Hoofdstuk 19

In de fantasie van de mens lijkt God hoog verheven en is Hij ondoorgrondelijk. Het lijkt wel of God niet onder de mensen woont, en of Hij mensen minacht omdat Hij zo verheven is. Maar God smijt de opvattingen van de mensen kapot, elimineert ze allemaal en begraaft ze in een ‘graf’ waar ze tot as wederkeren. God heeft hetzelfde standpunt over de opvattingen van de mensheid als over de dood; Hij definieert ze zoals Hij wil. Het lijkt alsof ‘opvattingen’ geen reacties hebben; daarom doet God dit werk dus al vanaf de schepping van de wereld tot op heden, en is Hij er nooit mee opgehouden. Vanwege het vlees worden mensen verdorven door Satan, en vanwege de daden van Satan op aarde vormen mensen allerlei opvattingen naarmate zij ervaringen opdoen. Dit wordt ‘natuurlijke vorming’ genoemd. Dit is de laatste fase van Gods werk op aarde, dus heeft de methode volgens welke God te werk gaat zijn hoogtepunt bereikt en begint Hij de mensen intensiever te trainen, zodat zij voltooid kunnen worden tijdens Zijn laatste werk waardoor uiteindelijk Gods wil kan worden bevredigd. Voorheen waren er alleen de verlichting en de illuminatie van de Heilige Geest onder de mensen, maar er waren geen woorden die door God Zelf waren gesproken. Toen God met Zijn eigen stem sprak, stond iedereen verbaasd, en de woorden van vandaag brengen de mens zelfs nog meer in verwarring. De betekenis ervan is zelfs nog lastiger te doorgronden, en de mensen lijken wel verblind, want vijftig procent van Zijn woorden verschijnt tussen aanhalingstekens. “Als ik spreek luisteren de mensen aandachtig naar mijn stem; maar als ik ophoud met praten, beginnen ze weer met hun eigen ‘ondernemingen’.” In die passage staat er een woord tussen aanhalingstekens. Hoe meer humor God gebruikt bij Zijn spreken, zoals hier het geval is, hoe beter ze de mensen ertoe kunnen brengen om ze te lezen. Als mensen ontspannen zijn, kunnen ze accepteren dat ze onder handen worden genomen. Maar dit is primair om te voorkomen dat mensen ontmoedigd of teleurgesteld raken wanneer ze Gods woorden niet hebben begrepen. Dit is een tactiek in de oorlog van God tegen Satan. Alleen op die manier zullen de mensen geïnteresseerd blijven in Gods woorden en blijven ze er aandacht aan besteden, zelfs al kunnen ze de draad niet volgen. Maar ook Zijn woorden die niet tussen aanhalingstekens staan zijn heel aantrekkelijk. Daardoor vallen ze makkelijker op en zorgen ze ervoor dat de mensen Gods woorden nog meer liefhebben en de beminnelijkheid van Zijn woorden in hun eigen hart voelen. Omdat Gods woorden in veel vormen worden geuit en ze rijk en divers zijn, en omdat de zelfstandige naamwoorden niet herhaald worden in de vele woorden van God, geloven de mensen, met hun derde zintuig, altijd dat God nieuw is en nooit oud. Bijvoorbeeld: “Ik vraag mensen niet om slechts ‘consument’ te zijn, ik vraag hun ‘producent’ te zijn die Satan verslaan.” De woorden ‘consument’ en ‘producent’ hebben in die zin dezelfde betekenis als sommige woorden uit vroegere tijden, maar God is niet star. Hij maakt de mens liever bewust van Zijn frisheid zodat hij Gods liefde kan waarderen. De humor in Gods uitlatingen omvat Zijn oordeel en Zijn eisen aan de mensheid. Aangezien Gods woorden allemaal een doel hebben, aangezien ze allemaal een betekenis hebben, is Zijn humor niet alleen bedoeld om de sfeer wat te verlichten of om mensen te laten bulderen van het lachen, en is deze evenmin alleen maar bedoeld om hun spieren wat losser te maken. Maar Gods humor is bedoeld om de mensen te bevrijden uit vijfduizend jaar slavernij, om nooit meer slaaf te zijn, zodat ze Gods woorden beter kunnen aanvaarden. Gods methode is om een lepeltje suiker te gebruiken om het medicijn makkelijker in te nemen; Hij duwt de mensen geen bitter medicijn door de keel. Het bittere zit in het zoete, en het zoete zit in het bittere.

