Door Yixin, provincie Hebei

Voorheen hoorde ik mijn broeders en zusters vaak zeggen: “Alles wat God doet is goed, het is alles wat mensen nodig hebben.” Ik gaf dit toe en stemde ermee in, maar ik begreep het niet vanuit mijn eigen ervaring. Later kreeg ik er enig begrip van vanwege een omgeving die God voor mij creëerde.

In mijn hart had ik een bijzonder sterk verlangen naar status. Ik hoopte steeds dat de leider me zou opmerken en dat mijn broeders en zusters een hoge opinie van me zouden hebben, maar de werkelijkheid was nooit zoals ik het hoopte. Gedurende verschillende jaren was ik altijd de ‘assistent’ geweest, ongeacht met wie ik samenwerkte aan de vervulling van mijn plichten. Wat er ook gaande was, besprak de leider steeds met mijn partner, en het werd dan zo geregeld dat zij het zou afhandelen. Het leek erop dat ik in de ogen van de leider een onbeduidende, onbelangrijke persoon was. Dit bracht me echt uit mijn evenwicht. Ik dacht: ik vervul dezelfde soorten plichten uit en ik ben niet slechter dan de anderen. Waarom ben ik altijd de ‘assistent’? Waarom sta ik steeds onder het gezag van iemand anders? Ik leed erg onder de loutering, omdat aan mijn wensen nooit kon worden voldaan, en ik voortdurend leefde temidden van mijn eigen verkeerde begrip van God. Ik kon er niet aan ontsnappen. Op een dag vroeg de leider aan mijn partner om een tekst op te maken, maar vroeg mij niet om hulp. Dat raakte een gevoelige snaar bij me. Hoewel ik wist dat ik zoiets waardeloos niet moest nastreven, kon ik het toch niet van me afzetten, en ik liet me nogmaals meevoeren door pijn. Ik dacht: waarom overkomt mij dit steeds? Waarom zijn deze situaties nooit wat ik wil? Waarom doet God zulke dingen? Ik kon het absoluut niet begrijpen.

Later, toen ik het woord van God at en dronk, zag ik de volgende woorden van God: “Maar de verdorvenheid in hun natuur moet door beproevingen worden opgelost. In wat voor aspecten je niet bent gereinigd, dat zijn juist de aspecten waarin je gelouterd moet worden – zo heeft God het geregeld. God schept een omgeving voor jou en dwingt jou om daarin gelouterd te worden zodat je je eigen verdorvenheid kunt kennen. Uiteindelijk bereik je een punt waarop je liever sterft, je plannen en verlangens opgeeft en je onderwerpt aan de soevereiniteit en regeling van God. Daarom zal iemand die niet enkele jaren van loutering doormaakt en niet een bepaalde mate van lijden heeft ondergaan, zich niet kunnen bevrijden van de slavernij van de verdorvenheid van het vlees in zijn denken en in zijn hart. De aspecten waarin je nog altijd onderworpen bent aan de slavernij van Satan en waarin je nog altijd je eigen verlangens en je eigen eisen hebt – dat zijn juist die aspecten waarin je zou moeten lijden. Want alleen door te lijden kunnen mensen lessen leren, de waarheid verkrijgen en Gods wil begrijpen” (‘Hoe je in beproeving God kunt behagen’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’). Door Gods woorden voelde ik een golf van warmte in mijn hart, alsof God me rechtstreeks verlichtte, me vertelde waarom Hij de dingen op deze manier deed, wat het doel ervan was, en me toeliet om Zijn goede bedoelingen te begrijpen. Met deze verlichting van God moest ik met een frisse blik de omgeving bekijken die Hij voor me had gecreëerd. Toen zag ik dat God mij het beste kende; Hij kende de aspecten waarin Satans invloed op mij het ergst was. Hij maakte eveneens duidelijk dat mijn verdorvenheid van Satan het ergst was op het gebied van status. God kon het niet aanzien dat ik steeds onder Satans invloed leefde en door Satan verdorven, verdrukt, gekweld en vertrappeld werd. God doelde dus op mijn natuur, en zuiverde me voortdurend waar ik het diepst verdorven was door Satan, in overeenstemming met wat ik nodig had. Die openbaringen, die tuchtigingen, die louteringen – voor mij waren ze allemaal de redding van Gods liefde. Maar gedurende zovele jaren had ik Gods goede bedoelingen nooit begrepen. Ik was niet bereid om Gods werk van ‘desinvestering’ met mij te aanvaarden. Daarom heb ik altijd Zijn welwillendheid verkeerd begrepen en altijd het gevoel gehad dat Hij hard tegen me was, me onderdrukte en me niet toestond mezelf echt te tonen. Als ik er nu aan denk, als een persoon zoals ik, die status als het leven zelf zag, eigenlijk mijn eigen weg had gevonden op elk gebied, dan zouden mijn interne verlangens juist zijn gegroeid en gegroeid, en uiteindelijk kon ik alleen maar zijn verwoest. Toen pas begreep ik het harde werk dat God voor me had gedaan gedurende vele jaren; toen pas zag ik dat de omgevingen die God voor me creëerde enkel mijn redding dienden. Dit is een liefde die niet in woorden kan worden uitgedrukt. Mijn hart was geroerd door Gods oprechte liefde en mijn onbegrip tegenover God verdween uit mijn hart. Ik was helemaal bereid om gehoorzaam te zijn binnen de omgeving die God voor mij had gecreëerd.

