Alle mensen zijn tegenwoordig, in uiteenlopende mate, in tuchtiging terechtgekomen. Zoals God zei: “Ik ga zij aan zij voort met mensen.” Dit is absoluut waar, maar toch kunnen mensen dit punt nog steeds niet volledig begrijpen. Als gevolg daarvan is een deel van het werk dat ze gedaan hebben onnodig geweest. God zei: “Ik steun en voorzie hen overeenkomstig hun gestalte. Omdat mensen de centrale figuren zijn van mijn hele managementplan, geef ik meer leiding aan degenen die de rol van ‘mens’ hebben gekregen, zodat zij die rol naar beste kunnen en met volle overtuiging kunnen spelen,” alsmede “[…] Ik weiger echter om hun geweten rechtstreeks te bekritiseren, maar ik blijf ze geduldig en systematisch leiden. Mensen zijn uiteindelijk zwak en niet in staat om enig werk te doen.” Gods gedachten zijn als volgt: zelfs als Hij al deze mensen uiteindelijk uit zou roeien, zou Zijn werk op aarde nog steeds voortgaan overeenkomstig Zijn oorspronkelijke plan. God doet geen nutteloos werk; alles wat Hij doet, is goed. Zoals Petrus zei: “Zelfs al speelde God met mensen alsof ze speelgoed waren, wat zouden de mensen dan te klagen hebben? Welk recht zouden ze daartoe hebben?” Is dit niet wat God tegenwoordig met de mensheid aan het bereiken is? Kunnen mensen echt een dergelijke opvatting hebben? Waarom kon Petrus, die enkele duizenden jaren geleden geleefd heeft zoiets zeggen, terwijl de “Petrussen” van vandaag, die in dit gemoderniseerde hightechtijdperk leven dat niet kunnen? Ik kan niet met zekerheid zeggen of de geschiedenis vooruitgang of achteruitgang laat zien, en nog niemand kan de vraag beantwoorden of de wetenschap zich in voorwaartse of achterwaartse richting begeeft. Alles wat God heeft gedaan voor de mensen was bedoeld om ze positief te maken en ze zich te laten ontwikkelen in het leven. Kunnen mensen dit niet begrijpen? Alles wat jou negatief maakt, is een zwakte van je; het is een cruciaal punt van kwetsbaarheid dat Satan zal aanvallen. Begrijp je dit goed? Waarom sprak God op deze manier? “Ik smeek de mensheid in alle ernst en oprechtheid. Zijn ze werkelijk niet in staat om te doen wat ik vraag?” Wat betekenen deze woorden? Waarom stelde God deze vraag? Het laat zien dat de mensheid te veel negatieve aspecten heeft en een enkele negatieve factor is genoeg om mensen te laten struikelen. Je zou best eens kunnen kijken wat negatief blijven zal brengen. Alles wat God doet, doet Hij ter wille van het vervolmaken van de mensheid. Vereisen deze woorden enige verdere toelichting? Nee, zoals ik het zie, is daar geen behoefte toe! Je zou kunnen beweren dat mensen door Satan zijn bezeten, maar je kunt veel beter zeggen dat mensen door negativiteit zijn bezeten. Dit is één manier waarop mensen zich uiten; het hoort bij het vlees van de mens. Daarom zijn alle mensen onbewust tot negativiteit vervallen en bijgevolg tot tuchtiging. Dit is een valstrik die God voor de mensheid heeft bereid en in deze tijd lijden de mensen het meest. Omdat mensen in negativiteit blijven hangen, is het moeilijk voor ze om tuchtiging te ontlopen. Staan de zaken er in deze tijd er niet precies zo voor? Maar hoe kunnen mensen Gods woorden negeren: “Satan grijpt tegenwoordig extreem om zich heen. Waarom neem ik deze gelegenheid niet te baat om de focus van mijn werk te etaleren en mijn macht te openbaren?” Ik zeg een paar woorden om ze eraan te herinneren, en meteen vervallen mensen van de kerken tot tuchtiging. Dit is omdat mensen, na twee maanden van Gods werk, zich innerlijk nog steeds aanzienlijk moeten transformeren. Zij