In het verleden waren er veel afwijkingen en zelfs absurditeiten in de manieren waarop mensen ervaringen hadden. Ze begrepen simpelweg niet de normen van Gods vereisten, dus gingen de ervaringen van mensen op veel gebieden mis. Wat God van de mens vereist, is dat deze normale menselijkheid kan naleven. Het is bijvoorbeeld prima dat mensen moderne conventies volgen wat betreft voeding en kleding, een pak en stropdas dragen, iets leren over moderne kunst, en in hun vrijetijd van kunst, cultuur en vermaak kunnen genieten. Ze kunnen wat gedenkwaardige foto’s nemen, ze kunnen lezen, wat bruikbare kennis verwerven en een relatief goede leefomgeving hebben. Dit zijn allemaal dingen die passen bij een leven van normale menselijkheid. Toch zien mensen dit als dingen die God verafschuwt, en zien ze ervan af om ze te doen. Hun beoefening bestaat uit het alleen maar volgen van een paar regels, wat voert tot een leven waar kraak noch smaak aan zit en dat totaal betekenisloos is. In werkelijkheid heeft God nooit vereist dat mensen dingen op deze manier doen. Mensen wensen allemaal hun eigen gezindheden te beknotten. In hun geest bidden ze er onophoudelijk voor om dichter bij God te zijn. Hun gedachten overdenken doorlopend wat God van plan is, hun ogen beschouwen doorlopend het een of het ander. Ze zijn doodsbenauwd dat hun band met God op de een of andere manier zal worden verbroken. Dit zijn allemaal conclusies die mensen zelf hebben getrokken; het zijn regels die mensen zichzelf hebben gesteld. Als je je eigen natuur en wezen niet kent, en niet begrijpt welk niveau je eigen beoefening kan bereiken, dan kun je onmogelijk zeker weten welke normen God precies aan de mens stelt. Ook zul je geen nauwkeurig pad van beoefening hebben. Omdat je niet kunt begrijpen wat God precies van de mens vereist, gaan je gedachten altijd alle kanten op. Je peinst je een ongeluk bij het analyseren van Gods bedoelingen, en zoekt blindelings naar een manier om te worden geraakt en verlicht door de Heilige Geest. Het resultaat is dat je enkele manieren van beoefening ontwikkelt waarvan je denkt dat ze geschikt zijn. Je hebt gewoon geen idee wat het precies is dat God van de mens vereist. Je blijft maar onverstoord je eigen reeks beoefeningen uitvoeren. Het resultaat interesseert je weinig, en nog minder interesseert het je of er afwijkingen of fouten in je beoefening zitten. Zo is je beoefening vanzelf onnauwkeurig en zonder principes. In het bijzonder ontbreekt hieraan een normaal menselijk verstand en geweten, alsook Gods aanprijzing en de bevestiging van de Heilige Geest. Het wordt veel te makkelijk om gewoon maar je eigen weg in te slaan. Dit soort beoefening is simpelweg het volgen van regels of opzettelijk een grotere last op je nemen om jezelf in te perken en te beheersen. Toch denk je dat je beoefening tiptop in orde is, maar je weet niet dat het grootste deel ervan bestaat uit onnodige processen of nalevingen. Er zijn er velen die jarenlang op deze manier beoefenen terwijl er praktisch geen verandering optreedt in hun gezindheid, geen nieuw begrip is, geen nieuw intreden. Zonder het te weten, maken ze dezelfde oude fouten weer en geven ze hun brute natuur alle ruimte. Dat gaat zelfs zo ver dat ze vaak onredelijke, onmenselijke daden begaan, en zich gedragen op manieren waar mensen niets van snappen en helemaal verbijsterd door zijn. Kan men zeggen dat zulke mensen een verandering van gezindheid hebben ervaren?

