Dat mensen in staat zijn Gods liefelijkheid te ontdekken, de weg van het liefhebben van God in het huidige tijdperk te zoeken, en bereid zijn de oefening van het huidige koninkrijk te aanvaarden – dit alles is Gods genade en bovendien is het Zijn verheffing van de mensheid. Telkens als ik hieraan denk, heb ik een sterk besef van Gods liefelijkheid. God heeft ons echt lief; als dat niet zo was, wie zou dan Zijn liefelijkheid kunnen ontdekken? Alleen zo zie ik dat al dit werk persoonlijk door God Zelf wordt gedaan, en dat mensen worden begeleid en aangestuurd door God. Hiervoor dank ik God, en ik zou graag willen dat mijn broeders en zusters samen met mij God loven: “Alle glorie zij aan u, de hoogste God Zelf! Moge uw glorie zich vermeerderen en geopenbaard worden in diegenen onder ons die door u zijn uitgekozen en gewonnen.” God heeft mij verlicht: Hij heeft me laten zien dat we eeuwigheden geleden voorbestemd waren en dat Hij ons in de laatste dagen wilde winnen, om zo het heelal en alle dingen in staat te stellen Gods volledige glorie te zien via ons. Wij zijn daarom de kristallisatie van de zesduizend jaar van Gods managementplan; wij zijn de modellen, de voorbeelden van Gods werk in het hele heelal. Nu pas besef ik hoeveel God wel niet van ons houdt, en dat het werk dat Hij in ons verricht en de dingen die Hij zegt een miljoen keer meer zijn dan in voorbije tijden. Zelfs in Israël of in Petrus heeft God niet persoonlijk zo veel werk gedaan of zo veel woorden gesproken – wat aantoont dat wij, deze groep mensen, werkelijk ongelooflijk gezegend zijn, onvergelijkbaar meer gezegend dan de heiligen uit voorbije tijden. Dit is waarom God altijd heeft gezegd dat de mensen van het laatste tijdperk gezegend zijn. Wat anderen ook zeggen, ik geloof dat wij het meest door God gezegend zijn. We moeten de zegeningen die God ons heeft geschonken aannemen; er zijn misschien sommigen die klagen tegenover God, maar ik geloof dat als deze zegeningen van God komen, dit bewijst dat wij ze verdienen. Zelfs als anderen klagen of niet blij met ons zijn, geloof ik nog steeds dat niemand anders de zegeningen die God ons heeft gegeven kan overerven of ons ervan kan verwijderen. Omdat Gods werk in ons wordt uitgevoerd en Hij tot ons spreekt van aangezicht tot aangezicht – tot ons en niemand anders – doet God zoals Hij zou wensen. En als mensen niet overtuigd zijn, maken ze het zichzelf dan niet alleen maar moeilijk? Roepen ze door dat te doen geen minachting over zich af? Waarom zeg ik zulke dingen? Omdat ik hier een diepgaand begrip van heb. Neem bijvoorbeeld het werk dat God in mij doet: alleen ik kan dit werk ondernemen – zou een ander het kunnen? Ik ben zo gelukkig dat ik deze opdracht van God heb ontvangen – zou een ander dit op goed geluk kunnen? Ik hoop echter dat de broeders en zusters mijn hart zullen begrijpen. Ik schep niet op over mijn kwalificaties, ik leg iets uit. Ik zou willen dat alle glorie naar God gaat en dat God het hart van ieder van ons aanschouwt, zodat onze harten in Zijn aanwezigheid gereinigd kunnen worden. Op mijn hart: ik wens volledig gewonnen te worden door God, een pure maagd te worden die op het altaar wordt opgeofferd, en bovendien de gehoorzaamheid te hebben van een lam en onder de hele mensheid te verschijnen als een heilig geestelijk lichaam. Dit is mijn belofte, de eed die ik voor Gods aangezicht uiteengezet heb. Ik wil deze graag vervullen en op deze manier Gods liefde terugbetalen. Ben jij bereid dat te doen? Ik geloof dat deze belofte van mij meer jongere broeders en zusters zal stimuleren en meer jonge mensen hoop zal geven. Mij lijkt het dat God jonge mensen als extra belangrijk