Laten we eerst een lied zingen: Koninkrijkshymne (I) Het koninkrijk daalt neer op de wereld.

Vocale begeleiding: De mensenmassa’s jubelen voor mij, de mensenmassa’s loven mij; alle monden noemen de enige ware God. Het koninkrijk daalt neer op de mensenwereld.

1  De mensenmassa’s jubelen voor mij, de mensenmassa’s loven mij; alle monden noemen de enige ware God, alle mensen slaan hun ogen op om te kijken naar mijn daden. Het koninkrijk daalt neer op de mensenwereld, mijn persoon is rijk en overvloedig. Wie zou zich hier niet over verheugen? Wie zou niet van vreugde dansen? O Sion! Hijs je triomfantelijke vlag om mij te vieren! Zing je triomfantelijke overwinningslied om mijn heilige naam te verbreiden!

2  O, gehele schepping tot de uithoeken van de aarde! Reinig jezelf snel zodat je als een offerande voor mij kunt worden! O gesternten aan de hemel! Snel terug naar jullie plek om mijn grootse macht aan het hemelgewelf te tonen! Ik luister aandachtig naar de stemmen van de mensen op aarde, in wiens gezangen hun grenzeloze liefde en eerbied voor mij tot uitdrukking komt! Op deze dag waarop de gehele schepping weer tot leven komt, daal ik af naar de wereld van de mensen. Op dit moment, precies in dit tijdsgewricht, beginnen alle bloemen uitbundig te bloeien, zingen alle vogels als met één stem, bonst alles van vreugde! Bij het geluid van de begroeting van het koninkrijk, stort Satans koninkrijk neer, vernietigd door het daveren van de koninkrijkshymne. Nooit zal het herleven!

3  Wie op aarde durft op te staan en zich te verzetten? Bij mijn afdaling naar de aarde breng ik brand mee, breng ik toorn mee, breng ik allerhande calamiteiten mee. De aardse koninkrijken zijn nu mijn koninkrijk! Daarboven in de hemel wervelen de wolken en bollen ze op; onder de hemel zwellen meren en rivieren en brengen ze vreugdevol een roerende melodie ten gehore. Rustende dieren komen tevoorschijn uit hun hol, en alle mensen worden door mij uit hun sluimer gewekt. De dag waarop de talrijke volkeren hebben gewacht is eindelijk gekomen! Ze dragen de mooiste liederen aan mij op!

Volg het Lam en zing een nieuw lied

Waar denken jullie aan elke keer dat jullie dit lied zingen? (Zeer opgewonden, blij, bedenk hoe glorieus de schoonheid van het koninkrijk is, en de mensheid en God zullen voor altijd verenigd zijn.) Heeft iemand nagedacht over de vorm die de mens moet aannemen om bij God te zijn? Hoe moeten jullie in jullie verbeelding zijn om jullie bij God te kunnen voegen en te genieten van het glorieuze leven dat in het koninkrijk volgt? (Ze zouden een veranderde gezindheid moeten hebben.) Ze zouden een veranderde gezindheid moeten hebben, maar in welke mate? Hoe zullen ze zijn na die verandering? (Ze zullen heilig worden.) Wat is de norm voor heiligheid? (Al hun gedachten en overwegingen zijn verenigbaar met Christus.) Hoe manifesteert dat zich? (Ze verzetten zich niet tegen God, verraden God niet, maar gehoorzamen God volledig en vrezen God in hun harten.) Sommige van jullie antwoorden zitten op het juiste spoor. Open allemaal jullie harten, en deel wat jullie hart jullie ingeeft. (Mensen die met God in het koninkrijk leven, kunnen hun plicht doen, getrouw hun plicht doen, door naar de waarheid te streven en worden niet beperkt door welke persoon, gebeurtenis of voorwerp dan ook. En het wordt mogelijk om los te komen van de invloed van duisternis, hun harten op één lijn te brengen met God en God te vrezen en het kwade te mijden.) (Onze manier van kijken naar dingen kan op één lijn worden gebracht met God en we kunnen ons losmaken van de invloed van de duisternis. De minimumnorm is om niet te worden uitgebuit door Satan, om elke verdorven gezindheid te verwerpen, om gehoorzaamheid aan God te bereiken. Wij geloven dat het losmaken van de invloed van de duisternis het belangrijkste punt is. Als iemand zich niet kan losmaken van de invloed van duisternis, zich niet kan bevrijden van de binding met Satan, dan zal hij of zij niet Gods redding bereiken.) (De norm om door God vervolmaakt te worden is de mens die één van hart en geest is met God. De mens verzet zich niet meer tegen God; hij kan zichzelf kennen, de waarheid in praktijk brengen, begrip voor God verkrijgen, God liefhebben en op één lijn met God komen. Dat is alles wat iemand moet doen.)

Hoe zwaar de uitkomst van mensen in hun hart weegt

Jullie schijnen bepaalde gedachten te hebben over de weg die jullie moeten volgen en daar hebben jullie een bepaald idee over ontwikkeld of begrip over verkregen. Maar of alles wat jullie zeiden holle woorden of de werkelijke realiteit blijken te zijn, hangt af van waar jullie in het dagelijkse praktiseren aandacht aan schenken. Jullie hebben in de loop van de jaren een oogst binnengehaald van alle aspecten van de waarheid, zowel in doctrines als in de inhoud van de waarheid. Dit bewijst dat mensen tegenwoordig de nadruk leggen op het streven naar de waarheid. En als gevolg daarvan is elk aspect en elk item van de waarheid zeker geworteld in de harten van sommige mensen. Maar waar vrees ik het meest voor? Dat hoewel de onderwerpen van de waarheid en deze theorieën wel in jullie zijn geworteld, de feitelijke inhoud gewoon niet erg belangrijk voor jullie is. Wanneer jullie problemen tegenkomen, geconfronteerd worden met beproevingen en keuzes, van hoeveel praktisch nut zal de realiteit van deze waarheden dan voor jullie zijn? Kan het jullie helpen jullie moeilijkheden te overwinnen en goed uit jullie beproevingen tevoorschijn te komen, zodat jullie aan Gods bedoelingen tegemoet zijn gekomen? Blijven jullie standvastig in jullie beproevingen en getuigen jullie luid en duidelijk voor God? Waren jullie al eerder geïnteresseerd in deze zaken? Sta me toe jullie te vragen: wat is het belangrijkste voor jullie in jullie hart, in al jullie dagelijkse gedachten en beschouwingen? Zijn jullie ooit tot een conclusie gekomen? Wat is volgens jullie het belangrijkste? Sommige mensen zeggen “het is de waarheid in de praktijk brengen, natuurlijk”; sommige mensen zeggen “natuurlijk elke dag Gods woord lezen”; sommige mensen zeggen “voor God komen en elke dag bidden, natuurlijk”; en dan zijn er mensen die zeggen “elke dag goed mijn plicht doen, natuurlijk”; er zijn nog mensen die zeggen dat ze alleen maar altijd nadenken over hoe ze God tevreden kunnen stellen, hoe ze Hem kunnen gehoorzamen in alle dingen en hoe ze in harmonie met Zijn wil kunnen handelen. Is dit waar het om gaat? Is dit alles? Sommigen zeggen bijvoorbeeld: “Ik wil alleen God gehoorzamen, maar wanneer er iets gebeurt, kan ik Hem niet gehoorzamen.” Sommige mensen zeggen: “Ik wil God alleen maar tevreden stellen. Zelfs al zou ik Hem maar één keer tevreden kunnen stellen, dan zou dat goed zijn, maar ik kan Hem nooit tevreden stellen.” En sommige mensen zeggen: “Ik wil alleen God gehoorzamen. In tijden van beproeving wil ik me alleen maar onderwerpen aan Zijn orkestraties, gehoorzaam aan Zijn soevereiniteit en regelingen, zonder klachten of verzoeken. Maar bijna elke keer slaag ik er niet in gehoorzaam te zijn.” Sommige andere mensen zeggen: “Als ik voor beslissingen sta, kan ik er nooit voor kiezen om de waarheid in praktijk te brengen. Ik wil altijd het vlees tevreden stellen, altijd mijn persoonlijke zelfzuchtige verlangens bevredigen.” Wat is hiervoor de reden? Hebben jullie vóór de test van God komt, jullie jezelf al meerdere keren uitgedaagd en meerdere keren uitgeprobeerd en getest? Kijk of jullie God echt kunnen gehoorzamen, God echt tevreden kunnen stellen en er zeker van kunnen zijn dat jullie God niet verraden. Kijk of jullie jezelf niet tevreden kunnen stellen, jullie egoïstische verlangens niet kunnen bevredigen, maar alleen God tevreden kunnen stellen, ontdaan van jullie individuele keuzes. Is iemand zo? Eigenlijk is er maar één feit dat jullie voor ogen is gesteld. Het is waar ieder van jullie het meest in geïnteresseerd is, wat jullie het liefste willen weten en dat is de kwestie van ieders uitkomst en bestemming. Jullie realiseren je het misschien niet, maar dit is iets dat niemand kan ontkennen. Ik weet dat er sommige mensen zijn die, als het gaat om de waarheid van de uitkomst van de mens, Gods belofte aan de mensheid en naar wat voor soort bestemming God van plan is de mens heen te brengen, al verschillende keren Gods woord over deze zaken hebben bestudeerd. Dan zijn er mensen die er herhaaldelijk naar op zoek zijn en er hun gedachten over hebben en ze hebben nog steeds geen resultaat, of komen misschien tot een dubbelzinnige conclusie. Uiteindelijk zijn ze nog steeds niet zeker wat voor soort uitkomst hen wacht. Bij het uitvoeren van hun plichten, willen de meeste mensen altijd een definitief antwoord op de volgende vragen hebben: wat zal mijn uitkomst zijn? Kan ik het pad tot het einde bewandelen? Wat is Gods houding tegenover de mens? Sommige mensen maken zich zelfs zorgen: ik heb in het verleden een aantal dingen gedaan, ik heb een aantal dingen gezegd, ik ben ongehoorzaam geweest aan God, ik heb een aantal dingen gedaan waarmee ik God heb verraden, er waren enkele dingen waarbij ik God niet tevreden heb gesteld, ik heb Gods hart pijn gedaan, heb God teleurgesteld in mij, maakte dat God mij haat en verafschuwt, dus misschien is mijn uitkomst onbekend. Het is redelijk om te zeggen dat de meeste mensen zich ongemakkelijk voelen over hun eigen uitkomst. Niemand durft te zeggen: “Ik voel honderd procent zekerheid dat ik een overlevende zal zijn; ik ben er honderd procent zeker van dat ik aan Gods bedoelingen kan voldoen; ik ben een persoon naar Gods hart; ik ben een persoon die God looft.” Sommige mensen denken dat het bijzonder moeilijk is om Gods weg te volgen en dat het in praktijk brengen van de waarheid het moeilijkste van alles is. Bijgevolg denken deze mensen dat ze niet te helpen zijn en durven ze niet te hopen op een goede uitkomst. Of misschien geloven ze dat ze niet kunnen voldoen aan Gods bedoelingen en geen overlevende kunnen worden, en daarom zullen ze zeggen dat ze geen uitkomst hebben en geen goede bestemming kunnen bereiken. Ongeacht hoe mensen precies denken, vraagt iedereen zich vaak af hoe zijn uitkomst zal zijn. Als het om vragen gaat over hun toekomst, over vragen wat ze zullen krijgen als God klaar is met Zijn werk, zijn deze mensen altijd aan het rekenen, altijd aan het plannen. Sommige mensen betalen het dubbele van de prijs; sommige mensen verlaten hun familie en geven hun baan op; sommigen geven hun huwelijk op; sommigen nemen ontslag om zich volledig voor God in te zetten, sommigen verlaten hun huis om hun plichten te vervullen; sommige mensen kiezen voor ontbering en nemen de meest bittere en vermoeiende taak op zich; sommige mensen kiezen ervoor om rijkdom te schenken, zich volledig toe te wijden; nog steeds kiezen sommige mensen ervoor om de waarheid na te streven en God te kennen. Hoe jullie het ook willen praktiseren, is de manier waarop jullie dat doen zo belangrijk? (Niet belangrijk.) Hoe kunnen we dan verklaren dat het niet belangrijk is? Als de manier niet belangrijk is, wat dan wel? (Uiterlijk goed gedrag is niet representatief voor het in praktijk brengen van de waarheid.) (Wat iedereen denkt, is niet belangrijk. De sleutel hier is of we de waarheid in praktijk hebben gebracht en of we God liefhebben.) (De val van antichristenen en valse leiders helpt ons om te begrijpen dat uiterlijk gedrag niet het belangrijkste is, ze lijken uiterlijk veel te hebben opgegeven en lijken bereid om de prijs te betalen, maar als we dit nader beschouwen, kunnen we zien dat ze eenvoudigweg geen hart hebben dat God vreest. In alle opzichten verzetten ze zich tegen Hem. Ze staan altijd op kritieke momenten aan de kant van Satan en bemoeilijken Gods werk. De belangrijkste overwegingen hier zijn dus aan welke kant we staan als de tijd daar is en wat onze standpunten zijn.) Jullie zeggen allemaal de juiste dingen en het lijkt alsof jullie al een basisbegrip en norm hebben over hoe de waarheid in praktijk te brengen, over Gods bedoelingen en wat God van de mens eist. Dat jullie zo kunnen praten, is heel ontroerend. Hoewel er hier en daar een paar ongepaste woorden zijn, zijn jullie verklaringen al bijna een verklaring die de waarheid waardig is. Dit bewijst dat jullie je eigen echte inzichten ontwikkeld hebben over de mensen, gebeurtenissen en voorwerpen om jullie heen, over alles in jullie omgeving wat God heeft geregeld en alles wat jullie kunnen zien. Deze begrippen komen in de buurt van de waarheid. Ook al is wat jullie zeiden niet erg uitgebreid, en zijn een paar woorden niet erg geschikt, jullie inzichten komen in de buurt van de realiteit van de waarheid. Het doet me goed jullie op deze manier te horen spreken.

De overtuigingen van mensen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen

Er zijn enkele mensen die ontberingen kunnen verdragen; ze kunnen de prijs betalen; hun uiterlijk gedrag is heel goed; ze worden zeer gerespecteerd; en ze hebben de bewondering van anderen. Wat denken jullie: kan dit uiterlijk gedrag worden beschouwd als het in praktijk brengen van de waarheid? Kunnen jullie zeggen dat deze persoon voldoet aan Gods bedoelingen? Waarom is het dat mensen keer op keer dit soort individuen zien en denken dat ze God tevreden stellen, denken dat ze het pad bewandelen om de waarheid in praktijk te brengen, dat ze Gods wegen volgen? Waarom denken sommige mensen op deze manier? Er is maar één verklaring voor. En welke verklaring is dat? Het is dat voor heel veel mensen, vragen zoals wat het is om de waarheid in praktijk te brengen, wat het is om God tevreden te stellen, wat het is om echt de werkelijkheid van de waarheid te hebben – deze vragen niet erg duidelijk zijn. Dus er zijn sommige mensen die vaak worden misleid door diegenen die aan de buitenkant spiritueel lijken, nobel lijken, verheven beelden lijken te hebben. Wat betreft die mensen die kunnen spreken over woorden en doctrines, en van wie de woorden en daden bewonderenswaardig lijken, degenen die door hen zijn misleid hebben nooit gekeken naar de essentie van hun daden, de principes achter hun daden, wat hun doelen zijn. En ze hebben nooit gekeken of deze mensen echt God gehoorzamen en of ze iemand zijn die echt God vreest en het kwade mijdt. Ze hebben nooit het wezen van de menselijkheid van deze mensen onderscheiden. Integendeel, vanaf de eerste stap dat ze ze beetje bij beetje leren kennen, bewonderen ze deze mensen, vereren ze deze mensen en uiteindelijk worden deze mensen hun idolen. Bovendien, naar de mening van sommige mensen, kunnen de idolen die zij aanbidden, waarvan zij geloven dat zij hun families en banen kunnen achterlaten en oppervlakkig gezien de prijs betalen – deze idolen zijn degenen die God echt tevreden stellen, degenen die echt een goede uitkomst en een goede bestemming kunnen ontvangen. In hun gedachten zijn deze idolen de mensen die God looft. Waardoor komt het dat mensen dit geloven? Wat is de essentie van dit probleem? Wat zijn de gevolgen waar het toe kan leiden? Laten we eerst het wezen van deze kwestie bespreken.

