Door Lin Qing, provincie Shandong

Al de jaren dat ik God heb gevolgd, heb ik mijn familie en de genoegens van het vlees opgegeven en ben ik hele dagen alleen maar bezig geweest om mijn plicht in de kerk te vervullen. Dus ik geloofde dat, zolang ik mijn werk in de kerk niet opgaf, God niet verloochende, de kerk niet verliet en God volgde tot het einde, ik gespaard zou blijven en door God gered zou worden. Ik geloofde ook dat ik het pad van Gods redding bewandelde en het enige wat ik moest doen, was Hem tot het einde toe volgen.

Maar een paar dagen geleden las ik een stukje uit ‘Alleen zij die de waarheid verkrijgen en de werkelijkheid binnengaan, worden echt gered’: “Door God gered worden is niet zo eenvoudig als de mensen zich voorstellen. We moeten, stap voor stap, het oordeel, de tuchtiging en de beproevingen en zuiveringen van Gods woord ondergaan. We moeten elke stap van Gods werk nauwgezet volgen en uiteindelijk de waarheid verkrijgen en een verandering in gezindheid bereiken. Zo zullen we een ​​nieuwe schepping worden en op de waarheid kunnen vertrouwen om Satan te overwinnen en boven de zonde uit te stijgen. We moeten in staat zijn om bewust vertrouwend op Gods woorden te leven, God volledig te gehoorzamen en onszelf te vereenzelvigen met Hem. Dat alleen is het echte triomferen over Satan, het boven de zonde uitstijgen en het door God als eigendom verkregen worden. Alleen het bereiken van dit resultaat door Gods werk te ervaren, is het echt door God gered worden.” “Op het pad van het streven naar de waarheid en het bereiken van redding door God, zijn er nog veel moeilijkheden en obstakels, zoals het uiteenvallen van het gezin, natuurlijke en door de mens veroorzaakte rampen. Kortom: al de verschillende beproevingen en verdrukkingen die mensen voorgezet krijgen. Het is zeker niet zo dat dan alles maar voor de wind gaat. En als mensen de waarheid missen, kunnen ze niet standhouden. De kans dat ze God zullen verloochenen is 100%” (Communicatie van boven). Toen ik dit gelezen had, voelde ik me alsof ik uit een droom ontwaakte. Dus gered worden door God was toch niet zo eenvoudig als ik gedacht had; het is afhankelijk van het voortdurend ervaren van Gods werk en woorden, het accepteren van Gods tuchtiging en oordeel, hoe Hij je behandelt en snoeit, evenals het ervaren van de bitterheid van allerlei soorten beproevingen en verdrukkingen. Zo kun je echt inzicht krijgen in je eigen verdorven gezindheden en je geleidelijk aan van je verdorvenheid ontdoen. Uiteindelijk zul je zo op Gods woorden en de waarheid kunnen vertrouwen, dat je Satan overwint en de krachten van de duisternis, in welke omgeving dan ook, kunt overstijgen. Alleen als we dit resultaat bereiken, zijn we echt door God gered. Echter, als ik dit vergeleek met mijn werkelijke toestand, dan was ik nog heel ver verwijderd van dat resultaat. Het gebeurde zo vaak dat, hoewel ik wist dat het nastreven van reputatie en status God niet behaagt, ik nog steeds bezig was met het nastreven van deze dingen, en negatief en zwak was als ik ze niet verkreeg. Dan verloor ik mijn motivatie om de waarheid na te streven en verviel in een duisternis waar ik me niet uit kon bevrijden. Het kwam zo vaak voor dat, hoewel ik wist dat geloven in God betekende dat ik de waarheid moest najagen om Zijn liefde terug te betalen en dat ik het niet met God op een akkoordje kon gooien, dat ik toch vond dat Gods werk al lang in zijn laatste fase verkeerde en dat ik negatief vanbinnen was. De energie die ik vroeger had, was spoorloos verdwenen en ik deed mijn werk slordig. Als ik moeilijkheden in mijn werk ondervond, was ik innerlijk vol onbegrip naar God toe en koesterde grieven tegen Hem, hoewel ik wist dat God mij door die moeilijkheden oefende. Ik vond dat geloven in God te moeilijk en te vermoeiend was en ik wilde altijd daaraan ontsnappen en zelfs mijn werk opgeven. Ik wist dat mijn omgeving en alle mensen, omstandigheden en dingen om me heen door God waren opgezet om mij te vervolmaken en dat ik door deze dingen de waarheid moest zoeken. Toch gebeurde het heel vaak dat, wanneer ik geconfronteerd werd met een persoon, een omstandigheid of iets dat niet strookte met mijn opvattingen, ik me er steeds tegen verzette. Ik was niet bereid het te accepteren. Als ik andere mensen zag die een gelukkig gezin hadden, terwijl ik door mijn dierbaren in de steek was gelaten en geen rustplaats had, dan voelde ik regelmatig verdriet en pijn. Zoveel zelfs dat ik meerdere keren God wilde verlaten. … Toch was ik nog steeds in de veronderstelling dat het pad wat ik lang geleden was ingeslagen het pad van Gods redding was. Maar als ik mijn feitelijke toestand bezag, hoe zou ik dan ook maar iets van een gestalte van echtheid in me kunnen hebben? Als ik geconfronteerd werd met een kleine beproeving of frustratie, dan dreigde ik te struikelen, en dan heb ik het nog niet over de mogelijkheid om staande te blijven in het midden van grote beproevingen en lijden. Toen zag ik dat, hoewel ik God jaren zonder opgeven had gevolgd, ik de waarheid niet echt had begrepen en dat er in mijn levensgezindheid niets was veranderd. Ik leefde nog steeds onder de duistere invloed van Satan en was onderworpen aan zijn bedrog en manipulatie. Dit haalde bij lange na niet de norm van het echt door God gered worden, en toch geloofde ik nog steeds dat ik lang geleden het pad van Gods redding was ingeslagen en dat ik nagenoeg voldeed; dit was simpelweg zelfbedrog.

O God, dank u! Het was uw verlichting en leiding die mij in staat stelden om mijn ware toestand duidelijk te zien en mij deden begrijpen wat echte verlossing is en mij bekeerden van mijn vroegere onjuiste kennis. Het heeft mij ook doen inzien dat als ik de waarheid niet gewin of als mijn levensgezindheid niet verandert, ongeacht hoeveel jaar ik al in God geloof, ik uw goedkeuring niet zal verkrijgen. Vanaf nu wil ik de tijd als een schat koesteren om meer kennis van de waarheid te verwerven en door uw werk te ervaren zal ik mezelf ontdoen van mijn verdorven gezindheid. Ik zal overeenkomstig uw woorden leven en u volkomen gehoorzamen en zo de ware redding bij u verkrijgen.