Dagelijkse woorden van God Fragment 120

Gods gezag begrijpen vanuit macro- en microperspectieven

Gods gezag is uniek. Het is de karakteristieke uitdrukking en de speciale substantie van de identiteit van God Zelf. Geen enkel geschapen of ongeschapen wezen bezit zo’n karakteristieke uitdrukking en speciale substantie; alleen de Schepper bezit dit soort gezag. Dat wil zeggen, alleen de Schepper – God de Unieke – wordt op deze manier uitgedrukt en heeft deze substantie. Waarom praten over Gods gezag? In welke mate verschilt het gezag van God Zelf van de menselijke conceptie van gezag? Wat is er zo speciaal aan? Waarom is het juist zo significant om er hier over te spreken? Ieder van jullie moet deze zaak zorgvuldig overwegen. Voor de meeste mensen is “Gods gezag” een vaag idee, iets waar erg moeilijk vat op is te krijgen in je hoofd, en de kans is groot dat elke discussie erover nevelig is. Dus er zal steevast een gat zijn tussen de kennis van Gods gezag die de mens in staat is te bezitten en de substantie van Gods gezag. Om dit gat te overbruggen, moet men stapsgewijs Gods gezag leren kennen via de weg van echte mensen, gebeurtenissen, dingen of fenomenen die binnen het bereik van mensen liggen, die mensen in staat zijn te begrijpen. Ook al lijkt de frase “Gods gezag” onbevattelijk, Gods gezag is totaal niet abstract. Hij is elke minuut van zijn leven aanwezig bij ieder mens en leidt hem door elke dag heen. Dus in het dagelijks leven van ieder persoon zal deze noodzakelijkerwijs het meest tastbare aspect van Gods gezag zien en ervaren. Deze tastbaarheid is voldoende bewijs dat Gods gezag ook daadwerkelijk bestaat en maakt het iemand volledig mogelijk om het feit te erkennen en te bevatten dat God dit gezag bezit.

God heeft alles geschapen en zodoende heeft Hij heerschappij over alle dingen. In aanvulling daarop heeft Hij ook de controle over alles. Wat betekent dit, het idee dat “God over alles heerschappij” heeft? Hoe kan dat uitgelegd worden? Hoe is dat toe te passen op het echte leven? Hoe kunnen jullie Gods gezag leren kennen door het feit te begrijpen dat “God alles onder controle heeft?” Juist uit de frase “God heeft alles onder controle” zouden we moeten afleiden dat wat God onder controle heeft niet slechts een deel van de planeten is, of een deel van de schepping, laat staan een deel van de mensheid, maar alles: van het enorme tot het microscopische, van het zichtbare tot het onzichtbare, van de sterren in het universum tot de levende dingen op aarde, zowel de micro-organismen die niet met het blote oog gezien kunnen worden als wezens die bestaan in andere vormen. Dit is de exacte definitie van het “alles” dat God “onder controle heeft” en is de omvang waarover God Zijn gezag uitoefent, de reikwijdte van Zijn soevereiniteit en bestuur.

Voordat deze mensheid ontstond, bestond de kosmos al – alle planeten, alle sterren aan de hemel. Deze hemellichamen cirkelen met regelmatigheid op macroniveau onder Gods leiding, al zolang ze bestaan, hoeveel jaren dat ook zo is geweest. Welke planeet gaat waar naartoe, op welke tijd; welke planeet heeft welke taak en wanneer; welke planeet cirkelt langs welke baan in de ruimte en wanneer verdwijnt ze of wordt ze vervangen – al deze dingen vinden feilloos voortgang. De posities van de planeten en de afstanden ertussen volgen strikte patronen, wat allemaal met zeer exacte gegevens beschreven kan worden; de wegen waarlangs zij reizen, de snelheid en de patronen van hun banen, ook de tijden waarin zij in verschillende posities verkeren, kunnen zeer exact gekwantificeerd en beschreven worden in speciale wetmatigheden. Al eeuwenlang hebben deze planeten deze wetmatigheden gevolgd zonder ooit zelfs maar een beetje af te wijken. Geen macht kan deze gevolgde banen en patronen veranderen of onderbreken. Omdat de speciale wetmatigheden die hun beweging sturen en de exacte gegevens die deze wetmatigheden beschrijven, door het gezag van de Schepper zijn voorbestemd, gehoorzamen zij deze wetten vanuit zichzelf, onder de soevereiniteit en controle van de Schepper. Op macroniveau is het niet moeilijk voor de mens om enkele patronen te vinden, wat gegevens, evenals wat vreemde en onbegrijpelijke wetmatigheden of fenomenen. Hoewel de mens niet toegeeft dat God bestaat en het feit niet accepteert dat de Schepper alles heeft gemaakt en daarover heerschappij heeft, en dat de mens bovendien het bestaan van het gezag van de Schepper niet erkent, ontdekken menselijke wetenschappers, astronomen en fysici steeds meer dat het bestaan van alle dingen in het universum en de principes en patronen die hun bewegingen voorschrijven, geregeerd worden en onder controle staan van een immense en onzichtbare, duistere energie. Dit feit dwingt de mens om onder ogen te zien en te erkennen dat er te midden van deze patronen en bewegingen een Machtige is die alles orkestreert. Zijn kracht is buitengewoon en, hoewel niemand Zijn werkelijke gezicht kan zien, regeert Hij over alles en heeft over alles controle op elk moment. Geen mens of kracht gaat Zijn soevereiniteit te boven. Geconfronteerd met dit feit moet de mens erkennen dat de wetten die over het bestaan van alle dingen regeren niet door de mens beheerst kunnen worden, noch door iemand veranderd kunnen worden, en tegelijkertijd moet de mens toegeven dat menselijke wezens deze wetten niet volledig kunnen begrijpen. Ze zijn geen natuurlijke verschijnselen, maar voorgeschreven door een Heer en Meester. Al deze dingen zijn uitdrukkingen van het gezag van God die mensen op macroniveau kunnen waarnemen.

Op microniveau zijn alle bergen, rivieren, meren, zeeën en landmassa’s die de mens aanschouwt op de aarde, alle seizoenen die hij ervaart, alles wat de aarde bewoont, inclusief de planten, dieren, micro-organismen en mensen, allemaal onderworpen aan Gods soevereiniteit, en onder controle van God. Onder Gods soevereiniteit en controle komen alle dingen tot stand of verdwijnen ze in overeenstemming met Zijn gedachten. Hun levens worden allemaal geregeerd door bepaalde wetmatigheden, en in overeenstemming daarmee groeien en vermenigvuldigen ze. Geen mens of ding staat boven deze wetten. Waarom is dat? Het enige antwoord is: vanwege Gods gezag. Of, om het anders te zeggen, vanwege Gods gedachten en Gods woorden; want God doet alles Zelf. Dat wil zeggen dat het Gods gezag en Gods gedachten zijn die aanleiding geven tot deze wetmatigheden; ze zullen verschuiven en veranderen in overeenstemming met Zijn gedachten en deze verschuivingen en veranderingen gebeuren allemaal of verdwijnen allemaal omwille van Zijn plan. Neem bijvoorbeeld epidemieën. Die breken uit zonder enige waarschuwing, niemand kent hun oorsprong of de precieze redenen waarom ze ontstaan, en als een epidemie een bepaalde plaats bereikt, kunnen de getroffenen niet aan het onheil ontsnappen. Menselijke wetenschappen leren dat epidemieën veroorzaakt worden door de verspreiding van venijnige of schadelijke microben en dat hun snelheid, reikwijdte en manier van overbrenging niet voorspeld of beheerst kunnen worden door de menselijke wetenschap. Al verzet de mensheid zich hier met alle mogelijke middelen tegen, als een epidemie uitbreekt, kan de mens niet beheersen welke mensen of dieren onvermijdelijk geïnfecteerd raken. Het enige wat mensen kunnen doen, is proberen epidemieën te voorkomen, zich ertegen te verzetten en onderzoek te doen. Maar niemand weet de onderliggende oorzaken die het begin en het einde van één enkele epidemie verklaren en niemand kan ze onder controle houden. Geconfronteerd met de opkomst en de verspreiding van een epidemie is het ontwikkelen van een vaccin de eerste maatregel die mensen nemen, maar vaak sterft de epidemie uit voor het vaccin klaar is. Waarom sterven epidemieën uit? Sommigen zeggen dat de ziektekiemen onder controle zijn gebracht, anderen zeggen dat ze afsterven vanwege veranderingen in seizoenen … Op de vraag of deze wilde speculaties standhouden, kan de wetenschap geen verklaring bieden; zij geeft geen sluitend antwoord. De mensheid wordt niet alleen geconfronteerd met deze speculaties, maar ook met het gebrek aan begrip van de mensheid en de angst voor deze epidemieën. In de eindanalyse weet niemand waarom epidemieën beginnen of waarom ze stoppen. Omdat de mensheid alleen in wetenschap gelooft, er geheel op vertrouwt, maar het gezag van de Schepper niet erkent, noch Zijn soevereiniteit accepteert, zal zij nooit een antwoord krijgen.

Onder Gods soevereiniteit vemenigvuldigen alle dingen zich, bestaan ze en vergaan ze vanwege Zijn gezagen Zijn management. Sommige dingen komen en gaan stilletjes, en de mensheid kan niet zeggen waar ze vandaan kwamen en men kan de regels die ze volgen niet vatten, laat staan de redenen begrijpen waarom ze komen en gaan. Al kan de mens getuige zijn van alle dingen die gebeuren, ze horen of ervaren – hoewel al deze dingen invloed hebben op de mens en hoewel de mens onbewust de ongewoonheid, de regelmaat, of zelfs het vreemde van verschillende fenomenen kan vatten, hij weet nog steeds niets van de wil van de Schepper en Zijn verstand die daarachter liggen. Er liggen vele verhalen achter, vele verborgen waarheden. Omdat de mens ver verwijderd is geraakt van de Schepper, omdat hij het feit dat het gezag van de Schepper alle dingen regeert niet accepteert, zal hij nooit alle dingen die gebeuren onder die soevereiniteit weten en begrijpen. Gods controle en soevereiniteit overstijgen grotendeels de grenzen van de menselijke verbeelding, van menselijke kennis, van het menselijk begripsvermogen, van wat de menselijke wetenschap kan bereiken; de capaciteiten van de geschapen mensheid kunnen daar niet tegenop. Sommige mensen zeggen: “Hoe kun je geloven dat alles ondergeschikt is aan Zijn gezag als je niet zelf getuige bent geweest van Gods soevereiniteit?” Zien is niet altijd geloven; zien is niet altijd erkennen en begrijpen. Dus waar komt geloof vandaan? Ik kan met zekerheid zeggen: “Geloof komt van de mate en diepte van iemands begrip van en ervaring met de werkelijkheid en onderliggende oorzaken van dingen.” Als je gelooft dat God bestaat, maar je kunt het feit van Gods controle en Gods soevereiniteit over alle dingen niet erkennen, laat staan bevatten, dan zul je in je hart nooit toegeven dat God dit soort gezag heeft en dat Gods gezag uniek is. Je zult nooit daadwerkelijk accepteren dat de Schepper je Heer, je God is.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 121

Het lot van de mens en het lot van het universum zijn onlosmakelijk verbonden aan de soevereiniteit van de Schepper

Jullie zijn allemaal volwassenen. Sommigen van jullie zijn van middelbare leeftijd; sommigen hebben hun oude dag al bereikt. Van niet-gelovige tot gelovige en vanaf het begin van geloven in God tot aan het accepteren van Gods woord en het ervaren van Gods werk, hoeveel kennis hadden jullie van Gods soevereiniteit? Welke inzichten verkregen jullie in het lot van de mens? Kan iemand alles wat hij in het leven verlangt verwerven? Hoeveel dingen hebben jullie, in de weinige decennia van jullie bestaan, bereikt zoals jullie hadden gehoopt? Hoeveel dingen gebeuren niet zoals jullie verwachtten? Hoeveel dingen kwamen als welkome verrassingen? Op hoeveel dingen wachten mensen nog steeds totdat zij vrucht dragen – onbewust het juiste moment en de Hemelse wil afwachtend? Hoeveel dingen geven mensen het gevoel van hulpeloosheid en te worden tegengewerkt? Iedereen is vervuld van hoop over zijn lot en verwacht dat in zijn leven alles gaat zoals hij wil, dat hij wat eten en drinken betreft niets tekort zal komen en dat zijn geluk spectaculair zal toenemen. Niemand wil een arm en onderdrukt leven vol met tegenslagen en onheil. Maar mensen kunnen deze dingen niet voorzien of beheersen. Misschien is de geschiedenis voor sommigen slechts een samenraapsel van ervaringen; ze leren nooit wat de Hemelse wil is, noch geven ze er om wat die wil is. Ze leven hun leventje gedachteloos, zoals dieren, levend van dag tot dag, ze geven niet om het lot van de mensheid, waarom mensen leven of hoe de ze behoren te leven. Deze mensen bereiken hun oude dag zonder enig begrip te hebben bereikt van het lot van de mens, en tot het moment dat ze sterven hebben ze geen idee waar het leven om draait. Zulke mensen zijn dood; ze zijn wezens zonder geest; ze zijn beesten. Hoewel ze leven onder alle dingen, krijgen mensen voldoening uit de vele manieren waarop de wereld in hun materiële benodigdheden voorziet en al zien zij deze materiële wereld vooruitgaan, hun eigen ervaringen – wat zij voelen en ervaren in hart en geest – hebben niets te maken met materiële zaken en niets materieels kan ze vervangen. Het is een erkenning diep in iemands hart, iets dat met het blote oog niet zichtbaar is. Deze erkenning ligt in iemands begrip en in iemands gevoel van menselijk leven en het menselijk lot. En vaak leidt dit iemand tot de ongerustheid dat een onzichtbare Meester alles schikt en orkestreert voor de mens. Te midden van dit alles kan men niet anders dan de schikking en orkestraties van het lot accepteren; tegelijkertijd kan men niet anders dan het pad dat de Schepper heeft uitgestippeld aanvaarden, de soevereiniteit van de Schepper over iemands lot. Dit is een onbetwist feit. Ongeacht welk inzicht en welke houding iemand heeft over het lot, niemand kan dit feit veranderen.

Waar je elke dag heen gaat, wat je gaat doen, wie of wat je gaat tegenkomen, wat je gaat zeggen, wat er met je gebeurt – kan iets daarvan worden voorspeld? Mensen kunnen al deze gebeurtenissen niet voorzien, laat staan beheersen hoe zij zich ontwikkelen. In het leven vinden deze onvoorziene gebeurtenissen constant en dagelijks plaats. Deze dagelijkse wisselvalligheden en de manieren waarop zij zich ontvouwen, of de patronen volgens welke ze zich afspelen, zijn constante geheugensteuntjes voor de mensheid dat niets zomaar gebeurt, dat het verloop van de ontwikkeling der dingen en hun onvermijdelijkheid niet door de menselijke wil veranderd kan worden. Elke gebeurtenis draagt een waarschuwing over van de Schepper aan de mensheid en zendt daarmee ook de boodschap uit dat menselijke wezens hun eigen lot niet kunnen beheersen. Tegelijkertijd is elke gebeurtenis een weerlegging van wilde, vergeefse ambities en verlangens van de mensheid om haar eigen lot in eigen handen te nemen. Ze zijn als krachtige slagen om de oren van de mensheid, de een na de ander en ze dwingen mensen om te heroverwegen wie uiteindelijk hun lot beheerst en regeert. En terwijl hun ambities en verlangens herhaaldelijk onderdrukt en verpletterd worden, komen mensen natuurlijkerwijs tot onbewuste aanvaarding van wat het lot in petto heeft, een aanvaarding van de werkelijkheid, van de Hemelse wil en de soevereiniteit van de Schepper. Van deze dagelijkse wisselvalligheden tot het lot van gehele mensenlevens is er niets wat de plannen en de soevereiniteit van de Schepper niet openbaart; er is niets dat niet de boodschap uitzendt dat “het gezag van de Schepper niet overtroffen kan worden”, niets dat niet de eeuwige waarheid overdraagt dat “het gezag van de Schepper onovertroffen is”.

Het lot van de mens en van het universum zijn nauw verstrengeld met de soevereiniteit van de Schepper en onafscheidelijk verbonden met de orkestraties van de Schepper; uiteindelijk kunnen deze niet ontrafeld worden van het gezag van de Schepper. Door de wetten van alle dingen leert de mens de orkestraties en soevereiniteit van de Schepper te begrijpen; door de regels voor overleving neemt hij de regering van de Schepper waar; vanuit het lot van alle dingen trekt hij conclusies over de manieren waarop de Schepper Zijn soevereiniteit en heerschappij over mensen uitoefent; en in de levenscycli van menselijke wezens en alle dingen ervaart de mens werkelijk de orkestraties en regelingen van de Schepper voor alle dingen en levende wezens, en is hij er werkelijk getuige van hoe deze orkestraties en regelingen alle aardse wetten, regels, instituties, alle machten en krachten overstijgen. In dat licht is de mensheid gedwongen te erkennen dat de soevereiniteit van de Schepper niet geschonden kan worden door enig schepsel, dat geen enkele kracht zich met gebeurtenissen en door de Schepper voorbestemde dingen kan bemoeien of die kan veranderen. Het is vanwege deze goddelijke wetten en regels dat mensen en alle dingen leven en zich voortzetten, van generatie op generatie. Is dit niet de ware belichaming van het gezag van de Schepper? Al ziet de mens in objectieve wetten de soevereiniteit van de Schepper en Zijn wijding van alle gebeurtenissen en dingen, hoeveel mensen zijn in staat de principes van de soevereiniteit van de Schepper en het universum te vatten? Hoeveel mensen kunnen dit werkelijk weten, herkennen, accepteren en zich onderwerpen aan de soevereiniteit van de Schepper en aan de regeling van hun eigen lot? Wie zal daadwerkelijk, gelovend in de feitelijke soevereiniteit van de Schepper over alle dingen, geloven en erkennen dat de Schepper ook het lot van een mensenleven dicteert? Wie kan werkelijk het feit begrijpen dat het lot van de mens rust in de handpalm van de Schepper? Welke houding de mensheid moet aannemen ten opzichte van de soevereiniteit van de Schepper, wanneer men geconfronteerd wordt met het feit dat Hij het menselijk lot regeert en beheerst, is een beslissing die ieder mens die nu met dit feit geconfronteerd wordt, voor zichzelf moet maken.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 122

De zes kruispunten in een mensenleven

In de loop van iemands leven komt elk persoon op enkele kritieke kruispunten. Dit zijn de meest fundamentele en de meest belangrijke stappen die iemands levenslot bepalen. Wat hierna volgt is een korte beschrijving van deze mijlpalen die elk persoon moet passeren gedurende zijn of haar levensloop.

Geboorte: het eerste kruispunt

Waar iemand is geboren, in welke familie, iemands geslacht, uiterlijk en tijdstip van geboorte: dit zijn de details van het eerste kruispunt in iemands leven.

Niemand heeft iets te kiezen over deze onderdelen op dit kruispunt; ze zijn allemaal lang van tevoren voorbestemd door de Schepper. Ze worden op geen enkele manier beïnvloed door de externe omgeving, en menselijke factoren kunnen deze door de Schepper voorbestemde feiten niet veranderen. Geboren worden betekent voor een persoon dat de Schepper de eerste stap in het lot dat Hij voor die persoon heeft geregeld al vervuld heeft. Omdat Hij al die details al lang van tevoren heeft voorbestemd, heeft niemand de macht om er ook maar één van te veranderen. Los van iemands uiteindelijke lot zijn de voorwaarden van iemands geboorte voorbestemd en blijven deze zoals ze zijn; ze zijn op geen enkele manier beïnvloedbaar door iemands levenslot, en tasten de soevereiniteit van de Schepper erover op geen enkele manier aan.

1. Een nieuw leven is geboren uit de plannen van de Schepper

Welke details van het eerste kruispunt – iemands geboorteplaats, iemands familie, iemands geslacht, uiterlijk, tijdstip van geboorte – is iemand in staat te kiezen? Natuurlijk is iemands geboorte een passieve gebeurtenis: iemand wordt onvrijwillig geboren, op een bepaalde plek, een bepaalde tijd, in een bepaald gezin, met een bepaald uiterlijk; onvrijwillig wordt iemand lid van een bepaald huishouden, erft een bepaalde stamboom. Men heeft geen keuze op dit eerste kruispunt in het leven, maar is geboren in een vastgestelde omgeving, voorbestemd volgens de plannen van de Schepper, in een bepaalde familie, met een bepaald geslacht en uiterlijk en op een specifiek tijdstip dat nauw verbonden is met iemands levensloop. Wat kan iemand doen op dit kritieke kruispunt? Uiteindelijk heeft niemand een keuze over ook maar één enkel detail rondom iemands geboorte. Als het niet aan de voorbestemming en leiding van de Schepper gelegen had, dan zou een op deze wereld nieuw geboren leven niet weten waar heen te gaan of waar te blijven, het zou geen relaties hebben, nergens toe behoren, nergens echt thuis zijn. Maar vanwege de zorgvuldige regelingen van de Schepper begint het de levensreis met een verblijfplaats, ouders, een plek waar het hoort en familieleden. Door dit hele proces heen is de komst van dit nieuwe leven voorbestemd door de plannen van de Schepper, en alles wat het zal bezitten zal geschonken worden door de Schepper. Van een zwevend lichaam dat niets bezit wordt het langzamerhand vlees en bloed, zichtbaar, een tastbaar mens, een van Gods schepselen, die denkt, ademt en warm en koud voelt, die kan meedoen met alle normale dingen van een geschapen wezen in de materiële wereld en die alle dingen zal ondergaan die een geschapen mens moet ervaren in het leven. De voorbestemming van iemands geboorte door de Schepper betekent dat alles wat die persoon nodig heeft om te overleven door Hem geschonken zal worden; dat iemand geboren is, betekent ook dat hij of zij alles wat nodig is om te overleven zal krijgen van de Schepper, dat vanaf dat moment hij of zij in een andere vorm zal leven, voorzien door de Schepper en ondergeschikt aan de soevereiniteit van de Schepper.

2. Waarom verschillende mensen onder verschillende omstandigheden worden geboren

Mensen houden er vaak van zich voor te stellen dat als ze herboren werden, dat het dan in een roemrijke familie zou zijn; als ze vrouw waren, ze er als Sneeuwwitje uit zouden zien en door iedereen geliefd zouden zijn, en als ze man waren, ze als de Prins op het Witte Paard zouden zijn, dat ze niets tekort zouden komen en de wereld aan hun voeten zou liggen. Er zijn vaak mensen die zich veel illusies maken over hun geboorte en er vaak erg ontevreden over zijn, verbitterd over hun familie, hun uiterlijk, hun geslacht, zelfs het tijdstip van geboorte. Maar mensen snappen nooit waarom ze in een bepaalde familie zijn geboren of waarom ze er op een bepaalde manier uitzien. Ze weten niet dat, ongeacht waar ze geboren zijn of hoe ze eruitzien, ze verschillende rollen zullen gaan spelen en verschillende missies gaan vervullen in het management van de Schepper – dit doel zal nooit veranderen. In de ogen van de Schepper zijn de geboorteplaats, iemands geslacht en uiterlijk allemaal tijdelijke dingen. Het is een serie minuscule stippen, piepkleine symbolen in elke fase van Zijn management van de gehele mensheid. En iemands daadwerkelijke bestemming en eindpunt zijn niet voorbestemd door zijn of haar geboorte op enig moment, maar de missie die hij of zij vervult in elk leven naar het oordeel van de Schepper over hen als Zijn managementplan voltooid is.

Er wordt gezegd dat er een oorzaak is voor ieder gevolg, dat geen gevolg zonder oorzaak is. Dus is iemands geboorte noodzakelijkerwijs gekoppeld aan iemands huidige leven en iemands vorige leven. Als iemands dood hun huidige leven beëindigt, dan is iemands geboorte het begin van een verse cyclus; als een oude cyclus iemands vorige leven voorstelt, dan is de nieuwe cyclus natuurlijkerwijs hun huidige leven. Omdat iemands geboorte verbonden is aan zowel iemands vorige leven als iemands huidige leven, zijn de plaats, de familie, het geslacht, het uiterlijk en al dat soort factoren die men met geboorte associeert, noodzakelijkerwijs aan hen gerelateerd. Dit betekent dat de factoren van iemands geboorte niet alleen beïnvloed worden door iemands vorige leven, maar bepaald worden door iemands bestemming in het huidige leven. Dit geeft een verklaring voor de verscheidenheid aan omstandigheden waarin mensen worden geboren: sommigen zijn geboren in arme families, anderen in rijke. Sommigen zijn van normale komaf, anderen van roemrijke familielijnen. Sommigen zijn geboren in het zuiden, anderen in het noorden. Sommigen zijn geboren in de woestijn, anderen in groene weidelanden. Sommige geboortes gaan gepaard met gejuich, gelach en feestvieren, andere brengen tranen, onheil en wee. Sommigen zijn geboren om gekoesterd te worden, anderen om geweerd te worden als onkruid. Sommigen zijn geboren met mooie gelaatstrekken, anderen met afwijkende gelaatstrekken. Sommigen zijn mooi om zien, anderen zijn lelijk. Sommigen zijn midden in de nacht geboren, anderen onder de hete middagzon. … De geboortes van mensen van allerlei slag zijn voorbestemd door het lot dat de Schepper voor hen in gedachten heeft; hun geboortes bepalen hun lot in het huidige leven, evenals welke rollen ze zullen spelen en welke missies ze zullen vervullen. Dit alles is ondergeschikt aan de soevereiniteit van de Schepper, door Hem voorbestemd; niemand kan aan zijn voorbestemde lot ontsnappen, niemand kan zijn geboorteomstandigheden veranderen en niemand kan zijn eigen lot kiezen.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 123

Opgroeien: het tweede kruispunt

Afhankelijk van in welke familie ze geboren zijn, groeien mensen op in verschillende thuisomgevingen en leren ze verschillende lessen van hun ouders. Dit bepaalt de omstandigheden waarin een persoon tot volle ontwikkeling komt, en opgroeien vertegenwoordigt het tweede kritieke kruispunt in een mensenleven. Uiteraard hebben mensen eveneens geen keuze op dit kruispunt. Het is te statisch, van tevoren vastgesteld.

1. De omstandigheden waaronder iemand opgroeit zijn vastgesteld door de Schepper

Iemand kan de mensen, de gebeurtenissen of de dingen die hem opvoeden en invloed op hem uitoefenen niet uitkiezen. Iemand kan de kennis of vaardigheden die op hij opdoet en welke gewoontes hij aanneemt niet kiezen. Iemand heeft geen zeggenschap over wie zijn ouders en familieleden zijn, in wat voor omgeving hij opgroeit; zijn relaties met mensen, gebeurtenissen, dingen in zijn omgeving en hoe die zijn ontwikkeling beïnvloeden, heeft hij allemaal niet onder controle. Wie beslist deze dingen dan? Wie regelt ze? Omdat mensen er geen keuze in hebben, ze deze dingen niet voor zichzelf kunnen beslissen en ze natuurlijk niet vanzelf tot stand komen, spreekt het voor zich dat de formatie van al deze mensen, gebeurtenissen en dingen in de hand van de Schepper rust. Net zoals de Schepper de specifieke omstandigheden rondom iemands geboorte regelt, regelt Hij natuurlijk ook de specifieke omstandigheden waarin iemand opgroeit. Als iemands geboorte verandering brengt in mensen, gebeurtenissen en dingen rondom hem of haar, dan zal de groei en ontwikkeling van die persoon hen noodzakelijkerwijs ook beïnvloeden. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld in arme families geboren, maar groeien op omgeven door welvaart. Anderen zijn geboren in welvarende families, maar veroorzaken dat het geluk van hun families zodanig afneemt, dat ze in een arme omgeving opgroeien. Niemands geboorte wordt geregeerd door een vastgestelde regel en niemand groeit op onder een onvermijdelijke, van tevoren vastgestelde serie omstandigheden. Deze dingen kan iemand zich niet voorstellen of onder controle houden; ze zijn het product van iemands lot, en ze liggen vast in iemands lot. Natuurlijk komt het voor ieders lot erop neer dat ze voorbestemd zijn door de Schepper, dat ze vastgesteld zijn door de soevereiniteit van de Schepper over en Zijn plannen voor het lot van die persoon.

2. De verschillende omstandigheden waarin mensen opgroeien zijn aanleiding voor verschillende rollen

In de basis bepalen de omstandigheden van iemands geboorte de omgeving en omstandigheden waarin iemand opgroeit, en de omstandigheden waarin iemand opgroeit zijn evengoed een product van de omstandigheden van zijn of haar geboorte. In deze tijd is er een proces van constante groei, waarin iemand begint een taal te leren en waarin iemands verstand vele nieuwe dingen tegenkomt, waaraan het zich ook aanpast. De dingen die iemand hoort met de oren, ziet met de ogen of tot zich neemt met het verstand verrijken stapsgewijs iemands gedachten en bezielen iemands innerlijke leven. De mensen, gebeurtenissen en dingen waar iemand mee in contact komt, het gezonde verstand, de kennis, de vaardigheden die iemand leert, de manieren van denken die iemand beïnvloeden, wat iemand wordt bijgebracht, wat onderwezen wordt, zullen allemaal iemands levenslot leiden. De taal die iemand leert terwijl hij opgroeit en iemands manier van denken zijn onlosmakelijk verbonden aan de omgeving waarin iemand zijn jeugd doorbrengt, en die omgeving bestaat uit ouders, broers en zussen, andere mensen, gebeurtenissen en dingen rondom hem of haar. Dus het verloop van iemands ontwikkeling, wordt bepaald door de omgeving waarin iemand opgroeit en hangt ook af van de mensen, gebeurtenissen, en dingen waarmee iemand in deze periode in contact komt. Aangezien de omstandigheden waarin een persoon opgroeit ver van tevoren vastgesteld zijn, is de omgeving waarin iemand tijdens dit proces leeft natuurlijk ook van tevoren vastgesteld. Het is niet bepaald door iemands keuzes en voorkeuren, maar het is bepaald volgens het plan van de Schepper, de nauwkeurige regelingen van de Schepper en de soevereiniteit van de Schepper over iemands levenslot. Dus de mensen die iemand tegenkomt terwijl hij opgroeit en de dingen waarmee hij in contact komt zijn allemaal onvermijdelijk verbonden met de orkestratie en regeling van de Schepper. Mensen kunnen deze complexe onderlinge relaties niet voorzien, noch onder controle houden of ze bevatten. Veel verschillende dingen en mensen drukken een stempel op de omgeving waarin iemand opgroeit en niemand is in staat om zo’n immens web van verbindingen te orkestreren. Geen persoon of ding, behalve de Schepper, kan de uiterlijke verschijning, aanwezigheid en verdwijning van al die verschillende mensen, gebeurtenissen en dingen onder controle houden en het is vooral dat immense web van verbindingen dat iemands persoonlijke ontwikkeling vormt zoals door de Schepper voorbestemd is, dat de verschillende omgevingen waarin mensen opgroeien vormt en dat de verschillende rollen die nodig zijn voor het managementwerk van de Schepper creëert, om op die manier solide, sterke bases te leggen zodat mensen hun missies succesvol vervullen.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 124

Onafhankelijkheid: het derde kruispunt

Nadat iemand de kindertijd en puberteit heeft doorgemaakt en langzamerhand en onvermijdelijk volwassenheid bereikt, is de volgende stap voor hen hun jeugd volledig vaarwel zeggen, vaarwel zeggen tegen hun ouders, en de weg die voor hen ligt tegemoet te zien als een onafhankelijk volwassene. Vanaf dit moment moet hij het hoofd bieden aan alle mensen, gebeurtenissen en dingen waar een volwassene het hoofd aan moet bieden, moet hij alle delen van zijn lot confronteren die zich al spoedig zullen aandienen. Dit is het derde kruispunt dat iemand moet passeren.

1. Wanneer iemand onafhankelijk wordt, begint hij de soevereiniteit van de Schepper te ervaren

Als iemands geboorte en opgroeien de ‘voorbereidingstijd’ voor zijn levensreis zijn, de hoekstenen leggen voor zijn lot, dan is iemands onafhankelijkheid de openingsmonoloog van zijn levenslot. Als iemands geboorte en opgroeien de opgespaarde welvaart voor zijn levenslot representeren, dan is iemands onafhankelijkheid het moment waarop hij die welvaart begint te spenderen, of er iets aan toe te voegen. Als iemand zijn ouders verlaat en onafhankelijk wordt, zijn de sociale omstandigheden die hij tegenkomt, het soort werk en welke carrière voor iemand beschikbaar is, allemaal bepaald door het lot en ze hebben niets te maken met iemands ouders. Sommigen kiezen een goede studierichting en vinden na hun slagen een geschikte baan, waarmee triomfantelijk de eerste stappen worden gezet op hun levensreis. Sommige mensen leren en beheersen veel verschillende vaardigheden, maar vinden toch nooit de baan of positie die bij hen past, laat staan dat ze carrière maken. Al bij aanvang van hun levensreis ontdekken ze dat ze gedwarsboomd worden bij elke wending en overladen worden met moeilijkheden; hun vooruitzichten zijn somber en hun leven onzeker. Sommigen leggen zich ijverig toe op hun studies, maar missen net al hun kansen om een hogere opleiding te genieten en lijken voorbestemd nooit succes te bereiken. Ze zien hun allereerste aspiraties op hun levensreis in rook opgaan. Niet wetend of de weg die voor hen ligt soepel of hobbelig is, voelen zij voor het eerst hoeveel variabelen de bestemming van de mens kent, en dus aanschouwen ze het leven met hoop en angst. Sommigen, hoewel middelmatig opgeleid, schrijven toch boeken en bereiken een mate van bekendheid; sommigen, hoewel nagenoeg ongeletterd, verdienen geld door zakendoen en zijn zo in staat zichzelf te onderhouden ... Welk beroep iemand kiest, hoe iemand zichzelf onderhoudt – hebben mensen er enige controle over of ze een goede of slechte keuze maken? Stemmen hun keuzes overeen met hun verlangens en beslissingen? De meeste mensen zouden minder willen werken en meer willen verdienen, willen niet zwoegen in weer en wind, willen goed gekleed gaan, overal stralen en schitteren, boven anderen uitsteken en hun voorouders eer bewijzen. Wat mensen verlangen is zo volmaakt, maar als ze hun eerste stappen zetten op hun levensreis gaan ze zich langzamerhand realiseren hoe onvolmaakt de bestemming van de mens is. Voor het eerst begrijpen ze werkelijk het feit dat, hoewel iemand grootse toekomstplannen kan maken of gewaagde fantasieën kan koesteren, niemand de capaciteit of de macht heeft zijn of haar eigen dromen waar te maken. Niemand is in staat om zijn of haar eigen toekomst onder controle te hebben. Er zal altijd enige afstand zijn tussen iemands dromen en de werkelijkheid die men onder ogen moet zien; dingen zijn nooit zoals iemand ze hebben wil, en die werkelijkheid onder ogen ziend, bereiken mensen nooit voldoening of tevredenheid. Sommige mensen zullen zelfs tot het uiterste gaan, grote inspanningen verrichten en grote offers brengen voor hun bestaanszekerheid en toekomst, in een poging hun lot te veranderen. Maar uiteindelijk kunnen zij dat niet, zelfs als zij hun dromen en verlangens in vervulling zien gaan door hun eigen harde werken. Hoe hard ze het ook proberen, ze zullen hun toegewezen bestemming nooit kunnen overstijgen. Ongeacht verschillen in capaciteit, IQ en wilskracht, voor het lot is iedereen gelijk, zonder onderscheid tussen groot en klein, hoog en laag, verheven en arm. Welk beroep iemand nastreeft, wat iemand doet om de kost te verdienen en hoeveel welvaart iemand bij elkaar spaart in het leven, wordt niet beslist door iemands ouders, talenten, inspanningen of ambities, maar is voorbestemd door de Schepper.

2. Je ouders verlaten en serieus je eigen rol gaan spelen in het theater van het leven

Als iemand de volwassenheid bereikt, is hij in staat zijn ouders te verlaten en voor zichzelf te beginnen en dit is het punt waarop hij daadwerkelijk zijn eigen rol begint te spelen, het punt waarop zijn levensmissie niet langer mistig is maar langzamerhand duidelijk wordt. In naam blijft iemand nog steeds nauw verbonden met zijn ouders, maar omdat zijn missie en de rol die hij speelt in het leven niets met zijn moeder en vader te maken hebben, breekt deze intieme relatie in werkelijkheid langzaam af, terwijl hij geleidelijk aan onafhankelijk wordt. Vanuit biologisch perspectief kunnen mensen niet anders dan onbewust nog steeds afhankelijk zijn van ouders, maar objectief gezien hebben ze, als ze eenmaal volwassen zijn, levens die geheel onafhankelijk zijn van hun ouders en zullen ze hun rollen onafhankelijk van hen invullen. Naast geboorte en opvoeding zijn de verantwoordelijkheden van de ouders in een kinderleven simpelweg om hem of haar van een formele omgeving om op te groeien te voorzien, want niets buiten de voorbestemming van de Schepper drukt een stempel op iemands lot. Wat voor soort toekomst iemand zal hebben heeft niemand onder controle; het is lang van tevoren voorbestemd. Zelfs iemands ouders kunnen iemands lot niet veranderen. Wat het lot betreft, iedereen is onafhankelijk, en iedereen heeft zijn of haar eigen lot. Dus iemands ouders kunnen nooit iemands lot afwenden, of zelfs maar de kleinste invloed uitoefenen op de rol die iemand in het leven heeft. Men zou kunnen zeggen dat de familie waarin iemand voorbestemd is geboren te worden en de omgeving waarin iemand opgroeit niets meer dan randvoorwaarden zijn voor iemand om zijn levensmissie te vervullen. Ze bepalen op geen enkele manier iemands levenslot of het soort voorbestemming waarin iemand zijn of haar missie vervult. Dus zullen ouders hun kind nooit kunnen helpen met het vervullen van die levensmissie. Familieleden kunnen iemand niet helpen zijn levensrol op zich te nemen. Hoe iemand zijn missie vervult en in welke leefomgeving iemand invulling geeft aan zijn levensrol zijn geheel bepaald door iemands levenslot. Met andere woorden, geen andere objectieve voorwaarden kunnen de door de Schepper voorbestemde missie van een persoon beïnvloeden. Alle mensen worden volwassen in hun eigen specifieke omgeving waarin ze opgroeien, om dan langzamerhand, stap voor stap, hun eigen levensweg te gaan, de door de Schepper voorbereide bestemmingen te vervullen en, onvrijwillig natuurlijk, op te gaan in de enorme zee van menselijkheid en daarin hun eigen positie in het leven aan te nemen. Daar zullen zij hun verantwoordelijkheden als geschapen wezens vervullen, omwille van de voorbestemming van de Schepper, omwille van Zijn soevereiniteit.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 125

Het huwelijk: het vierde kruispunt

Naarmate iemand ouder en volwassener wordt, wordt de afstand ten opzichte van zijn ouders en de omgeving waarin hij geboren en opgevoed is groter. In plaats daarvan begint hij richting te zoeken voor het leven en zijn eigen levensdoelen na te streven door een manier van leven die anders is dan die van zijn ouders. Gedurende deze tijd heeft iemand niet meer zijn ouders nodig, maar meer een partner met wie hij zijn leven kan doorbrengen: een levenspartner, een persoon met wiens lot iemand intiem verstrengeld is. Op deze manier is het huwelijk de eerste grote gebeurtenis die men tegenkomt volgend op onafhankelijkheid, het vierde kruispunt dat men moet passeren.