In wezen hebben deze kwesties met betrekking tot de gezichtspunten van mensen, hun methoden van praktiseren, welke beginselen van praktiseren zij verkiezen aan te nemen, en waar ze, elk voor zich, geneigd zijn zich op te concentreren, allemaal niets te maken met Gods eisen aan de mensheid. Of mensen zich nu concentreren op oppervlakkige zaken of diepzinnige zaken, of op letters en doctrines of de werkelijkheid, ze houden zich niet aan datgene waar ze zich het meest aan zouden moeten houden en ze weten ook niet wat ze vooral zouden moeten weten. De reden hiervoor is dat mensen de waarheid helemaal niet leuk vinden; als zodanig zijn ze niet bereid om tijd en moeite te steken in het uitzoeken en het praktiseren van de principes van praktiseren die in Gods uitspraken worden aangetroffen. In plaats daarvan gebruiken ze liever een kortere weg waarbij ze opsommen wat ze begrijpen, wat ze denken dat goede praktijk en goed gedrag is. Deze samenvatting wordt dan hun eigen doel om na te streven, dat ze dan beschouwen als de waarheid die ze moeten beoefenen. Het directe gevolg hiervan is, dat mensen goed gedrag van mensen gebruiken als een substituut voor het in praktijk brengen van de waarheid, wat ook voldoet aan hun verlangen om de gunst van God te verkrijgen. Dit geeft ze kapitaal waarmee ze met de waarheid worstelen en dat ze ook gebruiken om met God te redeneren en te wedijveren. Tegelijkertijd zetten mensen ook gewetenloos God opzij en plaatsen het idool dat ze bewonderen voor Hem in de plaats. Er is slechts één belangrijke oorzaak waardoor mensen dergelijke onwetende daden en gezichtspunten of eenzijdige opinies en praktijken hebben – en vandaag zal ik jullie erover vertellen: De reden is dat, hoewel mensen God misschien volgen, elke dag tot Hem bidden en elke dag Zijn uitspraken lezen, ze Zijn wil niet echt begrijpen. Hier ligt de kern van het probleem. Als iemand Gods hart begreep en wist wat Hij fijn vindt, wat Hij verafschuwt, wat Hij wil, wat Hij verwerpt, wat voor soort persoon Hij liefheeft, wat voor soort persoon Hij niet leuk vindt, wat voor soort norm bij Hem van toepassing wanneer Hij Zijn eisen aan de mens stelt, wat voor soort aanpak Hij heeft voor het vervolmaken van hen, zou die persoon dan nog steeds zijn eigen persoonlijke opinies kunnen hebben? Zouden dergelijke mensen eenvoudigweg iemand anders kunnen gaan aanbidden? Zou een gewoon mens hun idool kunnen worden? Mensen die Gods wil begrijpen beschikken over een iets rationeler standpunt. Ze zullen niet zomaar een verdorven persoon verafgoden, noch zullen ze, terwijl ze het pad bewandelen om de waarheid in de praktijk te brengen, geloven dat het blindweg vasthouden aan een paar eenvoudige regels of principes neerkomt op het in praktijk brengen van de waarheid.

Er zijn veel meningen over de norm waarmee God de uitkomst van de mensen vaststelt

Laten we teruggaan naar dit onderwerp en doorgaan met het bespreken van de kwestie van de uitkomst.

Omdat iedereen zich zorgen maakt over hun uitkomst, weten jullie hoe God die uitkomst bepaalt? Op welke manier stelt God iemands uitkomst vast? En welke norm gebruikt Hij om iemands uitkomst vast te stellen? En wanneer de uitkomst van de mens nog moet worden vastgesteld, wat doet God dan om deze uitkomst te onthullen? Weet iemand dit? Zoals ik net zei, zijn er sommigen die al heel lang Gods woord hebben onderzocht. Deze mensen zijn op zoek naar aanwijzingen over de uitkomst van de mensheid, over de categorieën waarin deze uitkomst is verdeeld en over de verschillende uitkomsten voor verschillende soorten mensen. Ze willen ook weten hoe Gods woord de uitkomst van de mens bepaalt, het soort norm dat God gebruikt, en de manier waarop Hij de uitkomst van de mens vaststelt. Maar uiteindelijk slagen deze mensen er nooit in iets te vinden. Eigenlijk is er in feite heel weinig over deze zaak gezegd in Gods woord. Waarom is dit? Zolang de uitkomst van de mens nog moet worden onthuld, wil God niemand vertellen wat er uiteindelijk zal gebeuren en Hij wil ook niemand van tevoren op de hoogte stellen van zijn bestemming. De reden hiervoor is dat wanneer God dat zou doen, dit geen enkel voordeel voor de mens zou hebben. Op dit moment wil ik alleen maar vertellen over de manier waarop God de uitkomst van de mens bepaalt, over de principes die Hij in Zijn werk gebruikt om de uitkomst van de mens te bepalen, en om deze uitkomst te manifesteren, evenals de norm die Hij gebruikt om vast te stellen of iemand kan overleven. Is dit niet waar jullie het meest bezorgd over zijn? Hoe vatten mensen dan de manier op waarop God de uitkomst van de mens bepaalt? Jullie hebben zojuist een beetje over deze kwestie gesproken. Sommigen van jullie zeiden dat het een kwestie is van getrouw je plicht doen, aandacht geven aan God; sommige mensen zeiden God gehoorzamen en God tevredenstellen; sommige mensen zeiden je overgeven aan de genade van God; en sommige mensen zeiden een rustig leven leiden … Wanneer jullie deze waarheden in de praktijk brengen, wanneer jullie de principes van jullie verbeelding volgen, weten jullie dan wat God denkt? Hebben jullie er over nagedacht of zo blijven doen als nu, betekent dat jullie aan Gods bedoelingen voldoen? Of het voldoet aan Gods norm? Of het voldoet aan Gods eisen? Ik geloof dat de meeste mensen hier niet echt over nadenken. Ze passen gewoon mechanisch een deel van Gods woord toe, of een deel van de preken, of de normen van bepaalde spirituele mensen die ze aanbidden en dwingen zichzelf om dit te doen, om dat te doen. Ze geloven dat dit de juiste manier is, dus blijven ze zich eraan houden, ongeacht wat er uiteindelijk gebeurt. Sommige mensen denken: “Ik geloof al zoveel jaren; ik heb het altijd zo beoefend; ik heb het gevoel dat ik echt aan Gods eisen heb voldaan; ik heb ook het gevoel dat ik er veel aan heb gehad. Want ik heb veel waarheden in deze periode leren begrijpen en veel dingen die ik niet eerder wist begrepen – met name veel van mijn ideeën en visies zijn veranderd, mijn levenswaarden zijn enorm veranderd en ik heb een redelijk goed begrip van deze wereld.” Zulke mensen geloven dat dit een oogst is en dat dit het eindresultaat van Gods werk is voor de mens. Wat denken jullie, als jullie deze normen en al jullie praktijken samennemen – voldoen jullie dan aan Gods bedoelingen? Sommige mensen zullen met zekerheid zeggen: “Natuurlijk! We praktiseren Gods woord; we praktiseren alles wat de broeder predikte en in de samenkomsten heeft gezegd; we vervullen altijd onze plicht, volgen altijd God, en we hebben God nooit verlaten. Daarom kunnen we met het volste vertrouwen zeggen dat we God tevredenstellen. Hoeveel we ook begrijpen van Gods intenties, hoeveel we ook van Gods woord begrijpen, we hebben altijd geprobeerd verenigbaar te zijn met God. Als we correct handelen en alles correct toepassen, dan zal het resultaat kloppen.” Wat vinden jullie van dit standpunt? Klopt het? Misschien zijn er mensen die zeggen: “Ik heb hier nog nooit over nagedacht. Ik denk alleen dat ik kan overleven wanneer ik mijn plicht blijf doen en blijf handelen volgens de vereisten van Gods woord. Ik heb nooit de vraag overwogen of ik Gods hart tevreden kan stellen en ik heb nooit overwogen of ik de door Hem verlangde norm zou bereiken. Omdat God me nooit iets heeft verteld en mij geen duidelijke instructies heeft gegeven, geloof ik dat zolang ik blijf doorgaan, God tevreden zal zijn en Hij geen verdere eisen aan mij zou moeten stellen.” Zijn deze overtuigingen correct? Wat mij betreft, deze manier van beoefenen, deze manier van denken en deze standpunten – ze brengen allemaal fantasieën en een beetje blindheid met zich mee. Wanneer ik dit zeg, zijn er misschien een paar van jullie die zich een beetje ontmoedigd voelen: “Blindheid? Als het een ‘blindheid’ is, dan is onze hoop op redding, onze hoop om te overleven heel klein en zeer onzeker, nietwaar? Vindt u niet dat deze manier van zeggen een koude douche voor ons is?” Ongeacht wat jullie geloven, de dingen die ik zeg en doe zijn niet bedoeld om jullie het gevoel te geven dat er koud water over jullie wordt gegoten. Het is juist bedoeld om jullie begrip van Gods intenties te verbeteren en jullie inzichten te verbeteren in wat God denkt, wat God wil bereiken, wat voor persoon God leuk vindt, wat God verafschuwt, wat God veracht, welk type persoon God wil winnen en welk type persoon God afwijst. Het is bedoeld om jullie geest duidelijkheid te geven, om jullie duidelijk te laten weten in hoeverre de daden en gedachten van ieder van jullie zijn afgedwaald van de norm die God vereist. Is het nodig om deze onderwerpen te bespreken? Omdat ik weet dat jullie al zo lang geloven en naar zoveel prediking hebben geluisterd, maar dit zijn juist de dingen die het meest ontbreken. Jullie hebben misschien elke waarheid in jullie aantekenboekje vastgelegd, misschien hebben jullie ook datgene vastgelegd waarvan jullie persoonlijk denken dat het belangrijk is in jullie geest en hoewel jullie van plan zijn die dingen tijdens jullie praktiseren te gebruiken, om God tevreden te stellen, om ze te gebruiken wanneer jullie merken dat jullie in nood verkeren of te gebruiken om de moeilijke tijden door te komen die voor jullie liggen, of om deze dingen jullie gewoon te laten vergezellen terwijl jullie je leven leven, is het, wat mij betreft, als jullie alleen praktiseren, niet belangrijk hoe jullie dat precies doen. Wat is dan heel belangrijk? Het is dat terwijl je bezig bent, je hart met zekerheid weet of alles wat je doet, elke daad is wat God wil; of alles wat je doet, alles wat je denkt en het resultaat en het doel in je hart voldoet aan Gods intenties, tegemoet komt aan Gods eisen en of God ze goedkeurt of niet. Dit zijn de belangrijke dingen.

Bewandel de weg van God: vrees God en mijd het kwaad

Er is een gezegde waar jullie aantekeningen van moeten maken. Ik geloof dat dit gezegde heel belangrijk is, want mij komt het elke dag talloze keren voor de geest. Waarom is dat? Omdat elke keer als ik voor iemand sta, elke keer als ik iemands verhaal hoor, elke keer als ik hoor over iemands ervaring of zijn of haar getuigenis van het geloof in God, ik altijd dit gezegde gebruik om te bepalen of dit individu het type persoon is dat God wil, het type persoon dat God leuk vindt. Dus wat is dit gezegde dan? Nu wachten jullie allemaal met spanning. Wanneer ik het spreekwoord onthul, voelen jullie je misschien teleurgesteld omdat er mensen zijn die dit al jarenlang lippendienst bewijzen. Maar wat mij betreft, ik heb het nooit enige lippendienst bewezen. Dit gezegde leeft in mijn hart. Dus wat is dit gezegde? Het is “Bewandel Gods weg: vrees God en mijd het kwade.” Is dit geen buitengewoon simpele uitdrukking? Maar hoewel het gezegde eenvoudig is, zal iemand die er echt een diep begrip voor heeft, het gevoel hebben dat het van grote waarde is; dat het veel waarde heeft voor het praktiseren van je geloof; dat het de taal van het leven is met de realiteit van de waarheid; dat het een levenslange doelstelling is om naar te streven voor degenen die God willen behagen; en dat het een levenslange weg is om naar te streven door iedereen die rekening houdt met Gods intenties. Dus wat denken jullie: is dit gezegde soms niet de waarheid? Heeft het die betekenis? Misschien zijn er sommige mensen die over dit gezegde nadenken, proberen het te begrijpen en nog sommigen die er achterdochtig tegenover staan: is dit gezegde erg belangrijk? Is het erg belangrijk? Is het zo noodzakelijk en verdient het nadruk? Misschien zijn er sommige mensen die dit gezegde niet zo leuk vinden omdat ze denken dat het bewandelen van Gods weg en het terugbrengen hiervan tot dit gezegde veel te simpel geredeneerd is. Als je alles neemt wat God heeft gezegd en het samenvat in één gezegde: is dit niet een manier om God te onbetekenend te maken? Is dat zo? Het kan zijn dat de meesten van jullie de diepe betekenis achter deze woorden niet helemaal begrijpen. Hoewel jullie er nota van hebben genomen, zijn jullie niet van plan dit gezegde in jullie hart op te nemen; jullie schrijven het gewoon op in jullie notitieboek en bekijken het nog eens en overdenken het in jullie vrije tijd. Er zijn andere mensen die niet eens de moeite nemen om het gezegde uit het hoofd te leren, laat staan om het goed te gebruiken. Maar waarom bespreek ik dit gezegde? Ongeacht jullie mening, of wat jullie zullen denken, moet ik dit gezegde bespreken omdat het uitermate relevant is voor hoe God de uitkomsten van de mens bepaalt. Het maakt niet uit wat jullie huidige idee over dit gezegde is, of hoe jullie het behandelen, ik ga jullie toch vertellen: als mensen de woorden van dit gezegde in de praktijk kunnen brengen en die kunnen ervaren en de norm van God vrezen en het kwaad mijden kan bereiken, dan zijn ze zeker een overlevende, dan zijn ze zeker iemand met een goed einde. Als je niet kunt voldoen aan de norm die door deze uitspraak wordt gegeven, dan zou je kunnen zeggen dat je uitkomst onbekend is. Dus spreek ik met jullie over dit gezegde voor jullie eigen geestelijke voorbereiding, zodat jullie weten wat voor soort norm God gebruikt om jullie te meten. Zoals ik zojuist heb besproken, is dit gezegde uiterst relevant voor Gods redding van de mens en hoe Hij de uitkomst van de mens vaststelt. Waarin ligt deze relevantie? Jullie zouden het heel graag willen weten, dus we zullen er vandaag over praten.

God maakt gebruik van verscheidene beproevingen om te testen of mensen God vrezen en het kwaad mijden

In elk tijdperk van Gods werk schenkt Hij de mensen een aantal woorden en vertelt Hij hun enkele waarheden. Deze waarheden dienen als de weg die de mens moet aanhouden, de weg die de mens moet bewandelen, de weg waarlangs de mens God kan vrezen en het kwade kan mijden, en de weg waarlangs mensen zich in hun leven, in de loop van hun levensreis in praktijk moeten brengen en aanhangen. Om deze redenen schenkt God deze woorden aan de mens. Deze woorden die van God komen, moeten door de mens worden nageleefd, om leven te ontvangen. Als een persoon zich er niet aan houdt, ze niet in praktijk brengt en Gods woorden niet naleeft in zijn leven, dan brengt deze persoon de waarheid niet in praktijk. En als ze de waarheid niet in de praktijk brengen, dan vrezen ze God niet en mijden ze het kwade niet en kunnen ze God niet tevreden stellen. Als iemand God niet tevreden kan stellen, dan kunnen ze Gods lof niet ontvangen; zo’n persoon ontvangt geen uitkomst. Dus hoe bepaalt God in de loop van Zijn werk iemands uitkomst? Welke methode gebruikt God om de uitkomst van de mens vast te stellen? Misschien is het jullie nog niet helemaal duidelijk, maar wanneer ik jullie het proces vertel, zal het heel duidelijk worden. Dit komt omdat veel mensen het zelf al hebben ervaren.

In de loop van Gods werk, van het begin tot nu toe, heeft God beproevingen gegeven aan elk persoon – of je zou kunnen zeggen, elke persoon die Hem volgt – en deze beproevingen zijn er in verschillende afmetingen. Er zijn degenen die het proces hebben meegemaakt om door hun familie te worden afgewezen; degenen die het proces van een ongunstige omgeving hebben meegemaakt; degenen die hebben meegemaakt dat ze gearresteerd en gemarteld werden; degenen die de beproeving ervaren hebben dat ze werden geconfronteerd met een keuze; en degenen die de beproeving van geld en status hebben doorstaan. Over het algemeen heeft ieder van jullie te maken gehad met allerlei soorten beproevingen. Waarom werkt God zo? Waarom behandelt God iedereen zo? Wat voor soort resultaat wil Hij zien? Dit is de essentie van wat ik jullie wil vertellen: God wil zien of deze persoon het type is dat God vreest en het kwade mijdt. Wat dit betekent is dat wanneer God je een beproeving geeft, waardoor je geconfronteerd wordt met een of andere omstandigheid, Hij wil testen of je iemand bent die God vreest, en het kwade mijdt. Als iemand wordt geconfronteerd met de plicht om een offergave te bewaren en ze in contact komen met Gods offer, denk je dan dat dit iets is dat God heeft geregeld? Geen vraag! Alles wat je meemaakt, heeft God geregeld. Wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, zal God je in het geheim observeren, kijkend hoe je kiest, hoe je in praktijk brengt, waaraan je denkt. Het eindresultaat is waar God het meest mee bezig is, omdat dit het resultaat is dat Hem in staat stelt om te meten of je Gods norm in deze beproeving hebt bereikt. Wanneer mensen echter geconfronteerd worden met een bepaalde kwestie, denken ze er vaak niet over na waarom ze ermee worden geconfronteerd, of over de norm die door God wordt geëist. Ze denken niet na over wat God van hen wil zien, wat Hij van hen wil ontvangen. Wanneer ze met deze kwestie worden geconfronteerd, denken deze mensen alleen maar: “Dit is iets waar ik voor kom te staan; ik moet voorzichtig zijn, niet onvoorzichtig! Wat er ook gebeurt, dit is wat God me geeft, en hier kan ik met mijn verstand niet bij.” Deze persoon denkt dat hij of zij zijn verantwoordelijkheid kan nemen door een dergelijk simplistisch standpunt in te nemen. Zou God tevreden zijn met het resultaat van deze beproeving? Of zou Hij niet tevreden zijn? Jullie kunnen dit bespreken. (Als mensen God in hun hart vrezen, dan zullen zij, wanneer zij worden geconfronteerd met de plicht die hen in staat stelt om contact te maken met Gods offer, overwegen hoe gemakkelijk het zou zijn om God te beledigen, dus zouden zij zeker voorzichtig zijn.) Je antwoord gaat de goede kant op, maar het is er nog niet helemaal. Gods wegen bewandelen heeft niets te maken met het in acht nemen van oppervlakkige regels. Het betekent eigenlijk dat wanneer je geconfronteerd wordt met een zaak, je dit in de eerste plaats moet zien als een omstandigheid die is geregeld door God, een verantwoordelijkheid, door Hem aan jou geschonken, door Hem aan jou toevertrouwd en dat wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, je het zelfs als een beproeving van God zou moeten zien. Wanneer je deze kwestie onder ogen ziet, moet je er een norm voor hebben, je moet eraan denken dat het van God is gekomen. Je moet er over nadenken hoe je met deze zaak om moet gaan, zodat je verantwoordelijkheid kunt nemen en trouw aan God kunt zijn; hoe je het zo kunt doen dat je God niet woedend maakt of Zijn gezindheid niet beledigt. We hebben zojuist gesproken over veilig bewaren van het geofferde. Deze zaak heeft te maken met offeren en het is ook jouw plicht, jouw verantwoordelijkheid. Je bent verplicht om deze verantwoordelijkheid te dragen. Maar wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, is er dan iets verleidelijks aan? Jazeker. Waar komt deze verleiding vandaan? Deze verleiding komt van Satan en komt ook voort uit de slechte, verdorven gezindheid van de mens. Omdat er verleiding is, houdt dit ook een getuigenis in; die getuigenis is ook jouw verantwoordelijkheid en plicht. Sommige mensen zeggen: “Dit is zo’n kleine zaak; is het echt nodig om het zo op te blazen?” Dit is uiterst belangrijk! Want om op de weg van God te blijven, mogen we niets verwaarlozen wat ons overkomt of om ons heen gebeurt, zelfs niet de kleine dingen. Het maakt niet uit of we denken dat we er aandacht aan moeten schenken of niet, wanneer we ermee geconfronteerd worden, moeten we het niet verwaarlozen. Alles moet als Gods test voor ons worden beschouwd. Hoe is deze houding? Als je zo’n houding hebt, dan bevestigt het één feit: je hart vreest God en je hart is bereid om het kwade te mijden. Als je dit verlangen hebt om God tevreden te stellen, dan ligt wat je in praktijk brengt niet ver van de norm om God te vrezen en het kwade te mijden.

