Door Zhuanbian, stad Shanghai

Hoewel ik God al vele jaren had gevolgd, had ik bijna geen vooruitgang geboekt met mijn binnengaan in het leven en dit maakte me zeer bezorgd. Vooral toen ik luisterde naar een opname van een preek over het binnengaan in het leven, en ik de broeder van boven hoorde spreken met de broeders en zusters, voelde ik mij bezorgd worden toen ik hem bepaalde dingen hoorde zeggen als: “jullie geloven nu in God en hebben de zoetheid van het najagen van de waarheid geproefd. Jullie zijn begonnen om binnen te gaan op het goede spoor en zijn vol geloof in jullie zoektocht naar redding.” Ik dacht: deze mensen geloven pas zo kort in God en zijn nu reeds binnengegaan en zijn zo vol van hun geloof, dat zij zijn gered. Maar hier ben ik, die tot dusverre in God heb geloofd maar nog steeds niet de waarheid heb ontvangen, met een levensgezindheid die nog helemaal geen verandering heeft ondergaan, laat staan dat ik het juiste spoor zou zijn binnengegaan. Redding verkrijgen is gemakkelijker gezegd dan gedaan! Ik dacht hoe bovengenoemde man had gecommuniceerd dat de waarheid alle verdorvenheid van de mens kan aanpakken, maar ik had dit helemaal nog nooit ervaren. Ik had zelfs het gevoel dat de waarheid een oplossing kon zijn voor de verdorvenheid van andere mensen maar niet voor die van mij, zodat ik het geloof verloor in mijn zoektocht naar de waarheid en redding. Hoewel ik me ervan bewust was dat mijn eigen staat niet juist was, was er geen manier om eraan te ontsnappen, zodat ik slechts God huilend om hulp kon vragen. Daarna verlichtten Zijn woorden me, zodat ik de redenen zag waarom ik zo veel jaren in God had geloofd zonder vooruitgang te boeken in mijn leven, en waarom mijn gezindheid geen verandering had ondergaan. God plaatste me ook op het pad van het uitoefenen van en het binnengaan in de waarheid.

De woorden van God zeggen: “Groei in het leven van de mens en verandering in zijn gezindheid worden bereikt door intrede in de realiteit, sterker nog, door intrede in specifieke ervaringen” (‘Het verschil tussen de bediening van vleesgeworden God en de plicht van de mens’ in Het Woord verschijnt in het vlees). “Als je je alleen op theoretische kennis richt en temidden van religieuze ceremonies leeft zonder diep in de werkelijkheid te duiken, zonder het echte leven binnen te gaan, dan zul je de werkelijkheid nooit binnentreden, jezelf of de waarheid of God nooit kennen en zul je altijd blind en onwetend blijven” (‘Een bespreking van het kerkelijk leven en het echte leven’ in Het Woord verschijnt in het vlees). Slechts door de verlichting van Gods woorden besefte ik dat mijn gezindheid geen verandering had ondergaan ondanks de vele jaren dat ik in Hem had geloofd en dat dit vooral kwam omdat ik, als ik Gods woorden las, mij slechts op het verstaan van de letterlijke, theoretische betekenis heb geconcentreerd en slechts een verstandelijk begrip had. Ik concentreerde mij niet op het beoefenen van de waarheid of het binnengaan van de realiteit, noch concentreerde ik mij op het ervaren van Gods woorden door ervaring in de praktijk. Terugdenkend aan deze jaren van mijn geloof in God, zag ik dat ik er, bij welk aspect van de waarheid dan ook, nooit naar streefde om een dieper inzicht te hebben of een begrip te bereiken van de essentie van de waarheid, nog minder was ik van plan om het tot in detail in de praktijk te brengen, waardoor ik een aspect van de waarheid had kunnen verkrijgen. Integendeel, ik dacht dat het genoeg was enkel een theoretische kennis en begrip te hebben. Bijvoorbeeld, in het echte leven streefde ik altijd roem en voordeel na, wilde ik altijd anderen naar mij laten luisteren om ze mij te laten respecteren en bevestigen. Na het openbaren van deze verdorvenheden, dacht ik een tijdje na, en bad ik vóór God, waarbij ik mijn eigen verdorvenheid erkende en wist dat het een uitdrukking was van arrogantie, en niets meer. Het resultaat was dat, hoe vaak ik ook berouw voelde of mijn zonden voor God bracht, ik ertoe was veroordeeld om dezelfde oude fouten te herhalen. Binnen de omgeving die door God wordt beschikt, door bidden en zoeken, kwam ik te weten dat God deze omgeving gebruikte om mijn verdorvenheid te behandelen. Nadat ik tot dit begrip was gekomen, erkende ik echter alleen dat alle beproeving en loutering van God, al het behandelen van mij en snoeien dat God deed, Zijn redding was, Zijn liefde was, dat Gods hart altijd goed is. Maar ik besteedde nooit enige aandacht aan het in de praktijk brengen van de waarheid om mijn eigen verdorvenheid aan te pakken. Het gevolg was dat, hoewel ik wat ontberingen onderging, ik geen verandering dientengevolge had ondergaan. Nadat ik die preek had gehoord, voelde ik dat ik deze communicaties inderdaad nodig had, dat ik daardoor de waarheid heb kunnen begrijpen en dat ik die eerder niet had begrepen. Maar het enige wat ik deed was om de inhoud van de communicaties te onthouden in mijn hoofd en vervolgens geen aandacht eraan te besteden, met als gevolg dat ik na een tijdje dat kleine beetje begrip verloor en uiteindelijk niets eruit heb overgehouden.

