1

De CCP arresteerde en vervolgde mij omdat ik getuigenis gaf van God.

Ik zat vast in het hol van een demon en lag op de ijskoude vloer.

Allerlei apparaten werden gebruikt om mijn verzwakte lichaam te folteren.

Toen de demonen mij vernederden, leek de dood mij aanlokkelijker dan het leven.

Zo vaak voelde ik me zwak, ik snikte van de pijn,

zo vaak werd ik gefolterd, ik kermde van de pijn.

Pijn en wanhoop sloten mij in, mijn hart huilde.

Ik kon niet zeggen wanneer deze foltering en kwelling ooit een einde zouden nemen.

Zo vaak bad ik tot God in het aardedonker van de nacht.

Gods woorden gaven mij het vertrouwen om mij sterk te houden.

2

Ik dacht aan die prachtige tijd die ik samen met God doorbracht.

Die vreugdevolle tijd kwam in mijn gedachten op.

Hoe kon ik de gelofte vergeten die ik destijds deed,

om het zegevierende bewijs te zijn en het woord te verspreiden van de kracht van Gods volk?

Al is deze pijn nog niet van mij weggenomen, maar duurt ze voort,

al blijven de stormen razen en barsten de stortbuien plotseling los,

al sterf ik wanneer ik al ontwaakt ben,

laat mijn bloed dat vloeit mijn verstikkende angst wegspoelen.

Vastberaden zong ik een zegevierend lied van overwinning om God te loven;

klinkend gaf ik getuigenis om Gods heilige naam te verheerlijken.

3

Door de beproevingen heen word ik eindelijk wakker.

Ik zie dat Satan verachtelijk, wreed en kwaadaardig is.

Vlammen van woede worden in mijn hart ontstoken.

Op mijn leven beloof ik de grote rode draak te verzaken en te getuigen van God.

Ik ben vereerd dat ik Christus van de laatste dagen nu kan volgen.

De lichte, kortstondige teistering leidt tot ongekende glorie.

Met Gods woord aan mijn zijde voel ik me niet langer alleen of bevreesd.

Met God die mij door de beproevingen heen loodst, vervolg ik kalm mijn weg.

Het is door de beproevingen en tegenspoed dat ik vervuld word van geloof.

Op mijn leven beloof ik Christus helemaal tot het einde te zullen volgen.