1 Ik heb een hekel aan de verdorvenheid van het hele menselijke ras, maar ik heb medelijden met hun zwakheid. Ik behandel ook de oude natuur van het hele menselijke ras. Als een van mijn mensen in China, zijn jullie dan ook geen deel van het menselijk ras? Onder al mijn mensen en onder al mijn zonen, dat wil zeggen, van degenen die ik heb gekozen uit het hele menselijke ras, behoren jullie tot de laagste groep. Om deze reden heb ik de grootst mogelijke energie aan jullie besteed, de grootst mogelijke inspanning. Koesteren jullie niet nog steeds het gezegende leven dat je vandaag geniet? Zijn jullie nog steeds je hart aan het verharden om tegen mij te rebelleren en zijn jullie nog steeds gesteld op jullie eigen plannen?

2 Zonder mijn voortdurende medelijden en liefde, zou de hele mensheid al lang geleden gevangen zijn genomen door Satan en veranderd zijn in ‘heerlijke hapjes’ in zijn mond. Tegenwoordig zijn, onder alle mensen, degenen die zich echt voor mij inzetten en oprecht van mij houden nog steeds zeldzaam genoeg om op de vingers van één hand te worden geteld. Zou vandaag de titel van ‘mijn volk’ al jullie persoonlijk eigendom kunnen zijn? Is jullie geweten simpelweg ijskoud geworden? Zijn jullie het echt waard om het volk te worden die ik nodig heb? Als ik terugdenk aan het verleden en vandaag opnieuw kijk, wie van jullie heeft mijn hart tevredengesteld? Wie van jullie heeft oprechte zorg getoond voor mijn bedoelingen? Had ik het jullie niet ingeblazen, dan waren jullie nog steeds niet ontwaakt, maar zouden jullie in een bevroren staat gebleven zijn en, opnieuw, alsof jullie in een winterslaap waren.

Naar Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Gods woorden aan het hele universum, hfst. 13