1. Niemand heeft een keuze met betrekking tot het huwelijk

Het huwelijk is een sleutelgebeurtenis in iemands leven; het is de tijd waarin iemand daadwerkelijk verschillende verantwoordelijkheden op zich neemt, langzamerhand verschillende soorten missies begint te vervullen. Mensen maken zich allemaal allerlei illusies over het huwelijk voordat ze het zelf meemaken, en al deze illusies zijn prachtig. Vrouwen stellen zich voor dat hun wederhelft de prins op het witte paard is, en mannen stellen zich voor dat ze Sneeuwwitje trouwen. Deze fantasieën geven aan dat iedereen bepaalde voorwaarden met eigen eisen en normen stelt aan het huwelijk. Mensen worden in deze kwade tijden telkens gebombardeerd met verwrongen boodschappen over het huwelijk, die zelfs nog meer aanvullende voorwaarden scheppen en mensen allerlei bagage en vreemde houdingen meegeven. Maar eenieder die het huwelijk heeft ervaren weet dat hoe goed je het ook begrijpt en wat je houding ten opzichte ervan ook is, het huwelijk niets te maken heeft met individuele keuze.

Men komt veel mensen tegen in z’n leven, maar weet nooit wie zijn huwelijkspartner zal worden. Ook al heeft iedereen eigen ideeën en persoonlijke standpunten over het onderwerp van het huwelijk, niemand kan voorzien wie uiteindelijk zijn of haar ware wederhelft zal worden en iemands eigen opvattingen zijn weinig waard. Nadat je de persoon die je leuk vindt hebt ontmoet, kun je die persoon nastreven; maar of hij of zij in je geïnteresseerd is of niet, of hij of zij je partner kan worden, is niet aan jou om te beslissen. Het object van jouw genegenheid is niet noodzakelijkerwijs de persoon met wie je je leven zal kunnen delen. Ondertussen wandelt iemand van wie je het nooit verwachtte stilletjes je leven binnen en wordt je partner, wordt het belangrijkste onderdeel in je lot, je wederhelft, met wie je lot onlosmakelijk verbonden is. En zo is elk huwelijk anders, ook al zijn er miljoenen huwelijken in de wereld: hoeveel huwelijken zijn onbevredigend, hoeveel zijn er gelukkig; hoeveel omspannen oost en west, hoeveel noord en zuid; hoeveel zijn perfecte matches, hoeveel zijn gelijkwaardig; hoeveel zijn gelukkig en harmonieus, hoeveel pijnlijk en verdrietig; hoeveel zijn jaloersmakend, hoeveel zijn onbegrepen en met gefronste wenkbrauwen bezien; hoeveel zijn vervuld met blijdschap, hoeveel met tranen doordrenkt en veroorzaken wanhoop … In deze ontelbare huwelijken onthullen mensen loyaliteit en een levenslange toewijding aan het huwelijk, of liefde, verbondenheid en onafscheidelijkheid. Of ze nemen afstand en tonen onbegrip, of ze zijn ontrouw of worden zelfs haatdragend. Of het huwelijk zelf nu vreugde of pijn brengt, ieders missie in het huwelijk is voorbestemd door de Schepper en is onveranderlijk; eenieder moet deze vervullen. Het individuele lot achter elk huwelijk is onveranderlijk; het was al lang van tevoren bepaald door de Schepper.

2. Het huwelijk komt voort uit het lot van twee partners

Het huwelijk is een belangrijk kruispunt in het leven van een persoon. Het is het product van iemands lot en een cruciale schakel in iemands lot; het is niet gebaseerd op iemands individuele wil of voorkeuren en niet beïnvloed door enige externe factoren, maar volledig bepaald door het lot van de twee partijen, door de regelingen van de Schepper en de vooraf bepaalde lotsbestemming van het paar. Oppervlakkig gezien is het doel van het huwelijk het voortbestaan van het menselijke ras, maar in werkelijkheid is het huwelijk niets anders dan een ritueel dat iemand ondergaat in de loop van het vervullen van zijn missie. De rollen die mensen spelen in het huwelijk zijn niet slechts die van het opvoeden van de volgende generatie; het zijn verschillende rollen die iemand aanneemt en de missies die iemand moet vervullen gedurende het onderhouden van een huwelijk. Omdat iemands geboorte de verandering van mensen, gebeurtenissen en dingen om die persoon heen beïnvloedt, is het onvermijdelijk dat iemands huwelijk deze ook beïnvloedt en bovendien, ze op verschillende manieren transformeert.

Als iemand onafhankelijk wordt, begint zijn eigen levensreis, die stap voor stap naar mensen, gebeurtenissen en dingen die met iemands huwelijk te maken hebben, toe leidt. Tegelijkertijd nadert de andere persoon die bij dat huwelijk hoort stap voor stap diezelfde mensen, gebeurtenissen en dingen. Onder de soevereiniteit van de Schepper, zullen twee niet-verwante mensen, die een verbonden lot delen, geleidelijk het huwelijk binnengaan en op wonderbaarlijke wijze een familie vormen, “twee sprinkhanen die zich vastklampen aan hetzelfde sprietje”. Dus als iemand het huwelijk binnengaat, zal zijn levensweg die van zijn wederhelft raken en beïnvloeden, en op dezelfde manier zal de levensweg van iemands partner zijn levenslot beïnvloeden en raken. Met andere woorden, het menselijk lot is verbonden met dat van andere mensen en niemand kan zijn of haar levensmissie of rol onafhankelijk van anderen vervullen. Iemands geboorte heeft invloed op een enorme keten van relaties; opgroeien heeft ook betrekking op een complexe keten van relaties. Op dezelfde manier is het onvermijdelijk dat een huwelijk bestaat en voortduurt in een immens en complex web van menselijke verbindingen, dat ieder lid erin betrekt en het lot van eenieder die er onderdeel van uitmaakt, beïnvloedt. Een huwelijk is niet het product van de families van beide partijen, of de omstandigheden waarin ze opgroeiden, hun uiterlijk, hun leeftijd, hun kwaliteiten, hun talenten of andere factoren; echter, het komt voort uit een gedeelde missie en een gemeenschappelijk lot. Dit is de oorsprong van het huwelijk, een product van het menselijk lot door de Schepper georkestreerd en geregeld.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 126

Nageslacht: Het vijfde kruispunt

Nadat iemand getrouwd is, begint hij de volgende generatie te vormen. Iemand heeft niets te zeggen over hoeveel en wat voor soort kinderen hij krijgt; ook dit is bepaald door iemands lot, voorbestemd door de Schepper. Dit is het vijfde kruispunt dat iemand moet passeren.

Als iemand geboren is om de rol van het kind van een ander te vervullen, dan voedt iemand de volgende generatie op om de rol van iemands ouder te vervullen. Deze rolverandering zorgt ervoor dat iemand verschillende levensfases vanuit verschillende perspectieven meemaakt. Het geeft iemand ook een verscheiden serie levenservaringen, waarin hij de soevereiniteit van de Schepper leert kennen, evenals het feit dat niemand de voorbestemming van de Schepper kan overschrijden of veranderen.

1. Wat er met iemands kroost gebeurt, heeft hij niet in de hand

Geboorte, opgroeien, trouwen, allemaal leveren ze hun eigen vorm van teleurstelling op, in verschillende gradaties. Sommige mensen zijn ontevreden met hun gezinnen of hun fysieke uiterlijkheden; sommigen vinden hun ouders niet aardig; sommigen zijn verbitterd, of hebben af te rekenen met de omgeving waarin ze opgroeiden. En van al deze teleurstellingen is voor de meeste mensen het huwelijk datgene wat het meest onbevredigend is. Hoe teleurgesteld iemand ook is over zijn geboorte, zijn opgroeien of zijn huwelijk, iedereen die dit alles heeft meegemaakt, weet dat iemand niet kan kiezen waar en wanneer iemand geboren was, hoe iemand eruitziet, wie zijn ouders zijn en wie zijn partner is. Iemand moet simpelweg de Hemelse wil accepteren. Maar wanneer voor mensen de tijd aanbreekt om de volgende generatie op te voeden, zullen ze al hun ongerealiseerde verlangens uit de eerste helft van hun leven op hun nakomelingen projecteren, in de hoop dat hun kroost alle teleurstellingen die zij zelf ervaren hebben in de eerste helft van hun leven zal goedmaken. Dus geven mensen zich over aan allerlei fantasieën over hun kinderen: dat hun dochters oogverblindende schoonheden zullen worden, hun zonen elegante heren; dat hun dochters gemanierd en getalenteerd zullen zijn, en hun zonen briljante studenten en topsporters; dat hun dochters zachtaardig, deugdzaam en verstandig, en hun zonen intelligent, capabel en gevoelig zullen zijn. Ze hopen dat zij, of het nu zonen of dochters betreft, hun ouders respecteren, attent zijn tegenover hun ouders, en dat zij bij allen geliefd zijn en door iedereen geprezen worden … Op dat punt ontstaat er nieuwe hoop voor het leven en worden er nieuwe passies aangewakkerd in de harten van de mensen. Mensen weten dat ze machteloos en zonder hoop zijn in dit leven, dat ze niet nog een kans krijgen, geen nieuwe hoop krijgen zich van anderen te onderscheiden en dat ze geen andere keuze hebben dan hun lot te accepteren. En daarom projecteren ze al hun hoop, hun ongerealiseerde verlangens en idealen op de volgende generatie, in de hoop dat hun kroost hen kan helpen hun dromen waar te maken en hun verlangens te realiseren; dat hun dochters en zonen de familienaam eer aandoen en belangrijk, rijk of beroemd zullen worden. Kortom, ze willen zien, dat hun kinderen baden in een weelde van geluk. De plannen en fantasieën van mensen zijn volmaakt; weten ze niet dat het aantal kinderen dat ze zullen krijgen, het uiterlijk van hun kinderen, mogelijkheden enzovoorts niet aan hen is, dat ze het lot van hun kinderen helemaal niet in de hand hebben? Mensen zijn geen meesters over hun eigen lot, maar ze hopen wel het lot van de jongere generatie te veranderen; ze hebben geen macht om aan hun eigen lot te ontsnappen, en toch proberen ze dat van hun zonen en dochters in de hand te houden. Zijn ze zichzelf niet aan het overschatten? Is het geen menselijke dommigheid en onwetendheid? Mensen hebben alles over voor hun kroost, maar het aantal kinderen dat iemand heeft en hoe ze zijn, voldoet uiteindelijk nooit aan zijn plannen en verlangens. Sommige mensen zijn straatarm, maar krijgen veel kinderen; sommige mensen zijn rijk, maar hebben geen kind. Sommigen willen een dochter, maar hun wens wordt niet ingewilligd; sommigen willen een zoon, maar zijn niet in staat een mannelijk kind voort te brengen. Voor sommigen zijn kinderen een zegen, voor anderen een vloek. Sommige koppels zijn pienter, maar krijgen kinderen die traag van begrip zijn; sommige ouders zijn vlijtig en eerlijk, maar de kinderen die ze opvoeden zijn lui. Sommige ouders zijn aardig en oprecht, maar krijgen kinderen die listig en venijnig blijken te zijn. Sommige ouders hebben een gezond verstand en lichaam, maar krijgen gehandicapte kinderen. Sommige ouders zijn gewoontjes en niet succesvol, maar krijgen kinderen die buitengewone dingen bereiken. Sommige ouders zijn van lage komaf, maar hebben toch kinderen die het hoogste niveau bereiken. …

2. Mensen krijgen een nieuw begrip van het lot na het opvoeden van de volgende generatie

De meeste mensen die trouwen, doen dat rond hun dertigste en op dat moment van het leven heeft iemand nog geen begrip van het lot van de mens. Maar als mensen aan de opvoeding van hun kinderen beginnen, zien ze terwijl hun kroost opgroeit hoe de nieuwe generatie het leven en al die ervaringen van de vorige generatie herhaalt, zien ze hun eigen verleden in hen gereflecteerd en realiseren ze zich dat de weg die de jongere generatie bewandelt, net als die van hen, niet gepland en gekozen kan worden. Geconfronteerd met dit feit hebben ze geen andere keuze dan toe te geven dat ieders lot voorbestemd is. Zonder het echt in de gaten te hebben, zetten ze langzamerhand hun verlangens opzij, de passies in hun harten vloeien weg en sterven uit … Tijdens deze periode heeft iemand de belangrijke mijlpalen in zijn leven grotendeels al bereikt en heeft iemand een nieuw begrip van leven verkregen, zichzelf een nieuwe houding aangemeten. Wat kan iemand van deze leeftijd van de toekomst verwachten en welke vooruitzichten heeft zo iemand om naar uit te zien? Welke vijftigjarige vrouw droomt nog van de prins op het witte paard? En welke vijftigjarige man zoekt nog zijn Sneeuwwitje? Welke vrouw van middelbare leeftijd hoopt nog van een lelijk eendje te veranderen in een zwaan? Zijn de meeste oudere mannen nog net zo gericht op het maken van carrière als jonge mannen? Opgeteld, los van man of vrouw zijn, iemand die deze leeftijd heeft bereikt, heeft waarschijnlijk een redelijk rationele, praktische houding ten opzichte van huwelijk, gezin en kinderen. Zo iemand heeft in essentie geen keuzes meer, geen drang het lot uit te dagen. Wat de menselijke ervaring betreft, als je die leeftijd hebt bereikt, ontwikkel je vanzelfsprekend de houding van: “Je moet je lot accepteren, je kinderen ervaren hun eigen geluk; het lot van de mens is door de Hemel bevolen.” De meeste mensen die de waarheid niet begrijpen nadat ze al die wisselvalligheden, frustraties en ontberingen van deze wereld hebben doorstaan, zullen hun inzichten in het menselijke leven samenvatten met vier woorden: “Zo is het lot!” Ook al omvat deze zin de conclusie en het besef van wereldlijke mensen over het menselijke lot, ook al drukt het de menselijke hulpeloosheid uit en kun je het doordringend en precies noemen, het betekent nog geenszins dat deze mensen de soevereiniteit van de Schepper begrijpen en het is op geen enkele manier een vervanging voor het bezitten van kennis over het gezag van de Schepper.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 127

Geloof in het lot is geen vervanging voor kennis over de soevereiniteit van de Schepper

Is er, na zoveel jaren volger te zijn geweest van God, een wezenlijk verschil tussen wat jullie van het lot weten en wat wereldlijke mensen weten? Hebben jullie de voorbestemming van de Schepper echt begrepen, en echt de soevereiniteit van de Schepper leren kennen? Sommige mensen hebben een diepzinnig en wezenlijk begrip van de zin “Zo is het lot”, maar geloven niet zelfs maar een klein beetje in Gods soevereiniteit, geloven niet dat het lot van de mens geregeld en georkestreerd wordt door God, en zijn niet bereid zich te onderwerpen aan Gods soevereiniteit. Die mensen zijn als een losgeslagen bootje, heen en weer geslingerd door de golven, met de stroming meedrijvend; ze hebben geen andere keuze dan passief af te wachten en zich bij het lot neer te leggen. Maar ze erkennen niet dat het lot van de mens ondergeschikt is aan Gods soevereiniteit; op eigen initiatief leren ze niet Gods soevereiniteit kennen, om zo kennis te verkrijgen van Gods gezag, zich te onderwerpen aan Gods orkestraties en regelingen, zich niet langer verzetten tegen het lot en onder Gods voorzienigheid, bescherming en leiding te leven. Met andere woorden, het lot accepteren is niet gelijk aan het zich onderwerpen aan Gods soevereiniteit. Geloof in het lot betekent niet dat men Gods soevereiniteit accepteert, erkent en kent. Geloof in het lot is slechts erkenning van dit feit en het fenomeen eromheen, wat iets anders is dan weten hoe de Schepper het lot van de mens regeert, iets anders dan erkennen dat de Schepper de heersende bron is van het lot van alle dingen en zeker iets anders dan het zich onderwerpen aan Gods orkestraties en regelingen van het lot van de mens. Als iemand alleen maar gelooft in het lot – er zelfs diepe gevoelens over koestert – maar daardoor niet in staat is de soevereiniteit van de Schepper over het lot van de mensheid te kennen, erkennen, zich eraan te onderwerpen en het te accepteren, dan zal zijn of haar leven evengoed tragisch zijn, een doelloos, leeg bestaan. Hij of zij zal dan nog steeds niet onderworpen kunnen worden aan de heerschappij van de Schepper, om een geschapen mens te worden in de meest ware zin van het woord en de goedkeuring van de Schepper te verkrijgen. Iemand die echt de soevereiniteit van de Schepper kent en ervaart, zou in een actieve, niet in een passieve, hulpeloze staat moeten zijn. Naast de acceptatie dat alles door het lot bepaald is, zou hij of zij een precieze definitie van het leven en het lot moeten bezitten: dat ieder leven onderworpen is aan Gods soevereiniteit. Als iemand terugkijkt op de weg die hij heeft bewandeld, als iemand herinneringen ophaalt over elke fase van zijn levensreis, of zijn pad nu moeizaam of soepel was, dan ziet iemand dat God hem bij elke stap op zijn pad begeleidde, dat Hij iemands pad aan het uitstippelen was. Gods minutieuze regelingen, zijn zorgzame planning waren het die iemand zonder het te weten naar vandaag hebben geleid. Om Gods soevereiniteit te kunnen accepteren, om Zijn verlossing te ontvangen – wat een groot geluk is dat! Als iemands houding tegenover het lot passief is, dan bewijst dit dat hij of zij zich tegen alles wat God voor hem of haar geregeld heeft verzet, dat hij of zij geen onderdanige houding aanneemt. Als iemands houding tegenover Gods soevereiniteit over het lot van de mens actief is en als iemand dan terugkijkt op zijn levensweg, als iemand daadwerkelijk vat krijgt op Gods soevereiniteit, zal iemand op een eerlijker manier verlangen zich te onderwerpen aan alles wat God geregeld heeft, zal iemand meer van die vastberadenheid en zelfverzekerdheid hebben om God zijn lot te laten regelen, om te stoppen met zijn opstandigheid tegen God. Want als iemand het lot niet begrijpt, als iemand Gods soevereiniteit niet begrijpt, als iemand moedwillig voor zich uit tast, aarzelend en wankelend door de mist, ziet hij dat de levensreis te moeilijk is, te hartverscheurend. Dus als mensen Gods soevereiniteit over het lot van de mens erkennen, kiezen de slimmen onder hen ervoor het te kennen en te accepteren, vaarwel te zeggen tegen de pijnlijke dagen toen ze eigenhandig een goed leven poogden op te bouwen, in plaats van te blijven vechten tegen het lot en hun zogenaamde levensdoelen op hun eigen manier na te streven. Als iemand geen God heeft, als hij Hem niet kan zien, als iemand Gods soevereiniteit niet duidelijk kan herkennen, dan is elke dag betekenisloos, waardeloos, ellendig. Waar iemand ook is, wat zijn werk ook is, zijn middelen van bestaan en het nastreven van zijn doelen brengen hem niets dan eindeloos hartzeer en uitzichtloos lijden, zo erg dat hij het niet verdragen kan om terug te kijken. Alleen als iemand de soevereiniteit van de Schepper accepteert, zich onderwerpt aan Zijn orkestraties en bepalingen en een waar mensenleven zoekt, zal iemand langzamerhand bevrijd worden van alle hartzeer en lijden en alle leegte van het leven van zich afschudden.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 128

Alleen diegenen die zich onderwerpen aan de soevereiniteit van de Schepper kunnen ware vrijheid bereiken

Omdat mensen Gods regelingen en Gods soevereiniteit niet erkennen, worden ze altijd geconfronteerd met het lot, tegendraads, met een opstandige houding. Ze willen altijd Gods gezag en soevereiniteit en de dingen die het lot voor hen in petto heeft, van zich afschudden tevergeefs hopend hun huidige omstandigheden en hun lot te veranderen. Maar ze kunnen nooit slagen; ze worden telkens weer gehinderd. Deze strijd, die zich diep in iemands ziel afspeelt, is pijnlijk; de pijn is onvergetelijk; en al die tijd verspilt diegene zijn leven. Wat is de oorzaak van deze pijn? Is het vanwege Gods soevereiniteit, of omdat iemand ongelukkig is geboren? Uiteraard is dat allebei niet waar. Uiteindelijk heeft dat te maken met de wegen die mensen bewandelen, met de manier waarop ze kiezen hun leven te leven. Sommige mensen hebben zich deze dingen misschien niet gerealiseerd. Maar als je echt weet, als je echt gaat inzien dat God soevereiniteit heeft over het menselijk lot, als je echt gaat begrijpen dat alles wat God voor je gepland en besloten heeft een groot voordeel is, een geweldige bescherming is, dan voel je je pijn geleidelijk aan lichter worden en wordt je hele persoon ontspannen, vrij, bevrijd. Te oordelen naar de staat waarin de meeste mensen verkeren, kunnen ze objectief gezien niet echt grip krijgen op de praktische waarde en betekenis van de soevereiniteit van de Schepper over het lot van de mens, hoewel ze op een subjectief niveau niet willen blijven leven zoals voorheen, en hoewel ze verlichting van hun pijn willen. Ze kunnen de soevereiniteit van de Schepper niet echt herkennen en zich eraan onderwerpen, laat staan weten hoe ze de orkestraties en regelingen van de Schepper moeten zoeken en accepteren. Dus als mensen niet echt kunnen erkennen dat de Schepper de soevereiniteit heeft over het lot van de mens en over alle dingen van de mens, als ze zich niet echt kunnen onderwerpen aan de heerschappij van de Schepper, dan zal het moeilijk voor hen zijn om niet te worden gedreven en gekluisterd door het idee dat ‘iemand zijn lot in eigen handen heeft’, zal het moeilijk voor hen zijn om de pijn kwijt te raken van hun intense strijd tegen het lot en het gezag van de Schepper. Het is overbodig te zeggen dat het dan ook moeilijk zal zijn om echt bevrijd te worden en vrij, om mensen te worden die God aanbidden. Er is een heel eenvoudige manier voor iemand om zich zelf uit deze staat te bevrijden: door afscheid te nemen van zijn vroegere manier van leven, van zijn vorige doelen in het leven, door zijn vorige levensstijl, levensvisie, bezigheden, verlangens en idealen samen te vatten en te analyseren en ze daarna te vergelijken met Gods wil en eisen voor de mens, en te zien of één daarvan in overeenstemming is met Gods wil en eisen, of één daarvan de juiste waarden van het leven oplevert, komt iemand tot een groter begrip van de waarheid en wordt het mogelijk voor iemand om te leven met menselijkheid en volgens de menselijke gelijkenis. Als je de verschillende levensdoelen die mensen nastreven en hun verschillende manieren van leven herhaaldelijk onderzoekt en zorgvuldig ontleedt, zul je merken dat geen daarvan past bij de oorspronkelijke intentie van de Schepper toen Hij de mensheid schiep. Ze trekken allemaal de mensen weg van de soevereiniteit en zorg van de Schepper; het zijn allemaal valkuilen die ervoor zorgen dat de mensheid verloedert en die hen naar de hel leiden. Nadat je dit hebt onderkend, is het jouw taak om je oude kijk op het leven opzij te zetten, ver van de verschillende valkuilen vandaan te blijven. Laat God de leiding nemen over je leven en regelingen treffen voor jou. Probeer je alleen maar te onderwerpen aan Gods orkestraties en leiding, geen keus te hebben en iemand te worden die God aanbidt. Dit klinkt eenvoudig, maar is lastig om te doen. Sommige mensen kunnen de pijn verdragen, anderen niet. Sommigen zijn bereid hieraan te voldoen, anderen niet. Degenen die niet bereid zijn, ontbreekt het aan de wens en het verlangen om dit te doen. Ze zijn zich duidelijk bewust van Gods soevereiniteit, weten heel goed dat het God is die plannen maakt en het lot van de mens regelt, en toch komen ze in opstand en stribbelen ze tegen, toch hebben ze zich er nog steeds niet mee verzoend hun lot in Gods hand te leggen en zich te onderwerpen aan Gods soevereiniteit. Bovendien hebben ze een hekel aan Gods orkestraties en regelingen. Er zullen dus altijd mensen zijn die willen zien waar ze zelf toe in staat zijn; ze willen hun lot met hun eigen twee handen veranderen of geluk op eigen kracht bereiken, om te zien of ze de grenzen van Gods gezag kunnen overschrijden en boven Gods soevereiniteit kunnen uitstijgen. Het verdriet van de mens is niet dat de mens een gelukkig leven zoekt, niet dat hij roem en rijkdom najaagt of tegen zijn eigen lot worstelt door de mist, maar dat nadat hij het bestaan van de Schepper heeft gezien, nadat hij heeft geleerd dat de Schepper soevereiniteit heeft over het menselijk lot, hij er nog steeds niet in slaagt zich beter te gedragen, zijn voeten niet uit de drek kan halen, maar zijn hart verhardt en zijn fouten blijft maken. Hij wil liever in de modder blijven liggen, koppig tegen de soevereiniteit van de Schepper strijden, zich er tot aan het bittere einde tegen verzetten, zonder het geringste berouw, en pas als hij tot bloedens toe beschadigd is, besluit hij eindelijk op te geven en terug te keren. Dit is echt menselijk verdriet. Daarom zeg ik, degenen die ervoor kiezen om zich te onderwerpen zijn wijs en degenen die ervoor kiezen om te ontsnappen zijn koppig.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 129

De dood: het zesde kruispunt

Na zoveel drukte, zoveel frustraties en teleurstellingen, na zoveel vreugde en verdriet en ups en downs, na zoveel onvergetelijke jaren, na keer op keer het bekijken van de seizoenen, passeert men zonder het te merken de belangrijke mijlpalen in het leven, en voor men het doorheeft, zijn zijn laatste dagen geteld. De sporen van de tijd tekenen iemands hele lichaam: men kan niet langer rechtop staan, het donkere haar op iemands hoofd wordt wit. Heldere, schitterende ogen worden schemerig en wazig en de soepele, zachte huid wordt gerimpeld en gevlekt. Het gehoor verzwakt, de tanden gaan loszitten en vallen uit, de reacties vertragen, de bewegingen zijn trager. … Op dit punt heeft iemand volledig afscheid genomen van de gepassioneerde jaren van zijn jeugd en is de schemering van zijn leven ingegaan: ouderdom. Vervolgens zal men de dood onder ogen zien, het laatste kruispunt in een mensenleven.

1. Alleen de Schepper heeft de macht over leven en dood van de mens

Als iemands geboorte door zijn vorige leven was voorbestemd, dan markeert zijn dood het einde van dat lot. Als iemands geboorte het begin is van zijn zending in dit leven, dan markeert zijn dood het einde van die zending. Aangezien de Schepper voor de geboorte van een mens een vaste reeks omstandigheden heeft bepaald, spreekt het voor zich dat Hij ook een vaste reeks omstandigheden voor de dood heeft geregeld. Met andere woorden, niemand wordt toevallig geboren, niemand sterft onverwacht en zowel geboorte als dood zijn noodzakelijkerwijs verbonden met iemands vorige en huidige leven. De omstandigheden van de geboorte en de dood worden beide vooraf bepaald door de Schepper; dit is de bestemming van de mens, zijn lot. Net zo goed als veel over de geboorte kan worden gezegd, zal de dood van ieder mens plaatsvinden onder een andere reeks speciale omstandigheden. Vandaar het verschil in levensduur tussen mensen en het verschil in manieren en tijden van doodgaan. Sommige mensen zijn sterk en gezond en toch sterven ze vroeg; anderen zijn zwak en ziekelijk, maar bereiken een hoge leeftijd en sterven vredig. Sommigen overlijden door onnatuurlijke oorzaken en anderen door natuurlijke. Sommigen eindigen hun leven ver van huis, anderen sluiten hun ogen voor de laatste keer met hun geliefden aan hun zijde. Sommige mensen sterven in de lucht, andere onder de aarde. Sommige zinken onder het water, anderen laten het leven tijdens rampen. Sommigen sterven ’s ochtends, anderen ’s nachts. ... Iedereen wil een roemruchte geboorte, een briljant leven en een glorieuze dood, maar niemand kan boven zijn eigen lot staan, niemand kan ontsnappen aan de soevereiniteit van de Schepper. Dit is het menselijke lot. De mens kan allerlei plannen voor zijn toekomst maken, maar niemand kan de manier en de tijd van zijn geboorte en van zijn vertrek van de wereld plannen. Hoewel mensen hun best doen om de komst van de dood te voorkomen en te weerstaan, trekt de dood hen toch, zonder dat ze het weten, stilaan dichterbij. Niemand weet wanneer hij zal gaan of hoe hij dat zal doen, laat staan waar dat zal gebeuren. Het is duidelijk dat het niet de mens is die de macht van leven en dood in handen heeft, niet een bepaald wezen in de natuurlijke wereld, maar de Schepper, wiens gezag uniek is. Het leven en de dood van de mens zijn niet het product van een of andere natuurwet, maar het gevolg van de soevereiniteit van het gezag van de Schepper.

2. Iemand die de soevereiniteit van de Schepper niet kent, zal worden achtervolgd door de angst voor de dood

Als iemand ouder wordt, is de uitdaging waar hij voor staat niet het onderhouden van een gezin of het bereiken van zijn grootse ambities in het leven, maar hoe hij afscheid kan nemen van zijn leven, hoe hij het einde van zijn leven kan bereiken, hoe hij een punt kan zetten aan het einde van zijn bestaan. Hoewel het er aan de oppervlakte op lijkt dat mensen weinig aandacht besteden aan de dood, kan niemand ontkomen aan het onderwerp te bestuderen, want niemand weet of er een andere wereld aan de andere kant van de dood ligt, een wereld die mensen niet kunnen waarnemen of voelen, een waar ze niets over weten. Dit maakt mensen bang om de dood onder ogen te zien, bang om er oog in oog mee te staan zoals ze zouden moeten en in plaats daarvan doen ze hun best om het onderwerp te vermijden. En zo vervult het iedereen met angst voor de dood, legt het een sluier van mysterie over dit onvermijdelijke levensfeit en werpt het een hardnekkige schaduw over ieders hart.

Als iemand voelt dat zijn lichaam achteruitgaat, als hij voelt dat hij dichter bij de dood komt, dan voelt hij een vage vrees, een niet uit te drukken angst. Angst voor de dood maakt dat iemand zich steeds eenzamer en hulpelozer voelt en op dat moment vraagt hij zich af: Waar komt de mens vandaan? Waar gaat men naartoe? Is dit de manier waarop de mens gaat sterven, terwijl zijn leven aan hem voorbij is gegaan? Is dit de periode die het einde van het leven van de mens markeert? Wat is uiteindelijk de zin van het leven? Wat is het leven waard, tenslotte? Gaat het over roem en rijkdom? Gaat het om het grootbrengen van een gezin? ... Ongeacht of men heeft nagedacht over deze specifieke vragen, ongeacht hoe diep men de dood vreest, in de diepten van ieders hart is er altijd een verlangen om de mysteries te onderzoeken, een gevoel van onbegrip over het leven en, daarmee vermengd, sentimentaliteit over de wereld, een terughoudendheid om te vertrekken. Misschien kan niemand duidelijk verwoorden waar de mens bang voor is, wat de mens wil onderzoeken, waar hij sentimenteel over is en wat hij moeilijk vindt achter te laten ...

Omdat ze bang zijn voor de dood, maken mensen zich veel te veel zorgen; omdat ze bang zijn voor de dood, is er zoveel dat ze niet kunnen loslaten. Als ze op het punt staan te sterven, maken sommige mensen zich druk over dit en dat; ze maken zich druk over hun kinderen, hun dierbaren, hun rijkdom, alsof ze door zich zorgen te maken het lijden en de angst die de dood met zich meebrengt kunnen uitwissen; alsof ze door een soort intimiteit met de levenden te behouden, kunnen ontsnappen aan de hulpeloosheid en eenzaamheid die met de dood gepaard gaan. In het diepst van het menselijk hart ligt een ingebouwde angst, een angst om losgekoppeld te worden van de dierbaren, om nooit meer naar de blauwe hemel te kijken, om nooit meer naar de materiële wereld te kijken. Een eenzame ziel, gewend aan het gezelschap van geliefden, is terughoudend in het loslaten van zijn houvast en vertrekt, helemaal alleen, naar een onbekende, ongewisse wereld.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 130

Een leven vol zoeken naar roem en fortuin zal iemand duur komen te staan als hij voor de dood staat

Een eenzame ziel die met niets begon, verkrijgt vanwege de soevereiniteit en voorbestemming van de Schepper, ouders en een gezin, verkrijgt de kans om lid te worden van het menselijk ras, de kans om het menselijk leven te ervaren en de wereld te zien. Hij verkrijgt ook de kans om de soevereiniteit van de Schepper te ervaren, om de wonderbaarlijkheid van de schepping door de Schepper te leren kennen en vooral om het gezag van de Schepper te kennen en zich eraan te onderwerpen. Maar de meeste mensen grijpen deze zeldzame en vluchtige kans niet werkelijk met beide handen aan. Iemand put de energie van zijn leven uit door tegen het lot te vechten, brengt alle tijd door met proberen het gezin te voeden en wordt heen en weer geslingerd tussen rijkdom en status. Familie, geld en roem zijn de dingen die mensen koesteren; zij beschouwen deze als de meest waardevolle dingen in het leven. Alle mensen klagen over hun lot, maar toch verdringen ze de vragen die het belangrijkst zijn om te onderzoeken en te begrijpen: waarom de mens leeft, hoe de mens zou moeten leven, wat de waarde en betekenis van het leven is. Hun leven lang, hoeveel jaren dat ook mogen zijn, rennen ze maar rond om roem en rijkdom te zoeken, tot hun jeugd is gevlucht, tot ze grijs en gerimpeld worden, tot ze inzien dat roem en rijkdom iemands afglijden naar seniliteit niet kunnen stoppen, dat geld de leegte van het hart niet kan vullen, tot ze begrijpen dat niemand is vrijgesteld van de wet van geboorte, veroudering, ziekte en dood, dat niemand kan ontsnappen aan wat het lot voor ons in petto heeft. Alleen als ze worden gedwongen om het laatste moment van het leven onder ogen te zien, begrijpen ze echt dat zelfs als iemand miljoenen aan eigendommen bezit, zelfs als iemand bevoorrecht is en een hoge rang heeft, hij toch niet kan ontsnappen aan de dood. Elk persoon zal terugkeren naar zijn of haar oorspronkelijke positie: een eenzame ziel, met niets op zijn naam. Als iemand ouders heeft, gelooft hij dat zijn ouders alles zijn; als iemand onroerend goed heeft, denkt hij dat geld zijn steunpilaar is, dat dit het middel is waar hij van leeft; als mensen een status hebben, houden ze zich er stevig aan vast en zouden ze hun leven ervoor in gevaar brengen. Pas wanneer mensen op het punt staan deze wereld los te laten, realiseren ze zich dat de dingen die ze in hun leven hebben nagestreefd niets anders zijn dan vluchtige wolken, waarvan ze niets kunnen vasthouden, waarvan ze niets kunnen meenemen, die hen niet kunnen vrijstellen van de dood, waarvan niets kan zorgen voor gezelschap of troost voor een eenzame ziel op haar weg terug; en bovendien dat niets van die dingen een persoon redding kan geven, hem toestaan de dood te ontstijgen. Roem en fortuin geven winst in de materiële wereld, ze geven tijdelijke tevredenheid, passief plezier, een vals gevoel van gemak en zorgen ervoor dat iemand zijn weg kwijtraakt. En dus, terwijl ze zich een weg banen in de uitgestrekte zee van de mensheid, hunkeren naar vrede, troost en rust in hun hart, worden mensen steeds weer door de golven meegenomen. Wanneer mensen de vragen nog moeten uitdiepen die het meest cruciaal zijn om te begrijpen – waar ze vandaan komen, waarom ze leven, waar ze heen gaan, enzovoort, worden ze door roem en rijkdom verleid, misleid en beheerst, onherroepelijk verloren. De tijd vliegt, jaren gaan voorbij in een oogwenk. Voordat men het zich realiseert, heeft men afscheid genomen van de beste jaren van zijn leven. Wanneer iemand bijna de wereld verlaat, komt iemand tot het geleidelijke besef dat alles in de wereld wegdrijft, dat hij niet langer kan vasthouden aan de dingen die hij bezat; dan voelt hij echt dat hij nog helemaal niets bezit, zoals een huilend kind dat zojuist op de wereld is gezet. Op dit punt wordt iemand gedwongen om na te denken over wat hij in het leven heeft gedaan, wat in-leven-zijn waard is, wat het betekent, waarom hij in de wereld is gekomen; en op dit punt wil iemand steeds meer weten of er echt een volgend leven is, of de Hemel echt bestaat, of er echt vergelding is … Hoe dichter men bij de dood komt, hoe meer iemand wil begrijpen waar het leven werkelijk over gaat; hoe dichter men bij de dood komt, hoe meer het hart leeg lijkt; hoe dichter iemand bij de dood komt, hoe machtelozer hij zich voelt. En dus wordt de angst voor de dood met de dag groter. Er zijn twee redenen waarom mensen zich zo gedragen als ze de dood naderen: ten eerste staan ze op het punt de roem en rijkdom waarvan hun leven heeft afgehangen te verliezen, staan ze op het punt alles wat zichtbaar is in de wereld achter te laten. Ten tweede staan ze op het punt om, helemaal alleen, een onbekende wereld binnen te treden, een mysterieus, onbekend rijk die ze niet durven betreden, waar ze geen geliefden hebben en geen middelen om op te steunen. Om deze twee redenen voelt iedereen die met de dood wordt geconfronteerd zich ongemakkelijk, ervaart iedereen paniek en een gevoel van hulpeloosheid zoals hij nog nooit eerder heeft gekend. Pas als mensen dit punt daadwerkelijk bereiken, beseffen ze dat het eerste wat iemand moet begrijpen als hij voet zet op deze aarde, is waar mensen vandaan komen, waarom mensen leven, wie het menselijk lot dicteert, wie voorziet in en soevereiniteit heeft over het menselijk bestaan. Deze kennis is het ware middel waar hij van leeft, de essentiële basis voor het menselijk overleven. Niet het leren hoe iemand zijn gezin onderhoudt of hoe hij roem en rijkdom bereikt, niet het leren hoe zich te onderscheiden in de menigte of hoe een welvarender leven te leiden en nog veel minder het leren hoe uit te blinken en met succes te concurreren met anderen. Hoewel de verschillende overlevingstechnieken die mensen in hun leven onder de knie proberen te krijgen een overvloed aan materiële veiligheid kunnen bieden, brengen ze nooit echte vrede en troost in iemands hart, maar in plaats daarvan zorgen ze ervoor dat mensen voortdurend hun richting verliezen, moeite hebben zichzelf te controleren, elke kans missen om de zin van het leven te leren; deze voortbestaan vaardigheden creëren een onderstroom van bezorgdheid over hoe ze de dood op de juiste manier het hoofd moeten bieden. Op deze manier zijn levens van mensen geruïneerd. De Schepper behandelt iedereen op een eerlijke manier en geeft iedereen een leven lang kansen om Zijn soevereiniteit te ervaren en te leren kennen, maar het is pas wanneer de dood nadert, wanneer het spook van de dood boven iemand hangt, dat men het licht begint te zien – en dan is het te laat.

