Door Peihe, provincie Hubei

Ik heb altijd geloofd dat mijn man en ik “met ons gezicht naar de aarde en onze rug naar de zon” leefden, omdat we niet voldoende hadden gestudeerd toen we jong waren en omdat we over geen enkele kennis beschikten. Daarom nam ik me voor dat mijn zonen en dochters naar school zouden gaan, ongeacht hoe hard en veel ik ervoor zou moeten lijden. Ik wilde dat zij iets zouden kunnen bereiken en niet in onze voetsporen zouden hoeven treden. Aan de hand van deze leidraad aten en kleedden mijn man en ik ons heel eenvoudig en haalden we uit elke cent alles wat we konden, zodat we onze oudste dochter naar een technische school en onze oudste zoon naar een universiteit konden sturen. We hadden echter nog twee kinderen en om ook hen naar de universiteit te sturen moest mijn man vaak jarenlang van huis weg om te werken. Ik zat ook niet stil; ik verzorgde thuis de akkers en de varkens van zonsopgang tot zonsondergang. Als het werk op de boerderij soms te vermoeiend werd, wenste ik dat ik gewoon kon stoppen. Maar dan dacht ik eraan hoe competitief de huidige maatschappij is en wist ik dat als ik mijn kinderen niet naar school stuurde, hun toekomst er zou uitzien zoals mijn leven; dat ze in de modder zouden moeten werken zoals ik, dat ze nooit iets zouden bereiken en dat er op hen zou neergekeken worden. Enkel door aan een goede universiteit te studeren zouden ze een goede betrekking kunnen vinden, of ambtenaar kunnen worden, iets bereiken, een toekomst opbouwen en ons trots maken, en daarom leken de pijn en de vermoeidheid waaronder ik leed het waard. En dus hield ik mezelf vanaf het moment dat ik ontwaakte zo druk bezig met mijn werk dat ik vaak zelfs geen tijd had om Gods woorden te eten en te drinken, of voor een normaal spiritueel leven, en zelfs nog minder voor een normaal leven in de kerk, of om mijn plichten uit te voeren. Het stoorde me echter niet en ik bleef mezelf afpeigeren voor mijn kinderen … Tot voor kort, toen ik deze woorden hoorde uit Gods communicatie: “Wat kinderen betreft, hopen alle ouders dat ze hoger onderwijs zullen ontvangen en dat ze op een dag succesvol zullen zijn, een plaats in de samenleving zullen verwerven en een stabiel inkomen en invloed zullen hebben – op die manier kunnen ze hun familielijn eren. Iedereen houdt er deze mening op na. Is het een juist standpunt te hopen dat ‘de zoon een draak wordt en de dochter een feniks’? Iedereen wil dat hun kinderen naar een prestigieuze universiteit gaan en daarna doorstuderen, waarbij men denkt dat deze kinderen zich nadat ze deze diploma’s hebben verworven, zullen onderscheiden van de massa. Dit is zo omdat ze in hun harten kennis aanbidden en geloven dat ‘De waarde van andere bezigheden beperkt is en dat de studie van boeken ze alle overtreft’. Bovendien is de concurrentie in de moderne samenleving bijzonder heftig. Zonder diploma heb je geen garantie dat je in staat zult zijn eten op tafel te zetten. Dit is hoe iedereen erover denkt. [...] Maar heb je er ook over nagedacht hoeveel giftige stoffen en hoeveel van Satans ideeën en theorieën ze in zich zullen hebben opgenomen wanneer ze zulk onderwijs hebben gekregen? [...] Tot je kinderen op een dag thuiskomen en negatief reageren als je hen vertelt over geloven in God. Nadat je hen over de waarheid hebt verteld, zeggen ze dat je dwaas bent, lachen ze je uit en spotten met wat je zegt. Op dat moment bedenk je dat je door je kinderen naar deze scholen te sturen om zulk onderwijs te krijgen je voor hen het verkeerde pad hebt gekozen, maar dan zal het te laat zijn voor spijt. [...] Wanneer het hun kinderen betreft, is niemand bereid ze voor God te brengen om volledig de gezichtspunten en ideeën die God vereist te accepteren, of het soort mens te zijn dat God vereist. Mensen zijn onwillig dit te doen en durven het niet te doen. Ze zijn bang dat als ze dit doen, hun kinderen niet in hun onderhoud zullen kunnen voorzien of een toekomst zullen hebben in de samenleving. Wat bevestigt dit gezichtspunt? Het bevestigt dat de mensheid geen belang, geen vertrouwen en bovendien geen werkelijk geloof heeft in de waarheid of in God. Waar de mensheid tegen op kijkt en wat ze nog steeds in hun hart aanbidden is deze wereld, waarbij ze denken dat mensen die deze wereld vaarwel zeggen, niet in staat zullen zijn te overleven. [...] Deze menselijke ideeën en opvattingen gaan in tegen God, betekenen verraad en verwerping van God en zijn onverenigbaar met de waarheid” (‘Alleen door je verkeerde opvattingen te kennen, kun je jezelf kennen’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’). Elk van Gods woorden raakte me diep. Zoveel jaren van bittere besparing en hard, moeizaam werk, alles opgeven zodat mijn kinderen naar de universiteit konden gaan, en waarom? Omdat ik geloofde dat Satans stelling “De waarde van andere bezigheden is klein, de studie van boeken overtreft ze allemaal” een overlevingsregel was! Onder de invloed van Satans vergif stelde ik kennis boven alles en dacht ik dat men zich enkel met kennis kon onderscheiden, dingen bereiken, een toekomst hebben en maatschappelijke status verwerven. Ik dacht dat wie geen scholing had genoten, behoorde tot een onderklasse die minachting verdiende, de allerlaagste. Daarom, om zeker te zijn dat mijn kinderen succesvol zouden zijn in de wereld, en niet zouden moeten leven “met hun gezicht naar de aarde en hun rug naar de zon”, deed ik alles wat ik kon om hen te laten studeren en hen te voorzien van hoger onderwijs. Zo stelde ik dit doel gedurende vele jaren voor al het andere in mijn hart en begroef ik ondertussen Gods woorden, mijn plichten en mijn eigen redding in mijn achterhoofd. Satans vergif had me zwaar gekwetst! Hoewel ik God al jaren volg, heb ik de waarheid niet verkregen en mijn standpunten zijn helemaal niet veranderd. Wat ik aanbid, is nog steeds kennis, en waar ik naar verlang en op vertrouw, is Satan. Ik ben nog steeds een ongelovige die wereldse trends nastreeft en God weerstaat!

