie na het horen van mijn woorden echt de toorn van Gods rechtvaardige gezindheid in jullie harten kunnen erkennen, dat jullie alle eerdere verkeerde opvattingen over Gods toorn opzij kunnen zetten en dat jullie je eigen misvattingen en verkeerde zienswijzen over het wezen van Gods toorn kunnen veranderen. Verder hoop ik dat jullie een nauwkeurige definitie van Gods gezindheid in jullie harten hebben, dat jullie niet langer twijfelen aan Gods rechtvaardige gezindheid, dat jullie geen menselijke redenering of verbeelding zullen opleggen aan Gods ware gezindheid. Gods rechtvaardige gezindheid is Gods eigen ware wezen. Het is niet iets wat is gevormd of geschreven door de mens. Zijn rechtvaardige gezindheid is Zijn rechtvaardige gezindheid en heeft geen relatie of verbinding met iets van de schepping. God Zelf is God Zelf. Hij zal nooit een deel van de schepping worden en zelfs als Hij lid wordt van de geschapen wezens, zullen Zijn inherente gezindheid en wezen niet veranderen. Daarom is het kennen van God niet het kennen van een voorwerp; het is niet iets ontleden, noch is het een persoon begrijpen. Als je je begrip of methode gebruikt om een voorwerp te kennen of een persoon te kennen om God te leren kennen, dan zul je nooit in staat zijn om kennis van God te verwerven. God kennen is niet afhankelijk van ervaring of verbeeldingskracht en daarom moet je nooit je ervaring of verbeeldingskracht aan God opleggen. Het maakt niet uit hoe rijk je ervaring en verbeeldingskracht zijn, ze zijn nog steeds beperkt; sterker nog, je verbeelding komt niet overeen met feiten en nog minder met de waarheid en is onverenigbaar met Gods ware gezindheid en wezen. Je zult er nooit in slagen om Gods wezen te begrijpen als je op je verbeeldingskracht vertrouwt. De enige weg is zo: alles wat van God komt aanvaarden, dan het geleidelijk ervaren en begrijpen. Er komt een dag dat God je zal verlichten zodat je Hem echt zult kennen en begrijpen, vanwege je samenwerking en vanwege je honger en dorst naar de waarheid. En laten we hiermee dit deel van ons gesprek afsluiten.