Hoe maak je onderscheid tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid?

Onderscheid op basis van hun houding ten opzichte van de waarheid

Vandaag zullen we verder communiceren over de verantwoordelijkheden van leiders en werkers. Voordat we formeel met de communicatie beginnen, blikken we terug op een van de onderwerpen over antichristen waarover eerder is gecommuniceerd: hoe men mensen met een antichristelijke gezindheid onderscheidt van degenen met de essentie van antichristen, en wat de verschillen tussen deze twee soorten mensen zijn. Eerst zullen we communiceren over hoe men antichristen kan onderscheiden; dit is niet zo moeilijk. Allereerst moet je duidelijk zien wat de evidente, kenmerkende uitingen zijn die degenen die antichristen zijn vertonen, zodat je in korte tijd een echte antichrist kunt identificeren en kunt vaststellen dat het beslist niet iemand is die alleen maar een antichristelijke gezindheid heeft of iemand die alleen maar de weg van antichristen bewandelt. Op deze manier zul je antichristen kunnen onderscheiden en niet langer door hen worden misleid, verstrikt en beheerst. Het meest cruciale is nu om de duidelijke verschillen te kunnen onderscheiden tussen mensen met de aard en essentie van een antichrist en degenen met een antichristelijke gezindheid. Om deze twee soorten mensen te onderscheiden, moet je eerst hun belangrijkste kenmerken begrijpen. Sommige mensen vatten alleen de uitingen van verdorvenheid van antichristen in het dagelijks leven, zoals hun neiging om hun status te laten gelden en anderen de les te lezen. Maar kunnen de aard en essentie van antichristen niet onderscheiden. Is dat juist? (Nee.) Er zijn er ook die zeggen dat de meest opvallende uitingen van antichristen hun arrogantie en verwaandheid zijn, en zij typeren alle arrogante en verwaande mensen als antichristen. Is dit juist? (Nee.) Waarom is het niet juist? Omdat arrogantie en verwaandheid niet de meest opvallende uitingen van antichristen zijn; het zijn verdorven gezindheden die alle verdorven mensen gemeen hebben. Iedereen heeft een arrogante en verwaande gezindheid, het is dus een ernstige fout om alle arrogante en verwaande mensen als antichristen te typeren. Welke uitingen zijn dan de essentiële uitingen van antichristen, uitingen die de essentiële verschillen tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid in één oogopslag duidelijk kunnen maken, en iemand in staat stellen te onderscheiden dat de essenties van deze twee soorten mensen verschillend zijn en dat zulke mensen verschillend behandeld moeten worden? Hebben deze twee soorten mensen in bepaalde opzichten, zoals hun handelingen, gedragingen en gezindheden, overeenkomsten en gelijkenissen? (Ja.) Als je niet zorgvuldig observeert, niet serieus onderscheid maakt, of in je hart geen accuraat begrip en onderscheidingsvermogen hebt van de gezindheid en essentie van deze twee soorten mensen, is het heel gemakkelijk om hen te behandelen alsof ze van dezelfde soort zijn. Je zou zelfs een antichrist kunnen verwarren met een persoon met een antichristelijke gezindheid en omgekeerd, dat wil zeggen, het is gemakkelijk dit soort foutieve oordelen vellen. Wat zijn dan de belangrijkste kenmerken en verschillen tussen deze twee soorten mensen die iemand in staat stellen om met solide bewijs te onderscheiden wie een antichrist is en wie een persoon met een antichristelijke gezindheid is? Jullie zouden niet onbekend moeten zijn met dit onderwerp, laten we dus luisteren naar wat jullie hierover denken. (Eén aspect dat wordt gebruikt om onderscheid te maken tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid is hun houding ten opzichte van de waarheid; een ander is hun menselijkheid. In hun houding ten opzichte van de waarheid haten antichristen de waarheid en aanvaarden die totaal niet. Hoeveel slechte daden ze ook begaan die hinder en verstoringen veroorzaken, en hoe je ook met hen communiceert of hen snoeit, ze erkennen het niet en weigeren hardnekkig berouw te tonen. Mensen met een antichristelijke gezindheid kunnen ook verkeerde dingen doen wanneer ze de waarheid niet begrijpen of de principes niet vatten, maar wanneer ze worden gesnoeid, kunnen ze de waarheid aanvaarden, over zichzelf gaan nadenken en zichzelf leren kennen, en zijn ze in staat wroeging te voelen en berouw te tonen. Vanuit het perspectief van hun houding ten opzichte van de waarheid is de essentie van antichristen dat ze de waarheid haten, terwijl mensen met een antichristelijke gezindheid de waarheid kunnen aanvaarden. Vanuit het perspectief van hun menselijkheid zijn antichristen kwaadaardige mensen zonder geweten, rede of schaamtegevoel, terwijl mensen met een antichristelijke gezindheid een geweten, rede en een schaamtegevoel hebben.) Jullie noemden twee kenmerken; is over deze inhoud eerder gecommuniceerd? Worden deze als duidelijke kenmerken beschouwd? (Ja.) De houding van antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid ten opzichte van de waarheid is compleet verschillend. Dit is een heel belangrijk punt en een uiting met duidelijke kenmerken. Antichristen zijn afkerig van de waarheid en aanvaarden die totaal niet. Ze zouden nog liever sterven dan toegeven dat Gods woorden de waarheid zijn. Hoe je ook over de waarheid communiceert, innerlijk verzetten ze zich en zijn ze er afkerig van. Ze kunnen je innerlijk zelfs vervloeken, bespotten en verachten, en je met minachting behandelen. Antichristen staan vijandig tegenover de waarheid; dit is een duidelijk kenmerk. En wat zijn de kenmerken van mensen met een antichristelijke gezindheid? Accuraat en objectief gesteld: mensen met een antichristelijke gezindheid die echter wel over enig geweten en enige rede beschikken, kunnen hun noties veranderen en de waarheid aanvaarden wanneer anderen de waarheid met hen communiceren. Als ze worden gesnoeid, kunnen ze zich ook onderwerpen. Dat wil zeggen, zolang mensen met een antichristelijke gezindheid oprecht in God geloven, kunnen de meesten van hen de waarheid in verschillende mate aanvaarden. Samengevat kunnen mensen met een antichristelijke gezindheid de waarheid aanvaarden en zich onderwerpen door middelen als het zelf lezen van Gods woorden, het aanvaarden van Gods discipline en verlichting, of het snoeien, de hulp en de ondersteuning van de broeders en zusters. Dit is een duidelijk kenmerk. Antichristen zijn echter anders. Wie er ook over de waarheid communiceert, ze luisteren noch onderwerpen zich. Ze hebben maar één houding: ze sterven nog liever dan dat ze de waarheid aanvaarden. Hoe je hen ook snoeit, het is nutteloos. Zelfs als je de waarheid zo duidelijk mogelijk communiceert, aanvaarden ze die niet; het is zelfs zo dat ze zich er innerlijk tegen verzetten en er een afkeer van hebben. Kan iemand met zo’n gezindheid die de waarheid haat, zich aan God onderwerpen? Absoluut niet. Daarom zijn antichristen Gods vijanden, en zijn het onverbeterlijke mensen.

Ze onderscheiden op basis van hun menselijkheid

Zojuist noemden jullie ook een ander kenmerk om onderscheid te maken tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid, namelijk vanuit het perspectief van de menselijkheid. Wie wil hier nog iets meer over communiceren? (Antichristen hebben een bijzonder kwaadwillige menselijkheid; ze kunnen mensen onderdrukken en kwellen, en hoeveel kwaad ze ook doen, ze weten niet dat ze berouw moeten tonen.) Dat klopt, het belangrijkste kenmerk van antichristen is hun kwaadwillige menselijkheid, hun schaamteloosheid en hun gebrek aan geweten en rede. Hoeveel slechte daden ze ook begaan in de kerk of hoeveel schade ze ook toebrengen aan het werk van de kerk, ze vinden het niet schandelijk en zien zichzelf niet als zondaars. Of Gods huis hen nu ontmaskert en of de broeders en zusters hen nu snoeien, ze blijven onbewogen, voelen zich niet berispt en raken niet van streek. Dit is de uiting van antichristen op het gebied van menselijkheid. Hun belangrijkste kenmerken zijn een gebrek aan geweten en rede, een gebrek aan schaamte en een extreem venijnige gezindheid. Iedereen die hun belangen raakt, wordt door hen geoordeeld en gekweld, en ze hebben een bijzonder sterk verlangen naar wraak, waarbij ze niemand sparen, zelfs hun eigen familieleden niet. Zo venijnig zijn antichristen. Mensen met een antichristelijke gezindheid anderzijds zijn niet noodzakelijkerwijs kwaadaardige mensen, hoeveel verdorvenheid ze ook openbaren. Hoe zeer hun menselijkheid ook tekortschiet en gebreken vertoont, welke fouten ze ook maken, in welke opzichten ze ook falen en struikelen, ze kunnen achteraf over zichzelf nadenken en er lessen uit trekken. Wanneer ze worden gesnoeid, zijn ze in staat hun fouten toe te geven en wroeging te voelen; en wanneer de broeders en zusters hen bekritiseren of ontmaskeren – ook al proberen ze zich misschien een beetje te verdedigen en zijn ze op dat moment onwillig om het te erkennen – hebben ze in hun hart hun fout feitelijk al erkend en zich onderworpen. Dit bewijst dat ze nog altijd de waarheid kunnen aanvaarden en hervormd kunnen worden. Wanneer ze fouten maken of problemen tegenkomen, kunnen hun geweten en rede nog steeds functioneren; ze zijn zich ervan bewust, ze zijn niet afgestompt en ongevoelig, of onbuigzaam en weigerachtig om dingen toe te geven. Bovendien, hoewel dit type persoon een antichristelijke gezindheid heeft, zijn ze relatief empathisch en wat vriendelijker. Wanneer ze met bepaalde zaken worden geconfronteerd, kunnen de kenmerken die ze op het gebied van menselijkheid vertonen, het meest treffend en begrijpelijk worden omschreven als relatief redelijk. Als ze streng worden gesnoeid, voelen ze hooguit een beetje wrok in hun hart, maar als je het bekijkt vanuit de uiting van hun menselijkheid, is te zien dat ze nog steeds schaamte kennen, dat hun geweten hen kan aanklagen en dat hun rede een zekere beteugelende werking kan uitoefenen. Als ze de belangen van Gods huis schaden of broeders en zusters schade toebrengen, voelen ze zich innerlijk altijd ongemakkelijk en hebben ze het gevoel dat ze God hebben teleurgesteld. Deze uitingen worden in verschillende mate geopenbaard door mensen met een antichristelijke gezindheid. Zelfs als ze niet onmiddellijk de zaken rechtzetten of de juiste keuzes maken en correct praktiseren nadat de dingen zijn gebeurd, hebben deze mensen nog altijd een gevoel van bewustzijn in hun hart. Hun geweten klaagt hen aan; ze weten dat ze verkeerd hebben gehandeld en niet meer zo moeten handelen, en ze voelen ook dat ze geen goede mensen zijn – subtiel kunnen ze allemaal deze gevoelens ervaren. Bovendien zal hun gesteldheid na verloop van tijd omslaan en zullen ze oprecht berouw hebben. Ze zullen diepe wroeging voelen en spijt hebben dat ze aanvankelijk niet de juiste keuzes hebben gemaakt of correct hebben gepraktiseerd. Deze uitingen zijn precies de meest voorkomende en gewone uitingen van verdorven mensen. Degenen die antichristen zijn, zijn echter speciaal; het zijn geen mensen maar duivels. Hoeveel tijd er ook verstrijkt nadat ze kwaad of zonde hebben begaan, ze hebben totaal geen wroeging; ze blijven koppig en volhardend tot het einde. Mensen met een antichristelijke gezindheid kunnen zich onderwerpen wanneer ze op normale wijze worden gesnoeid. Wanneer ze streng worden gesnoeid, kan het zijn dat ze op dat moment hun zaak bepleiten, dingen ontkennen en weigeren het te aanvaarden, maar later zullen ze in staat zijn over zichzelf na te denken en zichzelf te leren kennen, en wroeging voelen en berouw tonen. Zelfs als iemand hen bespot en oordeelt dat ze geen menselijkheid hebben zullen ze niet terugslaan of die persoon als een vijand behandelen, ook als ze misschien pijn in hun hart voelen. Ze zijn ook in staat de ander te begrijpen en denken: Ik heb het alleen aan mezelf te wijten dat ik die fout heb gemaakt; hoe anderen me ook behandelen, het is niet meer dan ik verdien. Deze uitingen openbaren zich in verschillende mate bij verschillende mensen. Kortom, deze openbaringen zijn de normale en natuurlijke uitingen van mensen met een antichristelijke gezindheid, van mensen met verdorven gezindheden, en hierin verschillen ze duidelijk van antichristen. Door de verschillende uitingen van deze twee gesteldheden wordt het onmiddellijk duidelijk welke individuen precies kwaadaardige mensen en antichristen zijn, en welke alleen maar mensen zijn met een antichristelijke gezindheid, maar geen kwaadaardige mensen.

Onderscheid maken op basis van de aanwezigheid van oprecht berouw

Zojuist werden twee aspecten van de verschillen tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid genoemd: het eerste aspect is hun houding ten opzichte van de waarheid; de houding van mensen ten opzichte van de waarheid is hun houding ten opzichte van God. In dit opzicht is er een duidelijk onderscheid tussen deze twee soorten mensen. Ten tweede vertonen deze twee soorten mensen ook wat betreft menselijkheid een duidelijk en essentieel verschil. Deze twee kenmerken zijn heel duidelijk; het zijn compleet verschillende soorten mensen. Naast deze twee verschillen is er nog een ander aspect, namelijk of er enige uiting van berouw is na het begaan van kwaad. In het geval van degenen die antichristen zijn, maakt het niet uit welke slechte daden ze begaan – of ze nu mensen kwellen, onafhankelijke koninkrijken stichten, met God wedijveren om status, offergaven stelen of iets anders – zelfs als ze direct worden ontmaskerd, geven ze deze daden niet toe. Als ze die niet toegeven, kunnen ze dan berouw tonen? Ze zouden nog liever sterven dan berouw tonen. Ze aanvaarden de feiten van hun slechte daden niet. Zelfs als ze beseffen dat de ontmaskering volkomen accuraat is, verzetten ze zich en komen ze in opstand. Ze zullen absoluut niet nadenken over de vraag of ze op de verkeerde weg zijn of zeggen: “Ik word getypeerd als een antichrist. Dit is heel gevaarlijk en ik moet berouw tonen.” Ze hebben absoluut niet dit soort gedachten. Hun menselijkheid bezit deze kwaliteiten niet. Daarom hebben antichristen een duidelijk kenmerk: hoeveel jaar ze ook in God geloven, ze aanvaarden de waarheid totaal niet en tonen geen werkelijke verandering. Wanneer ze voor het eerst in God beginnen te geloven, staan ze graag in de schijnwerpers, wedijveren ze om macht en gewin, kwellen ze mensen en vormen ze kliekjes en verdelen ze de kerk. Bij hun pogingen macht te verkrijgen is het hun doel van de kerk te leven en een onafhankelijk koninkrijk te stichten. Wanneer je na drie tot vijf jaar geloof weer ziet, vertonen ze nog steeds dezelfde uitingen en kenmerken, zonder dat ze ook maar iets zijn veranderd. Zelfs na acht of tien jaar blijven ze hetzelfde. Sommige mensen zeggen: “Misschien veranderen ze na twintig jaar geloof!” Kunnen ze veranderen? (Nee.) Ze zullen niet veranderen. Ze vertonen deze zelfde uitingen, of ze nu met enkele individuen of met de meerderheid omgaan, of ze nu gewone plichten vervullen of als leiders of werkers optreden. Ze tonen nooit berouw en bekeren zich nooit, maar volharden tot het einde op hetzelfde pad. Ze zullen absoluut geen berouw tonen. Zo zijn antichristen. Wat mensen met een antichristelijke gezindheid betreft, zelfs als sommigen geen kwaadaardige mensen zijn, hebben ze ook verdorven gezindheden. Ze openbaren arrogantie, bedrieglijkheid, egoïsme, laaghartigheid en andere soorten verdorvenheid. Ze vertonen ook een povere menselijkheid. Wanneer ze voor het eerst in God beginnen te geloven, willen ze ook wedijveren om roem en gewin, opvallen om de bewondering van mensen te oogsten, en hebben ze ambities en verlangens om leiders te zijn en macht te hebben. Deze uitingen zijn in verschillende mate aanwezig bij verdorven mensen en verschillen niet veel van die van antichristen. Echter, in het proces van het geloof in God, gaan ze door het ervaren van het oordeel en de ontmaskering door Gods woorden tot het begrijpen enkele waarheden begrijpen, en openbaren ze deze verdorven gezindheden steeds minder. Waarom worden deze verdorven gezindheden steeds minder geopenbaard? Omdat ze, na het begrijpen van de waarheid, beseffen dat deze gedragingen en uitingen openbaringen zijn van verdorven gezindheden. Pas op dat moment wordt hun geweten zich hiervan bewust en zien ze dat ze diep verdorven zijn en inderdaad niet de menselijke gelijkenis hebben. Dan worden ze bereid de waarheid na te streven en na te denken over hoe ze deze verdorven gezindheden kunnen afwerpen, hoe ze zich kunnen bevrijden van hun gebondenheid en iemand kunnen worden die de waarheid nastreeft en beoefent. Wat is deze uiting? Is dit niet geleidelijk berouw tonen? (Ja.) In het proces van het ervaren van Gods werk ontdekken ze hun eigen problemen, herkennen ze hun verdorven gezindheden en begrijpen ze hun verschillende gesteldheden. Ze leren ook hun menselijkheidsessentie kennen en hun geweten wordt zich steeds meer bewust. Ze voelen steeds meer dat ze diep verdorven zijn, dat ze ongeschikt zijn om door God te worden gebruikt en dat ze Gods afkeer hebben verdiend, en ze verafschuwen zichzelf innerlijk. Onbewust beginnen ze diep in hun hart geleidelijk berouw te tonen, en met dit berouw treden er enkele lichte veranderingen op, lichte veranderingen die in hun gedrag te zien zijn. Wanneer iemand bijvoorbeeld hun problemen ontmaskerde voelden ze zich eerder verontwaardigd, ontstaken ze uit schaamte in woede en probeerden ze zichzelf te verdedigen en te rechtvaardigen, waarbij ze alle mogelijke moeite deden om verschillende excuses en redenen te vinden om zichzelf te verdedigen. Door voortdurende ervaringen komen ze er echter achter dat dit gedrag verkeerd is en beginnen ze deze gesteldheid en dit gedrag te corrigeren. Daarbij werken ze hard om juiste opvattingen te aanvaarden en streven naar een harmonieuze samenwerking met anderen. Wanneer hen zaken overkomen, leren ze anderen om advies te vragen en met hen te communiceren, en leren ze vanuit het hart te communiceren en vriendschappelijk met anderen om te gaan. Zijn dit uitingen van berouw? (Ja.) Na in God te zijn gaan geloven, krijgen ze geleidelijk een waar begrip van enkele van de gezindheden, gedragingen en uitingen van antichristen die ze openbaren. Vervolgens werpen ze geleidelijk hun verdorven gezindheden af, zijn ze in staat hun vroegere verkeerde levenswijzen op te geven, geven ze het streven naar roem en status op, en zijn ze in staat te handelen, zich te gedragen en hun plicht te vervullen volgens de waarheidsprincipes. Hoe wordt een dergelijke verandering bereikt? Wordt die bereikt door de waarheid te aanvaarden en zich voortdurend te bekeren en berouw te tonen? (Ja.) Deze dingen worden allemaal bereikt in het proces van voortdurend berouw. Vervolgens verbetert hun gesteldheid zeker en groeit, naarmate hun ervaringen zich verdiepen, ook hun gestalte. En wanneer hen dingen overkomen, zijn ze in staat over zichzelf na te denken. Of ze nu met tegenslagen of mislukkingen worden geconfronteerd, of worden gesnoeid, ze brengen deze zaken voor God en bidden tot Hem. Ze kunnen hun verdorven gesteldheid in verband brengen met Gods woorden, en hun gesteldheid ontleden en begrijpen wanneer ze Gods woorden lezen. Hoewel ze nog steeds verdorvenheid kunnen openbaren en verkeerde gedachten kunnen ontwikkelen wanneer hen dingen overkomen, zijn ze in staat over zichzelf na te denken en tegen zichzelf in opstand te komen. Zolang ze zich bewust worden van deze problemen, kunnen ze voortdurend de waarheid zoeken om ze op te lossen en berouw te beoefenen. Hoewel deze vooruitgang zich erg langzaam volstrekt en de resultaten minimaal zijn, veranderen ze in het diepst van hun hart voortdurend. Mensen van dit type behouden altijd een proactieve, positieve, gemotiveerde houding en een gesteldheid van bekering en berouw. Hoewel ze soms met anderen wedijveren om roem en status en in verschillende mate enkele uitingen en handelingen van antichristen openbaren, worden deze verdorven gezindheden na enigszins te zijn gesnoeid, geoordeeld en getuchtigd, en na Gods discipline te hebben ondergaan, in verschillende mate afgeworpen en getransformeerd. De belangrijkste oorzaak voor het bereiken van deze resultaten is dat dit type persoon in het diepst van zijn hart kan nadenken over zijn verdorven gezindheden en de verkeerde paden die hij heeft bewandeld, die kan begrijpen, en zich kan bekeren. Hoewel de veranderingen, groei en winst van hun ommekeer erg klein zijn en de vooruitgang zich erg langzaam volstrekt, zozeer zelfs dat ze het zelf misschien niet eens merken, kunnen ze na drie tot vijf jaar van dergelijke ervaringen enige verandering in zichzelf voelen, en kunnen de mensen om hen heen het ook zien. Hoe dan ook, er is een verschil tussen zulke mensen die een antichristelijke gezindheid hebben en mensen die antichristen zijn. Wat is in dit opzicht het belangrijkste kenmerk? (Mensen met een antichristelijke gezindheid zijn in staat berouw te tonen.) Wanneer ze iets verkeerds doen, een overtreding begaan, of te maken krijgen met snoeien, oordeel en tuchtiging, kastijding of discipline, kunnen ze berouw tonen. Wanneer ze beseffen dat ze verkeerd hebben gehandeld of een fout hebben gemaakt, kunnen ze over zichzelf nadenken en een houding van bekering en berouw in hun hart aannemen. Dit is een kenmerkend verschil dat mensen met een antichristelijke gezindheid volledig onderscheidt van antichristen.