analyseren simpelweg Gods woorden met hun eigen verstand, maar hun gesteldheid is helemaal niet veranderd; ze zijn nog steeds negatief. Daar dit het geval is, krijgen mensen het meteen benauwd wanneer God zegt dat de tijd van tuchtiging nabij is, met de gedachte: “Ik weet niet of ik ben voorbestemd door God, evenmin weet ik of ik standvastig kan blijven onder deze tuchtiging. Het is zelfs nog moeilijker om te weten welke methoden God zal gebruiken om mensen te tuchtigen.” Mensen zijn allemaal bang voor tuchtiging, toch zijn ze niet in staat om te veranderen. Ze lijden gewoon in stilte, maar zijn ook bang dat ze niet standvastig kunnen zijn. In dergelijke omstandigheden zijn mensen, wanneer er geen tuchtiging op hen wordt uitgeoefend en er geen kwelling is door woorden, allemaal onbewust tot tuchtiging vervallen. Ze zijn dan ook allemaal nerveus en onrustig. Dit heet “oogsten wat ze gezaaid hebben”, omdat mensen Gods werk helemaal niet begrijpen. God is in feite niet eens geneigd om nog meer woorden aan deze mensen vuil te maken; het lijkt erop dat God een andere manier gebruikt om met hen om te gaan, een manier die geen echte tuchtiging inhoudt. Het is net als wanneer iemand een kuiken vangt en oppakt om te zien of het een hennetje of een haantje is; dit lijkt wellicht niet op een zaak van ook maar enig belang, maar het kuikentje is zo bang, dat het zich wil loswurmen, alsof het doodsbang is dat zijn eigenaar hem gaat slachten en opeten. Dat komt omdat het kuiken geen zelfkennis heeft. Waarom zou iemand een kuikentje slachten en opeten dat nog geen ons weegt? Zou dat niet onzinnig zijn? Het is precies zoals God zei: “Waarom mijden mensen mij dan constant? Komt dat omdat ik ze zal behandelen als kuikentjes, om gedood te worden zodra ze gevangen worden?” Het leed van de mens is dan ook allemaal ‘onzelfzuchtige’ toewijding en kan een waardeloze prijs om te betalen worden genoemd. Mensen zijn bang omdat ze geen zelfkennis hebben; als gevolg daarvan kunnen ze hun leven niet in gevaar brengen. Dit is een zwakheid van de mensheid. Zijn de volgende door God gesproken woorden achterhaald: “Laat mensen uiteindelijk zichzelf kennen. Dit is mijn ultieme doel”? Wie kent zichzelf werkelijk? Als iemand zichzelf niet kent, wat geeft hem dan het recht om getuchtigd te worden? Neem lammeren bijvoorbeeld. Hoe kunnen ze geslacht worden als ze nog niet zijn uitgegroeid tot schapen? Hoe kunnen mensen genieten van een boom die nog geen vruchten heeft voortgebracht? Iedereen legt te veel nadruk op ‘vaccinatie’. Mensen gaan dus allemaal vasten en krijgen dan honger. Dit is een voorbeeld van oogsten wat ze gezaaid hebben, waarbij ze zichzelf kwaad doen en het niet de bruutheid of de onmenselijkheid van God is. Als mensen zichzelf op een dag ineens leren kennen en uit angst voor het aangezicht van God beven, dan zal God ze beginnen te tuchtigen. Alleen op deze manier zullen mensen ontbering bereidwillig omarmen, gehoorzaam in hart en taal. Maar hoe gaat het nu dan? Mensen worden allemaal getuchtigd tegen hun wil, als kinderen die worden gedwongen om een maaltijd te bereiden. Als dit het geval is, hoe is het dan mogelijk dat zij zich niet slecht op hun gemak voelen? Iedereen denkt: “Ach! Zolang ik getuchtigd word, kan ik mijn hoofd net zo goed laten hangen en mijn schuld bekennen! Wat kan ik doen? Ook al ben ik aan het huilen, ik moet God toch behagen, dus wat kan ik doen? Of het nou goed of slecht is, dit is het pad dat ik nu bewandel. Ach! Ik ben nu eenmaal een pechvogel!” Is dit niet hoe mensen denken?