Slechts door deze ervaring herkende ik echt dat God omgevingen creëert om te proberen de mensheid te louteren. Dit draagt een diepe betekenis en grote liefde met zich mee! De waarheid is dat toen ik die situaties moest ondergaan die niet in overeenstemming waren met mijn opvattingen, ze precies waren wat ik nodig had in het leven. Het was een essentieel middel waardoor God me Hem liet herkennen en gehoorzamen om me te redden. Precies zoals een moeder de gezondheid van haar eigen kinderen begrijpt; welk kind wat nodig heeft, welke voeding ze nodig hebben, zijn dingen die een moeder goed begrijpt. Vandaag is wat God doet in de levens van mensen net hetzelfde. God creëert een omgeving voor mensen en alles wat Hij doet in hun levens is slechts gebaseerd op wat ze nodig hebben. Dit alles is het beste voor hun leven en dient om hen in staat te stellen de waarheid te verkrijgen, gehoorzaamheid aan God te bereiken en de invloed van Satan af te werpen. Als mensen gehoorzaam kunnen zijn in de omgeving die God voor hen heeft geschapen, kunnen ze de waarheid krijgen, leven krijgen. Als mensen hun eigen temperament en voorkeuren de vrije loop laten en ze van God enkel voldoening willen, zullen ze niet alleen helemaal niets winnen, maar zal God van hen walgen en uiteindelijk zullen ze zichzelf alleen maar verwonden en vernietigen. Dit komt omdat wat mensen leuk vinden niet geschikt is voor hen, en het is zelfs minder heilzaam voor Gods redding en hun perfectie. Enkel wat God aan de mensheid schenkt is het beste; dat alleen is wat mensen het meest nodig hebben. Op dat moment kreeg ik eindelijk enig praktisch begrip van wat God zei: “Het pad van vandaag gaat samen met oordeel en vloek, maar jullie zouden allemaal moeten weten dat wat ik jullie heb geschonken, of het nu oordeel of tuchtiging is, het zijn allemaal de beste geschenken die ik jullie kan geven en het zijn allemaal dingen die jullie dringend nodig hebben” (‘Je karakter is zo laag-bij-de-gronds!’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’).

Ik dank God voor de verlichting waardoor ik enige kennis en begrip kreeg over Gods werk met mij, en inzag dat hoe minder ik bereid ben om iets te aanvaarden, hoe meer ik het nodig heb, en hoe meer ik het zou moeten aanvaarden. Enkel op deze manier zal ik kunnen verwerven wat God me geeft. Ik begrijp ook dat de essentie van God goed is, en dat wat hij voor de mensheid doet allemaal liefde is. Dit alles is het gunstigst in de levens van mensen; het is het voedsel dat mensen het meest nodig hebben in hun levens, en het is het mooiste geschenk van God aan de mens. Vanaf vandaag ben ik bereid om mezelf volledig in Gods handen te plaatsen, te gehoorzamen en al het werk te aanvaarden dat God in mij volbrengt. Ik ben bereid om de waarheid te zoeken, de waarheid te bereiken, en om spoedig een verandering in gezindheid te bereiken binnen de omgeving die God voor me creëert.