Het geloof in God is nu het Tijdperk van Gods Woord binnengegaan. Relatief gezien bidden mensen niet zo veel als eerder. Gods woorden hebben expliciet alle aspecten van de waarheid en manieren van beoefening gecommuniceerd, dus mensen hebben geen enkele reden meer om te zoeken en rond te tasten. In het leven van het Tijdperk van het Koninkrijk leiden Gods woorden de mensen voorwaarts. Het is een leven waarin ze alles duidelijk te zien krijgen, want God heeft alles expliciet verduidelijkt en de mens hoeft niet langer op de tast door het leven te gaan. Wat betreft huwelijk, wereldse zaken, het leven, voeding, kleding en onderdak, interpersoonlijke relaties, hoe men kan dienen op een manier die aan Gods wil voldoet, hoe men het vlees dient te verzaken, enzovoorts: welke van deze dingen heeft God niet aan jullie uitgelegd? Moeten jullie nog steeds aan het bidden en zoeken slaan? Dat is echt niet nodig! Als je deze dingen nog steeds doet, ben je alleen maar overbodig bezig. Het is onwetend en dom, en totaal onnodig! Alleen zij die te zeer tekortkomen in kaliber en Gods woorden niet kunnen begrijpen, spreken doorlopend dwaze gebeden uit. De sleutel tot het in praktijk brengen van de waarheid is of je wel of geen vastberadenheid hebt. Sommige mensen willen in hun handelingen beslist hun vleselijke voorkeuren volgen, zelfs als ze weten dat het niet in overeenstemming is met de waarheid. Dit zit dan hun eigen vooruitgang in het leven in de weg. Zelfs na te bidden en te zoeken willen ze nog steeds buigen voor het vlees. Zondigen ze niet willens en wetens door dit te doen? Zoals zij die vleselijke geneugten begeren en maar wat graag geld willen hebben, en dan tot God bidden met de woorden: “God! Zult u het me toestaan om vleselijke geneugten te begeren en naar rijkdom te hunkeren? Is het uw wil dat ik op deze manier geld verdien?” Is dit een gepaste manier om te bidden? Mensen die dit doen, weten heel goed dat God in deze dingen geen genoegen schept en dat ze er afstand van zouden moeten doen. Maar de dingen die ze in hun hart hebben, zijn al vastgesteld, en wanneer ze bidden en zoeken, proberen ze God te verplichten dit gedrag van hen toe te staan. In hun hart eisen ze soms zelfs dat God iets zegt om dit te bevestigen. Dit is wat opstandigheid wordt genoemd. Ook zijn er diegenen die broeders en zusters van de kerk naar hun kant overhalen en hun eigen onafhankelijke koninkrijken vestigen. Je weet heel goed dat deze daden zich tegen God keren. Maar wanneer je eenmaal vastbesloten bent om iets als dit te doen, ga je nog steeds op zoek en bid je tot God, kalm en onverschrokken. Wat ben je schaamteloos en brutaal! Wat het achterlaten van wereldse dingen betreft, hier is lang geleden over gesproken. Er zijn sommigen die duidelijk weten dat God wereldse dingen haat. En toch blijven ze in gebed zeggen: “O, God! Ik begrijp dat u niet wilt dat ik in wereldse dingen meega. Maar ik doe dit zodat er geen schande over uw naam komt; ik doe het zodat wereldse mensen uw heerlijkheid in mij kunnen zien.” Wat voor gebed is dit? Kunnen jullie het zeggen? Het is een gebed dat bedoeld is om God te dwingen en onder druk te zetten. Schaam je je er niet voor om op deze manier te bidden? Mensen die op deze manier bidden, verzetten zich opzettelijk tegen God, en dit soort gebed is volledig een kwestie van twijfelachtige motieven; het is werkelijk een uitdrukking van een satanische gezindheid. Gods woorden zijn glashelder, in het bijzonder die woorden die geuit zijn over Zijn wil, Zijn gezindheid en hoe Hij met verschillende soorten mensen omgaat. Als je de waarheid niet begrijpt, moet je Gods woorden vaker lezen: de resultaten daarvan zijn veel beter dan blindelings bidden en zoeken. Er zijn veel gevallen waarin zoeken en bidden vervangen zouden moeten worden door het vaker lezen van Gods woorden en het communiceren over de waarheid. In je reguliere gebeden zou je moeten nadenken over jezelf en moeten proberen jezelf beter te kennen vanuit Gods