Zoals God zei: “De mensheid gedraagt zich keurig; niemand durft zich tegen mij te keren. Allen vallen onder mijn leiding en verrichten de taak die ik aan hen heb toegewezen.” Hiermee wordt in voldoende mate aangetoond dat geen enkel mens op tuchtiging zit te wachten, en bovendien dat die tuchtiging van God komt, omdat mensen allemaal liever een rustig leven leiden dan een leven vol beroering en chaos. God zei: “Wie is er niet bang voor de dood? Zijn mensen echt bereid zichzelf op te offeren?” Dit is absoluut waar; iedereen is bang om dood te gaan, behalve natuurlijk wanneer hij of zij door woede of wanhoop verteerd wordt. Dit is het wezen van de mensheid en het is buitengewoon moeilijk op te lossen. God is nu juist gekomen om deze netelige situatie op te lossen. Mensen zijn allemaal machteloos, dus heeft God onder hen een specialistisch ziekenhuis opgezet, waar ze van die ziekte kunnen genezen. Mensen kunnen zichzelf niet uit de valstrik van deze ziekte bevrijden, daarom zijn ze allemaal zo gespannen, dat hun mond ontstoken is en hun buik is opgezwollen. Het volume gas in hun buik neemt gaandeweg toe, zodat de druk steeds hoger wordt en hun maag uiteindelijk scheurt en ze allemaal sterven. Daarom zal God deze ernstige aandoening van de mens behandeld hebben, omdat iedereen dan dood zal zijn gegaan. Is dit soms geen genezing van de toestand van de mens? God is met opzet gekomen om dit werk te doen. Omdat mensen enorm bang zijn voor de dood, is God Zelf gekomen om dit werk samen met mensen te verrichten; omdat ze zo weinig moed hebben, heeft Hij ze eerst een demonstratie gegeven om naar te kijken. Mensen zijn pas bereid om te gehoorzamen nadat ze het precedent van God hebben gezien. Daarom zei God: “Omdat niemand mijn werk kon uitvoeren, heb ik persoonlijk het strijdtoneel betreden om een strijd op leven en dood te voeren met Satan.” Dit is een beslissende strijd, zodat de vis sterft of het net scheurt. Zoveel staat er vast. Omdat de geest uiteindelijk zal zegevieren, moet het vlees onvermijdelijk door de dood worden opgenomen. Begrijp je de implicaties hiervan? Wees daar echter niet al te gevoelig voor. Bovenstaande zin is misschien eenvoudig of misschien wel ingewikkeld. Hoe het ook zij, mensen kunnen hem niet bevatten – zoveel staat wel vast. Mensen kunnen vanuit hun leed de loutering van Gods woord aanvaarden; en dat zou je hun geluk kunnen noemen of dat zou je pech kunnen noemen. Toch wil ik er nog wel op wijzen dat Gods bedoeling uiteindelijk goed is – anders dan de bedoelingen van mensen, die altijd van plan zijn om zaken ten behoeve van zichzelf te plannen en te regelen. Dat moet toch heel duidelijk zijn; zorg ervoor dat je niet in eindeloos gepeins verzinkt. Is dit niet precies een zwakheid van mensen? Ze zijn allemaal zo; in plaats dat ze een geweldige liefde voor God hebben, hebben ze een geweldige liefde voor zichzelf. Hij is een God die jaloers is op mensen, zodat Hij altijd eisen aan hen stelt. Hoe meer mensen zichzelf liefhebben, hoe meer God eist dat ze Hem liefhebben en hoe strikter Zijn eisen aan hen worden. Het lijkt wel of God mensen opzettelijk plaagt. Als mensen Hem werkelijk liefhebben, lijkt het alsof Hij dat niet beloont. Daarom krabben mensen zich allemaal op het hoofd en raken ze diep in gedachten verzonken. Dit beschrijft Gods gezindheid; het noemt slechts kort een of twee dingen. Dit is Gods wil. God eist dat mensen dit weten, en het is verplicht. Het is een nieuwe taak en de mensen moeten er hard aan werken om door te breken en opnieuw vooruitgang te maken. Begrijp je dit? Moet ik nog meer zeggen over dit onderwerp?

