Hoe mensen hun plichten doen in Gods huis verschilt totaal met hoe dingen worden gedaan onder ongelovigen. Wat is het verschil? Broeders en zusters lezen samen Gods woord en zijn in de geest met elkaar verbonden. Ze kunnen in harmonie met elkaar leven en elkaar vertellen wat hen werkelijk bezighoudt. Ze kunnen eenvoudig en openlijk met elkaar over de waarheid communiceren, van Gods woord genieten en elkaar helpen. Wie met problemen wordt geconfronteerd, zoekt samen de waarheid om de zaak op te lossen, kan eenheid in de geest bereiken en kan zich onderwerpen aan de waarheid en aan God. Ongelovigen zijn anders. Ze hebben allemaal hun eigen geheimen, ze communiceren niet openlijk, ze zijn op hun hoede voor elkaar, en ze verzinnen zelfs listen en wedijveren met elkaar. Uiteindelijk gaan ze op slechte voet uit elkaar en gaan ze hun eigen weg. Het grootste verschil tussen in de kerk zijn en in de wereld van ongelovigen, is dat degenen die oprecht in God geloven de waarheid kunnen accepteren. Het maakt niet uit wie er problemen heeft, iedereen kan openlijk communiceren en elkaar helpen, en als iemand corruptie onthult, kunnen ze worden bekritiseerd, aangepakt en gesnoeid, zodat deze persoon zich kan bekeren. Dit is wat het betekent om van elkaar te houden. Alle mensen staan in gelijke verhouding tot elkaar, en de principes waarop mensen met elkaar overweg kunnen, zijn gebouwd op het fundament van Gods woord. Als iemand corruptie aan de kaak stelt, onjuist spreekt of een fout maakt, kunnen ze openlijk communiceren. Wanneer iedereen de waarheid zoekt, elkaar helpt en begrip van de waarheid verkrijgt, wordt volledige bevrijding en vrijheid verkregen. Op deze manier zijn mensen niet langer van elkaar vervreemd, wedijveren ze niet met elkaar en worden ze net tegen elkaar opgezet. Ze kunnen elkaar aanmoedigen en van elkaar houden als één. Deze zaken zijn het gevolg van Gods woord. Door het kerkelijk leven leren allen die oprecht in God geloven de waarheid te begrijpen, hun verdorvenheid af te werpen, in harmonie met hun broeders en zusters samen te werken, hun eigen plichten goed uit te voeren, in harmonie met elkaar te leven en voor God te leven.

Als je jouw plichten goed wilt vervullen en aan Gods wil wilt voldoen, moet je leren hoe je in harmonie met anderen samenwerkt. Wanneer je met jouw broeders en zusters samenwerkt, moet je over het volgende nadenken: wat is harmonie? Praat ik harmonieus met hen? Is de manier waarop ik dingen doe in harmonie met hen? Denk erover na hoe je in harmonie kunt samenwerken. Soms betekent harmonie geduld en tolerantie, maar het betekent ook voet bij stuk te houden en principes in ere te houden. Harmonie betekent niet compromissen sluiten over principes om alles glad te trekken of ‘de aardige jongen’ proberen te zijn, of het pad van de gematigdheid volgen, en het betekent zeker niet dat je bij iemand in het gevlei moet komen. Dat zijn principes. Zodra je deze principes eenmaal begrijpt, zul je zonder het in de gaten te hebben, in overeenstemming met Gods wil handelen en spreken en zul je de werkelijkheid van de waarheid naleven en de realiteit van de waarheid volgen, en zo is het eenvoudiger om eenheid te bereiken. Wanneer mensen in het huis van God leven volgens hun wereldse filosofieën, en als zij vertrouwen op hun eigen opvattingen, neigingen, verlangens, zelfzuchtige motieven, hun eigen gaven en slimheid in hun omgang met elkaar, dan kunnen ze onmogelijk in het aanschijn van God leven, en zijn ze niet in staat eenheid te bereiken. Hoe komt dat zo? Dat komt omdat mensen, wanneer ze leven volgens een verdorven satanische gezindheid, geen eenheid kunnen bereiken. Wat is daar dan de uiteindelijke consequentie van? God werkt niet aan hen. Als mensen zich, zonder dat God aan hen werkt, blijven verlaten op hun schamele vermogens en slimheid, op het kleine beetje deskundigheid en op de kleine beetjes kennis en vaardigheid die ze hebben verworven, zullen ze het heel lastig krijgen om ingezet te worden in Gods huis en zij zullen het heel moeilijk vinden om in overeenstemming met Zijn wil te handelen. Zonder Gods werk, kun jij nooit de wil van God begrijpen, de eisen die God stelt of de principes van de praktijk. Je zult het pad of de principes niet kennen waarmee je jouw taak moet uitvoeren, en zul je nooit weten hoe je moet handelen in harmonie met Gods wil of welke acties tegen de principes van de waarheid ingaan en zich tegen God verzetten. Als geen van deze dingen duidelijk voor je zijn, zul je enkel maar de regels in acht nemen en die blindelings volgen. Wanneer je je plichten in een dergelijke verwarring uitvoert, zul je beslist falen. Je zult nooit Gods goedkeuring verkrijgen en er beslist voor zorgen dat God je verafschuwt en je verwerpt en je zult worden verstoten.

