Door Xiaocao, provincie Shanxi

Op een dag zag ik de volgende passage van Gods woord in het stuk ‘Hoe Petrus Jezus leerde kennen’: “De hele tijd dat Petrus Jezus heeft gevolgd heeft hij goed opgelet en alles over Zijn leven ter harte genomen: Zijn handelingen, woorden, bewegingen en uitdrukkingen. […] Uit de tijd dat Petrus met Jezus in contact stond leerde hij ook dat Hij een ander karakter had dan andere mensen. Hij was altijd constant en zonder haast, hij overdreef of bagatelliseerde geen enkel onderwerp, en leidde Zijn leven op een normale en bewonderenswaardige manier. In conversaties was Jezus elegant en gracieus, open en opgewekt maar toch sereen, en bij de uitvoering van Zijn werk behield Hij altijd Zijn waardigheid. Petrus zag dat Jezus soms zwijgzaam was, maar op andere momenten onophoudelijk praatte. Soms was Hij zo gelukkig dat Hij zo beweeglijk en levendig werd als een duif, maar soms was Hij ook zo verdrietig dat Hij niet meer sprak, alsof Hij een geteisterde moeder was. Soms werd Hij door boosheid bevangen, als een dappere soldaat die ten strijde trekt om de vijand te vermoorden; soms leek Hij zelfs op een brullende leeuw. Hij lachte soms, maar dan bad Hij weer en huilde Hij. Hoe Jezus zich ook gedroeg, Petrus begon een oneindige liefde en een grenzeloos respect voor Hem te voelen. Als Jezus lachte, voelde Petrus zich gelukkig. Zijn zorgen stortten hem in het verdriet. Hij was bang van Zijn boosheid, terwijl Zijn barmhartigheid, vergevingsgezindheid en strengheid ervoor zorgden dat hij Jezus echt leerde liefhebben en een oprecht ontzag voor en verlangen naar Hem ontwikkelde. Natuurlijk drong dit alles pas geleidelijk door tot Petrus nadat hij een aantal jaren naast Jezus had doorgebracht” (‘Het Woord verschijnt in het vlees’). Na deze passage te hebben gelezen dacht ik: Geen wonder dat Petrus God kon leren kennen en begrijpen! Het is duidelijk dat hij gedurende de periode dat hij dag en nacht naast en met Jezus leefde, hij persoonlijk getuige was van elk woord en elke daad van Jezus, en zo meer ontdekte van de aanbiddenswaardigheid van God. Nu is ook het tijdperk dat God tot vlees wordt om neer te dalen op de wereld van de mens om te werken. Mocht ik met God in contact kunnen komen en tijd met Hem doorbrengen zoals Petrus deed, zou ik God dan ook niet beter leren kennen? Oh! Helaas kan ik nu enkel Gods woord lezen maar niet het gelaat van Christus zien. Hoe zou ik dan in staat zijn om God werkelijk te kennen?