“Als er in het oosten een zacht licht begint te gloren, richten alle mensen in het universum daar wat meer aandacht op. De mensen zijn niet langer in slaap verzonken en trekken eropuit om de bron van dit licht uit het oosten te bekijken. Vanwege hun beperkte vermogen heeft nog niemand de plek kunnen zien waar het licht vandaan komt.” Dit gebeurt nu overal in de wereld, niet alleen onder de zonen van God en Zijn volk. Mensen in religieuze kringen en ongelovigen ervaren allen deze reactie. Op het moment dat Gods licht naar buiten schijnt verandert ieders hart geleidelijk en begint iedereen onbewust te ontdekken dat zijn leven zinloos is, dat het menselijk leven geen waarde heeft. De mensen hebben geen ambitie meer voor de toekomst, denken niet aan morgen, maken zich daar geen zorgen over. Liever houden ze zich vast aan het idee dat ze meer moeten eten en drinken zolang ze nog ‘jong’ zijn, dat het allemaal de moeite waard is geweest als de laatste dag aanbreekt. De mensen hebben absoluut niet de wens om de wereld te leiden. De energie van de liefde van de mens voor de wereld is volledig gestolen door de ‘duivel’, maar niemand weet waar dit wortelt. Ze kunnen alleen maar heen en weer rennen en elkaar op de hoogte houden omdat de dag van God nog niet is aangebroken. Op een dag zal iedereen het antwoord op de ondoorgrondelijke mysteries zien. Dat is precies wat God bedoelde, toen Hij zei: “de mensen ontwaken uit hun slaap en hun dromen en dan pas realiseren ze zich dat mijn dag geleidelijk bij hen is aangebroken”. Als die dag komt zullen alle mensen die tot God behoren als groene bladeren zijn, “klaar om hun eigen gedeelte aan mij toe te wijden als ik op aarde ben”. Zoveel mensen van Gods volk in China vervallen weer tot het kwaad nadat God Zijn stem heeft laten horen, en daarom zegt God: “toch zijn ze machteloos om de feiten te veranderen, en kunnen ze slechts wachten tot ik een vonnis vel”. Sommigen zullen verstoten moeten worden – niet iedereen blijft onveranderd. Sterker nog, de mensen kunnen alleen aan de normen voldoen nadat zij een test hebben doorstaan aan de hand waarvan hun ‘kwaliteitscertificaten’ worden uitgereikt; anders eindigen ze als afdankertjes op de vuilnisbelt. God wijst voortdurend op de werkelijke toestand van de mensheid, dus voelt de mens de geheimzinnigheid van God steeds sterker. ‘Als Hij God niet was, hoe zou Hij onze ware toestand dan zo goed kennen?’ Maar vanwege de zwakte van de mensen, “In het hart van de mensen neem ik geen verheven en ook geen nederige plaats in. Wat hun betreft maakt het niet uit of ik besta of niet.” Is dit niet precies de toestand van alle mensen die het beste met de werkelijkheid overeenkomt? Wat de mensen betreft, bestaat God als zij Hem zoeken en bestaat God niet als zij Hem niet zoeken. Met andere woorden, God bestaat onmiddellijk in het hart van de mensen zodra die Zijn hulp nodig hebben, maar als zij Hem niet meer nodig hebben bestaat Hij ook niet meer. Dit leeft in het hart van de mensen. In werkelijkheid denkt iedereen op aarde zo, ook alle ‘atheïsten’, en hun ‘indruk’ van God is eveneens vaag en onduidelijk.

