Als de mensen het juiste pad voor het menselijk leven en het doel van Gods management van de mensheid, ten volle konden begrijpen, dan zou hun persoonlijke toekomst en hun eigen bestemming niet zo’n grote plaats in hun hart innemen. Dan zouden ze hun ouders, die nog erger zijn dan zwijnen en honden, niet meer willen dienen. Zijn de toekomst van de mens en zijn bestemming eigenlijk niet zoiets als de hedendaagse, zogenaamde ‘ouders’ van Petrus? Ze staan op hetzelfde niveau als iemands eigen vlees en bloed. Zal het de bestemming en de toekomst van het vlees zijn om God nog tijdens het leven te ontmoeten, of zal de ziel God pas na de dood ontmoeten? Zal het vlees morgen zijn einde vinden in een grote oven in de vorm van beproevingen, of zal het in een brandend vuur zijn? Zijn kwesties zoals deze, aangaande de vraag of het vlees van de mens tegenspoed of lijden zal ondergaan, niet het grootste nieuws waar iedereen in deze stroming die ook maar een beetje verstand heeft en goed bij zijn positieven is, zich het meest mee bezig houdt? (Met het ondergaan van lijden wordt hier bedoeld het ontvangen van zegeningen; lijden betekent dat toekomstige beproevingen goed zijn voor de bestemming van de mens. Met ‘tegenspoed’ wordt bedoeld, het niet in staat zijn om stand te houden of van de wijs gebracht worden; of het betekent dat iemand tijdens een ramp met ongelukkige situaties te maken zal krijgen en zijn leven zal verliezen, en dat er geen geschikte bestemming is voor de ziel.) De mens is toegerust met een gezond redeneringsvermogen, maar misschien is wat hij denkt niet volledig in overeenstemming met de dingen waar zijn redeneringsvermogen mee toegerust zou moeten zijn. Dit komt doordat ze allemaal nogal verward zijn en blindelings achter dingen aan hollen. Mensen zouden allemaal een goed begrip moeten hebben van waar ze moeten binnengaan, en ze moeten vooral goed voor zichzelf uitzoeken wat het is waar ze tijdens de verdrukking moeten ingaan, (om precies te zijn tijdens de loutering van de vurige oven), en waar ze mee uitgerust moeten zijn in de beproeving van het vuur. Dien niet altijd je ouders (waarmee bedoeld wordt, het vlees) die net zo zijn als zwijnen en honden en nog erger zijn dan mieren en kevers. Wat heb je eraan om je er zo over op te winden, er zo lang over na te denken en je hoofd er over te breken? Het vlees behoort jou niet toe, maar het is in de handen van God, die niet alleen jou bestuurt, maar ook het bevel heeft over Satan. (Het betekende oorspronkelijk dat het aan Satan toebehoorde. Omdat Satan ook in Gods handen is, kan het alleen maar zo uitgedrukt worden. Want het is aannemelijker om het op die manier te zeggen; het wil zeggen dat mensen niet volledig onder Satans domein vallen, maar dat ze in Gods handen zijn.) Je leeft onder de kwelling van het vlees, maar behoort het vlees jou toe? Heb jij het beheer erover? Waarom zou je daar je hoofd over moeten breken? Waarom zou je bij God geobsedeerd moeten pleiten voor je rotte vlees, dat allang veroordeeld en vervloekt is, en ook nog eens vervuild door onreine geesten? Waarom zou je de moeite nemen, de trawanten van Satan steeds weer in je hart te sluiten? Ben je niet bezorgd dat het vlees je ware toekomst, de geweldige hoop en de eigenlijke bestemming voor je leven, zal verwoesten?

Het pad van vandaag is niet makkelijk te bewandelen. Je zou kunnen zeggen dat het moeilijk te vinden is en buitengewoon zeldzaam, iets dat door de eeuwen heen altijd al het geval was. Wie had echter kunnen denken dat alleen al het vlees van een mens genoeg zou zijn om hem te gronde te richten? Het werk van nu is zeker zo kostbaar als een lenteregen, en zo waardevol als Gods goedheid jegens de mensheid. Als de mens echter geen kennis heeft van het doel van Zijn hedendaagse werk, en het wezen van de mensheid niet begrijpt, hoe kunnen we dan bespreken hoe kostbaar en waardevol hij is? Het vlees behoort de mensen zelf niet toe, niemand kan duidelijk zien waar de bestemming ervan eigenlijk zal liggen. Niettemin moet je goed weten dat de Heer van de schepping de mensheid, die geschapen is, naar zijn oorspronkelijke positie zal terugbrengen, en zijn beeltenis uit de tijd van de schepping zal herstellen. Hij zal de adem die Hij in de mens geblazen heeft volledig terugnemen. Dat geldt ook voor zijn beenderen en zijn vlees. Kortom, alles zal aan de Heer van de schepping worden teruggeven. Hij zal de mensheid volledig veranderen en vernieuwen, en de hele erfenis die eigenlijk nooit aan de mensheid heeft toebehoord, maar altijd aan God, van de mens terug nemen. Hij zal hem niet meer aan de mens overhandigen. Want geen van die dingen behoorden de mensheid oorspronkelijk toe. Hij zal ze allemaal terug nemen. Dit is geen oneerlijke plundering, maar