Er zijn vaak mensen die geloven dat de zaken die niet veel aandacht krijgen van mensen, de zaken die gewoonlijk niet worden genoemd – slechts onbeduidende kleinigheden zijn en dat ze niets te maken hebben met het in praktijk brengen van de waarheid. Wanneer deze mensen zoiets onder ogen krijgen, besteden ze er niet veel aandacht aan en laten ze het gaan. Maar in feite is deze zaak een les waarvoor je zou moeten leren, een les over hoe je God moet vrezen, hoe je het kwaad kunt mijden. Bovendien, waar je nog meer mee bezig zou moeten zijn, is weten wat God doet wanneer deze zaak zich voordoet die je onder ogen moet zien. God staat aan jouw kant en observeert al je woorden en daden, Hij observeert wat je doet, je geest verandert – dit is Gods werk. Sommige mensen zeggen: “Waarom voel ik het dan niet?” Je hebt het niet gevoeld, omdat de weg om God te vrezen en het kwade te mijden niet het belangrijkste is waar je je aan houdt. Daarom kun je het subtiele werk van God in de mens niet voelen, wat je kunt merken aan de verschillende gedachten en verschillende handelingen van mensen. Je bent een warhoofd! Wat is een grote zaak? Wat is een kleine zaak? Alle zaken die te maken hebben met het bewandelen van Gods weg zijn niet verdeeld in groot of klein. Kunnen jullie dat accepteren? (Ja.) In termen van alledaagse zaken zijn er dingen die mensen als heel groot en belangrijk, en andere die als klein en onbetekenend worden beschouwd. Mensen beschouwen deze grote zaken vaak als zeer belangrijk en beschouwen ze als door God gezonden. Echter, in de loop van deze grote zaken die zich voordoen, begrijpen mensen vaak Gods bedoelingen niet, ze hebben er geen inzicht in, en bereiken niet echt wat van waarde is vanwege de onvolwassen gestalte van de mens en vanwege het slechte kaliber van de mens. Wat de kleine zaken betreft, deze worden eenvoudigweg over het hoofd gezien door de mens en glippen beetje bij beetje weg. Daardoor hebben ze veel kansen verloren om door God te worden onderzocht, om door Hem te worden getest. Mocht je altijd de mensen, dingen en zaken over het hoofd zien en de omstandigheden die God voor je regelt, wat zal dit betekenen? Het betekent dat je elke dag, zelfs elk moment altijd afziet van Gods perfectie van jou en Gods leiderschap. Wanneer God een omstandigheid voor je regelt, let Hij in het geheim op, kijkend naar je hart, kijkend naar je gedachten en overwegingen, kijkend naar hoe je denkt, kijkend naar hoe je zal handelen. Als je een zorgeloos persoon bent – een persoon die nooit serieus nagedacht heeft over Gods weg, Gods woord of de waarheid – dan zul je niet oplettend zijn, je zult geen aandacht schenken aan datgene wat God wil voltooien en wat God van je eist wanneer Hij omstandigheden voor je regelt. Je zult ook niet weten hoe de mensen, dingen en zaken die je tegenkomt zich verhouden tot de waarheid of Gods intenties. Hoe zal God verder gaan nadat je geconfronteerd bent met herhaalde omstandigheden en herhaalde beproevingen zoals deze, waarbij God geen enkele verbetering bij je ziet? Na herhaaldelijke beproevingen, maak je God niet groot in je hart, en je behandelt de omstandigheden die God voor je regelt niet zoals zij zijn – als een beproeving of een test van God. Eerder verwerp je een voor een de kansen die God je schenkt, en je laat ze keer op keer wegglippen. Is dit geen enorme ongehoorzaamheid van de mens? (Ja.) Zal God hierdoor bedroefd zijn? (Ja.) God zal niet bedroefd zijn! Jullie zijn weer geschokt als jullie me zo horen praten. Werd er immers niet eerder gezegd dat God altijd verdrietig is? God zal niet bedroefd zijn? Wanneer zal God dan bedroefd zijn? Hoe dan ook, God zal niet bedroefd zijn door deze situatie. Wat is dan Gods houding ten opzichte van het hierboven geschetste gedrag? Wanneer mensen de beproevingen afwijzen, de tests, die God ze zendt, wanneer ze zich eraan onttrekken, is er slechts één houding die God heeft tegenover deze mensen. Welke houding is dit? God wijst zo’n soort persoon af vanuit de grond van Zijn hart. Er zijn twee betekenislagen voor het woord ‘afwijzen’. Hoe leg ik ze uit? Diep van binnen draagt het woord de betekenis van afkeer, van haat. En wat betreft de tweede betekenis? Dat is het deel dat inhoudt dat je iets opgeeft. Jullie weten allemaal wat ‘opgeven’ betekent, correct? Kort gezegd, afwijzen betekent Gods ultieme reactie en houding ten opzichte van die mensen die zich op een dergelijke manier gedragen. Het is extreme haat jegens hen, walging, en dus de beslissing om hen te verlaten. Dit is de uiteindelijke beslissing van God ten opzichte van iemand die nog nooit Gods wegen heeft bewandeld, die nooit God heeft gevreesd en het kwaad heeft gemeden. Kunnen jullie nu allemaal het belang inzien van wat ik hier heb besproken?

Begrijpen jullie nu de methode die God gebruikt om de uitkomst van de mensen vast te stellen? (Hij regelt elke dag verschillende omstandigheden.) Hij regelt verschillende omstandigheden – dit is iets wat mensen kunnen zien en voelen. Dus wat is dan Gods motief hiervoor? Zijn bedoeling is om elke persoon verschillende soorten beproevingen te geven, op verschillende tijdstippen en op verschillende plaatsen. Welke aspecten van de mens worden getest in een proef? Of je al dan niet het soort persoon bent dat God vreest en het kwaad mijdt in elke zaak waar je mee geconfronteerd wordt, waar je over hoort, die je ziet, en die je persoonlijk ervaart. Iedereen zal worden geconfronteerd met dit soort beproevingen, omdat God eerlijk is tegenover alle mensen. Sommige mensen zeggen: “Ik geloof al vele jaren in God; hoe komt het dat ik niet ben getest?” Je hebt het gevoel dat je niet bent getest omdat, wanneer God de omstandigheden voor je heeft geregeld, je ze niet serieus hebt genomen, en je niet Gods weg hebt willen gaan. Dus je hebt gewoon geen idee van Gods beproevingen. Sommige mensen zeggen: “Ik heb een paar beproevingen doorstaan, maar ik ken de juiste weg van oefenen niet. Ook al heb ik beoefend, ik weet nog steeds niet of ik tijdens de proeven stand heb gehouden.” Mensen met een dergelijke situatie zijn absoluut niet in de minderheid. Dus wat is dan de norm waarmee God mensen meet? Het is precies zoals ik zojuist zei: alles wat je doet, alles wat je denkt, en alles wat je uitdrukt, is dat God vrezen en het kwaad mijden? Zo kan worden bepaald of je een persoon bent die God vreest en het kwade mijdt. Is dit een eenvoudig concept? Het is makkelijk gezegd, maar is het makkelijk om in praktijk te brengen? (Het is niet zo eenvoudig.) Waarom is het niet zo makkelijk? (Omdat mensen God niet kennen, niet weten hoe God de mens vervolmaakt, en dus weten ze niet hoe ze de waarheid moeten zoeken om hun problemen op te lossen; mensen moeten verschillende beproevingen ondergaan, louteringen, tuchtigingen en oordelen, voordat zij werkelijk God vrezen.) Jullie zeggen het zo, maar wat jullie betreft, vrees God en mijd het kwade, lijkt op dit moment gemakkelijk uitvoerbaar. Waarom zeg ik dit? Omdat jullie naar veel preken hebben geluisterd en veel hebben meegekregen van de realiteit van de waarheid. Dit heeft jullie in staat gesteld om te begrijpen hoe jullie God moeten vrezen en het kwade mijden in termen van theorie en denken. Met betrekking tot de manier waarop jullie God moeten vrezen en het kwaad mijden, heeft dit allemaal geholpen en jullie het gevoel gegeven dat zoiets gemakkelijk te bereiken is. Waarom kunnen mensen het dan eigenlijk nooit bereiken? Dit komt omdat de essentie van de menselijke natuur God niet vreest en van het kwade houdt. Dat is de echte reden.

God niet vrezen en het kwaad niet mijden, is God weerstreven

Laten we beginnen met de vraag waar dit gezegde “God vrezen en het kwade mijden” vandaan komt. (Het boek Job.) Nu jullie Job hebben genoemd, laten we het over hem hebben. Was God in de tijd van Job bezig met de redding en overwinning van de mens? Nee hè? En wat Job betreft, hoeveel kennis had hij toen van God? (Niet veel.) Had Job meer of minder kennis van God dan jullie op dit moment hebben? Waarom durven jullie niet te antwoorden? Dit is een heel eenvoudige vraag om te beantwoorden. Minder! Dit is zeker! Jullie staan nu oog in oog met God en oog in oog met Gods woord. Jullie kennis van God is veel groter dan die van Job. Waarom breng ik dit naar voren? Waarom spreek ik zo? Ik zou graag een feit aan jullie willen uitleggen, maar voordat ik dat doe, wil ik jullie een vraag stellen: Job wist heel weinig van God, toch kon hij God vrezen en het kwade mijden. Dus hoe komt het dat mensen er tegenwoordig niet in slagen dit te doen? (Ze zijn diep verdorven.) Dat ze diep verdorven zijn is het oppervlakkige fenomeen waardoor het probleem wordt veroorzaakt, maar ik zou het nooit op die manier beschouwen. Jullie nemen vaak doctrines en letters waar jullie vaak over spreken, zoals ‘diepe verdorvenheid’, ‘rebelleren tegen God’, ‘ontrouw jegens God’, ‘ongehoorzaamheid’, ‘jullie houden niet van de waarheid’, en jullie gebruiken deze zinnen om de essentie uit te leggen van elke vraag. Dit is een gebrekkige manier van het beoefenen. Als jullie hetzelfde antwoord geven op vragen van verschillende aard, dan lopen jullie onvermijdelijk het gevaar dat jullie de waarheid en God lasteren. Ik hou niet van dit soort antwoorden. Denk erover na! Niemand van jullie heeft hierover nagedacht, maar elke dag kan ik het zien en elke dag kan ik het voelen. Dus jullie doen het en ik aanschouw het. Wanneer jullie het doen, kunnen jullie de essentie van deze materie niet voelen. Maar als ik het zie, kan ik de essentie ervan zien en voel ik ook de essentie ervan. Dus wat is deze essentie dan? Waarom kunnen mensen tegenwoordig God niet vrezen en het kwade mijden? Jullie antwoorden schieten tekort als jullie de essentie van deze vragen willen verklaren en ze kunnen de essentie van deze vraag niet oplossen. Dat komt omdat er hier een bron is die jullie niet kennen. Wat is deze bron? Ik weet dat jullie erover willen horen, dus ik zal jullie vertellen over de bron van deze vraag.

Toen God met Zijn werk begon, hoe zag Hij toen de mens? God redde de mens; Hij beschouwde de mens als een lid van Zijn familie, als het doel van Zijn werk, als datgene wat Hij wilde overwinnen, redden en als dat wat Hij wilde vervolmaken. Dit was Gods houding tegenover de mens aan het begin van Zijn werk. Maar wat was de houding van de mens tegenover God op dat moment? God was vreemd voor de mens en de mens beschouwde God als een vreemdeling. Men zou kunnen zeggen dat hun houding tegenover God niet de juiste resultaten opleverde en dat ze niet duidelijk begrepen hoe ze God moesten behandelen. Dus hij behandelde Hem zoals hij wilde en deed wat hij wilde. Had de mens een standpunt tegenover God? In het begin had de mens geen gezichtspunt tegenover God. Het zogenaamde gezichtspunt van de mens bestond slechts uit enkele opvattingen en verbeeldingen over God. Dat wat overeenstemde met de opvattingen van mensen werd aanvaard; wat niet conform was, werd oppervlakkig gehoorzaamd, maar in hun harten botsten de mensen er sterk mee en verzetten zich ertegen. Zo was de relatie tussen God en de mensen in het begin: God zag de mens als een familielid, maar de mens behandelde God als een vreemdeling. Maar na een periode van Gods werk, begon de mens te begrijpen wat God probeerde te bereiken. De mensen kwamen erachter dat God de ware God was en ze kwamen erachter wat de mens van God kon krijgen. Hoe beschouwde de mens God in deze tijd? De mens beschouwde God als een levenslijn, in de hoop genade te krijgen, zegeningen te krijgen, beloften te krijgen. En hoe beschouwde God de mens in dit tijdsgewricht? God beschouwde de mens als het doel van Zijn overwinning. God wilde woorden gebruiken om de mens te oordelen, de mens te testen, de mens te beproeven. Maar voor de mensheid op dit moment, was God een object dat hij kon gebruiken om zijn eigen doelen te bereiken. Mensen zagen dat de door God gegeven waarheid hen kon overwinnen en redden, en dat ze de gelegenheid hadden om de dingen van God te krijgen die ze verlangden, de bestemming die ze wilden. Hierdoor vormde zich een klein beetje eerlijkheid in hun hart en waren ze bereid om deze God te volgen. Er ging enige tijd voorbij en mensen hadden wat oppervlakkige en dogmatische kennis van God. Men zou kunnen zeggen dat ze meer en meer ‘vertrouwd’ werden met God. Met het woord gesproken door God, Zijn prediking, de waarheid die Hij had uitgedrukt en Zijn werk raakten mensen meer en meer ‘vertrouwd’. Dus mensen dachten ten onrechte dat God niet langer vreemd was en dat ze al het pad bewandelden van verenigbaar-zijn met God. Tot nu toe hebben mensen naar veel preken over de waarheid geluisterd en veel van Gods werk ervaren. Maar door de tussenkomst en tegenwerking van veel verschillende factoren en omstandigheden, kunnen de meeste mensen het niet voor elkaar krijgen om de waarheid in praktijk te brengen en kunnen ze God niet tevreden stellen. Mensen worden steeds lakser en hebben steeds minder vertrouwen. Ze hebben steeds meer het gevoel dat hun eigen uitkomst onbekend is. Ze durven geen extravagante ideeën te hebben en willen geen vooruitgang boeken; ze volgen gewoon met tegenzin en gaan voetje voor voetje verder. Wat is dan Gods houding tegenover de mens met betrekking tot de huidige gesteldheid van de mens? Gods enige verlangen is deze waarheden aan de mens te geven, Zijn weg door te dringen tot de mens en dan verschillende omstandigheden te regelen om de mens op verschillende manieren te beproeven. Zijn doel is om deze woorden, deze waarheden en Zijn werk te nemen en een uitkomst tot stand te brengen waar de mens God kan vrezen en het kwade kan mijden. De meeste mensen die ik heb gezien, nemen Gods woord aan en beschouwen dit als dogma’s, beschouwen dit als letters en beschouwen dit als regels te volgen. Wanneer zij dingen doen en spreken, of beproevingen onder ogen zien, beschouwen zij Gods weg niet als de manier waarop zij zouden moeten waarnemen. Dit geldt met name wanneer mensen worden geconfronteerd met grote beproevingen; ik heb niemand gezien die in praktijk bracht hoe hij/zij God vreesde en het kwade meed. Daarom is Gods houding ten opzichte van de mens vol van extreme afkeer en aversie. Nadat God herhaaldelijk mensen heeft beproefd, zelfs honderden keren, hebben ze nog steeds geen duidelijke houding waaruit hun vastberadenheid blijkt – ik wil God vrezen en het kwade mijden! Omdat mensen deze vastberadenheid niet hebben en ze zich niet zo opstellen, is Gods tegenwoordige houding tegenover hen niet meer hetzelfde als in het verleden, toen Hij barmhartigheid, tolerantie, verdraagzaamheid en geduld uitbreidde. In plaats daarvan is Hij buitengewoon teleurgesteld in de mens. Wie heeft deze teleurstelling veroorzaakt? De houding die God heeft tegenover de mens, van wie hangt die af? Die houding hangt af van elke persoon die God volgt. In de loop van zijn vele jaren werk heeft God veel eisen aan de mens gesteld en veel omstandigheden voor de mens geregeld. Maar ongeacht hoe de mens heeft gepresteerd en ongeacht wat de houding van de mens ten opzichte van God is, de mens kan zich niet gedragen in duidelijke overeenstemming met het doel God te vrezen en het kwade te mijden. Ik zal het dus samenvatten in één gezegde en dit gezegde gebruiken om alles uit te leggen waar we zojuist over spraken waarom mensen niet om naar Gods wegen te kunnen leven – vrees God en mijd het kwade. Wat betekent dit? Dit betekent: God beschouwt de mens als het object van Zijn redding, het object van Zijn werk; de mens beschouwt God als zijn vijand, als zijn tegengestelde. Begrijp je het nu? Welke houding de mens heeft; wat Gods houding is; wat de relatie tussen de mens en God is – dit is allemaal heel duidelijk. Ongeacht hoeveel prediking jullie hebben gehoord, die dingen die jullie voor jezelf hebben samengevat – zoals trouw zijn aan God, God gehoorzamen, de weg zoeken naar verenigbaarheid met God, een heel leven willen doorbrengen met God, voor God leven. … voor mij zijn die dingen niet bewust Gods weg bewandelen, namelijk God vrezen en het kwade mijden. In plaats daarvan zijn het kanalen waarmee jullie bepaalde doelen kunnen bereiken. Om deze doelen te bereiken, nemen jullie met tegenzin bepaalde regels in acht. En juist deze verordeningen brengen mensen nog verder af van de weg om God te vrezen en het kwade te mijden en plaatsen God opnieuw tegenover de mens.