woorden. Dit komt je vooruitgang in het leven meer ten goede. Als je nu nog steeds zoekt door je ogen ten hemel te slaan, toont dat niet aan dat je nog steeds in een vage God gelooft? Eerder had je zoeken en bidden resultaat, en roerde de Heilige Geest je geest enigszins omdat dat de tijd was van het Tijdperk van Genade. Je kon God niet zien, dus had je geen andere keuze dan op de tast voortgaan en op die manier zoeken. Nu is God onder de mens gekomen, is het Woord in het vlees verschenen en heb je God gezien; daarom werkt de Heilige Geest niet langer zoals Hij dat voorheen deed. Het tijdperk is veranderd, en de manier waarop de Heilige Geest werkt ook. Hoewel mensen misschien niet zo vaak meer bidden als ze ooit deden, heeft de mens nu wel de gelegenheid om God lief te hebben omdat God op aarde is. De mens is het tijdperk binnengegaan van de liefde voor God en kan binnenin zichzelf op een normale manier dichter bij God komen: “O, God! U bent werkelijk zo goed, en ik wil van u houden!” Slechts een paar duidelijke en eenvoudige woorden geven uiting aan de liefde voor God in de harten van mensen; dit gebed wordt slechts uitgesproken om de liefde tussen de mens en God te verdiepen. Soms merk je misschien dat je blijk geeft van een mate van opstandigheid en zul je zeggen: “O, God! Waarom ben ik zo verdorven?” Je merkt een sterke drang om jezelf een paar keer te slaan, en tranen wellen in je ogen op. Op zulke momenten voel je spijt en nood in je hart, maar heb je geen manier om deze gevoelens te uiten. Dit is het huidige werk van de Heilige Geest, maar alleen zij die het leven nastreven kunnen het bereiken. Je voelt dat God je heel erg liefheeft en je hebt een speciaal gevoel. Hoewel je niet over de woorden beschikt om duidelijk te kunnen bidden, heb je steeds het gevoel dat Gods liefde zo diep is als de oceaan. Er zijn geen geschikte woorden om deze gesteldheid uit te drukken. Dit is een gesteldheid die vaak in de geest bovenkomt. Dit soort gebed en communicatie, dat als doel heeft om je in je hart dichter bij God te brengen, is normaal.

Hoewel de tijd dat mensen moesten tasten en zoeken nu tot het verleden behoort, wil dit niet zeggen dat mensen niet meer hoeven te bidden en te zoeken. Evenmin is het zo dat mensen niet hoeven te wachten tot Gods wil zich openbaart voordat ze verdergaan met het werk. Dit zijn alleen maar de misvattingen van de mens. God is onder de mensen gekomen om met hen te leven, om hun licht, hun leven en hun weg te zijn: dit is een feit. Natuurlijk biedt God, door Zijn komst naar de aarde, de mens een praktische weg en een leven dat past bij hun gestalte, waar ze van kunnen genieten. Hij is niet gekomen om alle soorten beoefening van de mens te breken. De mens leeft niet meer tastend en zoekend, omdat dit vervangen is door Gods komst naar de aarde om te werken en Zijn woord te spreken. Hij is gekomen om de mens te bevrijden van het leven van duisternis en vergetelheid dat hij heeft geleid, en om een leven vol licht voor hem mogelijk te maken. Het huidige werk is om duidelijk op dingen te wijzen, duidelijk te spreken, rechtstreeks te informeren en dingen uitdrukkelijk te definiëren, zodat mensen deze dingen in praktijk kunnen brengen, net zoals Jehova God het volk Israël aanvoerde en vertelde hoe te offeren en hoe de tempel te bouwen. Daarom hoeven jullie niet langer een leven van oprecht zoeken te leiden, zoals jullie deden toen de Heer Jezus weg was gegaan. Zouden jullie in de toekomst op de tast moeten werken om het evangelie te verspreiden? Zouden jullie blindelings moeten proberen een gepaste levenswijze te vinden? Moeten jullie om je heen tasten om uit te vinden hoe jullie je eigen plichten moeten vervullen? Is het nodig dat jullie jezelf ter aarde werpen en zoeken om te weten hoe jullie getuigenis moeten geven? Is het nodig dat jullie vasten en bidden om te weten hoe je te kleden of hoe te leven? Is het nodig dat jullie onophoudelijk tot God in de hemel bidden om te weten hoe te