Wanneer twee mensen samenwerken om een taak uit te voeren, hebben ze een meningsverschil over een principe. Ze zullen verschillende gezichtspunten hebben en hebben verschillende meningen gevormd. Wat kan er in dat geval worden gedaan? Is dit een kwestie die vaak boven komt drijven? Het is een normaal fenomeen. Iedereen heeft verschillende gedachten, kalibers, inzichten, leeftijden en ervaringen, en het is onmogelijk dat twee mensen precies dezelfde gedachten en uitgangspunten hebben, en daarom is het een heel algemeen fenomeen dat twee mensen verschillende meningen en zienswijzen ontwikkelen. Het is normaal. Daar moet je niet over in zitten. De essentiële vraag is hoe er moet worden samengewerkt en gezocht om eenheid voor God en eensgezinde gezichtspunten en meningen te bereiken. Wat is het pad tot het komen van gezamenlijke gezichtspunten en meningen? Het is om de relevante aspecten van de principes van de waarheid te zoeken, en niet te handelen volgens je eigen bedoelingen of die van een ander, maar om de bedoelingen van God te zoeken. Dit is het pad tot harmonieuze samenwerking. Pas wanneer jullie Gods bedoelingen zoeken en de principes die Hij vereist, zullen jullie eenheid kunnen bereiken.

Anders zou de andere persoon ontevreden zijn als het op jouw manier ging, en als zoals de andere persoon dat wil wordt gedaan, zou jij je ontevreden en ongemakkelijk voelen. Je zou de dingen niet duidelijk kunnen zien, niet in staat zijn om dingen los te laten, en je zou altijd denken: “Is dit de juiste manier om dingen te doen?” Je zou niet kunnen zien wie echt de juiste manier van denken heeft, maar tegelijkertijd zou je niet bereid zijn om je eigen ideeën op te geven. In een dergelijke situatie zou je de waarheid moeten zoeken, en je zou moeten zoeken naar wat de principes zijn en welke normen God vereist. Zodra je de normen nastreeft die God vereist, communiceer dan met die andere persoon. Als ze dan enigszins communiceren over hun opvattingen en kennis, zal je hart vrij en stralend worden. Je zult denken: “Mijn manier van denken is een beetje scheef, een beetje oppervlakkig – hun manier van denken is beter, dichter bij de normen die God vereist, dus ik zal mijn manier van denken opzijzetten, die van hen accepteren en me eraan onderwerpen. Laten we het op hun manier doen.” En werd je, nadat je iets van hen hebt geleerd, geen gunst betoond? Ze gaven een beetje, en je genoot van iets dat al klaarstond. Dat wordt Gods genade genoemd en jou is gunst betoond. Denk je dat je alleen een gunst wordt betoond wanneer de Heilige Geest je verlicht? Als iemand een mening of over enige verlichting beschikt en deze met je deelt in communicatie, of iets wordt in de praktijk gebracht volgens hun principes, en je ziet dat het resultaat niet slecht is, levert dat dan niet iets op? Dit betekent dat je gunst wordt betoond. Samenwerking onder broeders en zusters is een proces van het compenseren van de eigen zwaktes met de krachten van een ander. Je gebruikt je krachten