De vraag die we vandaag bespreken is een beetje zwaar, maar wat er ook gebeurt, ik hoop nog steeds dat wanneer jullie door de ervaringen die zullen komen en de tijden die zullen komen, jullie kunnen doen wat ik jullie net heb verteld. Verwaarloos God niet en beschouw Hem niet als luchtledig, net alsof Hij bestaat op momenten dat Hij van nut voor je is, maar wanneer Hij nutteloos is bestaat Hij niet. Wanneer je onbewust een dergelijk begrip vasthoudt, heb je God al woedend gemaakt. Misschien zijn er mensen die zeggen: “Ik zie God niet als luchtledig, ik bid altijd tot God, ik stel God altijd tevreden en alles wat ik doe, valt binnen de reikwijdte en normen en principes die door God worden geëist. Ik ga absoluut niet te werk volgens mijn eigen ideeën.” Ja, de manier waarop je omgaat met dingen is correct. Maar hoe denk je wanneer je oog in oog komt te staan met een kwestie? Hoe praktiseer je wanneer je geconfronteerd wordt met een kwestie? Sommige mensen voelen dat God bestaat als ze tot Hem bidden en een beroep op Hem doen. Maar wanneer ze worden geconfronteerd met een kwestie, bedenken ze hun eigen ideeën en willen ze die volgen. Dit beschouwt God als luchtledig. Dit soort situaties maken dat het lijkt of God niet voor jullie bestaat. Mensen denken dat God bestaat wanneer ze Hem nodig hebben, en wanneer ze God niet nodig hebben, zou Hij niet moeten bestaan. Mensen denken dat het voldoende is om hun eigen ideeën na te leven. Ze geloven dat ze dingen kunnen doen, zoals het ze goeddunkt. Ze denken gewoon dat het niet nodig is om Gods weg te zoeken. Mensen die momenteel in zo’n toestand verkeren, deze gesteldheid – lopen ze niet op het randje van de afgrond? Sommige mensen zeggen: “Ongeacht of ik op het randje van de afgrond sta of niet, ik geloof al zoveel jaren en ik geloof dat God me niet in de steek zal laten, omdat Hij het niet kan verdragen om mij in de steek te laten.” Andere mensen zeggen: “Al vanaf de tijd dat ik in de schoot van mijn moeder was, geloofde ik in de Heer, tot nu aan toe, in totaal veertig of vijftig jaar. In termen van tijd ben ik het meest geschikt om gered te worden door God; ik ben het meest geschikt om te overleven. Gedurende deze periode van vier of vijf decennia heb ik mijn familie en mijn baan in de steek gelaten. Ik gaf alles op wat ik had, zoals geld, status, plezier en tijd met mijn gezin; ik heb niet veel heerlijk voedsel gegeten; ik heb niet veel plezierige dingen genoten; ik heb niet veel interessante plaatsen bezocht; ik heb zelfs lijden ervaren dat gewone mensen niet konden verdragen. Als God me door dit alles niet kan redden, dan word ik onrechtvaardig behandeld en kan ik niet in zo’n soort God geloven.” Zijn er veel mensen met een dergelijke mening? (Ja.) Vandaag zal ik jullie helpen een feit te begrijpen: ieder van hen die dit soort ideeën heeft, schiet zichzelf in de voet. Dit komt omdat ze hun eigen fantasie gebruiken om niets te hoeven zien. Het zijn nou juist hun verbeeldingen en hun eigen conclusies die de norm vervangen van wat God van de mens eist, die hen weerhouden van het aannemen van Gods ware bedoelingen, waardoor ze Gods ware bestaan niet kunnen voelen, en waardoor ze de kans verliezen om vervolmaakt te worden door God en ze geen deel hebben aan de belofte van God.

Hoe God de uitkomst van de mensen vaststelt en de normen waarmee Hij dit doet

Voordat je enige van je eigen opvattingen of conclusies hebt, moet je eerst Gods houding ten opzichte van jou begrijpen, wat God denkt en dan beslissen of je eigen denken wel correct is. God heeft nooit eenheden van tijd gebruikt om iemands uitkomst vast te stellen en Hij heeft nooit de hoeveelheid lijden gebruikt die iemand doorstaan heeft om zijn uitkomst vast te stellen. Wat gebruikt God dan als norm om de uitkomst van de mens vast te stellen? Tijdeenheden gebruiken om iemands uitkomst vast te stellen – dit is wat het meest overeenkomt met de opvattingen van mensen. En er zijn ook mensen die jullie vaak zien, die op een bepaald moment aan de kerk erg toegewijd waren, veel besteed hebben, veel betaald hebben en veel geleden hebben. Dit zijn degenen die naar jullie mening gered kunnen worden door God. Alles wat deze mensen laten zien, alles wat ze uitleven, is precies de opvatting van de mensheid over de norm waarmee God de uitkomst van de mensheid bepaalt. Ongeacht wat jullie geloven, ik zal deze voorbeelden niet één voor één noemen. Kortom, zolang het niet de norm is van Gods eigen denken, komt het voort uit de verbeelding van de mens en het is allemaal de opvatting van de mens. Wat is het gevolg van blindelings vasthouden aan je eigen opvatting en verbeelding? Het is duidelijk dat de consequentie alleen kan zijn dat God je versmaadt. Dit komt omdat je altijd pronkt voor God met je bekwaamheden, je de competitie aangaat met God en de discussie aangaat met God en je probeert niet echt Gods denken te begrijpen, noch Gods intenties en Gods houding ten opzichte van de mensheid. Als je zo doorgaat dan eer je jezelf en niet God. Je gelooft in jezelf; je gelooft niet in God. God wil dit soort mensen niet, en God zal dit soort mensen niet redden. Als je deze gezichtspunten kunt loslaten en deze onjuiste standpunten van het verleden kunt rechtzetten; als je kunt voortgaan volgens Gods eisen; begin met het in praktijk brengen van de weg om God te vrezen en het kwaad te mijden vanaf nu; slaag erin God te eren en Zijn grootheid in alle dingen; gebruik je eigen persoonlijke fantasieën, gezichtspunten of overtuigingen niet om jezelf te definiëren, definieer God. En als je in plaats daarvan, in alle opzichten Gods bedoelingen zoekt, je een begrip van Gods houding ten opzichte van de mensheid krijgt, en je Gods maatstaf gebruikt om God tevreden te stellen – dat zou geweldig zijn! Dit zou betekenen dat je op het punt staat God te vrezen en het kwade te mijden.

Aangezien God geen gebruik maakt van de manier waarop mensen op deze of die manier denken, of hun ideeën en standpunten, als een norm om de uitkomst van de mens vast te stellen, wat voor soort norm gebruikt Hij dan? God gebruikt beproevingen om de uitkomst van de mens vast te stellen. Er zijn twee normen voor het gebruik van beproevingen om de uitkomst van de mens vast te stellen: De eerste is het aantal beproevingen dat mensen ondergaan en de tweede is het resultaat van de mensen in deze beproevingen. Dit zijn twee factoren die de uitkomst van de mens bepalen. Nu gaan we dieper in op deze twee normen.

Om te beginnen, wanneer iemand geconfronteerd wordt met een beproeving van God (deze beproeving mag voor jou misschien klein lijken en niet de moeite van het vermelden waard), dan zal Hij je duidelijk doen beseffen dat dit Zijn hand is die dit over je brengt en dat Hij het is die deze situatie voor je heeft geregeld. Wanneer je gestalte onvolwassen is, zal God beproevingen organiseren om je te testen. Deze beproevingen komen overeen met je gestalte, datgene wat je kunt begrijpen en wat je kunt weerstaan. Welk deel van jou testen? Je houding tegenover God testen. Is deze houding erg belangrijk? Natuurlijk is dat belangrijk! Juist heel belangrijk! Omdat deze houding van de mens het resultaat is wat God wil, is dit het allerbelangrijkste wat God betreft. Anders zou God niet zoveel moeite voor mensen doen door Zich met dit soort werk bezig te houden. God wil je houding tegenover Hem zien door middel van deze beproevingen; Hij wil zien of je wel of niet op de goede weg bent; en Hij wil zien of je God vreest en het kwade mijdt. Daarom, ongeacht of je veel of weinig van de waarheid in die bepaalde tijd begrijpt, zul je nog steeds geconfronteerd worden met Gods beproeving en na elke toename van de waarheid die je bent gaan begrijpen, zal God doorgaan met het regelen van overeenkomstige beproevingen voor jou. Wanneer je opnieuw geconfronteerd wordt met een beproeving, wil God zien of je gezichtspunt, je ideeën en je houding ten opzichte van God in de tussentijd enige groei hebben doorgemaakt. Sommige mensen zeggen: “Waarom wil God altijd de houding van mensen zien? Heeft God niet gezien hoe zij de waarheid in de praktijk brengen? Waarom zou Hij nog steeds de houding van mensen willen zien?” Dit is zinloos geklets! Aangezien God dit zo doet, moet God daar een bedoeling mee hebben. God observeert altijd mensen in hun manier van doen, kijkend naar elk woord en elke daad, elke handeling en beweging, zelfs elke gedachte en idee. Alles wat mensen overkomt: hun goede daden, hun fouten, hun overtredingen, en zelfs hun rebellie en verraad, zal God allemaal als bewijs opnemen bij het vaststellen van hun uitkomst. Omdat Gods werk stap voor stap wordt opgebouwd, hoor je steeds meer waarheid, je accepteert steeds meer positieve dingen, positieve informatie, en de realiteit van de waarheid. In de loop van dit proces zullen Gods eisen aan jou ook toenemen. Tegelijkertijd zal God zwaardere beproevingen voor je regelen. Zijn doel is om te onderzoeken of jouw houding ten opzichte van God in de tussentijd volwassener is geworden. Natuurlijk conformeert, gedurende deze tijd, het gezichtspunt dat God van je eist aan jouw begrip van de realiteit van de waarheid.

Naarmate je gestalte geleidelijk toeneemt, geldt dat ook voor de norm die God van je eist. Zolang je nog onvolwassen bent, zal Hij een zeer lage norm vaststellen waar je aan moet voldoen; wanneer je gestalte een beetje groter is, zal Hij jouw standaard een beetje hoger verhogen. Maar wat zal God doen als je een begrip van heel de waarheid hebt verkregen? Dan zal Hij ervoor zorgen dat je met nog grotere beproevingen te maken krijgt. Wat God te midden van deze beproevingen van jou wil verkrijgen, wat Hij van jou wil zien, is een diepere kennis van Hem en een echte verering van Hem. Op dit moment zullen Zijn eisen aan jou hoger en ‘harder’ zijn dan ze waren toen je gestalte meer onvolwassen was (mensen beschouwen ze wellicht als hard, maar God beschouwt ze feitelijk als redelijk). Wanneer God mensen op de proef stelt, wat voor realiteit wil Hij dan creëren? Hij vraagt voortdurend dat mensen Hem hun hart geven. Sommige mensen zullen zeggen: “Hoe kan ik dat geven? Ik heb mijn plicht vervuld, ik heb mijn huis en baan opgegeven, ik heb mezelf volledig ingezet. Zijn dit niet allemaal gevallen waarbij ik mijn hart aan God overdraag? Hoe zou ik anders mijn hart aan God kunnen geven? Zou het kunnen dat dit niet echt manieren zijn waarop ik mijn hart aan Hem geef? Wat is precies Gods vereiste?” De vereiste is heel eenvoudig. In feite zijn er sommige mensen die hun hart al in verschillende mate aan God hebben overgedragen tijdens de verschillende stadia van hun beproevingen, maar de overgrote meerderheid van de mensen draagt nooit zijn hart aan God over. Wanneer God je beproeft, ziet Hij of je hart bij Hem is, bij het vlees, of bij Satan. Wanneer God je beproeft, ziet Hij of je tegenover Hem staat of in een positie die verenigbaar is met Hem, en Hij ziet ook of je hart aan Zijn kant staat. Wanneer je onvolwassen bent en met beproevingen geconfronteerd wordt, heb je maar weinig vertrouwen, en kun je niet precies weten wat je moet doen om aan Gods bedoelingen te voldoen want je begrip van de waarheid is beperkt. Maar als je toch oprecht en eerlijk tot God kunt bidden, en bereid kunt zijn om je hart aan Hem te geven, Hem tot jouw heerser te maken en bereid kunt zijn om Hem al die dingen aan te bieden die je het kostbaarste vindt, dan zul je je hart al aan God gegeven hebben. Naarmate je naar steeds meer prediking luistert, en steeds meer van de waarheid begrijpt, zal je gestalte ook geleidelijk groeien. Op dit moment zal de norm van Gods eisen niet dezelfde zijn als toen je onvolwassen was; Hij zal een hogere norm van je eisen. Naarmate mensen geleidelijk aan hun hart aan God geven, beginnen die harten steeds dichter tot Hem te komen; naarmate mensen echt dichter bij God kunnen groeien, zal hun hart Hem steeds meer vereren. Wat God wil is gewoon zo’n hart.

Wanneer God iemands hart wil ontvangen, zal Hij hen talloze beproevingen geven. Tijdens deze processen, als God het hart van deze persoon niet ontvangt, en ook niet ziet dat deze persoon enige houding heeft – dat wil zeggen dat Hij niet ziet dat deze persoon met dingen omgaat of zich gedraagt op een manier die God vreest, en Hij ziet geen houding en vastberadenheid van deze persoon waarmee hij het kwaad mijdt. Als dit zo is, dan zal na talloze beproevingen Gods geduld tegenover deze persoon op zijn en zal Hij deze persoon niet langer tolereren. Hij zal hen niet langer beproevingen geven en Hij zal niet langer aan hen werken. Wat betekent dat dan voor de uitkomst van deze persoon? Het betekent dat ze geen uitkomst zullen hebben. Het is mogelijk dat deze persoon geen kwaad heeft gedaan. Het is ook mogelijk dat ze niets hebben gedaan om iets te verbreken of verstoren. Het is ook mogelijk dat ze zich niet openlijk tegen God hebben verzet. Het hart van deze persoon is echter verborgen voor God. Ze hebben nooit een duidelijke houding en standpunt ten opzichte van God gehad, en God kan niet duidelijk zien dat hun hart aan Hem is gegeven en Hij kan niet duidelijk zien dat deze persoon God probeert te vrezen en het kwade mijdt. God heeft niet langer geduld met deze mensen, Hij zal geen prijs meer betalen, Hij zal niet langer genade verlenen en Hij zal niet langer aan hen werken. Het leven van het geloof van deze persoon in God is al voorbij. Dit is omdat met de vele beproevingen die God deze persoon heeft gegeven, God niet het resultaat heeft gekregen wat Hij wil. Er is dus een aantal mensen in wie ik nog nooit de verlichting en illuminatie van de Heilige Geest heb gezien. Hoe is het mogelijk om dit te zien? Zo’n persoon heeft misschien jarenlang in God geloofd, en oppervlakkig gezien zijn ze zeer actief geweest. Ze hebben veel boeken gelezen, veel zaken afgehandeld, meer dan tien notitieboekjes vol geschreven en zich ontzettend veel woorden en doctrines eigen gemaakt. Er is echter nooit een zichtbare groei, en nooit een zichtbare kijk op God van deze persoon, noch is er een duidelijke houding. Dat wil zeggen dat je het hart van deze persoon niet kunt zien. Hun hart is altijd ingepakt, hun hart is verzegeld – het is verzegeld voor God, dus God heeft het ware hart van deze persoon niet gezien, Hij heeft de ware vrees van deze persoon tegenover God niet gezien en wat meer is, Hij heeft niet gezien hoe deze persoon wandelt op de weg van God. Als God tot nu toe niet zo’n persoon heeft gewonnen, kan Hij dat dan in de toekomst? Nee! Zal God blijven aandringen op dingen die niet kunnen worden bereikt? Nee! Wat is Gods huidige houding tegenover deze mensen dan? (Hij wijst hen af, Hij let niet op hen.) Hij houdt geen rekening met hen! God luistert niet naar zo’n persoon; Hij wijst hen af. Jullie hebben deze woorden heel snel, heel nauwkeurig onthouden. Het lijkt alsof jullie hebben begrepen wat jullie hebben gehoord!