Net toen ik hier droevig en teleurgesteld over was, vond ik verlichting in Gods woorden: “Kennis van God moet worden opgedaan door middel van het lezen en het begrijpen van Gods woord, het beoefenen en ervaren van Gods woord. Sommige mensen zeggen: “Ik heb de geïncarneerde God niet gezien, dus hoe zou ik God dan kunnen kennen?” In feite is Gods woord een uitdrukking van Gods gezindheid. Uit Gods woord kun je Gods liefde voor en redding van de mensheid opmaken, en Zijn manier om hen te redden. […] Dit is omdat Gods woord door God Zelf wordt uitgedrukt en niet iets is waarvoor God de mens gebruikt om het uit te schrijven. Het wordt persoonlijk door God uitgedrukt. Hij drukt Zijn eigen woorden en Zijn innerlijke stem uit. Waarom wordt gezegd dat het oprechte woorden zijn? Omdat ze vanuit de diepte komen, Zijn gezindheid uitdrukken, Zijn wil, Zijn gedachten, Zijn liefde voor de mensheid, Zijn redding van de mensheid en Zijn verwachtingen van de mensheid. […] Onder Gods woorden bevinden zich strenge woorden, vriendelijke en zorgzame woorden, en er zijn ook enkele onthullende woorden, woorden die niet in lijn zijn met menselijke verlangens. Als je alleen naar de onthullende woorden kijkt, zul je voelen dat God behoorlijk streng is. Als je alleen naar de vriendelijke woorden kijkt, zul je denken dat God niet zo veel gezag heeft. Je moet ze daarom niet uit hun verband halen, maar ze vanuit elke hoek beschouwen. Soms spreekt God vanuit een vriendelijke en barmhartig perspectief en zien mensen Gods liefde voor de mensheid, soms spreekt Hij vanuit een streng perspectief en zien mensen Gods gezindheid die geen belediging duldt. De mens is betreurenswaardig vuil en het niet waard Gods aangezicht te aanschouwen of voor God te verschijnen. Dat mensen nu voor God kunnen verschijnen, is louter te danken aan Gods genade. Gods wijsheid kan worden gezien in de manier waarop Hij werkt en in de betekenis van Zijn werk. Zelfs als mensen niet in direct contact met God staan, kunnen ze toch deze dingen in Gods woord zien” (‘Hoe de geïncarneerde God leren kennen’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’). Door Gods woorden zag ik plots het licht. Ja! De vleesgeworden God van de laatste dagen heeft Zijn woord al gebruikt om Zijn gezindheid aan de mens kenbaar te maken, en de mens toe te staan door Gods woord Zijn grote kracht te zien, Zijn oppermacht, Zijn nederigheid en verborgenheid, en Zijn aanbiddenswaardigheid, en bovendien Zijn vreugden en zorgen te begrijpen, en alles te weten dat Hij heeft en is. Dit is voldoende bewijs dat het lezen van Gods woord en het ervaren van Gods woord de enige weg is om God te kennen. Als ik me afkeer van Gods woord, wat zou het dan uitmaken als ik de vleesgeworden God zie? Hebben de farizeeën Jezus toen ook niet gezien? Waarom hebben ze Jezus dan toch aan het kruis genageld? Was het niet omdat ze niet naar het woord van Jezus luisterden, en arrogant en koppig vasthielden aan hun eigen opvattingen en fantasieën, en de Heer Jezus weerstonden en Hem veroordeelden op basis van dat kleine beetje van de geschriften die ze begrepen? Anderzijds was Petrus in staat om Jezus echt te kennen omdat hij afstand kon doen van zijn eigen opvattingen en fantasieën, aandachtig luisterde naar de woorden van de Heer Jezus, en zorgvuldig nadacht over elk woord en elke zin die Jezus uitsprak. Door de uitspraken en het werk van de Heer Jezus heeft hij Gods gezindheid en alles wat Hij heeft en is leren kennen om uiteindelijk echte kennis van God te verkrijgen. Legt dit onwrikbare feit niet voldoende uit dat de mens God alleen door Zijn woord kan kennen? Bovendien, als het belangrijkste werk van de vleesgeworden God van de laatste dagen het werk van het woord is, helpt dit mij dan niet om God te leren kennen?

Hoe meer ik terugdacht aan mijn logische redenering, hoe meer ik me bewust werd van mijn eigen ellende, dwaasheid en kinderachtigheid. Elke dag hield ik Gods woord in mijn handen, at en dronk ik Gods woord, las en ervoer ik Gods woord, maar ik hield niet hartstochtelijk van Gods woord, en dacht dat ik God enkel kon kennen door het gelaat van Christus te zien. In werkelijkheid leefde ik een bijzonder gezegend leven zonder het op prijs te stellen! Oh God! Dank u voor de onthulling en dat u mij wegleidde van mijn verkeerde manier van kennen, en dat u me de weg toonde om God te leren kennen. Van nu af aan zal ik er naar verlangen om uw woord te lezen, over uw woord na te denken, trachten om uw vreugden en zorgen te begrijpen door uw woord, en door meer van uw aanbiddenswaardigheid te ontdekken, u nog beter te leren kennen.