209 Wroeging door het oordeel ondergaan
1
Nu ik het oordeel van Christus onderga, word ik door emoties overspoeld.
Ieder woord van God is de waarheid, laat de waarheid van de verdorvenheid van de mensheid zien.
Als ik nadenk over mijn daden en mijn gedrag, voel ik spijt.
Arrogant, verwaand, zelfzuchtig en verachtelijk heb ik geen gelijkenis met een mens.
Zonder Gods oordeel zou ik nog steeds denken dat ik deug.
Gods woorden alarmeren en waarschuwen me, waarom word ik niet wakker?
Hij spoort me steeds opnieuw aan, Zijn liefde overtreft moederliefde.
God hoopt dat iedereen Zijn woorden in praktijk zal brengen en Hem zal gehoorzamen.
2
God heeft zoveel woorden gesproken en Zijn wil is in zijn volledigheid geopenbaard.
Ik zie dat Gods liefde voor de mensheid zo groot en zo echt is.
Als ik nadenk over mijn daden en mijn gedrag, voel ik spijt.
Mijn herhaaldelijke koppigheid en opstandigheid doen God zo’n pijn.
De weg die we aflegden was geplaveid met Zijn bloed en tranen.
God hoopt dat onze gezindheden spoedig zullen veranderen.
Als het oordeel van God komt, vlucht ik niet meer.
Ik ben bereid het oordeel en de tuchtiging te aanvaarden om gereinigd en vervolmaakt te worden.
God heeft Zijn hoop zozeer op ons gevestigd,
God wacht nog steeds tot de mensen hun hart aan Hem geven.
Ik heb zijn gemeende hoop voor de mensheid gezien.
Ik moet de onverdroten inspanningen van God waarmaken.
Ik zal van God houden en Zijn hart voor altijd troosten.