aanvaarden dat God jullie overwint? Is het nodig dat jullie continu bidden, dag en nacht, om te weten hoe jullie God moeten gehoorzamen? Onder jullie zijn er velen die zeggen dat jullie niet in staat zijn om te beoefenen omdat jullie het niet begrijpen. Mensen besteden gewoon geen aandacht aan Gods huidige werk! Veel woorden heb ik lang geleden gesproken, maar jullie hebben nooit ook maar de geringste aandacht besteed aan het lezen ervan. Het is daarom geen wonder dat jullie niet weten hoe te beoefenen. Natuurlijk roert de Heilige Geest mensen tegenwoordig nog steeds om hen in staat te stellen vreugde te ervaren, en leeft Hij samen met de mens. Dit is de bron van die^[a] speciale, plezierige gevoelens die vaak voorkomen in je leven. Nu en dan is er een dag waarop je voelt dat God enorm beminnelijk is, en dan moet je wel tot Hem bidden: “O, God! Uw liefde is zo prachtig en uw beeld is zo geweldig. Het is mijn wens om mijn liefde voor u te verdiepen, om mezelf volledig te wijden aan het uitputten van mijn hele leven. Ik zal alles aan u wijden, zolang het voor u is; zolang ik, door dit te doen, van u kan houden …” Dit is een plezierig gevoel dat de Heilige Geest je bezorgt. Het is geen verlichting en ook geen illuminatie; het is de ervaring geroerd te worden. Ervaringen van gelijke aard zullen zich nu en dan voordoen: soms, als je op weg bent naar je werk, zul je bidden en dichtbij God komen, en zul je zo geroerd zijn dat tranen je gezicht natmaken. Je zult alle zelfbeheersing kwijtraken en naarstig een geschikte plek zoeken waar je alle geestdrift in je hart kunt uiten … Het zal gebeuren dat je je ergens in het openbaar bevindt en voelt dat je Gods liefde zozeer geniet, dat je lot allesbehalve alledaags is, en dat je bovendien je leven betekenisvoller leeft dan wie dan ook. Je zult ten diepste weten dat God je heeft verheven, en dat dit Gods grote liefde voor jou is. In de diepste uithoeken van je hart zul je voelen dat God een soort liefde bezit die door de mens niet kan worden uitgedrukt of doorgrond, alsof je die kent maar op geen enkele manier kunt beschrijven. Je moet er altijd bij stilstaan, maar kunt deze liefde toch niet volledig uitdrukken. Op zulke momenten zul je zelfs vergeten waar je bent en zul je uitroepen: “O, God! U bent zo ondoorgrondelijk en zo geliefd!” Daardoor zullen de mensen in de war raken, maar dergelijke dingen komen allemaal heel vaak voor. Dit soort dingen hebben jullie in jullie leven zo vaak meegemaakt. Dit is het leven dat de Heilige Geest je vandaag heeft gegeven, en het leven dat je nu zou moeten leven. Het is niet bedoeld om je ervan af te houden het leven te leiden; eerder om je leefwijze te veranderen. Het is een gevoel dat niet kan worden beschreven of uitgedrukt. Het is ook het ware gevoel van de mens en, meer nog, het is het werk van de Heilige Geest. Je zult het misschien in je hart begrijpen, maar je kunt het aan helemaal niemand duidelijk uitdrukken. Dit komt niet doordat je moeilijk uit je woorden komt of doordat je stottert, maar doordat het een gevoel is van een soort dat niet met woorden beschreven kan worden. Het is je toegestaan om tegenwoordig van deze dingen te genieten, en dit is het leven dat je zou moeten leiden. Natuurlijk zijn de andere aspecten van je leven niet ledig; het is alleen zo dat deze ervaring geroerd te worden een soort vreugde in je leven wordt waardoor je altijd bereid bent zulke ervaringen van de hand van de Heilige Geest te genieten. Maar je moet weten dat op deze manier te worden geroerd niet gebeurt zodat je het vlees kunt ontstijgen en naar de derde hemel kunt gaan, of over de hele wereld kunt reizen. Eerder is het zo dat je de liefde van God die je tegenwoordig geniet mag voelen en proeven, het belang van Gods tegenwoordige werk mag ervaren en opnieuw vertrouwd mag raken met Gods zorg en bescherming. Al deze dingen zijn bedoeld om je meer kennis te geven van het werk dat God tegenwoordig doet: dit is Gods doel bij het uitvoeren van dit werk.

