Couplet 1

Van alle slechte daden van de mensen

die in Sodom woonden,

was de schade aan Gods dienaren

slechts de top van de ijsberg,

die verwees naar hun slechte aard,

niet meer dan een druppel in de oceaan.

Daarom besloot God

hen te vernietigen met vuur.

Ja, God vernietigde hen met vuur.

Refrein

De vernietiging van Sodom

riep een halt toe aan Satans ambitie

de mens te verderven en verslinden,

om zo God te weerstaan.

Het is een teken van schaamte

dat de mens God ontweek

en zich overgaf aan het kwade.

Het is een ware openbaring

van Gods rechtvaardige gezindheid.

Couplet 2

God gebruikte geen overstroming,

of aardbeving:

Hij vernietigde de stad met vuur.

Sodom zou verdwijnen van de aarde,

en niet slechts de vorm en de structuur,

maar ook de zielen van alle inwoners.

Alles zou worden verdelgd,

iedereen zou ophouden te bestaan.

Voor-refrein

Alles wat met Sodom te maken had,

alles zou worden vernietigd,

geen volgend leven voor de mensen

en geen reïncarnatie,

afgesneden van de menselijkheid

van Zijn schepping – tot in eeuwigheid.

Refrein

De vernietiging van Sodom

riep een halt toe aan Satans ambitie

de mens te verderven en verslinden,

om zo God te weerstaan.

Het is een teken van schaamte

dat de mens God ontweek

en zich overgaf aan het kwade.

Het is een ware openbaring

van Gods rechtvaardige gezindheid.

Brug

Het gebruik van vuur was een aanduiding

van het einde van de zonde op deze plaats.

Het werd ingedamd,

zou ophouden te bestaan.

Satans kwaad verloor zijn voedingsbodem

en zijn begraafplaats – een plek om te bestaan.

In de oorlog tussen God en Satan,

is vuur het merk van Gods overwinning,

het teken waarmee Satan gebrandmerkt is.

Refrein

De vernietiging van Sodom

riep een halt toe aan Satans ambitie

de mens te verderven en verslinden,

om zo God te weerstaan.

Het is een teken van schaamte

dat de mens God ontweek

en zich overgaf aan het kwade.

Het is een ware openbaring

van Gods rechtvaardige gezindheid.

Naar Het Woord, Deel II, Over het kennen van God, God Zelf, de unieke II