Alle woorden van God bevatten een deel van Zijn gezindheid. Gods gezindheid kan niet volledig in woorden worden uitgedrukt, wat afdoende aantoont hoeveel rijkdom er wel niet in Hem is. Wat mensen kunnen zien en aanraken is immers beperkt, net als het menselijke vermogen. Hoewel Gods woorden duidelijk zijn, zijn mensen niet in staat ze volledig te begrijpen. Neem bijvoorbeeld deze woorden: “In een bliksemschicht wordt de werkelijke vorm van elk dier blootgelegd. Ook de mensheid, geïllumineerd door mijn licht, heeft de heiligheid die ze ooit bezat herwonnen. Oh, dat de verdorven wereld van het verleden eindelijk in het vuile water is geworpen en, zinkend naar de bodem, is opgelost in modder!” Alle woorden van God bevatten Zijn wezen, en hoewel alle mensen zich bewust zijn van deze woorden, heeft niemand ooit de betekenis ervan gekend. In Gods ogen zijn allen die zich tegen Hem verzetten Zijn vijanden, dat wil zeggen: zij die de kwaadaardige geesten toebehoren zijn beesten. Op basis hiervan kan men de ware gesteldheid van de kerk observeren. Alle mensen worden geïllumineerd door Gods woorden, en in dit licht onderzoeken ze zichzelf zonder dat anderen hun de les lezen, hen kastijden of hen rechtstreeks verdrijven, zonder dat ze gehouden zijn aan andere menselijke handelswijzen en zonder dat anderen dingen aanwijzen. Vanuit het ‘microscopische perspectief’ zien ze heel duidelijk hoeveel ziekte er werkelijk in hen zit. In Gods woorden wordt elke soort geest gerubriceerd en onthuld in zijn oorspronkelijke vorm; die met de geesten van engelen worden meer geïllumineerd en verlicht, vandaar Gods woorden: “Zij hebben de heiligheid die ze ooit bezaten herwonnen.” Deze woorden zijn gebaseerd op het uiteindelijke resultaat dat God bereikt. Voorlopig kan dit resultaat natuurlijk nog niet volledig worden bereikt – het is maar een voorproefje, waaruit Gods wil blijkt. Deze woorden tonen afdoende aan dat een groot aantal mensen uit elkaar zal vallen binnen Gods woorden en verslagen zal worden in het geleidelijke proces van de heiliging van alle mensen. Hier spreekt “is opgelost in modder” niet tegen dat God de wereld met vuur vernietigt, en “bliksemschicht” slaat op de toorn van God. Wanneer God Zijn grote toorn uitstort, zal de hele wereld als gevolg daarvan allerlei rampen ondervinden, zoals het uitbarsten van een vulkaan. Hoog in de hemel staand valt te zien dat op aarde allerlei soorten rampspoed op de hele mensheid afkomen en elke dag dichterbij komen. Van hoog boven naar beneden kijkend is op aarde een verscheidenheid aan taferelen te zien, zoals de taferelen die aan een aardbeving voorafgaan. Vloeibaar vuur verplaatst zich snel en ongecontroleerd, lava vloeit vrijuit, bergen verschuiven en over alles fonkelt een koud licht. De hele wereld is in het vuur gezonken. Dit is het tafereel van God die Zijn toorn de vrije loop laat, en het is de tijd van Zijn oordeel. Niemand die van vlees en bloed is zal kunnen ontsnappen. Zo zullen er geen oorlogen tussen landen en conflicten tussen mensen nodig zijn om de hele wereld te vernietigen; in plaats daarvan zal de wereld ‘bewust genieten’ binnen de wieg van Gods tuchtiging. Niemand zal kunnen ontsnappen; alle mensen moeten deze beproeving doorstaan, een voor een. Daarna zal het volledige heelal opnieuw sprankelen van heilige glans, en de hele mensheid zal opnieuw een nieuw leven beginnen. En God zal rusten boven het heelal en zal de hele mensheid elke dag zegenen. De hemel zal niet ondraaglijk verlaten zijn, maar zal de levenskracht herwinnen die de hemel niet heeft gekend sinds de schepping van de wereld, en de komst van de ‘zesde dag’ zal zijn wanneer God een nieuw leven begint. God en de mensheid