om de tekortkomingen van anderen te compenseren, en anderen gebruiken hun krachten om jouw tekortkomingen te compenseren. Dat is wat het betekent om de eigen zwakten te compenseren met de krachten van anderen, en om harmonieus samen te werken. Alleen door harmonieus samen te werken kunnen mensen ten overstaan van God gezegend worden, en hoe meer men hiervan ervaart, over hoe meer realiteitszin ze beschikken, hun pad wordt steeds helderder als zij het doorlopen en zij zijn steeds meer op hun gemak. Als je niet harmonieus samenwerkt, als je op gespannen voet met elkaar staat en nooit accepteert wat anderen zeggen, en ze niet naar je willen luisteren; als je probeert de waardigheid van anderen te beschermen, maar zij niet hetzelfde voor jou doen, en je dat ongemakkelijk vindt; als je hen in het nauw drijft over iets wat ze hebben gezegd en zij dat onthouden, en ze de volgende keer dat er zich een kwestie voordoet, ze hetzelfde met jou doen, wat voor probleem is dit dan? Is dit niet leven door je heethoofdigheid en met elkaar wedijveren? Is dit niet leven volgens een verdorven gezindheid? Als je jouw taken op deze manier uitvoert, krijg je absoluut niet Gods goedkeuring of zegeningen. Het zal er alleen maar voor zorgen dat God je verafschuwt.

Je dient harmonieus samen te werken bij de uitvoering van jouw taken. Alleen dan krijg je goede resultaten en voldoe je aan Gods eisen. Wat houdt harmonieuze samenwerking in? Welk gedrag komt niet in aanmerking voor harmonieuze samenwerking? Stel dat jij jouw plicht deed en ik de mijne. Ieder van ons heeft zijn plicht gedaan, maar er was geen stilzwijgend begrip tussen ons, geen communicatie. We hebben geen enkele vorm van wederzijds begrip bereikt. We wisten gewoon diep vanbinnen: “Ik vervul mijn plicht en jij vervult de jouwe. Laten we elkaar niet in de weg staan.” Kan dit als harmonieuze samenwerking worden betiteld? Op het eerste gezicht lijkt het misschien dat er geen onenigheid of meningsverschil is tussen twee van zulke mensen, en ze lijken elkaar niet te hinderen of elkaar te beperken. Geestelijk gezien is er echter geen harmonieuze samenwerking tussen hen. Ze hebben geen stilzwijgend begrip of zorg voor elkaar. Het enige wat er gebeurt, is dat elk van hen zijn eigen ding doet en individuele inspanningen levert, zonder enige vorm van samenwerking. Is dit een goede manier om de zaken aan te pakken? Het kan lijken alsof mensen niet in de gaten worden gehouden of gedwongen, bevelen of blindelings gehoorzamen, en dit lijkt misschien zelfs redelijk, maar er zit een soort corrupte gezindheid in hen. Elk van hen wedijvert om een held te zijn, om superieur te zijn of om beter te presteren dan anderen, dus houden ze niet van en geven niet om anderen en helpen ze niemand. Is hier sprake van een harmonieuze samenwerking? (Nee.) Zonder samenwerking voer je een eenzame strijd en zul je veel dingen niet perfect of grondig doen. Dit is niet het soort toestand dat God in mensen wil zien. Het behaagt Hem niet.