Toen ik de feiten onder ogen zag, zag ik dat ik helemaal niet had gezocht naar de waarheid. Ik had vele jaren geloofd in God maar nooit had ik enige inspanning gedaan om de waarheid te beoefenen of de werkelijkheid binnen te gaan, zodat ik tot dusver nog steeds de waarheid niet had verkregen, noch had mijn gezindheid enige verandering ondergaan. Dit was volledig de openbaring van Gods rechtvaardige gezindheid, aangezien God lang geleden had gezegd: “Je moet met toewijding moeite doen om de woorden van God uit te leven, zodat ze in je praktijk worden gerealiseerd. Als je uitsluitend over doctrinaire kennis beschikt, zal je geloof in God op niets uitlopen. Alleen als je dat ook in de praktijk brengt en naar Zijn woord leeft, kan je geloof als volledig worden beschouwd en in overeenstemming met Gods wil” (‘Omdat je in God gelooft, moet je voor de waarheid leven’ in Het Woord verschijnt in het vlees). God is rechtvaardig. God heeft nooit iemand oneerlijk behandeld, en heeft de mens nooit lichtzinnig iets gegeven, laat staan onvoorwaardelijk aan de mens gegeven. Ik beoefen de waarheid niet, heb geen moeite gedaan om Zijn woorden uit te leven, met het gevolg dat ik vandaag moet oogsten wat ik heb gezaaid. Op dit ogenblik kon ik niet anders dan een groot berouw voelen en bittere spijt hebben dat, zelfs al had ik Gods werk ervaren, ik mijn eigen binnengaan had verzuimd, zodat ik vandaag nog steeds niets kon laten zien van mijn geloof en ik werkelijk niet had geleefd om door God te worden gered. En toch wilde ik niet verder op deze manier ontaarden, maar in plaats daarvan wilde ik met een schone lei, opnieuw beginnen, om mij in te zetten voor mijn beoefening en om Gods woorden op mijzelf te betrekken.

Daarna begon ik te oefenen in het praktiseren van de waarheid en in het binnengaan van de werkelijkheid. Ik was niet langer zoals ik was geweest toen ik wilde dat anderen naar mij luisterden, mij respecteerden en bevestigden, en enkel tot God te bidden en te belijden. In plaats daarvan, kwam ik vóór God om de waarheid te zoeken, zocht ik naar woorden van God om te eten en te drinken die specifiek betrekking hadden op deze kwestie en accepteerde ik het oordeel en de tuchtiging van de woorden van God, die mijn eigen verdorvenheid op deze wijze had aangepakt. Toen ik op deze manier beoefende en binnenging, toonde God me een speciale genade die me liet beseffen dat ik met God voor Zijn positie aan het wedijveren was geweest, zodat ik mensen mij liet aanbidden alsof ik hun voorvader was of alsof ik God was. Ik zag dat ik de duivel Satan was met een natuur en wezen volledig verwant aan die van de grote rode draak, en een afkeer en afschuw voor mijn eigen natuur kwam onbewust opzetten. Daarna voorzag ik mij van de waarheid over het verheffen van God, over het getuigen van God en trainde ik om de werkelijkheid binnen te kunnen gaan. Door deze oefening zag ik duidelijker mijn eigen lelijkheid en verachtelijkheid, ik die hoog van de toren blies om mensen te vertellen hoe het zat. Ik verafschuwde en vervloekte mijzelf steeds meer, en werd bereid om het vlees te verzaken en de waarheid te beoefenen om God tevreden te stellen. Na een tijdje op deze wijze te hebben geoefend ontdekte ik dat de uitingen van mijn eigen arrogante gezindheid voor een groot deel verminderd waren.