zullen allebei in rust treden en het heelal zal niet langer troebel of vuil zijn, maar zal vernieuwd worden. Dit is waarom God heeft gezegd: “De aarde is niet langer dodelijk rustig en stil, de hemel niet langer troosteloos en verdrietig.” In het hemelse koninkrijk is er nooit sprake geweest van onrechtvaardigheid of menselijke gevoelens, of ook maar iets van de verdorven gezindheid van de mensheid, omdat Satans verstoring hier niet aanwezig is. ‘Mensen’ kunnen allemaal Gods woorden begrijpen, en het leven in de hemel is een leven vol vreugde. Iedereen in de hemel heeft wijsheid en de waardigheid van God. Vanwege de verschillen tussen de hemel en aarde worden de bewoners van de hemel geen ‘mensen’ genoemd; in plaats daarvan noemt God hen ‘geesten’. Er zijn wezenlijke verschillen tussen deze twee woorden – degenen die nu ‘mensen’ worden genoemd zijn door Satan verdorven, terwijl ‘geesten’ dat niet zijn. Op het einde zal God de mensen van de aarde veranderen in wezens met de eigenschappen van de hemelse geesten, en dan zullen ze niet langer getroffen worden door de verstoring van Satan. Dit is de ware betekenis van de volgende woorden: “mijn rechtvaardigheid en heiligheid heeft zich uitgebreid over het gehele universum”. “Aarde in haar oerstaat behoort tot de hemel, en de hemel is verenigd met de aarde. De mens is het koord dat hemel en aarde verenigt en dankzij zijn heiligheid, dankzij zijn vernieuwing, is de hemel niet langer verborgen voor de aarde en is de aarde niet langer stil ten opzichte van de hemel.” Dit wordt gezegd met betrekking tot mensen die de geesten van engelen hebben, en op dit punt zullen de ‘engelen’ opnieuw vredig kunnen samenleven en hun oorspronkelijke gesteldheid herwinnen, niet langer gescheiden door het vlees tussen het hemelse rijk en het aardse rijk. De ‘engelen’ op de aarde zullen kunnen communiceren met de engelen in de hemel, mensen op aarde zullen de mysteries van de hemel kennen, en de engelen in de hemel zullen de geheimen van de mensenwereld kennen. De hemel en aarde zullen worden herenigd, zonder afstand ertussen. Dit is de schoonheid van de totstandkoming van het koninkrijk. Het is wat door God zal worden voltooid, en het is iets waar alle mensen en geesten naar verlangen. Maar degenen in de religieuze wereld weten hier niets van. Zij wachten maar tot Jezus de Redder op een witte wolk aankomt en hun ziel wegneemt, waarbij Hij ‘rommel’ over de aarde uitgestrooid achterlaat (‘rommel’ verwijst hier naar lijken). Is dat geen notie die alle mensen delen? Dit is waarom God heeft gezegd: “De religieuze wereld, hoe zou zij niet vernietigd kunnen worden door mijn gezag op aarde?” Door het compleet maken van Gods volk op aarde zal de religieuze wereld worden vernietigd. Dit is de ware betekenis van het ‘gezag’ waar God het over had. God heeft gezegd: “Is er iemand die, op mijn dag, mijn naam te schande maakt? Alle mensen richten hun eerbiedige blik op mij en roepen in het geheim mijn naam in hun hart aan.” Dit is wat Hij heeft gezegd over de gevolgen van de vernietiging van de religieuze wereld. Deze zal zich volledig onderwerpen aan Gods troon vanwege Zijn woorden, en zal niet langer wachten tot er een witte wolk neerkomt of naar de hemel kijken, maar zal in plaats daarvan overwonnen worden voor de troon van God. Vandaar de woorden “Alle mensen roepen in het geheim mijn naam in hun hart aan” – dit zal de uitkomst zijn voor de religieuze wereld, die volledig door God veroverd zal worden. Dit is waar Gods almacht naar verwijst – het neerslaan van alle religieuze mensen, de meest opstandigen onder de mensheid, zodat ze zich nooit weer zullen vastklampen aan hun eigen noties, zodat ze God kunnen kennen.