Sommige mensen doen graag dingen alleen, zonder met iemand te praten of het aan iemand te vertellen. Ze doen gewoon dingen zoals ze willen, ongeacht hoe anderen ze zouden zien. Ze denken: “Ik ben de leider en jullie zijn Gods uitverkorenen, dus jullie moeten mij volgen. Doe precies wat ik zeg, zo hoort het.” Ze stellen anderen niet op de hoogte als ze handelen en hun acties zijn niet transparant. Ze spannen zich altijd privé in en handelen in het geheim. Net als de grote rode draak, die zijn eenpartijmonopolie op de macht handhaaft, willen ze altijd anderen misleiden en controleren, die ze als onbeduidend en waardeloos beschouwen. Ze willen altijd het laatste woord hebben, zonder met anderen te discussiëren of te communiceren, en ze vragen nooit om de mening van anderen. Wat vind je van deze aanpak? Beschikt het over normale menselijkheid? (Nee) Is het niet de aard van de grote rode draak? De grote rode draak is dictatoriaal en handelt graag willekeurig. Zijn degenen met dit soort verdorven gezindheid niet de nakomelingen van de grote rode draak? Zo zouden mensen zichzelf moeten kennen. Kunnen jullie je zo gedragen? (Ja.) Als jullie je zo gedragen, zijn jullie daar dan van bewust? Als dat zo is, dan is er nog hoop voor je, maar als je dat niet bent, zit je zeker in de problemen. Ben je in dat geval niet gedoemd? Wat moet je doen als je er niet van bewust van bent dat je je zo gedraagt? (We hebben onze broeders en zusters nodig om ons erop te wijzen, ons bij te sturen en met ons te maken krijgen.) Als je eerst tegen anderen zegt: “Ik ben iemand die van nature graag anderen leidt, en ik vertel het jullie van tevoren, dus als en wanneer het gebeurt, heb er dan geen moeite mee. Je moet geduld met me hebben. Ik weet dat het niet ideaal is, en ik werk eraan om het geleidelijk te veranderen, dus ik hoop dat jullie tolerant zullen zijn. Als deze dingen gebeuren, heb dan geduld met me, werk met me samen en laten we er samen naar streven om in harmonie samen te werken.” Is het acceptabel om dingen op deze manier te doen? (Nee. Het is onredelijk.) Waarom zegt je dat dit onredelijk is? Iemand die dit zegt, is niet van plan de waarheid te zoeken. Ze weten heel goed dat het verkeerd is om dingen op deze manier te doen, maar ze blijven het doen, terwijl ze anderen aan banden leggen en hun medewerking en steun eisen. Er is geen verlangen om de waarheid te praktiseren in hun intenties. Ze gaan opzettelijk tegen de waarheid in. Een bewuste schending; dat is wat God het meest verafschuwt. Niemand, behalve slechte mensen en antichristen, zijn in staat om zoiets te doen, en dit is precies hoe antichristen handelen. Men is in gevaar wanneer ze opzettelijk tegen de waarheid ingaan en zich tegen God verzetten. Dit is het pad van de antichristen bewandelen. Deze individuen praktiseren zelf de waarheid niet, maar dwingen anderen en binden hen aan zichzelf, proberend anderen hen te laten volgen door tegen de waarheid in te gaan en zich tegen God te verzetten. Gaan ze niet opzettelijk tegen God in? Vooral wanneer ze op deze manier handelen, informeren ze preventief de groep en vragen mensen om rekeningen voor hen te houden, en zorgen er vervolgens voor dat iedereen hen steunt. Door dit te doen, zijn ze nog sluwer. Dit zeggen is puur machtsvertoon, een ultimatum. Wat ze bedoelen is: “Luister eens, ik ben niet iemand om problemen mee te krijgen. Gewone mensen betekenen niets voor mij. Wat ik wil, is de leiding hebben. Niemand kan maar beter proberen dingen met mij te bespreken – er is geen ruimte voor discussie! Dit probleem zal ik wel oplossen: Als je me iets laat doen, dan moet ik het laatste woord hebben, en niemand kan maar beter proberen met mij samen te werken – je zult het niet aankunnen, zelfs als je zou willen!” Is dit jezelf blootgeven? Nee. Dit is een manier om dingen namens Satan te doen, en beperkt zich niet tot slechts een probleem van het aan het licht brengen van een verdorven gezindheid. Ze willen onvoorwaardelijk heersen, dat gebeurt wat ze zeggen, zodat iedereen doet wat ze zeggen, hen vervolgens volgt en gehoorzaamt. Is dat niet de duivel die Satan gemanifesteerd heeft? Dit is niet slechts een eenmalige uitstorting van een corrupte gezindheid. De acties van een antichrist worden gedicteerd door hun satanische aard. Ze geloven in God en komen naar