Een samenvatting van de verschillen tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid

Degenen die antichristen zijn, zijn levende Satans. Men kan zeggen dat ze leven als Satans; het zijn duivels en Satans die voor mensen zichtbaar zijn. Laten we dan de wezenlijke verschillen samenvatten tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid. Eén aspect is hun houding ten opzichte van de waarheid. Antichristen aanvaarden de waarheid absoluut niet. Hoewel ze met hun mond kunnen erkennen dat Gods woorden de waarheid zijn, en positieve dingen, en woorden die heilzaam zijn voor mensen, en het criterium voor alle positieve dingen, en dat mensen die moeten aanvaarden, zich eraan moeten onderwerpen en ze moeten beoefenen – hoewel ze dit allemaal kunnen zeggen – kunnen ze Gods woorden absoluut niet in praktijk brengen. Waarom beoefenen ze die niet? Omdat ze in hun hart de waarheid niet aanvaarden. Ze zeggen met hun mond dat Gods woorden de waarheid zijn, maar hebben daarbij een heel ander motief: ze zeggen dit om het feit te verdoezelen dat ze de waarheid niet aanvaarden en om mensen te misleiden. Dat antichristen woorden en doctrines kunnen spreken, betekent nog niet dat niet dat ze in hun hart erkennen dat Gods woorden de waarheid zijn. Ze kunnen de waarheid niet in praktijk brengen omdat ze de waarheid van Gods woorden in hun hart fundamenteel niet aanvaarden; ze zijn onwillig de waarheid te aanvaarden en de waarheid te beoefenen om de waarheidswerkelijkheid binnen te gaan. Anderzijds zijn mensen met een antichristelijke gezindheid niet noodzakelijkerwijs antichristen. Sommigen van hen kunnen, in verschillende mate, de waarheid, positieve dingen en juiste woorden aanvaarden en zich eraan onderwerpen – dit is één verschil. Mensen met de essentie van antichristen staan vijandig tegenover de waarheid en keren die de rug toe, maar sommige mensen met een antichristelijke gezindheid kunnen de waarheid aanvaarden en beoefenen. Door Gods woorden te lezen en door Gods werk enkele jaren te ervaren, kan hun houding ten opzichte van de waarheid enigszins veranderen. Ze voelen diep in hun hart dat, hoewel ze niet in staat zijn die in praktijk te brengen, de waarheid goed en juist is. Ze hebben de waarheid alleen niet lief of zijn er niet zo in geïnteresseerd. Het beoefenen ervan vereist dus enige inspanning en moeite. Mensen met een antichristelijke gezindheid maar met enig geweten en rede kunnen de waarheid dus in verschillende mate aanvaarden. Op zijn minst staan ze diep in hun hart niet afwijzend tegenover de waarheid, voelen ze er geen weerzin tegen en zijn ze er niet afkerig van. De meeste mensen verkeren in een dergelijke gesteldheid en vertonen dit soort uitingen ten opzichte van de waarheid. Wanneer we zulke mensen op deze manier beschrijven verfraaien we ze niet maar maken we ze ook niet zwart. Het is vrij objectief, nietwaar? (Ja.) Een ander aspect is om hen te onderscheiden vanuit het perspectief van de menselijkheid, dat wil zeggen, te onderscheiden op basis van hun geweten, rede en de goedheid of kwaadaardigheid van hun menselijkheid. Wie een kwaadwillige menselijkheid heeft, de waarheid niet aanvaardt en bijzonder afkerig is van de waarheid, is beslist een niet-gelovige of een antichrist. Sommige mensen hebben de waarheid niet bijzonder lief en zijn er niet in geïnteresseerd. Wanneer anderen over de waarheid communiceren, worden ze slaperig en lusteloos. Mensen van dit type hebben echter geen kwaadwillige menselijkheid en kwellen anderen niet. Als jij communiceert over Gods bedoelingen, de waarheidsprincipes of de regels van Gods huis, kunnen ze luisteren en zijn ze bereid de waarheid te aanvaarden en ernaar te streven, maar ze zijn niet noodzakelijkerwijs in staat de waarheid in praktijk te brengen. Als ze leider worden, zijn ze misschien niet in staat jou te leiden om de waarheid te begrijpen of jou voor God te brengen, maar ze zullen je absoluut niet kwellen. Dit is de menselijkheid van mensen met een antichristelijke gezindheid. Hoe dan ook, de menselijkheid van mensen met een antichristelijke gezindheid is niet zo kwaadwillig; ze kunnen de waarheid in verschillende mate aanvaarden. Antichristen daarentegen hebben niet alleen geen geweten en rede, maar hebben ook een extreem venijnige menselijkheid. Mensen met een antichristelijke gezindheid hebben een geweten en enige rede, en ze kunnen bepaalde zaken rationeel aanpakken. Als het bijvoorbeeld gaat om het maken van keuzes en het partij kiezen met betrekking tot de vereisten van Gods huis, de omgang met de verschillende mensen in de kerk, en de omgang met positieve en negatieve dingen, dan kunnen ze onderscheid maken in deze en soortgelijke zaken en zijn ze uiteindelijk in staat om op basis van hun geweten de juiste keuzes te maken. Mensen van dit type hebben niet zo'n kwaadwillige menselijkheid en zijn relatief goedhartig. Er is nog een ander onderscheid, een onderscheid waar we het zojuist over hadden, namelijk dat er sommige mensen zijn met een antichristelijke gezindheid die de waarheid kunnen aanvaarden. Mensen die wanneer ze iets verkeerd doen, er over na kunnen denken en een berouwvol hart hebben. Antichristen daarentegen vertonen deze twee uitingen absoluut niet. Ze zijn koppig en onveranderlijk omdat ze afkerig zijn van de waarheid, de waarheid niet aanvaarden en een extreem venijnige menselijkheid hebben. Het is voor mensen van dit type onmogelijk om zich te bekeren en tot berouw te komen. Of iemand werkelijk berouw kan tonen, hangt voornamelijk af van of hij geweten en rede bezit, en van zijn houding ten opzichte van de waarheid. Mensen met een antichristelijke gezindheid hebben, omdat ze geen kwaadwillige menselijkheid hebben, over enig geweten en rede beschikken, en in verschillende mate enkele waarheden kunnen aanvaarden, de potentie om zich te bekeren. Wanneer ze fouten maken of overtredingen begaan, kunnen ze na gesnoeid te zijn berouw tonen. Dit betekent dat mensen met een antichristelijke gezindheid hoop hebben om gered te worden, terwijl antichristen niet te redden zijn; zij behoren tot het slag van duivels en Satan. De wezenlijke verschillen tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid bestaan uit deze kenmerken. Is deze samenvatting niet vrij objectief? (Ja.) Wat betreft deze kenmerken van antichristen zijn de gedetailleerde uitingen waarover we communiceerden objectief en in overeenstemming met de feiten, zonder enig element van zwartmakerij. Gods uitverkorenen hebben dit allemaal meegemaakt en gezien; zo zijn antichristen nu eenmaal. We hebben ook verschillende uitingen ontmaskerd van mensen met een antichristelijke gezindheid, uitingen die allemaal zichtbaar zijn voor mensen en overeenkomen met de feiten, zonder enige verfraaiing.

Mensen met de gezindheid van antichristen hebben veel gebreken en tekortkomingen in hun menselijkheid, en ze openbaren ook in verschillende mate diverse verdorven gezindheden. Deze verdorven gezindheden hebben bij iedereen enkele duidelijke, kenmerkende uitingen. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld bijzonder arrogant, sommigen zijn bijzonder berekenend en bedrieglijk, sommigen zijn bijzonder onbuigzaam, sommigen zijn bijzonder lui, enzovoort. Deze uitingen zijn de manifestaties van mensen met de gezindheid van antichristen, en het zijn de kenmerken van de menselijkheid van zulke mensen. Hoewel deze mensen enige goedheid in hun hart hebben – eenvoudig gezegd, ze zijn enigszins goedhartig – gedragen ze zich wanneer ze met zaken worden geconfronteerd en duidelijk zien dat de belangen van Gods huis worden geschaad als een schildpad die zich in zijn schild verstopt, omdat ze bang zijn anderen te beledigen. Ze leven volgens de filosofie van Satan en zijn onwillig om de waarheidsprincipes te handhaven. Hoewel ze diep van binnen voelen dat ze niet zo zouden moeten handelen en dat ze God onrecht aandoen door zo te handelen, kunnen ze het toch niet laten een allemansvriend te zijn. Waarom is dit? Omdat ze geloven dat ze, om te leven en te overleven, op de filosofie van Satan moeten vertrouwen, en alleen op die manier zichzelf kunnen beschermen. Daarom kiezen ze ervoor een allemansvriend te zijn en beoefenen ze de waarheid niet. In hun hart voelen ze dat ze door zo te handelen gewetenloos en verstoken van menselijkheid zijn; ze zijn geen mensen maar obsessieve control freaks. Nadat ze zichzelf verwijten hebben gemaakt, tonen ze wanneer ze met een andere situatie worden geconfronteerd, echter nog steeds geen berouw en handelen ze nog steeds op dezelfde manier. Ze zijn altijd zwak en hebben altijd een schuldgevoel. Wat bewijst dit? Het bewijst dat, hoewel mensen met de gezindheid van antichristen zelf geen antichristen zijn, hun menselijkheid wel degelijk problemen en tekortkomingen heeft, en ze dus zeker veel verdorvenheid openbaren. Wanneer we naar de algehele uitingen van zo iemand kijken, zien we dat hij diep verdorven is door Satan en dat dit niet verandert; hij is precies wat God bedoelt met Satansgebroed. Hoe zijn mensen met de gezindheid van antichristen beter dan antichristen? Om precies te zijn; hoewel mensen die de gezindheid van antichristen hebben maar niet de essentie van antichristen, diverse verdorven gezindheden van Satan openbaren, zijn het beslist geen kwaadaardige mensen. Hun situatie is te vergelijken met wat vaak wordt gezegd over iemand die noch verraderlijk en boosaardig, noch een goed mens is. Ze geloven gewoon oprecht in God, zijn bereid berouw te tonen en kunnen de waarheid aanvaarden nadat ze zijn gesnoeid, en zich enigszins onderwerpen. Hoewel het geen kwaadaardige mensen zijn en ze nog steeds hoop koesteren om door God gered te worden, zijn ze ver verwijderd van de norm wat betreft het vrezen van God en het mijden van het kwaad waarover God spreekt! Sommige mensen geloven drie tot vijf jaar in God en ondergaan enige verandering en vooruitgang. Sommige mensen geloven acht tot tien jaar in God en hebben helemaal geen vooruitgang geboekt. Sommige mensen hebben zelfs twintig jaar in God geloofd zonder enige significante verandering; ze zijn nog steeds hetzelfde als voorheen. Ze klampen zich koppig vast aan hun noties. Alleen omdat ze Gods woorden hebben gehoord en worden beteugeld door diverse regels en voorschriften van Gods huis, hebben ze geen grote fouten gemaakt, geen slechte daden verricht die ernstige verliezen voor Gods huis hebben veroorzaakt, en hebben ze geen grote rampen veroorzaakt. Mensen met de gezindheid van antichristen kunnen uiteindelijk zeker niet allemaal door God worden gered. De meesten van hen zijn waarschijnlijk dienstdoeners, en sommigen van hen zullen beslist worden geëlimineerd. Hoe dan ook, hoewel het geen kwaadaardige mensen zijn, zijn het mensen met een povere menselijkheid. Hun uitkomsten en bestemmingen zullen zeker niet hetzelfde zijn. Het hangt er allemaal van af of ze de waarheid kunnen aanvaarden en hoe ze hun paden kiezen. Sommige mensen zeggen: “Uw woorden zijn tegenstrijdig. Zei U niet dat deze mensen zich kunnen bekeren en berouw kunnen tonen?” Wat ik bedoel is dat deze mensen, in bepaalde contexten en in verschillende omgevingen, de waarheid in verschillende mate kunnen aanvaarden. Wat betekent ‘in verschillende mate’? Het betekent dat sommige mensen na drie tot vijf jaar in God te hebben geloofd een beetje verandering vertonen, en na tien tot twintig jaar een significante verandering. Sommige mensen geloven tien tot twintig jaar in God en zijn nog steeds hetzelfde als toen ze voor het eerst begonnen te geloven. Deze mensen roepen telkens: “Ik moet berouw tonen, ik moet Gods liefde terugbetalen!” maar ondergaan in werkelijkheid geen verandering. Het is alleen omdat ze een geweten hebben dat ze deze wens in hun hart hebben en bereid zijn zich te bekeren en berouw te tonen. Bereidheid is echter niet gelijk aan in staat zijn de waarheid te beoefenen, noch is het gelijk aan de werkelijkheid binnengaan. Bereidheid is louter de waarheid niet weerstaan, niet afkerig zijn van de waarheid, de waarheid niet openlijk belasteren, God niet openlijk oordelen, veroordelen of lasteren – het zijn alleen deze uitingen. Maar het betekent niet in staat zijn zich werkelijk te onderwerpen en de waarheid te aanvaarden en te beoefenen, noch betekent het in staat zijn in opstand te komen tegen het vlees en de eigen verlangens. Is dit een objectief feit? (Ja.) Zo is het precies. Wanneer iemands menselijkheid bestaat uit enig geweten en enige rede en een hart dat een beetje berouwvol is, betekent dit niet dat men geen verdorven gezindheid heeft. Mensen met de gezindheid van antichristen verschillen wezenlijk van antichristen, maar dit betekent niet dat het mensen zijn die de waarheid kunnen aanvaarden en zich eraan kunnen onderwerpen. Evenmin betekent het dat het mensen zijn met de waarheidswerkelijkheid, of dat het de mensen zijn die God liefheeft. Er zijn wezenlijke verschillen tussen deze twee aspecten; ze zijn compleet verschillend. Mensen met de gezindheid van antichristen zijn in vergelijking met antichristen zeker veel beter wat betreft hun menselijkheid, hun houding ten opzichte van de waarheid en hun mate van berouw. De norm waarmee God mensen meet, is echter niet gebaseerd op hoe ze van antichristen verschillen; dit is niet de norm. God meet iemands menselijkheid gebaseerd op of hij geweten en rede heeft, of hij de waarheid liefheeft en aanvaardt, of hij zijn plichten met trouw vervult, of hij zich aan God onderwerpt, en of hij de waarheid kan verkrijgen en redding kan verwerven. Dit zijn de normen waarmee God mensen meet. God heeft diverse vereisten gesteld aan degenen met de gezindheid van antichristen. God gebruikt deze vereisten om mensen met de gezindheid van antichristen te meten met het doel hen te redden. Nu jullie het zo uitgelegd hebben gekregen, begrijpen jullie het, nietwaar? Ten eerste moet het je duidelijk zijn dat, hoeveel van de gezindheid van antichristen je ook hebt, het zo is dat zolang je de waarheid kunt aanvaarden, je geen antichrist bent. Hoewel je geen antichrist bent, betekent dit niet dat je iemand bent die zich aan God onderwerpt. Niet afgestoten worden door de waarheid of afkerig zijn van de waarheid betekent niet dat je iemand bent die de waarheid beoefent en zich eraan onderwerpt. Enig geweten en enige rede hebben, relatief goedhartig zijn en een betere menselijkheid hebben dan antichristen betekent niet noodzakelijkerwijs dat je een goed mens bent. De norm om te meten of iemand goed of slecht is, is niet gebaseerd op de menselijkheid van antichristen. Hoeveel slechte dingen antichristen ook doen, ze geven die nooit toe noch tonen ze berouw, maar blijven op dezelfde manier te handelen; ze bekeren zich nooit en verzetten zich tot het einde tegen God. Hoewel sommige mensen met de gezindheid van antichristen zich oprecht willen bekeren en berouw willen tonen, betekent zich een beetje bekeren niet dat ze oprecht berouw hebben. Het besluit nemen om berouw te tonen betekent niet dat je in staat bent de waarheid te begrijpen, de waarheid te verkrijgen en het leven te verwerven.