Er zijn enkele mensen die, als ze net God volgen, onvolwassen en onwetend zijn; ze begrijpen Gods bedoelingen niet; ze weten ook niet wat het is om in God te geloven, door een door de mens gemaakte en verkeerde manier aan te nemen om in God te geloven en God te volgen. Wanneer een dergelijk persoon voor een beproeving wordt geplaatst, zijn ze zich daar niet van bewust en voelen ze zich te verdoofd om de leiding en verlichting van God op te merken. Ze weten niet wat het is om hun hart aan God te geven en wat het is om stand te houden tijdens een beproeving. God zal deze persoon een beperkte hoeveelheid tijd geven, en gedurende deze tijd zal Hij hen laten begrijpen wat Gods beproeving is, wat Gods bedoelingen zijn. Naderhand moet deze persoon zijn standpunt weergeven. Met betrekking tot de mensen die zich in dit stadium bevinden, wacht God nog steeds. Met betrekking tot die mensen die een aantal meningen hebben maar nog steeds twijfelen, die hun hart aan God willen geven, maar die daar niet nog niet mee verzoend zijn, die, hoewel ze enkele basiswaarheden in praktijk hebben gebracht, wanneer ze worden geconfronteerd met een grote beproeving, zich eraan onttrekken en willen opgeven – wat is Gods houding ten opzichte van deze mensen? God heeft nog steeds wat verwachtingen van deze mensen. Het resultaat hangt af van hun houding en gedrag. Hoe reageert God als mensen niet actief proberen vooruitgang te boeken? Hij geeft het op. Dit komt omdat voordat God je opgeeft, jij jezelf al opgegeven hebt. Daarom kun je God er de schuld niet van geven dat Hij dat doet. Het is verkeerd van je om wrokkig tegenover God te zijn.

De verschillende soorten verlegenheid die een praktische vraag bij mensen teweegbrengt

Er is een ander type persoon met de meest tragische afloop van allemaal. Dit zijn degenen die ik het minst graag noem. Het is niet tragisch omdat deze persoon Gods straf ontvangt, of dat Gods eisen aan hen hard zijn en ze een tragisch resultaat hebben. Het is eerder tragisch omdat ze het zichzelf aandoen, zoals vaak wordt gezegd: ze graven hun eigen graf. Wat voor soort persoon is dit? Deze persoon loopt niet het juiste pad en hun uitkomst wordt van tevoren geopenbaard. God beschouwt dit type persoon als het grootste doelwit van Zijn afkeer. Zoals de mensen zeggen, zijn dit de meest tragische van allemaal. Dit type persoon is erg enthousiast aan het begin van het volgen van God; ze betalen een hoge prijs; ze hebben een goede mening op het perspectief van Gods werk; ze zijn vol verbeeldingskracht over hun eigen toekomst; ze hebben vooral vertrouwen in God, geloven dat God de mens compleet kan maken en de mens een glorieuze bestemming kan geven. Maar om welke reden dan ook, loopt deze persoon dan weg tijdens Gods werk. Wat betekent het dat deze persoon wegrent? Het betekent dat ze verdwijnen zonder afscheid, zonder geluid. Ze gaan weg zonder een woord te zeggen. Hoewel dit soort persoon beweert in God te geloven, zijn ze nooit echt geworteld op het pad van het geloof in God. Op deze manier, ongeacht hoe lang ze hebben geloofd, kunnen ze zich nog steeds van God afkeren. Sommige mensen vertrekken om zaken te doen, sommige mensen vertrekken om hun leven te leven, sommige mensen gaan weg om rijk te worden, sommige mensen gaan weg om te trouwen, hebben een kind … Onder degenen die vertrekken, zijn er sommigen die een gewetensconflict hebben en terug willen komen, en anderen die het erg slecht hebben, en jarenlang in de wereld wegdrijven. Deze zwervers hebben veel leed ervaren, en zij geloven dat het zijn in de wereld te pijnlijk is en dat ze niet van God kunnen worden gescheiden. Ze willen terugkeren naar Gods huis om troost, vrede, vreugde te ontvangen en blijven in God geloven om aan rampspoed te ontsnappen, of om gered te worden en een prachtige bestemming te krijgen. Dat komt omdat deze mensen geloven dat Gods liefde grenzeloos is, dat Gods genade onuitputtelijk is en niet op raakt. Ze geloven dat ongeacht wat iemand heeft gedaan, God hen zou moeten vergeven en tolerant moet zijn ten opzichte van hun verleden. Deze mensen zeggen onophoudelijk dat ze terug willen komen en hun plichten doen. Er zijn er die zelfs een deel van hun bezittingen aan de kerk geven, in de hoop dat dit de weg terug is naar Gods huis. Wat is Gods houding tegenover dit type persoon? Hoe zou God hun uitkomst moeten vaststellen? Voel jullie vrij om te praten. (Ik dacht dat God dit type persoon zou toelaten, maar na wat ik zojuist heb gehoord, zullen ze misschien niet opnieuw worden toegelaten.) En wat is jouw redenering? (Dit type persoon komt voor God zodat hun uitkomst niet de dood zal zijn. Ze komen niet uit eerlijke oprechtheid. Maar, in de wetenschap dat Gods werk spoedig zal worden voltooid, komen ze in de waan dat ze zegeningen zullen ontvangen.) Je zegt dat deze persoon niet oprecht in God gelooft, dus God kan deze persoon niet erkennen? Bedoel je dat? (Ja.) (Mijn gevoel is dat dit soort persoon een opportunist is, en ze geloven niet oprecht in God.) Ze zijn niet gekomen om in God te geloven; ze zijn een opportunist. Goed gezegd! Deze opportunisten zijn het type persoon dat iedereen haat. Ze waaien met alle winden mee, en nemen niet de moeite iets te doen tenzij ze er iets voor terug krijgen. Natuurlijk zijn ze verachtelijk! Hebben andere broeders of zusters een standpunt? (God zal hen niet meer erkennen, omdat Gods werk bijna voltooid is en nu worden de uitkomsten van mensen vastgesteld. In deze tijd willen deze mensen terugkomen. Niet omdat ze echt de waarheid na willen streven, ze willen terugkomen, omdat ze zien dat er rampen zullen gebeuren of ze worden beïnvloed door externe factoren. Als ze echt een hart hadden dat naar de waarheid zocht, zouden ze nooit halverwege zijn weggelopen.) Zijn er andere meningen? (Ze zullen niet worden toegelaten. God gaf hen echt kansen, maar hun houding tegenover God was onverschillig. Ongeacht wat de intenties van deze persoon zijn, en zelfs als ze zich echt bekeren, zal God ze toch niet toelaten. Dit komt omdat God hen al veel kansen heeft gegeven, maar ze hebben al hun houding getoond: ze wilden God verlaten. Daarom, als ze nu terugkomen, zal God ze niet toelaten.) (Ik accepteer ook dat God niet zal toegeven tegenover zo iemand, want als iemand de ware weg heeft gezien, Gods werk gedurende zo’n lange periode heeft ervaren en nog steeds naar de wereld kan terugkeren, en terug kan keren naar Satans omhelzing, dan is dit een groot verraad aan God. Ondanks het feit dat de essentie van God genade is, liefde is, hangt het ervan af aan wat voor soort persoon dit gericht wordt. Als deze persoon voor God komt op zoek naar troost, op zoek naar iets om zijn hoop op te vestigen, dan is dit soort persoon eenvoudig niet het type dat oprecht in God gelooft, en Gods genade jegens hen gaat maar tot zover.) Gods essentie is genade, dus waarom geeft Hij zo iemand niet wat meer genade? Met een beetje meer genade, zouden ze dan niet een kans hebben? Vroeger werd vaak gezegd: God wil dat iedereen gered wordt en wil niet dat iemand ten onder gaat. Als een van de honderd schapen verloren is gegaan, verlaat God de negenennegentig en zoekt Hij naar de ontbrekende. Tegenwoordig, als het gaat om dit soort mensen, als het omwille van hun ware geloof in God is, zou God hen dan moeten erkennen en een tweede kans geven? Het is eigenlijk geen moeilijke vraag; het is heel simpel! Als jullie God echt begrijpen en een echt begrip van God hebben, dan is er niet veel uitleg nodig; er is ook niet veel speculatie nodig, toch? Jullie antwoorden gaan de goede richting uit, maar er is nog steeds enige afstand tussen deze antwoorden en Gods houding.

Net waren er sommigen van jullie die er zeker van waren dat God dit type persoon niet kon toelaten. Anderen wisten het niet zeker, of God hen zou toelaten, of ze misschien niet zouden erkennen – deze houding is de meer gematigde; en dan waren er degenen wier standpunt was dat zij hoopten dat God dit soort persoon zou toelaten – dit is de tweeledige houding. Degenen die het zeker weten, geloven dat God tot nu toe gewerkt heeft en Zijn werk is voltooid, dus God hoeft niet tolerant te zijn tegenover deze mensen, en Hij zal ze niet opnieuw toelaten. De gematigde mensen geloven dat deze zaken moeten worden afgehandeld in overeenstemming met hun omstandigheden: als het hart van deze persoon onafscheidelijk van God is en dit nog steeds een persoon is die echt in God gelooft, een persoon die naar de waarheid streeft, dan zou God niet hun eerdere zwakheden en fouten moeten onthouden; Hij zou hen moeten vergeven, ze een nieuwe kans moeten geven, ze naar Gods huis moeten laten terugkeren en Gods redding moeten laten accepteren. Maar als deze persoon weer wegrent, zal God deze persoon niet langer willen en kan het niet als onrechtvaardig worden beschouwd. Er is een andere groep die hoopt dat God deze persoon kan toelaten. Deze groep weet niet echt of God hen erkent of niet. Als ze geloven dat God hen zou moeten toelaten, maar God erkent ze niet, dan lijkt het erop dat ze een beetje uit de pas lopen met Gods standpunt. Als zij geloven dat God hen niet zou moeten toelaten en God zegt dat Zijn liefde voor de mens onbeperkt is en dat Hij bereid is om deze persoon nog een kans te geven, is dit dan niet een voorbeeld van menselijke onwetendheid die blootgelegd wordt? In ieder geval hebben jullie allemaal jullie eigen standpunten. Deze standpunten bepalen ook de kennis van jullie eigen gedachten; ze zijn ook een weerspiegeling van de diepte van jullie begrip van de waarheid en jullie begrip van Gods intenties. Goed uitgedrukt, toch? Het is geweldig dat jullie hierover een mening hebben! Maar of jullie mening juist is of niet, is nog steeds een vraagteken. Zijn jullie niet allemaal een beetje ongerust? “Wat is dan juist? Ik kan niet duidelijk zien en weet niet precies wat God denkt. God heeft me niets verteld. Hoe kan ik weten wat God denkt? Gods houding tegenover de mens is liefde. Volgens Gods vroegere houding zou Hij deze persoon moeten erkennen. Maar ik ben niet zo zeker van Gods huidige houding – ik kan alleen maar zeggen dat Hij misschien deze persoon zal toelaten en misschien ook niet.” Is dit niet belachelijk? Jullie zijn met stomheid geslagen. Als jullie hier geen goed beeld van hebben, wat gaan jullie dan doen als jullie kerk echt met dit soort mensen wordt geconfronteerd? Als jullie het niet goed aanpakken, dan zullen jullie God misschien beledigen. Is dit geen gevaarlijk probleem?

Waarom wil ik vragen naar jullie mening over wat ik net aan het bespreken was? Ik wil jullie standpunten testen, testen hoeveel kennis van God jullie hebben, hoeveel begrip jullie hebben van Gods bedoelingen en Gods houding. Wat is het antwoord? Het antwoord ligt in jullie standpunten. Sommigen van jullie zijn erg conservatief en sommigen van jullie gebruiken hun verbeeldingskracht om ernaar te raden. Wat is ‘raden’? Het is wanneer jullie geen idee hebben hoe God denkt, dus jullie komen met ongegronde ideeën over hoe God op deze of die manier zou moeten denken. Jullie weten niet echt of jullie gissing goed of fout is, dus jullie spreken een dubbelzinnig gezichtspunt uit. Als jullie worden geconfronteerd met dit feit, wat zien jullie dan? Bij het volgen van God besteden mensen zelden aandacht aan Gods bedoelingen en letten ze zelden op Zijn gedachten en Zijn houding ten opzichte van mensen. Mensen begrijpen Gods gedachten niet, dus als jullie vragen krijgen met betrekking tot Gods bedoelingen, waarbij Gods gezindheid betrokken is, raken jullie in de war; jullie zijn erg onzeker en jullie raden ernaar of gokken maar wat. Wat is dit voor houding? Het bewijst een feit: dat de meeste mensen die in God geloven Hem beschouwen als een hoeveelheid lege lucht, en als iets dat de ene minuut wel bestaat en de volgende minuut niet. Waarom zeg ik het zo? Omdat elke keer dat jullie voor een situatie staan, jullie Gods bedoelingen niet kennen. Waarom weten jullie dat niet? Het is niet dat jullie het nu gewoon niet weten. Integendeel, van het begin tot het einde weten jullie niet wat Gods houding is ten opzichte van deze kwestie. Heb je erover nagedacht in die tijden dat je Gods houding niet ziet en niet kent? Heb je ernaar gezocht? Heb je er over met elkaar gesproken? Nee! Dit bevestigt een feit: de God van jullie geloof en de ware God zijn niet verbonden. Jij die in God gelooft, denkt alleen na over je eigen wil, denkt alleen na over de wil van jullie leiders en denkt alleen na over de oppervlakkige en dogmatische betekenis van Gods woord, maar probeert er niet echt achter te komen en je zoekt de wil van God helemaal niet. Zit het niet zo? De essentie van deze zaak is vreselijk! Gedurende vele jaren heb ik veel mensen gezien die in God geloven. Welke vorm neemt dit geloof aan? Sommige mensen geloven in God alsof Hij luchtledig was. Deze mensen hebben geen antwoord op vragen over Gods bestaan, omdat ze Gods aanwezigheid of afwezigheid niet kunnen voelen of zich daarvan bewust kunnen zijn, laat staan dat ze het duidelijk kunnen zien of begrijpen. Onbewust denken deze mensen dat God niet bestaat. Sommige anderen geloven in God alsof Hij een mens was. Deze mensen geloven dat God niet in staat is om alle dingen te doen die ze niet kunnen doen, en dat God zou moeten denken hoe zij denken. De definitie van deze persoon van God is “een onzichtbare en onaanraakbare persoon”. Er is ook een groep mensen die in God gelooft alsof Hij een marionet zou zijn. Deze mensen geloven dat God geen emoties heeft. Ze denken dat God een standbeeld van klei is en dat God, wanneer Hij wordt geconfronteerd met een kwestie, geen houding, geen standpunt, geen ideeën heeft; Hij is overgeleverd aan de mens. Mensen geloven gewoon hoe ze maar willen geloven. Als zij Hem groot maken, is Hij groot; als zij Hem klein maken, is Hij klein. Wanneer mensen zondigen en Gods genade nodig hebben, Gods verdraagzaamheid nodig hebben, Gods liefde nodig hebben, dan zou God Zijn genade moeten uitstrekken. Deze mensen maken een God volgens hun eigen gedachten en laten deze God hun eisen vervullen en al hun verlangens bevredigen. Het maakt niet uit waar of wanneer en wat deze persoon ook doet, zij zullen dit bedenksel aannemen in hun houding tegenover God en hun geloof in God. Er zijn zelfs mensen die geloven dat God hen kan redden nadat ze Gods gezindheid hebben getrotseerd. Dit komt omdat zij geloven dat Gods liefde grenzeloos is, Gods gezindheid rechtvaardig is en dat ongeacht hoe mensen God beledigen, God Zich er niets van zal herinneren. Aangezien de fouten van de mens, de overtredingen van de mens en de ongehoorzaamheid van de mens kortstondige uitingen zijn van de gezindheid van die persoon, zal God mensen kansen geven en tolerant en geduldig tegenover hen staan. God zal nog steeds van hen houden zoals voorheen. Dus de hoop op hun redding is nog steeds groot. Eigenlijk is het zo, ongeacht hoe iemand in God gelooft, zolang ze niet naar de waarheid zoeken, heeft God een negatieve houding tegenover hen. Dit komt omdat, terwijl je in God gelooft, misschien wel het boek van Gods woord koestert, je het elke dag bestudeert, je elke dag leest, je de echte God opzijschuift, je Hem beschouwt als luchtledig, Hem beschouwt als een persoon, en sommigen van jullie Hem gewoon beschouwen als een marionet. Waarom zeg ik het zo? Zoals ik ernaar kijk, ongeacht of jullie voor een zaak staan of een omstandigheid tegenkomen, die dingen die in jullie onderbewustzijn bestaan, die dingen die binnenin jullie ontwikkeld zijn – geen van die dingen enige connectie met Gods woord of het zoeken naar de waarheid heeft. Je weet alleen wat je zelf denkt, wat je eigen gezichtspunten zijn, en dan zijn je eigen ideeën, je eigen standpunten aan God opgedrongen. Ze worden Gods standpunten, en van die standpunten maak je normen waar je je onwrikbaar aan vasthoudt. Als je zo doorgaat, raak je steeds verder van God verwijderd in de loop van de tijd.