Zoeken en rondtasten was de leefwijze vóór de incarnatie van God. In die tijd konden mensen God niet zien, en dus moesten ze wel zoeken en rondtasten. Tegenwoordig heb je God gezien en vertelt Hij je direct hoe je moet beoefenen; dit is waarom je niet langer hoeft rond te tasten of te zoeken. Het pad waarlangs Hij de mens leidt, is het pad van de waarheid, en de dingen die Hij de mens vertelt en die de mens ontvangt, zijn het leven en de waarheid. Je hebt de weg, de waarheid en het leven, dus wat is de noodzaak van overal zoeken? De Heilige Geest zal niet twee werkfasen tegelijkertijd uitvoeren. Als, wanneer ik mijn woord heb gesproken, mensen Gods woorden niet zorgvuldig eten en drinken, de waarheid niet op een juiste manier nastreven en zich nog steeds gedragen zoals in het Tijdperk van Genade, rondtastend als blinden, almaar biddend en zoekend, zou dat niet betekenen dat deze fase van mijn werk – het werk van woorden – tevergeefs wordt uitgevoerd? Ik mag mijn woord dan misschien hebben gesproken, maar de mensen begrijpen het nog altijd niet volledig, en dit komt omdat ze tekortschieten in kaliber. Dit probleem kan worden opgelost door het kerkleven te leiden en door met elkaar te communiceren. Hoewel God voorheen, in het Tijdperk van Genade, vleesgeworden was, deed Hij niet het werk van woorden. Het is om deze reden dat de Heilige Geest destijds op die manier werkte, om het werk door te laten lopen. In die tijd was het voornamelijk de Heilige Geest die het werk deed, maar nu is het de vleesgeworden God Zelf Die het doet; Hij heeft het werk van de Heilige Geest overgenomen. Voordien ervoeren mensen, zolang ze regelmatig baden, vrede en vreugde; er was berisping en ook discipline. Dit was allemaal het werk van de Heilige Geest. Deze gesteldheden komen tegenwoordig niet vaak voor. De Heilige Geest kan in een bepaald tijdperk maar één soort werk doen. Als Hij twee soorten werk tegelijktijdig deed, waarbij het vlees één soort werk in de mensen deed en de Heilige Geest een ander soort, en als datgene wat het vlees zei niet telde, en alleen datgene wat de Geest zei telde, dan zou Christus geen enkele noemenswaardige waarheid of weg en geen enkel noemenswaardig leven hebben. Dit zou een innerlijke tegenstrijdigheid zijn. Zou de Heilige Geest zo kunnen werken? God is almachtig, volmaakt wijs, heilig en rechtvaardig en Hij begaat absoluut geen vergissingen.

In de ervaringen van mensen in het verleden waren er te veel afwijkingen en fouten. Er waren enkele dingen die mensen met een normale menselijkheid geacht werden te hebben of doen, of er waren fouten die in het menselijk leven moeilijk te voorkomen waren. Wanneer deze dingen niet goed werden opgepakt, legden mensen de verantwoordelijkheid ervoor bij God. Er was een zuster die thuis gasten ontving. Haar gestoomde broodjes waren niet goed gestoomd, dus dacht ze: dit is waarschijnlijk God die mij disciplineert. God pakt opnieuw mijn ijdele hart aan; mijn ijdelheid is echt te sterk. Maar in werkelijk, als je kijkt naar de normale denkwijze van de mens: als er gasten komen, raak je gespannen en gejaagd, en ga je bij alles wat je doet als een kip zonder kop te werk. Het is dan maar een kwestie van tijd voordat de rijst aanbrandt of er te veel zout in de gerechten zit. Dit komt doordat je te gespannen bent, maar mensen schrijven het uiteindelijk toe aan ‘God die hen disciplineert’. In werkelijkheid zijn dit allemaal slechts fouten die in een mensenleven worden gemaakt. Zou je dit soort dingen niet eveneens vaak meemaken als je niet in God geloofde? De problemen die zich voordoen, zijn vaak het gevolg van fouten door mensen; het is gewoon niet zo dat zulke fouten door de Heilige Geest worden veroorzaakt. Zulke fouten hebben niets met God te maken. Je bijt bijvoorbeeld op je tong tijdens het eten: zou dat disciplinering door God kunnen zijn? Disciplinering door God gebeurt volgens principes, en gebeurt gewoonlijk wanneer je moedwillig een overtreding begaat. God zal je alleen disciplineren wanneer je dingen doet die te