Mensen spenderen hun leven op jacht naar geld en roem; ze grijpen zich vast aan deze strohalmen en denken dat deze hun enige middelen van bestaan zijn, alsof ze door het hebben van deze zaken kunnen doorleven en zich bevrijden van de dood. Maar pas als ze dicht bij het sterven zijn, realiseren ze zich hoe ver deze dingen van hen af liggen, hoe zwak ze zijn als de dood hen aankijkt, hoe gemakkelijk ze verpulveren, hoe eenzaam en hulpeloos ze zijn, zonder een plek om naartoe te gaan. Ze beseffen dat het leven niet met geld of roem kan worden gekocht, dat het niet uitmaakt hoe rijk iemand is, hoe verheven zijn of haar positie ook is. Alle mensen zijn even arm en onbelangrijk als zij oog in oog staan met de dood. Ze realiseren zich dat geld geen leven kan kopen, dat roem de dood niet kan uitwissen, dat geld noch roem iemands leven met een enkele minuut, een enkele seconde kan verlengen. Hoe meer mensen zich op deze manier voelen, hoe meer ze hunkeren om te blijven leven; hoe meer mensen zich op deze manier voelen, hoe meer ze de nadering van de dood vrezen. Pas op dit punt realiseren ze zich echt dat hun leven niet van hen is, dat ze hun leven niet de baas zijn en dat ze geen zeggenschap hebben over of ze leven of sterven, dat dit alles buiten hun controle ligt.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 131

Kom onder de heerschappij van de Schepper en treed de dood kalm tegemoet

Op het moment dat een mens geboren wordt, begint een eenzame ziel haar ervaring van het leven op aarde, haar ervaring van het gezag van de Schepper die de Schepper haar heeft toebedeeld. Onnodig te zeggen dat dit voor de persoon, de ziel, een uitstekende gelegenheid is om kennis te vergaren over de soevereiniteit van de Schepper, om Zijn gezag te leren kennen en persoonlijk te ervaren. Mensen leven hun leven volgens de wetten van het lot dat door de Schepper voor hen is uitgestippeld en voor elk gewetensvol, rationeel persoon die de soevereiniteit van de Schepper gaat volgen en Zijn gezag in de loop van hun tientallen jaren op aarde kent, is dit niet moeilijk om te doen. Het zou daarom voor iedereen heel gemakkelijk moeten zijn om door zijn of haar eigen levenservaringen van de afgelopen decennia te erkennen dat alle menselijke lotgevallen voorbestemd zijn en om te begrijpen of samen te vatten wat het betekent om te leven. Terwijl iemand deze levenslessen omarmt, gaat hij geleidelijk aan begrijpen waar het leven vandaan komt, bevatten wat het hart werkelijk nodig heeft, wat hem naar het ware levenspad leidt, wat de opdracht en het doel van een menselijk leven zou moeten zijn. Iemand zal geleidelijk erkennen dat als hij de Schepper niet aanbidt, als hij niet onder Zijn heerschappij valt, hij dan de dood onder ogen ziet – waarbij de dood het punt is waarop zijn ziel de Schepper opnieuw tegemoet treedt – dan zal iemands hart gevuld zijn met grenzeloze angst en onbehagen. Als iemand al een paar decennia op de wereld is en nog niet weet waar het menselijk leven vandaan komt, nog niet erkent in wiens palm het menselijk lot rust, dan is het geen wonder dat hij of zij niet in staat zal zijn om de dood rustig onder ogen te zien. Iemand die de kennis van de soevereiniteit van de Schepper heeft verworven na het ervaren van tientallen jaren van zijn leven, is een persoon met een juiste waardering voor de zin en waarde van het leven. Een persoon met een diepe kennis van het doel van het leven, met echte ervaring en begrip van de soevereiniteit van de Schepper, en meer nog, een persoon die zich kan onderwerpen aan het gezag van de Schepper. Zo iemand begrijpt de betekenis van Gods schepping van de mensheid, zo iemand begrijpt dat de mens de Schepper zou moeten aanbidden, dat alles wat de mens bezit van de Schepper komt en op een dag, niet ver in de toekomst, naar Hem terug zal keren. Zo iemand begrijpt dat de Schepper de geboorte van de mens regelt en soevereiniteit heeft over de dood van de mens en dat zowel leven als dood voorbestemd zijn door het gezag van de Schepper. Dus wanneer iemand deze dingen echt begrijpt, zal hij natuurlijk in staat zijn om de dood rustig onder ogen te zien, om alle wereldse bezittingen rustig opzij te zetten, te aanvaarden en zich blijmoedig te onderwerpen aan alles wat volgt en om het laatste levenskruispunt te verwelkomen dat door de Schepper is beschikt, in plaats van er blindelings bang voor te zijn en ertegen te strijden. Als iemand het leven ziet als een kans om de soevereiniteit van de Schepper te ervaren en Zijn gezag te leren kennen, als iemand het leven ziet als een zeldzame kans om zijn plicht als geschapen mens te vervullen en zijn missie te vervullen, dan zal iemand noodzakelijkerwijs de juiste kijk op het leven hebben, een leven leiden dat gezegend en geleid wordt door de Schepper, wandelen in het licht van de Schepper, de soevereiniteit van de Schepper kennen, onder Zijn heerschappij vallen, getuige worden van Zijn wonderbaarlijke daden en van Zijn gezag. Onnodig te zeggen dat zo iemand noodzakelijkerwijs geliefd en geaccepteerd zal worden door de Schepper en alleen zo iemand kan een rustige houding ten opzichte van de dood hebben, en vreugdevol het laatste moment van het leven verwelkomen. Job had duidelijk een dergelijke houding ten opzichte van de dood; hij was in een positie om blijmoedig het laatste kruispunt van het leven te accepteren en nadat hij zijn levensreis tot een rustig einde had gebracht, zijn missie in het leven had voltooid, ging hij terug naar zijn Schepper.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 132

Jobs bezigheden en opbrengsten uit het leven maken dat hij de dood rustig tegemoet kan treden

Over Job staat in de Bijbel geschreven: “En toen stierf Job, oud en verzadigd van het leven” (Job 42:17). Dit betekent dat Job, toen hij overleed, geen spijt had en geen pijn voelde, maar op natuurlijke wijze vertrok van deze wereld. Zoals iedereen weet, was Job een godvrezend man die het kwaad schuwde tijdens zijn leven; God prees zijn rechtvaardige daden, mensen herinnerden zich die daden, en zijn leven, meer dan dat van wie dan ook, had waarde en betekenis. Job genoot Gods zegeningen en werd door Hem op aarde rechtvaardig genoemd en hij werd ook door God beproefd en door Satan verleid; hij was getuige van God en verdiende het een rechtvaardig persoon te worden genoemd. Gedurende de tientallen jaren nadat hij door God was beproefd, leefde hij een leven dat nog waardevoller, zinvoller, meer gegrond en vrediger was dan voorheen. Vanwege zijn goede daden beproefde God hem; vanwege zijn goede daden, verscheen God aan hem en sprak hem rechtstreeks aan. Dus gedurende de jaren nadat hij was beproefd, begreep en waardeerde Job de waarde van het leven op een concretere manier, bereikte hij een dieper begrip van de soevereiniteit van de Schepper en kreeg hij een meer precieze en zekere kennis van hoe de Schepper zijn zegeningen geeft en wegneemt. Het Bijbelboek Job vermeldt dat Jehova God nog grotere zegeningen aan Job schonk dan voorheen, waardoor Job in een nog betere positie kwam om de soevereiniteit van de Schepper te leren kennen en om de dood rustig tegemoet te kunnen treden. Dus toen Job oud werd en met de dood te maken kreeg, zou hij zeker niet bezorgd zijn geweest over zijn eigendom. Hij maakte zich geen zorgen, had niets te betreuren en was natuurlijk niet bang voor de dood; want hij bracht zijn hele leven door met wandelen op een godvrezende, kwaad mijdende weg en had geen reden om zich zorgen te maken over zijn eigen einde. Hoeveel mensen zouden vandaag kunnen handelen op dezelfde manier als Job deed toen hij met zijn eigen dood werd geconfronteerd? Waarom is niemand in staat om zo’n simpele, naar buiten gerichte houding te handhaven? Er is slechts één reden: Job leefde zijn leven in het subjectieve streven naar geloof, erkenning en onderwerping aan Gods soevereiniteit en het was met dit geloof, deze erkenning en onderwerping dat hij de belangrijke kruispunten van het leven passeerde, zijn laatste jaren leefde en op het laatste kruispunt van zijn leven belandde. Ongeacht wat Job ervoer, waren zijn bezigheden en doelen in het leven gelukkig, niet pijnlijk. Hij was blij, niet alleen vanwege de zegeningen of aanprijzing die hem door de Schepper waren gegeven, maar vooral vanwege zijn streven en levensdoelen, vanwege de geleidelijke kennis en het ware begrip van de soevereiniteit van de Schepper die hij bereikte door God te vrezen en het kwaad te schuwen en bovendien vanwege de wonderbaarlijke daden van Zijn werk die Job persoonlijk ervoer toen hij zich aan de soevereiniteit van de Schepper onderwierp en de warme en onvergetelijke ervaringen en herinneringen van de co-existentie, kennismaking en wederzijds begrip tussen de mens en God; vanwege de troost en het geluk dat voortkomt uit het kennen van de wil van de Schepper; vanwege de eerbied die ontstond nadat hij gezien had dat Hij groot, wonderbaarlijk, beminnelijk en trouw is. De reden dat Job in staat was de dood tegemoet te treden zonder lijden, was dat hij wist dat hij bij zijn sterven terug zou keren naar de zijde van de Schepper. En het waren zijn bezigheden en verworvenheden in het leven die hem in staat stelden om de dood kalm tegemoet te treden, om het vooruitzicht tegemoet te zien dat de Schepper zijn leven terug nam, met een vrij hart en, bovendien, om onbezoedeld en vrij van zorg op te staan, voor de Schepper. Kunnen mensen tegenwoordig het soort geluk bereiken dat Job bezat? Verkeren jullie zelf in zo’n positie? Waarom zijn mensen tegenwoordig niet in staat om gelukkig te leven, zoals Job heeft gedaan? Waarom kunnen ze niet ontsnappen aan het lijden uit angst voor de dood? Als ze met de dood worden geconfronteerd, plassen sommige mensen in hun broek, anderen huiveren, vallen flauw, halen uit naar de hemel en, zoals dat gaat, klagen en wenen ze. Dit zijn in geen geval de plotselinge reacties die voorkomen wanneer de dood nadert. Mensen gedragen zich op deze gênante manieren vooral omdat ze, diep in hun hart, de dood vrezen, omdat ze geen duidelijke kennis hebben van en waardering hebben voor Gods soevereiniteit en Zijn regelingen, laat staan zich daadwerkelijk aan Hem onderwerpen. Mensen willen niets anders dan alles zelf regelen en besturen, om hun eigen lot, hun eigen leven en dood te beheersen. Het is daarom geen wonder dat mensen nooit kunnen ontsnappen aan de angst voor de dood.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 133

Alleen door de soevereiniteit van de Schepper te accepteren, kan iemand terugkeren aan Zijn zijde

Als men geen duidelijke kennis en ervaring heeft van Gods soevereiniteit en van Zijn regelingen, zal zijn kennis van het lot en van de dood noodzakelijkerwijs onsamenhangend zijn. De mensen kunnen niet duidelijk zien dat dit alles in Gods handpalm ligt, beseffen niet dat God de controle en soevereiniteit over hen heeft, erkennen niet dat de mens zich niet kan afscheiden van of ontsnappen aan een dergelijke soevereiniteit; en dus wanneer ze geconfronteerd worden met de dood is er geen einde aan hun laatste woorden, zorgen en spijt. Ze zijn gebukt gegaan onder zoveel bagage, zoveel terughoudendheid, zoveel verwarring en dit alles doet hen vrezen voor de dood. Voor eenieder die in deze wereld geboren is, is zijn geboorte noodzakelijk en zijn dood onvermijdelijk en niemand kan deze koers veranderen. Als iemand pijnloos van deze wereld wil vertrekken, als iemand in staat wil zijn om het laatste kruispunt van het leven onder ogen te zien zonder terughoudendheid of zorgen, kan dat alleen door geen spijt te hebben. En de enige manier om zonder spijt te vertrekken is de soevereiniteit van de Schepper te kennen, Zijn gezag te kennen en aan hen te onderwerpen. Alleen op deze manier kan iemand ver weg blijven van de menselijke strijd, van het kwaad, van Satans gebondenheid; alleen op deze manier kan iemand een leven als dat van Job leiden, geleid en gezegend door de Schepper, een leven dat vrij en bevrijd is, een leven met waarde en betekenis, een leven dat eerlijk en openhartig is. Alleen op die manier kan iemand, net als Job, zich onderwerpen aan de orkestraties en regelingen van de Schepper om door de Schepper te worden beproefd en ontnomen; alleen op die manier kan iemand de Schepper zijn leven lang aanbidden en zijn aanprijzing winnen, zoals Job Hem zag verschijnen, en Zijn stem horen. Alleen op deze manier kan iemand gelukkig leven en sterven, zoals Job. Zonder pijn, zonder zorgen, zonder spijt. Alleen op deze manier kan iemand leven in licht, zoals Job, elk moment van het leven doorstaan in het licht, zijn reis in het licht soepel voltooien, met succes zijn missie volbrengen − om de soevereiniteit van de Schepper te ervaren, te leren, en te leren kennen als een geschapen wezen – en te sterven in het licht en voor altijd naast de Schepper te staan als een geschapen mens, door Hem aangeprezen.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 134

Mis de kans niet om de soevereiniteit van de Schepper te kennen

De enkele decennia die deel uitmaken van een mensenleven zijn noch lang noch kort. De twintigtal jaar tussen geboorte en het ouder worden gaan in een oogwenk voorbij en hoewel op dat levensmoment een persoon als volwassene wordt beschouwd, weten mensen in deze leeftijdsgroep bijna niets over het menselijk leven en het menselijk lot. Naarmate ze meer ervaring opdoen, schreiden ze geleidelijk voort naar middelbare leeftijd. Mensen in hun dertiger of veertiger jaren krijgen een ontluikende ervaring van leven en lot, maar hun ideeën over deze dingen zijn nog steeds erg mistig. Pas op veertigjarige leeftijd beginnen sommige mensen de mensheid en het universum te begrijpen, die door God zijn geschapen, om te begrijpen waar het mensenleven om draait, waar het lot van de mens om draait. Sommige mensen zijn al lang volgelingen van God en zijn nu van middelbare leeftijd, maar beschikken nog steeds niet over een nauwkeurige kennis en definitie van Gods soevereiniteit, laat staan echte onderwerping. Sommige mensen geven om niets anders dan het ontvangen van zegeningen en, hoewel ze vele jaren geleefd hebben, weten of begrijpen ze zelfs niet maar een klein beetje dat de Schepper soeverein is over het lot van de mens en zijn ze dus niet binnengegaan in een klein stukje van de praktische les over het zich onderwerpen aan Gods orkestraties en regelingen. Zulke mensen zijn volkomen dwaas; zulke mensen leven hun leven tevergeefs.

Als een menselijk leven wordt opgedeeld volgens de graad van levenservaring en de kennis van het lot van de mens, zal het grofweg in drie fasen uiteenvallen. De eerste fase is de jeugd, de jaren tussen geboorte en middelbare leeftijd, of vanaf de geboorte tot dertig. De tweede fase is rijping, van middelbare leeftijd tot ouderdom, of van dertig tot zestig. En de derde fase is iemands volwassen periode, van ouderdom, beginnend op zestig, tot iemand vertrekt van deze wereld. Met andere woorden, vanaf de geboorte tot op middelbare leeftijd is voor de meeste mensen hun kennis van lot en leven beperkt tot het na-apen van andermans ideeën; het heeft bijna geen echte, praktische inhoud. In deze periode is de kijk op het leven en hoe iemand zijn weg baant in de wereld heel oppervlakkig en naïef. Dit is de jeugdperiode. Pas nadat iemand alle vreugden en zorgen van het leven heeft geproefd, krijgt iemand een echt begrip van het lot, ondergaat iemand – onbewust, diep in zijn hart – geleidelijk de onomkeerbaarheid van het lot en beseft iemand langzaam dat de soevereiniteit van de Schepper over het lot van de mens waarlijk bestaat. Dit is zijn rijpingsperiode. Wanneer iemand is opgehouden met vechten tegen het lot en wanneer iemand niet langer bereid is om in gevechten te worden getrokken, maar zijn eigen lot kent, zich onderwerpt aan de wil van de Hemel, zijn eigen prestaties en fouten in het leven opsomt en in afwachting is van het oordeel van de Schepper over zijn leven – is dit iemands volwassen periode. Gezien de verschillende soorten ervaringen en verworvenheden die mensen tijdens deze drie perioden krijgen, is iemands kans om de soevereiniteit van de Schepper te kennen onder normale omstandigheden niet erg groot. Als iemand zestig wordt, heeft men slechts dertig jaar om Gods soevereiniteit te kennen; als iemand een langere periode wil, is dat alleen mogelijk als iemands leven lang genoeg is, als iemand een eeuw kan leven. Dus zeg ik, volgens de normale wetten van het menselijk bestaan, is het dus een heel lang proces van het onderwerp tegenkomen over het kennen van de soevereiniteit van de Schepper tot het feitelijk kunnen herkennen van de soevereiniteit van de Schepper en van dan tot het punt waarop men zich eraan kan onderwerpen. Als iemand de jaren telt, zijn er niet meer dan dertig of veertig waarin hij de kans heeft deze beloningen te krijgen. En vaak laten mensen zich meeslepen door hun verlangens en ambities om zegeningen te ontvangen; ze kunnen niet zien waar de essentie van het menselijk leven ligt, begrijpen niet hoe belangrijk het is om de soevereiniteit van de Schepper te kennen en koesteren zo deze kostbare kans om de menselijke wereld binnen te gaan niet om het mensenleven te ervaren, de soevereiniteit van de Schepper te ervaren en realiseren zich niet hoe waardevol het voor een geschapen wezen is om de persoonlijke leiding van de Schepper te ontvangen. Dus zeg ik, die mensen die willen dat Gods werk snel eindigt, die wensen dat God zo snel mogelijk het einde van de mens regelt, zodat ze onmiddellijk Zijn werkelijke persoon kunnen aanschouwen en gezegend kunnen worden, zij maken zich schuldig aan de ergste vorm van ongehoorzaamheid en dwaasheid tot in het extreme. En zij die in hun beperkte tijd deze unieke gelegenheid willen aangrijpen om de soevereiniteit van de Schepper te kennen, zijn de wijze, de briljante mensen. Deze twee verschillende verlangens ontbloten twee sterk verschillende vooruitzichten en bezigheden: degenen die zegeningen zoeken zijn egoïstisch en heel laag; ze houden geen rekening met Gods wil, proberen nooit Gods soevereiniteit te kennen, willen zich er nooit aan onderwerpen, willen gewoon leven zoals ze willen. Ze zijn gemakzuchtige ontaarden; ze zijn de categorie die wordt vernietigd. Degenen die God willen kennen, zijn in staat om hun verlangens opzij te zetten, zijn bereid om zich te onderwerpen aan Gods soevereiniteit en Gods regelingen; ze proberen het soort mensen te zijn die onderworpen is aan Gods gezag en voldoet aan Gods verlangens. Zulke mensen leven in licht, leven te midden van Gods zegeningen. Ze zullen zeker geprezen worden door God. Wat er ook gebeurt, menselijke keuze is nutteloos, mensen hebben geen zeggenschap over hoe lang Gods werk zal duren. Het is beter voor mensen om zich over te leveren aan de genade van God, om zich te onderwerpen aan Zijn soevereiniteit. Als je je niet aan Zijn genade onderwerpt, wat kun je dan doen? Zal God een verlies lijden? Als je niet overgeleverd bent aan Zijn genade, als je probeert de baas te zijn, dan maak je een dwaze keus. Uiteindelijk ben jij de enige die verlies zal lijden. Alleen als mensen zo snel mogelijk met God samenwerken, alleen als ze haast maken om Zijn regelingen te accepteren, Zijn gezag te kennen en alles te begrijpen wat Hij voor hen heeft gedaan, zullen ze hoop hebben, zal hun leven niet tevergeefs zijn geleefd, zullen zij verlossing bereiken.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 135

Het feit dat God soevereiniteit heeft over het lot van de mens kan niemand veranderen

Onder gezag van God accepteert elke persoon zowel actief als passief Zijn soevereiniteit en Zijn bepalingen en, ongeacht hoe iemand nu worstelt in zijn leven, hoeveel kronkelpaden iemand bewandelt, uiteindelijk zal iemand terugkeren binnen de straal van het lot dat de Schepper voor hem uitgetekend heeft. Dit is de onoverkomelijkheid van het gezag van de Schepper, de manier waarop Zijn gezag het universum beheerst en bestuurt. Het is deze onoverkomelijkheid, deze vorm van beheer en bestuur die verantwoordelijk zijn voor de wetten die het leven van alle dingen voorschrijven, wat het mogelijk maakt voor mensen om keer op keer, zonder verstoring te transmigreren, wat de wereld met regelmaat laat draaien en voortbeweegt, dag na dag, jaar na jaar. Van deze feiten zijn jullie getuige en jullie begrijpen ze, ofwel oppervlakkig of op een dieper niveau; de reikwijdte van jullie begrip hangt af van jullie ervaringen en kennis van de waarheid en jullie kennis van God. Hoe goed je de realiteit van de waarheid kent, in welke mate je Gods woorden hebt ervaren, hoe goed je Gods wezen en gezindheid kent − het vertegenwoordigt de reikwijdte van je begrip van Gods soevereiniteit en regelingen. Hangt het bestaan van Gods soevereiniteit en regelingen ervan af of mensen zich daaraan onderwerpen? Wordt het feit dat God dit gezag bezit bepaald door de vraag of de mensheid zich eraan onderwerpt? Gods gezag bestaat ongeacht de omstandigheden; in alle situaties dicteert en regelt God het lot van de mens en alle dingen overeenkomstig Zijn gedachten, Zijn wensen. Dit zal niet veranderen omdat mensen veranderen, het is onafhankelijk van de wil van de mens, kan niet gewijzigd worden door enige veranderingen in tijd, ruimte en geografie, want Gods gezag is Zijn eigen diepste wezen. Of de mens in staat is Gods soevereiniteit te kennen en accepteren en of de mens in staat is zich daaraan te onderwerpen, verandert het feit van Gods soevereiniteit over het lot van de mens niet in het minst. Dat wil zeggen, wat voor houding iemand ook aanneemt ten opzichte van Gods soevereiniteit, het kan het feit dat God soeverein is over het lot van de mens en over alle dingen gewoonweg niet veranderen. Zelfs als je je niet onderwerpt aan Gods soevereiniteit beveelt Hij nog steeds je lot; zelfs als je Zijn soevereiniteit niet kent, bestaat Zijn gezag nog steeds. Gods gezag en het feit van Gods soevereiniteit over het lot van de mens zijn onafhankelijk van de menselijke wil. Ze veranderen niet naar de voorkeuren en keuzes van de mens. Gods gezag is overal, elk uur, elk moment. Ook al gaan hemel en aarde voorbij, Zijn gezag zal niet voorbijgaan, want Hij is God Zelf, Hij bezit het unieke gezag en Zijn gezag is niet gebonden aan of gelimiteerd door mensen, gebeurtenissen of dingen, door ruimte of geografie. Altijd oefent God Zijn gezag uit, laat Hij Zijn macht zien, zet Hij Zijn managementwerk voort zoals altijd; altijd regeert Hij over alle dingen, voorziet in alles, orkestreert alles, zoals Hij altijd heeft gedaan. Niemand kan dit veranderen. Het is een feit, het is de onveranderlijke waarheid geweest sinds mensenheugenis!

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 136

De juiste houding en oefening voor iemand die zichzelf aan Gods gezag wenst te onderwerpen

Met wat voor een houding zou de mens nu Gods gezag moeten kennen en zien, in verband met het feit van Gods soevereiniteit over het lot van de mens? Dit is daadwerkelijk een probleem waar eenieder voor staat. Hoe moet je Gods gezag en soevereiniteit kennen en begrijpen als je voor problemen in het echte leven staat? Als je niet weet hoe deze problemen te begrijpen, aan te pakken en te ervaren, welke houding zou je dan aan moeten nemen om je intentie, verlangen en jouw realiteit van het onderwerpen aan Gods soevereiniteit en regelingen te laten zien? Eerst moet je leren wachten; dan moet je leren zoeken; vervolgens leren te onderwerpen. ‘Wachten’ betekent het wachten op Gods tijd, de mensen, gebeurtenissen en dingen afwachten die Hij voor je heeft geregeld, het wachten tot Zijn wil zich langzamerhand aan je openbaart. ‘Zoeken’ betekent het waarnemen en begrijpen van Gods doordachte bedoelingen voor je door de mensen, gebeurtenissen en dingen die Hij voor je weggelegd heeft, het daardoor begrijpen van de waarheid, het begrijpen wat mensen bereiken moeten en de wegen die zij moeten gaan, begrijpen welke resultaten in mensen God bedoelt te bereiken en wat Hij beoogt te verwezenlijken in de mensheid. ‘Onderwerpen’ verwijst natuurlijk naar het accepteren van de mensen, gebeurtenissen en dingen die God georkestreerd heeft, het accepteren van Zijn soevereiniteit en daardoor te weten komen hoe de Schepper het lot van de mens voorschrijft, hoe Hij de mens van Zijn leven voorziet, hoe Hij de waarheid in de mens bewerkstelligt. Alles onder Gods regelingen en soevereiniteit gehoorzaamt natuurwetten en als je besluit om God alles voor je te laten regelen en voorschrijven, dan zou je moeten leren wachten, je zou moeten leren te zoeken, en je zou moeten leren je te onderwerpen. Dit is de houding die iedereen die zich wil onderwerpen aan Gods gezag moet aannemen, de vereiste basiseigenschap voor iedereen die Gods soevereiniteit en regelingen wil accepteren. Om die houding aan te nemen en die basiseigenschap te bezitten moeten jullie harder werken; en alleen dan zullen jullie de echte werkelijkheid binnengaan.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 137

God als je enige Meester accepteren is de eerste stap in het bereiken van verlossing

De waarheden over Gods gezag zijn waarheden die iedere persoon met het hart serieus moet overwegen, ervaren en begrijpen. Deze waarheden drukken een stempel op ieders leven, op ieders verleden, heden en toekomst, op die cruciale kruispunten in het leven die ieder persoon moet passeren, op de kennis die men heeft van Gods soevereiniteit en de houding waarmee men tegenover Gods gezag staat en natuurlijk op ieders uiteindelijke bestemming. Er is dus levenslange energie voor nodig om ze te kennen en begrijpen. Als je Gods gezag serieus neemt, je Gods soevereiniteit accepteert, dan zul je langzamerhand beseffen en begrijpen dat Gods gezag daadwerkelijk bestaat. Maar als je Gods gezag nooit erkent, Zijn soevereiniteit nooit accepteert, dan maakt het niet uit hoe lang je leeft, je zult niets van Gods soevereiniteit begrijpen, zelfs niet maar een klein beetje. Als je niet daadwerkelijk Gods gezag kent en begrijpt, heb je niets om te laten zien aangaande je leven als je aan het einde van de rit bent, zelfs al heb je decennia in God geloofd. Uiteindelijk is wat je weet van Gods soevereiniteit over het lot van de mens nihil. Is dat niet vreselijk verdrietig? Dus het maakt niet uit hoe ver je al op je levenspad hebt gelopen, hoe oud je nu bent, hoe lang de rest van je reis is, erken Gods gezag eerst en neem het serieus, accepteer het feit dat God je enige Meester is. Duidelijke, precieze kennis en begrip verkrijgen over deze waarheden aangaande Gods soevereiniteit over het lot van de mens is voor iedereen een verplichte les. Het is de sleutel tot het kennen van het mensenleven en de waarheid verkrijgen, het is het leven en de basisles, van het kennen van God, waar iedereen elke dag mee te maken heeft, iets wat niemand kan ontwijken. Als sommigen van jullie tussendoorweggetjes willen nemen om dat doel te bereiken, dan zeg ik je dat dit onmogelijk is! Als sommigen van jullie aan Gods soevereiniteit willen ontsnappen, dan is dat zelfs nog onmogelijker! De enige Heer van de mens is God, God is de enige Meester van het lot van de mens en dus is het onmogelijk voor iemand om zijn eigen lot voor te schrijven, onmogelijk om het te overstijgen. Hoe groots iemands capaciteiten ook zijn, het lot van anderen kan men niet beïnvloeden, laat staan orkestreren, regelen, besturen, of veranderen. Alleen de unieke God Zelf schrijft alle dingen voor de mens voor, want alleen Hij bezit het unieke gezag dat soevereiniteit heeft over het lot van de mens; en op die manier is alleen de Schepper de unieke Meester van de mens. Gods gezag maakt dat Hij niet alleen soeverein is over de geschapen mensheid, maar ook over de niet geschapen wezens die mensen niet kunnen zien, over de sterren, de kosmos. Dit is een onbetwistbaar feit, een feit dat waarlijk bestaat en dat geen mens of ding kan veranderen. Als een van jullie nog steeds ontevreden is met de dingen zoals ze zijn, en gelooft dat je enige speciale vaardigheid of bekwaamheid hebt en nog steeds denkt dat je het geluk kunt hebben om je huidige omstandigheden te veranderen of anders eraan te ontsnappen; als je je eigen lot door menselijke inspanning probeert te veranderen en daarmee opvalt bij anderen en er faam en fortuin mee wint, dan zeg ik je dat je het jezelf moeilijk maakt, je vraagt om problemen, je graaft je eigen graf! Op een dag, vroeg of laat, zul je ontdekken dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt en dat het verspilde moeite was. Je ambitie en verlangen met het lot te worstelen en je eigen vreselijke gedrag zullen je op een pad leiden waarvan je niet meer terug kunt keren en daarvoor zul je een bittere prijs betalen. Nu zie je de zwaarte van de consequenties nog niet, maar als je de waarheid dat God de Meester van het lot van de mens is meer en meer diepgaander waardeert en ervaart, zul je er langzamerhand achter komen waar ik het vandaag over heb en wat de echte gevolgen daarvan zijn. Of je daadwerkelijk een hart en geest hebt en iemand bent die de waarheid liefheeft hangt af van je houding ten opzichte van Gods soevereiniteit en de waarheid. Dit bepaalt natuurlijk ook of je Gods gezag ook echt kunt kennen en begrijpen. Als je nog nooit in je leven Gods soevereiniteit en Zijn regelingen bemerkt hebt, laat staan Gods gezag erkent en accepteert, dan ben je volkomen waardeloos en zul je ongetwijfeld Gods verachting en afwijzing over je afroepen, dankzij het pad dat je hebt gekozen en de keuze die je hebt gemaakt. Maar zij die, in Gods werk, Zijn beproeving en Zijn soevereiniteit kunnen accepteren en zich kunnen onderwerpen aan Zijn gezag en langzamerhand Zijn woorden echt gaan ervaren, zij zullen daadwerkelijke kennis van Gods gezag en daadwerkelijk begrip van Zijn soevereiniteit verkrijgen en zij zullen daadwerkelijk onderworpen zijn aan de Schepper. Alleen zulke mensen zullen daadwerkelijk gered zijn. Omdat zij Gods soevereiniteit hebben gekend, omdat zij die hebben geaccepteerd, is hun waardering van en onderwerping aan het feit van Gods soevereiniteit over het lot van de mens echt en nauwkeurig. Wanneer zij met de dood geconfronteerd worden, zullen zij in staat zijn om, net als Job, een onverschrokken gedachte te hebben ten aanzien van de dood, zich te onderwerpen aan Gods orkestraties en regelingen in alle dingen, zonder enige individuele keuze, met geen enkel individueel verlangen. Alleen zo een persoon zal terug kunnen keren naast de Schepper als een echt geschapen mens.

uit ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 138

Het gebod van Jehova God aan de mens

Genesis 2:15-17 En Jehova God voerde de mens naar de hof van Eden om die te cultiveren en ervoor te zorgen. En Jehova God gaf het volgende gebod aan de mens: “Je mag van iedere boom in de hof eten wat je wilt. Je moet alleen niet eten van de boom van de kennis van goed en kwaad, want zodra je daarvan eet, zul je sterfelijk worden.”

De verleiding van de vrouw door de slang

Genesis 3:1-5 Nu was de slang sluwer dan de andere dieren op het land die Jehova God had gemaakt. Hij zei tegen de vrouw: “Heeft God gezegd dat jullie niet van alle bomen in de hof mogen eten?” En de vrouw zei tegen de slang: “Wij mogen wel eten van de vrucht van de bomen van de hof. Maar van de vrucht van de boom die in het midden van de hof staat, heeft God gezegd: ‘Jullie moeten daar niet van eten en hem niet aanraken, anders zullen jullie sterven.’” En de slang zei tegen de vrouw: “Het is niet zeker dat jullie zullen sterven. God weet namelijk dat jullie ogen zullen opengaan zodra jullie daarvan eten. Jullie zullen dan als God zijn, en kennis van goed en kwaad hebben.”

Deze twee passages zijn afkomstig uit het Bijbelboek Genesis. Zijn jullie allemaal bekend met deze twee passages? Dit vond plaats in het begin toen de mens werd geschapen; het was een ware gebeurtenis. Laten we eerst eens kijken wat voor soort gebod Jehova God aan Adam en Eva gaf, want voor ons onderwerp vandaag is het erg belangrijk te weten wat dit gebod inhoudt. “En Jehova God gaf het volgende gebod aan de mens: ‘Je mag van iedere boom in de hof eten wat je wilt. Je moet alleen niet eten van de boom van de kennis van goed en kwaad, want zodra je daarvan eet, zul je sterfelijk worden.’” Wat houdt Gods gebod in deze passage in? Ten eerste vertelt God de mens wat hij kan eten, namelijk de vruchten van allerlei bomen. Er is geen gevaar en geen vergif, alles kan worden gegeten zoals de mens dat zelf wil, zonder enige bedenking. Dat is één deel van het gebod. Het andere deel is een waarschuwing. Deze waarschuwing heeft betrekking op de boom waarvan de mens de vrucht niet mag eten − hij mag niet eten van de boom van de kennis van goed en kwaad. Wat gebeurt er als hij dat wel doet? God zei tegen de mens: Wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven. Zijn dit duidelijke woorden? Als God dit tegen je zou zeggen, maar je zou het niet begrijpen, zou je dit dan zien als een regel of als een bevel dat moet worden opgevolgd? Het moet worden opgevolgd, nietwaar? Maar of de mens nu wel of niet in staat is het op te volgen, Gods woorden zijn eenduidig. God vertelde de mens heel duidelijk wat hij wel en niet kan eten en wat er gebeurt als hij eet wat hij niet mag eten. Heb je in deze korte woorden die Hij sprak, iets van Gods gezindheid kunnen ontwaren? Zijn deze woorden van God waar? Zit er bedrog in? Zit er onwaarheid in? Zitten er dreigementen in? (Nee.) God vertelde de mens eerlijk, waarachtig en oprecht wat hij wel en niet kan eten, klip en klaar. Zit er een verborgen betekenis in deze woorden? Zijn dit duidelijke woorden? Moeten we gissen naar de betekenis? (Nee.) Gissen is toch niet nodig? De betekenis ervan is meteen zonneklaar, en je begrijpt het onmiddellijk. Het is glashelder. Dit houdt in dat wat God wil zeggen en wat Hij wil uitspreken, uit Zijn hart komt. De dingen die God uitspreekt zijn helder, simpel en duidelijk. Er zijn geen geheime motieven of verborgen betekenissen. Hij sprak zonder omwegen tot de mens en vertelde hem wat hij wel en niet kan eten. Anders gezegd, door deze woorden van God kan de mens zien dat Gods hart transparant is, dat Gods hart waarachtig is. Er is hier absoluut geen sprake van onwaarheden; er wordt je niet verteld dat je iets niet kunt eten wat wel eetbaar is of: “Doe maar en kijk wat er gebeurt” bij dingen die je niet kunt eten. Dat bedoelt Hij niet. God zegt wat Hij in Zijn hart denkt. Als ik zeg dat God heilig is omdat Hij Zichzelf op deze wijze in deze woorden laat zien en openbaart, krijg je misschien een beetje het gevoel dat ik een hoop drukte heb gemaakt om niets of dat ik mijn interpretatie iets te ver heb doorgevoerd. Als dat zo is, wees dan niet ongerust, we zijn nog niet klaar.

