Petrus volgde Jezus een aantal jaar en zag in Hem veel wat niet in andere mensen zat. Nadat hij Hem een jaar had gevolgd, werd Petrus door Jezus gekozen uit de twaalf discipelen. (Natuurlijk zei Jezus dit niet hardop en wisten anderen er helemaal niets van af.) In het leven mat Petrus zichzelf af aan alles wat Jezus deed. Vooral de boodschappen die Jezus preekte, stonden in zijn hart gegrift. Hij was Jezus volledig toegewijd en trouw, en beklaagde zich nooit over Hem. Daardoor werd hij, overal waar Jezus heen ging, Diens trouwe metgezel. Petrus observeerde de leringen van Jezus, Zijn zachtaardige woorden, wat Hij at, Zijn kleding, Zijn onderdak en hoe Hij reisde. Hij volgde Jezus na in elk opzicht. Hij was nooit zelfgenoegzaam, maar hij ontdeed zich van alles wat verouderd was en volgde het voorbeeld van Jezus in zowel woord als daad. Het was toen dat Petrus voelde dat de hemelen en aarde en alle dingen in de handen van de Almachtige lagen en dat hij om deze reden geen persoonlijke keuze had. Petrus nam ook alles wat Jezus was in zich op en gebruikte het als voorbeeld. Het leven van Jezus toont dat Hij niet zelfgenoegzaam was bij wat Hij deed; in plaats van over Zichzelf op te scheppen, raakte Hij mensen met liefde. Verschillende dingen toonden wat Jezus was en daarom volgde Petrus alles van Hem na. De ervaringen van Petrus lieten hem steeds meer de beminnelijkheid van Jezus voelen en hij zei dingen als: “Ik heb in het hele heelal de Almachtige gezocht en ik heb de wonderen van de hemelen en aarde en alle dingen gezien, en zo heb ik een intens gevoel van de beminnelijkheid van de Almachtige verkregen. Maar ik had nooit oprechte liefde in mijn eigen hart gehad, en ik had de beminnelijkheid van de Almachtige nooit met eigen ogen gezien. Vandaag ben ik, in de ogen van de Almachtige, gunstig door Hem beschouwd en heb ik eindelijk Gods beminnelijkheid gevoeld. Ik heb eindelijk ontdekt dat de mensheid niet alleen tot liefde voor God wordt gebracht omdat Hij alle dingen heeft geschapen; in mijn dagelijks leven heb ik Zijn grenzeloze beminnelijkheid gevonden. Hoe zou die ooit beperkt kunnen zijn tot wat op dit moment kan worden gezien?” Met het verstrijken van de tijd kwam er ook veel beminnelijks in Petrus naar boven. Hij werd Jezus heel gehoorzaam en kreeg natuurlijk ook heel wat tegenslagen te verduren. Toen Jezus hem meenam om op verschillende plekken te prediken, stelde Petrus zich altijd nederig op en luisterde naar de preken van Jezus. Hij werd nooit arrogant op grond van het feit dat hij Jezus jarenlang had gevolgd. Nadat Jezus hem had verteld dat Hij was gekomen om gekruisigd te worden, zodat Hij Zijn werk kon voltooien, voelde Petrus vaak een kwelling in zijn hart en huilde in het geheim als hij alleen was. Toch kwam uiteindelijk die ‘ongelukkige’ dag. Nadat Jezus was gearresteerd, huilde Petrus alleen in zijn vissersboot en bad hier veel voor. Maar in zijn hart wist hij dat dit de wil van God de Vader was en dat niemand die kon veranderen. Puur vanwege zijn liefde bleef hij gekweld en had hij tranen in zijn ogen. Dit is natuurlijk een menselijke zwakte. Toen hij leerde dat Jezus aan het kruis zou worden genageld, vroeg hij daarom aan Jezus: “Als u bent weggegaan, zult u dan terugkomen om onder ons te zijn en over ons te waken? Zullen wij u nog steeds kunnen zien?” Hoewel deze woorden erg naïef en vol menselijke noties waren, wist Jezus van de bitterheid van Petrus’ leed, dus was Hij door Zijn liefde begripvol voor de zwakte van Petrus: “Petrus, ik heb van je gehouden. Weet je dat? Hoewel er geen reden is voor wat je zegt, heeft de Vader beloofd dat ik na mijn opstanding veertig dagen lang aan mensen zal verschijnen. Geloof je niet dat mijn Geest jullie allemaal vaak genade zal schenken?” Hoewel Petrus zich hierdoor enigszins getroost voelde, voelde hij nog steeds dat er één ding miste en daarom verscheen Jezus, na te zijn herrezen, voor het eerst openlijk aan hem. Maar om te voorkomen dat Petrus zich aan zijn noties zou blijven vastklampen, wees Jezus de rijkelijke maaltijd af die Petrus voor Hem had bereid en verdween Hij in een oogwenk. Vanaf dat moment had Petrus eindelijk een dieper begrip van de Heer Jezus en hield hij zelfs nog meer van Hem. Na Zijn verrijzenis verscheen Jezus vaak aan Petrus. Toen de veertig dagen voorbij waren en Hij naar de hemel was gevaren, verscheen Hij nog drie keer aan Petrus. Elke verschijning was precies wanneer het werk van de Heilige Geest bijna voltooid was en er bijna aan nieuw werk werd begonnen.

Petrus voorzag zijn hele leven in zijn levensonderhoud door te vissen, maar meer nog leefde hij om te prediken. In zijn latere jaren schreef hij de eerste en tweede brief van Petrus en ook verschillende brieven aan de kerk van Filadelfia van die tijd. De mensen van deze periode werden diep door hem geraakt. In plaats van mensen de les te lezen op basis van zijn eigen kwalificaties, voorzag hij hen van een passende toevoer van leven. Hij vergat nooit Jezus’ leringen voordat Jezus vertrok, en werd er zijn leven lang door geïnspireerd. Terwijl hij Jezus volgde, nam hij zich voor om de liefde van de Heer terug te betalen met zijn dood en om in alle dingen Zijn voorbeeld te volgen. Hier stemde Jezus mee in. Toen Petrus 53 was (meer dan 20 jaar na het vertrek van Jezus), verscheen Jezus daarom aan hem om hem te helpen zijn ambitie te vervullen. In de zeven jaar die volgden, bracht Petrus zijn leven door met het leren kennen van zichzelf. Op een dag aan het einde van deze zeven jaar werd hij ondersteboven gekruisigd, waardoor er een einde kwam aan zijn buitengewone leven.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Interpretaties van de mysteriën van “Gods woorden aan het hele universum”, Over het leven van Petrus