Je zegt dat je de geïncarneerde God erkent en je erkent dat het Woord in het vlees verschijnt, en toch doe je sommige dingen achter Zijn rug, handel je niet in overeenstemming met Zijn vereisten en vrees je Hem niet. Is dit God erkennen? Je erkent wat Hij zegt, maar je weigert zelfs de dingen die je kunt doen in praktijk te brengen en je leeft Zijn weg niet na. Is dit erkenning? Je erkent Hem, maar je enige instelling is je voor Hem te hoeden, en nooit om Hem vereren. Als je Zijn werk gezien en erkend hebt en je weet dat Hij God is, en je bent toch slechts matig enthousiast en je verandert helemaal niet, dan ben je nog steeds niet overwonnen. Een overwonnen mens moet alles doen wat in zijn vermogen ligt; hij wil hogere waarheden binnentreden en bereiken, zelfs al is hij daartoe nog niet in staat. De enige reden dat zijn handelingen gebonden en beperkt zijn, is dat hij beperkt is in wat hij kan opnemen. Maar hij moet ten minste alles doen wat in zijn vermogen ligt. Als je deze dingen kunt doen, zal dat het gevolg zijn van het overwinningswerk. Stel dat je zegt: “Aangezien Hij zoveel woorden kan voortbrengen die de mens niet kan voortbrengen, als Hij God niet is, wie dan wel?” Als je dit soort gedachten hebt, betekent dat niet dat je God erkent. Als je God erkent, moet je dat in je werkelijke handelen laten zien. Een kerk leiden maar niet in staat zijn goede daden te verrichten, hunkeren naar geld en altijd stiekem het geld van de kerk naar je eigen zakken wegsluizen – is dit erkennen dat er een God is? God is almachtig en moet worden gevreesd. Hoe kun je niet bang zijn als je werkelijk erkent dat er een God is? Als je in staat bent zoiets verachtelijks te doen, erken je Hem dan werkelijk? Is God datgene waarin je gelooft? Je gelooft in een vage God; daarom ben je niet bang! Alle mensen die God werkelijk erkennen en kennen, vrezen Hem en zijn bang iets te doen wat tegen Hem in gaat of wat tegen hun geweten in gaat. Zij zijn vooral bang om iets te doen waarvan zij weten dat het tegen de wil van God ingaat. Alleen dit kan worden beschouwd als het erkennen van het bestaan van God. Wat zou jij doen als je ouders je zouden ontmoedigen om in God te geloven? Hoe zou je van God moeten houden als jouw niet-gelovige echtgenoot je goed behandelt? En hoe zou je van God moeten houden als de broeders en zusters je verafschuwen? Als je Hem erkent, dan zul je gepast handelen en de realiteit in al deze situaties naleven. Als je er niet in slaagt werkelijk te handelen, maar je zegt alleen dat je Gods bestaan erkent, dan ben je slechts een prater! Je zegt dat je in Hem gelooft en dat je Hem erkent. Maar op welke manier erken je Hem? Op welke manier geloof je in Hem? Vrees je Hem? Vereer je Hem? Houd je diep vanbinnen van Hem? Wanneer je overstuur bent en je niemand hebt op wie je kunt steunen voel je dat je van God moet houden, en daarna vergeet je het weer helemaal. Dat is niet van God houden of in God geloven! Wat wil God dat de mens uiteindelijk bereikt? Alle toestanden die ik heb genoemd, zoals denken dat je een belangrijk persoon bent, het gevoel hebben dat je de dingen snel oppakt, anderen controleren, op anderen neerkijken, mensen beoordelen op basis van hun uiterlijk, eerlijke mensen pesten, kerkgeld begeren, enzovoort – pas wanneer al deze verdorven gezindheden, gedeeltelijk, uit je zijn verwijderd, zal Gods overwinning van jou aan het licht worden gebracht.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, De innerlijke waarheid van het werk van de overwinning (4)