Laten we spreken over “De verleiding van de vrouw door de slang”. Wie is de slang? (Satan.) Satan speelt de rol van contrast in het zesduizend jaar durende managementplan van God. Het is een rol die we niet onvermeld kunnen laten wanneer we de heiligheid van God bespreken. Waarom zeg ik dit? Als jij geen weet hebt van de slechtheid en verdorvenheid van Satan of van Satans natuur, ben je niet in staat deze te herkennen en kun je ook niet weten wat heiligheid werkelijk inhoudt. Als mensen in verwarring zijn, geloven ze dat wat Satan doet juist is, omdat ze vanuit dit soort verdorven gezindheid leven. Zonder contrast, zonder iets om mee te vergelijken, kun je niet weten wat heiligheid is. Daarom moet Satan hier vermeld worden. Een dergelijke vermelding is geen loze praat. Door middel van Satans woorden en daden zullen we zien hoe Satan handelt, hoe hij de mensheid corrumpeert, wat voor natuur hij heeft en hoe hij eruitziet. Wat zei de vrouw nu tegen de slang? De vrouw vertelde de slang wat Jehova God tegen haar had gezegd. Als we luisteren naar haar woorden, heeft ze dan de geldigheid van alles wat God tegen haar heeft gezegd, bevestigd? Dat kón ze toch ook niet bevestigen? Als iemand die pas was geschapen, had ze niet het vermogen om goed van kwaad te onderscheiden; evenmin had ze het vermogen om kennis te hebben van ook maar iets om haar heen. Uit de woorden die zij tegen de slang sprak, kunnen we opmaken dat ze de juistheid van Gods woorden niet in haar hart had bevestigd; zo was haar houding. Toen de slang dus merkte dat de vrouw geen vastomlijnde mening over Gods woorden had, zei hij: “Het is niet zeker dat jullie zullen sterven. God weet namelijk dat jullie ogen zullen opengaan zodra jullie daarvan eten. Jullie zullen dan als God zijn, en kennis van goed en kwaad hebben.” Is er iets mis met deze woorden? Krijgen jullie een bepaald gevoel, nu jullie dit gelezen hebben? Beseffen jullie nadat je deze zin hebt gelezen, wat de bedoelingen van de slang zijn? Wat voor bedoelingen heeft de slang? (Hij wil de mens tot zonde verleiden.) Hij wil deze vrouw verleiden om niet langer acht te slaan op Gods woorden, maar hij sprak niet zonder omwegen. Daarom kunnen we zeggen dat hij erg sluw is. Hij verpakt de betekenis van zijn woorden op een slimme en ontwijkende manier om zijn beoogde doel te bereiken dat hij in zichzelf voor de mens verborgen houdt − dat is de sluwheid van de slang. Satan heeft altijd op deze manier gesproken en gehandeld. Hij zegt “niet zeker” zonder het een of het ander te bevestigen. Maar deze onwetende vrouw was in haar hart geraakt toen ze dit hoorde. De slang was blij omdat zijn woorden het gewenste effect hadden − dit was de bedoeling van de slang, sluw als hij was. Bovendien verleidde hij haar door een uitkomst te beloven die in de ogen van de mens goed was. Hij zei: “Jullie ogen zullen opengaan zodra jullie daarvan eten.” Daarom denkt ze: het is een goede zaak dat mij de ogen zullen opengaan! En toen zei hij iets nog beters, woorden die de mens onbekend zijn en die een grote macht van verleiding hebben over degenen die ze horen: “Jullie zullen dan als God zijn, en kennis van goed en kwaad hebben.” Vormen deze woorden niet een grote verleiding voor de mens? Het is alsof iemand tegen je zegt: “Je gezicht heeft een prachtige vorm. De brug van je neus is alleen een beetje kort, maar als je daar iets aan laat doen, zul je echt een geweldige schoonheid zijn!” Zou het hart van iemand die nooit iets van cosmetische chirurgie heeft willen weten, door deze woorden worden geraakt? Zijn dit verleidelijke woorden? Ben jij gevoelig voor deze verleiding? Ben je daar vatbaar voor? (Ja.) Zegt God zulke dingen? Is ook maar een greintje hiervan terug te vinden in de woorden van God waar we zojuist naar hebben gekeken? (Nee.) Zegt God wat Hij in Zijn hart denkt? Kan de mens door Zijn woorden in Gods hart kijken? (Ja.) Maar kon je in het hart van de slang kijken toen hij deze woorden tegen de vrouw sprak? (Nee.) En omdat de mensen onwetend waren, lieten zij zich gemakkelijk door de woorden van de slang verleiden en beetnemen. Kon jij de bedoelingen van Satan doorzien? Kon jij doorzien wat voor intentie achter zijn woorden schuilging? Kon jij zijn complot en zijn listige plannetje doorzien? (Nee.) Wat voor gezindheid spreekt uit de manier van spreken van Satan? Wat is de wezenlijke aard van Satan die je uit deze woorden kunt afleiden? Is hij geslepen? Oppervlakkig gezien lacht hij misschien naar je of toont hij geen enkele uitdrukking. Maar in zijn hart berekent hij hoe hij zijn doel kan bereiken, en wat dat doel is kun jij niet zien. Vervolgens word je verleid door alle beloften die hij je doet en door alle voordelen waarover hij spreekt. Je krijgt de indruk dat deze goed zijn en je hebt het idee dat wat hij zegt nuttiger en belangrijker is dan wat God zegt. Wordt de mens, wanneer dit gebeurt, dan geen onderdanige gevangene? Is de methode die Satan gebruikt dan niet duivels? Je laat toe dat je diep zinkt. Zonder dat Satan ook maar een vinger hoeft te bewegen, volg je hem maar al te graag op grond van deze twee zinnen en gehoorzaam je hem. Hij heeft zijn doel bereikt. Is zijn bedoeling niet duister? Toont Satan hiermee niet zijn ware gezicht? In Satans woorden kan de mens zijn duistere motieven, zijn verfoeilijke gelaat en zijn wezen ontwaren. Klopt dat? Wanneer we deze zinnen vergelijken, denk je op het eerste gezicht misschien dat de woorden van Jehova God saai, gewoontjes en alledaags zijn en dat het niet de moeite waard is daar verder aandacht aan te schenken. Dat deze woorden geen enkele aanleiding geven om Gods eerlijkheid te prijzen. Maar wanneer we Satans woorden en zijn verfoeilijke gelaat als contrast gebruiken, hebben deze woorden van God dan veel betekenis voor de mensen van vandaag? (Ja.) Door deze tegenpool als contrast te gebruiken, krijgt de mens besef van de zuivere onfeilbaarheid van God. Satans woorden, zijn motieven, bedoelingen en de wijze waarop hij spreekt − ze zijn allemaal onzuiver. Wat is het voornaamste kenmerk van zijn manier van spreken? Hij maakt gebruik van dubbelzinnigheden om je te verleiden zonder dat je het doorhebt en staat niet toe dat je ontdekt wat zijn doel is; hij zorgt ervoor dat je toehapt en dat je hem prijst en zijn merites bezingt. Hanteert Satan deze tactiek niet voortdurend? (Ja.)

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 139

Dialoog tussen Satan en Jehova God

Job 1:6-11 Op zekere dag verschenen de zonen van God voor Jehova. Satan was er ook bij. Jehova zei tegen Satan: “Waar kom je vandaan?” En Satan gaf Jehova als antwoord: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Daarop zei Jehova tegen Satan: “Heb je ook acht geslagen op mijn dienaar Job? Niemand op aarde is zoals hij, een volmaakt en oprecht man. Hij heeft ontzag voor God en gaat het kwaad uit de weg.” Maar Satan zei tegen Jehova: “Job heeft niet voor niets ontzag voor God. Beschermt u hem, zijn familie en alles wat hij heeft niet aan alle kanten? U hebt het werk van zijn handen gezegend en zijn bezit breidt zich steeds verder uit in het land. Maar steek uw hand maar eens uit en tast alles aan wat hij heeft. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.”

Job 2:1-5 Op zekere dag verschenen de zonen van God weer voor Jehova. Satan was er ook weer bij en verscheen eveneens voor Jehova. Jehova zei tegen Satan: “Waar kom je vandaan?” En Satan gaf Jehova als antwoord: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Daarop zei Jehova tegen Satan: “Heb je ook acht geslagen op mijn dienaar Job? Niemand op aarde is zoals hij, een volmaakt en oprecht man. Hij heeft ontzag voor God en gaat het kwaad uit de weg. Hij is nog even integer als altijd, hoewel jij mij tegen hem hebt opgezet om hem zonder reden te vernietigen.” Daarop zei Satan tegen Jehova: “Huid voor huid. Ja, alles wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven. Maar raak hem maar eens aan met uw hand en tast zijn gebeente en zijn vlees aan. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.”

Deze twee passages vormen een dialoog tussen God en Satan, waarin staat wat God zei en wat Satan zei. God sprak niet veel, maar heel eenvoudig. Kunnen we de heiligheid van God zien in Gods eenvoudige woorden? Sommigen zullen zeggen dat dit niet gemakkelijk is. Kunnen we dan het verfoeilijke karakter van Satan in zijn antwoorden zien? (Ja.) Laten we eerst eens kijken wat voor vraag Jehova God Satan stelde. “Waar kom je vandaan?” Is dit een duidelijke vraag? Zit daar een verborgen betekenis in? (Nee.) Het is gewoon een vraag, niet meer dan dat, zonder bijbedoeling. Als ik jullie zou vragen: “Waar kom je vandaan”, wat zouden jullie dan daarop antwoorden? Is het een moeilijke vraag om te beantwoorden? Zouden jullie zeggen: “Ik heb rondgezworven en rondgedoold”? (Nee.) Jullie zouden niet op deze manier antwoorden. Dus wat voor gevoel krijgen jullie wanneer je merkt dat Satan op die manier antwoordt? (Wij hebben het gevoel dat Satan dwaas en listig is.) Kun je nagaan wat voor gevoel ik krijg? Elke keer als ik deze woorden zie, voel ik walging, omdat hij spreekt zonder iets te zeggen. Gaf hij antwoord op Gods vraag? Zijn woorden waren geen antwoord, ze leidden nergens toe. Zij vormden geen antwoord op Gods vraag. “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Wat begrijp jij van deze woorden? Waar op aarde komt Satan vandaan? Hebben jullie een antwoord gekregen? (Nee.) Dit is de ‘briljante’ sluwheid van Satan: hij zorgt ervoor dat niemand kan ontdekken wat hij feitelijk zegt. Nadat je deze woorden hebt gehoord, heb je nog steeds geen idee wat hij heeft gezegd, maar hij is al klaar met zijn antwoord. Hij gelooft dat hij een perfect antwoord heeft gegeven. Wat voel jij dan? Walging? (Ja.) Nu begin je walging te voelen bij deze woorden. Satan spreekt niet zonder omwegen; je krabt je achter je oren en bent niet in staat waar te nemen wat de bron van zijn woorden is. Soms spreekt hij doelbewust en soms wordt hij door zijn eigen wezen, zijn eigen natuur beheerst. Deze woorden kwamen regelrecht uit de mond van Satan. Satan hoefde over deze woorden niet lang na te denken en vervolgens werden ze door hem uitgesproken, overtuigd als hij was van zijn slimheid; hij sprak deze woorden als vanzelf. Zodra je hem vraagt waar hij vandaan komt, gebruikt hij deze woorden om je te antwoorden. Je voelt je erg onzeker en zult nooit precies weten waar hij vandaan komt. Zijn er onder jullie ook mensen die zo spreken? (Ja.) Wat voor manier van spreken is dit? (Het is dubbelzinnig zonder een bepaald antwoord te geven.) Met wat voor woorden kunnen we deze manier van spreken beschrijven? Het is afleiding en misleiding, nietwaar? Stel iemand wil niet dat anderen weten waar hij gisteren naar toe ging. Je vraagt hem: “Ik heb je gisteren gezien. Waar ging je heen?” Zulke mensen geven geen rechtstreeks antwoord op de vraag waar ze heen gingen. Ze zeggen: “Wat een dag gisteren. Ik was zo moe!” Gaven ze antwoord op jouw vraag? Ja, maar dat is niet het antwoord dat je wilde. Dat is de ‘briljante’ tactiek van de mens. Je kunt nooit ontdekken wat ze bedoelen of de bron of intentie achter hun woorden waarnemen. Je weet niet wat ze in hun hart proberen te vermijden, omdat ze in hun hart hun eigen verhaal hebben − heel geslepen. Spreken jullie ook vaak op deze manier? (Ja.) Wat is dan jullie doel? Doen jullie dat de ene keer om jullie eigen belangen te beschermen, en de andere keer om jullie eigen positie te handhaven en jullie eigen imago hoog te houden, om de geheimen van jullie privéleven te bewaren en om jullie reputatie te redden? Wat het doel ook is, het is onlosmakelijk verbonden met jullie belangen. Is dit niet de natuur van de mens? Lijkt niet iedereen met een soortgelijke natuur op Satan? Dat kunnen we toch zo zeggen? Over het algemeen is dit gedrag weerzinwekkend en verfoeilijk. Jullie voelen nu zeker ook walging? (Ja.)

Laten we opnieuw naar het eerste gedeelte kijken. Satan antwoordt Jehova: “Job heeft niet voor niets ontzag voor God.” Hij heeft kritiek op het oordeel van Jehova over Job en deze aanval heeft een toon van vijandigheid. “Beschermt u hem, zijn familie en alles wat hij heeft niet aan alle kanten?” Zo kijkt Satan aan tegen de manier waarop Jehova met Job omgaat. Satan oordeelt als volgt: “U hebt het werk van zijn handen gezegend en zijn bezit breidt zich steeds verder uit in het land. Maar steek uw hand maar eens uit en tast alles aan wat hij heeft. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.” Satan spreekt altijd dubbelzinnig, maar hier spreekt hij heel resoluut. Deze zo resoluut uitgesproken woorden vormen echter een aanval, een godslastering en een rivaliteit met Jehova God, met God Zelf. Wat voelen jullie wanneer jullie dit horen? Voelen jullie afkeer? Doorzien jullie zijn bedoelingen? Ten eerste verwerpt hij de beoordeling die Jehova van Job geeft, namelijk dat Job ontzag heeft voor God en het kwaad mijdt. Vervolgens verwerpt hij alles wat Job zegt en doet, dat wil zeggen hij verwerpt zijn ontzag voor Jehova. Is dat een beschuldiging? Satan wijst met een beschuldigende vinger naar alles wat Jehova doet en zegt, verwerpt dat en trekt het in twijfel. Hij gelooft niet en zegt: “Als u zulke dingen zegt, hoe kan het dan dat ik dat niet heb gezien? U hebt hem zo gezegend, dan is het toch logisch dat hij ontzag voor u heeft?” Is dit niet een verwerping van alles wat God doet? Beschuldiging, verwerping, godslastering − zijn zijn woorden niet agressief? Brengen zij niet tot uitdrukking wat Satan in zijn hart werkelijk denkt? Deze woorden zijn beslist niet hetzelfde als de woorden die we juist hebben gelezen: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Ze zijn compleet anders. Met deze woorden laat Satan zien hoe hij tegenover God staat en hoe hij Jobs ontzag voor God in zijn hart minacht. Wanneer dit gebeurt, komen zijn boosaardigheid en slechte natuur volledig aan het licht. Hij heeft een hekel aan mensen die ontzag voor God hebben en het kwaad mijden, en nog meer heeft hij een hekel aan Jehova omdat Hij de mens zegent. Hij wil deze gelegenheid benutten om Job te vernietigen, die God met Zijn eigen hand heeft opgericht, om hem te ruïneren. Daarom zegt hij: “U zegt dat Job ontzag voor u heeft en het kwaad mijdt. Ik zie dat anders.” Hij gebruikt diverse manieren om Jehova te provoceren en in verzoeking te brengen en gebruikt ook diverse manieren om te zorgen dat Jehova God Job aan Satan overlevert zodat Satan hem doelbewust kan bedriegen, schade kan berokkenen en kan manipuleren. Hij wil van de gelegenheid gebruik maken om deze man die in Gods ogen rechtvaardig en onberispelijk is, te gronde te richten. Doet hij dat in een opwelling? Nee. Hij heeft dat al lange tijd voorbereid. God werkt, God zorgt voor een persoon, God kijkt naar een persoon en Satan volgt Hem, bij iedere stap. Wie God Zijn gunst bewijst, is ook bij Satan in het vizier, die op een afstandje volgt. Als God deze persoon wil hebben, zal Satan zijn uiterste best doen om God tegen te werken. Hij zal op allerlei kwaadaardige manieren trachten Gods werk op de proef te stellen, te frustreren en te ondermijnen om zijn verborgen doel te bereiken. Wat is zijn doel? Hij wil niet dat iemand God toebehoort; hij wil al degenen die God wil hebben, om in hen te wonen, hen te controleren en de leiding over hen te nemen zodat ze hem aanbidden en in zijn gezelschap slechte dingen doen. Is dit niet de duistere beweegreden van Satan? Gewoonlijk zeggen jullie vaak dat Satan heel kwaadaardig, heel slecht is, maar hebben jullie dat ook gezien? Jullie kunnen alleen maar zien hoe slecht de mens is, en niet hoe slecht Satan in werkelijkheid is. Maar hebben jullie dat hier gezien bij deze kwestie met Job? (Ja.) Hier worden het verfoeilijke gelaat en het wezen van Satan duidelijk zichtbaar. Satan staat op voet van oorlog met God en volgt Hem op een afstandje. Zijn doel is om al het werk dat God wil verrichten, te verwoesten, in de mensen te wonen die God wil hebben en hen te controleren en volledig te gronde te richten. Als ze niet te gronde gaan, komen ze in het bezit van Satan om door hem te worden gebruikt − dat is zijn doel. En wat doet God? God zegt slechts één simpele zin in deze passage; er is nergens opgetekend dat God verder nog iets doet, maar er zijn aanmerkelijk meer vermeldingen van de dingen die Satan doet en zegt. In het tweede Bijbelgedeelte vroeg Jehova Satan: “Waar kom je vandaan?” Wat is Satans antwoord? (Het is nog steeds: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.”) Het is nog steeds die zin. Hoe is dat Satans motto, Satans meesterwerk geworden? Is Satan niet verachtelijk? Eenmaal deze weerzinwekkende zin uitspreken, is voldoende. Waarom komt Satan steeds weer met deze zin aanzetten? Hieruit blijkt één ding: de natuur van Satan verandert niet. Satan kan geen gebruik maken van valse schijn om zijn lelijke gezicht te verbergen. God stelt hem een vraag en dan antwoordt hij op zo’n manier, laat staan hoe hij mensen behandelt! Hij is niet bang voor God, hij heeft geen ontzag voor God en hij is niet gehoorzaam aan God. En dus waagt hij het zich moedwillig arrogant tegenover God te gedragen, dezelfde woorden te gebruiken om Gods vraag mee af te schepen, herhaaldelijk hetzelfde antwoord op Gods vraag te geven en te proberen met dit antwoord God in verwarring te brengen − dat is het lelijke gezicht van Satan. Hij gelooft niet in de almacht van God, hij gelooft niet in het gezag van God en is zeker niet bereid om zich gehoorzaam onder de heerschappij van God te stellen. Hij verzet zich voordurend tegen God, trekt ten strijde tegen alles wat God doet en probeert alles wat God doet te ondermijnen − dat is zijn kwaadaardige doel.

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 140

Dialoog tussen Satan en Jehova God

Job 1:6-11 Op zekere dag verschenen de zonen van God voor Jehova. Satan was er ook bij. Jehova zei tegen Satan: “Waar kom je vandaan?” En Satan gaf Jehova als antwoord: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Daarop zei Jehova tegen Satan: “Heb je ook acht geslagen op mijn dienaar Job? Niemand op aarde is zoals hij, een volmaakt en oprecht man. Hij heeft ontzag voor God en gaat het kwaad uit de weg.” Maar Satan zei tegen Jehova: “Job heeft niet voor niets ontzag voor God. Beschermt u hem, zijn familie en alles wat hij heeft niet aan alle kanten? U hebt het werk van zijn handen gezegend en zijn bezit breidt zich steeds verder uit in het land. Maar steek uw hand maar eens uit en tast alles aan wat hij heeft. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.”

Job 2:1-5 Op zekere dag verschenen de zonen van God weer voor Jehova. Satan was er ook weer bij en verscheen eveneens voor Jehova. Jehova zei tegen Satan: “Waar kom je vandaan?” En Satan gaf Jehova als antwoord: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken.” Daarop zei Jehova tegen Satan: “Heb je ook acht geslagen op mijn dienaar Job? Niemand op aarde is zoals hij, een volmaakt en oprecht man. Hij heeft ontzag voor God en gaat het kwaad uit de weg. Hij is nog even integer als altijd, hoewel jij mij tegen hem hebt opgezet om hem zonder reden te vernietigen.” Daarop zei Satan tegen Jehova: “Huid voor huid. Ja, alles wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven. Maar raak hem maar eens aan met uw hand en tast zijn gebeente en zijn vlees aan. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.”

In het zesduizend jaar durende managementplan van God staan deze twee passages in het boek Job waarin Satan een aantal dingen zegt en doet, model voor zijn verzet tegen God; hier toont Satan zijn ware gezicht. Heb jij Satans woorden en daden in het echte leven gezien? Wanneer je deze ziet, is het mogelijk dat je ze niet opvat als dingen die door Satan worden gesproken, maar als dingen die door de mens worden gesproken. Wat verbeelden zulke dingen wanneer zij door de mens worden gesproken? Zij verbeelden Satan. Zelfs als je het herkent, heb je nog niet door dat het in werkelijkheid Satan is die spreekt. Maar hier en nu heb je overduidelijk gezien wat Satan zelf heeft gezegd. Je hebt nu een overduidelijk, glashelder besef van het verfoeilijke gelaat en de slechtheid van Satan. Zijn deze beide passages die Satan gesproken heeft, van belang voor de mensen van vandaag om de natuur van Satan te leren kennen? Is het de moeite waard deze beide passages te belichten zodat de mensheid vandaag het verfoeilijke gezicht van Satan, het oorspronkelijke, ware gezicht van Satan kan herkennen? Hoewel een dergelijke formulering wellicht niet erg passend lijkt, kan zij toch als nauwkeurig worden beschouwd. Ik kan het alleen maar op deze manier verwoorden en als jullie het kunnen begrijpen, is dat voldoende. Steeds opnieuw trekt Satan ten strijde tegen de dingen die Jehova doet en strooit hij met beschuldigingen als het gaat om Jobs ontzag voor Jehova. Hij probeert Jehova God via diverse methoden uit te dagen en Jehova zo ver te krijgen dat Hij hem toestaat Job in verzoeking te brengen. Zijn woorden vormen daarom een enorme provocatie. Vertel mij nu eens: wanneer Satan deze woorden heeft gesproken, kan God dan duidelijk zien wat Satan wil doen? (Ja.) In Gods hart, kan deze man, Job, naar wie God kijkt − deze dienaar van God, die God als een rechtvaardig, onberispelijk man beschouwt − kan hij deze vorm van verzoeking weerstaan? (Ja.) Waarom is God daar zo zeker van? Onderzoekt God altijd het hart van de mens? (Ja.) Kan Satan het hart van de mens onderzoeken? Satan kan dat niet. Al kan Satan het hart van de mens zien, door zijn kwaadaardige natuur kan hij nooit geloven dat heiligheid heiligheid is en dat smerigheid smerigheid is. De kwaadaardige Satan kan nooit iets koesteren dat heilig, rechtvaardig of glansrijk is. Satan kan niet anders dan zich alle mogelijke moeite getroosten om te handelen vanuit zijn natuur, vanuit zijn slechtheid en vanuit de methoden die hij hanteert. Zelfs in de wetenschap dat hij door God gestraft of vernietigd wordt, aarzelt hij niet om zich koppig tegen God te verzetten − dit is het kwaad, dit is de natuur van Satan. Dus in deze passage zegt Satan: “Huid voor huid. Ja, alles wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven. Maar raak hem maar eens aan met uw hand en tast zijn gebeente en zijn vlees aan. Dan zal hij u vast vervloeken in uw gezicht.” Satan denkt dat de mens ontzag heeft voor God, omdat hij zoveel mooie dingen van God heeft gekregen. De mens ontvangt mooie dingen van God, daarom zegt hij dat God goed is. Maar alleen omdat de mens zoveel mooie dingen ontvangt, kan hij op deze wijze ontzag voor God hebben, niet omdat God goed is: wanneer God hem deze mooie dingen afneemt, zal hij God de rug toekeren. Vanwege zijn kwaadaardige natuur gelooft Satan niet dat een mens in zijn hart waarachtig ontzag voor God kan hebben. Vanwege zijn kwaadaardige natuur weet hij niet wat heiligheid en nog minder wat ontzagvolle eerbied is. Hij weet niet wat het is om God te gehoorzamen of om ontzag voor God te hebben. Omdat hijzelf geen ontzag voor God heeft, denkt hij dat de mens ook geen ontzag voor God kan hebben, dat dit onmogelijk is. Vertel me, is Satan niet slecht? Met uitzondering van onze kerk, gelooft niet één van de verschillende godsdiensten en denominaties of religieuze en maatschappelijke groepen in het bestaan van God, laat staan dat ze geloven dat God vlees is geworden en bezig is het oordeelswerk te verrichten en dus denken ze dat waar jij in gelooft, niet God is. Een seksueel losbandige man kijkt om zich heen en ervaart dat alle anderen ook losbandig zijn, net als hij. Een man die de hele tijd liegt, kijkt om zich heen en ervaart dat niemand eerlijk is en dat iedereen leugens vertelt. Een slecht man ervaart iedereen als slecht en wil iedereen die hij ziet, bestrijden. Terwijl mensen die relatief eerlijk zijn, iedereen als eerlijk ervaren en dus altijd bedrogen en voor de gek gehouden worden, en ze kunnen daar niets tegen doen. Ik geef deze voorbeelden om jullie meer zekerheid te verschaffen: Satans boosaardige natuur is geen tijdelijke opwelling of iets wat door zijn omgeving wordt veroorzaakt. Die is evenmin een tijdelijke manifestatie die haar oorzaak vindt in een bepaalde reden of achtergrond. Absoluut niet! Hij moet zo wel zijn! Hij is niet in staat iets goeds te doen. Zelfs wanneer hij iets aangenaams zegt, is dat alleen maar om je te verleiden. Hoe aangenamer, tactvoller en vriendelijker zijn woorden zijn, hoe kwaadaardiger zijn duistere bedoelingen achter deze woorden. Wat voor gezicht, wat voor natuur toont Satan volgens jou in deze beide passages? (Geslepen, kwaadaardig en slecht.) Zijn voornaamste karaktertrek is slechtheid, vooral slechtheid en kwaadaardigheid.

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 141

God schiep de mens en heeft sindsdien steeds sturing gegeven aan het leven van de mens. Of Hij de mens nu zegent, hem de wetten en Zijn geboden geeft of de diverse regels voor het leven bepaalt, weten jullie wat voor bedoeling God daarmee heeft? Ten eerste, kunnen jullie met zekerheid zeggen dat alles wat God doet, ten bate van de mensheid is? Misschien vinden jullie dat deze zin nogal algemeen en zonder inhoud is, maar iets specifieker gezegd, heeft alles wat God doet tot doel de mens te helpen een normaal leven te leiden. Of het er nu om gaat dat de mens zich aan Zijn regels of Zijn wetten houdt, God wil dat de mens Satan niet aanbidt en niet door Satan schade wordt berokkend; dit is uiterst essentieel en werd meteen vanaf het begin als doel gesteld. Meteen in het begin, toen de mens Gods wil niet begreep, gaf Hij enkele eenvoudige wetten en regels en stelde Hij allesomvattende bepalingen op. Deze bepalingen zijn eenvoudig, maar de wil van God ligt daarin besloten. God voedt en koestert de mensheid en heeft haar bijzonder lief. Is dat niet zo? (Ja.) Kunnen we dus zeggen dat Zijn hart heilig is? Kunnen we zeggen dat Zijn hart rein is? (Ja.) Heeft God ook maar enige verborgen bedoelingen? (Nee.) Is dit streven van Hem dus juist en positief? (Ja.) Wat voor bepalingen God ook heeft opgesteld, zij pakken allemaal positief uit voor de mens wanneer Hij werkt, en deze bepalingen zijn wegwijzers. Heeft God ooit zelfzuchtige gedachten? Heeft God enige bijbedoeling als het om de mens gaat, of wil Hij de mens op een bepaalde manier gebruiken? (Nee.) Beslist niet. God doet wat Hij zegt en zo denkt Hij ook in Zijn hart. Er zijn geen gemengde bedoelingen, geen zelfzuchtige gedachten. Hij doet niets voor Zichzelf, maar absoluut alles voor de mens, zonder voor Zichzelf doelen te stellen. Hoewel Hij plannen en bedoelingen voor de mens heeft, doet Hij niets voor Zichzelf. Alles wat Hij doet, is louter bestemd voor de mensheid, om de mensheid te beschermen en om te voorkomen dat de mensheid op een dwaalspoor terechtkomt. Is dit geen toegenegen hart? Kun je ook maar een greintje van dit toegenegen hart in Satan zien? Je kunt geen greintje hiervan in Satan zien. Alles wat God doet, wordt op natuurlijke wijze geopenbaard. Als we kijken naar de manier waarop God werkt, hoe werkt Hij dan? Neemt God deze wetten en Zijn woorden en bindt Hij ze stevig vast om het hoofd van iedereen, zoals bij de band-aantrekkende betovering,^[a] waaraan Hij ieder mens onderwerpt? Werkt Hij op die manier? (Nee.) Hoe werkt God dan wel? (Hij leidt ons. Hij adviseert en bemoedigt ons.) Uit Hij dreigementen? Draait Hij om dingen heen wanneer Hij tot jullie spreekt? (Nee.) Wanneer je niet begrijpt wat de waarheid is, hoe leidt God je dan? (Hij laat een licht schijnen.) Hij laat een licht op jou schijnen en vertelt je duidelijk dat iets niet in overeenstemming is met de waarheid, en wat je moet doen. Wat voor relatie heb jij volgens jou met God op grond van de manieren waarop God werkt, zoals hierboven beschreven? Heb je op grond daarvan het gevoel dat God buiten jouw bereik ligt? (Nee.) Wat voor gevoelens maken ze dan wel bij je los? God is bijzonder dicht bij je, er is geen afstand tussen jullie. Wanneer God je leidt, wanneer Hij voor je zorgt, je helpt en je steunt, voel je Gods vriendelijkheid en Zijn eerbiedwaardigheid. Je voelt hoe geweldig en hoe warm Hij is. Maar wanneer God je berispt vanwege je verdorvenheid of wanneer Hij je oordeelt en disciplineert omdat je tegen Hem in opstand bent gekomen, hoe doet God dat dan? Berispt Hij jou met woorden? Disciplineert Hij je via je omgeving en via mensen, zaken en dingen? (Ja.) Tot hoever gaat die disciplinering? Bereikt die hetzelfde niveau als waarop Satan de mens schade berokkent? (Nee, die bereikt een niveau dat de mens kan verdragen.) God werkt op een zachte, delicate, liefdevolle en zorgzame manier, die precies op maat en adequaat is. Het bezorgt je geen intense emoties als: God moet me dit laten doen of “God moet me dat laten doen”. God geeft je nooit dat soort intense mentaliteit of intense gevoelens die dingen ondraaglijk maken. Is dat niet zo? Hoe voel je je dan, zelfs wanneer je Gods woorden van oordeel en tuchtiging accepteert? Wanneer je het gezag en de macht van God ervaart, hoe voel je je dan? Voel je dat God goddelijk en onaantastbaar is? (Ja.) Voel je je op zulke momenten verwijderd van God? Voel je angst voor God? Nee, in plaats daarvan voel je ontzagvolle eerbied voor God. Voelen mensen al deze dingen niet vanwege Gods werk? Zouden ze deze gevoelens hebben als Satan aan de mens werkte? (Nee.) God gebruikt Zijn woorden, Zijn waarheid en Zijn leven om voortdurend voor de mens te zorgen en hem te ondersteunen. Wanneer de mens zwak is, wanneer de mens zich terneergeslagen voelt, spreekt God beslist niet op barse toon: “Voel je niet terneergeslagen. Waarom ben je terneergeslagen? Waarom ben je zwak? Wat is de reden dat je zwak bent? Je bent altijd zo zwak en altijd zo negatief! Wat heeft het nog voor zin om te leven? Sterf toch!” Werkt God op deze manier? (Nee.) Heeft God het gezag om op deze manier te handelen? (Ja.) Maar God handelt niet op deze manier. De reden dat God niet op deze manier handelt, houdt verband met Zijn wezen, het wezen van de heiligheid van God. Zijn liefde voor de mens, hoe Hij de mens koestert en voor hem zorgt, kan niet helder in een of twee zinnen worden uitgedrukt. Het is niet iets wat wordt veroorzaakt door het pochen van de mens, maar iets wat God in praktijk brengt; het is de openbaring van Gods wezen. Kan de mens door alle manieren waarop God werkt, de heiligheid van God ontwaren? In alle manieren waarop God werkt, waaronder Gods goede bedoelingen, waaronder datgene wat God met betrekking tot de mens wil bewerkstelligen, waaronder de verschillende manieren waarop God aan de mens werkt, het soort werk dat Hij doet, hetgeen Hij wil dat de mens begrijpt − heb je daarin ooit enige slechtheid of listigheid in Gods goede bedoelingen ontwaard? (Nee.) Kunnen we dus in alles wat God doet, in alles wat God zegt, in alles wat Hij in Zijn hart denkt, en in het hele wezen van God dat Hij openbaart, God heilig noemen? (Ja.) Heeft ooit een mens deze heiligheid in de wereld of in zichzelf gezien? Behalve in God, heb je deze ooit in een mens of in Satan gezien? (Nee.) Kunnen we op grond van wat we tot dusver hebben besproken, God de unieke, heilige God Zelf noemen? (Ja.) Alles wat God de mens geeft, waaronder de woorden van God, de verschillende manieren waarop God aan de mens werkt, wat God de mens vertelt, waar God de mens op wijst, wat Hij adviseert en stimuleert, het komt allemaal voort uit één wezenlijke eigenschap: het komt voort uit de heiligheid van God. Als er niet zo’n heilige God zou bestaan, zou geen mens Zijn plaats kunnen innemen om het werk te doen dat Hij doet. Hebben jullie er ooit over nagedacht in wat voor staat jullie je vandaag allemaal zouden bevinden als God deze mensen volledig zou hebben overgeleverd aan Satan? Zouden jullie dan allemaal hier zitten, ongeschonden en intact? Zouden jullie ook zeggen: “Ik heb de aarde doorkruist en heb overal rondgetrokken”? Zouden jullie ook zo opscheppen, zo’n brutale, schaamteloze houding jegens God aannemen en zo pronkerig spreken? (Ja.) Dat is honderd procent zeker! Absoluut! Uit de houding van Satan jegens mensen kunnen zij opmaken dat Satans natuur en wezen totaal anders zijn dan die van God. Welke wezenlijke eigenschap van Satan staat tegenover de heiligheid van God? (Zijn slechtheid.) Satans slechte natuur staat tegenover de heiligheid van God. De reden dat de meeste mensen deze uitdrukking van God en dit wezen van Gods heiligheid niet herkennen, is dat zij onder het domein van Satan leven, binnen de verdorvenheid van Satan en binnen de levende omheining van Satan. Ze weten niet wat heiligheid is of hoe ze heiligheid moeten omschrijven. Zelfs wanneer je Gods heiligheid waarneemt, kun je deze nog niet met zekerheid als de heiligheid van God omschrijven. Dit is een leemte in de kennis die de mens heeft van de heiligheid van God.

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Voetnoot:

a. De “band-aantrekkende betovering” is een betovering die door de monnik Tang Sanzang werd gebruikt in de Chinese roman ‘Reis naar het Westen’. Hij maakt gebruik van deze betovering om Sun Wukong onder controle te brengen door de metalen band om diens hoofd strakker aan te trekken waardoor hij hem acute hoofdpijn bezorgt en hem daardoor onder zijn controle brengt. Het is een metafoor geworden om iets mee te beschrijven waardoor iemand ergens aan vast komt te zitten.

Dagelijkse woorden van God Fragment 142

Wat voor representatieve karaktertrek komt uit Satans werk aan de mens naar voren? Jullie zouden dit uit eigen ervaring moeten kunnen leren − Satans meest representatieve karaktertrek, wat hij het meest doet, wat hij met iedere afzonderlijke persoon probeert te doen. Misschien kunnen jullie deze karaktertrek niet zien, waardoor jullie niet voelen dat Satan zo angstaanjagend en verachtelijk is. Weet iemand wat deze karaktertrek is? (Alles wat hij doet, heeft tot doel de mens schade te berokkenen.) Hoe berokkent hij de mens schade? Kunnen jullie me dat meer specifiek en meer in detail laten zien? (Hij verleidt en verlokt de mens en brengt hem in verzoeking.) Dat is correct, dat zijn een aantal aspecten. Hij misleidt de mens, valt hem aan en beschuldigt de mens – dat doet hij allemaal. Is er nog meer te noemen? (Hij vertelt leugens.) Liegen en bedriegen is de gewoonste zaak van de wereld voor Satan. Hij doet het zo vaak, dat de leugens uit zijn mond vloeien zonder dat hij erover hoeft na te denken. Nog meer? (Hij zaait tweedracht.) Dit aspect is niet zo belangrijk. Ik zal iets beschrijven wat jullie schrik zal aanjagen, maar ik doe het niet om jullie bang te maken. God werkt aan de mens en God koestert de mens zowel in Zijn houding als in Zijn hart. Koestert Satan de mens ook? Hij koestert de mens niet. Het enige waaraan hij denkt is de mens schade te berokkenen. Klopt dat? Wanneer hij zich afvraagt hoe hij de mens schade kan berokkenen, heeft hij dan haast? (Ja.) Als het gaat om Satans werk aan de mens, heb ik twee woorden die de boosaardige en slechte natuur van Satan uitvoerig beschrijven, waardoor jullie werkelijk kunnen weten hoe verachtelijk Satan is: Satan wil altijd met geweld in ieder mens wonen en hem in bezit nemen, zodat hij volledige controle over de mens krijgt en de mens schade kan berokkenen. Op die manier bereikt hij zijn doel en wilde ambities. Wat betekent ‘met geweld in iemand wonen’? Gebeurt het met jouw toestemming of zonder jouw toestemming? Gebeurt het met jouw medeweten of zonder jouw medeweten? Het gebeurt volledig zonder jouw medeweten! In situaties waarin jij je er niet van bewust bent, mogelijk wanneer hij niets heeft gezegd of niets heeft gedaan, wanneer er geen vooronderstelling of context is, is hij om je heen, rondom jou. Hij speurt naar een geschikt moment en gaat dan met geweld in je wonen en je in bezit nemen. Op die manier bereikt hij zijn doel: hij krijgt volledig controle over jou en berokkent je schade. Deze intentie en dit gedrag zijn bijzonder kenmerkend in de strijd die Satan om de mens voert met God. Wat voelen jullie wanneer jullie dit horen? (Wij voelen schrik en angst in ons hart.) Voelen jullie walging? (Ja.) Wanneer jullie walging voelen, vinden jullie Satan dan schaamteloos? Wanneer jullie Satan schaamteloos vinden, voelen jullie dan walging jegens mensen in jullie omgeving die altijd controle over jullie willen hebben, die wilde ambities hebben als het gaat om hun status en hun belangen? (Ja.) Welke methoden hanteert Satan om met geweld de mens in bezit te nemen en in hem te gaan wonen? Is dat duidelijk voor jullie? Wanneer jullie deze beide termen, ‘met geweld inwonen’ en ‘in bezit nemen’, aanhoren, krijgen jullie een gevoel van walging en kunnen jullie het boosaardige in deze woorden aanvoelen. Zonder jouw toestemming of medeweten neemt Satan jou onder dwang in bezit, gaat hij in je wonen en verderft hij jou. Wat proef je in je hart? Voel je afschuw en walging? (Ja.) Als het gaat om deze manier van werken van Satan voel je afkeer en walging. Wat voor gevoel heb je dan jegens God? (Dankbaarheid.) Dankbaarheid omdat God je heeft gered. Heb je nu, op dit moment, het verlangen of de wil om God de leiding over je leven te geven en je volledig onder Zijn heerschappij te plaatsen? (Ja.) Tegen welke achtergrond? Zeg je ja omdat je bang bent dat Satan met geweld in jou gaat wonen en je in bezit neemt? (Ja.) Zo’n mentaliteit mag je niet hebben, dat is niet goed. Wees niet bang, God is hier. Er is niets om bang te zijn. Wanneer je eenmaal hebt begrepen wat het wezenlijk boosaardige karakter van Satan inhoudt, moet je een meer nauwkeurig inzicht hebben in Gods liefde, Gods goede bedoelingen, Gods compassie en verdraagzaamheid jegens de mens en Zijn rechtvaardige gezindheid. Of je moet deze sterker koesteren. Satan is bijzonder verachtelijk, maar als dat je nog steeds niet inspireert om God lief te hebben en op God te vertrouwen, wat voor persoon ben je dan? Ben je bereid om toe te laten dat Satan je zoveel schade berokkent? Nadat we het kwaadaardige en verfoeilijke karakter van Satan hebben gezien, draaien we ons om en kijken we vervolgens naar God. Is je kennis van God nu veranderd? Kunnen we zeggen dat God heilig is? Kunnen we zeggen dat God zonder gebreken is? ‘God is unieke heiligheid’ − kan God het gewicht van deze titel dragen? (Ja.) Kan in de wereld en te midden van alle dingen die bestaan, alleen God aan dit besef van de mens voldoen? Zijn er nog anderen die dat kunnen? (Nee.) Wat geeft God de mens dan precies? Geeft Hij je alleen een beetje zorg en aandacht wanneer je niet oplet? Wat heeft God de mens gegeven? God heeft de mens leven, heeft de mens alles gegeven en doet dat onvoorwaardelijk zonder iets te vragen, zonder enige bijbedoeling. Met de waarheid, Zijn woorden en Zijn leven leidt en begeleidt Hij de mens, behoedt Hij de mens voor de schade die Satan berokkent, voor de verzoekingen van Satan, voor de verleiding van Satan en biedt Hij de mens de mogelijkheid een helder besef te krijgen van de boosaardige natuur van Satan en zijn verfoeilijke gezicht. Is Gods liefde en zorg voor de mensheid waarachtig? Kan een ieder van jullie deze ervaren? (Ja.)