Over eerdere tijdperken zei God: “Geen enkele persoon werd ooit door mij gekozen; iedereen werd afgewezen door mijn stille brief. Dit komt omdat die mensen in het verleden niet uitsluitend mij dienden, daarom hield ik op mijn beurt ook niet uitsluitend van hen. Zij namen Satans ‘geschenken’ aan, draaiden zich toen om en boden ze aan mij aan. Was dit geen laster jegens mij?” Hoe kunnen deze woorden worden uitgelegd? Het is zoals God zei: “Alle gaven zijn van Satan afkomstig.” Vroegere generaties van apostelen en profeten waren geheel afhankelijk van gaven voor het doen van hun werk, en door de eeuwen heen heeft God hun gaven gebruikt om Zijn werk uit te voeren. Daarom wordt er gezegd dat de dienstverlening van alle mensen met gaven van Satan afkomstig is. Maar vanwege Zijn wijsheid zegt God zegt: “Ik gebruik Satans list als contrast met mijzelf.”. Aldus heeft God de dienstverlening van mensen die gaven hebben “geschenken van Satan” genoemd. En het is enkel omdat ze bij Satan horen, dat God deze actie ‘laster’ noemt. Dit is geen ongefundeerde beschuldiging tegen mensen; het is, in tegendeel, een goed gefundeerde en gepaste uitleg. Dus “hield ik mijn afschuw voor mij; ik wendde hun plannetjes juist in mijn voordeel aan door deze ‘geschenken’ toe te voegen aan de materialen van mijn management. Later, nadat ze waren verwerkt door een machine, verbrandde ik dan de onzuiverheden binnenin.” Dit is zo prachtig aan Gods werk. Dit punt komt het minst overeen met de opvattingen van mensen, want niemand zou denken dat zij die heersen als koningen geen mensen met gaven zijn, of dat zij de mensen zonder gaven zijn die God liefheeft. Zoals je kunt zien, is er niets overgebleven van de ideeën of verwachtingen van Witness Lee en Watchman Nee, en hetzelfde geldt voor de mensen met gaven in deze tijd. Nu is God dit werk begonnen en Hij trekt geleidelijk al het werk van de Heilige Geest in mensen die dienen als contrast voor Zijn werk terug. Wanneer Gods werk helemaal is voltooid, zullen deze mensen allemaal naar hun oorspronkelijke plaats terugkeren. Ik spoor mensen echter aan om niet roekeloos te handelen vanwege mijn woorden. Je moet de natuurlijke loop der dingen volgen in overeenstemming met de stappen van Gods werk, zodat je dat niet verstoort. Begrijp je dit punt? Want dit zijn de stappen en de methode van Gods werk. Wanneer God deze ‘geschenken’ tot ‘eindproducten’ ‘verwerkt’, zullen al Zijn bedoelingen duidelijk worden en zullen alle geschenken die dienstdoen voor Hem allemaal worden geëlimineerd; God zal echter de eindproducten hebben om van te genieten. Begrijp je dit? God wil eindproducten, niet de overdadige geschenken die mensen Hem aanbieden. Alleen wanneer iedereen zijn passende plaats heeft ingenomen, dat wil zeggen wanneer God is teruggekeerd naar Zijn oorspronkelijke positie en de duivel ook op zijn eigen plek heeft plaatsgenomen, evenals de engelen, zonder uitzondering – pas dan zal er een tevreden glimlach op Gods gezicht verschijnen, want Zijn bedoelingen zullen dan zijn gerealiseerd en Zijn doel bereikt. God zal niet langer ‘assistentie’ van de ‘duivel’ zoeken, want Gods bedoelingen zullen openlijk aan mensen zijn geopenbaard en mensen zullen die nooit meer over hoeven te brengen. Op dat moment zullen de mensenlichamen van vlees één worden met hun geest. Dit is wat God aan mensen openbaart; het is de eindbestemming van de geest, de ziel en het lichaam. Het is een samenvatting van de oorspronkelijke betekenis van ‘mensheid’. Dit hoeft niet in detail onderzocht te worden; het is genoeg om er een of twee dingen over te weten. Begrijp je dit?