maken hebben met Zijn naam of Zijn getuigenis of werk. Mensen begrijpen nu genoeg van de waarheid om een innerlijk besef te hebben van de dingen die ze doen. Bijvoorbeeld: zou het mogelijk zijn niets te voelen als je het geld van de kerk verduisterde of roekeloos uitgaf? Als je dat deed, zou je iets voelen. Het is niet mogelijk om alleen iets te voelen wanneer de daad eenmaal begaan is. In je hart weet je duidelijk wat voor daden tegen je geweten indruisen. Mensen hebben hun eigen voorkeuren en dingen die ze plezierig vinden, dus geven ze zich daar simpelweg aan over, zelfs al weten ze duidelijk hoe ze de waarheid in praktijk moeten brengen. Daarom bemerken ze, als ze iets hebben gedaan, geen duidelijke berisping en ondergaan ze geen duidelijke disciplinering. Dit komt doordat ze willens en wetens een overtreding hebben begaan, dus disciplineert God hen niet. Wanneer eenmaal de tijd van het rechtvaardige oordeel daar is, zal Gods vergelding eenieder treffen op basis van zijn daden. Op het moment zijn er mensen in de kerk die geld verduisteren, mensen die geen duidelijke grenzen hanteren tussen mannen en vrouwen, en mensen die heimelijk over Gods werk oordelen, zich ertegen verzetten en proberen het af te breken. Waarom gaat alles nog goed met hen? Wanneer ze zulke dingen doen, hebben ze bewustzijn en voelen ze berisping in hun hart. Daarom ondergaan ze soms tuchtiging en loutering, maar ze zijn gewoon te schaamteloos! Het is net als wanneer mensen promiscue zijn: ze zijn bewust van wat ze op dat moment aan het doen zijn, maar hun lust is te sterk en ze hebben zichzelf niet in de hand. Zelfs als de Heilige Geest hen disciplineert, zal dat nergens toe leiden, dus zal de Heilige Geest geen discipline toepassen. Als de Heilige Geest hen dan niet disciplineert, als ze geen berisping voelen en er niets gebeurt met hun vlees, wat voor berisping zou er dan naderhand kunnen zijn? De daad is gedaan: wat voor discipline zou er kunnen zijn? Het bewijst alleen dat ze te schaamteloos zijn en menselijkheid tekortkomen, en dat ze vervloekingen en straf verdienen! De Heilige Geest werkt niet nodeloos. Als je de waarheid prima kent, maar niet in praktijk brengt, als je in staat bent tot enig kwaad, dan kun je alleen maar wachten op die dag waarop je, samen met de boze, gestraft zult worden. Dit is het beste einde voor je! Nu heb ik herhaaldelijk gepreekt over het geweten, wat het minimale criterium is. Als mensen geen geweten hebben, hebben ze de discipline van de Heilige Geest verloren; ze kunnen doen wat ze maar willen en God slaat op hen geen acht. Zij die werkelijk een geweten en verstand hebben, zullen zich er bewust van zijn wanneer ze iets fout doen. Ze zullen zich ongemakkelijk voelen zodra hun geweten iets van berisping voelt; ze zullen een innerlijke strijd ondergaan, en uiteindelijk het vlees verzaken. Ze zullen niet zover komen dat ze iets doen wat te ernstig tegen God ingaat. Ongeacht of de Heilige Geest hen disciplineert en tuchtigt, zullen mensen allemaal iets voelen wanneer ze iets fout doen. Daarom begrijpen mensen nu allerlei waarheden en als ze die niet in praktijk brengen, is dat een menselijke kwestie. Ik reageer helemaal niet op dit soort mensen, noch heb ik enige hoop voor hen. Doe maar wat je wilt!

Wanneer sommige mensen bijeenkomen, zetten ze Gods woord aan de kant en hebben ze het altijd over hoe die of die persoon is. Natuurlijk is het goed om een beetje onderscheidingsvermogen te hebben, zodat je, waar je ook heen gaan, niet makkelijk wordt misleid, bedrogen of beetgenomen; ook dit is een aspect dat mensen moeten bezitten. Maar je moet je niet uitsluitend op dit aspect richten. Dit gaat over de negatieve kant van de dingen, en je kunt niet altijd andere mensen in de gaten houden. Je hebt nu te weinig kennis van hoe de Heilige Geest werkt, je geloof in God is te oppervlakkig en je bezit te weinig positieve dingen. Degene in Wie je gelooft, is God, en Degene Die je moet begrijpen, is God, niet Satan. Als je alleen maar herkent hoe Satan werkt, en alle