de kerk met de bedoeling de macht vast te houden. Ze willen zich tegen God verzetten, om Gods uitverkoren volk op de weg van verzet tegen Hem te leiden. Ze zijn hetzelfde als de hoofden van alle bestaande religieuze denominaties. Ze hebben allemaal de essentie van een antichrist, en net als Satan willen ze allemaal zichzelf op gelijke voet met God zetten. Als een van Gods uitverkorenen een antichrist gemanifesteerd ziet worden, hoe moeten ze deze dan benaderen? Moeten ze hen liefdevol helpen? Ze zouden ze moeten ontmaskeren en aanwijzen, en anderen hun satanische gelaatsuitdrukking laten zien, waarna ze deze antichristen zouden moeten verzaken. Dit is een principe dat Gods uitverkoren volk zou moeten begrijpen en vatten. Als een persoon de manifestatie van een antichrist opvat als een uitstorting van een verdorven gezindheid, een tijdelijke overtreding, en nog steeds verleid wordt door de zogenaamde ‘zelfkennis’ van een antichrist en veronderstelde handelingen om zich open te stellen en zichzelf bloot te geven, en nog steeds met hen over de waarheid communiceren, zouden ze een absolute dwaas zijn en duidelijk helemaal geen onderscheidingsvermogen hebben. Vertel me, als zo’n persoon als een antichrist zijn verdorven gezindheid uitstort, zouden ze zich kunnen openstellen en zichzelf bloot kunnen geven aan anderen? Ze denken nooit na en kennen zichzelf niet wanneer ze iets verkeerds doen, en zichzelf blootleggen is een daad van bedrog, niet meer dan een zelfrechtvaardiging. Je moet onderscheiden wat het werkelijk betekent om je echt open te stellen en jezelf bloot te geven. Als ze zeggen: “Ik heb een slecht humeur, dus provoceer me niet!”, is dat dan jezelf blootgeven? (Nee.) Ze waarschuwen jou om hen niet te provoceren, dat hen provoceren om problemen zou vragen. Wat als ze zouden zeggen: “Thuis geldt wat ik zeg. Zelfs mijn ouders moeten doen wat ik zeg. Dit is het soort karakter dat ik heb, en jullie zullen me er gewoon voor moeten vergeven – ik kan er niets aan doen. Mijn ouders zeggen dat een groot talent gepaard gaat met een stevig temperament, en daarom vergeven ze me dat”? Is dit jezelf blootgeven? (Nee.) Ze vertellen jou dat degenen met groot talent een stevig temperament hebben, dus jij moet hen vergeven. Als ze zeggen: “Ik heb dit temperament sinds ik een kind was. Wat ik zeg, gebeurt ook. Ik streef perfectie na en wat ikzelf wil. Het gaat veel beter met me nu ik in God geloof, en met de meeste dingen kan ik tolerant zijn en mezelf in bedwang houden, maar ik streef nog steeds naar perfectie. Als iets niet perfect is, is dat niet genoeg en kan ik het niet accepteren.” Is dit jezelf blootgeven? (Nee.) Wat is het dan? Dit is pronken en zichzelf prijzen om ervoor te zorgen dat anderen tegen hen opkijken, anderen vertellen hoe formidabel ze zijn, de manier waarop misdadigers en gangsters misdaden plegen en dreigend daarover opscheppen als ze elkaar ontmoeten, alsof ze willen zeggen: Waag het niet tegen mij in te gaan. Als je dat doen, zullen we het uitvechten!” Is dit niet het gezicht van Satan? Het is het uitgesproken gezicht van Satan. Niet alle manieren om jezelf bloot te geven zijn hetzelfde. Wanneer antichristen zichzelf blootgeven, willen ze eigenlijk anderen bedreigen, intimideren en bang maken. Ze willen altijd anderen onderwerpen. Dat is het gezicht van Satan. Het is geen normale, simpele manier om je open te stellen. Hoe zou je je moeten openstellen en blootleggen om normale menselijkheid te leven? Door je open te stellen over de ontboezemingen van jouw verdorven gezindheid, anderen toe te staan de realiteit van je hart te doorzien, en vervolgens, op basis van Gods woorden, de essentie van het probleem te ontleden en te kennen, en jezelf uit de grond van je hart te haten en te verafschuwen. Als ze zichzelf blootgeven, zouden ze niet moeten proberen zichzelf te rechtvaardigen of weg te redeneren, maar in plaats daarvan moeten ze gewoon de waarheid in praktijk brengen en een eerlijk persoon zijn. Sommige mensen hebben duidelijk een slecht karakter, maar ze zeggen altijd dat ze een slecht humeur hebben. Is dit niet gewoon een soort rechtvaardiging? Een slecht karakter is precies dat: een slecht karakter. Als iemand iets onredelijks heeft gedaan of iets dat iedereen schaadt, ligt het probleem bij zijn karakter en menselijkheid, maar