Begrijp Gods houding en zet alle misvattingen over God opzij

Deze God waar jullie momenteel in geloven, hebben jullie er ooit over nagedacht wat voor soort God Hij is? Wanneer Hij een slecht persoon slechte dingen ziet doen, veracht Hij het dan? (Ja.) Wanneer Hij de fouten van onwetende mensen ziet, wat is Zijn houding dan? (Verdriet.) Wat is Zijn houding als Hij ziet dat mensen Zijn offergaven stelen? (Hij veracht hen.) Dit is allemaal heel duidelijk. Wanneer Hij ziet dat iemand achteloos is in zijn geloof in God en op geen enkele manier naar de waarheid op zoek is, wat is dan Gods houding? Jullie zijn hier niet helemaal zeker van, toch? Achteloosheid is een houding die geen zonde is, en het is geen belediging van God. Mensen geloven dat het niet als een blunder moet worden beschouwd. Wat denken jullie dan dat Gods houding is? (Hij is niet bereid hierop te reageren.) Onwillig om erop te reageren – wat voor houding is dit? Het betekent dat God neerkijkt op deze mensen, deze mensen veracht! God behandelt deze mensen door hen opzettelijk in de kou te laten staan. Zijn benadering is om ze opzij te zetten, niet bezig te zijn met enig werk aan hen, waaronder verlichting illuminatie, kastijding of discipline. Dit soort mensen telt gewoon niet mee in Gods werk. Wat is Gods houding ten opzichte van mensen die Zijn gezindheid provoceren en die Zijn bestuurlijke decreten overtreden? Extreme afkeer! God wordt buitengewoon woedend op mensen die geen berouw hebben dat ze Zijn gezindheid hebben geprovoceerd! ‘Woedend’ is gewoon een gevoel, een stemming; het kan geen duidelijke houding vertegenwoordigen. Maar dit gevoel, deze stemming, zal een uitkomst voor deze persoon teweegbrengen: het zal God vullen met extreme afkeer! Wat is het gevolg van deze extreme afkeer? Het is dat God deze persoon opzij zet en er voorlopig niet op reageert. Hij zal dan wachten om ze pas ‘na de herfst’ aan te pakken. Wat betekent dit? Is er voor deze persoon nog steeds een uitkomst? God is nooit van plan geweest om dit soort mensen een uitkomst te geven! Is het dan niet normaal dat God momenteel niet reageert op dit soort mensen? (Ja.) Hoe moet dit soort mensen zich nu voorbereiden? Ze moeten zich voorbereiden om de negatieve gevolgen op zich te nemen van hun gedrag en het kwaad dat ze hebben aangericht. Dit is Gods reactie op dit soort mensen. Dus ik zeg nu duidelijk tegen dit soort mensen: houd jullie waanideeën niet langer vast en houd jullie niet meer bezig met wensdenken. God zal niet oneindig tolerant zijn tegenover mensen; Hij zal hun overtredingen of ongehoorzaamheid niet oneindig verdragen. Sommige mensen zullen zeggen: “Ik heb ook een paar mensen zoals deze gezien. Als ze bidden, zijn ze vooral geraakt door God en huilen ze bitter. Meestal zijn ze ook erg blij; ze lijken de aanwezigheid van God en Gods leiding te voelen.” Praat geen onzin! Als jullie bitter huilen hoeven jullie niet noodzakelijk door God te zijn geraakt of Gods aanwezigheid te voelen, laat staan Gods leiding. Als mensen God boos maken, zal God hen dan nog steeds leiden? Kortom, wanneer God besloten heeft iemand te verstoten en aan zijn lot over te laten, dan zijn de consequenties voor die persoon rampzalig. Het doet er niet toe hoe welwillend hun gevoelens zijn als ze bidden en hoezeer ze in hun hart in God geloven; dit leidt nergens meer toe. Het belangrijkste is dat God dit soort geloof niet nodig heeft; Hij heeft deze mensen al afgewezen. Hoe later met hen om te gaan, is ook onbelangrijk. Wat belangrijk is, is dat op het moment dat deze persoon God kwaad maakt, hun uitkomst al vaststaat. Als God heeft besloten dit soort mensen niet te redden, dan zullen ze achterblijven om gestraft te worden. Dit is Gods houding.

Hoewel een deel van Gods essentie liefde is, en Hij barmhartigheid verleent aan iedereen, vergeten mensen dat Zijn essentie ook waardigheid is. Dat Hij liefde heeft, betekent niet dat mensen Hem vrijelijk kunnen beledigen en dat Hij helemaal geen gevoelens of reacties heeft. Dat Hij genade heeft betekent niet dat Hij geen principes heeft in hoe Hij mensen behandelt. God leeft; Hij bestaat echt. Hij is geen ingebeelde marionet of iets anders. Aangezien Hij bestaat, moeten we te allen tijde zorgvuldig luisteren naar de stem van Zijn hart, aandacht schenken aan Zijn houding en Zijn gevoelens begrijpen. We moeten de verbeeldingskracht van de mens niet gebruiken om God te definiëren en we moeten de gedachten en wensen van de mens niet aan God opleggen, en daarmee God de stijl van de mens en zijn denken laten gebruiken in hoe Hij de mensheid behandelt. Als je dat doet, dan maak je God boos, dan lok je Gods toorn uit, en je daagt Gods waardigheid uit! Dus, nadat jullie de ernst van deze zaak hebben begrepen, dring ik er bij iedereen hier op aan om heel voorzichtig en verstandig te zijn in jullie daden. Wees heel voorzichtig en verstandig in jullie spreken. En als het gaat om hoe jullie God behandelen, hoe voorzichtiger en verstandiger jullie zijn, hoe beter! Wanneer je niet begrijpt wat Gods houding is, spreek dan niet achteloos, wees niet achteloos in je daden en plak niet achteloos etiketten. Sterker nog, trek geen willekeurige conclusies. In plaats daarvan moet je wachten en zoeken; dit is ook een manier om God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je dit punt vooral kunt bereiken en deze houding boven alles kunt aannemen, dan zal God je geen verwijt maken ten aanzien van je domheid, onwetendheid en gebrek aan begrip over de redenen achter dingen. Het is eerder zo dat God, vanwege jouw houding van angst om God te beledigen, jouw respect voor Gods intenties en jouw bereidwillige houding om Hem te gehoorzamen, je niet zal vergeten, je zal leiden en verlichten, of je onvolwassenheid en onwetendheid tolereren. Omgekeerd, als je houding ten opzichte van Hem oneerbiedig zou zijn – het willekeurig beoordelen van God, het willekeurig raden en definiëren van Gods ideeën – dan zal God je een veroordeling, discipline, zelfs straf geven; of Hij zal je een verklaring geven. Misschien zal deze verklaring over jouw uitkomst gaan. Daarom wil ik dit nog een keer benadrukken en iedereen die aanwezig is op het hart drukken heel voorzichtig en verstandig te zijn tegenover alles wat van God komt. Spreek niet achteloos en wees niet onvoorzichtig in je handelingen. Voordat je iets zegt, zou je moeten denken: zou God kwaad worden als ik dit doe? Is dit godvrezend? Zelfs voor eenvoudige zaken, moet je echt proberen om deze vragen aan jezelf te stellen, echt over deze vragen na te denken. Als je overal, in alle dingen, te allen tijde, zaken werkelijk volgens deze beginselen in de praktijk kunt brengen, en zo’n houding ontwikkelt, met name wanneer je iets niet begrijpt, dan zal God je altijd begeleiden, en Hij zal je altijd een pad geven om te volgen. Ongeacht wat mensen tentoonspreiden, God ziet het allemaal heel duidelijk, en Hij zal je een nauwkeurige en geschikte evaluatie geven van deze dingen. Nadat je de laatste beproeving hebt ervaren, zal God al jullie gedrag bekijken en het volledig samenvatten om je uitkomst vast te stellen. Dit resultaat zal iedereen ongetwijfeld overtuigen. Wat ik jullie graag wil vertellen, is dat elke daad van jullie, elke actie en elke gedachte jouw lot bepaalt.

Wie bepaalt de uitkomst van de mensen

Er is nog een andere belangrijke kwestie, en dat is jouw houding tegenover God. Deze houding is cruciaal! Het bepaalt of jullie uiteindelijk in de richting van de vernietiging zullen gaan, of naar een prachtige bestemming die God voor jullie heeft voorbereid. In het Tijdperk van het Koninkrijk, heeft God al meer dan 20 jaar gewerkt en in de loop van deze 20 jaar waren jullie harten misschien een beetje onzeker over jullie prestaties. In Gods hart heeft Hij echter een echt en waarheidsgetrouw verslag van ieder van jullie bijgehouden. Vanaf het moment dat elk persoon Hem begint te volgen en naar Zijn prediking luistert en steeds meer van de waarheid begrijpt, helemaal tot wanneer deze zijn plicht vervult – God heeft een registratie van elk van deze uitingen. Wanneer iemand zijn plicht doet, wanneer hij wordt geconfronteerd met allerlei omstandigheden, allerlei soorten beproevingen, wat is dan de houding van die persoon? Hoe treden ze op? Hoe voelen ze zich ten opzichte van God in hun hart? … God heeft dit allemaal gedocumenteerd, Hij heeft een verslag van alles. Misschien zijn deze zaken vanuit jullie oogpunt verwarrend. Van waar God staat, zijn ze echter allemaal glashelder en er is zelfs geen enkele vorm van slordigheid. Dit is een kwestie die betrekking heeft op de uitkomst van elk persoon en ook zijn lot en toekomstperspectief. Sterker nog, dit is waar God al Zijn moeite voor doet. Daarom durft God er helemaal niets van te veronachtzamen en tolereert Hij geen enkele slordigheid. God registreert dit verslag van de mensheid en legt een verslag vast van de hele loop van de mens die God volgt, helemaal van het begin tot het einde. Jouw houding ten opzichte van God in deze tijd zal jouw lot bepalen. Is dit niet waar? Geloven jullie nu dat God rechtvaardig is? Zijn Gods daden juist? Hebben jullie nog steeds een ander beeld van God in jullie hoofd? (Nee.) Zeggen jullie dan dat de uitkomst van de mens aan God is om te bepalen of aan de mens zelf om te bepalen? (Het is aan God om te bepalen.) Wie bepaalt dat? (God.) Jullie zijn er niet zeker van, of wel? Broeders en zusters uit Hong Kong, spreek op – wie bepaalt het? (De mensen bepalen het zelf.) Bepalen de mensen die? Zou dat dan niet betekenen dat de uitkomst van de mensen niets met God te maken heeft? Broeders en zusters uit Zuid-Korea, spreek vrijuit. (God bepaalt de uitkomst van de mens op basis van al hun daden en gedrag en op basis van het pad dat ze bewandelen.) Dit is een zeer objectieve reactie. Er is hier iets dat ik jullie allemaal moet vertellen: in de loop van Gods reddingswerk stelt Hij een norm voor de mens. Deze norm is dat de mens het woord van God kan gehoorzamen en over Gods weg kan lopen. Het is deze norm die wordt gebruikt om de uitkomst van de mens te bepalen. Als je in overeenstemming met deze norm van God praktiseert, dan kun je een goede uitkomst verkrijgen; als je dat niet doet, dan kun je geen goede uitkomst verkrijgen. Wie zeg je dan dat deze uitkomst bepaalt? Het is niet alleen God die het bepaalt, maar God en de mens samen. Is dit correct? (Ja.) Waarom is dat? Omdat God actief betrokken wil zijn bij het werk van de redding van de mensheid en een prachtige bestemming voor de mens wil voorbereiden; de mens is het doel van Gods werk en deze uitkomst, deze bestemming, is wat God bereidt voor de mens. Als er geen doel was voor Zijn werk, dan zou God dit werk niet hoeven doen; als God dit werk niet deed, dan zou de mens geen gelegenheid hebben om gered te worden. De mens is het doel van de redding, en hoewel de mens de passieve partij is in dit proces, is het de houding van deze partij die bepaalt of God succesvol zal zijn in Zijn werk om de mensheid te redden. Zonder de leiding van God zou je deze norm niet kennen, en je zou geen doel hebben. Als je deze norm hebt, dit doel, maar je werkt niet mee, je brengt het niet in praktijk, je betaalt de prijs niet, dan krijg je deze uitkomst nog steeds niet. Om die reden zeg ik dat iemands uitkomst niet van God kan worden gescheiden en dat het niet van de mens kan worden gescheiden. En nu weten jullie wie de uitkomst van de mens bepaalt.

Mensen hebben de neiging om God te definiëren op basis van ervaring

Hebben jullie iets opgemerkt wanneer jullie communiceren over het onderwerp God leren kennen? Is het jullie opgevallen dat Gods huidige houding een verandering heeft ondergaan? Is Gods houding ten opzichte van de mens onveranderlijk? Zal God dit altijd zo blijven verdragen en al Zijn liefde en genade voor onbepaalde tijd aan de mens aanbieden? Deze kwestie omvat ook de essentie van God. Laten we teruggaan naar de eerder besproken kwestie van de zogenaamde verloren zoon. Toen deze vraag werd gesteld, waren jullie antwoorden niet erg duidelijk. Met andere woorden, jullie begrijpen Gods bedoelingen nog steeds niet goed. Zodra mensen weten dat God de mensheid liefheeft, definiëren ze God als een symbool van liefde: ongeacht wat mensen doen, ongeacht hoe zij zich gedragen, ongeacht hoe zij God behandelen, en ongeacht hoe ongehoorzaam ze zijn, dat is allemaal niet van belang want God is liefde en Gods liefde is onbeperkt en onmetelijk. God is liefde, dus kan Hij tolerant zijn tegenover mensen; God is liefde, dus kan Hij genadig zijn jegens mensen, genadig zijn ten opzichte van hun onvolwassenheid, hun onwetendheid en hun ongehoorzaamheid. Klopt dit echt wel? Als sommige mensen eenmaal of een paar keer Gods geduld hebben ervaren, zullen zij dit als kapitaal beschouwen voor hun eigen begrip van God, in de overtuiging dat God voor altijd geduldig jegens hen zal zijn, genadig jegens hen en in de loop van hun leven zullen ze Gods geduld gebruiken en het beschouwen als de norm van Gods manier om met hen om te gaan. Er zijn ook mensen die, wanneer ze eenmaal Gods tolerantie hebben ervaren, God voor altijd zullen omschrijven als tolerant, en deze tolerantie is onbepaald, onvoorwaardelijk en zelfs totaal niet principieel. Zijn deze overtuigingen correct? Telkens als zaken van Gods essentie of Gods gezindheid worden besproken, lijken jullie verbijsterd. Als ik jullie zo zie, word ik ontzettend bezorgd. Jullie hebben veel waarheid gehoord over Gods essentie; jullie hebben ook geluisterd naar vele onderwerpen met betrekking tot Gods gezindheid. In jullie hoofd zijn deze kwesties en de waarheid van deze aspecten echter alleen maar herinneringen gebaseerd op theorie en geschreven woorden. Niemand van jullie kan ooit precies ervaren wat Gods wezen in jullie echte leven is, noch kunnen jullie zien wat Gods gezindheid is. Daarom zijn jullie allemaal warrig in jullie overtuigingen, jullie geloven allemaal blindelings, tot het punt dat jullie een oneerbiedige houding ten opzichte van God hebben, dat jullie Hem terzijde schuiven. Waartoe leidt een dergelijke houding ten opzichte van God? Het leidt ertoe dat jullie altijd conclusies trekken over God. Als jullie eenmaal een beetje kennis hebben verworven, voelen jullie je heel tevreden, hebben jullie het gevoel dat jullie God in Zijn geheel hebben verkregen. Naderhand concluderen jullie dat dit is hoe God is, en jullie laten Hem niet vrij bewegen. En altijd wanneer God iets nieuws doet, geven jullie gewoon niet toe dat Hij God is. Op een dag, wanneer God zegt: “Ik houd niet meer van de mens; ik schenk geen genade meer aan de mens; ik heb geen enkele tolerantie of geduld meer tegenover de mens; ik ben vol extreme afkeer en antipathie jegens de mens,” dan zullen mensen in conflict komen met dit soort uitspraken vanuit de grond van hun hart. Sommigen zullen zelfs zeggen: “U bent mijn God niet meer; u bent niet langer de God die ik wil volgen. Als dit is wat u zegt, dan bent u niet langer gekwalificeerd om mijn God te zijn, en hoef ik u niet te blijven volgen. Als u mij geen genade schenkt, mij geen liefde geeft, mij geen verdraagzaamheid geeft, dan zal ik u niet meer volgen. Alleen als u oneindig tolerant bent ten opzichte van mij, altijd geduldig tegenover mij bent, en me laat zien dat u liefde bent, dat u geduld bent, dat u tolerantie bent, pas dan kan ik u volgen en pas dan kan ik het vertrouwen hebben om tot het einde toe te volgen. Aangezien ik van uw geduld en genade verzekerd ben, kunnen mijn ongehoorzaamheid en mijn overtredingen oneindig worden vergeven, en kan ik altijd en overal zondigen, ik kan biechten en ik word telkens en overal weer vergeven, ik kan uw toorn opwekken waar en wanneer ik maar wil. U moet over mij geen eigen mening hebben of conclusies trekken.” Misschien denk je niet zo subjectief en bewust na over deze kwestie, maar als je denkt dat God slechts gereedschap is om je zonden vergeven te krijgen, en een voorwerp dat je kunt gebruiken om een mooie bestemming te bereiken, dan heb je de levende God al ongemerkt tegenover je gesteld, als je vijand. Dit is zoals ik het zie. Je zou kunnen blijven zeggen: “Ik geloof in God”; “Ik zoek de waarheid”; “Ik wil mijn gezindheid veranderen”; “Ik wil me losmaken van de invloed van de duisternis”; “Ik wil God tevreden stellen”; “Ik wil God gehoorzamen”; “Ik wil trouw zijn aan God en mijn plicht goed doen”; enzovoorts. Maar hoe aardig je het ook zegt, hoeveel theorie je ook kent, hoe imposant die theorie ook is, hoe waardig die ook is, het feit is dat er nu velen van jullie al geleerd hebben hoe jullie de verordening, de leerstelling, de theorie die jullie onder de knie hebben, kunnen gebruiken om conclusies over God te trekken en Hem op een volkomen natuurlijke manier tegenover jezelf te stellen. Hoewel jullie letters beheersen en de dogma’s onder de knie hebben, zijn jullie niet echt de realiteit van de waarheid binnengegaan, dus het is erg moeilijk voor jullie om dicht bij God te komen, om God te kennen, om God te begrijpen. Dit is zielig!