In het verleden wist ik dat ik in normale interpersoonlijke verhoudingen tolerantie moest beoefenen, geduld, wijsheid moest gebruiken, principes moest hebben en een eerlijke persoon moest zijn. Maar in werkelijkheid ging ik nooit binnen in deze vijf aspecten. In de omgang met broeders en zusters kwam er daarom vaak een vooroordeel jegens hen in mij naar boven vanwege de één of andere onbelangrijke kwestie of doordat zij een bepaalde verdorvenheid onthulden, zodat ik niet prettig met ze om kon gaan. Nu breng ik mijn begrip uit het verleden in de praktijk om te oefenen en te trainen. Wanneer ik anderen niet vriendelijk kan ontvangen vanwege hun uitingen van verdorvenheid, bid ik tot God, zoek ik de waarheid en vraag ik hoe ik deze kwestie zou moeten begrijpen die ik ben tegengekomen en hoe ik de woorden van God moet uitoefenen en binnengaan. Onder Gods leiding schoot het mij te binnen dat iedereen nu in het proces zit van het zoeken naar verandering, daarom zullen er zeker uitingen zijn van verdorvenheid, dat die-en-die zich misschien niet bewust is van de verdorvenheid die hij vertoont, of misschien wordt hij onvrijwillig beheerst door zijn eigen natuur en handelt hij niet expres op deze wijze naar mij toe. Het was eigenlijk hetzelfde als toen mijn vroegere arrogante gezindheid walgelijk was voor anderen, terwijl ik er mezelf niet bewust van was. Dit alles is kwaad dat de mens door Satan wordt aangedaan. Het is Satan die zou moeten worden gehaat, en wij zouden ons geen mening over onze broeders en zusters moeten vormen. Toen ik zo dacht verdween de verontwaardiging en wrok die ik binnenhield in een flits, en werd die vervangen door de haat voor Satan en medeleven en vergeving voor mijn broeders en zusters, en zocht ik zelfs naar allerlei geschikte kansen om anderen te helpen. Toen ik uit mijzelf probeerde om andere mensen te helpen, vond ik dat mijn verhouding met hen veel vriendelijker werd en proefde ik de vreugde die het helpen van anderen met zich meebrengt.

Toen ik oefende om de woorden van God binnen te gaan en de waarheid te beoefenen, deed ik niet alleen wat praktische ervaring op en ingang in alle aspecten van de waarheid, ik zag ook de prachtige werken van God. Ik voelde de leiding en de begeleiding van God en proefde de zekerheid, vrede en vreugde die het uitoefenen van de waarheid mijn hart had gegeven. Ik vond dat er niets leeg was aan het leven, en dat er elke dag weer een les te leren was, dat er elke dag nieuwe standpunten en meningen en inzichten waren, dat ik elke dag kon zien hoe God mij redde, en ik voelde hoe betekenisvol het zoeken naar de waarheid was, dat de waarheid werkelijk mensen kon redden en veranderen!

Zodra ik dit stukje persoonlijke ervaring en inzicht had, voelde ik dat mijn eigen weg van geloof in God ten goede was veranderd zodat ik nooit meer het gevoel had dat redding buiten mijn bereik lag. Ik geloof dat, zolang ik met God werk en mijzelf voortdurend toerust met waarheid en die waarheid binnenga en uitoefen, ik zeker een verandering in mijn verdorven gezindheid zal bereiken. Ik geloof dat het werk van God de mens kan redden en de woorden van God de mens kunnen veranderen: ik heb dit geloof omdat ik dit reeds heb geproefd. Vanaf vandaag wil ik zoeken naar de waarheid en de waarheid beoefenen met mijn voeten stevig op de grond. Ik wens dat God mij zal blijven leiden, om mij spoedig een verandering in mijn gezindheid te doen bereiken, om te leven op de wijze van een eerlijk persoon zodat ik kan getuigen van God, getuigen van Zijn reddend werk in mij, getuigenis geven van Gods kracht om mensen te redden en getuigen van Zijn prachtige daden!