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 143

Kijk eens terug op jullie leven tot nu toe en ga na wat God allemaal voor jou heeft gedaan in alle jaren dat je in Hem geloofde. Of je het nu sterk voelt of niet: was het niet hoogst noodzakelijk? Was het niet datgene wat je het meest nodig had? (Ja.) Is dit geen waarheid? Is dit geen leven? (Ja.) Heeft God je ooit verlichting geschonken en je vervolgens gevraagd Hem iets te geven in ruil voor al die dingen die Hij jou heeft gegeven? (Nee.) Wat is Gods doel dan? Waarom doet God dit? Streeft God er ook naar om in jou te wonen? (Nee.) Wil God Zijn troon in het hart van de mens bestijgen? (Ja.) Wat is dan het verschil tussen het bestijgen door God van Zijn troon en het met geweld tot inwoning overgaan door Satan? God wil het hart van de mens winnen, Hij wil in het hart van de mens wonen − wat betekent dit? Betekent dit dat God de mens tot Zijn marionetten, Zijn machines wil maken? (Nee.) Wat is Gods doel dan wel? Is er een verschil tussen de wens van God om in het hart van de mens wonen, en de actie van Satan, die met geweld in de mens gaat wonen en hem in bezit neemt? (Ja.) Wat is het verschil? Kunnen jullie me dat duidelijk vertellen? (Satan doet dit door middel van dwang terwijl God de mens dit op vrijwillige basis laat doen). Is dit het verschil? Wat voor nut heeft jouw hart voor God? En waarom wil Hij trouwens in je wonen? Wat betekent volgens jullie ‘God woont in het hart van de mens’? We moeten God hier wel recht doen, anders begrijpen mensen het steeds verkeerd en denken ze: “God wil altijd in mij wonen. Waarom wil Hij in mij wonen? Ik wil niet worden bewoond, ik wil gewoon mezelf zijn. Jullie zeggen dat Satan in mensen woont, maar God woont ook in mensen: is dat niet hetzelfde? Ik wil niet dat iemand in mij woont. Ik ben mezelf!” Wat is hier het verschil? Denk daar maar even over na. Ik vraag jullie: is ‘God woont in mensen’ een holle frase? Betekent Gods inwoning van de mens dat Hij leeft in je hart en elk woord dat jij spreekt en elke beweging die jij maakt, bepaalt? Als Hij je opdraagt te gaan zitten, durf je dan niet te gaan staan? Als Hij je opdraagt naar het oosten te gaan, durf je dan niet naar het westen te gaan? Ziet inwoning er ongeveer zo uit? (Nee, zo ziet het er niet uit. God wil dat de mens naleeft wat God heeft en is.) Wat is het beoogde effect op de mens van alle woorden die Hij heeft gesproken in al de jaren dat God de mens heeft beheerd, tijdens Zijn werk aan de mens tot nu toe in deze laatste fase? Dat de mens naleeft wat God heeft en is? Wanneer we kijken naar de letterlijke betekenis van ‘God woont in het hart van de mens’, lijkt het erop dat God het hart van de mens neemt en daarin Zijn intrek neemt, daarin woont en er nooit meer uit weggaat; Hij wordt de baas over het hart van de mens, en is in staat om over zijn hart te heersen en is in staat het naar Zijn hand te zetten, zodat de mens alles moet doen waartoe God hem opdracht geeft. In deze betekenis zou het de schijn hebben alsof iedere persoon God zou kunnen worden en in het bezit zou kunnen komen van Zijn wezen en gezindheid. Kan de mens in dit geval ook de daden van God verrichten? Kan ‘inwoning’ zo worden uitgelegd? (Nee.) Hoe dan wel? Ik vraag jullie: vormen alle woorden en de waarheid die God de mens aanreikt, een openbaring van het wezen van God en wat Hij heeft en is? (Ja.) Daar hoeven we niet aan te twijfelen. Maar zijn alle woorden die God de mens aanreikt, bedoeld om door God Zelf in praktijk te worden gebracht, om deze Zelf te bezitten? Denk daar maar even over na. Wanneer God de mens oordeelt, waarom doet Hij dat dan? Waar kwamen deze woorden vandaan? Wat is de inhoud van de woorden die God spreekt wanneer Hij de mens oordeelt? Waarop zijn zij gebaseerd? Zijn zij gebaseerd op de verdorven gezindheid van de mens? (Ja.) Is het effect van Gods oordeel over de mens gebaseerd op het wezen van God? (Ja.) Is Gods inwoning in de mens dan een holle frase? Absoluut niet. Waarom zegt God deze woorden dan tot de mens? Wat is Zijn doel bij het uitspreken van deze woorden? Wil Hij deze woorden gebruiken om die door te laten gaan voor het leven van de mens? (Ja.) God wil alles van deze waarheid die Hij in deze woorden gesproken heeft, gebruiken om die door te laten gaan voor het leven van de mens. Wanneer de mens al deze waarheid en het woord van God aanneemt en deze in zijn eigen leven transformeert, kan de mens dan God gehoorzamen? Kan de mens dan ontzag hebben voor God? Kan de mens dan het kwaad mijden? Kan de mens zich, wanneer hij dit punt heeft bereikt, dan onderwerpen aan Gods soevereiniteit en plannen? Bevindt de mens zich dan in een positie om zich aan het gezag van God te onderwerpen? Wanneer mensen als Job of Petrus aan het eind van hun weg zijn gekomen, wanneer we kunnen zeggen dat hun leven het volwassen stadium heeft bereikt, wanneer zij een werkelijk begrip van God hebben − kan Satan hen dan nog steeds op een dwaalspoor brengen? Kan Satan dan nog steeds in hen wonen? Kan Satan hen nog steeds met geweld in bezit nemen? (Nee.) Wat is dit voor persoon? Is dit iemand die God volledig voor Zich heeft gewonnen? (Ja.) Hoe kijk je op dit betekenisniveau aan tegen een dergelijke persoon die God volledig voor Zich heeft gewonnen? Voor God geldt dat Hij in zo’n situatie al in het hart van deze persoon is gaan wonen. Maar wat voelt deze persoon? Worden het woord van God, Gods gezag en Gods weg leven in de mens en vervult dit leven het hele wezen van de mens, en is zijn wezen en wat hij naleeft, dan voldoende om God tevreden te stellen? Woont God op dit moment in het hart van de mensheid, wat Hem betreft? (Ja.) Wat voor inzicht hebben jullie nu als het gaat om dit betekenisniveau? Is het Gods Geest die in jou woont? (Nee, het is het woord van God dat in ons woont.) Het is de weg van God en het woord van God dat jouw leven is geworden, en het is de waarheid die jouw leven is geworden. Dan heeft de mens het leven dat van God komt, maar we kunnen niet zeggen dat dit leven Gods leven is. Met andere woorden, we kunnen niet zeggen dat het leven dat de mens uit het woord van God moet afleiden, Gods leven is. Hoe lang de mens God ook volgt, hoeveel woorden de mens ook van God ontvangt, de mens kan nooit God worden. Zelfs als God op een dag zou zeggen: “Ik woon in je hart, nu bezit je mijn leven”, zou je dan het gevoel hebben dat je God bent? (Nee.) Wat zou je dan wel worden? Zou je God niet volledig gehoorzamen? Zou je hart niet gevuld zijn met het leven dat God je heeft gegeven? Dat is wat er normaal gesproken gebeurt wanneer God in het hart van de mens woont. Dat is een feit. Kan de mens vanuit dit perspectief God worden? Wanneer de mens het complete woord van God heeft ontvangen, wanneer de mens in staat is om ontzag voor God te hebben en het kwaad te mijden, kan hij dan Gods identiteit en wezen bezitten? (Nee.) Wat er ook gebeurt, de mens is nog steeds mens, alles welbeschouwd. Je bent een schepsel; wanneer je van God het woord van God en Gods weg hebt ontvangen, bezit je alleen het leven dat uit het woord van God voortvloeit; je kunt nooit God worden.

uit ‘God Zelf, de unieke IV’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 144

De verleiding van Satan

Mat. 4:1-4 Daarna werd Jezus door de Geest meegevoerd naar de woestijn om door de duivel op de proef gesteld te worden. Nadat hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, had hij grote honger. Nu kwam de beproever naar hem toe en zei: ‘Als u de Zoon van God bent, beveel dan die stenen in broden te veranderen.’ Maar Jezus gaf hem ten antwoord: ‘Er staat geschreven: “De mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.”’

Dit zijn de woorden waarmee de duivel allereerst probeerde de Heer Jezus te verleiden. Wat is de inhoud van wat de duivel zei? (“Als u de Zoon van God bent, beveel dan die stenen in broden te veranderen.”) De woorden die de duivel sprak zijn behoorlijk eenvoudig, maar is er een probleem met de strekking ervan? De duivel zei, “Als u de Zoon van God bent”, maar wist hij in zijn hart dat Jezus de Zoon van God was? Wist hij dat Hij Christus was? (Ja.) Waarom zei hij dan “Als u […] bent”? (Hij probeerde God te verleiden.) Maar wat was daarmee zijn bedoeling? Hij zei: “Als u de Zoon van God bent”. In zijn hart wist hij dat Jezus Christus de Zoon van God was, dat was hem in zijn hart volkomen duidelijk, maar ondanks dat, onderwierp hij zich aan Hem of aanbad hij Hem? (Nee.) Wat wilde hij doen? Hij wilde van deze methode en deze woorden gebruik maken om de Heer Jezus kwaad te maken en Hem vervolgens voor de gek te houden zodat Hij dingen volgens zijn bedoelingen zou doen. Was dit niet de bedoeling achter de woorden van de duivel? In zijn hart wist Satan duidelijk dat dit de Heer Jezus Christus was, maar hij zei dit toch. Is dat niet Satans natuur? Wat is Satans natuur? (Sluw en kwaadaardig te zijn en geen eerbied te hebben voor God.) Wat zou dat voor gevolgen hebben om geen eerbied voor God te hebben? Was het soms niet dat hij God wilde aanvallen? Hij wilde deze methode gebruiken om God aan te vallen en sprak: “Als u de Zoon van God bent, beveel dan die stenen in broden te veranderen”, is dit niet Satans kwade bedoeling? Wat probeerde hij echt te doen? Zijn bedoeling was heel duidelijk: hij probeerde een methode te gebruiken om de positie en identiteit van de Heer Jezus Christus te weerleggen. Wat hij bedoelde met deze woorden was: “Als u de Zoon van God bent, maak dan van deze stenen broden. Als u het niet doet dan bent u niet de Zoon van God en doet u gewoon dit werk niet.” Is dit juist? Hij wilde deze methode gebruiken om God aan te vallen, hij wilde Gods werk ontmantelen en vernietigen; dit is de kwaadaardigheid van Satan. Zijn boosaardigheid is een natuurlijke uitdrukking van zijn natuur. Hoewel hij wist dat de Heer Jezus Christus de Zoon van God was, de ware incarnatie van God Zelf, kon hij toch niet anders dan zoiets doen, God achtervolgen, Hem continu aanvallen, alle moeite doen Gods werk te verstoren en te vernietigen.

Laten we nu deze zin die Satan gebruikte eens analyseren: “Beveel dan die stenen in broden te veranderen.” Van stenen brood maken – betekent dat iets? Als er voedsel is, waarom zou je het dan niet eten? Waarom is het nodig van stenen voedsel te maken? Zit hier een betekenis in? Hoewel Hij de hele tijd vastte, had de Heer Jezus toch wel voedsel om te eten? (Dat had Hij.) Hier zien we dus de absurditeit en de ongerijmdheid van Satans gebruik van deze zin. Satan doet een aantal dingen. Je ziet zijn arglistige en boosaardige natuur en je ziet hoe hij Gods werk vernietigt, en het is zo hatelijk en tergend. Maar, aan de andere kant, herken je niet ook een kinderlijke, absurde natuur achter zijn woorden en daden? Dit is een onthulling over Satans natuur; hij heeft deze natuur en zal dit soort dingen doen. Op mensen komt deze zin ongerijmd en belachelijk over. Maar zulke woorden kunnen inderdaad door Satan worden geuit. Kunnen we zeggen dat hij dom is? Absurd? Satans kwaad is overal en wordt constant geopenbaard. En hoe antwoordt de Heer Jezus hierop? (“De mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.”) Hebben deze woorden enige kracht? (Dat hebben ze.) Waarom zeggen we dat ze kracht hebben? Dit is omdat deze woorden de waarheid zijn. Welnu, leeft de mens bij brood alleen? De Heer Jezus vastte veertig dagen en nachten. Kwam Hij om van de honger? (Nee.) Hij kwam niet om van de honger, dus benaderde Satan Hem en spoorde Hem aan van de stenen voedsel te maken door dit soort dingen te zeggen: “Als u de stenen in voedsel zou veranderen, zou u dan niet iets te eten hebben? Zou u dan niet hoeven te vasten, geen honger meer te hoeven lijden?” Maar de Heer Jezus sprak, “De mens leeft niet van brood alleen”, wat betekent, dat hoewel de mens in een fysiek lichaam leeft, wat het zijn fysieke lichaam mogelijk maakt te leven en te ademen, niet voedsel is, maar alle woorden die door Gods mond zijn gesproken. Aan de ene kant zijn deze woorden de waarheid, ze geven de mensen geloof, geven hun het gevoel dat zij op God kunnen vertrouwen en dat Hij de waarheid is. Aan de andere kant, hebben deze woorden niet ook een praktisch aspect? Is de Heer Jezus niet nog steeds staande en in leven nadat Hij veertig dagen en nachten heeft gevast? Is dit geen illustratie? Hij heeft veertig dagen en nachten geen enkel voedsel gegeten. Hij is nog steeds in leven. Dit is het krachtige bewijs waardoor de waarheid van Zijn woorden wordt bevestigd. Deze woorden zijn eenvoudig, maar wat de Heer Jezus betreft, sprak Hij die enkel maar uit toen Satan Hem in verzoeking bracht of maakten die van nature al deel van Hem uit? Om het op een andere manier te zeggen: God is waarheid en God is leven, maar was Gods waarheid en leven een latere toevoeging? Was het geboren uit ervaring? Nee, het is God aangeboren, dat wil zeggen dat waarheid en leven Gods wezen zijn. Wat Hem ook gebeurt, wat Hij openbaart is waarheid. Deze waarheid, deze zin – of de inhoud ervan nu lang of kort is – kan de mens laten leven, hem leven geven; de zin kan de mens in staat stellen om, in zichzelf, waarheid en duidelijkheid over de levensweg te vinden, en het hem mogelijk maken vertrouwen in God te hebben. In andere woorden: de bron van Gods gebruik van deze zin is positief. Kunnen we dus zeggen dat dit positieve ding heilig is? (Ja.) Satans zin komt voort uit Satans natuur. Satan openbaart zijn kwade natuur, zijn kwaadaardige natuur, overal en altijd. Doet Satan deze openbaringen uit zichzelf? Zet iemand hem ertoe aan? Helpt iemand hem erbij? Dwingt iemand hem ertoe? (Nee.) Hij spreek ze alle uit eigen beweging uit. Dit is Satans boosaardige natuur. Wat God ook doet en hoe Hij het ook doet, Satan volgt Hem op de voet. Het wezen en de ware eigenschappen van deze dingen die Satan zegt en doet, zijn Satans wezen – zijn kwaadaardige, boosaardige wezen.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 145

Mat. 4:5-7 Vervolgens nam de duivel hem mee naar de heilige stad en zette hem op het hoogste punt van de tempel. Hij zei tegen hem: ‘Als u de Zoon van God bent, spring dan naar beneden. Want er staat geschreven: “Zijn engelen zal hij opdracht geven om u op hun handen te dragen, zodat u uw voet niet zult stoten aan een steen.”’ Jezus antwoordde: ‘Er staat ook geschreven: “Stel de Heer, uw God, niet op de proef.”’

Laten we het eerst eens over deze zin van Satan hebben. De zin luidt, “Als u de Zoon van God bent, spring dan naar beneden”, en daarna wordt er uit de Schrift geciteerd, “Zijn engelen zal hij opdracht geven om u op hun handen te dragen, zodat u uw voet niet zult stoten aan een steen.” Hoe voel je je wanneer je de woorden van Satan hoort? Zijn ze niet heel kinderachtig? Ze zijn kinderachtig, ongerijmd en walgelijk. Waarom zou ik dit zeggen? Satan heeft altijd iets dwaas in de zin, hij gelooft zelf dat hij heel slim is en hij citeert regelmatig de Schrift – zelfs het woord van God zelf. Hij probeert deze woorden om te draaien tegen God om Hem ermee aan te vallen of ermee te verleiden. Het doel dat hij hiermee heeft is het plan van Gods werk te vernietigen. Kun je iets zien aan die woorden die door Satan worden uitgesproken? (Satan koestert kwaadaardige bedoelingen.) Bij alles wat Satan doet, wordt er altijd geprobeerd de mensheid te verleiden. Satan spreekt niet rechtdoorzee, hij draait om de zaak heen, hij spreekt met een omweg en gebruikt daarbij verleiding, misleiding en verlokking. Bij zijn pogingen om God te verleiden gebruikt hij de benadering alsof God een gewoon menselijk wezen was, en heeft hij de overtuiging dat God ook dom en dwaas is, en niet in staat de dingen duidelijk te onderscheiden zoals ze zijn. Satan denkt dat noch God noch de mens zijn wezen zal doorzien en dat noch God noch de mens door zijn bedrieglijke en sinistere bedoeling heen zal prikken. Is het niet dit dat Satan dwaas maakt? Daarnaast citeert Satan openlijk de Schrift; hij denkt dat hij hiermee wat hij zegt geloofwaardiger maakt, dat je de fouten er niet uit zou kunnen halen en niet zou kunnen voorkomen er door te worden misleid. Is het niet dit wat Satan absurd en kinderachtig maakt? Dit is net als wanneer mensen het Evangelie verkondigen en van God getuigen; zijn er ook dan geen ongelovigen die iets soortgelijks zeggen als Satan? Hebben jullie mensen wel eens iets soortgelijks horen zeggen? Hoe voel je je wanneer je dit soort dingen hoort? Voel je walging? (Ja.) Wanneer het je doet walgen, voel je dan ook weerzin en afkeer? Kun je, als je deze gevoelens hebt, onderkennen dat Satan en de verdorven gezindheid van Satans werken in de mens kwaadaardig zijn? Realiseer je je weleens in je hart iets als: “Satans woorden brengen aanvallen en verleiding, zijn woorden zijn absurd, belachelijk, kinderachtig en walgelijk. God zou echter in Zijn spreken en Zijn daden nooit zulke methoden gebruiken om over Zijn werk te spreken of Zijn werk uit te voeren en Hij heeft dat nooit gedaan.” Natuurlijk kunnen mensen in zulke situaties slechts terugvallen op een beetje ervaring en hebben ze nog geen idee van Gods heiligheid, nietwaar? Met jullie huidige gestalte voelen jullie hoogstens dit: “Alles wat God zegt is de waarheid, het is heilzaam voor ons en we moeten het accepteren”; ongeacht of jullie dit kunnen accepteren of niet, zeggen jullie zonder uitzondering dat Gods woord waar is en God waarheid, jullie weten echter niet dat waarheid op zichzelf heiligheid is en de God heilig is.

Dus wat was het antwoord van Jezus op de woorden van Satan? “Jezus antwoordde: ‘Er staat ook geschreven: “Stel de Heer, uw God, niet op de proef.”’ Zit er waarheid in deze uitspraak van Jezus? (Ja.) Er zit waarheid in. Oppervlakkig gezien lijkt het op een gebod dat mensen moeten gehoorzamen, een eenvoudige zin, maar toch hebben zowel de mens als Satan die woorden vaak overtreden. De Heer Jezus zei tegen Satan, “Stel de Heer, uw God, niet op de proef”, omdat dit iets is dat Satan vaak deed en zijn uiterste best deed om te doen; je kunt zelfs zeggen dat Satan dit schaamteloos deed. Het ligt in Satans wezenlijke natuur God niet te vrezen en in zijn hart geen eerbied voor God te hebben. Zelfs toen Satan naast God stond en Hem kon zien, kon Satan het niet nalaten God te verleiden. Daarom sprak de Heer Jezus tot Satan, “Stel de Heer, uw God, niet op de proef.” Dit is een zin die God vaak tegen Satan heeft gezegd. Is het niet passend deze zin zelfs vandaag de dag te gebruiken? (Ja, want ook wij verleiden God vaak.) Waarom doen mensen dit zo vaak? Is het omdat mensen vol zijn van de zondige satanische gezindheid? (Ja.) Dus is wat Satan hierboven zei iets dat mensen vaak zeggen? En in welke situaties? Je zou kunnen zeggen dat mensen onafhankelijk van tijd of plaats dit soort dingen hebben gezegd. Dit bewijst dat de gezindheid van de mensen exact dezelfde is als de verdorven gezindheid van Satan. De Heer Jezus sprak een eenvoudige zin, een zin die waarheid vertegenwoordigt, een zin die mensen nodig hebben. Was de Heer Jezus in deze situatie eigenlijk wel met Satan aan het discussiëren? Zat er iets confronterends in wat Hij tot Satan sprak? (Nee.) Hoe beschouwde de Heer Jezus in Zijn hart de verleiding van Satan? Deed het Hem walgen, voelde Hij afkeer? (Ja.) De Heer Jezus voelde afkeer en walging maar Hij ging niet de discussie aan met Satan en nog minder sprak Hij over grootse principes. Waarom is dat? (Omdat Satan altijd zo is, hij kan nooit veranderen.) Zouden we kunnen zeggen dat Satan onredelijk is? (Ja, dat zouden we.) Kan Satan erkennen dat God waarheid is? Satan zal nooit erkennen dat God waarheid is en nooit toegeven dat God waarheid is; dit is zijn natuur. Bovendien is er nog iets in Satans natuur dat mensen afstotend vinden, wat is dat? Bij zijn pogingen de Heer Jezus te verleiden geloofde Satan dat zelfs wanneer hij God zou verleiden en niet in zijn opzet zou slagen, hij het toch zou proberen. Ondanks het feit dat hij zou worden bestraft, zou hij het toch doen. Ondanks het feit dat hij er niets mee zou winnen, zou hij het toch doen en volhardde en verzette hij zich tot het bittere einde tegen God. Wat voor soort natuur is dit? Is dat niet kwaadaardig? Hij die woedend wordt als God wordt genoemd, hij die kwaad wordt als God wordt genoemd, heeft hij God gezien, kent hij God? Hij weet niet wie God is, gelooft niet in Hem en God heeft niet tot hem gesproken. God heeft hem nooit lastiggevallen, dus waarom is hij zo kwaad? Zouden we kunnen zeggen dat deze persoon kwaadaardig is? Trends in de wereld, eten, drinken, plezier maken, het najagen van beroemdheden, om geen van dergelijke dingen zou zo’n man zich druk maken, maar als één keer het woord ‘God’ of de waarheid van Gods woorden wordt genoemd, wordt hij woest; komt zoiets niet neer op het hebben van een kwaadaardige natuur? Dit is voldoende om te bewijzen dat dit de kwaadaardige natuur van de mens is. Welnu, als jullie voor jezelf spreken, zijn er dan momenten wanneer waarheid wordt gesproken, wanneer Gods beproevingen voor de mensheid ter sprake worden gebracht, of wanneer Gods oordeelswoorden tegen de mens worden genoemd, jullie irritatie en afkeer voelen en jullie er niet over willen horen? Jullie denken misschien in jullie hart: hebben niet alle mensen gezegd dat God de waarheid is? Enkele van deze woorden zijn niet de waarheid, dit zijn duidelijk slechts Gods woorden van vermaning aan de mens! Sommige mensen kunnen zelfs walging in hun hart voelen: dit wordt elke dag ter sprake gebracht, de beproevingen die Hij ons oplegt worden genoemd, net als Zijn oordeel; wanneer komt aan dit alles een einde? Wanneer zullen we de goede bestemming ontvangen? Het is niet bekend waar deze onredelijke woede vandaan komt. Wat voor soort natuur is dit? (Een kwaadaardige natuur.) Het wordt ingegeven door de kwaadaardige natuur van Satan. Wat betreft God in relatie tot de kwaadaardige natuur van Satan en de verdorven gezindheid van de mens, Hij discussieert of kibbelt nooit met mensen en maakt Zich niet druk als mensen uit onwetendheid handelen. Jullie zullen zien dat God dingen anders bekijkt dan mensen en bovendien zullen jullie Hem geen gebruik zien maken van menselijke gezichtspunten, kennis, wetenschap, filosofie of voorstellingen hoe dingen moeten worden aangepakt. In tegendeel, alles wat God doet en alles wat Hij openbaart is verbonden met waarheid. Dat wil zeggen, elk woord dat Hij spreekt en elke actie die Hij heeft ondernomen betreft de waarheid. Deze waarheid en deze woorden zijn niet zomaar een ongegronde fantasie, maar worden veeleer door God uitgedrukt omwille van Gods wezen en Zijn leven. Omdat deze woorden en het wezen van alles wat God heeft gedaan waarheid zijn, kunnen we zeggen dat Gods wezen heilig is. Met andere woorden, alles wat God zegt en doet, brengt mensen leven en licht; het stelt mensen in staat positieve dingen en de realiteit van deze positieve dingen te zien, en laat hen op het juiste pad wandelen. Deze dingen zijn bepaald vanwege Gods wezen en vastgesteld omwille van de essentie van Zijn heiligheid.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 146

Mat. 4:8-11 De duivel nam hem opnieuw mee, nu naar een zeer hoge berg. Hij toonde hem alle koninkrijken van de wereld in al hun pracht en zei: ‘Dit alles zal ik u geven als u voor mij neervalt en mij aanbidt.’ Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Ga weg, Satan! Want er staat geschreven: “Aanbid de Heer, uw God, vereer alleen hem.”’ Daarna liet de duivel hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor hem te zorgen.

Satan, de duivel, zet, nadat zijn vorige twee valstrikken zijn mislukt nog een valstrik: hij toonde de Heer Jezus alle koninkrijken van de wereld en hun glorie en vroeg Hem de duivel te aanbidden. Wat valt je op over de ware eigenschappen van de duivel in deze situatie? Is Satan de duivel niet absoluut schaamteloos? (Ja.) Hoe schaamteloos wil je het hebben? Alles is door God geschapen en toch keert Satan het om en toont het God en zegt: “Zie de rijkdom en glorie van al deze koninkrijken. Als u mij aanbidt geef ik ze u allemaal.” Is dat geen omkering van de rollen? Is Satan niet schaamteloos? God heeft alles gemaakt, maar was het voor Zijn plezier? God gaf alles aan de mensheid, maar Satan wilde het allemaal afpakken en zegt na afloop: “Aanbid mij!” “Aanbid mij en ik geef dit alles aan u.” Dit is het lelijke gezicht van Satan; het is absoluut schaamteloos! Satan kent niet eens de betekenis van het woord ‘schaamte’, dit is slechts een ander voorbeeld van zijn kwaadaardigheid. Hij weet niet eens wat ‘schaamte’ is. Satan weet heel goed dat God alles heeft geschapen en dat Hij het beheert en er Zijn heerschappij over uitoefent. Alles behoort aan God, niet aan de mens en nog minder aan Satan, en toch zegt Satan brutaalweg dat hij alles aan God zal geven. Doet Satan niet opnieuw iets absurds en schaamteloos? God haat Satan nu nog meer, nietwaar? En toch, wat Satan ook probeerde, trapte de Heer Jezus erin? Wat zei de Heer Jezus? (“Aanbid de Heer, uw God, vereer alleen hem.”) Heeft deze zin een praktische betekenis? (Ja.) Wat voor soort praktische betekenis? We zien Satans kwaadaardigheid en schaamteloosheid in zijn spreken. Dus als de mensen Satan zouden aanbidden, wat zou dan de uitkomst zijn? Zouden de mensen dan de rijkdom en glorie van alle koninkrijken ontvangen? (Nee.) Wat zouden zij ontvangen? Zou de mensheid even schaamteloos en belachelijk worden als Satan? (Ja.) Zij zouden dan in niets verschillen van Satan. Daarom sprak de Heer Jezus deze zin, die belangrijk is voor elk afzonderlijk individu: “Aanbid de Heer, uw God, vereer alleen hem”, een zin die stelt dat als je iemand anders dan de Heer, dan God Zelf, aanbidt, als je Satan aanbidt, je je in dezelfde vuiligheid wentelt als Satan. Je zou dan delen in Satans schaamteloosheid en kwaadaardigheid, en net als Satan zou je God verleiden en Hem aanvallen. En wat zal dan je einde zijn? Je zult worden veracht door God, worden neergeslagen door God en door Hem worden vernietigd. Probeerde Satan het opnieuw nadat hij de Heer Jezus meerdere keren zonder succes had verleid? Satan probeerde het niet nog een keer en ging weg. Wat bewijst dit? Het bewijst dat Satans kwaadaardige natuur, zijn boosaardigheid, zijn absurditeit en ongerijmdheid het niet waard zijn onder Gods aandacht te worden gebracht. De Heer Jezus heeft Satan in slechts drie zinnen verslagen, waarna Satan met zijn staart tussen de benen het hazenpad koos, te beschaamd om nogmaals zijn gezicht te vertonen, en hij verleidde de Heer Jezus nooit meer opnieuw. Omdat de Heer Jezus de verleiding van Satan had weerstaan kon Hij nu makkelijk doorgaan met het werk dat Hij te doen had en de taken opnemen die voor Hem lagen. Heeft iets wat de Heer Jezus zei of deed in deze situatie, wanneer het nu wordt toegepast, praktische betekenis voor iedereen? (Ja.) Wat voor soort praktische betekenis? Is het verslaan van Satan iets gemakkelijks om te doen? Moeten mensen een duidelijk begrip hebben van Satans kwaadaardige natuur? Moeten mensen een nauwkeurig begrip hebben van Satans verleidingen? (Ja.) Wanneer je Satans verleidingen in je eigen leven ervaart, en je in staat bent Satans kwaadaardige natuur erin op te merken, zou je dan de verleiding kunnen weerstaan? Als je Satans absurditeit en ongerijmdheid kent, zou je dan nog steeds achter Satan staan en God aanvallen? Als je begrijpt hoe Satans kwaadaardigheid en schaamteloosheid door jou worden geopenbaard – als je deze dingen duidelijk herkent en weet – zou je dan nog steeds God op deze manier aanvallen en verleiden? (Nee, dat zouden we niet.) Wat zul je in plaats daarvan doen? (We zullen tegen Satan in opstand komen en hem verlaten.) Is dat iets gemakkelijks om te doen? Het is niet gemakkelijk. Om dit te doen moeten mensen regelmatig bidden, ze moeten vaak voor Gods aangezicht verschijnen en zichzelf onderzoeken. En ze moeten Gods discipline, Zijn oordeel en Zijn tuchtiging over zich neer laten komen. Alleen op deze manier zullen mensen zich geleidelijk aan onttrekken aan Satans bedrog en controle.

Uit de dingen die Satan heeft gezegd kunnen we opmaken wat het wezen van Satan is. Allereerst kan in het algemeen worden gezegd dat Satans wezen kwaadaardig is, iets dat in contrast staat met de heiligheid van God. Waarom zeg ik dat Satans wezen kwaadaardig is? Je dient naar de consequenties van wat Satan de mensen aandoet te kijken om dit te kunnen zien. Satan verderft en controleert de mens en de mens handelt onder de verdorven gezindheid van Satan en leeft in een wereld van mensen die door Satan zijn verdorven. De mensheid wordt onbewust bezeten en geassimileerd door Satan en dus heeft de mens de verdorven gezindheid van Satan, die Satans natuur is. Hebben jullie uit alles wat Satan heeft gezegd en gedaan zijn arrogantie kunnen aflezen? Hebben jullie zijn bedrog en boosaardigheid gezien? Hoe openbaart Satans arrogantie zich voornamelijk? Heeft Satan altijd Gods plaats willen innemen? Satan heeft altijd Gods werk willen afbreken en zelf Zijn positie willen innemen, opdat mensen Satan zouden volgen, ondersteunen en aanbidden; dit is de arrogante natuur van Satan. Wanneer Satan mensen verderft, vertelt hij hen dan rechtstreeks wat ze moeten doen? Wanneer Satan God verleidt, zegt hij dan openlijk: “Ik verleid u, ik ga u aanvallen”? Dat doet hij absoluut niet. Welke methode gebruikt Satan? Hij verlokt, verleidt, valt aan en plaatst valstrikken, en citeert daarvoor zelfs de Schrift. Satan spreekt en handelt op verschillende manieren om zijn sinistere voornemens en motieven te verwezenlijken. Nadat Satan dit heeft gedaan, wat kan dan opgemaakt worden uit wat zich in de mens heeft gemanifesteerd? Zijn mensen niet arrogant? De mens heeft duizenden jaren geleden onder Satans verderfelijke invloed en is dus arrogant, uitzonderlijk verwaand, leugenachtig, kwaadaardig en onredelijk geworden. Al deze dingen zijn veroorzaakt door Satans natuur. Omdat Satans natuur kwaadaardig is, heeft hij deze kwaadaardige natuur doorgegeven aan de mens en de mens deze kwaadaardige, verdorven gezindheid gegeven. Derhalve leeft de mens onder de verdorven satanische gezindheid en verzet de mens zich, net als Satan, tegen God, valt God aan en verleidt Hem in zo’n mate dat de mens God niet aanbidt en Hem niet in zijn hart vereert.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 147

Hoe Satan kennis gebruikt om de mens te verderven

Beschouwt niet iedereen kennis als iets positiefs? Mensen denken op z’n minst dat het woord ‘kennis’ meer een positieve dan een negatieve connotatie heeft. Dus waarom vermelden we dan hier dat Satan kennis gebruikt om de mens te verderven? Is de evolutietheorie geen aspect van de kennis? Maken Newtons wetenschappelijke wetten geen deel uit van de kennis? De zwaartekracht van de aarde is deel van de kennis, nietwaar? (Ja.) Dus waarom hebben we dan kennis genoemd als een van de onderdelen van de inhoud die Satan gebruikt om de mensheid te verderven? Wat is jullie mening hierover? Bevat kennis ook maar een greintje waarheid? (Nee.) Wat is dan het wezen van kennis? Op welke basis wordt de kennis die de mens bestudeert geleerd? Is het op basis van de evolutietheorie? Is de kennis die de mens door onderzoek en samenvatting heeft verworven niet gebaseerd op atheïsme? Heeft ook maar iets van deze kennis een verbinding met God? Is het verbonden met het aanbidden van God? Is het verbonden met waarheid? (Nee.) Hoe maakt Satan gebruik van kennis om de mens te verderven? Ik heb net gezegd dat geen enkel onderdeel van deze kennis is verbonden met het aanbidden van God, of met waarheid. Sommige mensen denken er op deze manier over: “Het heeft misschien niets met waarheid te maken, maar het verderft mensen ook niet.” Wat is jullie mening hierover? Heeft deze kennis je ooit geleerd dat het geluk van de mensen afhankelijk is van wat ze met hun eigen handen maken? Heeft kennis je ooit geleerd dat het lot van een mens in zijn eigen handen lag? (Ja.) Wat is dit voor geklets? (Het is onzin.) Precies! Het is onzin! Kennis is ingewikkeld om te bespreken. Je kunt eenvoudig stellen dat een kennisterrein niet meer is dan kennis. Dat wil zeggen een kennisterrein dat wordt geleerd op basis van het niet aanbidden van God en een gebrek aan begrip van het feit dat God alles heeft geschapen. Wanneer mensen dit type kennis studeren, zien ze God niet als de God die over alles heerschappij uitoefent, ze zien Hem niet als degene die voor alles verantwoordelijk is en alles beheert. In plaats daarvan onderzoeken en studeren ze eindeloos, zoeken ze naar wetenschappelijke antwoorden op dat kennisterrein en speuren naar antwoorden op basis van kennis. Maar, wanneer mensen niet in God geloven en in plaats daarvan alleen onderzoek verrichten, dan zullen ze nooit de ware antwoorden vinden, nietwaar? Kennis biedt je alleen levensonderhoud, een baan en inkomen zodat je geen honger hoeft te lijden, maar kennis zal er nooit voor zorgen dat je God gaat aanbidden en kennis zal je nooit uit de buurt van het kwaad houden. Hoe meer kennis je verwerft, hoe meer je tegen God wilt rebelleren, God aan een onderzoek wilt onderwerpen, God wilt verleiden en tegen God in wil gaan. Dus wat zien we dat kennis de mensen leert? Het is allemaal de filosofie van Satan. Is er ook maar enig verband tussen Satans filosofieën en de overlevingsregels van verdorven mensen en de waarheid? Ze hebben niets met de waarheid te maken, ze zijn in feite het tegenovergestelde van de waarheid. Mensen zeggen vaak: “Leven is beweging” en “De mens is van ijzer, rijst is van staal, de mens voelt zich uitgehongerd als hij een maaltijd overslaat”; wat zijn dit voor uitspraken? Het zijn drogredenen en het aanhoren ervan zorgt voor een gevoel van walging. Satan heeft in deze zogenaamde kennis van de mens behoorlijk wat van zijn levensfilosofie en gedachtegoed weten te planten. En door dit te doen laat Satan de mens toe zijn denken, filosofie en gezichtspunt te adopteren zodat de mens het bestaan van God, Zijn heerschappij over alle dingen en Zijn heerschappij over het lot van de mens zou kunnen gaan ontkennen. Met de vooruitgang van zijn studie en naarmate hij meer kennis begrijpt, voelt de mens het bestaan van God vager worden en kan hij zelfs het gevoel krijgen dat God helemaal niet bestaat. Wanneer Satan gezichtspunten, opvattingen en gedachten in het verstand van de mens heeft geplant, wordt de mens dan niet verdorven door deze gedachten die Satan in zijn verstand plant? (Ja.) Waarop baseert de mens tegenwoordig zijn leven? Gaat hij echt uit van deze kennis? Nee, de mens baseert zijn leven op de ideeën, opvattingen en filosofieën van Satan die verborgen liggen in deze kennis. Dit is waar de kern van Satans verderf van de mens plaatsvindt, dit is Satans doel en zijn methode om de mens te verderven.

