Om jezelf te kennen, moet je weten hoe jij zelf je verdorvenheid tot uiting brengt, moet je je eigen vitale zwakke punten, je gezindheid, en je natuurwezen kennen. Je moet ook tot op het kleinste detail die dingen kennen die worden geopenbaard in je dagelijkse leven – je motieven, je perspectieven en je houding tegenover alles – of je nu thuis bent of buiten, wanneer je deelneemt aan bijeenkomsten, wanneer je het woord van God eet en drinkt, en bij elke kwestie die je tegenkomt. Door middel van deze dingen moet je jezelf leren kennen. Om jezelf op een dieper niveau te leren kennen, moet je Gods woorden integreren. Alleen door jezelf op basis van Zijn woorden te kennen, kun je resultaten bereiken. Als we het oordeel van Gods woorden ontvangen, moeten we niet vrezen voor lijden of bang zijn voor pijn, en we moeten nog minder bevreesd zijn dat Gods woorden ons hart zullen doorboren. We zouden meer van Zijn uitspraken moeten lezen over hoe Hij ons oordeelt en tuchtigt, en onze verdorven essenties blootlegt. Die moeten we lezen en onszelf daar vaker aan afmeten. Meet anderen daar niet aan af – wij moeten onszelf daaraan afmeten. Het ontbreekt ons aan geen enkele van deze dingen; wij allemaal komen daarmee overeen. Als je het niet gelooft, ga het dan zelf maar ervaren. Na het lezen van Gods woorden zijn sommige mensen niet in staat die op zichzelf toe te passen. Zij denken dat die woorden voor een deel niet over hen maar over andere mensen gaan. Bijvoorbeeld, wanneer God mensen als sloeries en hoeren ontmaskert, denken sommige zusters dat zulke woorden niet op hen slaan, omdat ze hun echtgenoot altijd trouw zijn geweest. Andere zusters denken evenmin dat zulke woorden over hen kunnen gaan, aangezien ze niet getrouwd zijn en nog nooit hebben gevrijd. Sommige broeders denken dat deze woorden alleen gericht zijn op vrouwen en niets met hen te maken hebben. Sommige mensen vinden zulke woorden van God te onaangenaam klinken en weigeren ze te aanvaarden. Er zijn zelfs mensen die zeggen dat Gods woorden in sommige gevallen verkeerd zijn. Is dat de juiste houding tegenover Gods woorden? Mensen zijn niet in staat om op grond van Gods woorden over zichzelf na te denken. Dat ‘sloeries’ en ‘hoeren’ slaat hier op de verdorvenheid van promiscuïteit onder de mensen. Of je nu een man of een vrouw bent, getrouwd of ongetrouwd, iedereen is bezeten van de verdorvenheid van promiscuïteit – dus hoe kan het dan niets met jou te maken hebben? Gods woorden onthullen de verdorven gezindheden van mensen. Of je nu een man of een vrouw bent, het niveau van je verdorvenheid is hetzelfde. Waar of niet? Voordat we ook maar iets anders gaan doen, moeten we ons realiseren dat we elk van de woorden die door God zijn gesproken moeten aanvaarden, of die uitspraken nu plezierig klinken of niet en ongeacht of die ons een bitter of een zoet gevoel geven. Zo is de houding die we ten aanzien van Gods woorden dienen aan te nemen. Over wat voor soort houding hebben we het? Is het een devote houding, een geduldige houding of een houding die lijden omvat? Ik zeg jullie dat het niet een daarvan is. In ons geloof moeten we krachtig blijven beamen dat Gods woorden de waarheid zijn. Omdat ze inderdaad de waarheid zijn, moeten wij ze rationeel aanvaarden. Of we het nu wel of niet kunnen herkennen of toegeven, onze eerste houding ten opzichte van Gods woorden zou er een moeten zijn van volledige aanvaarding. Elke regel van Gods woorden gaat over een specifieke gesteldheid. Dat betekent dat geen enkele regel van Zijn uitspraken handelt over externe verschijnselen, laat staan over externe regels of een eenvoudige vorm van gedrag in mensen. Zo zijn die regels niet. Als je het idee hebt dat elke regel die door God wordt uitgesproken gaat over een eenvoudige vorm van menselijk gedrag of extern verschijnsel, dan heb je geen spiritueel begrip en begrijp je niet wat de waarheid is. Gods woorden zijn diepzinnig, hoe komt het dat ze diepzinnig zijn? Alles wat God zegt, alles wat Hij openbaart gaat over de verdorven gezindheden van mensen en over de wezenlijke en diepgewortelde factoren in hun leven. Het zijn essentiële dingen, geen externe verschijnselen en met name geen externe gedragingen. Wanneer we van mensen de externe verschijnselen zien, kan het lijken alsof ze allemaal in orde zijn. Maar waarom zegt God dan dat sommige mensen boze geesten zijn en sommige onreine geesten? Dit is een kwestie die voor jou niet zichtbaar is. Daarom kun je niet vertrouwen op het uiterlijk of op wat je aan de buitenkant ziet om Gods woorden vast te houden.

Het Woord, Deel III, De gesprekken van Christus van de laatste dagen, Het belang van het streven naar de waarheid en het pad waarover dat kan worden nagestreefd