Sommige mensen zeggen: “Ik ben geen antichrist, dus ik ben beter dan antichristen en minder diep verdorven dan antichristen.” Zijn deze woorden juist? Is dit een verwrongen begrip? (Ja, dat is het.) Mensen met een antichristelijke gezindheid zijn hetzelfde als antichristen in hun verdorven gezindheid, maar hun natuurlijke essentie is verschillend. Denk er eens over na – is deze uitspraak juist? (Ja.) Leg het dan eens uit. (Mensen met een antichristelijke gezindheid hebben net als antichristen verdorven gezindheden. Ze hebben beiden een arrogante en boosaardige gezindheid, en ze streven beiden naar status. Hun menselijkheidsessentie is echter verschillend. Mensen met een antichristelijke gezindheid hebben enig geweten en kunnen de waarheid in verschillende mate aanvaarden. Ze zijn niet afkerig van de waarheid en haten de waarheid niet. Anderzijds hebben mensen met de aard en essentie van antichristen een kwaadwillige menselijkheidsessentie. Ze hebben geen geweten, ze zijn afkerig van de waarheid en haten de waarheid. Ze zullen geen berouw tonen.) Ze hebben allemaal verdorven gezindheden. Waarom typeert God mensen met de aard en essentie van antichristen dan als antichristen en als Zijn vijanden? (Het is voornamelijk gebaseerd op hun houding ten opzichte van de waarheid. Antichristen zijn afkerig van de waarheid en haten de waarheid, en de waarheid haten is in feite God haten.) Nog iets anders? (De aard en essentie van antichristen is die van duivels.) Hebben mensen van wie de essentie die van duivels is enige hoop om gered te worden? (Nee.) Deze mensen aanvaarden de waarheid totaal niet en kunnen niet worden gered. Wat is het verschil tussen degenen die gered kunnen worden en degenen die niet gered kunnen worden wanneer beide typen mensen verdorven gezindheden hebben? Wat betreft hun verdorven gezindheden zijn deze twee soorten mensen gelijk, waarom kunnen antichristen dan niet worden gered, terwijl mensen die wel een antichristelijke gezindheid hebben, maar niet de aard en essentie van antichristen, dan wel een sprankje hoop hebben om gered te worden? (Mensen met een antichristelijke gezindheid staan niet zo vijandig tegenover de waarheid en positieve dingen als antichristen. Hoewel ze de waarheid niet bijzonder liefhebben, worden ze niet door de waarheid afgestoten en kunnen ze die in verschillende mate aanvaarden, en beetje bij beetje veranderen. Bovendien heeft hun menselijkheid enig geweten, in tegenstelling tot antichristen die geen enkel schaamtegevoel hebben.) De hoop op redding ligt hierin; dit is het wezenlijke verschil. Afgaande op de aard en essentie van antichristen is dit type persoon niet te redden en heeft het geen hoop om gered te worden. Zelfs als je hen wilt redden, kun je dat niet; ze kunnen niet veranderen. Het is geen gewoon type persoon met de verdorven gezindheid van Satan, maar een type persoon met de levensessentie van duivels en Satan. Dit type persoon kan absoluut niet worden gered. Wat is daarentegen de essentie van gewone mensen met verdorven gezindheden? Ze hebben louter verdorven gezindheden; ze bezitten echter een zekere mate van geweten en rede, en kunnen enkele waarheden aanvaarden. Dit betekent dat de waarheid een zeker effect op deze mensen kan hebben, wat hun hoop geeft om gered te worden. Het is dit type persoon dat God redt. Antichristen kunnen absoluut niet worden gered, maar kunnen mensen met een antichristelijke gezindheid worden gered? (Ja.) Als we zeggen dat ze gered kunnen worden, is dat niet objectief. We kunnen alleen zeggen dat ze de hoop hebben om gered te worden – dat is relatief objectief. Uiteindelijk hangt het van het individu af of iemand gered kan worden. Het hangt ervan af of ze de waarheid werkelijk kunnen aanvaarden, de waarheid kunnen beoefenen en zich aan de waarheid kunnen onderwerpen. Daarom kan alleen worden gezegd dat dit type persoon de hoop heeft om gered te worden. Waarom hebben antichristen dan geen hoop om gered te worden? Omdat het antichristen zijn; hun aard is die van Satan. Ze staan vijandig tegenover de waarheid, haten God en aanvaarden de waarheid totaal niet. Kan God hen dan nog redden? (Nee.) God redt verdorven mensen, niet Satan en duivels. God redt degenen die de waarheid aanvaarden, niet het tuig dat de waarheid haat. Maakt dit het duidelijk? (Ja.) We communiceren op deze manier om te voorkomen dat sommige mensen het verkeerd begrijpen. Na onderscheid te hebben gemaakt tussen antichristen en mensen met een antichristelijke gezindheid, denken sommige mensen dat ze geen antichrist zijn en dat dit betekent dat ze veilig zijn, dat ze werkelijk een toevluchtsoord voor zichzelf hebben veiliggesteld en in de toekomst zeker niet zullen worden verwijderd, verdreven of geëlimineerd. Is dit een verwrongen begrip? De hoop hebben om gered te worden betekent niet dat men gered zal worden. Mensen moeten deze hoop nog altijd aangrijpen. Jouw houding ten opzichte van de waarheid is anders dan die van antichristen. Jij bent niet afkerig van de waarheid, jouw menselijkheid is iets beter dan die van antichristen; jij bezit enig geweten, bent relatief goedhartig, schaadt anderen niet, weet berouw te tonen wanneer je iets verkeerd doet en kunt jezelf bekeren. Het louter bezitten van deze paar kwaliteiten betekent dat je de basisvoorwaarden hebt om de waarheid te aanvaarden, de waarheid te beoefenen en gered te worden. Maar geen antichrist zijn betekent niet dat je gered zult worden. Je bent geen antichrist, maar je bent nog steeds een verdorven mens. Kunnen alle verdorven mensen worden gered? Niet noodzakelijkerwijs. Zelfs als men geen antichrist of een kwaadaardig persoon is, bestaat de kans dat men, zolang men de waarheid niet nastreeft, nog steeds niet worden gered. Gods redding van mensen wordt bereikt door hun aanvaarding en nastreven van de waarheid. De verdorven gezindheden van mensen staan lijnrecht tegenover God. Zolang mensen verdorven gezindheden hebben, bestaat nog altijd de kans dat ze in opstand komen tegen God, God tartten, God verraadden, enzovoort. Daarom moeten ze het oordeel, de tuchtiging, de beproevingen en de louteringen van Gods woorden aanvaarden; ze hebben de voorziening en leiding van Gods woorden, Gods snoeien, discipline, straf, enzovoort nodig – niets van dit werk dat God doet, kan ontbreken. Daarom is, om gered te worden, enerzijds Gods werk nodig, en anderzijds moeten mensen het voornemen hebben om mee te werken. Ze moeten in staat zijn tegenspoed te verdragen en een prijs te betalen, de waarheidswerkelijkheid binnen te gaan na de waarheid te hebben begrepen, enzovoort. Dit is de enige manier om Gods redding van de laatste dagen te verkrijgen en de ongelooflijk zeldzame zegen te ontvangen om door de geïncarneerde God vervolmaakt te worden, op basis van het begrijpen van de waarheid. Zo eenvoudig is het. Oké, laten we de communicatie over dit onderwerp hier beëindigen.

Punt dertien: Bescherm Gods uitverkorenen, zodat zij niet door antichristen worden gehinderd, misleid, gecontroleerd of ernstig geschaad, en stel hen in staat antichristen te onderscheiden en hen vanuit hun hart te verwerpen

Enkele taken die leiders en werkers moeten uitvoeren wanneer ze vaststellen dat antichristen de kerk hinderen

Vervolgens communiceren we over het hoofdonderwerp. De communicatie over de twaalfde verantwoordelijkheid van leiders en werkers is afgerond. Deze keer communiceren we over de dertiende verantwoordelijkheid: ‘Bescherm Gods uitverkorenen, zodat zij niet door antichristen worden gehinderd, misleid, gecontroleerd of ernstig geschaad, en stel hen in staat antichristen te onderscheiden en hen vanuit hun hart te verwerpen.’ De dertiende verantwoordelijkheid behandelt het onderwerp hoe leiders en werkers met antichristen moeten omgaan. Welk werk moeten leiders en werkers doen wanneer er antichristen in de kerk verschijnen? Ten eerste stelt deze verantwoordelijkheid dat leiders en werkers bij het oplossen van dergelijke problemen naar voren moeten treden om de broeders en zusters te beschermen tegen de hinder, misleiding, de controle en de ernstige schade van antichristen. Dit is de eerste taak die ze moeten uitvoeren. Over de vraag hoe antichristen Gods uitverkorenen hinderen, misleiden, controleren en ernstig schaden is voorheen al veel gecommuniceerd. Dat zal dus niet het hoofdonderwerp van de communicatie van vandaag zijn. Vandaag zullen we ons richten op welke verantwoordelijkheden leiders en werkers moeten vervullen en welk werk ze moeten doen wanneer ze met deze gedragingen en handelingen van antichristen worden geconfronteerd, om Gods uitverkorenen tegen schade te beschermen. Ten eerste moeten leiders en werkers Gods uitverkorenen beschermen tegen de hinder, misleiding, de controle en de ernstige schade van antichristen – dit is een van de verantwoordelijkheden van leiders en werkers. Wat betekent ‘een van de verantwoordelijkheden’? Het betekent dat, te midden van de vele taken die leiders en werkers op zich nemen, het beschermen van Gods uitverkorenen zodat zij een normaal kerkleven kunnen leiden zonder de hinder en ernstige schade van antichristen, een belangrijke taak is. Het is ook een onontkoombare taak waarvoor ze hun verantwoordelijkheid niet kunnen ontlopen. Leiders en werkers moeten hier belang aan hechten en het niet veronachtzamen. Het handhaven van het normale functioneren van het kerkleven is een zeer belangrijke taak en het belangrijkste van al het kerkwerk. Dit is ook een verantwoordelijkheid van leiders en werkers. Het fundamentele werk van leiders en werkers is om Gods uitverkorenen de waarheidswerkelijkheid binnen te leiden. Wanneer Satans, antichristen, komen om mensen te hinderen en te misleiden, en met God wedijveren om Zijn uitverkorenen, moeten leiders en werkers opstaan om de antichristen te onthullen, zodat Gods uitverkorenen hen kunnen onderscheiden. Hierdoor zullen de antichristen hun ware gedaante onthullen en kunnen ze vervolgens uit de kerk worden verwijderd. Dit is om te voorkomen dat Gods uitverkorenen door antichristen worden gecontroleerd en ernstig geschaad. Dit is de verantwoordelijkheid die leiders en werkers moeten vervullen bij het doen van kerkwerk. Wat betekent het dan om deze dingen te voorkomen? Hoe moeten ze worden voorkomen? De term ‘voorkomen’ betekent letterlijk zo goed mogelijk te verhinderen dat iets gebeurt. Wat is hier het kernpunt? De kern hiervan is het voorkomen van incidenten. Bij het aanpakken van incidenten met antichristen is het voornaamste werk van leiders en werkers om zo goed mogelijk te verhinderen dat antichristen Gods uitverkorenen hinderen, misleiden, controleren en ernstig schaden. Ze moeten Gods uitverkorenen zoveel mogelijk beschermen tegen de schade van antichristen. Dit is het belangrijkste werk dat leiders en werkers moeten doen, en dit is waarover we met betrekking tot de dertiende verantwoordelijkheid duidelijk moeten communiceren. Hoe kunnen Gods uitverkorenen dan worden beschermd? Door te verhinderen dat deze slechte daden van antichristen plaatsvinden. Er zijn vele manieren en methoden om hen te stoppen, zoals ontmaskeren, snoeien, ontleden en inperken. Wat is er nog meer? (Verdrijven.) Dat is de laatste stap. Wanneer de broeders en zusters nog geen onderscheidingsvermogen hebben en niet weten dat iemand een antichrist is, maar leiders en werkers diegene al wel als zodanig hebben geïdentificeerd, kunnen degenen die geen onderscheidingsvermogen hebben noties en oordelen ontwikkelen, en sommigen kunnen struikelen, als leiders en werkers de antichrist onmiddellijk verdrijven. Welk werk moeten leiders en werkers in zulke gevallen doen? Wat heb ik zojuist genoemd? (Ontmaskeren, snoeien, ontleden en inperken.) Hebben jullie goede methoden om te voorkomen dat antichristen kwaad doen? Is toezicht op hen houden een goede methode? Wordt dat als een effectieve manier en methode die in overeenstemming is met de principes beschouwd? (Ja.) Wat is de gepaste manier om met antichristen om te gaan? Kunnen oordeel, tuchtiging, beproevingen en loutering werken bij antichristen? (Nee.) Waarom niet? (Antichristen aanvaarden de waarheid niet; ze zijn er afkerig van.) Antichristen zijn afkerig van de waarheid en aanvaarden die niet. Het is dus niet gepast om gebruik te maken van beproevingen, louteringen, oordeel en tuchtiging als je antichristen moet aanpakken. Bovendien verricht God dit werk niet aan hen. Dit idee is niet gepast, dus deze methode zal beslist niet werken. Welke methode is dan wel gepast? Veel mensen die zwaar hebben geleden onder de schade van antichristen, haten hen diep en geloven dat antichristen moeten worden geoordeeld, veroordeeld en publiekelijk aan de kaak gesteld. Ze vinden dat antichristen moeten worden gedwongen hun fouten toe te geven, openlijk in de kerk hun zonden te belijden en grondig te schande moeten worden gemaakt. Vinden jullie dat het gepast zou zijn om deze methoden toe te passen? (Nee.) Als we de essentie van antichristen in overweging nemen, zouden dergelijke acties feitelijk niet overdreven zijn – het maakt niet uit hoe je duivels behandelt; je kan het net zo achteloos doen als wanneer je een insect plet. Het doel van leiders en werkers die dit doen lijkt dus zeer legitiem en correct, maar kleven er niet toch problemen aan deze methoden? Valt dit werk binnen de reikwijdte van de verantwoordelijkheden van leiders en werkers? Is het in overeenstemming met de principes om zo te handelen of niet? (Dat is het niet.) Het is duidelijk niet in overeenstemming met de principes. Waar komen principes vandaan? (Uit Gods woorden.) Juist. Ook als de doelwitten van dergelijke acties antichristen zijn – duivels – moeten de methoden in lijn zijn met de principes en Gods vereisten, omdat leiders en werkers bij het doen van dit werk hun verantwoordelijkheden vervullen en geen familiezaken of persoonlijke aangelegenheden afhandelen.

I. Ontmaskeren

Het aanpakken van antichristen en hen ervan weerhouden kwaad te doen en Gods uitverkorenen te misleiden en te schaden, is de verantwoordelijkheid van leiders en werkers. Het doel is om Gods uitverkorenen tegen schade te beschermen. Het doel is niet om iemand te kwellen of de gelegenheid aan te grijpen om wraak op iemand te nemen, en zeker niet om campagnes tegen iemand te voeren. Wat zijn dan de taken die leiders en werkers moeten ondernemen om zo goed mogelijk te voorkomen dat antichristen kwaad doen? De eerste taak is hen te ontmaskeren. Wat is het doel van het ontmaskeren? (Om mensen te helpen onderscheidingsvermogen te ontwikkelen.) Juist. Het doel is Gods uitverkorenen te helpen de essentie van antichristen te onderscheiden, zodat ze innerlijk afstand van hen kunnen nemen en niet door hen worden misleid, en zodat ze – wanneer antichristen hen proberen te misleiden en te controleren – in staat zijn hen actief te verwerpen, in plaats van zich door de antichristen te laten manipuleren en met zich te laten sollen. Is het dus belangrijk om ze te ontmaskeren? (Ja.) Ze ontmaskeren is heel belangrijk, maar je moet ze nauwkeurig ontmaskeren. Hoe moet je hen dan ontmaskeren? Wat moet de basis voor je ontmaskering zijn? Is het goed om ze willekeurig te bestempelen als antichristen? Is het goed om hen roekeloos en zonder basis te veroordelen? (Nee.) Hoe moet je hen dan nauwkeurig ontmaskeren om het doel, het beschermen van Gods uitverkorenen, te bereiken? (Enerzijds moeten we hen objectief en waarheidsgetrouw ontmaskeren op basis van het feit van hun slechte daden. Anderzijds moeten we hen onderscheiden en ontleden volgens Gods woorden.) Deze twee uitspraken kloppen helemaal; beide aspecten zijn onmisbaar. Enerzijds moet er feitelijk bewijs zijn. Je moet hun essentie beoordelen en typeren op basis van de foutieve woorden, handelingen, absurde gedachten en zienswijzen die door de antichristen worden geopenbaard. Het belangrijkste is echter om hen te onderscheiden en te ontleden volgens Gods woorden. Naar welke woorden van God moet je verwijzen? Welke woorden zijn het meest direct en scherpzinnig? (De woorden die antichristen ontmaskeren.) Juist; je moet enkele woorden vinden die antichristen ontmaskeren, treffende en onpartijdige vergelijkingen trekken en absolute precisie waarborgen. Nadat ze dit hebben gehoord zullen de broeders en zusters het begrijpen; ze zullen onmiddellijk onderscheidingsvermogen hebben ten aanzien van de betrokkene en op hun hoede voor hem zijn. Met onderscheidingsvermogen in hun hart zullen ze zich afgestoten voelen door deze persoon: Hij is dus toch een antichrist! Hij heeft me eerder geholpen en me zelfs gunsten bewezen. Ik dacht dat hij een goed mens was. Door deze ontleding en communicatie zijn zijn hypocrisie en zijn essentiële antichristelijke uitingen ontmaskerd, waardoor iedereen kan zien dat deze persoon gevaarlijk is. Gods woorden hebben hem zo nauwkeurig ontmaskerd! Hij is geen goed mens. Hij zegt mooie dingen en er lijken geen problemen te zijn met zijn handelingen, maar doordat zijn essentie is ontmaskerd, is het nu duidelijk dat hij inderdaad een antichrist is. Afgaande op de verandering in de gedachten van mensen, verhinderen leiders en werkers, wanneer ze het werk van het ontmaskeren van antichristen doen, zoveel mogelijk dat antichristen Gods uitverkorenen misleiden en hinderen. Natuurlijk vervullen ze ook de verantwoordelijkheid om Gods uitverkorenen te beschermen tegen de controle en de ernstige schade van antichristen. Ze voeren een van hun taken op een praktische manier uit. Welke taak is dit? Het ontmaskeren van antichristen. Het werk van het ontmaskeren van antichristen is een van de taken die leiders en werkers moeten uitvoeren om Gods uitverkorenen te beschermen. We zullen de verschillende taken die leiders en werkers moeten doen niet ordenen naar hun omvang of de resultaten die ze bereiken. Laten we eerst communiceren over het werk van het ‘ontmaskeren’. Het ontmaskeren van de aard-essentie van antichristen omvat het ontmaskeren van de intenties, doelen en gevolgen van hun voortdurende slechte daden die het werk van de kerk hinderen en verstoren; het ontmaskeren hoe antichristen, terwijl ze als leiders en werkers dienen, helemaal geen werkelijk kerkwerk doen en de ingang in het leven van Gods uitverkorenen negeren; het ontmaskeren van het lelijke gezicht van antichristen als mensen die zichzelf totaal niet kennen, nooit de waarheid beoefenen en louter woorden en doctrines spreken om mensen te misleiden; en het ontmaskeren van hun verschillende uitspraken en handelingen in het bijzijn van mensen en achter hun rug om. Het grondig ontmaskeren van deze aspecten toont de ware gedaante van antichristen als Satans en boosaardige duivels. Dit is een belangrijke taak die leiders en werkers moeten ondernemen. Wat moeten leiders en werkers dan bezitten om deze taak uit te voeren? Allereerst moeten ze een zekere last voelen, nietwaar? (Ja.) Wanneer leiders en werkers deze verantwoordelijkheid dragen, denken ze vaak: Die persoon is een antichrist. Sommige broeders en zusters gaan vaak met vragen naar hem toe, zoeken altijd zijn nabijheid en hebben een goede relatie met hem. Doordat ze door deze persoon zijn misleid hebben velen een buitensporige eerbied voor hem ontwikkeld. Wat moet hieraan worden gedaan? Ze komen voor God om te bidden en zoeken vaak bewust naar Gods woorden die antichristen ontmaskeren, en wapenen zich met de waarheid op dit gebied. Vervolgens vragen ze God om de juiste tijd voor te bereiden of zoeken ze zelf een geschikte tijd en gelegenheid om met de broeders en zusters over deze kwestie te communiceren. Ze beschouwen dit als hun last en als een belangrijke taak die ze vervolgens moeten ondernemen. Ze zijn zich voortdurend aan het voorbereiden, zoeken en bidden tot God om leiding; ze verkeren altijd in dit soort gemoedstoestand. Dit is wat wordt bedoeld met een last hebben. Nadat ze deze last enige tijd hebben gedragen en zich hebben voorbereid, moeten ze wachten tot de omstandigheden rijp zijn. Ze moeten op zijn minst wachten tot twee of drie mensen een werkelijk onderscheidingsvermogen van de antichrist hebben voordat ze kunnen beginnen hem te ontmaskeren. Als ze alleen maar het gevoel hebben dat iemand een antichrist is, maar niet kunnen doorzien of die persoon daadwerkelijk een antichrist is of niet, dan moeten ze niet overhaast te werk gaan. Kortom, bij het uitvoeren van dit werk zullen ze zeker Gods verlichting en leiding ervaren. Dit is wat het betekent om werkelijk werk te doen en de verantwoordelijkheden van leiders en werkers te vervullen.