manieren waarop boze geesten werken, maar totaal geen kennis hebt van God, wat zou daarvan dan het nut zijn? Is het niet God in Wie je nu gelooft? Waarom omvat je kennis niet ook deze positieve dingen? Je schenkt simpelweg geen aandacht aan het positieve aspect van intreding, en je hebt er geen vat op, dus wat wil je in vredesnaam winnen in je geloof? Weet je niet hoe je moet nastreven? Je weet een heleboel over de negatieve aspecten, maar over het positieve aspect van intreding weet je niets: hoe zou je gestalte dan ooit kunnen groeien? Welke vooruitzichten voor ontwikkeling heeft iemand als jij, die het alleen maar heeft over de oorlog met Satan? Zou je intreding niet te achterhaald zijn? Wat zou je met het huidige werk kunnen winnen door dit te doen? Wat op dit moment essentieel is, is dat je begrijpt wat God nu wil doen, hoe de mens moet meewerken, God moet liefhebben, het werk van de Heilige Geest moet begrijpen, alle woorden moet binnengaan die God tegenwoordig spreekt, ze moet eten en drinken, ervaren en begrijpen, aan Gods wil moet voldoen, volledig door God moet worden overwonnen en zich aan God moet onderwerpen … Dit zijn de dingen waarop je je zou moeten richten en die nu zouden moeten worden binnengegaan. Begrijp je dat? Wat voor zin heeft het om je alleen te concentreren op het onderscheiden van andere mensen? Je kunt Satan hier onderscheiden, boze geesten daar onderscheiden; je kunt een volledig begrip hebben van boze geesten, maar als je niets kunt zeggen over het werk van God, kan zulk onderscheidingsvermogen dan de plaats innemen van een begrip van God? Ik heb eerder gecommuniceerd over de uitdrukkingen van het werk van boze geesten, maar dit is daar niet het leeuwendeel van geweest. Natuurlijk moeten mensen enig onderscheidingsvermogen hebben. Dit is een aspect dat zij die God dienen moeten hebben om geen domme dingen te doen en Gods werk niet te onderbreken. Maar het belangrijkste is nog altijd dat men kennis heeft van Gods werk en dat men Gods wil kent. Wat voor kennis van deze fase van Gods werk is er binnen jou? Kun je spreken over wat het is dat God doet, wat Gods wil is, wat je eigen tekortkomingen zijn en met welke dingen je jezelf zou moeten uitrusten? Kun je zeggen wat je nieuwste intreding is? Je zou vruchten moeten kunnen plukken en begrip moeten kunnen verwerven in de nieuwe intreding. Doe niet alsof je verward bent; je moet in de nieuwe intreding beter je best doen om je eigen ervaring en kennis te verdiepen. Meer nog, je moet vat krijgen op de huidige, nieuwste intredingen en de meest juiste manier van ervaren. Bovendien moet je door het nieuwe werk en nieuwe intredingen onderscheidingsvermogen hebben met betrekking tot je voorgaande, achterhaalde en afwijkende beoefeningen, en zoeken hoe je die moet afwerpen om de nieuwe ervaringen te kunnen binnengaan. Dit zijn dingen die je nu dringend moet begrijpen en moet binnengaan. Je moet de verschillen en de verhouding tussen de oude en nieuwe intredingen begrijpen. Als je op deze dingen geen vat hebt, zul je geen weg vooruit hebben, omdat je dan geen gelijke tred zult kunnen houden met het werk van de Heilige Geest. Door Gods woord op een normale wijze te eten en drinken en door op een normale wijze te communiceren, moet je in staat zijn je voorgaande, verouderde beoefeningswijzen en je oude, traditionele noties te veranderen, zodat je een nieuwe beoefening kunt binnengaan en Gods nieuwe werk kunt binnengaan. Dit zijn dingen die je zou moeten bereiken. Ik vraag je nu niet alleen maar om precies uit te zoeken in welke mate je voldoet; dit is niet het doel. Veeleer vraag ik je om je beoefening van de waarheid en je begrip van de intreding in het leven serieus te nemen. Je vermogen om jezelf te kennen is geen afspiegeling van je werkelijke gestalte. Als je Gods werk kunt ervaren, ervaring hebt met en begrip hebt van de waarheid in Gods woorden, en je eigen voormalige persoonlijke noties en fouten kunt onderscheiden, dan is dit je ware gestalte; iets wat elk van jullie zou moeten bereiken.