“Daarom vormen de bergen op het land de grens tussen de naties, vormen de wateren een barrière om mensen van verschillende landen uit elkaar te houden, en wordt de lucht dat wat van mens tot mens stroomt in de ruimten boven aarde.” Dit was het werk dat God uitvoerde toen Hij de wereld schiep. De mensen staan versteld als dit hier vermeld wordt: Kan het zijn dat God nog een wereld wil scheppen? Je kunt best het volgende zeggen: Iedere keer dat God spreekt bevatten Zijn woorden schepping, management en de vernietiging van de wereld; het is alleen zo, dat ze soms duidelijk en soms vaag zijn. Heel Gods management komt tot uiting in Zijn woorden; het is alleen zo, dat de mensen die woorden niet kunnen onderscheiden. Door de zegeningen die God de mensen verleent groeit hun geloof tot het honderdvoudige. Van buitenaf lijkt het alsof God hun een belofte doet, maar in wezen is het een maatstaf voor de eisen die God aan het volk van Zijn koninkrijk stelt. Zij die voldoen kunnen blijven, en degenen die niet voldoen zullen verzwolgen worden in de rampspoed die vanuit de hemel komt vallen. “De donder die rollend door de hemel raast, zal mensen vellen, de hoge bergen vallen om en zullen hen bedelven, de wilde dieren zullen hen in hun honger verslinden, de oceanen zullen hun hoge golven boven hun hoofden sluiten. Terwijl de mensen hun broeders in conflict ombrengen, zijn alle mensen onderweg naar hun eigen ondergang in de rampspoed die onder hen ontstaat.” Dit is de ‘speciale behandeling’ die degenen krijgen die niet aan de norm voldoen en aan wie later in het koninkrijk van God geen redding gebracht zal worden. Hoe vaker God dingen zegt, als: “Onder leiding van mijn licht zullen jullie zeker de wurggreep van de duistere machten doorbreken. In het donker zullen jullie zeker het licht dat jullie begeleidt niet uit het oog verliezen,” des te meer de mensen zich bewust worden van hun achtenswaardigheid; als zodanig zullen zij meer vertrouwen krijgen om een nieuw leven te zoeken. God geeft de mensen datgene wat ze van Hem vragen. Wanneer God hen eenmaal tot op zekere hoogte heeft ontmaskerd, verandert Zijn manier van spreken en gebruikt Hij een zegenende toon om het beste resultaat te krijgen. Als God op die manier Zijn eisen aan de mens stelt levert het een beter praktisch resultaat op. Omdat de mensen allemaal bereid zijn zakelijk met hun tegenhangers te spreken – in zakelijk opzicht zijn het allemaal deskundigen – is dit precies waar God Zijn woorden op toespitst wanneer Hij dit zegt. Wat is ‘Sinim’ dan? Hier heeft God het niet over het koninkrijk op aarde dat door Satan is verdorven, maar veeleer over een samenkomst van alle engelen die van God zijn gekomen. De woorden ‘resoluut en standvastig’ houden in dat de engelen alle strijdkrachten van Satan zullen doorbreken en Sinim in de hele wereld gesticht zal worden. De echte betekenis van Sinim is dus een samenkomst van alle engelen op aarde en heeft hier betrekking op de engelen op aarde. Daarom zal het koninkrijk dat later op aarde zal bestaan ‘Sinim’ worden genoemd, en niet het ‘koninkrijk’. Het ‘koninkrijk’ op aarde heeft geen echte betekenis; in wezen is het Sinim. Dus alleen wanneer men die in verband brengt met de betekenis van Sinim, kan men de ware betekenis begrijpen van de woorden: “jullie zullen ongetwijfeld mijn glorie door het hele universum uitstralen”. Dit laat de toekomstige indeling in klassen van alle mensen op aarde zien. De mensen van Sinim zullen allen koningen zijn die over alle volkeren op aarde regeren nadat zij getuchtigd zijn. Alles op aarde zal gewoon werken door het bestuur van de mensen van Sinim. Dit is slechts een ruwe schets van de situatie. Alle mensen blijven binnen Gods koninkrijk, wat betekent dat zij in Sinim blijven. De mensen op aarde zullen met de engelen kunnen communiceren. Als zodanig zullen de hemel en de aarde verbonden zijn; of met andere woorden: alle mensen op aarde zullen zich aan God onderwerpen en Hem liefhebben, zoals de engelen in de hemel. Op dat moment zal God openlijk aan alle mensen op aarde verschijnen en ervoor zorgen dat zij met het blote oog Zijn ware gezicht kunnen zien, en Hij zal Zich op ieder moment aan hen openbaren.

Vorige: Hoofdstuk 18

Volgende: Hoofdstuk 20

Rampen zoals oorlogen en pandemieën komen vaak voor over de hele wereld. Hoe kunnen we de terugkeer van de Heer verwelkomen en Gods bescherming krijgen tijdens rampen? Neem deel aan onze gebedsbijeenkomst om de weg te vinden.

Gerelateerde inhoud

Wat weet jij over het geloof?

In de mens bestaat alleen het onzekere woord van geloof, maar de mens weet niet waar geloof uit bestaat, laat staan waarom hij geloof...

Instellingen

  • Tekst
  • Thema's

Effen kleuren

Thema's

Lettertype

Lettergrootte

Regelruimte

Regelruimte

Paginabreedte

Inhoud

Zoeken

  • Zoeken in deze tekst
  • Zoeken in dit boek