We zullen het eerst hebben over het meest oppervlakkige aspect van dit onderwerp. Kunnen grammatica en woorden uit taallessen mensen verderven? Kunnen woorden mensen verderven? (Nee.) Woorden kunnen mensen niet verderven; ze zijn een instrument waarmee mensen kunnen spreken en een instrument waarmee mensen met God kunnen communiceren. Daarnaast vormen taal en woorden de manier waarop God tegenwoordig met mensen communiceert, het zijn instrumenten en ze zijn noodzakelijk. Eén plus één is twee en twee keer twee is vier; dat is kennis, nietwaar? Maar kan dit je verderven? Dit is gezond verstand en een regel, dit kan mensen dus niet verderven. Dus welke kennis verderft mensen dan wel? Het is kennis die vermengd is met Satans opvattingen en gedachten. Satan probeert de mensheid via kennis te doordrenken met deze opvattingen en gedachten. In een essay bijvoorbeeld is er niets verkeerds aan de geschreven woorden, maar het probleem zit hem in de opvattingen en de bedoeling van de auteur toen hij het essay schreef en ook de inhoud van zijn gedachten. Dit zijn spirituele dingen en die zijn in staat mensen te verderven. Wat voor dingen zouden bijvoorbeeld je opvattingen kunnen veranderen als je naar een televisieprogramma kijkt? Zou wat de personages zeggen, de woorden zelf, mensen kunnen verderven? (Nee.) Wat voor soort dingen zouden mensen kunnen verderven? Het zijn de kernideeën en de inhoud van het programma, die de opvattingen van de maker weergeven, en de informatie die deze opvattingen bevatten, die de hoofden en harten van mensen kunnen beïnvloeden. Klopt dit? Nu weten jullie wat ik bedoel als ik in mijn betoog zeg dat Satan kennis gebruikt om mensen te verderven. Je zult me niet verkeerd begrijpen, nietwaar? Dus wanneer je weer een keer een roman of essay leest, kun je dan evalueren of de gedachten die in het essay worden uitgedrukt de mensheid verderven of een bijdrage leveren aan de mensheid? (We kunnen dat wel een klein beetje.) Dit is iets dat in een langzaam tempo moet worden bestudeerd en ervaren, het is niet iets dat makkelijk gelijk kan worden begrepen. Wanneer je bijvoorbeeld een kennisterrein onderzoekt of bestudeert, kunnen sommige positieve aspecten van deze kennis je helpen over dit kennisterrein enige algemene kennis op te doen en wat mensen zouden moeten vermijden. Neem bijvoorbeeld ‘elektriciteit’, dat is een kennisterrein, nietwaar? Zou je niet dom zijn als je niet wist dat mensen van elektriciteit een schok kunnen krijgen en beschadigd kunnen worden? Wanneer je dit kennisterrein begrijpt weet je dat je niet zomaar onvoorzichtig iets elektrisch aan kunt raken en weet je hoe je elektriciteit kunt gebruiken. Dat zijn beide positieve dingen. Is het je duidelijk wat we bespreken over hoe kennis mensen kan verderven? Er worden vele soorten kennis in de wereld bestudeerd en jullie moeten de tijd nemen om ze zelf te onderscheiden.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 148

Hoe Satan gebruikmaakt van wetenschap om de mens te verderven

Wat is wetenschap? Geniet wetenschap niet bij zowat iedereen hoog aanzien en wordt ze niet door vrijwel iedereen als diepzinnig beschouwd? Wanneer wetenschap ter sprake wordt gebracht, hebben mensen dan niet het gevoel: “Dit is iets dat gewone mensen niet kunnen begrijpen, dit is een onderwerp waar uitsluitend wetenschappelijke onderzoekers of experts zich mee bezig kunnen houden. Er is geen verband met ons, gewone mensen”? Is er misschien niet toch een verband? (Ja.) Hoe maakt Satan gebruik van wetenschap om mensen te verderven? We zullen het alleen hebben over dingen die mensen regelmatig tegenkomen in hun eigen leven. Heb je weleens van genen gehoord? Jullie zijn allemaal bekend met deze term, nietwaar? Werden genen door de wetenschap ontdekt? Welke betekenis hebben genen nu precies voor mensen? Geven ze mensen niet het gevoel dat het lichaam een mysterieus iets is? Wanneer mensen kennismaken met dit onderwerp, zouden er dan geen mensen zijn – vooral de nieuwsgierigen – die er meer over willen weten en meer details te weten willen komen? Deze nieuwsgierige mensen zullen hun energie op dit onderwerp richten en wanneer ze niet druk zijn met andere dingen zullen ze om meer details over het onderwerp te leren informatie opzoeken in boeken en op het internet. Wat is wetenschap? Eenvoudig gezegd is wetenschap het geheel van ideeën en theorieën over dingen waar de mens nieuwsgierig naar is, naar dingen die onbekend zijn en hen niet door God zijn verteld; wetenschap omvat de ideeën en theorieën over de mysteries die de mens wil onderzoeken. Wat is de scope van de wetenschap? Je zou kunnen zeggen dat het tamelijk veelomvattend is; de mens onderzoekt en bestudeert alles waar hij geïnteresseerd in is. Wetenschap omvat het onderzoeken van de details en wetten van deze dingen en het daarna poneren van aannemelijke theorieën waardoor iedereen gaat denken: “Deze wetenschappers zijn werkelijk fantastisch! Ze weten zo veel en hebben zo veel kennis om deze dingen te begrijpen!” Mensen hebben zo veel bewondering voor wetenschappers, nietwaar? Mensen die wetenschappelijk onderzoek doen, wat voor soort denkbeelden houden zij erop na? Willen ze niet het universum onderzoeken, de mysterieuze dingen op hun interessegebied onderzoeken? Wat is hiervan het uiteindelijke resultaat? Bij sommige wetenschappen trekken mensen hun conclusies op basis van vermoedens, bij andere vertrouwen mensen op menselijke ervaring om conclusies te trekken. Bij weer andere takken van wetenschap trekt men conclusies op basis van observaties van de achtergrond en de geschiedenis. Niet soms? Dus wat doet wetenschap voor mensen? Wetenschap laat mensen objecten alleen in de fysieke wereld zien en bevredigt slechts de nieuwsgierigheid van de mens; het laat mensen niet de wetten zien waarmee God heerschappij uitoefent over alle dingen. Het lijkt alsof de mens door middel van wetenschap antwoorden vindt, maar deze antwoorden zijn raadselachtig en zorgen slechts voor tijdelijke bevrediging, een bevrediging die er alleen toe dient dat het hart van de mens zich beperkt tot de fysieke wereld. De mens heeft het gevoel dat hij de antwoorden van de wetenschap heeft gekregen, dus wat voor kwestie zich ook voordoet, hij zal proberen ze te bewijzen of accepteren op basis van zijn wetenschappelijke denkbeelden. Het hart van de mens wordt bezeten door wetenschap en wordt door de wetenschap verleidt tot een punt waarop de mens niet meer in staat is God te kennen, God te aanbidden en te geloven dat alle dingen van God komen en de mens naar Hem moet opkijken voor antwoorden. Is dat niet waar? Hoe meer een persoon in wetenschap gelooft, des te absurder hij wordt, en des te meer hij gelooft dat alles een wetenschappelijke oplossing heeft en dat onderzoek alles kan oplossen. Zulke personen zoeken God niet en geloven niet dat Hij bestaat; zelfs mensen die God velen jaren hebben gevolgd zullen in een bevlieging bacteriën gaan onderzoeken of informatie opzoeken voor een antwoord op een bepaalde kwestie. Zulke personen kijken niet naar de kwesties vanuit het perspectief van de waarheid en in veel gevallen vertrouwen ze liever op wetenschappelijke denkbeelden en kennis of op wetenschappelijke antwoorden om problemen op te lossen; ze vertrouwen niet op God en zoeken God niet. Hebben zulke mensen God in hun hart? (Nee.) Er zijn zelfs mensen die God op dezelfde manier willen onderzoeken als dat ze wetenschap bestuderen. Zo zijn er bijvoorbeeld vele religieuze experts die naar de berg zijn gegaan waar de ark na de zondvloed is gestrand en daarmee het bestaan van de ark hebben bewezen. Maar bij het zien van de ark hebben ze niet het bestaan van God gezien. Ze geloven uitsluitend in de verhalen en de geschiedenis en dit is het resultaat van hun wetenschappelijke onderzoek en studie van de fysieke wereld. Als je materiële dingen onderzoekt, of het nu microbiologie, astronomie of geografie is, zul je nooit als resultaat vinden dat God bestaat of dat Hij over alles heerschappij uitoefent. Dus wat doet wetenschap voor de mens? Verwijdert het de mens niet van God? Staat het niet toe dat mensen God bestuderen? Laat het mensen niet sterker twijfelen aan Gods bestaan? (Ja.) Dus hoe wil Satan gebruikmaken van wetenschap om mensen te verderven? Wil Satan geen gebruikmaken van wetenschappelijke conclusies om mensen te bedriegen en te verlammen en wil hij geen dubbelzinnige antwoorden gebruiken om de harten van de mensen in zijn greep te houden zodat ze niet op zoek gaan naar of geloven in Gods bestaan? (Ja.) Dit is de reden waarom we zeggen dat dit een van de manieren is waarop Satan mensen verderft.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 149

Hoe Satan gebruikmaakt van traditionele cultuur om de mens te verderven

Zijn er veel dingen die kunnen worden beschouwd als deel van de traditionele cultuur? (Ja.) Wat betekent deze traditionele cultuur? Sommigen zeggen dat deze is doorgegeven door onze voorouders, dat is één aspect. Vanaf het begin hebben families, etnische groepen en zelfs het menselijk ras hun manier van leven doorgegeven; hun gewoonten, gezegdes en regels, en deze hebben zich in de gedachten van de mensen verankerd. Mensen beschouwen ze als onlosmakelijk verbonden aan hun leven. Ze aanvaarden deze dingen en beschouwen ze als de regels en het leven die dienen te worden gevolgd. Ze willen deze dingen nooit veranderen of vaarwelzeggen omdat ze doorgegeven zijn door hun voorouders. Er zijn andere aspecten van traditionele cultuur die bij mensen tot in het bot verankerd zitten, zoals de dingen die zijn doorgegeven door Confucius of Mencius, en de dingen die mensen zijn onderwezen door Chinees taoïsme of confucianisme. Is dat soms niet zo? Wat voor dingen omvat traditionele cultuur? Omvat het ook de feestdagen die de mensen vieren? Bijvoorbeeld het Lentefestival, het Lantaarnfestival, het Vegen van de Graven-festival, het Drakenbootfestival, het Geestenfestival en het Midherfstfestival. Sommige families vieren het wanneer ouderen een bepaalde leeftijd bereiken, of wanneer kinderen één maand of honderd dagen oud worden. Enzovoort. Dit zijn allemaal traditionele feestdagen. Ligt aan deze feestdagen soms geen traditionele cultuur ten grondslag? Wat is de kern van traditionele cultuur? Heeft deze cultuur iets te maken met het aanbidden van God? Bevat deze cultuur elementen die mensen vertelt dat ze de waarheid moeten beoefenen? Zijn er feestdagen waarop mensen aan God offeren, naar Gods altaar gaan en Zijn onderwijzingen ontvangen? Zijn er zulke feestdagen? (Nee.) Wat doen mensen dan op al deze feestdagen? In de moderne tijd worden ze gezien als gelegenheden om te eten, te drinken en plezier te maken. Wat is de bron van traditionele cultuur? Van wie is traditionele cultuur afkomstig? (Satan.) De traditionele cultuur is van Satan. Tegen de achtergrond van deze traditionele feestdagen plant Satan bepaalde dingen in het hart van de mens, wat voor dingen? Ervoor zorgen dat mensen hun voorouders herinneren, is dat er een van? Bijvoorbeeld, tijdens het Vegen van de Graven-festival maken mensen de graven schoon en offeren ze aan hun voorouders. Zodat mensen hun voorouders niet vergeten. Satan zorgt er ook voor dat mensen eraan denken patriottisch te zijn, bijvoorbeeld met het Drakenbootfestival. Hoe zit het met het Midherfstfestival? (Familiereünies.) Wat is de achtergrond van familiereünies? Wat is er het doel van? Dit is om te praten en voor de emotionele banden. Uiteraard is het zo dat er, of we nu Chinees Nieuwjaar of het Lantaarnfestival vieren, vele manieren zijn de achterliggende redenen te beschrijven. Hoe je de achterliggende reden ook beschrijft, elk feest biedt Satan gelegenheid zijn filosofie en zijn ideeën in het hart van de mensen te planten, zodat ze van God afdwalen en niet weten dat God bestaat, en dat ze of aan hun voorouders of aan Satan offeren, of dat ze het feest aangrijpen als excuus om te eten, te drinken en plezier te maken, om hun vleselijke verlangens te bevredigen. Elke keer dat deze feestdagen worden gevierd, worden Satans ideeën en opvattingen diep in het hart van de mensen geplant, en ze zijn zich daar niet eens van bewust. Wanneer mensen de middelbare of een latere leeftijd bereiken zijn deze ideeën en opvatting van Satan al diep in harten geworteld. Daarnaast doen mensen hun uiterste best deze ideeën zonder voorbehoud willekeurig over te dragen op de volgende generatie, of ze nu goed of fout zijn. Klopt dit? (Ja.) Hoe verderven traditionele cultuur en deze feestdagen de mensen? Weten jullie dat? (Mensen worden beperkt en gebonden door de regels van deze tradities, zodanig dat ze geen tijd of energie hebben om God te zoeken.) Dat is één aspect. Iedereen viert bijvoorbeeld Chinees Nieuwjaar, zou je je verdrietig voelen als je dit niet zou doen? Zijn er bepaalde taboes waaraan je je moet houden? Zou je niet voelen: “Ik heb geen Nieuwjaar gevierd. Deze Nieuwjaarsdag was verschrikkelijk; zal nu het hele jaar slecht zijn”? Zou je je niet slecht op je gemak voelen, zelfs een beetje angstig? Er zijn zelfs mensen die al jaren niet aan hun voorouders hebben geofferd en plotseling een droom hebben waarin een overledene hen om geld vraagt, wat denk je dat zo iemand van binnen voelt? “Hoe verdrietig dat deze overledene geld nodig heeft om uit te geven! Ik zal wat papiergeld voor hem verbranden, het zou gewoon niet goed zijn dat niet te doen. Wij levenden kunnen in de problemen komen als we niet wat papiergeld verbranden, wie kan zeggen wanneer het noodlot toeslaat?” Zij zullen altijd deze kleine angst en zorg in hun hart koesteren. Wie zorgt ervoor dat zij zich zorgen maken? (Satan.) Satan zorgt ervoor. Is dit niet een van de manieren waarop Satan de mens verderft? Hij gebruikt verschillende manieren en excuses om controle over je uit te oefenen je te bedreigen en je aan hem te binden, in zo’n mate dat je in een roes komt, je ervoor zwicht en je eraan toegeeft; dit is de manier waarop Satan de mens verderft. Vaak, als mensen zwak zijn of wanneer ze zich niet volledig bewust zijn van de situatie, kunnen ze onbedoeld iets op een verwarde manier doen, dat wil zeggen, ze vallen ongewild in de handen van Satan en kunnen onopzettelijk iets doen zonder te weten wat ze doen. Dit is de manier waarop Satan de mens verderft. Er zijn nu zelfs nu heel wat mensen die ongaarne afstand doen van de diepgewortelde traditionele cultuur en deze gewoon niet op kunnen geven. Het is in het bijzonder wanneer ze zwak en passief zijn dat ze dit soort feestdagen willen vieren en Satan opnieuw willen ontmoeten en tevredenstellen, om troost in hun hart te brengen. Wat is de achtergrond van de traditionele cultuur? Is het de zwarte hand van Satan die achter de schermen aan de touwtjes trekt? Manipuleert en controleert Satans kwaadaardige natuur de dingen? Controleert Satan al deze dingen? (Ja.) Wanneer mensen in een traditionele cultuur leven en dit soort traditionele feestdagen vieren, kunnen we dan zeggen dat dit een omgeving is waarin ze door Satan voor de gek worden gehouden en verdorven en dat ze bovendien nog eens blij zijn dat ze door Satan voor de gek worden gehouden en verdorven? (Ja.) Dit is iets wat jullie allemaal erkennen, iets dat jullie allemaal weten.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 150

Hoe Satan bijgeloof gebruikt om de mens te verderven

Hoe maakt Satan gebruik van bijgeloof om de mens te verderven? De mensen willen allemaal hun lot weten, dus behaalt Satan voordeel uit hun nieuwsgierigheid om hen te verleiden. Mensen houden zich bezig met waarzeggerij en toekomstvoorspelling en het lezen van gezicht om te weten te komen wat er in de toekomst met ze zal gebeuren en wat voor soort weg er voor hen ligt. Maar in wiens handen liggen uiteindelijk het lot en de vooruitzichten waar deze mensen zo bezorgd over zijn? (In Gods handen.) Al die dingen liggen in Gods handen. Wat wil Satan mensen laten weten wanneer hij deze methoden gebruikt? Satan wil het lezen van gezichten en toekomstvoorspelling gebruiken om mensen te laten weten dat hij hun toekomst kent, Satan wil de mensen vertellen dat hij deze dingen weet en ze controleert. Satan wil profiteren van deze mogelijkheid en deze methoden gebruiken om mensen te controleren, zodanig dat mensen er blind in gaan geloven en er elk woord van gehoorzamen. Als je bijvoorbeeld je gezicht laat lezen en de waarzegger sluit zijn ogen en vertelt je glashelder alles wat je een paar decennia geleden is overkomen, hoe zou je je dan van binnen voelen? Je zult plotseling iets voelen als: “Hij is zo accuraat! Ik heb nog nooit niemand over mijn verleden verteld, hoe wist hij ervan? Ik bewonder deze waarzegger werkelijk!” Het zou voor Satan niet zo moeilijk moeten zijn je verleden te kennen, nietwaar? God heeft je tot vandaag de dag geleid, maar Satan heeft ook de hele tijd mensen verdorven en heeft je gevolgd. Dat er voor jou decennia zijn verlopen betekent niets voor Satan en voor hem is het niet moeilijk deze dingen te weten. Wanneer je weet dat wat Satan zegt klopt, zou je hem dan je hart niet geven? Je toekomst en lot, zijn die niet afhankelijk van zijn controle? Je hart voelt ogenblikkelijk enig respect en eerbied voor hem en van sommige mensen kan de ziel al door hem zijn weggerukt. En dan zul je de waarzegger onmiddellijk vragen: “Wat moet ik nu doen? Wat zou ik volgend jaar moeten vermijden? Welke dingen moet ik niet doen?” En dan zal hij zeggen: je moet daar niet heengaan, je moet dit niet doen, draag geen kleding in een bepaalde kleur, je zou niet naar deze of die plaatsen moeten gaan en je zou bepaalde dingen vaker moeten doen. … Zou je niet alles wat hij zegt onmiddellijk ter harte nemen? Je zou het sneller onthouden dan het woord van God. Waarom zou je het zo snel onthouden? Omdat je voor je geluk op Satan zou willen vertrouwen. Is het niet op dit moment dat hij je hart in zijn greep krijgt? Wanneer zijn woorden uitkomen zoals voorspeld, zou je dan niet direct teruggaan om erachter te komen wat het lot het volgend jaar voor je in petto heeft? (Ja.) Je zult alles doen wat Satan je vertelt om te doen en je zult alle dingen vermijden waarvan hij zegt dat je ze moet vermijden; ben je hem niet gehoorzaam in alles wat hij zegt? Je zult heel snel in zijn greep terechtkomen, op een dwaalspoor worden geleid en onder zijn controle komen. Dit gebeurt omdat je gelooft dat wat hij zegt de waarheid is en omdat je gelooft dat hij je verleden, heden en toekomst kent. Dit is de methode die Satan gebruikt om mensen te controleren. Maar wie is er in werkelijkheid echt in controle? Het is God Zelf, niet Satan. Satan gebruikt alleen maar zijn trucs, in dit geval om onwetende mensen, die alleen maar de fysieke wereld zien te misleiden daarin te geloven en daarop te vertrouwen. Vervolgens vallen ze in Satans handen en gehoorzamen elk woord van hem. Maar geeft Satan ooit op wanneer mensen in God willen geloven en Hem volgen? Satan geeft nooit op. Vallen mensen in deze situatie echt in Satans handen? (Ja.) Kunnen we zeggen dat Satans gedrag wat dit betreft echt schaamteloos is? (Ja.) Waarom zouden we dat zeggen? Dit zijn frauduleuze en misleidende tactieken. Satan is schaamteloos en hij verleidt mensen ertoe te denken dat hij alles controleert, en hij bedriegt mensen zodat ze denken dat hij hun lot in handen heeft. Dit leidt ertoe dat onwetende mensen hem volledig gaan gehoorzamen en hij hen bezwendelt met slechts een of twee zinnen en mensen zich in hun roes voor hem buigen. Wat zijn dus de methoden die Satan gebruikt, wat zegt hij om jou in hem te laten geloven? Je kunt bijvoorbeeld niet aan Satan hebben verteld uit hoeveel mensen je gezin bestaat, maar hij zegt uit hoeveel leden je gezin bestaat, en voegt er de leeftijden van je ouders en kinderen aan toe. Stel dat je al argwaan en twijfels had aan het begin, zou je het niet iets geloofwaardiger zijn gaan vinden nadat je dit hebt gehoord? Satan kan dan bijvoorbeeld zeggen dat je het de laatste tijd niet makkelijk hebt op je werk, dat je leidinggevenden je niet de erkenning geven die je verdient en dat ze je altijd tegenwerken, enzovoort. Nadat je dit hebt gehoord denk je: “Dat klopt precies! De dingen lopen de laatste tijd niet soepel op het werk.” Dus geloof je Satan een beetje meer. Dan zegt hij nog iets anders om je te misleiden, zodat je nog een beetje meer in hem gelooft. Beetje bij beetje merk je dat je je niet langer kunt verzetten of argwanend kan zijn. Satan gebruikt niet meer dan een paar triviale trucjes, zelfs onbeduidende trucjes, om je te hypnotiseren. Wanneer je bent gehypnotiseerd, zul je niet meer in staat zijn je te oriënteren, niet meer weten wat je moet doen en zul je gaan gehoorzamen wat Satan je zegt. Dit is de ‘oh zo briljante’ methode die Satan gebruikt om de mens te verderven, zo trap je ongewild in zijn valstrik en word je door hem verleid. Satan vertelt je een paar dingen waarvan mensen denken dat die goed zijn en vertelt je daarna wat je moet doen en wat je moet vermijden. Zo word je onbewust beduveld. Zodra je daarvoor bent gevallen, zullen de dingen lastig voor je worden; je denkt constant na over wat Satan je heeft gezegd en wat hij je heeft verteld om te doen, en wordt er onbewust door bezeten. Waarom is dit zo? Dat komt omdat het de mensheid aan waarheid ontbreekt en ze dus niet in staat is zich tegen Satans verlokkingen en verleidingen te verzetten. Geconfronteerd met Satans kwaadaardigheid, bedrog, verraad en boosaardigheid is de mensheid zo onwetend, onvolwassen en zwak, nietwaar? Is dit niet een van de manieren waarop Satan de mens verderft? (Ja.) De mens wordt onbewust, beetje bij beetje, verleid en bedrogen door de verschillende methoden van Satan, omdat de mens niet in staat is onderscheid te maken tussen het positieve en het negatieve. Het ontbreekt de mens aan deze gestalte en het vermogen over Satan te triomferen.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 151

Hoe Satan gebruikmaakt van sociale trends om de mens te verderven

Wanneer zijn sociale trends ontstaan? Zijn ze een nieuw fenomeen? Je zou kunnen zeggen dat sociale trends ontstonden toen Satan begon mensen te verderven. Wat wordt tot sociale trends gerekend? (Kledingstijl en make-up.) Dit is iets waar mensen vaak mee in contact komen. Kledingstijl, mode en trends; dit is slechts een klein aspect. Is er nog iets anders? Vallen populaire gezegden die mensen vaak bezigen er ook onder? Vallen de levensstijlen die mensen nastreven er ook onder? Vallen sterren uit de muziekwereld, beroemdheden, tijdschriften en romans er ook onder? (Ja.) Welk aspect van deze trends is volgens jullie in staat mensen te verderven? Welke van deze trends zijn voor jullie het meest verleidelijk? Sommige mensen zeggen: “We hebben allemaal een bepaalde leeftijd bereikt, we zijn vijftigers, zestigers, zeventigers of tachtigers, we kunnen niet meer aan deze trends meedoen en ze kunnen ons niet zo erg meer boeien.” Klopt dit? Andere zeggen: “We volgen geen beroemdheden, dat is iets wat jongeren doen als ze twintiger zijn; we dragen ook geen modieuze kleren, dat is iets voor mensen voor wie image belangrijk is.” Dus welke dingen kunnen jullie dan wel verderven? (Populaire gezegden.) Kunnen deze gezegden mensen verderven? Hier is er eentje, kunnen jullie zien of deze mensen verderft of niet, ‘Alles draait om geld’. Is dit een trend? Als je dit vergelijkt met de modetrends of culinaire trends die jullie hebben genoemd, is dit dan niet veel erger? ‘Alles draait om geld’ is een filosofie van Satan die is gangbaar onder de hele mensheid, in elke menselijke samenleving. Jullie zouden kunnen zeggen dat dit een trend is, omdat ze geleidelijk aan in ieders hart is ingeprent. Helemaal aan het begin accepteerden de mensen dit gezegde niet, maar vervolgens gaven ze er hun stilzwijgende goedkeuring aan toen ze in contact kwamen met het echte leven, en begonnen ze het gevoel te krijgen dat deze woorden in feite waar waren. Is dit soms geen proces van Satan waarmee hij de mens verderft? Misschien begrijpen mensen dit gezegde niet allemaal in dezelfde mate, maar iedereen heeft in meer of mindere mate een idee wat met dit gezegde wordt bedoeld op basis van dingen die om hem of haar heen zijn gebeurd en op basis van persoonlijke ervaring, nietwaar? Ongeacht hoeveel ervaring iemand met dit gezegde heeft, wat is het negatieve effect dat het op iemands hart kan hebben? Er wordt iets geopenbaard door de gezindheid van de mensen in de wereld, waaronder die van elk van jullie. Hoe kan dit worden geïnterpreteerd? Het is de verering van geld. Is het moeilijk dit uit iemands hart te verdrijven? Het is heel moeilijk! Het lijkt erop dat Satan de mens inderdaad grondig heeft verdorven! Nadat Satan deze trend heeft gebruikt om mensen te verderven, hoe manifesteert zich dit in hen? Voelen jullie niet dat jullie in de wereld niet zouden overleven zonder geld, dat zelfs één dag onmogelijk zou zijn? De status en de eerbiedwaardigheid van mensen is gebaseerd op hoeveel geld ze hebben. De ruggen van de armen zijn gebogen in schaamte terwijl de rijken genieten van hun hoge status. Ze staan allen trots rechtop, spreken luid en leven op arrogante wijze. Waar leidt dit gezegde en deze trend bij mensen toe? Zien veel mensen geld verdienen niet als iets om alles voor over te hebben? Zijn veel mensen niet bereid hun waardigheid en integriteit op te offeren in hun streven naar meer geld? Verspelen er niet nog veel meer mensen de kans hun plicht te vervullen en God te volgen, omwille van geld? Is dit geen verlies voor de mensen? (Ja.) Is Satan niet sinister om deze methode en dit gezegde te gebruiken om de mens in zo’n mate te verderven? Is dit geen kwaadaardige valstrik? Als je een ontwikkeling doormaakt van het bezwaar maken tegen een populair gezegde tot het uiteindelijk als waarheid accepteren van het gezegde, komt je hart volledig in de greep van Satan en ga je er onbewust naar leven. In welke mate heeft dit gezegde invloed op je? Het kan zijn dat je het juiste pad kent en dat je de waarheid kent, maar niet de kracht hebt om ze na te streven. Het kan zijn dat je duidelijk weet dat de woorden van God de waarheid zijn, maar dat je niet bereid bent de prijs te betalen of te lijden om de waarheid te verkrijgen. In plaats daarvan offer je liever je eigen toekomst en lot op om tot het bittere einde tegen God in te gaan. Wat God ook zegt, wat God ook doet, hoe zeer je je ook realiseert dat Gods liefde voor jou diep en groot is, je zou toch koppig je pad blijven volgen en de prijs betalen voor dit gezegde. Dit wil zeggen dat dit gezegde je gedrag en gedachten reeds controleert, en je liever wilt dat je lot door dit gezegde wordt bepaald dan dat je het allemaal moet opgeven. Mensen doen dit, ze worden gecontroleerd door dit gezegde en worden er door gemanipuleerd. Is dit niet het effect van Satans verderfelijke werk in de mens? Is dit niet de filosofie en verdorven gezindheid van Satan die wortel schiet in je hart? Als je dit doet, heeft Satan dan niet zijn doel bereikt? (Ja.) Zie je hoe Satan op deze manier de mens heeft verdorven? Kun je het voelen? (Nee.) Je zag of voelde het niet. Zie je hier Satans kwaadaardigheid? Satan verderft de mens altijd en overal. Satan maakt het de mens onmogelijk zich tegen dit verderf te verdedigen en maakt dat de mens er hulpeloos tegenover staat. Satan zorgt ervoor dat je zijn gedachten, zijn opvattingen en de kwade dingen die eruit voortkomen accepteert in situaties waarin je onwetend bent en niet herkent wat er met je gebeurt. Mensen accepteren deze dingen volkomen en verzetten zich er niet tegen. Ze koesteren en hangen aan deze dingen alsof ze een schat vertegenwoordigen, ze laten zich door deze dingen manipuleren en bespelen, en dit is de manier waarop Satan de mens dieper en dieper verderft.

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 152

Satan gebruikt verschillende methoden om mensen te verderven. De mens bezit kennis en houdt er een aantal wetenschappelijke theorieën op na, de mens leeft onder invloed van traditionele cultuur en elk mens is erfgenaam en doorgever van traditionele cultuur. De mens is gehouden de traditionele cultuur die hem door Satan is gegeven voort te zetten en de sociale trends die Satan die mensheid heeft geboden te volgen. De mens is onafscheidelijk van Satan, werkt altijd mee aan wat Satan doet en accepteert zijn kwaadaardigheid, misleiding, boosaardigheid en arrogantie. Zodra de mens in bezit kwam van deze gezindheden van Satan, leefde hij toen gelukkig of ongelukkig te midden van deze verdorven mensheid? (Ongelukkig.) Waarom zeg je dat? (Omdat de mens aan deze verdorven dingen gebonden is en onder controle daarvan staat, leeft hij in zonde en is hij verwikkeld in een bittere strijd.) Sommige mensen dragen een bril en zien er heel intellectueel uit; het is mogelijk dat ze erg respectabel spreken met welsprekendheid en rede, en dat ze, omdat ze veel dingen hebben meegemaakt, zeer ervaren en subtiel zijn. Ze zouden misschien tot in detail kunnen spreken over grote en kleine zaken; ze zouden misschien ook de authenticiteit en redelijkheid van dingen kunnen beoordelen. Sommigen zouden kunnen kijken naar het gedrag en het voorkomen van deze mensen, en naar hun karakter, menslievendheid en gedrag, enzovoort, en niets op hen hebben aan te merken. Zulke mensen kunnen zich bijzonder goed aanpassen aan de huidige sociale trends. Hoewel deze persoon misschien wat ouder is, loopt hij nooit achter en voelt hij zich nooit te oud om te leren. Oppervlakkig gezien kan niemand iets op hem aanmerken, van binnen is hij echter volstrekt verdorven door Satan. Oppervlakkig gezien is er niets mis, hij is zachtaardig, verfijnd, bezit kennis en een zekere moraliteit; hij is integer en de dingen die hij weet zijn vergelijkbaar met wat jonge mensen weten. Met betrekking tot zijn natuur en wezen is deze persoon echter een compleet en levend voorbeeld van Satan, hij lijkt als twee druppels water op Satan. Dit is de ‘vrucht’ van Satans verderf van de mens. Wat ik heb gezegd kan pijnlijk voor jullie zijn, maar het is allemaal waar. De kennis die de mens bestudeert, de wetenschap die hij begrijpt en de methoden die hij kiest om aan maatschappelijke trends te voldoen, zijn zonder uitzondering gereedschappen van Satans verderf. Dit is absoluut waar. Derhalve leeft de mens in een gezindheid die geheel verdorven is door Satan en kan de mens onmogelijk weten wat Gods heiligheid of Gods wezen is. Dit komt omdat er oppervlakkig gezien niets valt aan te merken op de manier waarop Satan de mens verderft; je kunt aan iemands gedrag niet zien dat er iets mis is. Iedereen doet zijn werk normaal en leeft een normaal leven; iedereen leest gewoon boeken en kranten, studeert en spreekt normaal. Sommige mensen hebben iets over ethiek geleerd en kunnen goed praten, zijn vol begrip en vriendelijk, zijn hulpvaardig en liefdadig en zorgen ervoor dat ze niet in onbetekenende ruzies verwikkeld raken of van andere mensen profiteren. De verdorven satanische gezindheid is echter diep in hen geworteld; dit wezen kan niet worden veranderd door te vertrouwen op uiterlijke inspanningen. Vanwege dit wezen is de mens niet in staat Gods heiligheid te kennen, en ondanks het feit dat het wezen van Gods heiligheid aan de mens is geopenbaard, neemt de mens het niet serieus. Dit komt omdat Satan reeds via verschillende middelen volkomen bezit heeft genomen van de gevoelens, ideeën, opvattingen en gedachten van de mens. Deze bezetenheid, dit verderf, is niet tijdelijk of incidenteel; het is overal en altijd aanwezig. Dus beschouwen heel veel mensen die drie of vier jaar – of zelfs vijf of zes jaar – lang in God geloven nog steeds die kwaadaardige gedachten, opvattingen, logica en filosofieën die Satan bij hen heeft ingeprent als een schat en kunnen ze die dingen niet loslaten. Omdat de mens de kwaadaardige, arrogante en boosaardige natuur van Satan heeft aanvaard, is het onvermijdelijk dat er in de intermenselijke relaties van de mens vaak conflicten, ruzies en onverenigbaarheid voorkomen. Deze ontstaan als gevolg van de arrogante natuur van Satan. Als Satan de mensheid positieve dingen had gegeven – bijvoorbeeld wanneer het confucianisme en het taoïsme uit de traditionele cultuur die door de mens is geaccepteerd goede dingen zouden zijn – dan zouden soortgelijke typen mensen, nadat ze deze dingen hadden geaccepteerd, met elkaar moeten kunnen opschieten. Waarom is er dan zo’n grote kloof tussen mensen die dezelfde dingen hebben geaccepteerd? Waarom is dat? Het is omdat deze dingen van Satan komen en Satan verdeeldheid tussen de mensen zaait. De dingen die Satan aanbiedt, hoe eerbiedwaardig of geweldig ze er oppervlakkig gezien ook uitzien, maken de mens slechts hoogmoedig en brengen in hem alleen arrogantie en niets meer dan het bedrog van Satans kwaadaardige natuur naar boven. Is dat niet waar? Iemand die zichzelf anders zou kunnen voordoen, een schat aan kennis zou bezitten, of een goede opvoeding zou hebben genoten, zou het niet meevallen zijn verdorven satanische gezindheid te verbergen. Dat wil zeggen, op hoeveel manieren deze persoon zichzelf ook omhulde, of je hem nu als heilige beschouwde of dacht dat hij perfect was, of dacht dat hij een engel was, hoe puur je ook dacht dat hij was, hoe zou zijn leven er achter de schermen uitzien? Welk wezen zou je zien wanneer de gezindheid van deze persoon zou worden geopenbaard? Je zou zonder twijfel de kwaadaardige natuur van Satan zien. Zou men dit kunnen zeggen? (Ja.) Bijvoorbeeld, stel dat jullie iemand in jullie nabije omgeving kennen die je als een goed mens beschouwde, misschien iemand die je bewonderde. Met je huidige gestalte, wat denk je over hen? Eerst kijk je of dit type mens wel of geen menselijkheid toont, of ze eerlijk zijn, of ze ware liefde voor mensen hebben en of hun woorden en daden anderen ten goede komen en hen helpen. (Nee.) De zogenaamde vriendelijkheid, liefde of goedheid die hier wordt getoond, wat is ze werkelijk? Het is allemaal vals, het is allemaal een façade. Deze achter-de-schermen-façade heeft een verborgen, kwaadaardig doel: dat deze persoon geliefd en bewonderd wordt. Zien jullie dit duidelijk? (Ja.)

