1

Mijn hart is vervuld van een diepe pijn. Telkens wanneer ik aan vroeger denk, is het alsof er een mes in mijn hart wordt rondgedraaid.

Ooit verzette ik me tegen Christus en uitte ik me godslasterlijk tegenover Christus. Ik geloofde wel in God, maar ik kende Hem niet en verzette me tegen Hem.

Ik was er getuige van dat Christus de waarheid sprak, maar nog loochende ik Hem Ik ben geen haar beter dan de farizeeërs.

Ik zal deze in bloed geschreven les nooit vergeten. Nu voel ik nog slechts oneindige wroeging en spijt.

2

Jarenlang heb ik in de Heer geloofd maar ik heb nooit de waarheid gezocht. Ik vergaarde slechts Bijbelse kennis om daarmee te kunnen pronken.

Ik sprak over theologische theorieën zodat anderen me zouden aanbidden en tegen me zouden opkijken. Ik werkte hard om zegeningen en beloningen te ontvangen.

Ik was egoïstisch en verachtelijk, en Gods wil liet me koud. Ik verkondigde luid dat ik God behaagde, maar de waarheid beoefende ik niet.

Ik beloofde trouw aan God slechts in woorden en vervulde mijn plicht niet. Naar buiten toe leek ik vroom, maar God gehoorzaamde ik niet.

3

Gods oordeel en tuchtiging doen mij diep neerbuigen. Ik beef van angst bij het aanschouwen van Gods rechtvaardige gezindheid.

Ik verafschuw mijn diepe verdorvenheid en onmenselijkheid. Ik heb te veel overtredingen begaan en heb Gods hart gebroken.

Voor al mijn daden had God mij allang moeten vernietigen. Niettemin is God geduldig en verdraagzaam ten opzichte van mij, en geeft Hij mij de kans om berouw te tonen.

Bij het zien van Gods redding wordt mijn hart vervuld van wroeging. Ik ben vastbesloten om de waarheid te beoefenen en een menselijke gelijkenis na te leven.

Ik ben bereid om voor God te leven en iets terug te doen voor Gods liefde. Ik zal God eeuwig gehoorzamen en aanbidden.