Hoewel Gods woorden herhaaldelijk de schoonheid van het koninkrijk hebben voorspeld, hebben gesproken over de verschillende aspecten ervan en het vanuit verschillende perspectieven hebben beschreven, kunnen ze toch nog steeds niet volledig elke toestand van het Tijdperk van het Koninkrijk uitdrukken, omdat het menselijk vermogen om te ontvangen te gebrekkig is. Alle woorden van Zijn uitspraken zijn gesproken, maar de mensen hebben ze niet vanbinnen bekeken met een fluoroscoop, met röntgenstralen, als het ware. Daardoor zijn ze van duidelijkheid en begrip beroofd, en het zijn zelfs verbijsterd. Dit is de grootste tekortkoming van het vlees. Hoewel mensen in hun hart van God willen houden, verzetten ze zich tegen Hem vanwege de verstoring van Satan. Dus heeft God steeds opnieuw de gevoelloze, traag van begrip zijnde harten van de mensen aangeraakt om hen te doen herleven. Alles wat God blootlegt, is de lelijkheid van Satan. Daarom: hoe hardvochtiger Zijn woorden, hoe meer Satan wordt beschaamd, hoe minder gebonden de harten van de mensen worden en hoe meer de liefde van de mensen kan worden opgewekt. Dit is hoe God werkt. Omdat Satan is blootgelegd en omdat hij is doorzien, durft hij niet langer de harten van mensen te bezetten, en daarom worden de engelen niet langer lastiggevallen. Op deze manier houden ze van God met hun hele hart en ziel. Alleen is op dit moment duidelijk te zien dat de engelen, met hun ware zelf, bij God horen en van God houden. Het is alleen langs die weg dat de wil van God kan worden voldaan. “In het hart van alle mensen is er nu een plaats voor mij. Ik zal niet meer geconfronteerd worden met de aversie of afzwering onder de mens, want mijn grote werk is reeds volbracht en wordt niet meer tegengewerkt.” Dit is de betekenis van wat hierboven is beschreven. Vanwege Satans intimidatie vinden mensen geen tijd om van God te houden, raken ze telkens verstrikt in de dingen van de wereld en worden ze altijd door Satan misleid, waardoor ze in verwarring handelen. Dit is waarom God heeft gezegd dat de mensheid “zoveel moeilijkheden van het leven heeft ondergaan, zoveel wereldse ongerechtigheid, zoveel wereldse pieken en dalen, maar nu verblijven ze in mijn licht. Wie huilt er niet om de onrechtvaardigheden van gisteren?” Als mensen deze woorden hebben gehoord, voelt het voor hen alsof God hun gezel is in hun ellende, met hen meevoelt en, op dat moment, hun klachten deelt. Ze voelen plotseling de pijn van de mensenwereld en denken: dat is volledig waar – er is in de wereld niets waarvan ik ooit heb genoten. Sinds ik uit de schoot van mijn moeder ben gekomen tot nu heb ik het menselijke leven ervaren en ik heb niet veel gewonnen, maar ik heb zo veel geleden. Het is allemaal zo leeg! En nu ben ik zo verdorven door Satan! O! Als mijn stervensuur aanbreekt, zal ik dan niet mijn hele leven voor niets hebben geleefd, ware het niet dat Gods redding er is? Heeft het leven van de mens enige betekenis? Geen wonder dat God heeft gezegd dat alles onder de zon ledig is. Als God me vandaag niet had verlicht, zou ik nog steeds in het donker verkeren. Wat ellendig! Op dat moment komt er twijfel op in hun hart: als ik Gods belofte niet kan winnen, hoe kan ik dan het leven blijven ervaren? Bij iedereen die deze woorden leest zullen onder het bidden tranen verschijnen. Zo is de menselijke psyche. Het zou onmogelijk zijn dat iemand dit leest en geen enkele reactie heeft, tenzij diegene een geestelijke stoornis heeft. Elke dag onthult God de gesteldheden van allerlei soorten mensen. Soms geeft Hij namens hen uiting aan grieven. Soms helpt Hij mensen een bepaalde omgeving te overwinnen en er succesvol doorheen te gaan. Soms geeft Hij de ‘transformaties’ van mensen voor hen aan. Anders zouden mensen niet weten hoeveel ze in hun leven zijn gegroeid. Soms wijst God op de ervaringen van de mensen in de werkelijkheid en soms wijst Hij op hun tekortkomingen en gebreken. Soms stelt Hij nieuwe eisen aan hen en soms geeft Hij aan in welke mate ze Hem begrijpen. God heeft echter ook gezegd: “Ik heb de vanuit het hart gesproken woorden van zoveel mensen gehoord, de beschrijvingen van hun pijnlijke ervaringen te midden van hun lijden. Ik heb zovelen gezien die mij in de moeilijkste situaties onfeilbaar loyaal bleven, en ik heb er zovelen zien lopen op het rotsige pad, zoekend naar een uitweg.” Dit is een beschrijving van positieve karakters. In elke aflevering van het ‘drama van de menselijke geschiedenis’ zijn er niet alleen positieve karakters geweest, maar ook negatieve. Daarom openbaart God de lelijkheid van deze negatieve karakters. Zo is het alleen door hun contrast met ‘verraders’ dat de onverzettelijke trouw en onverschrokken moed van ‘eerlijke mensen’ wordt geopenbaard. In ieders leven zijn er negatieve factoren en ook, zonder uitzondering, positieve factoren. God gebruikt beide om de waarheid over alle mensen te openbaren, zodat de verraders het hoofd zullen buigen en hun zonden zullen toegeven en zodat eerlijke mensen, met aanmoediging, trouw blijven. De implicaties van Gods woorden zijn erg diep. Soms lezen mensen ze en liggen ze dubbel van het lachen, terwijl ze op andere momenten alleen maar stil het hoofd laten zakken. Soms denken ze terug, soms huilen ze bitter en erkennen ze hun zonden, soms tasten ze in het rond en soms zoeken ze. Over het algemeen zijn er veranderingen in de reacties van mensen vanwege de verschillende omstandigheden waarin God spreekt. Wanneer iemand Gods woorden leest, kunnen omstanders soms zelfs ten onrechte geloven dat die persoon een psychische aandoening heeft. Neem deze woorden: “Daardoor zijn er geen controversiële conflicten meer op aarde en worden, na de uitspraak van mijn woorden, de diverse ‘wapens’ van de moderne tijd teruggetrokken.” Alleen al het woord ‘wapens’ zou een hele dag lachen teweeg kunnen brengen, en steeds wanneer iemand toevallig terugdenkt aan het woord ‘wapens’, zal die persoon enorme binnenpret hebben. Nietwaar? Hoe zou je hier niet om kunnen lachen?

