Hoeveel religieuze praktijken neem je in acht? Hoe vaak heb je tegen het woord van God gerebelleerd en ben je je eigen weg gegaan? Hoe vaak heb je Gods woord in praktijk gebracht omdat je werkelijk Zijn last op je wilt nemen en Zijn wil probeert te vervullen? Je moet het woord van God begrijpen en het dienovereenkomstig in de praktijk brengen. Wees principieel in heel je doen en laten, maar dat betekent niet dat je enkel voor de show je aan regels moet vasthoudt of iets met tegenzin doet; het betekent veeleer praktiseren van de waarheid en leven naar het woord van God. Breng het alleen zo in praktijk dat het God behaagt. Elke manier van doen die God behaagt is geen regel maar het praktiseren van de waarheid. Sommige mensen hebben de neiging aandacht te trekken. In het bijzijn van hun broeders en zusters zeggen ze wellicht dat ze God verschuldigd zijn, maar achter hun rug om brengen ze de waarheid niet in praktijk en handelen ze totaal anders. Zijn deze niet net als die religieuze farizeeërs? Iemand die echt van God houdt en de waarheid bezit is trouw aan God, maar loopt er als zodanig niet mee te pronken. Zo iemand is bereid de waarheid te praktiseren als er zich aangelegenheden voordoen en spreekt of handelt niet op een manier die tegen zijn geweten ingaat. Zo iemand toont wijsheid als er zich zaken voordoen en is principieel in zijn of haar handelingen, ongeacht de omstandigheden. Zo iemand kan waarlijk dienen. Er zijn er die alleen maar lippendienst bewijzen voor wat ze aan God verschuldigd zijn; ze brengen hun dagen door met gefronste wenkbrauwen, nemen een theatrale houding aan en doen zich meelijwekkend voor. Hoe verachtelijk! En als je hun zou vragen: “Kun je me vertellen waarom je God dank verschuldigd bent?” zouden ze met de mond vol tanden staan. Als je aan God trouw bent, hang dat dan niet aan de grote klok, maar laat je liefde voor God zien door hoe je werkelijk in de praktijk leeft en bid tot Hem met een waarachtig hart. Degenen die alleen maar plichtmatig en woordelijk met God omgaan zijn allemaal huichelaars! Sommigen spreken in elk gebed uit dat ze God verschuldigd zijn en beginnen telkens als ze bidden te huilen, zelfs zonder dat ze door de Heilige Geest zijn geroerd. Zulke mensen zijn bezeten van religieuze rituelen en opvattingen; zij leven naar zulke rituelen en opvattingen en geloven altijd dat dergelijke handelingen God behagen en dat Hij de voorkeur geeft aan oppervlakkige vroomheid of berouwvolle tranen. Wat voor goeds kan er van zulke belachelijke mensen komen? Om nederigheid te demonstreren, doen sommigen net alsof ze genadevol zijn als ze in de aanwezigheid van anderen spreken. Sommigen zijn overdreven onderdanig in de aanwezigheid van andere mensen en gedragen zich als lammetjes waar geen greintje kracht in zit. Is dit een manier van doen die mensen van het koninkrijk past? Mensen van het koninkrijk horen levendig en vrij te zijn, onschuldig en open, eerlijk en lieflijk en horen in een toestand van vrijheid te leven. Zij horen integriteit en waardigheid te hebben en overal waar zij gaan een goede getuigenis te kunnen geven; zulke mensen zijn zowel bij God als bij de mens geliefd. Zij die nieuw in het geloof zijn, zijn teveel met uiterlijke zaken bezig; zij moeten eerst een periode doormaken waarin zij aangepakt en gebroken worden. Zij die diep van binnen het geloof in God hebben, zijn uiterlijk niet van anderen te onderscheiden, maar hun handelingen en daden zijn prijzenswaardig. Alleen van zulke mensen kan worden gezegd dat ze het woord van God naleven. Ook al zou je elke dag aan verschillende mensen het evangelie prediken in een poging om hen tot redding te brengen, maar je uiteindelijk nog steeds volgens