Later, door voortdurend Gods woorden te lezen, begreep ik dat enige kennis ervoor kan zorgen dat we kunnen beschikken over dingen zoals gezond verstand, inzicht en levensprincipes, en dat dit soort kennis enigszins in ons voordeel kan zijn. De meeste kennis komt echter uit verschillende theorieën van Satan en bestaat uit valsheden en ketterijen die Satan gebruikt om mensen te misleiden en te verderven. Satan maakt gebruik van studie en leren om hen te misleiden, opdat ze de opleiding zouden krijgen en het vergif en de ideeën ervan aanvaarden in hun geest. Zodra het vergif is toegediend, worden mensen volledig overgenomen door atheïstische gedachten en drogredenen die God ontkennen en weerstaan, en dat is hoe Satan zijn doelen bereikt om mensen te verderven en op te slokken. Zinsneden zoals “Er is nog nooit een Verlosser geweest”, “Mensen evolueerden uit apen”, “Alle weersomstandigheden worden gevormd door de natuur”, “Je lot ligt in je eigen handen”, “Ieder voor zich en God voor ons allen” zijn allemaal ideeën en opinies met betrekking tot de theorieën van materialisme en evolutie. Ze zijn geïnjecteerd in de diepste delen van ons hart en ze zorgen ervoor dat we God weerstaan en Zijn bestaan steeds meer ontkennen. Omdat ik het bedrog van Satan niet kon doorzien, zond ik mijn kinderen gewillig naar een satanische opleiding en gaf ik hen over aan het kwaad zonder zelfs maar te overwegen hoe ik ze voor God kon brengen of hen de waarheid kon laten aanvaarden die van God komt en ervoor kon zorgen dat ze leefden volgens Gods vereisten. Onlangs studeerde mijn zoon af aan een prestigieuze universiteit en toen hij thuiskwam, had hij heel veel kennis vergaard, maar was hij ook doordrongen van alle misvattingen en ketterijen van Satan. Wanneer ik iets zeg over geloof in God, haalt hij allerlei wetenschappelijke kennis en theorieën boven om mijn argumenten te weerleggen. Hij noemt me ongeschoold, onwetend en onverstandig. Hij zegt zelfs dat ik in de wetenschap moet geloven ... Toen ik dat hoorde, voelde ik heel veel spijt en toen besefte ik pas dat alle satanische cultuur en kennis in strijd zijn met de waarheid. Dit zijn de instrumenten die Satan gebruikt om mensen te verderven en te beheersen. Ik leerde ook dat veel kennis hebben niet goed is. Hoe hoger het onderwijs dat mensen ontvangen, en hoe meer kennis zij bevatten, des te meer van Satans vergif in hen is, des te verder zij van God worden, des te moeilijker het is voor hen om de waarheid te aanvaarden, en des te moeilijker het voor hen wordt om Gods redding te ontvangen. Je zou kunnen zeggen dat hoe meer boeken mensen lezen en hoe meer kennis ze hebben, des te dieper hun weerstand tegen God. Dergelijke kennis is een zeer gevaarlijk iets!

Gods verlichting deed me uiteindelijk begrijpen dat ‘De waarde van andere bezigheden is klein, de studie van boeken overtreft ze allemaal’ een duivelse valsheid is, gewoon een van Satans leugens om mensen te misleiden, te bedriegen en te verderven. Ik begreep dat, door in het domein van Satan te leven en Satans ideologische opvoeding te aanvaarden, we enkel in toenemende mate verdorven kunnen worden. Tegelijkertijd begreep ik dat onze kinderen enkel een zinvol leven kunnen leiden als we hen voor God brengen om Gods woorden te lezen en zich te gedragen in overeenstemming met Zijn vereisten. God, ik wil niet meer misleid en getroffen worden door Satan, ik wil de waarheid nastreven en mijn eigen misleidende opvattingen veranderen, ik wil dat uw woorden de basis vormen van mijn bestaan, en ik wil mijn twee jongste kinderen voor u brengen, zodat zij uw redding kunnen ontvangen en worden zoals mensen zouden moeten zijn.