II. Snoeien

Na het werk van het ontmaskeren van de antichrist te hebben ondernomen, hebben de broeders en zusters weliswaar enig onderscheidingsvermogen gekregen, maar de antichrist zal hen onvermijdelijk blijven misleiden en verstoren voordat hij volledig ontmaskerd wordt. Hij zal meer mensen ertoe brengen hem te aanbidden, hem hoog te achten en hem te volgen. Hierdoor duurt het veel langer voordat Gods uitverkorenen het juiste pad van het geloof betreden, het belemmert hen bij hun ingang in het leven en veroorzaakt ernstige schade. De tweede taak die leiders en werkers moeten ondernemen is dan ook dat ze, wanneer antichristen de broeders en zusters misleiden en hinderen, of wanneer hun woorden en handelingen duidelijk de waarheidsprincipes schenden, het bewijs moeten aangrijpen en onmiddellijk naar voren moeten treden om hen te snoeien en hun slechte daden te ontmaskeren volgens Gods woorden, zodat de broeders en zusters het ware gezicht van de antichristen kunnen onderscheiden en doorzien. Deze verantwoordelijkheid om Gods uitverkorenen te beschermen en het werk van Gods huis veilig te stellen mag niet worden ontweken. Leiders en werkers mogen niet werkeloos toezien of een oogje dichtknijpen; ze moeten onmiddellijk de gelegenheid aangrijpen, de incidenten aanwijzen en naar voren treden om de antichristen te snoeien, en hun handelingen, ambities, verlangens en essentie nauwkeurig ontmaskeren. Natuurlijk is het ook noodzakelijk om nauwkeuriger te typeren wat voor soort persoon de antichristen zijn, zodat de broeders en zusters dit duidelijk kunnen zien, zodat de antichristen het zelf weten, en zodat de antichristen zich ervan bewust zijn dat niet iedereen zonder onderscheidingsvermogen jegens hen is en door hen voor de gek gehouden kan worden. Dat er dat tenminste enkelen zijn die hun handelingen, gedrag, achterliggende ambities, verlangens en essentie kunnen doorzien. Het doel van het snoeien van antichristen is natuurlijk niet louter om hun essentie door middel van woorden te ontmaskeren. Wat is nog belangrijker? (Enerzijds is het om de broeders en zusters te helpen onderscheidingsvermogen te ontwikkelen, en anderzijds om de slechte daden van de antichristen in te perken.) Juist. Het is om hen in te perken, zodat ze, wanneer ze dingen doen die mensen misleiden en hinderen, enige scrupules hebben en enige vrees voelen. Het is om hen aan beperkingen te onderwerpen, hen enige terughoudendheid te laten voelen en hen niet roekeloos te laten handelen. Het is om hen te laten weten dat Gods huis niet alleen de waarheid heeft, waarbij de waarheid macht heeft, maar ook bestuurlijke decreten, en dat het niet juist is om tiranniek en met moedwillige roekeloosheid te handelen in Gods huis, de belangen van Gods huis te schaden en Gods uitverkorenen te schaden. Daarnaast is het ook om hen te laten weten dat ze ter verantwoording zullen worden geroepen voor het begaan van roekeloze wandaden die het werk van de kerk verstoren en de ingang in het leven van Gods uitverkorenen schaden. Wanneer ze de antichristen onmiddellijk snoeien, moeten leiders en werkers ook opstaan om hen te ontmaskeren, en mensen helpen onderscheidingsvermogen te ontwikkelen en de ambities, verlangens, intenties en doelen van de antichristen te doorzien. Dit is natuurlijk ook om Gods uitverkorenen te beschermen en de belangen van Gods huis veilig te stellen. Dit zijn allemaal overwegingen waarmee leiders en werkers rekening moeten houden, en het valt onder hun verantwoordelijkheden dit werk uit te voeren. Ze kunnen het niet veronachtzamen of er onzorgvuldig mee omgaan. Als leiders en werkers antichristen in de kerk ontdekken, moeten ze altijd waakzaam zijn voor hun woorden en handelingen en de misvattingen die ze achter de schermen verspreiden, en ze moeten hen snoeien en ontmaskeren. Dit is een van de taken voor leiders en werkers: het beschermen van Gods uitverkorenen tegen hinder en schade door antichristen.

III. Ontleden

Wat is de volgende taak voor leiders en werkers? Ontleden. Ontleden is bijna identiek aan ontmaskeren, maar er zijn verschillen in gradatie. Als het gaat om ontleden, gaat het niet louter om het ontmaskeren van een feit, een daadwerkelijke situatie of een achtergrond; het betreft de kwestie van typering, dat wil zeggen, het betreft de gezindheid van antichristen, deze essentiële, fundamentele kwestie. Ontleed hun houding ten opzichte van God, de waarheid, hun plicht en het werk van Gods huis, alsook de motieven, intenties en het doel achter het verspreiden van hun drogredenen – de redenen waarom ze dit doen – en onderscheid precies wat hun essentie is aan de hand van hun gedachten, zienswijzen, spraak, handelingen en de gezindheden en uitingen die ze openbaren. Deze moeten worden vergeleken met Gods woorden en worden uitgelegd, zodat de broeders en zusters een dieper begrip van de antichristen kunnen krijgen en vanuit een praktisch perspectief duidelijk kunnen zien waarom de antichristen voor hen deze dingen zeggen en doen, wat Gods perspectief op zulke mensen is en hoe Hij hen typeert. Natuurlijk moeten leiders en werkers de broeders en zusters ook vertellen dat ze afstand moeten nemen van de antichristen en hen moeten verwerpen, en ook waakzaam moeten zijn om niet te worden misleid door de handelingen, gedragingen, spraak en zienswijzen van de antichristen, om zo te vermijden dat ze God verkeerd begrijpen, op hun hoede zijn voor God, afstand van God nemen, God verwerpen en zelfs innerlijk over God oordelen en Hem veroordelen, net als de antichristen doen. Het doel van ontleden is, net als bij andere taken zoals ontmaskeren en snoeien, om te voorkomen dat de antichristen Gods uitverkorenen misleiden, hinderen en schaden. Het is om Gods uitverkorenen te beschermen tegen de ernstige schade die antichristen veroorzaken en te voorkomen dat ze afwijken van het juiste spoor van het geloof in God. Wanneer Gods uitverkorenen de feiten en de ware situatie over hoe de antichristen de kerk hinderen duidelijk inzien en de essentie van de antichristen duidelijk zien, zullen ze niet langer door hen worden misleid en gecontroleerd. Zelfs als sommige warhoofden en dwaze mensen hen innerlijk nog steeds bewonderen en verafgoden en met hen omgaan en hun nabijheid zoeken, kunnen de antichristen geen grote problemen meer veroorzaken. Ze zullen alleen nog maar wat dingen doen met de dwaze mensen, zonder de ingang in het leven van degenen die oprecht in God geloven ook maar enigszins te beïnvloeden. Ze zullen dus niet in staat zijn het werk van de kerk te hinderen en te verstoren. Leiders en werkers zouden dit niveau moeten kunnen bereiken. Dat wil zeggen, ze moeten ervoor zorgen dat degenen die oprecht in God geloven, gewillig hun plichten vervullen en de waarheid liefhebben, een normaal kerkleven kunnen leiden en hun plichten kunnen vervullen. Tegelijkertijd moeten ze er ook voor kunnen zorgen dat deze mensen op hun hoede kunnen zijn voor de misleiding en hinder van de antichristen, en de antichristen kunnen verwerpen. Op deze manier wordt het kwaad en de hinder van antichristen zoveel mogelijk gestopt, en wordt het effect bereikt dat Gods uitverkorenen worden beschermd. Natuurlijk is het zo dat hoe effectief je je werk ook doet en hoe zorgvuldig je ook spreekt, er onvermijdelijk enkele dwaze mensen zullen zijn, mensen met een pover kaliber en warhoofden, die de antichristen niet kunnen verwerpen en hen in hun hart nog steeds zullen bewonderen en naar hen opkijken. De meeste mensen zullen echter het punt hebben bereikt waarop ze de antichristen kunnen verwerpen. Als leiders en werkers dit kunnen bereiken, zullen ze Gods uitverkorenen al zoveel mogelijk hebben beschermd en het gewenste resultaat volledig hebben bereikt. Wat betreft die onbenullen die de waarheid hoe die ook wordt gecommuniceerd niet kunnen begrijpen, geldt dat, als ze nog een beetje kunnen werken, je ze enige zorg, hulp en wat meer liefde, geduld en tolerantie moet schenken. Wanneer je dit doet, doe je alles wat je behoort te doen, en op deze manier werken is principieel. Zijn er veel leiders en werkers die aan deze norm kunnen voldoen? (Nee.) Daarom moet de uiterste inspanning worden geleverd; je moet Gods uitverkorenen onvermoeibaar en in de grootst mogelijke mate beschermen. Wat betekent ‘in de grootst mogelijke mate’? Het betekent alles doen wat mogelijk is om de waarheidsprincipes die je begrijpt te communiceren, het reeds verkregen bewijs – de verschillende uitingen van de slechte daden van de antichristen – te presenteren, ze in verband te brengen met Gods woorden die antichristen ontmaskeren, en er me ze over te communiceren en ze te ontleden. Dit stelt de broeders en zusters in staat de feitelijke, ware situatie duidelijk te zien, de essentie van antichristen te onderscheiden en doorzien, en Gods houding ten opzichte van antichristen te begrijpen. Dit is een belangrijke taak die leiders en werkers moeten ondernemen.

IV. Inperken

Wat is de volgende taak die leiders en werkers moeten doen? Dat is inperken. Dit werk van ‘inperken’ is gemakkelijk uit te voeren; het houdt in dat men enkele speciale maatregelen neemt om het effect van inperking te bereiken. Antichristen spreken bijvoorbeeld altijd woorden en doctrines, verheffen zichzelf altijd, kleineren soms anderen, getuigen tijdens bijeenkomsten vaak over hoeveel lijden ze hebben doorstaan en welke bijdragen ze in Gods huis hebben geleverd, en getuigen schaamteloos van zichzelf door te praten over hoe anderen hen bewonderen, hoe ze beter zijn dan anderen, hoe uniek ze zijn, enzovoort. Leiders en werkers moeten in plaats van antichristen voortdurend hun gang te laten gaan hun best doen om hun verschillende slechte daden die Gods uitverkorenen misleiden en controleren in te perken. Ze moeten hun spreektijd en de onderwerpen die ze bespreken inperken. Bovendien moeten leiders en werkers niet blind of doof zijn voor de handelingen van antichristen, in het openbaar en in het geheim, zoals het gebruik van kleine gunsten om mensen naar hun kant te trekken, het zaaien van onenigheid, het verspreiden van noties en negatieve opmerkingen, enzovoort. Ze moeten de handelingen van de antichristen onmiddellijk doorgronden. Zodra ze gedragingen ontdekken die anderen misleiden en hinderen, moeten ze deze gedragingen onmiddellijk ontmaskeren en ontleden en de antichristen beperkingen opleggen, en hun niet toestaan mensen te misleiden en het werk van de kerk te verstoren. Is dit een van de belangrijke taken die leiders en werkers moeten uitvoeren? (Ja.) Kun je de slechte daden van de antichristen inperken door hen alleen maar te snoeien, te ontmaskeren en te ontleden? (Nee.) Je kunt hen op deze manier niet inperken, omdat het Satans en boosaardige duivels zijn. Zolang hun handen en voeten niet gebonden zijn en hun mond niet verzegeld is, zullen ze misvattingen verspreiden en duivelse woorden spreken die mensen hinderen. Leiders en werkers moeten onmiddellijk actie ondernemen om hen in te perken; vooral wanneer ze misvattingen verspreiden om mensen te misleiden en te hinderen, moeten leiders en werkers hen tijdig onderbreken en stoppen. Bovendien moeten ze Gods uitverkoren volk voorzien van het onderscheidingsvermogen om de ware aard van de antichrist te herkennen. Dit is het praktische werk dat leiders en werkers moeten verrichten.

V. Toezicht houden

Na het inperken van antichristen moet er toezicht op hen gehouden worden. Zie wie de antichristen achter de schermen hebben misleid en welke misvattingen en duivelse woorden ze hebben verspreid, controleer of ze aan de kant van de grote rode draak staan en ermee samenwerken, of ze een verbond hebben gesloten met de religieuze wereld, of ze in het geheim duistere manoeuvres uithalen met leden van hun bendes, of ze belangrijke informatie over Gods huis zouden kunnen verraden, enzovoort. Dit is ook een verantwoordelijkheid die leiders en werkers moeten vervullen. Voordat de handelingen van de antichristen aan het licht komen, moeten leiders en werkers zich niet ‘volledig wijden aan het bestuderen van boeken van wijzen en geen aandacht schenken aan externe zaken’, maar moeten ze zo sluw zijn als slangen. Zodra leiders en werkers ontdekken dat iemand een antichrist is, moeten ze, als de tijd nog niet rijp is om die persoon te verwijderen of te verdrijven, nauwlettend toezicht op hem houden om te voorkomen dat kwaad blijft doen, en ervoor zorgen dat zijn woorden en handelingen onder toezicht staan van Gods uitverkorenen. Omdat antichristen van macht houden en graag connecties leggen met machtige mensen, moeten leiders en werkers nauwlettend in de gaten houden met wie de antichristen de hele tijd achter de schermen omgaan en of ze contact hebben met religieuze mensen. Sommige antichristen gaan veel om met religieuze dominees en ouderlingen, en sommigen hebben zelfs contact met mensen van het Departement voor het Werk van het Verenigd Front. Wanneer dergelijke incidenten zich voordoen, moeten leiders en werkers dit niet negeren, maar waakzaam zijn voor de antichristen en op hun hoede zijn. Als een antichrist ziet dat zijn methoden om mensen te misleiden en naar zijn kant te trekken in Gods huis niet werken en dat zijn slechte daden zijn ontmaskerd, en hij weet dat het niet goed met hem zal aflopen, kun je niet voorspellen wat hij zou kunnen doen of hoever hij in zijn kwaad zou kunnen gaan. Daarom moet je zodra je er in je hart zeker van bent dat iemand een antichrist is, nauwlettend toezicht op hem houden en hem in de gaten houden zonder te verslappen. Dit is je verantwoordelijkheid. Wat is het nut hiervan? Je beschermt Gods uitverkorenen en voorkomt zoveel mogelijk dat de antichristen onrechtmatige daden tegen de kerk en de broeders en zusters begaat om de broeders en zusters te schaden. Sommige antichristen informeren altijd naar de offergaven: “Wie beheert het geld van Gods huis? Wie houdt de boekhouding bij? Wordt de boekhouding nauwkeurig bijgehouden? Is het mogelijk dat er wordt verduisterd? Waar wordt het geld van de kerk bewaard? Moeten deze dingen niet openbaar worden gemaakt, heeft niet iedereen het recht ervan te weten? Hoeveel bezittingen heeft Gods huis? Wie heeft het meest gedoneerd? Waarom weet ik deze dingen niet?” Hun woorden wekken de indruk dat ze bezorgd zijn over de financiële zaken van Gods huis, maar in feite hebben ze een ander motief. Er is geen enkele antichrist die niet naar geld verlangt. Wat moeten leiders en werkers in zulke gevallen doen? Ten eerste moet je de offergaven goed beheren en ze ter bewaring toevertrouwen aan betrouwbare mensen. Je mag absoluut niet toestaan dat de antichristen hun doelen bereiken – op dit punt mag je niet verward zijn. Zodra zo’n situatie zich voordoet, moet je je realiseren: Er is iets mis. De antichrist gaat iets doen. Het geld van de kerk is zijn doelwit. Hij is misschien van plan een verbond te sluiten met de grote rode draak om plannen te smeden over het geld van de kerk en het te roven. We moeten het onmiddellijk verplaatsen! Allereerst moet je de antichristen niet laten weten wie de financiën van Gods huis beheert. Bovendien moeten zowel het geld als de mensen die het beheren snel worden verplaatst als de mensen die het geld beheren het gevoel hebben dat zij en het geld gevaar lopen. Is dit niet iets waar de leiders en werkers zich mee bezig moeten houden, en maakt het geen deel uit van het werk dat ze moeten verrichten? (Ja.) Dwaze leiders daarentegen horen de antichristen deze dingen zeggen en denken desondanks: “Deze persoon draagt een last en geeft om het geld van Gods huis, laten we hem dus wat verantwoordelijkheid geven en laten helpen met de boekhouding.” Zijn ze hierdoor geen Judassen geworden? (Ja.) Niet alleen hebben ze de offergaven niet beschermd, maar ze hebben die zelfs aan de antichristen verkocht en zijn zo feitelijk Judassen geworden. Wat vind je van deze leiders en werkers? Zijn het geen kwaadaardige mensen? Zijn het geen duivels? Ze hebben niet alleen hun verantwoordelijkheden niet vervuld, maar ze hebben ook Gods offergaven en de broeders en zusters aan de antichristen overgeleverd. Daarom moeten leiders en werkers op plaatsen waar antichristen zijn zodra ze enige aanwijzing hiervan ontdekken, een onderzoek instellen en specifiek werk doen, waarbij het werk van ‘toezicht houden’ onmisbaar is.