het is nodig om de hemel en de aarde in hun oorspronkelijke staat terug te brengen, en de mens te veranderen en te vernieuwen. Dit is de redelijke bestemming voor de mensheid, ofschoon het niet op de manier wordt teruggenomen zoals de mensen het zich voorstellen, na de tuchtiging van het vlees. God wil de skeletten van het vlees nadat het verwoest is niet hebben, maar de oorspronkelijke elementen in de mens die in het begin aan God toebehoorden. Daarom zal Hij de mensheid niet verdelgen of het vlees van de mens volledig uitvagen. Het vlees van de mens is niet het privé-eigendom van de mens. Het is eerder een toevoegsel van God, die de mensheid beheert. Hoe zou Hij plezier kunnen beleven aan het uitvagen van het vlees van de mens? Heb je echt al alles laten varen van dat vlees van je dat nog geen cent waard is? Als je dertig procent van het werk van de laatste dagen kon begrijpen (dertig procent slechts en dan gaat het over het begrijpen van het hedendaagse werk van de Heilige Geest en ook het werk dat God doet door middel van Zijn woord in de laatste dagen), dan zou je je vlees niet zo koesteren of er zoveel aandacht aan besteden als je vandaag doet, wetende dat het al lang geleden vergaan is. Je moet begrijpen dat de mens zich ontwikkeld heeft tot iets dat nooit eerder bestaan heeft en dat hij geen gunstige vooruitgang meer zal boeken, zoals de tandwielen van de geschiedenis die gestadig voortgaan. Je vergane vlees is sinds lange tijd overdekt met vliegen, dus hoe kan het de kracht opbrengen om de tandwielen van de geschiedenis, die God tot op heden heeft laten draaien, om te laten keren? Hoe kan het de klok van de laatste dagen, die stil staat en verstomd is, opnieuw laten tikken en de wijzers in de juiste richting laten ronddraaien? Hoe kan het de wereld die in een dichte mist gehuld lijkt te zijn, opnieuw veranderen? Kan jouw vlees de bergen en de rivieren weer gezond maken? Kan jouw vlees, dat slechts een kleine functie heeft, het soort menselijke wereld herstellen waar jij naar verlangd hebt? Kun je je nageslacht werkelijk zo opvoeden dat ze ‘menselijke wezens’ worden? Begrijp je het nu? Waar hoort je vlees precies bij? De oorspronkelijke bedoeling van God met het redden van de mens, met het vervolmaken van de mens en met het veranderen van de mens, was niet om je een mooi vaderland te geven of vredige rust aan het vlees van de mens te geven. Integendeel, het was ter wille van Zijn glorie en ter getuigenis van Hem, opdat de mensheid in de toekomst gelukkiger zou worden en opdat zij spoedig zouden mogen rusten. Maar het is niet voor je vlees, want de mens is het hoofddoel van God en het vlees van de mens is slechts bijzaak. (Een mens is een persoon met zowel een geest als een lichaam, terwijl vlees enkel maar een ding is dat aftakelt. Dit betekent dat vlees een werktuig is voor het managementplan.) Je moet weten dat al het werk van vervolmaken, compleet maken en winnen van de mens niets anders heeft voortgebracht dan zwaarden en het neerslaan van hun vlees en eindeloos lijden heeft voortgebracht, brandende vuren, genadeloos oordeel, tuchtiging en vervloeking, evenals grenzeloze beproevingen. Dat is het achterliggende verhaal en waarheid aangaande het beheren van de mens. Al deze dingen zijn echter tegen het vlees van de mens gericht en alle speerpunten van vijandelijkheden worden genadeloos op het vlees van de mens gericht (want oorspronkelijk was de mens onschuldig). Al deze dingen zijn ter wille van Zijn glorie en Zijn getuigenis en voor Zijn beheer. Dit komt doordat Zijn werk niet alleen gedaan wordt ter wille van de mensheid, maar het is ten behoeve van het plan in zijn geheel en om Zijn oorspronkelijke bedoeling die Hij met het scheppen van de mens voor ogen had, ten uitvoer te brengen. Daarom bestaat misschien negentig procent van wat mensen doormaken uit lijden en vurige beproevingen, maar er zijn heel weinig of geen fijne en gelukkige dagen waar het vlees van de mens naar verlangd heeft en ze zijn nog minder in staat om van gelukkige momenten in het vlees te genieten en prachtige tijden met God door te brengen. Het vlees is vervuild, dus wat het vlees van de mens ziet, of waar het van geniet, is niets anders dan de tuchtiging van God waar de mens een hekel aan heeft en het is alsof het ontbreekt aan normale redelijkheid. Dat komt doordat Hij Zijn rechtvaardige gezindheid zal laten zien, dat niet geliefd is bij de mens, dat de beledigingen van de mens niet tolereert en dat een afkeer heeft van vijanden. God onthult openlijk alles van Zijn gezindheid op elke mogelijke manier die nodig is. Daarmee voltooit Hij het werk van Zijn strijd met Satan die al zesduizend jaar gaande is; het werk van de redding van de gehele mensheid en de vernietiging van de oude Satan!