Ik zag deze scène op een video: een paar zusters hadden een boek van Het woord verschijnt in het vlees, en zij hielden het hoog omhoog. Ze hielden dit boek tussen zich in, hoger dan hun eigen hoofd. Hoewel dit slechts een beeld is, is wat het in mij oproept geen beeld. Het doet me eerder denken dat wat elke persoon hoog in zijn hart houdt niet Gods woord is, maar het boek van Gods woord. Dit is een heel deprimerende kwestie. Deze manier van praktiseren is gewoon geen kwestie van God hoog houden. Het is omdat jullie God niet begrijpen dat een voor de hand liggende vraag, een heel kleine vraag, jullie ertoe zet jullie eigen ideeën in te zetten. Als ik dingen van jullie vraag, als ik serieus tegen jullie ben, reageren jullie met gissingen en jullie eigen fantasieën; sommigen van jullie nemen zelfs een twijfelachtige toon aan en stellen vragen terug. Dit bevestigt voor mij nog duidelijker dat de God waarin jullie geloven niet de ware God is. Na zoveel jaren Gods woord te hebben gelezen, gebruiken jullie Gods woord, gebruiken jullie Gods werk en meer dogma’s om opnieuw conclusies over God te trekken. Bovendien proberen jullie nooit God te begrijpen; jullie proberen nooit Gods bedoelingen te achterhalen; jullie proberen niet te begrijpen wat Gods houding ten opzichte van de mens is; of hoe God denkt, waarom Hij verdrietig is, waarom Hij boos is, waarom Hij mensen afwijst, zulk soort vragen. Sterker nog, zelfs meer mensen geloven dat God altijd stil is geweest, omdat Hij gewoon de daden van de mensheid in de gaten houdt, omdat Hij geen houding ten opzichte van hen heeft noch Zijn eigen ideeën heeft. Een andere groep gaat nog verder. Deze mensen geloven dat God geen geluid maakt omdat Hij instemt met jullie houding, God geeft geen geluid omdat Hij wacht, God geeft geen geluid omdat Hij geen houding heeft, omdat Gods houding al volledig is uitgewerkt in het boek, het is al in zijn totaliteit aan de mensheid uitgelegd en hoeft niet keer op keer herhaaldelijk aan mensen te worden verteld. Hoewel God zwijgt, heeft Hij nog altijd een houding, een standpunt en een norm die Hij van mensen eist. Hoewel mensen Hem niet proberen te begrijpen en niet proberen Hem te zoeken, is Zijn houding heel duidelijk. Denk eens aan iemand die God eens hartstochtelijk volgde, maar Hem op een gegeven moment in de steek liet en vertrok. Mocht deze persoon nu willen terugkeren, dan weten jullie, verrassend genoeg niet wat Gods gezichtspunt zou zijn en wat Gods houding zou zijn. Is dit niet treurig? In feite is dit een vrij oppervlakkige kwestie. Als jullie echt Gods hart begrepen, zouden jullie Zijn houding tegenover dit soort mensen kennen en zouden jullie geen dubbelzinnig antwoord geven. Omdat jullie het niet weten, sta me toe dat ik het voor jullie invul.

Gods houding tegenover degenen die wegrennen tijdens Zijn werk

Je zult dit soort mensen overal vinden. Nadat ze zeker zijn geweest over Gods weg, vertrekken ze om verschillende redenen in stilte en zonder een afscheidswoord, om te gaan doen wat hun hart maar begeert. Voorlopig zullen we niet uitzoeken waarom deze persoon vertrekt. Eerst zullen we bekijken wat Gods houding is ten opzichte van dit soort mensen. Het is heel duidelijk. Vanaf het moment dat deze persoon vertrekt, is in Gods ogen, de tijdspanne van zijn geloof voorbij. Het is niet deze persoon die het heeft beëindigd, maar God. Dat deze persoon God verliet, betekent dat hij God al heeft verworpen, dat hij God al niet meer wil. Het betekent dat hij Gods redding al niet meer accepteert. Aangezien deze persoon God niet wil, kan God hem dan nog steeds willen? Bovendien, wanneer deze persoon deze houding heeft, deze opvatting, en vastbesloten is om God te verlaten, heeft hij Gods gezindheid al in hevige mate geïrriteerd. Ook al is hij niet in woede uitgebarsten en heeft hij God niet vervloekt, ook al heeft hij zich niet schuldig gemaakt aan slecht of buitensporig gedrag, en ook al denkt deze persoon: als er een dag komt waarop ik mijn pleziertjes in de buitenwereld wel heb gehad, of wanneer ik God nog ergens voor nodig heb, dan kom ik wel terug. Of als God mij roept, kom ik terug. Of hij zegt: als ik in de buitenwereld gekwetst ben, als ik zie dat de buitenwereld te donker en te slecht is en ik niet langer mee wil met de stroom, kom ik terug bij God. Zelfs al hebben zulke mensen in gedachten berekend op welk punt ze terugkomen, zelfs al laten zij de deur open voor hun terugkeer, ze realiseren zich niet dat, hoe ze ook denken en hoe ze ook plannen, dit allemaal gewoon wensdenken is. Hun grootste fout is dat ze niet goed weten hoe God zich voelt wanneer ze willen vertrekken. Al op het moment waarop deze persoon beslist om God te verlaten, heeft God hem al volledig verlaten; God heeft zijn bestemming al in Zijn hart vastgesteld. Welke bestemming is dat? Dat deze persoon een van de hamsters is en samen met hen zal vergaan. Zo zien mensen vaak dit soort situaties: iemand verlaat God, maar krijgt geen straf. God werkt volgens Zijn eigen principes. Mensen kunnen sommige dingen zien en sommige dingen worden alleen in Gods hart besloten, dus mensen kunnen het resultaat niet zien. Wat mensen zien is niet noodzakelijkerwijs de ware kant van de dingen; maar de andere kant, de kant die je niet ziet, dat zijn de ware gedachten en conclusies van Gods hart.

Mensen die wegrennen tijdens Gods werk zijn degenen die de ware weg verlaten

Waarom geeft God mensen die wegrennen tijdens Zijn werk zulke ernstige straf? Waarom is Hij zo kwaad op hen? Allereerst weten we dat Gods gezindheid majesteit is, toorn is. Hij is geen schaap dat door iemand wordt afgeslacht; sterker nog, Hij is geen marionet die door de mensen wordt bestuurd zoals ze willen. Hij is ook geen hoeveelheid lege lucht, waar naar believen de baas over kan worden gespeeld. Als je echt gelooft dat God bestaat, zou je een hart moeten hebben dat God vreest, en zou je moeten weten dat Gods wezen niet boos mag worden gemaakt. Deze boosheid kan worden veroorzaakt door een woord, of misschien een gedachte, of misschien één of ander soort verachtelijk gedrag, of misschien zelfs door een vorm van mild gedrag, of gedrag dat aanvaardbaar is in de ogen en de moraal van mensen; of, misschien wordt het opgeroepen door een doctrine of een theorie. Echter, zodra je God kwaad maakt is je kans verkeken en zijn je dagen geteld. Dit is iets vreselijks! Als je niet begrijpt dat God niet beledigd mag worden, dan ben je misschien niet bang voor God, en misschien beledig je hem dan altijd. Als je niet weet hoe je God moet vrezen, dan ben je niet in staat om God te vrezen, en zul je niet weten hoe je zelf het pad moet volgen om Gods weg te bewandelen, God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je je hier eenmaal bewust van wordt, kun je er ook van bewust zijn dat God niet beledigd kan worden, dan zul je weten wat het is om God te vrezen en het kwade te mijden.

Wandelen op de weg van God vrezen en het kwaad mijden, gaat niet noodzakelijkerwijs over hoeveel je van de waarheid weet, hoeveel beproevingen je hebt ervaren, of hoeveel discipline je hebt gehad. Het hangt eerder af van de houding die je in je hart ten opzichte van God hebt en de essentie die je tot uitdrukking brengt. De essentie van mensen en hun subjectieve houding – die zijn heel erg belangrijk. Als het gaat om die mensen die God hebben verzaakt en verlaten, is Gods gezindheid zozeer getergd door hun verachtelijke houding ten opzichte van God en door hun harten die de waarheid verachten, dat zij, voor zover het God betreft, nooit vergeven zullen worden. Ze hebben geweten van het bestaan van God, ze hebben de informatie gekregen dat God al is aangekomen, ze hebben zelfs Gods nieuwe werk ervaren. Hun vertrek wordt niet veroorzaakt door misleiding, en het is ook niet omdat ze er een onduidelijk beeld van hebben. Het is zelfs nog minder zo, dat ze ertoe worden gedwongen. Veeleer hebben ze er bewust en bij hun volle verstand, voor gekozen om God te verlaten. Hun vertrek is niet omdat ze de weg kwijt zijn, het is niet omdat ze worden verworpen. Daarom zijn ze in Gods ogen geen lam dat van de kudde is afgedwaald, laat staan een verloren zoon die de weg kwijt is. Zij gingen straffeloos weg, en een dergelijke toestand, een dergelijke situatie, roept Gods gezindheid over zich af, en hierom laat Hij het hopeloos met hen aflopen. Is dit resultaat niet angstaanjagend? Dus als mensen God niet kennen, kunnen ze God beledigen. Dit is geen geringe zaak! Als iemand de houding van God niet serieus neemt en toch gelooft dat God uitkijkt naar hun terugkeer, omdat zij een van Gods verloren lammeren zijn en God nog steeds wacht op een verandering in hun hart, dan is deze persoon niet ver verwijderd van de dag dat hij zal worden gestraft. God zal niet gewoon weigeren om hen toe te laten. Dit is de tweede keer dat ze Zijn gezindheid over zich afroepen; het is nog veel erger! De oneerbiedige houding van deze persoon heeft Gods bestuurlijke decreten al beledigd. Zal God ze nog steeds toelaten? In Zijn hart zijn Gods principes met betrekking tot deze zaak: als iemand zeker is geweest over de ware weg en toch nog steeds bewust en bij zijn volle verstand God kan afwijzen, en zich van God afwenden, dan zal God de weg naar zijn redding blokkeren, en zal de poort naar het koninkrijk voortaan voor hem gesloten zijn. Als deze persoon nogmaals aanklopt, zal God de deur niet meer voor hem openen. Deze persoon zal voor altijd buitengesloten worden. Misschien hebben sommigen van jullie het verhaal over Mozes in de Bijbel gelezen. Nadat Mozes door God was gezalfd, verklaarden de 250 leiders dat ze Mozes niet zouden gehoorzamen vanwege zijn daden en vanwege verschillende andere redenen. Wie hebben ze geweigerd te gehoorzamen? Niet Mozes. Ze weigerden Gods voorschriften te gehoorzamen; zij weigerden Gods werk in deze zaak te gehoorzamen. Ze zeiden het volgende: “Jullie gaan veel te ver, want het hele volk is heilig, iedereen, en Jehova is in hun midden.” Zijn deze woorden en regels vanuit een menselijk gezichtspunt serieus? Ze zijn niet serieus! In ieder geval is de letterlijke betekenis van de woorden niet serieus. In juridische zin breken ze geen wetten, want oppervlakkig gezien is het geen vijandige taal of woordgebruik, laat staan dat het een godslasterlijke betekenis heeft. Het is een gewone zin, meer niet. Maar waarom kunnen deze woorden dan zoveel woede bij God opwekken? Omdat ze niet tegen mensen worden gesproken, maar tegen God. De houding en gezindheid die daardoor tot uitdrukking wordt gebracht, is precies wat de gezindheid van God irriteert, en ze beledigen Gods gezindheid die niet beledigd mag worden. We weten allemaal hoe het uiteindelijk afliep met hen. Wat is het standpunt van degenen die God hebben verlaten? Wat is hun houding? En waarom leiden hun standpunt en houding ertoe dat God op zo’n manier met hen omgaat? De reden is dat ze heel goed weten dat Hij God is, maar er toch nog steeds voor kiezen om Hem te verraden. Dat is de reden waarom de kans op redding hen is ontnomen. Zoals de Bijbel zegt: “Wanneer we willens en wetens blijven zondigen nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk” (Hebr. 10:26). Is deze kwestie jullie nu duidelijk?

Het lot van de mensen wordt bepaald door hun houding ten opzichte van God

God is een levende God, en omdat mensen zich anders gedragen in verschillende situaties, verschilt Zijn houding ten opzichte van dergelijke gedragingen omdat Hij geen marionet en ook geen hoeveelheid lege lucht is. Het leren kennen van Gods houding is een waardig streven voor de mensheid. Mensen zouden moeten leren hoe ze, door Gods houding te kennen, Gods gezindheid kunnen kennen en Zijn hart, beetje bij beetje, kunnen leren begrijpen. Wanneer je Gods hart, beetje bij beetje, gaat begrijpen, zul je niet vinden dat het vrezen van God en het mijden van kwaad moeilijk is om te volbrengen. Daar komt nog bij, wanneer je God begrijpt, zul je waarschijnlijk geen conclusies over Hem trekken. Wanneer je stopt met het trekken van conclusies over God, zul je Hem waarschijnlijk niet beledigen, en zal God je onbewust leiden om kennis over Hem te verkrijgen, en daardoor zul je God vrezen in je hart. Je zult stoppen met het definiëren van God door middel van de doctrines, de letters en de theorieën die je hebt geleerd. Integendeel, door altijd Gods bedoelingen in alle dingen op te zoeken, word je onbewust een persoon naar Gods hart.

Gods werk is niet te zien en niet te voelen voor de mensheid, maar wat God betreft, zijn de daden van elk persoon, samen met hun houding tegenover Hem – niet alleen waarneembaar voor God, maar ook zichtbaar. Dit is iets dat iedereen moet herkennen en begrijpen. Je vraagt je misschien altijd af: “Weet God wat ik hier doe? Weet God waar ik nu aan denk? Misschien wel, misschien ook niet.” Als je dit soort gedachten hebt waarin je God volgt en je in Hem gelooft en toch aan Zijn werk en Zijn bestaan twijfelt, dan zal er vroeg of laat een dag komen waarop je Hem kwaad maakt, omdat je toch al balanceerde op het randje van de afgrond. Ik heb mensen gezien die al vele jaren in God geloven, maar nog steeds niet de echte waarheid hebben verkregen of zelfs maar Gods wil hebben begrepen. Hun levensgestalte toont geen enkele vooruitgang, maar houdt zich alleen vast aan de oppervlakkigste doctrines. Dit komt omdat deze mensen Gods woord nooit als hun eigen leven hebben opgenomen, en ze hebben nooit echt Zijn bestaan onder ogen gezien en geaccepteerd. Denk je dat God het leuk vindt als hij zulke mensen ziet? Troosten ze Hem? In dat geval wordt het lot van de mensen bepaald door de manier waarop ze in God geloven. Ten aanzien van de vraag hoe mensen zoeken en hoe mensen God benaderen, zijn het de houdingen van mensen die het allerbelangrijkste zijn. Verwaarloos God niet alsof Hij een hoeveelheid lege lucht is die ergens achter je hoofd rond zweeft; denk altijd aan de God in wie je gelooft als een levende God, een echte God. Hij zit niet daarboven in de derde hemel met niets omhanden. Integendeel, Hij kijkt voortdurend in ieders hart, Hij kijkt naar wat je aan het doen bent, naar het kleinste woord en de kleinste daad, naar hoe je je gedraagt en wat je houding tegenover God is. Of je bereid bent om jezelf aan God te geven of niet, je hele gedrag en je diepste gedachten en ideeën liggen voor God, en worden door Hem bekeken. En door je gedrag, daden, en je houding ten opzichte van God, verandert Zijn houding ten opzichte van jou, en Zijn mening over jou voortdurend. Ik zou sommige mensen graag wat advies willen geven: plaats jezelf niet als een kind in de handen van God, alsof Hij enorm gesteld op je zou moeten zijn, alsof Hij je nooit zou kunnen verlaten, en alsof Zijn houding tegenover jou vaststond en nooit zou kunnen veranderen, want dan adviseer ik je om op te houden met dromen! God is rechtvaardig in Zijn behandeling van ieder persoon. Hij benadert het werk van de overwinning en redding van de mensheid serieus. Dat is zijn management. Hij behandelt elk persoon serieus, niet als een huisdier om mee te spelen. Gods liefde voor de mens is niet van het verwennende of bedervende soort; Zijn genade en verdraagzaamheid jegens de mensheid is niet toegeeflijk of onnadenkend. Integendeel, Gods liefde voor de mensheid is het leven te koesteren, er medelijden mee te hebben en het te respecteren; Zijn genade en tolerantie brengen Zijn verwachtingen van de mens over; Zijn genade en tolerantie zijn wat de mensheid nodig heeft om te overleven. God leeft en God bestaat echt; Zijn houding ten opzichte van de mensheid is principieel, helemaal geen dogmatische regel, en deze kan veranderen. Zijn wil voor de mensheid verandert geleidelijk en transformeert in de loop van de tijd, al naargelang de omstandigheden en de houding van elk persoon. Daarom moet je in je hart met absolute duidelijkheid weten dat de essentie van God onveranderlijk is en dat Zijn gezindheid op verschillende tijdstippen en in verschillende contexten naar voren zal komen. Je denkt misschien niet dat dit een serieus probleem is, en je gebruikt je eigen persoonlijke opvattingen om je voor te stellen hoe God dingen zou moeten doen. Maar er zijn tijden dat het totaal tegenovergestelde van jouw standpunt waar is, en dat je door jouw eigen persoonlijke opvattingen te gebruiken bij je pogingen om God te peilen, je Hem al boos hebt gemaakt. Dit komt omdat God niet werkt zoals jij denkt, en God zal deze zaak niet behandelen zoals jij zegt. En dus herinner ik je eraan voorzichtig en attent te zijn in je benadering van alles om je heen, en te leren hoe je het principe moet volgen om in alle situaties op Gods manier te werk te gaan – God vrezen en het kwaad mijden. Je moet een duidelijk begrip ontwikkelen over zaken van Gods wil en Gods houding; zoek verlichte mensen om het je uit te leggen en zoek serieus. Beschouw de God waar je in gelooft niet als een marionet – door willekeurig te oordelen en conclusies te trekken, en God niet te behandelen met het respect dat Hij verdient. Wanneer je door God gered wordt, wanneer Hij jouw uitkomst bepaalt, ongeacht of Hij je genade, of verdraagzaamheid, of oordeel en tuchtiging toekent, staat Zijn houding ten opzichte van jou niet vast. Die hangt af van jouw houding ten opzichte van God, en je begrip van God. Laat niet één aspect van je kennis of begrip van God Hem voor eeuwig definiëren. Geloof niet in een dode God; geloof in een levende God. Onthoud dit! Hoewel ik hier enkele waarheden heb besproken, waarheden die jullie nodig moesten horen, in het licht van jullie huidige toestand en gestalte, zal ik geen hogere eisen aan jullie stellen om je enthousiasme niet te ondermijnen. Als ik dat zou doen, kan jullie hart gevuld raken met te veel somberheid en voelen jullie teveel teleurstelling ten aanzien van God. In plaats daarvan hoop ik dat jullie de liefde voor God in jullie hart kunnen gebruiken en een houding kunnen aannemen die respectvol is tegenover God bij het bewandelen van het pad dat voor jullie ligt. Jullie moeten niet aanmodderen met de vraag hoe jullie met het geloof in God moeten omgaan. Behandel het als een van de belangrijkste vragen die er zijn. Geef het een plaats in jullie hart, breng die in praktijk, verbind die met het echte leven – bewijs niet alleen lippendienst. Want dit is een kwestie van leven en dood, en het zal je bestemming bepalen. Behandel het niet als een grap, als kinderspel! Nadat ik deze woorden vandaag met jullie heb gedeeld, vraag ik me af hoeveel jullie hiervan hebben begrepen. Zijn er vragen die jullie willen stellen over wat ik hier vandaag heb gezegd?