Het toezichtswerk dat door leiders en werkers wordt uitgevoerd, is geen geheim politiewerk of spionage; het gaat er eenvoudigweg om je verantwoordelijkheid te vervullen door meer zorg te dragen, zorgvuldiger te observeren en op te merken wat de antichristen doen en van plan zijn te doen. Als je enig teken ontdekt dat ze kwaad doen en de kerk hinderen, moet je zo snel mogelijk tegenmaatregelen nemen; je mag absoluut niet toestaan dat ze slagen. Hiermee wordt zoveel mogelijk voorkomen dat antichristen het werk van de kerk hinderen. Vanzelfsprekend is dit ook de beste manier om het werk van de kerk veilig te stellen en Gods uitverkorenen te beschermen. Dit is een uiting van leiders en werkers die hun verantwoordelijkheden vervullen. Toezicht houden betekent niet dat je een paar mensen als geheim agent aanstelt om anderen als spionnen te volgen, te schaduwen en te surveilleren, of hun huizen te doorzoeken en strenge ondervragingsmethoden toe te passen. Gods huis houdt zich niet met dergelijke activiteiten bezig. Je moet echter wel onmiddellijk de situatie van de antichristen begrijpen. Je kunt naar hun recente situatie informeren bij hun familieleden of bij broeders en zusters die hen kunnen onderscheiden of met hen vertrouwd zijn. Zijn dit niet allemaal methoden en manieren om dit werk te doen? Als leiders en werkers de taken uitvoeren die onder hun verantwoordelijkheden vallen en in overeenstemming zijn met de door God vereiste principes, vervullen ze hun verantwoordelijkheden. Wat is het doel van leiders en werkers die hun verantwoordelijkheden vervullen? Het is al het mogelijke doen om zoveel mogelijk te voorkomen dat antichristen hinder en verstoringen veroorzaken, en zo te verhinderen dat antichristen Gods uitverkorenen schaden en de belangen van Gods huis verraden. Dit is de verantwoordelijkheid van leiders en werkers. Voorkomt dit niet in zoveel mogelijk dat er incidenten met antichristen plaatsvinden? Doen leiders en werkers die deze acties ondernemen niet al het menselijk mogelijke? (Ja.) Is het moeilijk om dit te doen? (Nee.) Het is niet moeilijk; dit is iets wat degenen die de waarheid begrijpen, kunnen bereiken. Wat mensen kunnen bereiken, moeten ze met uiterste inspanning proberen te volbrengen. De rest is aan God. Hij moet Zijn soevereiniteit erover uitoefenen, het orkestreren en leiden. Dit is de minste van onze zorgen. We hebben God achter ons. We hebben niet alleen God in ons hart, maar we hebben ook een oprecht geloof. Dit is meer dan alleen maar geestelijke steun. Hoewel we Hem niet zien is God altijd aanwezig, Hij is aan de zijde van de mensen, Hij is altijd bij hen. Telkens wanneer mensen iets doen of een plicht vervullen, kijkt Hij toe; Hij is er om je op elk moment en op elke plaats te helpen, je te bewaren en te beschermen. Wat mensen moeten doen, is hun uiterste best doen om te volbrengen wat ze moeten doen. Zodra je je bewust wordt, het in je hart voelt, het in Gods woorden ziet, eraan wordt herinnerd door mensen om je heen, of enig signaal of voorteken van God krijgt dat je informatie verschaft – dat dit iets is wat je moet doen, dat dit Gods opdracht aan jou is – dan moet je je verantwoordelijkheid vervullen en niet werkeloos toezien of vanaf de zijlijn toekijken. Je bent geen robot; je hebt een verstand en gedachten. Wanneer er iets gebeurt, weet je absoluut wat je moet doen, en je hebt beslist gevoelens en bewustzijn. Pas deze gevoelens en dit bewustzijn dus toe op feitelijke situaties, leef ze uit en zet ze om in je handelingen. Op die manier zul je je verantwoordelijkheid hebben vervuld. Voor de dingen waarvan je je bewust kunt zijn, moet je handelen volgens de waarheidsprincipes die je begrijpt. Op deze manier doe je je uiterste best en lever je je grootste inspanning om je plicht te doen. Wanneer je als leider of werker je beste inspanning levert, dat wil zeggen, wanneer je zoveel mogelijk voorkomt dat de slechte daden van antichristen plaatsvinden, zal God tevreden zijn dat je op deze manier kunt handelen. Waarom zal God tevreden zijn? God zal een typering geven van zulke leiders en werkers: ze vervullen hun verantwoordelijkheden en leveren hun beste inspanning om het werk te verrichten dat inherent is aan hun rol. Is dit Gods goedkeuring? (Ja.)

VI. Verdrijven

De dertiende verantwoordelijkheid van leiders en werkers omvat specifieke taken die ze moeten uitvoeren, waarvan we er een aantal hebben opgesomd: ze moeten antichristen ontmaskeren, snoeien, ontleden, inperken en toezicht op hen houden. De communicatie over deze basisprincipes is voltooid. Welke specifieke handelingen leiders en werkers in speciale situaties ook ondernemen, de principes voor het aanpakken van antichristen blijven onveranderd. Bovendien, het belangrijkste doel van deze taken is om Gods uitverkorenen te beschermen. Stel dat Gods uitverkorenen iemand al unaniem als een antichrist hebben geïdentificeerd, hem hebben onderscheiden en volledig hebben doorzien dat de antichrist er altijd op uit is om mensen te misleiden en te controleren; dat ze weten dat met de aanwezigheid van de antichrist er geen goede dagen of een goed kerkleven kunnen zijn, en iedereen unaniem eist dat de antichrist uit de kerk wordt weggezuiverd. Zelfs onder deze omstandigheden pleiten sommige leiders en werkers er nog voor de antichrist te laten blijven zodat ze kunnen worden gebruikt om het ontmaskeren, snoeien, ontleden, inperken en toezicht houden op antichristen te trainen – is het werkelijk nog nodig om deze processen te doorlopen? Sommige leiders en werkers zeggen misschien: “Als we deze processen niet doorlopen, verzaak ik dan mijn verantwoordelijkheden niet? Alleen door deze processen te doorlopen komt mijn rol als leider naar voren. Ik moet dit werk uitvoeren. Of de broeders en zusters het er nu mee eens zijn of niet, ik moet de antichrist eerst laten blijven. Ik zal hem eerst ontmaskeren en hem daarna snoeien en ontleden, zodat de broeders en zusters nog beter bevestigd zien dat hij een antichrist is. Na unanieme overeenstemming zullen we hem dan wegzuiveren of verdrijven. Zou dat niet effectiever zijn?” Het gevolg is dat de antichrist in deze periode weer begint met het verspreiden van noties om mensen te misleiden en het kerkwerk te verstoren. Hierdoor raakt iedereen in paniek, waarbij sommigen zelfs weigeren naar bijeenkomsten te komen. Om hun vastberadenheid te tonen en te bewijzen dat ze hun verantwoordelijkheden niet verzaken, handelen deze leiders en werkers uiterlijk voor de vorm en rekken ze het werk. Het gevolg is dat ze veel onnodige omwegen nemen, de orde van het kerkleven verstoren en de kostbare tijd van Gods uitverkorenen verspillen in hun zoektocht naar de waarheid, om de antichrist pas daarna weg te zuiveren. Is deze aanpak aanvaardbaar? (Nee.) Wat is er mis mee? (Het is slechts het volgen van regels en handelen voor de vorm.) Met welk doel voeren leiders en werkers deze taken uit? (Gods uitverkorenen beschermen.) Maar wat moet er gebeuren in een situatie waarin sommige mensen de antichrist nog niet hebben onderscheiden en nogal aan hem gehecht zijn, en wanneer de leiders en werkers besluiten de antichrist uit de kerk te verdrijven, sommigen verontwaardigd zullen worden en zeggen dat Gods huis niet liefdevol of eerlijk is voor mensen, dat het geen principes heeft in zijn handelwijze, enzovoort, en er zelfs wat warhoofden zijn die door de antichrist worden misleid en beïnvloed en hem willen volgen als hij de kerk wordt uitgezet? Op dat moment moeten leiders en werkers enig essentieel werk verrichten. Ze moeten bijvoorbeeld de antichrist snoeien en Gods woorden gebruiken om hem te ontmaskeren en te ontleden, zodat broeders en zusters praktisch lessen kunnen leren en uiteindelijk de antichrist kunnen onderscheiden. Op een dag zeggen ze: “Deze persoon is zo weerzinwekkend. Hij is inderdaad een kwaadaardig mens en een antichrist. Laten we hem snel wegzuiveren!” Dit is niet slechts de stem van één persoon, maar de stem van vele broeders en zusters. Is het in dit geval nog nodig om het werk van het inperken van en toezicht houden op de antichrist te doen? Nee, verdrijf hem gewoon direct. Leiders en werkers die dit niveau in hun werk halen, hebben het gewenste resultaat bereikt: Gods uitverkorenen beschermen tegen de schade van de antichristen. Wat bewijst dit? Enerzijds bewijst het dat de broeders en zusters van deze kerk onderscheidingsvermogen, kaliber en een gevoel van rechtvaardigheid hebben. Anderzijds kan het erop wijzen dat de leiders en werkers in staat zijn om daadwerkelijk werk te doen, of dat de handelingen van deze antichrist zo schaamteloos zijn, zijn menselijkheid zo slecht en zo boosaardig, dat het de publieke verontwaardiging opwekt. Hij heeft zelf zijn eigen weg al vroeg afgesneden, wat de leiders en werkers een hoop werk bespaart bij het aanpakken van zo’n antichrist. Bespaart dit niet veel moeite? In zo’n situatie is het een goede zaak om hem weg te zuiveren of te verdrijven, nietwaar? Bovendien is het werk dat leiders en werkers moeten doen veelomvattend en niet beperkt tot deze ene taak. Denk je dat het verdrijven van de antichrist het einde van de zaak is? Dat je alles tot een goed einde hebt gebracht? Verre van dat! Je hebt ander werk te doen. Naast het aanpakken van de antichristen en het beschermen van Gods uitverkoren volk tegen hun schade, hebben leiders en werkers ook de verantwoordelijkheid om Gods uitverkoren volk de werkelijkheid van Gods woorden binnen te leiden, hen te helpen hun verdorven gezindheden op te lossen en hun antichristelijke gezindheid op te lossen. Daarnaast hebben zo nog vele andere belangrijke taken. Als er echter een antichrist verschijnt tijdens het uitvoeren van deze taken, dan wordt het aanpakken van de antichrist de hoogste prioriteit. Ze moeten eerst de antichrist ontmaskeren en aanpakken, en ook over andere aspecten van de waarheid communiceren. Als de antichrist verstoring veroorzaakt en het erg moeilijk wordt om ander werk voort te zetten, doordat dat werk wordt belemmerd en gehinderd en de antichrist de levensgroei van de broeders en zusters, de orde van het kerkleven en de omgeving voor het vervullen van plichten ernstig beïnvloedt, dan is het uiteraard noodzakelijk om eerst deze grootste plaag en bron van rampspoed aan te pakken. Pas nadat de antichrist is weggezuiverd en aangepakt, kan ander werk normaal en ordelijk doorgaan. Dus, als er een antichrist in een kerk verschijnt en de broeders en zusters hem snel onderscheiden en unaniem zeggen: “Maak dat je wegkomt, antichrist!” zou dat de leiders en werkers dan niet veel moeite besparen? Zou je niet heimelijk verheugd moeten zijn? Je zegt misschien: “Ik was bezorgd dat ik deze antichrist, deze duivel, niet kon inperken. Ik was ook bezorgd dat sommige broeders en zusters door hem misleid en ernstig geschaad zouden worden, en dat mijn eigen gestalte te klein was om de essentie van de antichrist te onthullen, deze zaken grondig te ontleden en dit probleem op te lossen.” Nu hoef je je geen zorgen meer te maken. Met deze ene uitspraak van de broeders en zusters is de kwestie opgelost en is de ‘last’ van de schouders van de leiders en werkers gevallen. Wat is dit geweldig! Je zou God moeten danken; dit is Gods genade! Dergelijke dingen zouden ook in de kerk moeten voorkomen, want er is veel gesproken over het onderwerp van het ontmaskeren van antichristen, en de broeders en zusters doen niet veel onder voor de leiders en werkers, ook al denk je dat misschien wel. Onder de leiding van Gods woorden hebben zij ook enig vermogen om zelfstandig de waarheid te bevatten en problemen op te lossen. Wanneer zij zich verenigen om te stemmen en een antichrist te verdrijven, is dat een goede zaak, een goed verschijnsel! Leiders en werkers hoeven zich hierover niet verdrietig, teleurgesteld of negatief te voelen. Ook nadat deze obstakels, de antichristen, zijn verwijderd, vormt elke stap van het daaropvolgende werk nog altijd een zware beproeving voor de leiders en werkers. Elke taak die zij moeten ondernemen, raakt aan hun verantwoordelijkheden en aan kwesties met betrekking tot hun kaliber en werkvermogen.

De uitingen die valse leiders vertonen wanneer antichristen hinder veroorzaken

We hebben de communicatie over de dertiende verantwoordelijkheid van leiders en werkers voltooid: “Gods uitverkoren volk beschermen tegen hinder, misleiding, controle en ernstige schade door antichristen, en hen in staat stellen antichristen te onderscheiden en hen uit hun hart te verwerpen.” Vervolgens zullen we, aan de hand van het werk dat leiders en werkers geacht worden te verrichten, de uitingen van een bepaald type mensen dat de verantwoordelijkheden van leiders en werkers niet kan vervullen – valse leiders – ontleden en onthullen. Bij het verrichten van dit werk zijn er veel taken die leiders en werkers moeten uitvoeren, wat vereist dat ze een zeker kaliber hebben, aandachtig, nauwgezet, ernstig en verantwoordelijk zijn, Gods last in acht nemen, een liefdevol hart dat Gods uitverkorenen beschermd hebben, enzovoort. Alleen met deze kwaliteiten kunnen ze hun verantwoordelijkheden en verplichtingen vervullen. Valse leiders zijn echter het volkomen tegenovergestelde hiervan; het ontbreekt hun aan deze kwaliteiten in hun menselijkheid. Ze kunnen een zeker kaliber hebben, met het vermogen om de waarheid te bevatten en antichristen te onderscheiden, of ze kunnen een iets lager kaliber hebben en op zijn minst in staat zijn enkele duidelijke antichristen, die talrijke slechte daden begaan, te onderscheiden zelfs als ze de aard-essentie van antichristen niet volledig kunnen onderscheiden. Of hun kaliber kan zo pover zijn dat ze de verschillen tussen degenen met de essentie van antichristen en degenen met de gezindheid van antichristen niet kunnen onderscheiden of doorzien. Hoe dan ook, valse leiders vertonen deze twee uitingen: de ene is dat ze geen daadwerkelijk werk doen; de andere is dat ze zich alleen bezighouden met oppervlakkig werk dat betrekking heeft op algemene zaken, terwijl ze volstrekt niet in staat zijn om echte problemen op te lossen of daadwerkelijk werk te doen. In het werk dat verband houdt met de dertiende verantwoordelijkheid, blijven deze twee kenmerkende uitingen van valse leiders prominent aanwezig. Vervolgens zullen we communiceren over welke specifieke uitingen ze precies vertonen.