Wanneer je lacht, vergeet dan niet te begrijpen wat God van de mensheid vereist, en vergeet niet de ware gesteldheid van de kerk te zien: “De gehele mensheid is teruggekeerd naar een normale gesteldheid en is aan een nieuw leven begonnen. Wonend in een nieuwe omgeving, kijken behoorlijk veel mensen om zich heen en voelen zich alsof ze een volledig nieuwe wereld zijn binnengegaan. Daarom kunnen ze zich niet gelijk aanpassen aan hun huidige omgeving of meteen het juiste pad opgaan.” Dit is op het moment de ware gesteldheid van de kerk. Maak je niet te veel zorgen of alle mensen wel onmiddellijk op het juiste spoor komen. Wanneer het werk van de Heilige Geest eenmaal is gevorderd tot een zeker punt, zullen mensen er allemaal in binnengaan zonder het te beseffen. Wanneer je het wezen van Gods woorden begrijpt, zul je weten tot hoever Zijn Geest heeft gewerkt. Gods wil is: “ik geef de mens alleen, afhankelijk van zijn onrechtvaardige daden, een passend stukje ‘opvoeding’ om eenieder beter in staat te stellen op het goede spoor te komen”. Dit is Gods manier van spreken en werken, en het is ook het specifieke beoefeningspad van de mensheid. Hierna toonde Hij mensen een van de andere gesteldheden van de mensheid: “Als de mensen niet bereid zijn van de zaligheid die in mij is te genieten, kan ik niet anders doen dan meegaan met hun verlangens en hen naar de bodemloze put sturen.” God sprak uitgebreid en gaf mensen niet de geringste kans om te klagen. Dit is precies wat het verschil is tussen God en de mens. God spreekt altijd openlijk en vrijelijk tot de mens. Uit alles wat God zegt, blijkt Zijn oprechte hart, waardoor mensen hun eigen hart afmeten tegen het Zijne en hun hart voor Hem kunnen openstellen, zodat Hij kan zien waar ze zich bevinden op het spectrum van de regenboog. God heeft nooit het geloof of de liefde van wie dan ook toegejuicht, maar Hij heeft altijd eisen gesteld aan mensen en hun lelijke kant blootgelegd. Dit toont aan wat een kleine ‘gestalte’ mensen hebben en hoezeer hun ‘constitutie’ tekortschiet. Ze hebben meer ‘oefening’ nodig om hun tekortkomingen te compenseren. Dat is waarom God doorlopend ‘Zijn woede ontketent’ tegen mensen. Op een dag, wanneer God de volledige waarheid over de mensheid heeft geopenbaard, zullen mensen compleet gemaakt worden en zal God vrede hebben. Mensen zullen God niet langer vleien, en Hij zal hen niet langer ‘onderwijzen’. Vanaf dat moment zullen mensen ‘op zichzelf kunnen leven’, maar daar is het nu het moment niet voor. Er zit in de mens nog altijd veel wat ‘namaak’ kan worden genoemd, en er zijn nog meerdere keuringsrondes nodig, nog meerdere ‘controleposten’ waar hun ‘belasting’ kan worden betaald zoals het hoort. Als er nog steeds namaakproducten zijn, zullen die in beslag worden genomen zodat ze niet zullen worden verkocht. Vervolgens zal die lading smokkelwaar worden vernietigd. Is dat geen goede handelwijze?