ze zeggen altijd dat ze tijdelijk de controle over hun geduld verloren of een beetje boos werden. Ze begrijpen de essentie van het probleem nooit. Is dit echt jezelf ontleden en jezelf blootgeven? Ten eerste, om problemen te beseffen en te ontleden en zichzelf op een essentieel niveau bloot te leggen, moeten ze een eerlijk hart en een oprechte houding hebben, en ze moeten spreken over wat ze met hun gezindheid kunnen begrijpen van de problemen. Ten tweede, als iemand het gevoel heeft dat hun gezindheid flagrant is, moeten ze tegen iedereen zeggen: “Als ik weer een dergelijke verdorven gezindheid aan het licht breng, voel je dan vrij om me erop te wijzen, en mij aan te pakken en te snoeien. Als ik het niet kan accepteren, geef me dan niet op. Deze kant van mijn verdorven gezindheid is zeer ernstig, en ik heb de waarheid nodig die meerdere keren wordt gecommuniceerd om mij te ontmaskeren. Ik accepteer graag dat ik door iedereen word gesnoeid en aangepakt, en ik hoop dat iedereen me in de gaten houdt, mij helpt en ervoor zorgt dat ik niet afdwaal.” Wat voor houding is dit? Dit is de houding van het accepteren van de waarheid. Sommige mensen voelen zich een beetje ongemakkelijk als ze deze dingen hebben gezegd. Ze denken bij zichzelf: “Als iedereen opstaat en me ontmaskert, wat moet ik dan doen? Zal ik het aankunnen?” Zouden jullie bang zijn dat anderen je ontmaskeren? (Nee.) Je moet moedig zijn als je hiermee geconfronteerd wordt. Je zou niet bang moeten zijn om ontmaskerd te worden. Als je echt van de waarheid hield, zou je dan bang zijn om op deze manier vernederd te worden? Zou je angst hebben voor iedereen die met je omgaat? Deze angst komt voort uit zwakte, negativiteit en corruptie. Iedereen onthult corruptie, maar de essentie van hoe ze het onthullen is anders. Zolang iemand niet bewust overtredingen begaat of verstoringen veroorzaakt, is er sprake van de normale soort onthullende corruptie, en zal iedereen in staat zijn om het correct te behandelen. Als iemands beoogde doel is om overlast te veroorzaken, opzettelijk het werk van de kerk te schaden, dan zijn zij de mensen die het meest bang zijn om door anderen ontmaskerd te worden, omdat de essentie van dit probleem te ernstig is, en op het moment dat ze ontmaskerd worden, zullen ze worden ontmaskerd en verstoten. Deze angst van hen weegt zwaar op hun gemoed. Ongeacht hoe God vandaag de dag werkt, het is allemaal bedoeld om mensen te zuiveren van hun verdorvenheid en hen te redden. Als je de juiste soort persoon bent, en je ernaar streeft om jouw plicht goed uit te voeren en Gods opdracht te voltooien, zullen de meeste mensen dit duidelijk zien. Ze kunnen dit duidelijk zien. Ook het blootstellen, snoeien en omgaan met mensen levert hen geen problemen op. Het wordt veeleer gedaan om hen te helpen hun problemen op te lossen, zodat ze hun taken goed kunnen uitvoeren en het werk van de kerk kunnen beschermen. Dit is een legitieme zaak. Een persoon accepteert dat hij wordt gesnoeid en aangepakt, zodat zijn verdorven gezindheid kan worden gezuiverd. Het is ook een houding die men zou moeten hebben om verandering van karakter te bewerkstelligen. Als iemand eenmaal deze houding heeft, moeten ze ook een geschikt beoefeningspad vinden, en als het tijd is om dat te doen, is het noodzakelijk om te lijden. Als er sprake is van een strijd, moeten ze het vlees verzaken en de beperkingen van hun ijdelheid, trots en emoties verstoten. Als ze eenmaal de moeilijkheden van het vlees hebben doorbroken, wordt het veel gemakkelijker. Men zou dit vrijheid en bevrijding kunnen noemen. Dit is het proces van het beoefenen van de waarheid. Er is altijd sprake van enig leed. Het is onmogelijk om geheel niet te lijden, omdat het vlees verdorven is en mensen over ijdelheid en trots beschikken en altijd rekening houden met hun eigen belang. Deze zaken zijn de grootste obstakels voor mensen bij het beoefenen van de waarheid. Daarom is het onmogelijk om de waarheid te beoefenen zonder een beetje te lijden. Wanneer mensen de zoetheid proeven van het beoefenen van de waarheid en echte vrede en vreugde ervaren, worden ze bereid om de waarheid te beoefenen en wordt het gemakkelijker voor hen om zichzelf te verloochenen, het vlees te verzaken en te zegevieren over Satan. Op deze manier zijn ze volledig bevrijd en vrij.