I. Antichristen niet onthullen en aanpakken uit angst hen te beledigen

Wanneer antichristen Gods uitverkorenen hinderen, misleiden, controleren of ernstig schaden, is de eerste uiting van valse leiders passiviteit. Wat betekent passiviteit? Het betekent geen daadwerkelijk werk doen. Er zijn redenen voor het niet doen van daadwerkelijk werk, voornamelijk de angst om mensen te beledigen en het gebrek aan moed om principes te handhaven. Nadat deze mensen leiders zijn geworden, beginnen ze met hun macht te pronken en denken ze: Ik heb nu status en ik ben een functionaris van de kerk. Ik moet het eten, de kleding, de huisvesting en het vervoer van de broeders en zusters regelen; ik moet onderscheiden of wat de broeders en zusters zeggen in overeenstemming is met de waarheid en met het decorum van heiligen. Ik moet zien of ze oprecht zijn tegenover God, of hun geestelijk leven normaal is, of ze ‘s ochtends en’s avonds bidden, of hun gebruikelijke bijeenkomsten normaal zijn – dit alles moet ik regelen. Valse leiders bekommeren zich alleen om deze kwesties. Formeel gezien lijken ze de verantwoordelijkheden van leiders en werkers te vervullen, maar wanneer er essentiële, principiële kwesties opkomen, of zelfs wanneer er antichristen verschijnen, verstoppen valse leiders zich in de schaduwen zonder een kik te geven, waar ze blijven zwijgen en doen alsof ze van niets weten en niets kunnen opmerken. Welke misvattingen antichristen ook verspreiden, ze doen alsof ze het niet horen. Wanneer antichristen Gods uitverkorenen hinderen, misleiden en controleren, doen ze ook alsof ze van niets weten, alsof al deze informatie verdwijnt wanneer die hen bereikt. Ze doen alsof ze de antichristen, die zelfs door gewone broeders en zusters kunnen worden onderscheiden, niet kunnen onderscheiden, en zeggen: “Ik kan hen niet doorzien. Wat als ik de verkeerde persoon verdrijf? Wat als ik de broeders en zusters verkeerd beoordeel? Bovendien heeft Gods huis nog steeds mensen nodig om dienst te doen!” Met allerlei excuses om de verantwoordelijkheden van leiders en werkers te ontlopen, vermijden ze het aanpakken van antichristen en beschermen ze de broeders en zusters niet tegen de schade van antichristen. Sommige valse leiders zeggen zelfs: “Als ik de antichristen voortdurend ontmasker, zullen ze dan de broeders en zusters niet ophitsen om mij aan te vallen? Dan zal niemand bij de volgende verkiezing op mij stemmen en kan ik geen leider meer zijn. Mijn invloed is niet zo sterk als die van hen!” Om hun status en persoonlijke veiligheid te beschermen, vervullen valse leiders hun verantwoordelijkheid om Gods uitverkoren volk te beschermen totaal niet, en verhinderen ze niet zoveel mogelijk dat antichristen de broeders en zusters schaden. Ze gedragen zich zowel als een allemansvriend als een schildpad die zich in zijn schild terugtrekt, en tegelijkertijd zijn ze een egoïstisch en verachtelijk persoon. Ze beschermen de broeders en zusters niet, maar denken heel goed na over hoe ze zichzelf kunnen beschermen. Als het gaat om het aanpakken van antichristen of het snoeien en ontmaskeren van hen zodat de broeders en zusters onderscheidingsvermogen kunnen verkrijgen, zijn ze doodsbang, bezorgd over het verlies van hun status, en voelen ze dat dit nadelig voor henzelf is. Ze negeren de belangen van Gods uitverkorenen volledig en houden alleen rekening met hun eigen belangen, reputatie, persoonlijke veiligheid en de veiligheid van hun familie. Ze zijn bang de antichristen per ongeluk te beledigen wat hen meedogenloos vijandig zou kunnen maken en vergelding zou kunnen uitlokken. Dit type valse leider heeft feitelijk wel enig kaliber. Met hun kaliber en inzicht zijn ze zich er volledig van bewust wie de antichristen zijn. Hun probleem is echter dat ze bang zijn de antichristen te beledigen. Omdat ze de venijnige gezindheid van antichristen zien, durven ze hen niet te beledigen. Om zichzelf te beschermen, schromen ze er echter niet voor de belangen van Gods huis en Gods uitverkorenen op te offeren. Ze kijken onverschillig toe hoe de broeders en zusters aan de antichristen worden overgeleverd, waardoor de antichristen hen naar believen kunnen misleiden, controleren en ernstig schaden. Valse leiders zeggen slechts af en toe achter de schermen tegen enkele relatief argeloze mensen met een goede menselijkheid die geen bedreiging voor hen vormen: “Die persoon is een antichrist. Hij misleidt anderen. Hij is geen goed mens.” Maar ten overstaan van alle broeders en zusters en ten overstaan van de antichristen, durven ze nog niets eens één keer ‘nee’ tegen de antichristen te zeggen. Ze hebben nooit de moed om enige slechte daad of de essentie van de antichristen te ontmaskeren. Zelfs tijdens bijeenkomsten, wanneer de antichristen het woord monopoliseren en een of twee uur spreken, durven ze geen kik te geven. Als de antichristen met de vuist op tafel slaan en mensen boos aankijken, durven ze niet eens te luid te ademen. Binnen hun verantwoordelijkheidsgebied voelen degenen met een kleine gestalte, degenen met een laffe menselijkheid en degenen die de waarheid willen nastreven maar nog geen onderscheidingsvermogen hebben verworven, zich ellendig omdat er geen leiders of werkers zijn die naar voren kunnen treden om de slechte daden van de antichristen te ontmaskeren en te onderscheiden. Ze kijken hulpeloos toe hoe de antichristen zich tiranniek gedragen in de kerk, hoe ze met moedwillige roekeloosheid handelen en het kerkleven verstoren, zonder enige mogelijkheid om tegen hen in te gaan. Valse leiders doen ondertussen geen enkel daadwerkelijk werk en lossen geen echte problemen op voor Gods uitverkorenen. Wanneer de broeders en zusters in moeilijkheden raken, verzuimen valse leiders niet alleen de slechte daden van antichristen te ontmaskeren en in te perken, maar durven ze zelfs geen enkel woord van rechtvaardigheid te spreken. Zelfs als hun geweten iets voelt en hen een beetje beschuldigt, en ze achter gesloten deuren een paar tranen plengen in gebed tot God, doen ze er de volgende dag tijdens de bijeenkomst niets aan wanneer ze de antichristen onverantwoordelijke opmerkingen horen maken over het werk van Gods huis en er arbitrair over oordelen, en zelfs indirect God beoordelen en noties over God verspreiden, ondanks dat ze weten dat het verkeerd is. Zelfs wanneer ze de antichristen offergaven zien verkwisten, nemen ze een onverschillige houding aan. Ze onthullen of perken de antichristen totaal niet in, en toch voelen ze niet eens een greintje verwijt in hun hart – dit is uiterst onverantwoordelijk! Iedereen met enig geweten zou, zelfs als hij zijn eigen kracht te zwak acht, zich moeten verenigen met broeders en zusters die enige gestalte en onderscheidingsvermogen hebben om over deze zaak te communiceren en te bespreken hoe de antichristen moeten worden aangepakt. Maar valse leiders missen een dergelijke vastberadenheid en moed, laat staan dat ze beschikken over een dergelijk verantwoordelijkheidsgevoel. Ze zeggen zelfs tegen de broeders en zusters: “De antichristen zijn te venijnig. Als we hen beledigen, zullen ze ons aangeven bij de overheid, en dan zal niemand van ons nog in God kunnen geloven. De antichristen kennen de locaties van de bijeenkomsten van de kerk. We kunnen hen dus niet provoceren.” Dit is lelijk gedrag, dit is volledig de wapens neerleggen en capituleren voor de antichrist, compromissen sluiten met Satan en om genade smeken.

Behalve zichzelf beschermen, doen valse leiders geen enkel werk dat leiders en werkers zouden moeten doen. Ze beschermen Gods uitverkorenen niet en helpen hen niet onderscheidingsvermogen ten aanzien van antichristen te verkrijgen. Ze vervullen totaal geen verantwoordelijkheden, en toch willen ze voortdurend dat de broeders en zusters hen als leiders kiezen. Nadat ze één termijn hebben voltooid, willen ze voor de volgende worden gekozen. Is dit niet schaamteloos en onverbeterlijk? Zijn zulke mensen het waard om leiders te zijn? (Nee.) Gods huis vertrouwt de kudde aan jou toe, maar wanneer er wilde beesten komen, op het kritieke moment, bescherm jij alleen jezelf en lever jij de kudde over aan de wilde beesten. Jij gedraagt je als een ineengedoken schildpad die een schuilplaats, een veilige plek, zoekt om je in te verstoppen. En als gevolg daarvan wordt de kudde geschaad – sommige schapen worden doodgebeten en andere gaan verloren. Stel dat een leider ziet dat antichristen gewetenloos het werk van de kerk verstoren en Gods uitverkorenen misleiden en controleren, en toch een onverschillige houding aanneemt om zijn eigen gezicht, status en levensonderhoud te beschermen, en om zijn eigen veiligheid te waarborgen. De meesten van Gods uitverkorenen worden dientengevolge misleid, voelen zich hulpeloos en worden negatief en zwak; sommigen worden zelfs door de antichristen gevangengenomen en sommigen zijn onwillig om hun plichten te vervullen. En toch voelt deze leider niets wanneer hij de hinder ziet die door antichristen wordt veroorzaakt; in zijn geweten voelt hij geen verwijt. Heeft een dergelijke leider of werker enige menselijkheid? Om hun eigen doel van zelfbehoud te bereiken, schromen ze er niet voor Gods uitverkorenen over te leveren aan de antichristen en de antichristen toe te staan hen te misleiden, ernstig te schaden en te teisteren. Wat voor leider is dit? (Een valse leider.) Is dit geen medeplichtige van Satan? Aan welke kant staan ze werkelijk? Hoewel ze worden gekenmerkt als een valse leider, zou de essentie van deze kwestie nog ernstiger kunnen zijn dan dat ze een valse leider zijn. Het heeft de essentie van het verraden van de broeders en zusters aan Satan. Net als die mensen die wanneer ze gearresteerd en gemarteld worden in Judassen veranderen die de broeders en zusters overleveren aan de grote rode draak om ernstig geschaad te worden. Wat is dus de aard van een valse leider die Gods uitverkoren volk overlevert aan antichristen? Zijn zulke valse leiders niet extreem verachtelijk? Vergeleken met antichristen lijken deze valse leiders uiterlijk niet de intentie te hebben om de waarheid te weerstaan. Ze lijken in staat te zijn over enkele waarheden te communiceren, enig bevattingsvermogen te hebben en in staat te zijn een beetje van de waarheid te beoefenen, en sommigen van hen kunnen zelfs tegenspoed verdragen en een prijs betalen. En toch, wanneer Gods huis Gods kudde aan hen toevertrouwt en wanneer er kwaadaardige mensen en demonen verschijnen, zetten ze hun eigen leven niet in om er alles aan te doen om Gods uitverkoren volk te beschermen. In plaats daarvan doen ze er alles aan om zichzelf te beschermen en duwen ze de broeders en zusters naar voren als menselijk schild waarmee ze hun eigen veiligheid en belangen veiligstellen. Hoe verachtelijk en egoïstisch zijn deze mensen! Op het eerste gezicht lijkt hun menselijkheid geen grote problemen te hebben. Ze hebben liefde voor mensen, ze kunnen anderen helpen, ze zijn bereid een prijs te betalen en kunnen elke tegenspoed verdragen tijdens het vervullen van hun plichten. Wanneer er echter antichristen verschijnen, doen ze iets onverwachts en onbegrijpelijks: hoe de antichristen Gods uitverkorenen ook misleiden of het kerkleven verstoren, doen ze niets, en hoeveel mensen door de antichristen ook worden aangevallen, buitengesloten of geschaad, ze schenken er geen aandacht aan. Door zich zo op te stellen, leveren deze leiders Gods uitverkorenen volledig over aan de controle van de antichristen, waardoor de antichristen hen naar believen kunnen misleiden en ernstig schaden. Ondertussen verrichten deze leiders zelf helemaal geen werk. Wanneer de antichristen zijn weggezuiverd en het probleem is opgelost, komen deze leiders weer tevoorschijn om te communiceren over hun zelfkennis, over hoe ze zwak, laf, bang, egoïstisch en bedrieglijk zijn geweest, dat ze niet trouw waren, Gods uitverkorenen niet goed hebben beschermd, en God en de broeders en zusters hebben teleurgesteld. Ze lijken zeer berouwvol; ze lijken zich te hebben bekeerd en in staat te zijn tot berouw. Wanneer er echter opnieuw antichristen verschijnen, duwen ze de broeders en zusters net als de vorige keer naar de antichristen toe en zoeken ze zelf een veilige plek om zich te verstoppen. Hoewel ze zelf niet door de antichristen zijn misleid of geschaad, hebben ze hun verantwoordelijkheden verzaakt en Gods opdracht verraden, en hun houding ten opzichte van hun plicht, hun houding ten opzichte van Gods uitverkorenen en hun ware zelf zijn volledig ontmaskerd. Telkens wanneer er antichristen verschijnen, kiezen ze er niet voor om aan Gods kant te staan en de antichristen tot het einde te bestrijden. Ze zeggen niet het geringste van wat er gezegd zou moeten worden of doen niet het geringste van het werk dat gedaan zou moeten worden om Gods uitverkorenen te beschermen en daardoor vrede in hun geweten te voelen, laat staan dat ze de verantwoordelijkheden van leiders vervullen om aan Gods bedoelingen te voldoen. Al deze keuzes en handelingen van valse leiders zijn er volledig op gericht hun eigen status tegen schade te vrijwaren. Ze bekommeren zich niet om het leven of de dood van Gods uitverkorenen. Voor hen is alles in orde zolang hun eigen reputatie, belangen en status niet worden geschaad. Wie de antichristen ontmaskert, wie de antichristen verdrijft, hoe de antichristen moeten worden aangepakt – het is alsof deze zaken niets met hen te maken hebben. Ze bekommeren zich er niet om en komen niet tussenbeide. Wanneer antichristen het kerkleven verstoren, Gods uitverkorenen schaden en degenen die de waarheid nastreven in de val lokken en kwellen, negeren ze het. Deze dingen doen er voor hen niet toe. Ze vinden het allemaal prima zolang hun status niet in gevaar komt. Wat vinden jullie van dit soort mensen? Gewoonlijk lijkt hun menselijkheid niet slecht en lijken ze in staat te zijn wat werk te doen. Wanneer ze worden gesnoeid, lijken ze in staat te zijn zichzelf te kennen en een beetje een berouwvol hart te hebben. Wanneer ze echter antichristen tegenkomen die de kerk verstoren, verliezen ze volledig hun verstand, hebben ze geen gevoel voor rechtvaardigheid meer en missen ze zelfs de moed om tegen de antichristen te vechten. Wanneer ze duivels en Satans zien, sluiten ze een compromis. Wanneer ze kwaadaardige mensen hinder zien veroorzaken, gaan ze hen uit de weg. Wanneer je kijkt naar hun houding ten opzichte van kwaadaardige mensen en antichristen, welk pad volgen ze dan precies? Is dit niet zeer illustratief voor hun probleem? (Ja.) Dit soort persoon lijkt uiterlijk misschien geen antichrist, maar de houding die ze ten opzichte van de handelingen en gedragingen van kwaadaardige mensen en antichristen vertonen, is precies de gezindheid van antichristen, en de aard hiervan is verschrikkelijk. Men kan zeggen dat het de aard is van het opgeven van hun verantwoordelijkheden en het verraden van Gods uitverkorenen. Is deze aard niet zeer ernstig? Tonen ze enige trouw aan het werk van de kerk en Gods opdracht? Hebben ze ook maar een greintje verantwoordelijkheidsgevoel? Ongeacht wanneer hun een opdracht of een taak wordt toevertrouwd, het is altijd hun principe om mensen niet te beledigen en zichzelf te beschermen. Dit is hun hoogste norm voor hun gedrag en hun principe voor het doen van dingen, en dit zal nooit veranderen. Laten we de vraag of zulke mensen gered kunnen worden voorlopig buiten beschouwing laten. Als we alleen maar oordelen in termen van het werk van het aanpakken van antichristen, zijn deze valse leiders het dan waard om Gods opdracht te aanvaarden? Zijn ze het waard om leiders en werkers te zijn? (Nee.) Deze mensen zijn het niet waard om leiders en werkers te zijn. Dit komt omdat het hun aan geweten en verstand ontbreekt, en ze het niet waard zijn om het werk van kerkleiderschap op zich te nemen. Ze doen niet hun uiterste best om te verhinderen dat antichristen Gods uitverkorenen schaden, en ze doen ook niet hun uiterste best om deze verantwoordelijkheid te vervullen of dit werk goed te doen om Gods uitverkorenen te beschermen. Het is niet dat ze een pover kaliber hebben en dit niet kunnen doen, maar veeleer dat ze het gewoon niet doen. Daarom, vanuit dit perspectief bezien, zijn mensen die bang zijn om anderen te beledigen absoluut onwaardig om leiders en werkers te zijn. Zijn er niet heel wat van zulke leiders en werkers? (Ja.) Wanneer er niets is gebeurd, rennen ze enthousiaster rond dan wie dan ook; ze hebben het zo druk dat ze niet eens hun haar kammen of hun gezicht wassen, en lijken een zeer spirituele staat te bereiken. Maar wanneer er antichristen verschijnen, verdwijnen ze; ze vinden allerlei excuses om zich aan hun verantwoordelijkheid te onttrekken en pakken simpelweg de antichristen niet aan. Wat is de aard van dit gedrag? Het is een gebrek aan trouw in de vervulling van hun plicht en onbetrouwbaar zijn. Op cruciale momenten kunnen ze zelfs God verraden en aan de kant van Satan gaan staan, ze kunnen oogluikend toezien hoe het werk van de kerk wordt verstoord en beschadigd door kwaadaardige mensen en antichristen. Ze zijn nog niet eens zo nuttig als waakhond. Dit is een type valse leider.