Hoewel deze onderwerpen een beetje nieuw zijn en een beetje losstaan van jullie opvattingen en wat jullie gewoonlijk nastreven, en waar jullie aandacht aan schenken, denk ik dat jullie, nadat ze een tijdje zijn gecommuniceerd, een algemeen begrip zullen ontwikkelen van alles wat ik hier heb gezegd. Omdat dit nieuwe onderwerpen zijn, onderwerpen waar jullie nog nooit over hebben nagedacht, hoop ik dat ze jullie niet belasten. Ik spreek vandaag deze woorden, niet om jullie bang te maken, en ik probeer ook niet jullie te behandelen; integendeel, mijn doel is om jullie te helpen de waarheid van de feiten te begrijpen. Er is tenslotte een afstand tussen de mensheid en God: hoewel de mens in God gelooft, heeft hij God nooit begrepen; hij heeft nooit Gods houding gekend. De mens heeft nooit grote belangstelling gehad voor de houding van God. Integendeel, ten aanzien van zijn kennis en begrip van God heeft hij blindelings geloofd, is hij blindelings voortgegaan, en is hij onzorgvuldig geweest. Dus voel ik me gedwongen om deze kwesties voor jullie op te helderen, en jullie te helpen begrijpen wat voor soort God de God is waarin jullie geloven; wat Hij denkt; wat Zijn houding is in Zijn behandeling van verschillende soorten mensen; hoe ver je bent verwijderd van het voldoen aan zijn vereisten; en de kloof die er ligt tussen jouw acties en de norm die Hij eist. Het doel om jullie dit te laten weten is om jullie een maatstaf in jullie hart te geven waaraan jullie je kunnen meten en waarmee jullie weten wat voor soort oogst de weg waar jullie op lopen heeft opgeleverd, wat jullie op deze weg niet hebben gekregen en bij welke gebieden jullie gewoon niet betrokken zijn geweest. Wanneer jullie onderling communiceren, spreken jullie meestal over een paar veelbesproken onderwerpen; de reikwijdte is beperkt en de inhoud is erg oppervlakkig. Er is een afstand, een kloof, tussen dat wat jullie bespreken en Gods intenties, tussen jullie discussies en de omvang en norm van Gods eisen. Als jullie zo doorgaan, zullen jullie steeds verder afwijken van Gods weg. Jullie nemen gewoon bestaande woorden van God en veranderen ze in voorwerpen van aanbidding, in rituelen en regels. Dat is alles! In feite heeft God eenvoudig geen plaats in jullie harten en heeft God nooit jullie harten verkregen. Sommige mensen denken dat het heel moeilijk is om God te kennen – dat is ook zo. Het is lastig. Als mensen worden gevraagd om hun plicht te doen en dingen in de buitenwereld gedaan te krijgen, als ze worden gevraagd om hard te werken, dan zullen mensen denken dat geloven in God heel gemakkelijk is, omdat dit alles binnen de mogelijkheden van de mens valt. Maar op het moment dat het onderwerp verschuift naar de gebieden van Gods intenties en Gods houding ten opzichte van de mens, wordt het voor iedereen een stuk moeilijker. Dat komt omdat dit te maken heeft met het begrijpen van de waarheid en het betreden van de realiteit door mensen; natuurlijk is dat enigszins moeilijk! Maar nadat je door de eerste deur bent gegaan, nadat je begint met binnengaan, wordt het geleidelijk aan steeds gemakkelijker.

Het uitgangspunt om God te vrezen is Hem als God behandelen

Een tijdje geleden heeft iemand een vraag gesteld: hoe komt het dat we, zelfs al weten we meer van God dan Job, Hem toch niet kunnen vereren? We hebben dit onderwerp al wat eerder aangestipt. In feite hebben we de essentie van deze vraag ook al eerder besproken, namelijk dat, al kende Job God toen nog niet, hij Hem toch als God behandelde, en Hem beschouwde als de Meester van de hemel, de aarde en alle dingen. Job beschouwde God niet als een vijand. Integendeel, hij aanbad Hem als de Schepper van alle dingen. Waarom verzetten mensen zich tegenwoordig zo sterk tegen God? Waarom kunnen ze God niet vrezen? Eén reden is dat ze diep zijn verdorven door Satan. Door hun diepgewortelde satanische aard worden mensen een vijand van God. Dus ook al geloven ze in God en erkennen ze God, toch kunnen ze zich nog steeds tegen God verzetten en zichzelf tegenover Hem plaatsen. Dit wordt bepaald door de menselijke natuur. De andere reden is dat, hoewel mensen in God geloven, ze Hem gewoon niet als God behandelen. In plaats daarvan beschouwen ze God als tegengesteld aan de mens, ze beschouwen Hem als de vijand van de mens, en ze zijn onverenigbaar met God. Het is zo simpel. Is deze kwestie niet aangesneden tijdens de vorige sessie? Denk er eens over na: is dat de reden? Hoewel je een beetje kennis van God hebt, wat is deze kennis dan precies? Is dit niet waar iedereen het over heeft? Is het niet wat God je heeft verteld? Je kent alleen de theoretische en dogmatische aspecten; heb je ooit het echte aanzicht van God ervaren? Heb je subjectieve kennis? Heb je praktische kennis en ervaring? Als God het je niet heeft verteld, zou je dit dan weten? Je kennis van de theorie vertegenwoordigt geen echte kennis. Kortom, ongeacht hoeveel je weet en hoe je het hebt leren kennen, voordat je een echt begrip van God bereikt, is God je vijand en voordat je God echt als zodanig behandelt, wordt Hij tegenover je geplaatst, want je bent een belichaming van Satan.

Wanneer je samen met Christus bent, kun je Hem misschien drie maaltijden per dag serveren, misschien kun je Hem thee geven, kun je voor Zijn levensbehoeften zorgen en het lijkt alsof je Christus als God behandelt. Wanneer er ook maar iets gebeurt, zijn de standpunten van mensen altijd in strijd met die van God. Ze slagen er nooit in Gods standpunt te begrijpen en kunnen het niet accepteren. Hoewel mensen oppervlakkig gezien met God kunnen opschieten, betekent dit niet dat ze met Hem verenigbaar zijn. Zodra er iets gebeurt, komt de waarheid van de ongehoorzaamheid van de mens naar voren en bevestigt de vijandigheid die bestaat tussen de mens en God. Deze vijandigheid komt niet van God die tegen de mens is; het is niet God die vijandig wil zijn tegenover de mens, en het is niet God die de mens tegenover Hem plaatst en de mens als zodanig behandelt. Het is meer de oppositionele essentie van de mens ten opzichte van God die op de loer ligt in de subjectieve wil van de mens en in het onderbewustzijn van de mens. Aangezien de mens alles wat van God komt als het object van zijn onderzoek beschouwt, is zijn reactie op dat wat van God komt en dat wat God omvat, vooral raden en twijfelen en dan snel een houding aannemen die conflicteert met God en tegen God in opstand komen. Daarna zal de mens deze passieve gemoedstoestand aannemen en God betwisten of tegen God in opstand komen, zelfs tot het punt waarop hij betwijfelt of zo’n soort God voor hem de moeite waard is om te volgen. Ondanks het feit dat het gezonde verstand van de mens hem zegt dat hij zo niet zou moeten doorgaan, zal hij er toch voor kiezen om dit ondanks zichzelf te doen, zodat hij zonder aarzelen zal doorgaan tot het bittere eind. Wat is bijvoorbeeld de eerste reactie van sommige mensen wanneer ze geruchten of laster over God horen? Hun eerste reactie is: ik weet niet of dit gerucht waar is of niet, of het nu bestaat of niet, dus ik wacht het wel af. Dan beginnen ze na te denken: er is geen manier om dit te verifiëren; is het echt? Is dit gerucht waar of niet? Hoewel deze persoon het niet aan de oppervlakte laat zien, begon zijn hart al te twijfelen, begon hij God al te ontkennen. Wat is de essentie van zo’n soort houding, zo’n soort gezichtspunt? Is het geen verraad? Voordat ze met de zaak worden geconfronteerd, kun je niet zien wat het gezichtspunt van deze persoon is – het lijkt erop dat ze niet in conflict zijn met God, alsof ze God niet als een vijand beschouwen. Zodra ze er echter mee geconfronteerd worden, staan ze onmiddellijk naast Satan en tegenover God. Wat wil dit zeggen? Het wil zeggen dat de mens en God tegenover elkaar staan! Het is niet zo dat God de mens als een vijand beschouwt, maar dat de mens in zijn diepste wezen vijandig tegenover God staat. Ongeacht hoe lang iemand God volgt, hoeveel hij of zij betaalt; ongeacht hoe iemand God prijst, hoe ze voorkomen dat ze zich tegen God verzetten en er zelfs bij zichzelf op aandringen dat ze van God moeten houden, ze kunnen God nooit als God behandelen. Wordt dit niet bepaald door het wezen van de mens? Als je Hem als God behandelt, en echt gelooft dat Hij God is, kun je dan nog enige twijfel over Hem hebben? Kunnen er nog steeds vraagtekens over Hem in je hart zijn? Dat kan niet. De trends van deze wereld zijn zo slecht en dit geldt ook voor het menselijk ras, hoe zou je daar dus geen opvattingen over kunnen hebben? Jij zelf bent zo slecht, hoe komt het dan dat je daar geen opvatting over hebt? En toch kunnen slechts een paar geruchten, wat laster, zulke grote opvattingen over God veroorzaken en zoveel ideeën voortbrengen, wat laat zien hoe onvolwassen je gestalte is! Alleen het ‘zoemen’ van een paar muggen, een paar afstotelijke vliegen, is dat alles wat er nodig is om je te misleiden? Wat voor persoon is dit? Weet je hoe God over dit soort mensen denkt? Gods houding is eigenlijk heel duidelijk in hoe Hij deze mensen behandelt. God kijkt niet meer naar deze mensen om – Zijn houding is om geen aandacht aan hen te schenken, en om niet serieus om te gaan met deze onwetende mensen. Waarom is dat? Omdat Hij in Zijn hart nooit plannen heeft gemaakt om die mensen te verwerven die beloofd hebben vijandig tegenover Hem te zijn tot het einde en die nooit van plan zijn geweest om de weg naar verenigbaarheid met Hem te zoeken. Misschien hebben deze woorden die ik heb gesproken een paar mensen pijn gedaan. Nou, zijn jullie bereid me jullie altijd zo pijn te laten doen? Ongeacht of jullie het leuk vinden of niet, alles wat ik zeg is de waarheid! Als ik jullie altijd zo bezeer, en jullie littekens bloot leg, zal dat invloed hebben op het verheven beeld van God in jullie hart? (Nee.) Daar ben ik het mee eens. Want er is gewoon geen God in jullie hart. De verheven God die in jullie harten woont, degene die jullie heftig verdedigen en beschermen, is gewoon niet God. Het is eerder een verzinsel van de mens; het bestaat gewoon niet. Dus het is des te beter dat ik het antwoord op dit raadsel blootleg. Is dit niet de hele waarheid? De echte God is niet de verbeelding van de mens. Ik hoop dat jullie allemaal deze realiteit onder ogen kunnen zien en dat het jullie zal helpen in jullie kennis van God.

Die mensen die niet door God worden erkend

Er zijn sommige mensen wiens geloof nooit is erkend in Gods hart. Met andere woorden, God erkent niet dat deze mensen Zijn volgelingen zijn, omdat God hun geloof niet prijst. Voor deze mensen, ongeacht hoeveel jaar zij God hebben gevolgd, zijn hun ideeën en meningen nooit veranderd. Ze zijn als de ongelovigen, ze houden zich aan de principes en manier van doen van ongelovigen en houden zich aan hun wetten van overleving en geloof. Ze accepteerden nooit het woord van God als hun leven, geloofden nooit dat Gods woord waarheid is, hebben nooit de bedoeling gehad om Gods redding te accepteren en hebben God nooit als hun God erkend. Ze beschouwen geloven in God als een soort amateurhobby, en behandelen God slechts als geestelijk voedsel, dus ze denken niet dat het de moeite waard is om Gods gezindheid of Gods essentie te proberen te begrijpen. Je zou kunnen zeggen dat alles wat overeenkomt met de ware God niets met deze mensen te maken heeft. Ze zijn niet geïnteresseerd en willen de moeite niet nemen om op te letten. Dit komt omdat er diep in hun hart een intense stem is die hen altijd vertelt: God is onzichtbaar en je voelt Hem niet en God bestaat niet. Zij geloven dat het proberen om zo’n soort God te begrijpen hun inspanningen niet waard zou zijn; ze zouden zichzelf voor de gek houden. Ze denken dat ze best slim zijn als ze God gewoon met woorden erkennen zonder een echt standpunt in te nemen of zonder zich tot echte acties aan te zetten. Hoe ziet God deze mensen? Hij beschouwt ze als niet-gelovigen. Sommige mensen vragen: “Kunnen ongelovigen Gods woord lezen? Kunnen ze hun plicht doen? Kunnen ze deze woorden zeggen: ‘Ik zal voor God leven’?” Wat de mens vaak ziet, is het oppervlakkige gedrag van mensen, niet hun essentie. Toch kijkt God niet naar deze oppervlakkigheid; Hij ziet alleen hun innerlijke essentie. Daarom heeft God een dergelijke houding, dit soort definitie, tegenover deze mensen. Als jullie kijken naar wat deze mensen zeggen: “Waarom doet God dit? Waarom doet God dat? Ik kan dit niet begrijpen; ik kan dat niet begrijpen; dit komt niet overeen met de opvattingen van de mens; u moet mij dat uitleggen; …” dan is mijn antwoord: is het nodig om deze zaak aan je uit te leggen? Heb je iets met deze kwestie te maken? Wie denk je wel dat je bent? Waar kwam je vandaan? Ben je gemachtigd om God aanwijzingen te geven? Geloof je in Hem? Erkent Hij je geloof? Aangezien jouw geloof niets met God te maken heeft, wat betekenen Gods zaken voor jou? Je weet niet waar je staat in Gods hart, en toch heb je het recht om met God in dialoog te gaan?

Woorden van vermaning

Voelen jullie je niet ongemakkelijk na het horen van deze opmerkingen? Hoewel jullie misschien niet bereid zijn om naar deze woorden te luisteren, of niet bereid zijn ze te accepteren, zijn het allemaal feiten. Omdat deze fase van het werk aan God is om te voltooien, als je je niet bezighoudt met Gods bedoelingen, niet bezorgd bent om Gods houding en Gods essentie en gezindheid niet begrijpt, dan ben je uiteindelijk degene die het zal verliezen. Geef mijn woorden niet de schuld dat ze moeilijk zijn om naar te luisteren, en beschuldig ze niet dat ze jullie enthousiasme hebben bekoeld. Ik spreek de waarheid; ik wil jullie niet ontmoedigen. Wat ik ook van jullie vraag, en hoe jullie het ook moeten doen, ik hoop dat jullie het juiste pad bewandelen en ik hoop dat jullie Gods weg volgen en niet van dit pad afwijken. Als je niet in overeenstemming met Gods woord je weg gaat en Zijn weg niet volgt, dan kan er geen twijfel over bestaan dat je tegen God rebelleert en van het juiste pad bent afgedwaald. Daarom vind ik dat er enkele zaken zijn die ik voor jullie moet verduidelijken, om jullie ondubbelzinnig, duidelijk, zonder een zweem van onzekerheid te laten geloven en dat ik jullie moet helpen om expliciet Gods houding te weten, Gods bedoelingen, hoe God de mens vervolmaakt en op welke manier Hij de uitkomsten van de mens bepaalt. Mocht er een dag komen waarop je niet in staat bent om op deze weg te gaan, dan draag ik geen verantwoordelijkheid, omdat deze woorden al zeer duidelijk tot je zijn gesproken. Wat betreft hoe je met je eigen uitkomst omgaat – deze zaak is geheel aan jou. Ten aanzien van de uitkomsten van verschillende soorten mensen heeft God verschillende houdingen, Hij heeft Zijn eigen manieren om hen te wegen, en heeft ook Zijn eigen norm van eisen aan hen. Zijn norm voor het wegen van de uitkomst van mensen is er een die eerlijk is voor iedereen – daar bestaat geen twijfel over! Daarom zijn de angsten van sommigen niet nodig. Zijn jullie nu opgelucht? Dat is alles voor vandaag. Tot ziens!

17 oktober 2013