voorschriften en doctrines leeft, dan kun je God geen lof brengen. Zulke mensen zijn religieus en ook huichelaars. Als zulke religieuze mensen samenkomen, zouden ze kunnen vragen: “Zuster, hoe gaat het met je de laatste tijd?” En dan zou zij kunnen antwoorden: “Ik voel dat ik God veel verschuldigd ben en dat ik Zijn wil niet kan vervullen.” Iemand anders zou kunnen zeggen: “Ik heb ook het gevoel dat ik God veel verschuldigd ben en dat ik Hem niet tevreden kan stellen.” Deze paar zinnen en woorden alleen al zijn uitingen van de verachtelijke dingen die zich diep binnen hen bevinden; Dergelijke woorden zijn hoogst weerzinwekkend en bijzonder stuitend. De natuur van zulke mensen verzet zich tegen God. Zij die zich op de werkelijkheid richten, dragen alles uit wat er in hun binnenste leeft en openen hun hart in vriendschap. Ze houden zich met geen enkele valse praktijk bezig en komen ook niet met dergelijke beleefdheden of loze grapjes voor de dag. Ze zijn altijd rechtdoorzee en houden zich niet aan aardse regels. Sommige mensen zijn geneigd tot uiterlijke vertoningen, zelfs wanneer het volslagen onzin is. Als iemand anders zingt, beginnen zij te dansen, zonder te beseffen dat “de rijst in hun potten al is aangebrand”. Dergelijke mensen zijn niet vroom of eerzaam en zijn veel te frivool. Al die dingen zijn uitingen van gebrek aan realiteitszin! Wanneer sommige mensen communiceren over zaken van spiritueel leven, dan koesteren ze diep van binnen, hoewel ze niet zeggen dat ze God maar iets schuldig zijn, echte liefde voor Hem. Het gevoel dat je God iets verschuldigd bent heeft niets met andere mensen van doen; je bent God iets verschuldigd, niet de mensen; wat heeft het dus voor zin voor je om voortdurend hierover met anderen te spreken? Je moet belang hechten aan het in de praktijk brengen, niet aan eventuele uiterlijke ijver of aan uiterlijk vertoon. Waar staan de oppervlakkige goede daden van mensen voor? Ze vertegenwoordigen het vlees en zelfs de beste uiterlijke praktijken geven niet het leven weer; ze kunnen alleen jouw eigen temperament als individu laten zien. De uiterlijke praktijken van de mensheid kunnen het verlangen van God niet vervullen. Je spreekt voortdurend over wat je aan God verschuldigd bent, maar je kunt anderen niet voorzien van het leven en hen niet aanzetten om God lief te hebben. Je hebt het gevoel dat de dingen die jij doet overeenkomstig de wil van God zijn en dat zij van de geest zijn, maar in werkelijkheid zijn ze absurd! Je gelooft dat hetgeen joú behaagt en wat jíj bereid bent te doen, precies die dingen zijn waarin God behagen schept. Kunnen jouw gelijken God representeren? Kan iemands karakter God vertegenwoordigen? Waar jij blij mee bent is juist waar God een afkeer van heeft en het zijn jouw gewoonten die God verafschuwt en afwijst. Als je het gevoel hebt iets aan God verschuldigd te zijn, ga dan tot God bidden. Het is niet nodig daarover met anderen te spreken. Als je niet tot God bidt, maar in plaats daarvan voortdurend de aandacht naar jezelf toetrekt in het bijzijn van anderen, kan zoiets dan de wil van God behagen? Als je handelingen altijd enkel maar in schijn bestaan, houdt dat in dat je in extreme mate ijdel bent. Wat zijn dat voor mensen die alleen oppervlakkige goede werken uitvoeren en verstoken zijn van ook maar enige werkelijkheid? Zulke mensen zijn hypocriete farizeeërs en religieuze personages! Als jullie je uiterlijke praktijken niet afleggen en geen veranderingen aan kunnen brengen, dan zal de mate van huichelarij in jullie alleen maar toenemen. Hoe groter bij jou de mate van huichelarij is, hoe meer weerstand er is tegen God. Uiteindelijk zullen dergelijke mensen zeker worden uitgestoten!