II. Geen onderscheidingsvermogen hebben ten aanzien van antichristen

Er is nog een ander type valse leider. Zij kunnen, wanneer er antichristen verschijnen, allerlei zaken niet onderscheiden: wat voor gezindheid en essentie die antichristen hebben, wat ze uiten en openbaren, wat voor verstoringen ze de broeders en zusters bezorgen, welke uitspraken, gedachten, zienswijzen en gedragingen de broeders en zusters kunnen misleiden en verstoren, welke methoden de antichristen gebruiken om mensen te beheersen, en onder welke omstandigheden de broeders en zusters door hen kunnen worden misleid, beheerst en ernstig geschaad, enzovoort. Dit zijn allemaal kwesties die valse leiders niet kunnen onderscheiden. De antichristen misleiden de broeders en zusters; zij en de misleide broeders en zusters splitsen zich af van de kerk om hun eigen bijeenkomsten te houden en vormen onafhankelijke koninkrijken. Ze aanvaarden het leiderschap van Gods huis niet, aanvaarden de werkregelingen van Gods huis niet en onderwerpen zich niet aan welke regelingen of aanwijzingen van Gods huis dan ook, laat staan dat ze zich onderwerpen aan ook maar enige van de vereisten die God aan mensen stelt. Toch beschouwen de valse leiders al dit soort acties van de antichristen om Gods uitverkorenen te misleiden niet als een probleem. Ze kunnen niet zien wat er mis is in deze situaties, laat staan dat ze kunnen zien hoe de woorden, handelingen, gedachten en zienswijzen van de antichristen mensen verstoren, misleiden en schaden. Ze kunnen deze negatieve gevolgen niet zien en weten niet hoe ze die moeten onderscheiden. Sommige gewone broeders en zusters hebben, doordat ze veel hebben gezien en gehoord, wel enig onderscheidingsvermogen, enige perceptie en enig besef, maar valse leiders kunnen niet door deze dingen heen kijken. Zelfs wanneer iemand erop wijst dat die-en-die achter de schermen bepaalde dingen doet om mensen te misleiden en kliekjes te vormen, verzetten valse leiders zich en zeggen: “We kunnen deze verklaringen niet verspreiden. Veroorzaak geen verstoringen. Ze hebben een goede relatie – wat is er mis mee dat ze samen communiceren? We moeten mensen vrijheid geven!” Ze kunnen het nog steeds niet doorzien. Als ze de dingen niet kunnen doorzien, zouden ze kunnen observeren en zoeken, en communiceren met broeders en zusters die de waarheid begrijpen en enig onderscheidingsvermogen hebben. Valse leiders zijn echter nogal zelfgenoegzaam. Wanneer broeders en zusters hen ergens op wijzen, aanvaarden ze dat niet en denken: ben jij de leider of ben ik het? Aangezien ik gekozen ben om de leider te zijn, moet ik de waarheid beter begrijpen dan de gemiddelde persoon. Waarom zou ik anders gekozen worden in plaats van iemand anders? Dit bewijst dat ik beter ben dan jullie allemaal. Of ik nu ouder of jonger ben dan jullie, mijn kaliber is beslist beter dan dat van jullie. Wanneer er een antichrist verschijnt, zou ik degene moeten zijn die hem als eerste identificeert. Als jullie hem als eerste identificeren, dan zal ik het niet met jullie oordeel eens zijn. We wachten tot ik hem identificeer voordat we iets doen! Als gevolg daarvan verspreidt de antichrist vele ketterijen en misvattingen onder de broeders en zusters, verzet zich openlijk tegen de werkregelingen van Gods huis en tiert en verzet zich openlijk tegen de kerk, Gods huis en de werkregelingen van de Boven. De antichrist trekt zelfs openlijk broeders en zusters naar zijn kant om deel te nemen aan exclusieve bijeenkomsten waar de deelnemers uitsluitend naar zijn preken luisteren en zijn leiderschap aanvaarden. Zelfs degenen met het poverste kaliber in de kerk kunnen zien dat deze persoon een antichrist is. Alleen in een dergelijke situatie geven de valse leiders toe: oh jee, hij is een antichrist! Hoe heb ik dit nu pas beseft? Nee, ik besefte het eigenlijk al eerder, maar ik zei niets omdat ik bang was dat de broeders en zusters klein van gestalte waren en het hun aan onderscheidingsvermogen ontbrak. Ze verzinnen zelfs een prachtige leugen voor zichzelf. De reden dat ze toestaan dat de broeders en zusters zoveel schade lijden door de antichrist is overduidelijk dat zijzelf verdoofd en afgestompt zijn, een pover kaliber hebben en hem niet kunnen onderscheiden. In plaats van zich schuldig te voelen, beschuldigen zij de broeders en zusters ervan dat ze onzin praten, ongegronde geruchten verspreiden en mensen verkeerd begrijpen. Wat voor soort leider is dit? Is die niet een tot totaal verward persoon? Zo’n leider is fundamenteel niet in staat het werk van de kerk op zich te nemen. Uiterlijk gezien eten en drinken ze vaak Gods woorden, bidden ze, wonen ze bijeenkomsten bij, luisteren ze naar preken, schrijven ze geestelijke notities en getuigenisartikelen, en lijken ze veel moeite te doen. Wanneer zich echter problemen voordoen, kunnen ze die niet oplossen, kunnen ze de waarheid niet zoeken in overeenstemming met Gods woorden, en kunnen ze zeker geen antichristen onderscheiden op basis van Gods woorden. Valse leiders kunnen gewoonlijk wel één of twee uur prediken, en wanneer ze communiceren over Gods woorden en hun eigen ervaringen kunnen ze eindeloos doorratelen, maar wanneer antichristen ketterijen en misvattingen verspreiden, de broeders en zusters misleiden en het werk van de kerk verstoren, hebben ze niets te zeggen en doen ze helemaal geen werk. Ze nemen niet alleen geen preventieve maatregelen en leiden de broeders en zusters niet om de ketterijen en misvattingen van de antichristen te onderscheiden, maar zelfs wanneer ze de hinder en verstoringen zien die door de antichristen worden veroorzaakt, ontmaskeren of ontleden ze die niet, noch snoeien ze de antichristen; ze doen helemaal geen werk. Wat is het probleem met zulke mensen? (Hun kaliber is te pover.) Ondanks hun povere kaliber pochen ze nog steeds dat ze geestelijke mensen zijn, goede leiders, en degenen die de waarheid nastreven en Gods woorden liefhebben, en ze beweren schaamteloos dat ze de genoegens van het gezin en het vlees hebben opgegeven om de verantwoordelijkheden van leiders en werkers te vervullen. In werkelijkheid zijn het rasechte valse leiders die onverantwoordelijk zijn, geen geweten en verstand hebben en in hoge mate verdoofd en afgestompt zijn – het zijn authentieke, huichelachtige farizeeërs. Ze weten alleen hoe ze doctrines moeten prediken en leuzen moeten roepen. Wanneer mensen hen vragen stellen, kunnen ze een stortvloed aan theorieën produceren om de mensen te misleiden, maar in feite kunnen ze de waarheidsprincipes helemaal niet duidelijk uitleggen. Toch beschouwen ze zichzelf als iemand met bevattingsvermogen en begrip van de waarheid. In hun hart weten ze duidelijk dat wanneer mensen oplossingen voor problemen bij hen zoeken, zij geen antwoorden kunnen geven die in overeenstemming zijn met de waarheid. Toch doen ze nog steeds alsof ze goede leiders en geestelijke mensen zijn. Is dat niet schaamteloos? (Ja.) De meeste valse leiders hebben een gemeenschappelijke eigenschap en een gemeenschappelijk probleem: ze zijn schaamteloos. Ze denken dat wanneer ze de status en de titel van leider hebben en kunnen spreken over geestelijke theorieën, dit hen tot een geestelijk persoon maakt. Ze besteden meer tijd dan anderen aan het eten en drinken van Gods woorden, het luisteren naar preken en het bekijken van video’s van Gods huis, en communiceren meer met anderen over Gods woorden. Daarom geloven ze dat ze het werk van leiders en werkers kunnen doen en de verantwoordelijkheden van leiders en werkers kunnen vervullen. Maar het is een feit dat wanneer het grote probleem van antichristen die Gods uitverkorenen gewetenloos misleiden en verstoren zich voordoet, ze alleen maar toekijken en machteloos zijn om iets te doen. Ze weten niet welke delen van Gods woorden ze moeten gebruiken om die in verband te brengen met de antichristen en hen te ontleden, zodat de broeders en zusters onderscheidingsvermogen verkrijgen, de antichristen uit hun hart verwerpen en voorkomen door hen te worden misleid en beheerst. Hoewel ze soms van binnen een beetje paniek voelen, denken ze nog steeds dat ze, omdat ze al lange tijd in God geloven en naar vele preken hebben geluisterd, de waarheid beter begrijpen dan de gemiddelde persoon en welbespraakt zijn. Ze pochen vaak: “Ik ben geestelijk. Ik kan prediken. Hoewel ik het probleem van de antichristen die Gods uitverkorenen misleiden en verstoren niet kan oplossen, en ik Gods woorden niet in verband kan brengen met de antichristen en hen niet kan onderscheiden, heb ik het werk gedaan dat ik moest doen en gezegd wat ik moest zeggen. Zolang de broeders en zusters het maar kunnen begrijpen, is het prima!” Wat het uiteindelijke resultaat is, of Gods uitverkorenen werkelijk zijn beschermd, daar hebben ze in hun hart geen duidelijkheid over. Ze denken ook dat ze slim zijn en doen alsof ze problemen oplossen, maar uiteindelijk spreken ze alleen maar een hoop woorden en doctrines zonder de problemen daadwerkelijk op te lossen. Ze kunnen niet over de waarheid communiceren om de antichristen te ontmaskeren en te ontleden. In plaats daarvan spuien ze alleen maar woorden en doctrines om zichzelf te rechtvaardigen en te verdedigen, spreken ze één of twee uur lang en laten ze de mensen volkomen verward achter, en zelfs onzeker over de dingen die ze oorspronkelijk begrepen. Ze slagen er niet in de broeders en zusters te redden van de misleiding van de antichristen, en ze slagen er ook niet in hen in staat te stellen de antichristen te onderscheiden en hen uit hun hart te verwerpen. Ze slagen er nooit in de broeders en zusters te beschermen. Zelfs als ze zien wat de gevolgen zijn, beroepen ze zich nog steeds op de identiteit van leider en verootmoedigen ze zich niet om met anderen de waarheid te zoeken, of het probleem naar boven te rapporteren om oplossingen te zoeken. Zijn zulke mensen geen schurken? Je bent niets, en toch doe je alsof. Waarvoor doe je alsof? Aangezien je geen leider kunt zijn, moet je aftreden en ergens anders gaan doen alsof. Je mag Gods uitverkorenen niet schaden! Terwijl jij doet alsof, grijpen de antichristen de kans om heel veel boosaardige dingen te doen die mensen verstoren en beheersen, en velen misleiden en schaden! Wie zal hier de verantwoordelijkheid voor dragen? Gods huis zal uitzoeken wie er verantwoordelijk is!

Sommige leiders en werkers doen geen enkel daadwerkelijk werk wanneer ze geconfronteerd worden met incidenten met antichristen, en kunnen ook geen antichristen onderscheiden. Gedurende de periode dat antichristen de broeders en zusters misleiden en beheersen, ontmaskeren ze nooit werkelijk de boosaardige daden en de essentie van de antichristen, en kunnen deze ook niet duidelijk uitleggen. Wanneer later enkele van Gods uitverkorenen met onderscheidingsvermogen de antichristen ontmaskeren en verdrijven, hebben deze valse leiders het gevoel dat het hun eigen prestatie is. Nadat de antichristen zijn verdreven, maken ze een samenvatting en spreken ze wat doctrine: “Kijk, wanneer de antichristen spreken en handelen, wordt het kerkleven abnormaal, worden mensen verstoord en wordt er schade aan hun leven toegebracht. Om de schade van de antichristen te vermijden, moeten we de handelingen, woorden, menselijkheid, essentie, enzovoort, van de antichristen onderscheiden – we zouden al deze dingen moeten begrijpen. God staat toe dat er antichristen in de kerk verschijnen en dingen doen en daarmee hun lelijkheid laten zien en zich als antichristen laten ontmaskeren, zodat wij ons kunnen toerusten met de waarheid, kunnen groeien in onderscheidingsvermogen en zo snel mogelijk in gestalte kunnen toenemen – hierin liggen Gods bedoelingen! Nu hebben we de antichristen onderscheiden en worden we niet langer door hen beperkt; iedereen is in staat hen te verwerpen. Dit is iets om te vieren!” Uiteindelijk nemen de valse leiders de toon van een ambtenaar aan en geven ze hun samenvatting. Ze spreken alsof ze veel echt werk hebben verricht, een grote prijs hebben betaald en een belangrijke rol hebben gespeeld bij het verdrijven van de antichristen. Is dat niet een beetje schaamteloos? Het is duidelijk dat ze van begin tot eind niet konden onderscheiden wat een antichrist is; ze begrijpen niet hoe antichristen mensen misleiden, wat antichristen Gods uitverkorenen aandoen, of wat de essentie van de gezindheid van antichristen is. Toch doen ze alsof ze veel werk hebben verricht. Het is overduidelijk dat het de broeders en zusters waren die de antichristen onderscheidden en hen uit de kerk verdreven; het is overduidelijk dat de valse leiders niet de rol hebben gespeeld die leiders en werkers zouden moeten spelen en de verantwoordelijkheden van leiders en werkers niet hebben vervuld. Ondanks dat geven ze nog steeds een samenvatting en strijken ze de eer voor zichzelf op, alsof ze alles ver van tevoren hadden gepland en nu de broeders en zusters vertellen dat hun acties resultaten hebben opgeleverd en een groot succes waren. Is dat niet schaamteloos? Waarom spreek je op zo’n officiële toon? Je doet geen daadwerkelijk werk en toch spreek je als een ambtenaar. Ben je een ambtenaar van de grote rode draak? Zijn zulke mensen geen farizeeërs? (Ja.) Ze weten alleen maar hoe ze leuzen moeten roepen en doctrines moeten prediken. Wanneer er dingen gebeuren, pakken ze die niet alleen niet correct aan, maar hebben ze ook geen beoefeningspad. Ze spuien alleen maar onzin en passen blindelings regels toe; ze zijn fundamenteel niet in staat om ook maar enig probleem op te lossen. Nadat de dingen voorbij zijn, doen ze alsof er niets is gebeurd, doen ze zich voor als goede mensen en strijken ze met brutale schaamteloosheid de eer voor zichzelf op. Deze mensen zijn schoolvoorbeelden van farizeeërs. Ze kunnen alleen maar doctrines prediken, leuzen roepen, een klein beetje inspanning leveren en enige tegenspoed verdragen. Ze zijn niet in staat om enig daadwerkelijk werk te verrichten. Toch doen ze nog steeds alsof ze geestelijke mensen zijn. Het zijn farizeeërs. Zo is de essentie van dit type valse leider. Ze kunnen zoveel doctrine prediken in het bijzijn van iedereen, waarom kunnen ze dan de antichristen niet ontmaskeren en aanpakken? Ze kunnen urenlang prediken en bezitten een grote welsprekendheid. Hoe komt het dan dat ze, wanneer ze met daadwerkelijke problemen worden geconfronteerd – vooral wanneer ze worden geconfronteerd met de boosaardige daden van antichristen – niet in staat zijn om die aan te pakken en staan ze met hun mond vol tanden? Wat is hier de reden voor? Het komt omdat hun kaliber te pover is. Hoe pover precies? Ze hebben geen geestelijk begrip. Ze zijn ontwikkeld en intelligent, behoorlijk scherpzinnig in het afhandelen van externe zaken en hebben enig begrip van de wet. Wanneer het echter om zaken van het geloof in God, geestelijke zaken en diverse essentiële kwesties gaat, zijn ze niet tot onderscheiden in staat, kunnen ze niets doorzien en kunnen ze geen enkel waarheidsprincipe vinden. Wanneer er geen problemen zijn, zitten ze zo kalm als een visser die wacht tot hij beet heeft, maar wanneer er problemen opkomen, gedragen ze zich als belachelijke hansworsten, als mieren op een hete plaat, en vertonen ze een meelijwekkende aanblik. Soms doen ze uiterst serieus en gedragen zich plechtig. Wanneer ze niet zich plechtig gedragen, lijken ze normaal, maar wanneer ze zich plechtig gaan gedragen, is het eigenlijk om te lachen. Dit komt omdat ze alleen maar foutieve en absurde dingen en woorden spreken die een gebrek aan geestelijk begrip vertonen wanneer ze zich plechtig gedragen. Het zijn allemaal amateuristische opmerkingen. Toch behoudt hun gezicht een strakke, plechtige uitdrukking – is dat niet lachwekkend? Als iemand enkele kritische vragen stelt die ze moeten beantwoorden, raken ze verbijsterd en staan ze sprakeloos, en zien ze er bijzonder beschaamd uit. Er zijn veel van zulke valse leiders. Hun voornaamste uitingen zijn een pover kaliber en een gebrek aan geestelijk begrip; het zijn verwarde mensen. Wat betekent het om een gebrek aan geestelijk begrip te hebben? Als het gaat om geestelijke zaken en zaken die de waarheid betreffen, is het alsof ze oud-Grieks proberen te vertalen – ze begrijpen er niets van. Zelfs dan doen ze nog alsof en zeggen: “Ik ben geestelijk. Ik geloof al lange tijd in God. Ik begrijp vele waarheden. Jullie zijn nieuwe gelovigen, jullie zijn nog maar net in God gaan geloven en begrijpen de waarheid niet. Jullie zijn niet betrouwbaar.” Ze beschouwen zichzelf altijd als iemand die al lange tijd in God gelooft en de waarheid begrijpt. Zulke mensen zijn zowel hatelijk als belachelijk. Hiermee eindigt de communicatie over de uitingen van zulke valse leiders.