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 153

Wat brengen de manieren van Satan om mensen te verderven de mensheid? Brengen ze iets positiefs? Ten eerste, kan de mens onderscheid maken tussen goed en kwaad? Zou je zeggen dat – of het nu gaat om de beoordeling van een beroemd of geweldig persoon of één of ander tijdschrift of andere publicatie – de standaards die ze in deze wereld gebruiken om te beoordelen of iets goed of kwaad, en juist of verkeerd is, nauwkeurig zijn? Zijn hun inschattingen van gebeurtenissen of mensen eerlijk? Zit er een kern van waarheid in? Beoordeelt de wereld of de mensheid positieve en negatieve dingen op basis van de standaard van de waarheid? (Nee.) Waarom zijn mensen hier niet toe in staat? De mensen hebben zo veel kennis bestudeerd en weten zoveel over wetenschap, zijn ze niet kundig genoeg? Waarom kunnen ze geen onderscheid maken tussen positieve en de negatieve dingen? Waarom is dit zo? (Omdat mensen de waarheid niet hebben; wetenschap en kennis zijn niet de waarheid.) Alles wat Satan de mensheid brengt, is kwaad en verderf en het ontbreekt het aan de weg, de waarheid en het leven. Met het kwaad en verderf dat Satan de mens brengt, kun je dan zeggen dat Satan liefde bezit? Kun je zeggen dat de mens liefde bezit? Sommige mensen zeggen misschien: “Je hebt ongelijk, er zijn over de hele wereld heel veel mensen die de armen of daklozen helpen. Zijn dat geen goede mensen? Er zijn ook veel liefdadigheidsinstellingen die goed werk doen; is het werk dat ze doen dan niet goed werk?” Dus wat zou je daarvan zeggen? Satan gebruikt veel verschillende methoden en theorieën om de mens te verderven; is dit verderf van de mens een vaag concept? Nee, dat is het niet. Satan doet ook enkele praktische dingen; hij promoot ook in de wereld en in de maatschappij een opvatting of een theorie. In elke dynastie en in elk tijdperk promoot hij een theorie en brengt de mens een aantal ideeën bij. Deze ideeën en theorieën wortelen zich geleidelijk in de harten van mensen, en dan gaan mensen vervolgens naar deze theorieën en ideeën leven; worden ze daarmee niet onbewust Satan? Zijn mensen niet één met Satan? Wanneer de mensen één zijn geworden met Satan, wat wordt dan uiteindelijk hun houding tegenover God? Is dat niet dezelfde houding die ook Satan heeft tegenover God? Niemand durft dat toe te geven, nietwaar? Dat is erg angstaanjagend! Waarom zeg ik dat Satans natuur kwaadaardig is? Dit is vastgesteld en geanalyseerd op basis van wat Satan heeft gedaan en de dingen die Satan heeft geopenbaard; dat Satan kwaadaardig is, wordt niet zomaar beweerd. Als ik alleen maar zei dat Satan kwaadaardig is, wat zouden jullie dan denken? Jullie zouden denken: “Natuurlijk is Satan kwaadaardig.” Ik vraag jullie dus: “Welk aspect van Satan is kwaadaardig?” Als je zegt: “Satans verzet tegen God is kwaadaardig,” zou je nog steeds niet duidelijk genoeg spreken. Nu we op deze manier over deze kenmerken hebben gesproken, begrijpen jullie de specifieke inhoud van het wezen van Satans kwaadaardigheid? (Ja.) Als jullie Satans kwaadaardige natuur duidelijk kunnen zien, dan zullen jullie je eigen gesteldheden zien. Bestaat er enig verband tussen deze twee dingen? Is dit nuttig voor jullie of niet? (Dat is zo.) Wanneer ik communiceer over het wezen van Gods heiligheid, is het noodzakelijk dat ik dan communiceer over het kwaadaardige wezen van Satan, wat is dan jullie mening hierover? (Ja, dat is noodzakelijk.) Waarom? (Satans kwaadaardigheid laat Gods heiligheid duidelijk uitkomen.) Is dit juist? Het is gedeeltelijk goed, dat zonder Satans kwaadaardigheid de mensen Gods heiligheid niet zouden kennen; dat is juist. Als je echter zegt dat Gods heiligheid alleen maar bestaat vanwege het contrast met Satans kwaadaardigheid, is dat dan juist? Deze dialectische manier van denken is onjuist. Gods heiligheid is het inherente wezen van God. Hoewel God het door Zijn daden openbaart, is het een natuurlijke uitdrukking van Gods wezen en is het Gods inherente wezen; het heeft altijd bestaan en is intrinsiek en eigen aan God Zelf, hoewel de mens het niet kan zien. Dit is omdat de mens leeft te midden van de verdorven gezindheid van Satan en onder Satans invloed, en de mensen weten niets over heiligheid, laat staan over de specifieke inhoud van Gods heiligheid. Is het noodzakelijk om eerst te communiceren over Satans kwaadaardige wezen? (Ja.) Sommige mensen zouden enige twijfels kunnen uiten, zoals: “Je communiceert over God Zelf, waarom praat je dan altijd over hoe Satan mensen verderft en dat Satans natuur slecht is?” Nu heb je deze twijfels gesust, nietwaar? Als mensen het kwaad van Satan kunnen onderscheiden en als ze er een nauwkeurige definitie van hebben, als mensen duidelijk de specifieke inhoud en manifestatie van het kwaad zien, de bron en het wezen van het kwaad, dan zullen de mensen wanneer nu Gods heiligheid wordt besproken, zich duidelijk realiseren dat dit Gods heiligheid is en deze herkennen als ware heiligheid. Als ik het kwaad van Satan niet bespreek, dan zullen sommige mensen ten onrechte geloven dat bepaalde dingen die mensen in de samenleving en onder de mensen doen – of iets in deze wereld – misschien gerelateerd is aan heiligheid. Is deze opvatting niet onjuist? (Ja.)

uit ‘God Zelf, de unieke V’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 154

Satan gebruikt kennis als lokaas. Luister goed: kennis is gewoon een soort lokaas. Mensen worden ertoe verleid om elke dag hard te studeren en zichzelf te verbeteren, om kennis als wapen in te zetten en zichzelf werkelijk te wapenen met kennis, en vervolgens kennis te gebruiken om de poort naar de wetenschap te openen; met andere woorden, hoe meer kennis je vergaart, hoe meer je zult begrijpen. Satan vertelt dit alles aan de mensen. Hij vertelt mensen dat ze verheven idealen moeten ontwikkelen terwijl ze kennis opdoen. Hij draagt hen op om ambities en aspiraties te kweken. Zonder dat de mens het doorheeft, brengt Satan veel van dit soort berichten over, waardoor mensen onbewust gaan denken dat deze dingen juist of heilzaam zijn. Zonder dat ze het in de gaten hebben, zetten mensen voet op deze weg, onbewust geleid door hun eigen idealen en ambities. Stap voor stap leren ze onbewust, uit de kennis die door Satan wordt ingegeven, de denkwijzen van grote of beroemde mensen. Ze leren ook enige dingen van de daden van mensen die als helden worden beschouwd. Wat bepleit Satan voor de mens in de daden van deze helden? Wat wil hij bij de mens inprenten? Dat de mens patriottisch moet zijn, nationale integriteit moet hebben en heldhaftig van geest moet zijn. Wat leert de mens van historische verhalen of biografieën van heroïsche figuren? Een gevoel van persoonlijke loyaliteit te hebben, bereid te zijn om wat dan ook te doen voor vrienden en broeders. Binnen deze kennis van Satan leert de mens onbewust veel dingen die allerminst positief zijn. Te midden van de onwetendheid van de mens worden zaadjes die door Satan zijn voorbereid in de onvolwassen geest van de mensen geplant. Deze zaadjes geven hen het gevoel dat ze belangrijke mensen moeten zijn, beroemd moeten zijn, helden moeten zijn, vaderlandslievend moeten zijn, mensen moeten zijn die van hun familie houden, en mensen moeten zijn die alles voor een vriend doen, en een gevoel van persoonlijke trouw hebben. Verleid door Satan lopen ze zonder dat ze het doorhebben de weg die hij voor hen heeft bereid. Terwijl ze deze weg bewandelen, worden ze gedwongen om Satans leefregels te accepteren. Volledig onbewust ontwikkelen ze hun eigen regels waar ze naar leven, maar deze zijn niets meer dan de regels van Satan, die hij er krachtig bij hen heeft ingeprent. Tijdens het leerproces laat Satan hen hun eigen doelen ontwikkelen, hun eigen levensdoelen, regels om naar te leven en richting in het leven bepalen, terwijl hij al die tijd de dingen van Satan bij hen inprent middels verhalen, biografieën en alle andere mogelijke middelen om mensen stukje bij beetje te verleiden tot ze in het lokaas bijten. Op deze manier krijgen sommigen tijdens hun leerproces een voorkeur voor literatuur, sommigen voor economie, anderen voor astronomie of aardrijkskunde. Dan zijn er sommigen die van politiek beginnen te houden, sommigen die van natuurkunde houden, sommigen die van scheikunde houden en nog weer anderen die de voorkeur geven aan theologie. Dit zijn allemaal onderdelen van het grotere geheel dat kennis is. In jullie hart weet ieder van jullie waar deze dingen werkelijk over gaan; ieder van jullie heeft er al eerder contact mee gehad. Ieder van jullie kan over een van deze takken van kennis wel eindeloos doorpraten. En dus is het duidelijk hoe diep deze kennis de geest van de mens is binnengedrongen; het valt duidelijk te zien welke positie deze kennis inneemt in de geest van de mensen en hoe groot het effect ervan op hen is. Als iemand eenmaal van een facet van kennis begint te houden, wanneer iemand er smoorverliefd op is geraakt, dan ontwikkelt hij onbewust ambities: sommige mensen willen schrijvers worden, sommigen willen literaire auteurs worden, sommigen willen van politiek hun carrière maken en sommigen willen zich bezighouden met economie en zakenmensen worden. Dan is er een aandeel aan mensen die helden, groot of beroemd willen zijn. Ongeacht wat voor soort persoon mensen willen zijn, het is hun doel om deze methode van kennis vergaren te gebruiken voor hun eigen doeleinden, om hun eigen verlangens, hun eigen ambities waar te maken. Hoe goed het ook klinkt: of ze hun dromen willen waarmaken, hun leven niet willen verknoeien, of een bepaalde carrière willen hebben; ze koesteren deze verheven idealen en ambities, maar waar is het in de grond allemaal voor? Hebben jullie ooit eerder nagedacht over deze vraag? Waarom handelt Satan op deze manier? Wat is het doel van Satan als hij deze dingen bij de mens inprent? In jullie harten moet duidelijkheid zijn over deze vraag.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 155

Gedurende het proces waarbij de mens kennis aanleert, zal Satan allerhande methoden gebruiken, of het nu gaat om het vertellen van verhalen, het eenvoudigweg aanreiken van een enkel beetje kennis, of mensen in staat stellen om hun verlangens of ambities te bevredigen. Langs welke weg wil Satan je leiden? Mensen denken dat er niets mis is met het opdoen van kennis, dat het volkomen natuurlijk is. Om het op een aantrekkelijk klinkende manier te zeggen, het bevorderen van verheven idealen of het hebben van ambities staat gelijk aan het hebben van een drang, en dit zou het juiste levenspad moeten zijn. Is het niet een roemrijkere manier voor mensen om te leven als ze hun eigen idealen kunnen verwezenlijken, of succesvol een carrière kunnen hebben? Door deze dingen te doen, is het niet alleen mogelijk om je voorouders te eren, maar heb je ook een kans om je stempel op de geschiedenis te drukken – is dit geen goede zaak? Dit is een goede zaak in de ogen van wereldlijke mensen en voor hen moet het juist en positief zijn. Maar brengt Satan, met zijn sinistere motieven, mensen op dit soort wegen en is dat het enige wat er aan de hand is? Natuurlijk niet. In feite maakt het niet uit hoe verheven de idealen van mensen zijn, hoe realistisch de menselijke verlangens ook zijn of hoe gepast ze ook zijn, alles wat de mens wil bereiken, alles waarnaar de mens op zoek is, is onlosmakelijk verbonden met twee woorden. Deze twee woorden zijn van vitaal belang voor het leven van elke persoon en het zijn dingen die Satan bij de mens wil inprenten. Welke twee woorden zijn dit? Het zijn ‘roem’ en ‘winst’. Satan gebruikt een heel subtiele methode, een methode die heel erg in overeenstemming is met de opvattingen van mensen en die helemaal niet radicaal is. Met deze methode zorgt hij ervoor dat mensen onbewust Satans manier van leven en de regels waarnaar hij leeft aanvaarden, en levensdoelen en hun richting in het leven bepalen. Door dit te doen krijgen ze ook, zonder het te weten, ambities in het leven. Ongeacht hoe groots deze ambities in het leven mogen lijken, ze zijn onlosmakelijk verbonden met ‘roem’ en ‘winst’. Alles wat alle grote of beroemde personen, eigenlijk alle mensen, in het leven volgen, heeft alleen betrekking op deze twee woorden: ‘roem’ en ‘winst’. Mensen denken dat wanneer ze eenmaal roem en winst hebben vergaard, ze van deze dingen kunnen profiteren om een hoge status en grote rijkdom te genieten en van het leven te genieten. Ze denken dat roem en winst een soort kapitaal zijn dat ze kunnen gebruiken om een leven te verkrijgen waarin het plezier wordt nagejaagd en ongebreideld van het vlees wordt genoten. Omwille van deze roem en winst die de mens zo begeert, geven mensen gewillig, zij het onbewust, hun lichaam, geest, alles wat ze hebben, hun toekomst en hun lot over aan Satan. Ze doen dit zonder ook maar een moment te aarzelen, altijd onwetend van de noodzaak om alles wat ze hebben overgedragen terug te krijgen. Kunnen mensen nog enige controle over zichzelf behouden als ze eenmaal op deze manier hun toevlucht hebben genomen tot Satan en loyaal aan hem zijn geworden? Zeker niet. Ze worden totaal en volledig beheerst door Satan. Ze zijn totaal en volledig in een moeras verzonken en zijn niet meer in staat om zichzelf te bevrijden. Als iemand eenmaal verstrikt is in roem en winst, zoekt hij niet langer naar datgene wat helder is, dat wat rechtvaardig is of die dingen die mooi en goed zijn. Dit komt omdat de verleidelijke kracht die roem en winst uitoefenen over mensen te groot is; het worden dingen die mensen hun hele leven na gaan streven en zelfs voor eeuwig en zonder einde. Is dit niet waar? Sommige mensen zullen zeggen dat het vergaren van kennis niets meer is dan het lezen van boeken of het leren van een paar dingen die ze nog niet weten, om niet achter te blijven of achter te lopen in de wereld. Kennis wordt alleen vergaard zodat ze voedsel op tafel kunnen zetten, voor hun eigen toekomst of om in de eerste behoeften te voorzien. Is er iemand die een decennium lang hard studeren zou volhouden, alleen voor de eerste behoeften, alleen om de voedselkwestie op te lossen? Nee, zulke mensen zijn er niet. Dus waarom lijdt een mens al die jaren onder deze ontberingen? Het is voor roem en winst. Roem en winst wachten in de verte op hen en wenken hen, en ze geloven dat ze alleen door hun eigen ijver, ontberingen en strijd de weg kunnen volgen die hen roem en winst zal brengen. Zo iemand moet deze ontberingen ondergaan voor zijn eigen toekomstige pad, voor zijn toekomstig plezier en om een beter leven te verkrijgen. Wat is in hemelsnaam deze kennis, kunnen jullie me dat zeggen? Zijn het geen levensregels die in mensen zijn ingeprent, regels die Satan hen aanleert terwijl ze kennis vergaren? Zijn het niet de ‘verheven idealen’ van het leven die door Satan in de mens zijn ingeprent? Neem bijvoorbeeld de ideeën van grote mensen, de integriteit van beroemde mensen of de dappere geest van heroïsche figuren, of neem de hoffelijkheid en goedheid van de hoofdpersonen en zwaardvechters in vechtsportromans: zijn dit niet allemaal manieren waarop Satan deze idealen inprent? (Ja, dat zijn het.) Deze ideeën beïnvloeden de ene generatie na de andere en de mensen van elke generatie worden ertoe gebracht deze ideeën te accepteren, voor deze ideeën te leven en ze eindeloos na te streven. Dit is de weg, het kanaal, waarlangs Satan kennis gebruikt om de mens te verderven. Dus nadat Satan de mensen naar deze weg heeft geleid, zijn zij dan nog steeds in staat om God te aanbidden? Bevatten de kennis en het gedachtegoed die Satan er bij de mens inprent ook maar een greintje van de verering van God? Bevatten ze iets wat tot de waarheid behoort? Bevatten ze iets van het vrezen van God en het vermijden van het kwade? (Nee, dat is niet het geval.) Jullie lijken een beetje onzeker, maar dat geeft niet. Zolang je erkent dat ‘roem’ en ‘winst’ de twee sleutelwoorden zijn die Satan gebruikt om mensen te verleiden het slechte pad te volgen, is dat genoeg.

Laten we nog eens kort doornemen wat we tot dusver besproken hebben: wat gebruikt Satan om de mens stevig in zijn greep te houden? (Roem en winst.) Dus Satan gebruikt roem en winst om de gedachten van de mens te beheersen, totdat mensen alleen nog aan roem en winst kunnen denken. Ze vechten voor roem en winst, lijden ontberingen voor roem en winst, ondergaan vernedering voor roem en winst, offeren alles wat ze hebben op voor roem en winst, en ze zullen enig oordeel vellen of enige beslissing nemen omwille van roem en winst. Op deze manier ketent Satan de mensen met onzichtbare boeien, en mensen hebben de kracht noch de moed om ze af te werpen. Zonder het door te hebben, dragen ze deze ketenen en sjokken ze met grote moeite steeds verder. Omwille van deze roem en winst mijdt de mens God en verraadt hij Hem, en wordt de mens steeds slechter. Daardoor wordt de ene generatie na de andere op deze manier vernietigd te midden van de roem en winst van Satan. Als we nu kijken naar de daden van Satan, zijn zijn sinistere motieven niet totaal verfoeilijk? Misschien kunnen jullie vandaag nog steeds Satans sinistere motieven niet doorzien, omdat jullie denken dat men niet kan leven zonder roem en winst. Jullie denken dat wanneer mensen roem en winst achter zich laten, ze niet langer de weg vooruit kunnen zien, niet langer in staat zijn om hun doelen te zien, dat hun toekomst donker, grauw en somber zal worden. Maar langzamerhand zullen jullie op een dag allemaal merken dat roem en winst monsterlijke boeien zijn die Satan gebruikt om de mens te ketenen. Wanneer die dag komt, zul je grondig Satans beheersing over je weerstaan en je volledig verzetten tegen de boeien die Satan gebruikt om je te ketenen. Wanneer de tijd komt waarop je alle dingen die Satan je heeft ingeprent wenst af te werpen, dan zul je volledig met Satan breken en ook werkelijk walgen van alles wat Satan je heeft gebracht. Alleen dan zal de mensheid echte liefde voor en echt verlangen naar God hebben.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 156

Satan gebruikt de naam van de wetenschap om de nieuwsgierigheid van de mens te bevredigen en ook de wens van de mens om de wetenschap te onderzoeken en mysteries te doorzoeken. Ook in naam van de wetenschap voldoet Satan aan de materiële behoeften van de mens en aan de eis van de mens om voortdurend zijn levenskwaliteit te verhogen. Satan gebruikt daarom in deze naam de methode van de wetenschap om de mens te verderven. Is het alleen het denken van de mens of de geest van de mens die Satan verderft door op deze manier de wetenschap te gebruiken? Als je naar de mensen kijkt, de gebeurtenissen, de dingen in onze omgeving die we zien, waar we mee in contact komen, wat verderft Satan dan verder nog met de wetenschap? (De natuurlijke omgeving.) Jullie hebben gelijk. Het lijkt erop dat jullie hierdoor erg zijn benadeeld en er ook diep door worden getroffen. Naast het gebruiken van alle verschillende bevindingen en conclusies van de wetenschap om de mens te misleiden, gebruikt Satan de wetenschap ook als een middel om moedwillig de leefomgeving die door God aan de mens werd geschonken te vernietigen en uit te buiten. Dit gebeurt onder het voorwendsel dat wanneer mensen wetenschappelijk onderzoek verrichten, hun leefomgeving steeds beter zal worden en hun levensstandaard voortdurend zal verbeteren, en bovendien dat wetenschappelijke ontwikkeling wordt ondernomen om tegemoet te komen aan hun dagelijks stijgende materiële behoeften en hun behoefte aan het steeds verhogen van hun kwaliteit van leven. Dit is de theoretische basis van Satans ontwikkeling van de wetenschap. Maar wat heeft de wetenschap de mensheid gebracht? Waar bestaat onze directe omgeving uit? Is de lucht die de mensheid inademt niet verontreinigd? Is het water dat we drinken nog echt zuiver? (Nee.) Is het voedsel dat we eten natuurlijk? Het grootste deel ervan wordt geteeld met behulp van kunstmest en gekweekt met behulp van genetische manipulatie, en er worden ook mutaties geproduceerd met behulp van verschillende wetenschappelijke methoden. Zelfs de groenten en het fruit die we eten zijn niet langer natuurlijk. Het is niet gemakkelijk voor mensen om een natuurlijk ei te vinden om te eten. En eieren smaken niet meer zoals vroeger, die zijn ook al veranderd door Satans zogenaamde wetenschap. Kijkend naar het grote geheel, zien we dat de hele atmosfeer is vernietigd en vervuild; bergen, meren, bossen, rivieren, oceanen en alles boven of onder de grond, alles is verwoest door zogenaamd wetenschappelijke vooruitgang. Met andere woorden, de hele ecologische omgeving, de hele leefomgeving die de mensheid door God is geschonken, is vernietigd en geruïneerd door de zogenaamde wetenschap. Hoewel er veel mensen zijn die hebben verkregen wat ze verwachtten met betrekking tot de kwaliteit van het leven waarnaar ze op zoek waren, een kwaliteit die bevredigend is voor zowel hun lusten als hun vlees, is de omgeving waarin de mens leeft in wezen vernietigd en geruïneerd door de verschillende ‘verworvenheden’ die de wetenschap heeft gebracht. Nu hebben we niet langer het recht om één teug schone lucht in te ademen. Is dit het verdriet van de mens? Heeft de mens nog de geringste mogelijkheid om gelukkig te zijn in deze leefomgeving? De mens leeft in deze leefomgeving en vanaf het allereerste begin is deze leefomgeving door God voor de mens geschapen. Het water dat mensen drinken, de lucht die mensen ademen, het voedsel dat mensen eten, planten, bomen en de oceanen – deze leefomgeving is de mens volledig door God geschonken; het is natuurlijk en werkt in overeenstemming met een natuurlijke wet die door God is vastgelegd. Als er geen wetenschap was, zou de mens gelukkig zijn geweest en van alles hebben kunnen genieten in de meest ongerepte staat in overeenstemming met de manier van God en in overeenstemming met datgene wat God hen heeft geschonken, om van te genieten. Maar nu is dit alles vernietigd en geruïneerd door Satan; de fundamentele leefomgeving van de mens is niet meer op zijn best. Maar niemand is in staat om te erkennen wat deze consequenties heeft veroorzaakt, of hoe dit tot stand is gekomen, en bovendien begrijpen en benaderen steeds meer mensen de wetenschap met de ideeën die Satan hen heeft ingeprent. Is dit niet ontzettend verfoeilijk en jammer? Nu Satan de ruimte heeft ingenomen waarin de mensheid leeft, hun leefomgeving, en hen heeft verdorven tot ze in deze gesteldheid raakten, en met de mensheid die zich op deze manier blijft ontwikkelen, bestaat er voor God enige noodzaak om deze mensen eigenhandig te vernietigen? Als de mensen zich op deze manier blijven ontwikkelen, welke richting zullen ze dan op gaan? (Ze zullen worden uitgeroeid.) Hoe zullen ze worden uitgeroeid? Naast de gulzige zoektocht van mensen naar roem en winst, verrichten ze voortdurend wetenschappelijke verkenning en diepgaand onderzoek, en voldoen ze onophoudelijk aan hun eigen materiële behoeften en lusten; wat zijn dan de gevolgen voor de mens? Allereerst is er geen ecologisch evenwicht meer en hand in hand hiermee zijn de lichamen van de mensen allemaal aangetast en beschadigd door dit soort omgeving, en hebben verschillende infectieziekten en plagen zich overal verspreid. Dit is een situatie waar de mens geen controle meer over heeft, nietwaar? Nu jullie dit begrijpen, als de mensheid God niet volgt, maar altijd op deze manier Satan volgt – met behulp van kennis om zichzelf voortdurend te verrijken, met behulp van de wetenschap om onophoudelijk de toekomst van het menselijk leven te verkennen, met behulp van dit soort methodes om te blijven leven – kunnen jullie nu herkennen wat het natuurlijke einde van de mensheid zal zijn? (De ondergang.) Het zal de ondergang zijn: stapsgewijs zal de mens de ondergang naderen. Stapsgewijs de ondergang naderen! Het ziet er nu naar uit dat wetenschap een soort toverdrankje is dat Satan voor de mens heeft bereid, zodat wanneer jullie dingen proberen te onderscheiden, jullie dit doen door een wazige nevel; hoe goed jullie ook kijken, jullie kunnen de dingen niet duidelijk zien, en hoe jullie het ook proberen, jullie kunnen er niet achter komen. Maar Satan gebruikt nog steeds de naam van de wetenschap om je eetlust op te wekken en je om de tuin te leiden, voetje voor voetje, in de richting van de afgrond en in de richting van de dood.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 157

Satan gebruikt de traditionele cultuur om de mens te verderven. Er zijn veel overeenkomsten tussen de traditionele cultuur en bijgeloof, maar traditionele cultuur heeft bepaalde verhalen, toespelingen en bronnen. Satan heeft veel volksverhalen of verhalen in geschiedenisboeken verzonnen en bedacht, die bij mensen een diepe indruk hebben achtergelaten van traditionele culturele of bijgelovige figuren. Neem bijvoorbeeld China’s ‘De acht onsterfelijken die de zee over staken’, ‘Reis naar het westen’, ‘De Jadekeizer’, ‘Nezha verslaat de drakenkoning’, en ‘Ceremonie van de goden’. Zijn deze niet diep geworteld geraakt in de geest van de mens? Zelfs als sommigen van jullie niet alle details kennen, dan kennen jullie toch de verhalen in hun algemeenheid, en het is deze algemene inhoud die in je hart en in je geest blijft hangen, zodat je ze niet kunt vergeten. Dit zijn verschillende ideeën of legenden die Satan lang geleden voor de mens heeft voorbereid en die in verschillende tijden zijn verspreid. Deze dingen schaden de ziel van mensen direct, ze hollen de ziel uit en houden mensen in hun ban van het ene na het andere. Dat wil zeggen dat wanneer je eenmaal dergelijke traditionele cultuur, verhalen of bijgelovige dingen hebt geaccepteerd, wanneer die eenmaal in je geest zijn gevestigd, en wanneer die eenmaal in je hart vastzitten, dan is het net alsof je gefascineerd bent − je raakt verstrikt en beïnvloed door deze culturele valstrikken, deze ideeën en traditionele verhalen. Ze beïnvloeden je leven, je kijk op het leven en ze beïnvloeden ook je beoordelingsvermogen van dingen. En wat meer is, ze beïnvloeden je streven naar het ware pad van het leven: dit is inderdaad een betovering. Je probeert het maar je kunt ze niet afschudden; je haalt naar ze uit, maar kunt ze niet neerhalen; je slaat ernaar, maar kunt ze niet neerslaan. Bovendien, nadat mensen onbewust onder dit soort betovering zijn gekomen, gaan ze onbewust Satan aanbidden en koesteren ze de voorstelling van Satan in hun harten. Met andere woorden, zij zien Satan als hun afgod, een voorwerp voor hen om te aanbidden en naar op te zien, en ze gaan zelfs zover dat ze hem als God beschouwen. De mensen weten niet dat deze dingen in hun hart hun woorden en daden besturen. Bovendien denk je aanvankelijk dat deze verhalen en legenden onwaar zijn, en dan erken je het bestaan van deze verhalen onbewust, waardoor ze echte figuren worden en ze in echte bestaande objecten veranderen. Je krijgt deze ideeën en het bestaan van deze dingen onbewust binnen. Je ontvangt ook onbewust duivels, Satan en afgoden in je eigen huis en in je eigen hart − dit is inderdaad een betovering. Voelen jullie hetzelfde? (Ja.) Zijn er onder jullie die wierook hebben verbrand en Boeddha hebben aanbeden? (Ja.) Dus wat was het doel van het branden van wierook en het aanbidden van Boeddha? (Bidden om vrede.) Als je er nu over nadenkt, is het absurd om Satan om vrede te vragen? Brengt Satan vrede? (Nee.) Waren jullie toen onwetend? Zo’n manier is absurd, onwetend en naïef, toch? Satan denkt alleen na over hoe hij je kan verderven en hij kan je geen vrede schenken; hij kan je alleen tijdelijk uitstel geven. Maar je moet een gelofte afleggen en als je je belofte verbreekt of de gelofte verbreekt die je ten overstaan van hem hebt gedaan, dan zul je zien hoe hij je kwelt. Door je een gelofte te laten afleggen, wil hij je eigenlijk overheersen. Wanneer jullie baden voor vrede, hebben jullie toen vrede verkregen? (Nee.) Jullie verkregen geen vrede. Integendeel: Satan bracht ongeluk, eindeloze rampen − werkelijk een grenzeloze oceaan van bitterheid. Vrede vind je niet in het domein van Satan en dit is de waarheid. Dit is het gevolg voor de mensheid van feodaal bijgeloof en traditionele cultuur.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 158

Satan verderft de mens door middel van sociale trends. ‘Sociale trends’ omvatten veel dingen. Sommige mensen vragen: “Betekent dat de laatste mode, cosmetica, haarverzorging en lekkernijen?” Worden die dingen als sociale trends beschouwd? Die vormen één onderdeel van sociale trends, maar daar zullen we het hier niet over hebben. We willen het alleen maar hebben over de ideeën die maatschappelijke trends teweegbrengen bij mensen, de gedragingen die ze bij mensen teweegbrengen in de wereld, de levensdoelen en -visie die ze bij mensen teweegbrengen. Deze dingen zijn erg belangrijk; ze kunnen de gemoedstoestand van de mens beheersen en beïnvloeden. Al deze trends, de ene na de andere, hebben een slechte invloed die de mensen voortdurend degenereert, en veroorzaakt dat ze voortdurend hun geweten, menselijkheid en verstand kwijtraken en dat hun moraal en de kwaliteit van hun karakter steeds verder verlaagt, zodanig dat we zelfs kunnen zeggen dat de meerderheid van de mensen nu geen integriteit, geen menselijkheid heeft, noch enig geweten, laat staan gezond verstand. Dus wat zijn deze trends? Je kunt deze trends niet met het blote oog zien. Wanneer de wind van een trend langskomt, wordt misschien maar een klein aantal mensen trendsetters. Ze beginnen dit soort dingen te doen, accepteren dit soort ideeën of dit soort perspectieven. De meerderheid van de mensen, echter, in hun onwetendheid, zal nog steeds voortdurend worden besmet, geassimileerd en aangetrokken door dit soort trends, totdat ze het allemaal onbewust en onvrijwillig accepteren en er allemaal in worden ondergedompeld en door worden beheerst. Dergelijke trends zorgen ervoor dat mensen die niet gezond van lichaam en geest zijn, die niet weten wat de waarheid is en niet het verschil kunnen zien tussen positieve en negatieve dingen, de een na de ander, deze dingen bereidwillig accepteren, en ook de opvattingen ten aanzien van het leven en de waarden die van Satan afkomstig zijn. Ze accepteren wat Satan hun vertelt over hoe ze het leven kunnen benaderen en de manier van leven die Satan hun ‘schenkt’ en ze hebben noch de kracht of het vermogen en nog minder het bewustzijn om weerstand te bieden. Dus wat zijn deze trends precies? Ik heb een eenvoudig voorbeeld gekozen dat jullie misschien zullen begrijpen. Mensen in het verleden runden bijvoorbeeld hun bedrijf op een manier die noch oud noch jong bedroog, en die artikelen voor dezelfde prijs verkocht, ongeacht wie ze kocht. Spreekt hieruit niet een vleugje menselijkheid en geweten? Wanneer mensen deze principes gebruikten bij het zakendoen, laat het zien dat ze op dat moment nog steeds een geweten hadden, een mate van menselijkheid. Maar met de vraag van de mens naar steeds grotere hoeveelheden geld, gingen mensen onbewust steeds meer van geld, gewin en plezier houden. Werd dan het geld voor mensen steeds belangrijker? Als mensen geld belangrijker gaan vinden, verwaarlozen ze onbewust hun reputatie, hun bekendheid, prestige en integriteit, nietwaar? Wanneer je zaken doet, zie je dat anderen verschillende manieren gebruiken om mensen op te lichten en rijk te worden. Hoewel het verdiende geld uit onrechtmatig verkregen winsten komt, worden ze steeds rijker. Ze houden zich bezig met dezelfde zaken als jij, maar hun hele familie geniet meer van het leven dan jij, en je voelt je slecht en zegt: “Waarom kan ik dat niet doen? Waarom kan ik niet zoveel verdienen als zij? Ik moet een manier bedenken om meer geld te krijgen, om mijn bedrijf te laten gedijen.” Je doet dan je uiterste best om eens goed na te denken hoe je een heleboel geld kunt verdienen. Volgens de gebruikelijke methode om geld te verdienen, oud noch jong te bedriegen en dingen tegen dezelfde prijs aan iedereen te verkopen, verdien je je geld met een zuiver geweten, maar het zal je niet snel rijk maken. In de drang om winst te maken, ondergaat je denken echter een geleidelijke omwenteling. Tijdens deze omwenteling zullen ook je gedragsprincipes veranderen. Wanneer je iemand voor de eerste keer bedriegt, heb je je bedenkingen en zeg je: “Dit is de laatste keer dat ik iemand bedrieg, ik zal het niet nog een keer doen. Ik kan mensen niet bedriegen. Door mensen te bedriegen lok ik alleen vergelding en rampspoed uit!” Wanneer je iemand voor de eerste keer bedriegt, heeft je hart een aantal scrupules; dit is de functie van het geweten van de mens − om scrupules te hebben en het je te verwijten, zodat het onnatuurlijk voelt als je iemand bedriegt. Maar nadat je iemand met succes hebt bedrogen, zie je dat je nu meer geld hebt dan voorheen, en je denkt dat deze methode heel voordelig voor je kan zijn. Ondanks de doffe pijn in je hart, heb je nog steeds zin om jezelf te feliciteren met je succes en voel je je een beetje tevreden over jezelf. Je keurt voor het eerst je eigen gedrag goed en je keurt je eigen misleiding goed. Naderhand, als de mens eenmaal besmet is door zulk bedrog, is het net zoals bij iemand die betrokken raakt bij gokken en dan een gokker wordt. In je onwetendheid keur je je eigen valsspelende gedrag goed en aanvaard je het. In je onwetendheid beschouw je valsspelen als legitiem commercieel gedrag, en het meest bruikbare middel voor je voortbestaan en je levensonderhoud; je denkt dat je hierdoor snel een fortuin kunt vergaren. Dit is een proces: aanvankelijk kunnen mensen dit soort gedrag niet accepteren, ze kijken neer op dit gedrag en deze manier van doen, dan experimenteren ze zelf met dit gedrag en proberen het op hun eigen manier uit en geleidelijk aan begint hun hart te veranderen. Wat is dan deze verandering? Het is een goedkeuring en erkenning van deze trend, een toelaten en goedkeuren van dit idee, dat er door de sociale trend bij jou ingeprent is. Zonder dat je het je realiseert voel je dat je slechter af bent wanneer je mensen niet bedriegt wanneer je zaken met ze doet. Wanneer je mensen niet bedriegt, heb je het gevoel dat je iets hebt verloren. Onbewust vereenzelvigt dit valsspelen zich met je ziel, het wordt je steunpilaar en een onmisbaar soort gedrag dat in je leven een principe wordt. Nadat de mens dit gedrag en dit denken heeft aanvaard, ondergaat het hart van de mens dan een verandering? Je hart is veranderd, is je integriteit dan veranderd? Is je menselijkheid veranderd? Is je geweten veranderd? (Ja.) Het geheel van de mensheid ondergaat een kwalitatieve verandering, van hun hart naar hun gedachten, zozeer dat de mensheid van binnenuit wordt veranderd. Deze verandering plaatst je steeds verder weg van God en je gedraagt je steeds meer in overeenstemming met de manier van doen van Satan, je gaat steeds meer op hem lijken.

