Ik zou graag met jullie willen praten over iets wat jullie deden wat me verbaasde aan het begin van ons samenzijn vandaag. Sommigen van jullie hadden zojuist misschien een gevoel van dankbaarheid of voelden zich dankbaar en daarom wilden jullie fysiek uitdrukken wat jullie dachten. Dit is prima, en is noch goed noch fout. Maar ik zou graag willen dat jullie iets begrijpen. Wat is het? Ik zou jullie eerst willen vragen wat jullie zojuist hebben gedaan. Prosterneerden jullie je of knielden jullie om te aanbidden? Kan iemand het mij vertellen? (Wij geloven dat het prosternatie was.) Jullie geloven dat het prosternatie was, wat is prosternatie dan? (Aanbidding.) Wat betekent in aanbidding knielen dan? Ik heb hierover niet eerder met jullie gecommuniceerd, maar vandaag heb ik het gevoel dat ik nodig met jullie over dit onderwerp moet spreken. Prosterneren jullie je tijdens jullie gebruikelijke bijeenkomsten? (Nee.) Prosterneren jullie je als jullie je gebeden zeggen? (Ja.) Prosterneren jullie je elke keer dat je bidt als de omstandigheden het toelaten? (Ja.) Dat is geweldig. Maar ik zou graag willen dat jullie vandaag gaan begrijpen dat God alleen de kniebuigingen accepteert van twee soorten mensen. We hoeven de Bijbel of het gedrag van spirituele personen niet te raadplegen en ik zal jullie hier en nu iets waars vertellen. Ten eerste zijn prosternatie en knielen om te aanbidden niet hetzelfde. Waarom aanvaardt God de kniebuigingen van degenen die zich prosterneren? Het is omdat God iemand tot Hem roept en deze persoon oproept om Gods opdracht te aanvaarden, dus prosterneert hij zich voor God. Dit is het eerste type persoon. Het tweede soort is het knielen in aanbidding van iemand die God vreest en het kwade mijdt. Er zijn alleen deze twee soorten mensen. Dus tot welk type behoren jullie? Kunnen jullie dat zeggen? Dit is feitelijke waarheid, hoewel het jullie gevoelens ietwat kan kwetsen. Er valt niets te zeggen over het knielen van mensen tijdens het gebed – dit is gepast en is zoals het zou moeten zijn, want wanneer mensen bidden, bidden ze meestal om iets, openen ze hun hart voor God en komen ze oog in oog met Hem. Het is communicatie en uitwisseling, van hart tot hart met God. Als je het alleen als een formaliteit doet, is dat niet zoals het zou moeten zijn. Ik wil jullie niet verwijten wat jullie vandaag hebben gedaan. Jullie weten dat ik het jullie slechts duidelijk wil maken, zodat jullie dit principe begrijpen, nietwaar? (Dat weten we.) Zodat jullie dit niet blijven doen. Hebben mensen dan enige gelegenheid om zich te prosterneren en te knielen voor het aangezicht van God? Er zal altijd een mogelijkheid zijn. Vroeg of laat zal er een dag komen, maar de tijd is nu nog niet rijp. Zien jullie dat? Voelen jullie je hier verdrietig door? (Nee.) Dat is goed. Misschien zullen deze woorden jullie motiveren of inspireren, zodat jullie in je hart de huidige benarde situatie tussen God en de mens kunnen kennen en wat voor soort relatie er nu tussen hen bestaat. Hoewel we recent veel hebben gesproken en veel hebben uitgewisseld, is het menselijke begrip van God nog lang niet voldoende. De mens heeft nog een lange weg te gaan om te proberen God te begrijpen. Het is niet mijn bedoeling om jullie dit met spoed te laten doen, of haastig dit soort ambities of gevoelens tot uitdrukking te laten brengen. Wat jullie vandaag hebben gedaan, kan jullie ware gevoelens onthullen en uitdrukken en ik heb het gezien. Dus terwijl jullie dit deden, wilde ik gewoon opstaan en jullie mijn beste wensen geven, want ik wens jullie allemaal het beste. Dus met elk woord en elke daad doe ik mijn uiterste best om jullie te helpen, om jullie te begeleiden, zodat jullie het juiste begrip en juiste inzicht in alle dingen kunnen krijgen. Dat begrijpen jullie, nietwaar? (Ja.) Dat is geweldig. Hoewel mensen enig begrip hebben van Gods verschillende gezindheden, de aspecten van wat God heeft en is en het werk dat God doet, gaat het grootste deel van dit begrip niet verder dan het lezen van woorden op een pagina, of ze in principe begrijpen, of er alleen maar aan denken. Waar mensen het meest in tekortschieten, is het echte begrip en inzicht dat voortkomt uit feitelijke ervaring. Hoewel God verschillende manieren gebruikt om de harten van de mens op te wekken, is er nog een lange weg te gaan voordat de harten van de mens eindelijk opgewekt zijn. Ik wil niet dat iemand het gevoel heeft dat God hem in de kou heeft laten staan, dat God hem in de steek heeft gelaten of Zich van hem heeft afgewend. Ik zou alleen graag zien dat iedereen op weg ging om te streven naar de waarheid en God probeerde te begrijpen, voortdurend moedig marcherend met een onwankelbare wil, zonder bedenkingen, zonder lasten. Het doet er niet toe wat je verkeerd hebt gedaan, ongeacht hoe ver je bent afgedwaald of hoeveel overtredingen je hebt begaan, laat geen van deze dingen lasten of overbagage worden om met je mee te dragen in je streven om God te begrijpen: ga door met marcheren. Het maakt niet uit wanneer het gebeurt, het hart van God dat de redding van de mens is, verandert nooit: dit is het kostbaarste deel van de essentie van God.

Het Woord, Deel II, Over het kennen van God, God Zelf, de unieke VI