Er zijn veel situaties waarin jullie gewoonweg niet weten hoe te praktiseren. Van hoe de Heilige Geest werkt, weten jullie nog minder. Soms doe je iets wat duidelijk ongehoorzaam is tegenover de Heilige Geest. Door Gods woorden te eten en drinken, heb je al vat op het principe dat hier van toepassing is. Daarom heb je een innerlijk gevoel van berisping en verontrusting. Natuurlijk is dit een gevoel dat men alleen zal hebben ervan uitgaand dat men enige waarheid kent. Als mensen niet meewerken of praktiseren in overeenstemming met Gods woord in deze tijd, staan ze het werk van de Heilige Geest in de weg en zullen ze zeker innerlijke onrust ervaren. Stel dat je het principe van een bepaald aspect begrijpt, maar er niet naar praktiseert, dan zou je als gevolg daarvan innerlijke berisping voelen. Als je het principe niet begrijpt en dit aspect van de waarheid helemaal niet kent, zul je hier niet per se een gevoel van berisping over ervaren. De berisping door de Heilige Geest komt altijd in een context. Je denkt dat je het werk vertraagd hebt omdat je niet hebt gebeden en niet hebt samengewerkt met het werk van de Heilige Geest. Maar in werkelijkheid kan dit niet worden vertraagd. De Heilige Geest zal iemand anders roeren; het werk van de Heilige Geest wordt door niemand ingeperkt. Je voelt dat je God hebt teleurgesteld, en dit is een gevoel dat in je geweten zou moeten spelen. Of je de waarheid kunt verwerven of niet, is jouw zaak en staat los van God. Soms is het je eigen geweten dat zich beschuldigd voelt, maar dit is niet de verlichting of illuminatie van de Heilige Geest, en evenmin is het een berisping door de Heilige Geest. In plaats daarvan is het een gevoel binnen het menselijke geweten. Als je liederlijk handelt in kwesties waar de naam van God, het getuigenis van God of het werk van God mee gemoeid is, zal God je niet vrijuit laten gaan. Maar er is een grens: in veelvoorkomende, kleine kwesties zal God niet voor je in actie komen. Hij zal je negeren. Als je principes overtreedt en Gods werk verstoort, zal Hij Zijn toorn op je loslaten en je beslist niet vrijuit laten gaan. Sommige van de fouten die je maakt, zijn onvermijdelijk in de loop van een mensenleven. Als je bijvoorbeeld je broodjes niet op de juiste manier stoomt en zegt dat het God is die je disciplineert, dan is dat een totaal onredelijke uitspraak. Gebeurde dit soort dingen soms niet vaak voordat je in God begon te geloven? Je voelt dat het lijkt alsof het om discipline door de Heilige Geest gaat, terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is (enkele uitzonderlijke omstandigheden daargelaten), omdat dit werk niet volledig van de Heilige Geest komt, maar gewoon van menselijke gevoelens. Maar het is normaal dat gelovige mensen op deze manier denken. Je had niet op deze manier kunnen denken toen je niet in God geloofde. Toen je eenmaal in God ging geloven, begon je meer tijd te steken in het nadenken over deze zaken. Zo begon je vanzelf op deze manier te denken. Dit komt voort uit de manier waarop normale mensen denken en heeft te maken met hun mentaliteit. Maar laat mij je vertellen dat zulke gedachten niet binnen de reikwijdte van het werk van de Heilige Geest vallen. Dit is er een voorbeeld van dat de Heilige Geest mensen een normale reactie geeft door hun gedachten, maar je moet begrijpen dat deze reactie niet het werk is van de Heilige Geest. Bezit van dit soort ‘kennis’ bewijst niet dat je het werk van de Heilige Geest hebt. Je kennis komt niet voort uit verlichting door de Heilige Geest en is al helemaal niet het werk van de Heilige Geest. Het is alleen maar het product van normaal menselijk denken en heeft totaal geen verband met de verlichting of illuminatie van de Heilige Geest: dit zijn nadrukkelijk fenomenen die losstaan van elkaar. Zulk normaal menselijk denken is niet helemaal van de Heilige Geest afkomstig. Wanneer de Heilige Geest werkt om mensen te verlichten, geeft Hij hun in het algemeen kennis van Gods werk en van hun ware intreden en ware gesteldheid. Hij staat het hun ook toe Gods urgente bedoelingen en Zijn tegenwoordige vereisten voor de mens te kennen, zodat ze de vastberadenheid verkrijgen alles op te offeren om God tevreden te stellen, God te beminnen zelfs wanneer vervolging en tegenslag hun ten deel vallen, van God te getuigen zelfs als het betekent dat hun bloed vloeit of dat ze hun leven moeten geven, en dit te doen zonder er spijt van te hebben. Als je dit soort vastberadenheid hebt, betekent dat dat de Heilige Geest Zich in je roert en in je werkt. Maar weet dat zulke roeringen niet op absoluut elk moment bezit van je hebben. Soms, wanneer je op bijeenkomsten bidt en Gods woorden eet en drinkt, kun je je enorm geroerd en geïnspireerd voelen. Het voelt zo nieuw en fris wanneer anderen iets communiceren van hun ervaring en begrip van Gods woorden, en je hart is volledig licht en helder. Dit alles is het werk van de Heilige Geest. Als je een leider bent en de Heilige Geest je uitzonderlijke verlichting en illuminatie schenkt wanneer je naar de kerk gaat om te werken, je inzicht verschaft in de problemen die in de kerk spelen, je toestaat om te weten hoe je communicatie over de waarheid moet delen om die problemen op te lossen, je enorm oprecht, verantwoordelijk en serieus in je werk maakt, dan is dit alles het werk van de Heilige Geest.

Voetnoot:

a. In de oorspronkelijke tekst staat “Dit is een aantal”.