Als je naar die sociale trends kijkt, zou je dan zeggen dat die op mensen een enorme invloed hebben? Hebben zij een zeer schadelijk effect op mensen? (Ja.) Een uiterst schadelijk effect op mensen. Satan gebruikt de ene sociale trend na de andere om wat bij de mens te verderven? (Geweten, rede, menselijkheid, moraal en de visie van de mens op het leven.) Veroorzaken ze een geleidelijke degeneratie van mensen? Satan gebruikt deze sociale trends om mensen stap voor stap in een duivelsnest te lokken, zodat mensen die in sociale trends verstrikt raken onbewust pleiten voor geld en materiële verlangens, evenals voor slechtheid en geweld. Als deze dingen eenmaal in het hart van de mensen zijn beland, wat wordt de mens dan? De mens wordt als de duivel Satan! Door welke psychologische neiging in het hart van de mens komt dit? Waar wordt de mens een voorstander van? Mensen beginnen wreedheid en geweld te waarderen. Ze houden niet van schoonheid of goedheid, laat staan van vrede. Mensen zijn niet bereid om het eenvoudige leven van de normale menselijkheid te leven, maar willen in plaats daarvan genieten van een hoge status en grote rijkdom, genieten van de geneugten van het vlees, geen moeite is hen te veel om hun eigen vlees te bevredigen, ze willen geen beperkingen, niet aan banden gelegd worden, met andere woorden doen wat ze maar willen. Dus als de mens is ondergedompeld geraakt in dit soort trends, kan de kennis die je hebt vergaard je helpen vrij te raken? Kunnen de traditionele cultuur en het bijgeloof waar je kennis van hebt je helpen om deze penibele situatie op te lossen? Kunnen de traditionele moraal en de traditionele ceremonie die de mens begrijpt hem helpen terughoudend te zijn? Neem bijvoorbeeld de Sanzijing. Kan het deze mensen helpen om uit het moeras van deze trends te stappen? (Nee, dat gaat niet.) Dus wordt de mens steeds kwader, arroganter, neerbuigender, zelfzuchtiger en kwaadaardiger. Er is geen genegenheid meer tussen mensen, geen liefde meer tussen familieleden, geen begrip meer tussen familieleden en vrienden; menselijke relaties zijn gewelddadig geworden. Absoluut iedereen wil gewelddadige methoden gebruiken om te leven tussen zijn medemensen; men verzekert zich van een levensonderhoud door geweld te gebruiken; men wint zijn posities en verkrijgt zijn eigen winst met geweld en men doet alles wat men wil met gewelddadige en kwade manieren. Is deze mensheid niet angstaanjagend? (Ja.) Nu jullie al deze dingen waarover ik zojuist heb gesproken hebben gehoord, vinden jullie het niet angstaanjagend om in deze omgeving, in deze wereld en onder deze soorten mensen te leven, te midden van welke Satan de mensheid verdorven maakt? (Ja.) Hebben jullie je dus ooit beklagenswaardig gevoeld? Jullie voelen het nu zeker een beetje, nietwaar? (Ja.) Als ik jullie toon hoor, lijkt het alsof jullie denken: “Satan gebruikt zoveel verschillende manieren om de mens te verderven. Hij grijpt elke gelegenheid aan en is overal waar we kijken. Kan de mens nog worden gered?” Kan de mens nog worden gered? Kan de mens zichzelf redden? (Nee.) Kan de Jadekeizer de mens redden? Kan Confucius de mens redden? Kan Guanyin Bodhisattva de mens redden? (Nee.) Dus wie kan de mens redden? (God.) Sommige mensen zullen echter in hun hart vragen opwerpen als: “Satan schaadt ons zo grof, zo verwoed dat we geen hoop meer hebben om te leven, noch enig vertrouwen in het leven. We leven allemaal te midden van verdorvenheid en elk individu weerstaat God hoe dan ook, en onze harten zijn nu zo diep gezonken als het maar kan. Dus waar is God, terwijl Satan ons verderft? Wat doet God? Wat God ook voor ons doet, we voelen het nooit!” Sommige mensen voelen zich onvermijdelijk terneergeslagen en voelen zich onvermijdelijk enigszins ontmoedigd, nietwaar? Voor jullie is dit gevoel heel diep, omdat alles wat ik heb gezegd bedoeld is om mensen dit langzaamaan te laten begrijpen, steeds meer te laten voelen dat ze geen hoop hebben, om meer en meer te voelen dat ze zijn verlaten door God. Maar maak je geen zorgen. Het onderwerp voor onze gemeenschap van vandaag, ‘het kwaad van Satan’, is niet ons echte thema. Wanneer we over het wezen van de heiligheid van God praten, moeten we echter eerst praten over hoe Satan mensen verderft en over het kwaad van Satan om het de mensen duidelijker te maken in wat voor soort toestand de mens nu verkeert. Een van de oogmerken van het hierover praten is om mensen het kwaad van Satan te laten kennen, en het andere is om mensen meer inzicht te geven in wat echte heiligheid is.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 159

Telkens wanneer Satan de mens verderft of ongebreidelde schade aanricht, staat God niet werkeloos tegenover hem, evenmin wendt Hij Zich af van of knijpt Hij een oogje dicht voor degenen die Hij heeft uitgekozen. Alles wat Satan doet is volkomen duidelijk en wordt door God begrepen. Ongeacht wat Satan doet, ongeacht welke trend hij veroorzaakt, God heeft alles door wat Satan probeert te doen en God laat de mensen die Hij heeft gekozen niet in de steek. In plaats daarvan doet God alles wat nodig is zonder enige aandacht te trekken, stilzwijgend, in het verborgene. Wanneer God Zijn werk aan iemand begint, wanneer Hij iemand heeft gekozen, verkondigt Hij het aan niemand, noch kondigt Hij het aan Satan aan, laat staan dat Hij een groot gebaar maakt. Hij doet gewoon heel rustig, heel natuurlijk wat nodig is. Eerst kiest Hij een gezin voor jou; wat voor een achtergrond het gezin heeft, wie je ouders zijn, wie je voorouders zijn − dit alles was al door God besloten. Met andere woorden, dit waren geen impulsieve beslissingen die door Hem werden genomen, maar dit werk was al lang geleden begonnen. Als God eenmaal een gezin voor je heeft gekozen, kiest Hij ook de datum waarop je geboren zult worden. Dan kijkt God toe terwijl je al huilende ter wereld komt, Hij let op je geboorte, kijkt toe terwijl je je eerste woorden uitspreekt, kijkt toe terwijl je struikelt en waggelt bij je eerste stapjes, terwijl je leert lopen. Eerst doe je een stap en dan neem je er nog een … nu kun je rennen, nu kun je springen, nu kun je praten, nu kun je je gevoelens uiten. Terwijl mensen opgroeien, is de blik van Satan op elk van hen gericht, zoals een tijger die zijn prooi in de gaten houdt. Maar terwijl God Zijn werk doet, heeft Hij Zich nooit laten beperken door mensen, gebeurtenissen of dingen, door ruimte of tijd; Hij doet wat Hij behoort te doen en wat Hij moet doen. Tijdens het opgroeien kun je veel dingen tegenkomen die je niet bevallen, je kunt tegen ziektes en frustraties aanlopen. Maar terwijl je deze weg bewandelt, staan je leven en je toekomst volledig onder Gods zorg. God geeft je een echte garantie die je hele leven meegaat, want Hij is direct naast je, bewaakt je en zorgt voor je. Je wordt volwassen zonder je hiervan bewust te zijn. Je komt in contact met nieuwe dingen en begint deze wereld en deze mensheid te leren kennen. Alles is nieuw voor je, je hebt het nog niet eerder ervaren. Je doet graag wat je wilt. Je leeft binnen je eigen menselijkheid, je leeft binnen je eigen leefruimte en je hebt geen enkel begrip van het bestaan van God. Maar God let op je bij elke stap die je neemt terwijl je opgroeit, en waakt over je bij elke stap vooruit die je zet. Zelfs als je kennis vergaart, of wetenschap studeert, is God nooit een stap van je zijde geweken. Net als andere mensen heb je bij het leren kennen en in contact komen met de wereld, je eigen idealen gevestigd, je hebt je eigen hobby’s, je eigen interesses, en je hebt ook hoge ambities. Je denkt vaak na over je eigen toekomst en schetst vaak de contouren van hoe je toekomst eruit zou moeten zien. Maar wat er onderweg ook gebeurt, God ziet alles met heldere ogen. Misschien ben je zelf je eigen verleden vergeten, maar voor God is er niemand die je beter kan begrijpen dan Hijzelf. Je leeft onder Gods wakend oog, opgroeiend, rijpend. Gedurende deze periode is Gods belangrijkste taak iets wat niemand ooit waarneemt, iets wat niemand weet. God vertelt je er zeker niet over. Je zou kunnen zeggen dat het een garantie is dat God iemand zal redden. Dit betekent dat God deze persoon wil redden, dus moet Hij dit doen, en deze taak is van vitaal belang voor zowel de mens als God. Weten jullie dit? Het lijkt alsof jullie hier geen gevoel voor hebben, of enig idee, dus ik zal het jullie vertellen. Vanaf de tijd dat je bent geboren helemaal tot nu heeft God veel werk aan je verricht, maar Hij geeft je geen uitputtende opsomming van alles wat Hij gedaan heeft. God heeft het je niet toegestaan het te weten en Hij heeft het je niet verteld. Voor de mens is echter alles wat Hij doet belangrijk. Voor God is het iets wat Hij moet doen. In Zijn hart is er iets belangrijks dat Hij moet doen dat veel van deze dingen ver overtreft. Dat wil zeggen, vanaf het moment van de geboorte van een mens tot aan nu moet God zijn veiligheid garanderen. Nu jullie deze woorden gehoord hebben, hebben jullie misschien het gevoel dat jullie het niet helemaal begrijpen en zeggen jullie: “Is deze veiligheid zo belangrijk?” Wat is dan de letterlijke betekenis van ‘veiligheid’? Misschien verstaan jullie er vrede onder, of misschien verstaan jullie eronder dat jullie nooit een ongeluk of ramp ervaren, goed leven, een normaal leven leiden. Maar in jullie hart moeten jullie weten dat het niet zo eenvoudig is. Dus wat is het in hemelsnaam waar ik het over gehad heb, dat wat God moet doen? Wat betekent veiligheid voor God? Is het echt een garantie voor jullie veiligheid? Nee. Dus wat is het wat God doet? Deze veiligheid betekent dat je niet wordt verslonden door Satan. Is dit belangrijk? Je wordt niet verslonden door Satan, dus gaat het om je veiligheid, of niet? Dit heeft betrekking op je persoonlijke veiligheid en er kan niets belangrijker zijn. Als je eenmaal door Satan bent verslonden, behoren je ziel en je vlees niet langer aan God toe. God zal je niet langer redden. God verlaat zulke zielen en laat mensen die zo zijn achter Zich. Dus ik zeg dat het belangrijkste wat God moet doen is om je veiligheid te garanderen, om te garanderen dat je niet door Satan wordt verslonden. Dit is nogal belangrijk, of niet? Waarom kunnen jullie dan niet antwoorden? Het lijkt erop dat jullie Gods grote goedheid niet kunnen voelen!

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 160

God doet veel meer dan de veiligheid van mensen garanderen en garanderen dat ze niet door Satan worden verslonden; Hij doet ook veel werk ter voorbereiding van het kiezen en redden van iemand. Ten eerste: wat voor soort karakter je hebt, in wat voor soort familie je geboren zult worden, wie je ouders zijn, hoeveel broers en zussen je hebt, en wat de situatie, economische status en de omstandigheden van het gezin waarin je bent geboren zijn − dit is allemaal nauwgezet door God voor je geregeld. Weten jullie in wat voor soort familie Gods uitverkoren volk meestal wordt geboren, voor zover het de meeste mensen betreft? Zijn het vooraanstaande families? We kunnen niet met zekerheid zeggen dat ze er niet zijn, misschien zijn ze er, maar het zijn er maar heel weinig. Zijn het families met uitzonderlijke rijkdom, zoals miljardairs of multimiljonairs? Bijna nooit. Dus wat voor soort familie regelt God het meest voor deze mensen? (Gewone families.) Welke families kunnen dus als “gewone families” worden beschouwd? Daar horen werkende families bij – dat wil zeggen families die afhankelijk zijn van hun salaris om van te leven, die zich de belangrijkste noodzakelijkheden kunnen veroorloven en er niet al te goed aan toe zijn. Daar horen ook boerenfamilies bij. Boeren vertrouwen op het planten van gewassen voor hun eten, ze hebben graan te eten en kunnen zich behoorlijk kleden; ze zullen geen hongerlijden en zullen niet doodvriezen. Dan is er een aantal gezinnen dat kleine bedrijven runt en sommige gezinnen waar de ouders intellectuelen zijn, en deze kunnen ook als gewone gezinnen worden beschouwd. Er zijn ook enkele ouders die hoogstens kantoormedewerkers of minder belangrijke overheidsfunctionarissen zijn, die ook niet als vooraanstaande gezinnen kunnen worden beschouwd. Er worden meer mensen in gewone gezinnen geboren, en dit is allemaal door God geregeld. Dat wil zeggen, in de eerste plaats is de omgeving waarin je leeft niet de welgestelde familie die je je voorstelt, maar dit is eerder een gezin dat door God voor jou is gekozen, en de meerderheid van de mensen zal binnen de grenzen van dit soort gezinnen leven. Dus hoe zit het met sociale status? De economische omstandigheden van de meerderheid van de ouders zijn gemiddeld en ze hebben geen hoge sociale status − voor hen is het goed om gewoon een baan te hebben. Zijn er gouverneurs bij? Zijn er presidenten bij? (Nee.) Hooguit zijn het mensen zoals managers van kleine bedrijven of kleine zelfstandigen. Ze horen tot de middelmoot, en hun economische omstandigheden zijn gemiddeld. Een andere factor is de leefomgeving van het gezin. Allereerst zijn er geen ouders die hun kinderen duidelijk zouden beïnvloeden om het pad van waarzeggerij en de toekomst voorspellen, te bewandelen; dit zijn er ook maar heel weinig. De meeste ouders zijn tamelijk gewoon. God regelt zo’n soort omgeving voor mensen op hetzelfde moment dat Hij ze kiest, en het is uiterst nuttig voor Zijn werk om mensen te redden. Van buitenaf lijkt het erop of God niets wereldschokkends voor de mens heeft gedaan; Hij doet gewoon alles rustig, nederig en in stilte. Maar in feite wordt alles wat God doet gedaan om een fundament te leggen voor jouw redding, om de weg voor te bereiden en om alle noodzakelijke voorwaarden voor je redding gereed te maken. Vervolgens brengt God iedereen op een vastgestelde tijd voor Hem terug: op dat moment hoor je Gods stem, op dat moment kom je voor Hem te staan. Tegen de tijd dat dit gebeurt, zijn sommige mensen zelf al ouders geworden, terwijl anderen gewoon iemands kind zijn. Met andere woorden, sommige mensen zijn getrouwd en hebben kinderen gekregen, terwijl sommigen nog vrijgezel zijn en nog geen eigen gezin hebben gesticht. Maar ongeacht de situatie van mensen, heeft God de tijd al bepaald waarop je zult worden gekozen en wanneer Zijn evangelie en woorden je zullen bereiken. God heeft de omstandigheden bepaald, besloten voor een bepaald persoon of een bepaalde context waardoor het evangelie aan je wordt doorgegeven, zodat je de woorden van God kunt horen. God heeft alle nodige voorwaarden al voor je voorbereid, zodat je zonder het zelf te weten voor Hem komt en wordt teruggebracht naar Gods gezin. De mens volgt God onbewust en betreedt elke stap van Zijn werk, betreedt elke stap van Gods werkwijze die Hij voor je heeft voorbereid. Wat voor soort manieren gebruikt God wanneer Hij op dat moment dingen voor de mensen doet? Het allerminste is de zorg en bescherming die de mens geniet. Daarnaast zet God verschillende mensen, gebeurtenissen en dingen klaar, zodat de mens daarin Zijn bestaan en Zijn daden kan zien. Er zijn bijvoorbeeld mensen die in God geloven omdat iemand in hun familie ziek is. Wanneer anderen het evangelie prediken tot hen, gaan ze geloven in God, en dit geloof in God komt voort uit de situatie. Dus wie droeg er zorg voor deze situatie? (God.) Door middel van deze ziekte is er een aantal families waarin allen gelovigen zijn, jong en oud, terwijl er sommige zijn waar het geloof individueel is. Het lijkt of je in God gelooft als gevolg van ziekte, maar het is in feite een voorwaarde die aan je wordt geschonken, zodat je voor God komt − dit is de vriendelijkheid van God. Omdat het gezinsleven van sommige mensen moeilijk is en ze geen vrede kunnen vinden, komt er een toevallige gelegenheid voorbij waarop iemand het evangelie zal doorgeven en zal zeggen: “Geloof in de Heer Jezus en je zult vrede hebben.” Onbewust gaan ze in God geloven onder heel natuurlijke omstandigheden, dus is dit geen soort voorwaarde? En is het feit dat hun familie geen vrede kent niet een genade die hun door God is gegeven? Dan zijn er sommigen die om andere redenen in God zijn gaan geloven. Er zijn verschillende redenen en verschillende manieren om te geloven, maar welke reden je er ook toe brengt om in Hem te geloven, het is in feite allemaal geregeld en geleid door God. In de eerste instantie gebruikt God verschillende manieren om je te kiezen en je in Zijn familie op te nemen. Dit is de genade die God aan elke persoon schenkt.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 161

Tijdens Gods huidige werkstadium in deze, de laatste dagen, schenkt Hij niet langer gewoon genade en zegeningen aan de mens zoals Hij dat eerder deed, noch spoort Hij de mensen voorzichtig aan om verder te gaan. Wat heeft de mens tijdens deze fase van het werk gezien van alle aspecten van Gods werk die zij hebben ervaren? Ze hebben Gods liefde gezien en Gods oordeel en tuchtiging. Op dit moment voorziet God hen ook, ondersteunt, verlicht en begeleidt Hij hen, zodat ze geleidelijk Zijn intenties leren kennen, de woorden leren kennen die Hij spreekt en de waarheid die Hij de mens schenkt. Wanneer de mens zwak is, wanneer hij moedeloos is, wanneer hij nergens heen kan, dan zal God Zijn woorden gebruiken om hem te troosten, raad te geven en aan te moedigen, zodat mensen met een kleine gestalte langzamerhand hun kracht kunnen vinden, zich positief kunnen oprichten en bereid worden om samen te werken met God. Maar wanneer de mens ongehoorzaam is aan God of zich tegen Hem verzet, of zijn eigen verdorvenheid openbaart, dan zal God geen genade tonen en hem kastijden en disciplineren. Maar tegenover de dwaasheid, onwetendheid, zwakheid en onvolwassenheid van de mens zal God tolerantie en geduld tonen. Op deze manier, door al het werk dat God doet voor de mens, rijpt de mens geleidelijk, wordt volwassen en leert Gods bedoelingen kennen, enige waarheid kennen, weten wat positieve dingen en wat negatieve dingen zijn, weten wat kwaad is en wat duisternis is. God kastijdt en disciplineert de mens niet altijd, en Hij toont ook niet altijd tolerantie en geduld. In plaats daarvan zorgt Hij voor elke persoon op verschillende manieren, tijdens hun verschillende stadia en volgens hun verschillende gestalten en kaliber. Hij doet veel dingen voor de mens en tegen een hoge prijs; de mens ziet niets van de prijs of deze dingen die God doet, maar alles wat Hij doet, wordt in werkelijkheid voor elk persoon gedaan. Gods liefde is echt: door de genade van God ontloopt de mens de ene ramp na de andere, terwijl God keer op keer Zijn tolerantie toont tegenover de zwakheid van de mens. Het oordeel en de tuchtiging van God stellen mensen in staat om geleidelijk de verdorvenheid van de mensheid en hun satanische wezen te leren kennen. Datgene wat God geeft, Zijn verlichting van de mens en Zijn leiding, dit alles stelt de mensheid in staat om steeds meer het wezen van de waarheid te kennen, en om steeds beter te weten wat mensen nodig hebben, welke weg ze moeten nemen, waarvoor ze leven, wat de waarde en betekenis van hun leven is, en hoe ze de weg voor hen kunnen bewandelen. Al deze dingen die God doet, zijn niet los te zien van Zijn enige oorspronkelijke doel. Wat is dan dit doel? Waarom gebruikt God deze manieren om Zijn werk aan de mens uit te voeren? Welk resultaat wil Hij bereiken? Met andere woorden, wat wil Hij in de mens zien en van hen krijgen? Wat God wil zien, is dat het hart van de mens nieuw leven kan worden ingeblazen. Deze manieren die Hij gebruikt om aan de mens te werken, zijn om voortdurend het hart van de mens op te wekken, de geest van de mens op te wekken, de mensen te laten weten waar ze vandaan komen, wie hen leidt, hen ondersteunt, voor hen zorgt en wie tot nu toe de mensen in staat heeft gesteld om te leven; ze moeten de mens laten weten wie de Schepper is, wie ze moeten aanbidden, welk soort weg ze moeten bewandelen en op welke manier de mens voor God moet komen; ze worden gebruikt om geleidelijk het hart van de mens te doen herleven, zodat de mens Gods hart kent, Gods hart begrijpt en de grote zorg en gedachte ziet achter Zijn werk om de mens te redden. Wanneer het hart van de mens nieuw leven wordt ingeblazen, dan wil hij niet langer het leven leven met een ontaarde, verdorven gezindheid, maar in plaats daarvan de waarheid zoeken tot tevredenheid van God. Wanneer het hart van de mens is opgewekt, kan hij zich volstrekt van Satan afkeren, niet langer door Satan worden geschaad en niet langer door hem beheerst of voor de gek gehouden worden. In plaats daarvan kan de mens op een proactieve manier aan het werk van God en Zijn woorden meewerken om het hart van God tevreden te stellen en aldus godvrezendheid te verkrijgen en het kwade te schuwen. Dit is het oorspronkelijke doel van Gods werk.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 162

Nu we praten over het kwaad van Satan heeft iedereen het gevoel gekregen dat mensen ongelukkig leven en dat het leven van de mens vol is met tegenslagen. Maar hoe voelen jullie je nu ik heb gesproken over de heiligheid van God en het werk dat Hij voor de mensen doet? (Heel blij.) We kunnen nu zien dat alles wat God doet, alles wat Hij nauwgezet voor de mens verzorgt, onberispelijk is. Alles wat God doet is zonder fouten, wat betekent dat het feilloos is, Hij heeft niemand nodig om Hem te corrigeren, advies te geven of iets te veranderen. Alles wat God voor elk individu doet, is buiten twijfel; Hij neemt iedereen bij de hand, zorgt elk moment voor je en heeft je nooit verlaten. Omdat de mensen opgroeien in een dergelijke omgeving en met een dergelijke achtergrond, kunnen we dan zeggen dat mensen in feite opgroeien in de palm van Gods hand? (Ja.) Hebben jullie dan nog steeds een gevoel van verlies? Voelt iemand zich nog steeds ontmoedigd? Heeft iemand dan het gevoel dat God de mensheid heeft verlaten? (Nee.) Dus wat heeft God in hemelsnaam dan gedaan? (Hij bewaart de mensheid.) De grote gedachten en zorg achter alles wat God doet, staan buiten kijf. Sterker nog: terwijl God dit werk uitvoert, heeft Hij nooit enige voorwaarde of eis gesteld aan iemand van jullie dat je de prijs moet kennen die Hij voor jou betaalt en dat je Hem daarom heel dankbaar moet zijn. Heeft God ooit zoiets gedaan? (Nee.) Gedurende jullie lange leven heeft zo ongeveer elk individu in vele gevaarlijke situaties verkeerd en vele verleidingen ondergaan. Dit komt omdat Satan vlak naast je staat, hij houdt je voortdurend in de gaten. Het bevalt hem als je getroffen wordt door een ramp, wanneer je calamiteiten overkomen, wanneer alles verkeerd gaat voor je, het bevalt hem als je in zijn net gevangen zit. Wat God betreft, Hij beschermt je constant, en houdt je weg van de ene tegenslag na de andere en van de ene ramp na de andere. Daarom zeg ik dat alles wat de mens heeft − vrede en vreugde, zegeningen en persoonlijke veiligheid − feitelijk allemaal onder Gods beheer valt, en Hij leidt het leven en beslist over het lot van elk individu. Maar heeft God een opgeblazen idee van Zijn positie, zoals sommige mensen zeggen? Zegt Hij: “Ik ben de grootste van allemaal, ik ben degene die de leiding over jullie heeft, jullie moeten mij allemaal om genade smeken en ongehoorzaamheid zal met de dood worden bestraft.” Heeft God de mensheid ooit op deze manier bedreigd? (Nee.) Heeft Hij ooit gezegd: “De mensheid is verdorven, dus het maakt niet uit hoe ik ze behandel, elke willekeurige behandeling is goed genoeg; ik hoef de dingen niet zo goed voor hen te regelen.” Denkt God op deze manier? Heeft God soms zo gehandeld? (Nee.) Integendeel, Gods behandeling van iedereen is serieus en verantwoordelijk, zelfs verantwoordelijker dan jij voor jezelf bent. Nietwaar? God zegt niet zomaar wat, Hij staat niet op Zijn strepen, noch houdt Hij mensen voor de gek. Hij doet juist stil en eerlijk alles wat Hij Zelf moet doen. Deze dingen brengen zegeningen, vrede en vreugde voor de mens. Ze brengen de mens vreedzaam en gelukkig voor het aangezicht Gods en in Zijn familie; dan leven zij voor God en accepteren ze Zijn redding met de juiste redenering en het juiste denken. Is God ooit onbetrouwbaar geweest tegenover de mens in Zijn werk? Heeft Hij ooit valse vriendelijkheid getoond, de mens met een paar beleefdheden misleid en vervolgens de mens de rug toegekeerd? (Nee.) Heeft God ooit één ding beloofd en toen iets anders gedaan? Heeft God ooit loze beloftes gedaan en opgeschept dat Hij dit voor je kan doen of kan helpen om dat voor jou te doen, en is Hij toen verdwenen? (Nee.) Er is geen bedrog in God, geen valsheid. God is getrouw en alles wat Hij doet is echt. Hij is de Enige op wie mensen kunnen rekenen en de God aan wie mensen hun leven en alles wat ze hebben kunnen toevertrouwen. Kunnen we, omdat er geen bedrog in God is, zeggen dat God de meest oprechte is? (Ja.) Natuurlijk kunnen we dat, toch? Hoewel dit woord, nu we het erover hebben, te zwak en menselijk is om het met betrekking tot God te gebruiken. Maar daar kunnen we niets aan doen, omdat de menselijke taal onze woorden begrenst. Het is hier niet helemaal gepast om God oprecht te noemen, maar we zullen dit woord voorlopig gebruiken. God is trouw en oprecht. Dus wat bedoelen we als we over deze aspecten praten? Bedoelen we de verschillen tussen God en de mens en de verschillen tussen God en Satan? Dit kunnen we zeggen. Dit is omdat de mens niet één spoor van Satans verdorven gezindheid in God kan vinden. Heb ik gelijk als ik dit zeg? Kan ik hiervoor een Amen krijgen? (Amen!) We zien niets van het kwaad van Satan geopenbaard in God. Alles wat God doet en openbaart, is geheel nuttig en behulpzaam voor de mens, is volledig bedoeld om voor de mensheid te zorgen, is vol van leven en geeft de mens een weg en een richting die hij kan volgen. God is niet verdorven en, verder, kijkend naar alles wat God doet, kunnen we zeggen dat God heilig is? (Ja.) Aangezien God niets van de verdorvenheid van de mensheid heeft en niets heeft wat lijkt op of identiek is aan de verdorven gezindheid van de mensheid of het wezen van Satan, kunnen we vanuit dit oogpunt zeggen dat God heilig is. God toont geen verdorvenheid en de openbaring van Zijn eigen wezen in Zijn werk is alle bevestiging die we nodig hebben dat God Zelf heilig is. Zien jullie dit? Nu, om Gods heilige wezen te kennen, laten we voor nu naar deze twee aspecten kijken: 1) Er is geen verdorven gezindheid in God; 2) het wezen van Gods werk aan de mens stelt de mens in staat om Gods eigen wezen te zien en dit wezen is geheel positief. Want de dingen die God de mensen geeft bij alles wat Hij doet zijn allemaal positieve dingen. Ten eerste vereist God van de mens dat hij eerlijk is − is dit niet positief? God geeft de mens wijsheid − is dit niet positief? God geeft de mens de mogelijkheid om onderscheid te maken tussen goed en kwaad − is dit niet positief? Hij laat de mens de betekenis en waarde van het menselijk leven begrijpen − is dit niet positief? Hij laat de mens de essentie van mensen, gebeurtenissen en dingen zien in overeenstemming met de waarheid − is dit niet positief? (Ja, dat is het.) En het resultaat van dit alles is dat de mens niet langer wordt misleid door Satan, niet langer door Satan wordt geschaad of beheerst. Met andere woorden, ze stellen de mens in staat om zich volledig te bevrijden van de verdorvenheid van Satan, waardoor de mens geleidelijk het pad zal bewandelen van God vrezen en het kwade vermijden.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 163

Er zijn zes primaire middelen die Satan gebruikt om de mens te verderven.

De eerste is controle en dwang. Dat wil zeggen dat Satan er alles aan zal doen om de controle over je hart over te nemen. Wat betekent ‘dwang’? Het betekent dat hij bedreigingen en dwingende tactieken gebruikt om je ernaar te laten luisteren, waardoor je aan de gevolgen denkt als je niet gehoorzaamt. Je bent bang en durft hem niet te trotseren, dus je onderwerpt je aan hem.

De tweede is valsspelen en bedriegen. Wat houdt ‘valsspelen en bedriegen’ in? Satan verzint verhalen en leugens en haalt je ertoe over om ze te geloven. Hij vertelt je nooit dat de mens door God is geschapen, maar hij zegt ook niet direct dat je niet door God bent gemaakt. Hij gebruikt het woord ‘God’ helemaal niet, maar gebruikt in plaats daarvan iets anders als vervanging, hij gebruikt dit om je te misleiden zodat je in principe geen idee hebt van het bestaan van God. Deze trucjes omvatten natuurlijk veel aspecten, niet alleen deze.

De derde is krachtige indoctrinatie. Krachtige indoctrinatie waarvan? Is krachtige indoctrinatie de vrije keuze van de mens? Gebeurt dat met de toestemming van de mens? (Nee.) Het doet er niet toe of je er niet mee instemt. In je onwetendheid stroomt het bij je binnen, zodat je doordrongen wordt van Satans denken, zijn levensregels en zijn essentie.

De vierde is bedreigingen en aansporing. Dat wil zeggen dat Satan verschillende middelen gebruikt om je ertoe te brengen hem aan te nemen, hem te volgen, te werken in zijn dienst; hij probeert met alle mogelijke middelen zijn doelen te bereiken. Soms geeft hij je kleine gunsten, maar hij verleidt je nog steeds tot het begaan van zonde. Als je hem niet volgt, zal hij je doen lijden en je straffen en zal hij verschillende manieren gebruiken om je aan te vallen en in de val te lokken.

De vijfde is misleiding en verlamming. ‘Misleiding en verlamming’ houdt in dat Satan een aantal prettig klinkende uitspraken doet en ideeën oppert die in overeenstemming zijn met de opvattingen van mensen, zodat het lijkt alsof hij nadenkt over het vlees van de mensen of over hun leven en toekomst, terwijl je eigenlijk gewoon voor de gek wordt gehouden. Hij verlamt je vervolgens zodat je niet weet wat goed is en wat verkeerd is, zodat je onbewust wordt misleid en daardoor onder zijn controle komt.

De zesde is de vernietiging van lichaam en geest. Wat vernietigt Satan dan bij de mens? (Zijn geest, zijn hele wezen.) Satan vernietigt je geest, waardoor je niet de kracht hebt om weerstand te bieden, wat betekent dat je hart heel langzaam naar Satan toebuigt, ondanks jezelf. Hij prent deze dingen er dagelijks bij je in. Elke dag maakt hij gebruik van deze ideeën en culturen om je te beïnvloeden en te voeden; heel langzaam wordt je wil verpest, zodat je niet langer een goede persoon wilt zijn, waardoor je niet langer wilt uitkomen voor wat jij gerechtigheid noemt. Zonder het te weten, heb je niet langer de wilskracht om tegen het getij stroomopwaarts te zwemmen, maar in plaats daarvan ga je mee stroomafwaarts. ‘Vernietiging’ betekent dat Satan mensen zo erg kwelt, dat ze schaduwen van zichzelf worden en niet langer menselijk zijn. Dat is het moment waarop Satan toeslaat en hen grijpt en verslindt.

Elk van deze middelen die Satan gebruikt om de mens te verderven, kan de mens de macht ontnemen om weerstand te bieden; elk van deze kan fataal zijn voor mensen. Met andere woorden kan alles wat Satan doet en elke vorm die hij gebruikt, ertoe leiden dat je degenereert, dat je onder Satans leiding komt, zodat je verstrikt kunt raken in een moeras van kwaad. Dit zijn de middelen die Satan gebruikt om de mens te verderven.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 164

Nu: jullie perceptieve begrip van Gods wezen vergt nog een lange periode, om het te leren, te bevestigen, te voelen en te ervaren, totdat jullie op een dag de heiligheid van God vanuit het allerbinnenste van je hart zullen kennen als de onberispelijke essentie van God, de onzelfzuchtige liefde van God, dat alles wat God aan de mens schenkt onzelfzuchtig is, en jullie zullen leren dat Gods heiligheid smetteloos en onberispelijk is. Deze essentie van God zijn niet alleen maar woorden die Hij gebruikt om met Zijn identiteit te pronken, maar in plaats daarvan gebruikt God Zijn essentie om in stilte en oprecht om te gaan met elk individu. Met andere woorden, de essentie van God is niet leeg, noch is het theoretisch of dogmatisch en het is zeker geen soort van kennis. Het is geen vorm van opvoeding voor de mens, maar in plaats daarvan de ware openbaring van Gods eigen daden en de geopenbaarde essentie van wat God heeft en is. De mens zou deze essentie moeten kennen en begrijpen, omdat alles wat God doet en elk woord dat Hij zegt van grote waarde is en van grote betekenis voor elk persoon. Wanneer je de heiligheid van God gaat begrijpen, kun je echt in God geloven; wanneer je de heiligheid van God gaat begrijpen, dan kun je echt de ware betekenis van de woorden ‘God Zelf, de unieke’ beseffen. Je zult niet langer denken dat je ervoor kunt kiezen om andere wegen te bewandelen, en je zult niet langer bereid zijn om alles te verraden wat God voor je heeft geregeld. Omdat de essentie van God heilig is, betekent dit dat je alleen door God de heldere, juiste weg door het leven kunt bewandelen; alleen door God kun je de zin van het leven kennen, alleen door God kun je een waarachtig leven naleven, de waarheid bezitten, de waarheid kennen en alleen door God kun je een leven vanuit de waarheid verkrijgen. Alleen God Zelf kan je helpen het kwaad te mijden en je te bevrijden van de schade en overheersing door Satan. Naast God kan niemand en niets je redden van de zee van lijden zodat je niet langer lijdt: dit wordt bepaald door de essentie van God. Alleen God Zelf redt je zo onzelfzuchtig, alleen God is uiteindelijk verantwoordelijk voor je toekomst, je bestemming en je leven, en Hij regelt alle dingen voor je. Niets wat geschapen is of niet geschapen is kan dit voor elkaar krijgen. Omdat niets wat geschapen is of niet geschapen is een essentie van God zoals deze bezit, heeft geen enkele persoon en geen enkel ding het vermogen om jou te redden of te leiden. Dit is het belang van Gods essentie voor de mens. Misschien vinden jullie dat de woorden die ik heb gezegd inderdaad in principe een beetje kunnen helpen. Maar als je de waarheid nastreeft, als je de waarheid liefhebt, zullen deze woorden in je ervaring hierna niet alleen je bestemming veranderen, maar meer nog je op de juist weg van leven brengen.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 165

Ik zou graag met jullie willen praten over iets wat jullie deden wat me verbaasde aan het begin van ons samenzijn vandaag. Sommigen van jullie hadden zojuist misschien een gevoel van dankbaarheid of voelden zich dankbaar en daarom wilden jullie fysiek uitdrukken wat jullie dachten. Dit is prima, en is noch goed noch fout. Maar ik zou graag willen dat jullie iets begrijpen. Wat is het? Ik zou jullie eerst willen vragen wat jullie zojuist hebben gedaan. Prosterneerden jullie je of knielden jullie om te aanbidden? Kan iemand het mij vertellen? (Wij geloven dat het prosternatie was.) Jullie geloven dat het prosternatie was, wat is prosternatie dan? (Aanbidding.) Wat betekent in aanbidding knielen dan? Ik heb hierover niet eerder met jullie gecommuniceerd, maar vandaag heb ik het gevoel dat ik nodig met jullie over dit onderwerp moet spreken. Prosterneren jullie je tijdens jullie gebruikelijke bijeenkomsten? (Nee.) Prosterneren jullie je als jullie je gebeden zeggen? (Ja.) Prosterneren jullie je elke keer dat je bidt als de omstandigheden het toelaten? (Ja.) Dat is geweldig. Maar ik zou graag willen dat jullie vandaag gaan begrijpen dat God alleen de kniebuigingen accepteert van twee soorten mensen. We hoeven de Bijbel of het gedrag van spirituele personen niet te raadplegen en ik zal jullie hier en nu iets waars vertellen. Ten eerste zijn prosternatie en knielen om te aanbidden niet hetzelfde. Waarom aanvaardt God de kniebuigingen van degenen die zich prosterneren? Het is omdat God iemand tot Hem roept en deze persoon oproept om Gods opdracht te aanvaarden, dus prosterneert hij zich voor God. Dit is het eerste type persoon. Het tweede soort is het knielen in aanbidding van iemand die God vreest en het kwade mijdt. Er zijn alleen deze twee soorten mensen. Dus tot welk type behoren jullie? Kunnen jullie dat zeggen? Dit is feitelijke waarheid, hoewel het jullie gevoelens ietwat kan kwetsen. Er valt niets te zeggen over het knielen van mensen tijdens het gebed − dit is gepast en is zoals het zou moeten zijn, want wanneer mensen bidden, bidden ze meestal om iets, openen ze hun hart voor God en komen ze oog in oog met Hem. Het is communicatie en uitwisseling, van hart tot hart met God. Als je het alleen als een formaliteit doet, is dat niet zoals het zou moeten zijn. Ik wil jullie niet verwijten wat jullie vandaag hebben gedaan. Jullie weten dat ik het jullie slechts duidelijk wil maken, zodat jullie dit principe begrijpen, nietwaar? (Dat weten we.) Zodat jullie dit niet blijven doen. Hebben mensen dan enige gelegenheid om zich te prosterneren en te knielen voor het aangezicht van God? Er zal altijd een mogelijkheid zijn. Vroeg of laat zal er een dag komen, maar de tijd is nu nog niet rijp. Zien jullie dat? Voelen jullie je hier verdrietig door? (Nee.) Dat is goed. Misschien zullen deze woorden jullie motiveren of inspireren, zodat jullie in je hart de huidige benarde situatie tussen God en de mens kunnen kennen en wat voor soort relatie er nu tussen hen bestaat. Hoewel we recent veel hebben gesproken en veel hebben uitgewisseld, is het menselijke begrip van God nog lang niet voldoende. De mens heeft nog een lange weg te gaan om te proberen God te begrijpen. Het is niet mijn bedoeling om jullie dit met spoed te laten doen, of haastig dit soort ambities of gevoelens tot uitdrukking te laten brengen. Wat jullie vandaag hebben gedaan, kan jullie ware gevoelens onthullen en uitdrukken en ik heb het gezien. Dus terwijl jullie dit deden, wilde ik gewoon opstaan en jullie mijn beste wensen geven, want ik wens jullie allemaal het beste. Dus met elk woord en elke daad doe ik mijn uiterste best om jullie te helpen, om jullie te begeleiden, zodat jullie het juiste begrip en juiste inzicht in alle dingen kunnen krijgen. Dat begrijpen jullie, nietwaar? (Ja.) Dat is geweldig. Hoewel mensen enig begrip hebben van Gods verschillende gezindheden, de aspecten van wat God heeft en is en het werk dat God doet, gaat het grootste deel van dit begrip niet verder dan het lezen van woorden op een pagina, of ze in principe begrijpen, of er alleen maar aan denken. Waar mensen het meest in tekortschieten, is het echte begrip en inzicht dat voortkomt uit feitelijke ervaring. Hoewel God verschillende manieren gebruikt om de harten van de mens op te wekken, is er nog een lange weg te gaan voordat de harten van de mens eindelijk opgewekt zijn. Ik wil niet dat iemand het gevoel heeft dat God hem in de kou heeft laten staan, dat God hem in de steek heeft gelaten of Zich van hem heeft afgewend. Ik zou alleen graag zien dat iedereen op weg ging om te streven naar de waarheid en God probeerde te begrijpen, voortdurend moedig marcherend met een onwankelbare wil, zonder bedenkingen, zonder lasten. Het doet er niet toe wat je verkeerd hebt gedaan, ongeacht hoe ver je bent afgedwaald of hoeveel overtredingen je hebt begaan, laat geen van deze dingen lasten of overbagage worden die je met je mee moet dragen in je streven om God te begrijpen. Ga door met marcheren. God houdt te allen tijde de redding van de mens in Zijn hart; dit verandert nooit. Dit is het kostbaarste deel van de essentie van God.

uit ‘God Zelf, de unieke VI’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’