Wat voor sfeer moet er in het kerkelijk leven worden ontwikkeld? Een sfeer waarin, als er iets gebeurt, het probleem wordt aangepakt en niet de persoon. Soms leiden meningsverschillen tot ruzie en lopen de gemoederen hoog op, maar in wezen is er geen sprake van vervreemding. Alles is bedoeld om de gezindheid van mensen te veranderen en hun taken goed uit te voeren. Het is allemaal om de waarheid in praktijk te brengen om aan Gods wil te voldoen. Er is geen haat tussen mensen. Dit komt omdat mensen allemaal bezig zijn om redding te bereiken. Iedereen heeft dezelfde verdorven gezindheid, en soms komt een woord misschien iets te hard aan of gaat het iets te ver, of heeft iemand een slechte houding. Mensen moeten hierover geen wrok koesteren. Als je dit alles nog steeds niet kunt begrijpen of doorzien, is er nog een laatste redmiddel: Bid voor God en denk erover na: “Wij geloven in en volgen dezelfde God, dus welke geschillen of meningsverschillen we ook hebben, wat het ook is dat ons verdeelt, we zijn verenigd voor God. We bidden tot dezelfde God, dus wat is het dat we maar niet kunnen oplossen?” Als je er op deze manier goed over nadenkt, zul je deze beperkingen dan niet overwinnen? Wat is het uiteindelijke doel hiervan, als alles is gezegd en gedaan? Het doel is harmonieus samenwerken, Gods wil in alle dingen proberen te gehoorzamen en eenheid bereiken; eenheid van beginsel, eenheid van doel, eenheid van intentie en bron voor actie. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Waarom? (Mensen hebben een corrupte gezindheid.) Dat klopt. Het is niet vanwege verschillen in hun temperament, de persoonlijkheid of de leeftijd van mensen, of omdat mensen uit verschillende families komen, maar omdat mensen een verdorven gezindheid hebben. Dat is de hoofdoorzaak. Als jullie allemaal duidelijk kunnen zien dat de grondoorzaak ligt in de corrupte gezindheid van mensen, kun je de zaken correct aanpakken en zal het probleem gemakkelijk op te lossen zijn. Moeten we hier dus nog steeds in detail bespreken hoe we corrupte gezindheden kunnen oplossen? Nee. Jullie hebben naar zoveel preken geluisterd dat je allemaal iets weet over de weg die je moet inslaan, en je hebt er allemaal enige ervaring mee. Zolang mensen kunnen volharden in het zoeken naar de waarheid in alle dingen om zaken op te lossen, nadenken over de problemen die in hen bestaan en doorgaan met het eerlijk behandelen van anderen, zullen ze in principe in staat zijn om in harmonie met anderen samen te werken. Zolang mensen in staat zijn om de waarheid te aanvaarden, niet arrogant of zelfingenomen zijn, en de suggesties van anderen correct kunnen benaderen, kunnen ze samenwerken, en als er zich problemen voordoen, is het eenvoudiger om samen te werken door de waarheid te zoeken om problemen op te lossen. Zolang iemand de waarheid kan accepteren en zich openstelt voor communicatie, zal hun partner gemakkelijk ontroerd raken en in staat zijn om de waarheid te accepteren. Dan is het bereiken van harmonieuze samenwerking geen groot probleem, en is het gemakkelijk om het doel van eenheid in hart en geest te bereiken.

5 september 2017