beschouwt. Misschien is het mijn eigen vooroordeel, maar ik heb altijd het gevoel dat jonge mensen vooruitzichten en hoop hebben; het lijkt erop dat God extra werk verricht in jonge mensen. Het ontbreekt hen misschien aan inzicht en wijsheid, en ze zijn misschien zo temperamentvol en wispelturig als een pasgeboren kalf, maar toch geloof ik dat ze hun verdiensten hebben. Je ziet de onschuld van de jeugd in hen, en ze accepteren gauw nieuwe dingen. Hoewel jonge mensen een neiging hebben tot arrogantie, felheid en impulsiviteit, belemmert dat niet hun vermogen om nieuw licht te ontvangen, want jonge mensen houden zelden vast aan oude dingen die verouderd zijn. Dat is waarom ik grenzeloze belofte zie in jonge mensen, en hun vitaliteit zie; het is daarom dat ik tedere gevoelens voor hen heb. Ik heb geen afkeer van de oudere broeders en zusters, maar ik vind ze ook totaal niet interessant – waarvoor ik hun mijn oprechte excuses aanbied. Misschien is dat wat ik gezegd heb ongepast of onattent, maar ik hoop dat jullie allemaal mijn roekeloosheid kunnen vergeven, want ik ben te jong om veel aandacht te schenken aan hoe ik praat. Maar eerlijk gezegd hebben de oudere broeders en zusters uiteindelijk ook een rol – ze zijn niet volslagen nutteloos. Dat komt doordat ze ervaring hebben met het omgaan met dingen; ze zijn standvastig in de omgang met dingen, en ze maken niet evenveel fouten. Zijn dat niet hun sterke kanten? Laat ons allemaal tegenover God zeggen: “O, God! Mogen wij allemaal onze eigen taken uitvoeren vanuit onze verschillende functies, en mogen wij allemaal ons uiterste best doen omwille van u!” Ik geloof dat dit Gods wil moet zijn!

In mijn ervaring zijn veel van de mensen die zich openlijk tegen deze stroom verzetten – die zich rechtstreeks verzetten tegen de Geest van God – oudere mensen. Deze mensen hebben heel sterke religieuze opvattingen; om de haverklap vergelijken ze Gods woorden met dingen die verouderd zijn, en proberen ze de dingen die in het verleden werden aanvaard te rijmen met Gods woorden. Zijn ze niet absurd? Zouden zulke mensen het werk kunnen uitvoeren dat God hun heeft toevertrouwd? Zou God zulke mensen in Zijn werk gebruiken? De Heilige Geest heeft een methode voor elke willekeurige dag van Zijn werk; als mensen zich vastklampen aan ouderwetse dingen, komt er een dag waarop ze van het podium van de geschiedenis worden afgeduwd. Bij elke fase van Zijn werk gebruikt God nieuwe mensen. Roepen degenen die anderen de les lezen aan de hand van verouderde dingen geen vernietiging over mensen af? En vertragen ze Gods werk niet? En als dat zo is, wanneer zal Gods werk dan worden voltooid? Er zijn misschien mensen met enkele opvattingen over wat ik net heb gezegd. Misschien zijn ze niet overtuigd. Maar ik wil niet dat je je zorgen maakt: gauw genoeg zullen er veel dingen zoals dit gebeuren, en die kunnen alleen worden uitgelegd aan de hand van de feiten. Laat ons een paar belangrijke mensen bezoeken, een paar gerenommeerde dominees of Bijbeluitleggers en deze stroom aan hen preken. Eerst zullen ze zich er niet openlijk tegen verzetten, dat is zeker – maar ze zullen de Bijbel tevoorschijn halen om je uit te dagen. Ze zullen je vragen het Boek van Jesaja en het Boek van Daniël na te vertellen, en ze zullen je zelfs vragen het Boek van Openbaring te verklaren. En als je daar niet op in kunt gaan, zullen ze je afwijzen, en je een valse Christus noemen en zeggen dat je een weg van absurditeit verspreidt. Na een uur zullen ze valse beschuldigingen tegen je uiten die je de adem zullen benemen. Is dat geen openlijk verzet? Maar dat is nog maar het begin. Ze kunnen de volgende stap van Gods werk niet tegenhouden, en de Heilige Geest zal hen al gauw dwingen die te aanvaarden. Dit is een niet te stoppen tendens; het is iets wat mensen niet kunnen doen, iets wat mensen zich niet eens kunnen voorstellen. Ik geloof dat Gods werk zich ongehinderd door het hele heelal zal verspreiden. Dit is de wil van God, en niemand kan die tegenhouden. Moge God ons verlichten en ons in staat stellen meer nieuw licht te aanvaarden en Gods management in deze kwestie niet te onderbreken. Moge God medelijden met ons hebben, zodat we allemaal Zijn dag van glorie kunnen zien aanbreken. De tijd wanneer God Zich in het hele heelal in verheerlijking kan koesteren, zal ook de tijd zijn dat wij heerlijkheid zullen ontvangen aan Zijn zijde. Het lijkt erop dat dat ook de tijd zal zijn waarop ik afscheid zal nemen van degenen die met mij lopen. Ik hoop dat mijn broeders en zusters samen met mij hun stem kunnen verheffen in een smeekbede tot God: moge Gods grote werk spoedig voltooid zijn, zodat we Zijn dag van glorie kunnen zien tijdens ons leven. Ik hoop nog altijd dat ik Gods wil kan verwezenlijken tijdens mijn leven, en ik hoop dat God Zijn werk in ons blijft doen en dat er nooit enige belemmeringen zijn. Dit is mijn eeuwige streven. Moge God altijd onder ons zijn, en moge Zijn liefde bruggen tussen ons bouwen, zodat de vriendschap tussen ons waardevoller wordt. Ik hoop dat liefde meer begrip tussen ons doet ontstaan en dat liefde ons inniger bij elkaar kan brengen, elke afstand tussen ons kan wegnemen, en dat de liefde tussen ons dieper, breder en zoeter kan worden. Ik geloof dat dit de wil van mijn God moet zijn. Ik hoop dat mijn broeders en zusters naar mij toe zullen groeien en dat we allemaal de korte dagen die we samen hebben zullen koesteren, dat ze ons prachtige herinneringen zullen geven.

Er zijn meer stappen van Gods werk geweest op het vasteland van China, maar die zijn niet ingewikkeld. Als ik erover nadenk, heeft elke stap van Zijn werk een reden; elke stap is persoonlijk uitgevoerd door God en iedereen heeft een rol gespeeld in dit werk. Elke ‘scène’ is werkelijk lachwekkend, en wie had zich kunnen voorstellen dat deze mensen een dergelijk drama zouden spelen, dat hun optreden zo levensecht zou zijn onder elke beproeving, dat allerlei personen zo levendig en volledig door Gods pen zouden worden beschreven, waarbij elk van hen veel blootstelt aan het daglicht? Maar hiermee bedoel ik niet dat God middels Zijn werk met mensen speelt. Dat zou zinloos zijn; Gods werk heeft een opzet en Hij zou nooit iets doen wat nutteloos of waardeloos is. Alles wat Hij doet, wordt gedaan om mensen te vervolmaken, te winnen. Dit laat mij echt zien dat Gods hart er helemaal is in het belang van de mens. Ik heb dit misschien een drama genoemd, maar je kunt ook zeggen dat dit drama uit het echte leven gegrepen is. Het is alleen zo dat voor God – algemeen directeur van dit drama – mensen er zijn om met Hem samen te werken bij de voltooiing van dit werk. Maar in een ander opzicht gebruikt God dit om mensen te winnen, om hen meer van Hem te laten houden. Is dit niet Gods wil? Ik hoop daarom dat niemand enige zorgen heeft. Heb je geen enkel benul van Gods wil? Ik heb veel gezegd – ik hoop dat de broeders en zusters het allemaal hebben begrepen en mijn hart niet verkeerd hebben begrepen. Het lijdt voor mij geen twijfel dat jullie allemaal door God zullen worden gewonnen. Iedereen volgt een ander pad. Moge het pad onder jullie voeten geopend worden door God, en mogen jullie tot Hem bidden met de woorden: o, God! Ik wens dat u me zult winnen, zodat mijn geest naar u kan terugkeren. Ben jij er klaar voor om Gods begeleiding te zoeken in de diepten van je geest?