III. Optreden als een beschermend schild voor de antichristen

Er is nog een ander type valse leider dat nog hatelijker is. Niet alleen ontmaskeren ze antichristen niet, maar ze treden ook op als een beschermend schild voor de antichristen, en gebruiken liefdevolle hulp als excuus om de boosaardige daden van de antichristen die het werk van de kerk verstoren, door de vingers te zien. Hoeveel misvattingen de antichristen ook verspreiden om mensen te misleiden, deze valse leiders weerleggen of ontmaskeren die niet alleen niet, maar bieden de antichristen ook de gelegenheid om vrijelijk hun zienswijzen te uiten en hun mening te geven. Wat voor verstoringen, misleiding of schade Gods uitverkorenen ook lijden, ze blijven onverschillig. Zelfs wanneer er mensen zijn die zeggen: “Deze individuen zijn antichristen. Zij zijn degenen die door Gods huis beperkt zouden moeten worden; ze zouden niet bevorderd of gecultiveerd moeten worden, en ze zouden zeker niet beschermd moeten worden. Ze hebben de broeders en zusters al genoeg geschaad. Het is tijd om de rekening met hen te vereffenen en hen grondig te ontmaskeren en aan te pakken,” komen de valse leiders naar voren om het voor de antichristen op te nemen. Daarbij voeren ze factoren zoals de leeftijd van de antichristen, het aantal jaren dat ze in God geloven, hun eerdere bijdragen en andere excuses aan om het voor hen op te nemen en hen te verdedigen. Wanneer leiders van een hoger niveau het werk komen inspecteren of de antichristen aanpakken, verhinderen de valse leiders de broeders en zusters om de feiten van de boosaardige daden van de antichristen naar boven te rapporteren. Ze nemen zelfs maatregelen om de kerk af te sluiten, zodat de leiders van een hoger niveau onwetend blijven van de antichristen die de kerk verstoren, en ze belemmeren ook broeders en zusters met onderscheidingsvermogen om de antichristen te ontmaskeren. Welke excuses de valse leiders ook gebruiken of welke doelen ze hebben om als een beschermend schild voor de antichristen op te treden, uiteindelijk beschermen ze daarbij de belangen van de antichristen, terwijl ze de belangen van de kerk en Gods uitverkorenen verraden. Ze gebruiken diverse excuses om de antichristen te beschermen, zoals “de antichristen geloven ook in God en hebben het recht om te spreken in Gods huis” en “ze hebben vroeger gevaarlijke plichten vervuld; Gods huis zou rekening moeten houden met hun vroegere bijdragen.” Ze verhinderen de broeders en zusters om de antichristen te onderscheiden en staan de leiders van een hoger niveau niet toe om kennis te nemen van hun diverse boosaardige daden. Tegelijkertijd ontmaskeren ze zelf de antichristen niet en snoeien ze al helemaal niet. Deze antichristen kunnen hun familieleden zijn, goede vrienden, of, nog waarschijnlijker, mensen die ze verafgoden en die ze emotioneel moeilijk kunnen loslaten. Ongeacht de situatie, zolang ze weten dat deze mensen antichristen zijn en toch hun boosaardige daden verdedigen, anderen vertellen hen met liefde te behandelen, en zelfs diverse middelen gebruiken om de antichristen de gelegenheid te bieden diverse misvattingen te verspreiden om Gods uitverkorenen te misleiden en te verstoren, tonen deze uitingen aan dat ze als een beschermend schild voor de antichristen optreden. Sommige valse leiders hebben misschien op andere gebieden een beetje daadwerkelijk werk verricht, maar als het gaat om het aanpakken van de antichristen, behandelen ze hen niet volgens de vereisten van Gods huis. Sterker nog, ze vervullen de verantwoordelijkheden van leiders en werkers niet zoals Gods huis dat vereist: ze verhinderen niet zoveel mogelijk dat de antichristen noties, negatieve emoties, ketterijen en misvattingen verspreiden om mensen in de kerk te misleiden. In plaats daarvan verdedigen ze vaak de schijnbaar aannemelijke doctrines van de antichristen, evenals hun op kennis of Satans filosofie gebaseerde uitspraken en opmerkingen, als positieve dingen. Dit zijn allemaal uitingen van het feit dat ze als een beschermend schild voor de antichristen optreden. Natuurlijk zijn er ook enkele valse leiders die de antichristen niet aanpakken omdat ze hun invloed in de maatschappij waarderen. Ze zeggen: “De meeste broeders en zusters komen uit de lagere lagen van de samenleving en hebben geen invloed. Hoewel deze persoon een antichrist is met een boosaardige menselijkheid, heeft hij macht en invloed in de wereld en is hij bekwaam. Wanneer de broeders en zusters of de kerk gevaar lopen, hebben we dan geen formidabel persoon nodig om naar voren te treden en ons te beschermen? Laten we dus een oogje dichtknijpen voor zijn wandaden en er niet zo serieus over doen.” De valse leiders zijn bereid om als een beschermend schild voor de antichristen op te treden, zodat de antichristen voor hen opkomen en hen rugdekking geven. Zelfs hiervoor deinzen valse leiders niet terug. Er zijn ook enkele valse leiders die er een foutieve zienswijze op nahouden. Ze zeggen: “Sommige antichristen hebben status en invloed in de maatschappij; ze hebben prestige. Onze kerk heeft twee van zulke individuen. Hoewel het antichristen zijn, zullen mensen, als we hen verwijderen, denken dat onze kerk geen bekwame mensen heeft, en zullen degenen in religieuze kringen op ons neerkijken. We moeten hen voor de schone schijn bij ons houden. Daarom zijn deze twee mensen schatten van onze kerk; niemand mag hen onderscheiden of verwijderen. Ze moeten worden beschermd.” Wat voor logica is dit? Ze beschouwen de antichristen als bekwame personen, dus beschermen ze hen. Zijn deze valse leiders geen schurken? (Ja.) Ongeacht de omstandigheden, zolang leiders en werkers antichristen toestaan dat ze in de kerk doen wat ze willen en het werk van de kerk hinderen, zijn het valse leiders en werkers. Welke misvattingen antichristen en kwaadaardige mensen ook verspreiden, hoeveel mensen daardoor worden misleid, hoezeer ze ook positieve figuren aanvallen en uitsluiten, en hoeveel van Gods uitverkorenen ze ook schaden, de valse leiders negeren het en houden zich van de domme – zolang ze zichzelf maar kunnen beschermen, vinden ze het prima. Dit zijn de voornaamste uitingen van valse leiders. Wat de antichristen ook zeggen of doen, valse leiders ontmaskeren, ontleden of perken ze niet in om de broeders en zusters in staat te stellen ze te onderscheiden en verwerpen. In plaats daarvan koesteren ze de antichristen als hun huisdieren, dienen en beschermen ze hen als hoogwaardigheidsbekleders, geven hun groen licht en creëren diverse mogelijkheden voor hen om op te treden. Wiens belangen worden opgeofferd terwijl zij de antichristen volledig van hun vrijheid laten genieten? (De belangen van Gods uitverkorenen.) Niet alleen slagen valse leiders er niet in Gods uitverkorenen te beschermen, maar ze staan de antichristen ook toe de leiding te nemen in de kerk, waardoor de broeders en zusters de antichristen moeten dienen als ossen en paarden, als slaven. Ze moeten de bevelen van de antichristen opvolgen, hun foutieve en absurde opmerkingen, gedachten en zienswijzen aanvaarden, hun controle en de ernstige schade die ze aanrichten accepteren, enzovoort. Dit is het werk dat valse leiders doen. Verhinderen zij zoveel mogelijk dat de antichristen Gods uitverkorenen ernstig schaden? Hebben ze de verantwoordelijkheden van leiders en werkers vervuld? Hebben ze het werk van het beschermen van Gods uitverkorenen gedaan? (Nee.) Kortom, wat de reden ook is, elke leider die antichristen groen licht geeft om te doen wat ze willen zonder enig werk te verrichten, is een valse leider. Waarom zeg ik dat het valse leiders zijn? Omdat ze, wanneer antichristen Gods uitverkorenen misleiden en bedwingen, de broeders en zusters allerlei schade door hen laten lijden. Daarmee verzaken ze de opdracht die God hun heeft gegeven. Gods huis heeft Gods schapen, Gods uitverkorenen, aan jou toevertrouwd, en jij hebt je verantwoordelijkheid niet vervuld. Je bent het onwaardig om Gods opdracht te dragen! Ongeacht de reden of welke rechtvaardiging je ook mag hebben, als je tijdens je ambtstermijn als leider als een beschermend schild voor antichristen hebt opgetreden, waardoor de broeders en zusters hevig hebben geleden onder de hinder, misleiding, beheersing en ernstige schade van de antichristen, dan ben je een zondaar voor alle eeuwigheid. De reden hiervoor is dat het niet zo is dat je antichristen niet kunt onderscheiden of hun essentie niet kunt doorgronden – je weet in je hart duidelijk dat antichristen Satans en duivels zijn, maar toch sta je Gods uitverkorenen niet toe hen te ontmaskeren en te onderscheiden. In plaats daarvan laat je de broeders en zusters naar hen luisteren, hen aanvaarden en hen gehoorzamen. Dit is volledig in strijd met de waarheid. Maakt dit je niet tot een zondaar voor alle eeuwigheid? (Ja.) Niet alleen heb je nagelaten degenen te beschermen die oprecht hun plichten vervullen en de waarheid nastreven, maar je hebt ook antichristen bevorderd tot de posities van leiders en werkers, hen gekoesterd als huisdieren en de broeders en zusters hun bevelen laten gehoorzamen. Gods huis heeft Gods uitverkorenen aan jou toevertrouwd, niet om hen als slaven van de antichristen of als jouw slaven te laten dienen, maar opdat jij Gods uitverkorenen zou leiden om te strijden tegen Satan en antichristen en antichristen te onderscheiden en te verwerpen, en om Gods uitverkorenen in staat te stellen een normaal kerkleven te leiden, hun plichten normaal te vervullen, de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan, en God te gehoorzamen en van Hem te getuigen onder Zijn leiding. Als je zelfs deze verantwoordelijkheid niet kunt vervullen, verdien je het dan om mens genoemd te worden? En toch wil je de antichristen nog altijd beschermen. Zijn de antichristen je voorouders of idolen? Zelfs als je een bloedband met hen hebt, zou je je aan de waarheidsprincipes moeten houden en gerechtigheid boven familie moeten stellen. Het is je dure plicht om de verantwoordelijkheden van leiders en werkers te vervullen: antichristen ontmaskeren, onderscheiden en verwerpen, je uiterste best doen om de broeders en zusters zoveel mogelijk te beschermen, en te voorkomen dat ze door antichristen worden geschaad. Dit is je plicht trouw vervullen en Gods opdracht voltooien; alleen door dit te doen kun je een leider of werker worden genoemd die aan de norm voldoet. Als je de verantwoordelijkheden van leiders en werkers niet vervult en gewillig als een beschermend schild voor antichristen optreedt, wat zou je dan anders kunnen zijn dan een zondaar voor alle eeuwigheid? Hiermee eindigt de communicatie over valse leiders die als een beschermend schild voor antichristen optreden. Het is duidelijk dat het helemaal niet onterecht is om zulke mensen in de gelederen van valse leiders te plaatsen; dit is een van de uitingen van rasechte valse leiders.

IV. Onverschilligheid jegens degenen die door antichristen zijn misleid

Er is een andere uiting van valse leiders die zo mogelijk nog meer de woede opwekt. Sommige valse leiders kunnen antichristen tijdens hun interacties tot op zekere hoogte onderscheiden, maar pakken hen niet gelijk aan. Ook verzuimen ze om aan de hand van de diverse gedragingen van de antichristen tijdig hun slechte daden en essentie te ontmaskeren en te ontleden, zodat de broeders en zusters de antichristen kunnen onderscheiden en verwerpen. Dit wordt al beschouwd als het niet vervullen van de verantwoordelijkheden van leiders en werkers. Wanneer sommige broeders en zusters misleid worden en antichristen volgen, blijven deze valse leiders onverschillig, alsof het niets met hen te maken heeft. Bovendien voelen ze in hun hart geen enkel zelfverwijt of zelfbeschuldiging. Ze voelen niet dat ze God of de broeders en zusters in de steek hebben gelaten. In plaats daarvan bezigen ze vaak deze ‘klassieke’ uitspraak: “Deze mensen werden misleid door de antichristen. Het is hun verdiende loon! Het is hun eigen schuld dat het hun aan onderscheidingsvermogen ontbreekt. Ook als ze de antichristen niet zouden volgen, zouden ze nog doelwitten zijn om door Gods huis te worden verwijderd.” Deze valse leiders voelen niet alleen geen zelfverwijt of schuld wanneer de broeders en zusters door antichristen zijn misleid, maar denken bovendien niet na en tonen geen berouw. In plaats daarvan zeggen ze zulke onmenselijke dingen en beweren dat deze broeders en zusters het verdienden om door antichristen te worden misleid. Wat kan men uit deze woorden opmaken? Hebben deze mensen enige menselijkheid? (Nee.) Hun gebrek aan menselijkheid staat vast. Waarom zeggen ze dan deze dingen? (Om de verantwoordelijkheid af te schuiven.) Ten eerste is het om de verantwoordelijkheid af te schuiven, om mensen te misleiden en af te stompen. Ze geloven: die mensen werden misleid door de antichristen omdat het hun aan onderscheidingsvermogen ontbreekt, wat niets met mij te maken heeft. Ze streefden de waarheid niet na, dus verdienden ze het om misleid te worden! Wat betekent ‘verdiend’? Het betekent dat deze mensen door antichristen misleid en beheerst zouden moeten worden, en door antichristen ernstig geschaad zouden moeten worden. Welke behandeling ze ook van de antichristen ontvangen, ze verdienen het; ze verdienen het om de antichristen te volgen. De implicatie is dat deze mensen God niet zouden moeten volgen, maar de antichristen, dat het fout was dat ze God volgden, en dat Gods keuze voor hen ook een fout was, en dat, hoewel ze Gods huis zijn binnengegaan, het onvermijdelijk was dat ze door de antichristen zouden worden weggeleid. Is dit niet wat de valse leiders impliceren? Ze belasteren niet alleen de broeders en zusters, maar lasteren ook God. Zijn zulke mensen niet hatelijk? (Ja.) Ze zijn extreem hatelijk! Ze schuiven niet alleen de verantwoordelijkheid af en verdoezelen het feit en de waarheid dat ze de broeders en zusters niet hebben beschermd, maar vallen hen zelfs aan, waarbij ze zeggen dat deze mensen het verdienden om door de antichristen te worden misleid en dat ze het niet waard zijn om in God te geloven en Gods redding te ontvangen. Deze ene uitspraak onthult hoe verachtelijk hun karakter is! Hoewel ze de broeders en zusters niet rechtstreeks hebben verstoord, misleid of onderdrukt zoals de antichristen, toont hun houding ten opzichte van de broeders en zusters, ten opzichte van Gods opdracht en ten opzichte van de kudde die hun door Gods huis is toevertrouwd, hoe hardvochtig en koelbloedig ze werkelijk zijn! Niemand die Gods werk aanvaardt, doet dat gemakkelijk; het vereist de offers en de medewerking van degenen die het evangelie prediken. Dit kost veel mankracht en middelen, en, meer nog, het bloed van Gods hart is erin vervat. Het is God die diverse mensen, gebeurtenissen, dingen en omgevingen arrangeert om mensen voor Hem te brengen. Valse leiders besteden hier geen enkele aandacht aan. Wie er ook door antichristen wordt misleid, ze doen het af met één enkele zin: “Het is hun verdiende loon!” Door dit te doen, verspillen ze al het harde werk van alle betrokkenen en het bloed van Gods hart en reduceren ze het tot niets. Wat betekent “Het is hun verdiende loon”? Het betekent: “Wie heeft je gezegd het evangelie aan hen te prediken? Ze zijn het niet waard om in God te geloven. Het evangelie aan hen prediken was een fout. Wie heeft hun gezegd de antichristen te volgen? Hoewel ik geen daadwerkelijk werk heb gedaan, heb ik hen ook niet de antichristen laten volgen. Ze stonden er zelf op; ze verdienden het om de antichristen te volgen!” Wat voor menselijkheid heeft zo iemand? Heeft diegene überhaupt een hart? Hij is een koelbloedig beest, erger dan een waakhond, en toch is hij een leider? Hij is het niet waard! Jullie moeten onderscheidingsvermogen hebben: als jullie zien dat zulke mensen geen geweten en verstand hebben en zo koelbloedig zijn, moeten jullie hen niet als leiders kiezen. Wees niet verward! Niet alleen verzuimen ze al het mogelijke te doen om de verliezen goed te maken en degenen die door antichristen zijn misleid terug te winnen, maar ze zeggen ook zulke wrede dingen – ze zijn zo kwaadaardig! Het probleem met dit type persoon is van ernstiger aard dan dat van een gemiddelde valse leider. Hoewel ze niet als antichristen kunnen worden beschouwd, is het op basis van hun uitingen duidelijk dat ze geen menselijkheid hebben en het niet waard zijn om een leider of werker te zijn. Ze zijn niets anders dan een lelijke, ondankbare verrader! Ze weten niet wat Gods opdracht is, noch hebben ze enig besef van welk werk ze zouden moeten doen. Ze behandelen het niet met geweten en verstand; ze zijn het niet waard om een leider van Gods uitverkorenen te zijn en het niet waard om Gods opdracht te aanvaarden. In het bijzonder hebben valse leiders geen liefde voor Gods uitverkorenen. Wanneer de broeders en zusters worden misleid, trappen ze zelfs na, en zeggen dingen als “Het is hun verdiende loon”, zonder enige sympathie te tonen. Zo iemand zal, als hij iemand ziet die door tegenspoed of moeilijkheden wordt getroffen, niet helpen, maar in plaats daarvan natrappen. Zijn geweten zal geen enkel zelfverwijt voelen en hij zal op dezelfde manier als altijd een leider blijven. Is dit niet schaamteloos? (Ja.) Zelfs als het een goede ongelovige is die ernstig wordt geschaad door duivels, zou iedereen met normale menselijkheid, als gelovige in God en als schepsel, sympathie voelen; hoeveel meer pijn zouden ze in hun hart moeten voelen wanneer het de broeders en zusters zijn – degenen die oprecht in God geloven – die door antichristen worden misleid en geschaad. Deze valse leiders doen geen daadwerkelijk werk gedurende de tijd dat de antichristen kwaad doen en Gods uitverkorenen schaden. Ze ontmaskeren noch ontleden de slechte daden en de essentie van de antichristen, laat staan dat ze in hun hart de last voelen om de broeders en zusters te helpen de antichristen te onderscheiden en hen uit hun hart te verwerpen. Ze voelen geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel voor deze zaak. Zelfs wanneer sommige mensen door de antichristen worden misleid, merken ze koud en harteloos op: “Het is hun verdiende loon.” Het is werkelijk om woedend van te worden! Om de verantwoordelijkheid af te schuiven, om zichzelf te beschermen, om meer mensen te misleiden en af te stompen, en om te voorkomen dat ze door God worden veroordeeld, zeggen ze zulke onmenselijke dingen. Is dit niet hatelijk? (Ja.) Wat je ook zegt, je hebt je verantwoordelijkheden niet vervuld en je hebt je werk niet naar behoren gedaan. Dit zijn de uitingen van een valse leider; je kunt deze dingen niet ontkennen, hoezeer je het ook probeert. Jij bent een valse leider.

Sommige valse leiders handelen niet alleen hardvochtig, harteloos en onverantwoordelijk wanneer sommige broeders en zusters door antichristen zijn misleid. Ze zeggen dat deze mensen het verdienden om misleid te worden. Zelfs wanneer de werkregelingen van Gods huis vereisen dat ze hun verantwoordelijkheid vervullen en degenen onder hen die een relatief goede menselijkheid hebben en voor wie hoop op terugwinning bestaat, zoveel mogelijk moeten proberen terug te winnen, verrichten deze valse leiders nog steeds geen daadwerkelijk werk. Zelfs wanneer sommige mensen verzoeken om terug te mogen keren naar de kerk, blijven ze onverschillig en minachtend, en behandelen ze het leven van mensen niet als het kostbaarste dat er is. Ze doen niet hun uiterste best om die misleide broeders en zusters terug te winnen. Ze kunnen deze verantwoordelijkheid niet vervullen en doen er geen enkele moeite voor. Hoewel de werkregelingen van Gods huis herhaaldelijk eisen dat dit werk goed wordt gedaan, blijven de valse leiders onbewogen, ondernemen ze geen actie en verrichten ze geen werk. Als gevolg hiervan kunnen sommige mensen die door de antichristen werden misleid en geïsoleerd, of verwijderd waren, nog steeds niet terugkeren naar Gods huis en hebben ze het normale kerkleven niet hervat. Natuurlijk voldoen sommige mensen in verschillende opzichten inderdaad niet aan de voorwaarden om weer door Gods huis te worden opgenomen, maar er zijn anderen die wel weer opgenomen kunnen worden. Als ze door liefdevolle hulp en geduldige ondersteuning de waarheid kunnen begrijpen, de antichristen kunnen onderscheiden en verwerpen, kunnen ze weer worden opgenomen. Omdat de leiders en werkers echter geen daadwerkelijk werk doen, de werkregelingen van Gods huis niet uitvoeren en het leven van deze mensen niet als belangrijk beschouwen, worden sommige mensen nog steeds aan hun lot overgelaten en ertoe veroordeeld buiten rond te blijven zwerven. Deze leiders en werkers negeren de werkregelingen van Gods huis met verschillende excuses. Ze negeren zelfs die broeders en zusters die willen terugkeren naar de kerk en voldoen aan de voorwaarden die de kerk stelt om hen te aanvaarden. Ze verzinnen allerlei excuses en zeggen dat deze mensen een slechte menselijkheid hebben, veiligheidsrisico’s met zich meebrengen, graag modieus gekleed gaan, van vleselijke genoegens genieten, dol zijn op status, enzovoort. Met deze verzonnen excuses en redenen weigeren ze hen terug te laten keren naar de kerk. Deze mensen zijn misleid en worden beheerst door de antichristen, maar dat ze verloren zijn, is voor de valse leiders van geen enkel belang. Ze hebben geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel of gewetensbesef. Misschien denken ze dat het terugwinnen van deze mensen moeilijk of gevaarlijk is, of misschien zijn ze diep vanbinnen onwillig en zijn ze het er niet mee eens. In ieder geval voeren ze de bovengenoemde werkregeling van Gods huis om verschillende redenen totaal niet uit. Dit zijn de uitingen van zulke valse leiders. Niet alleen verzuimen ze actief mee te werken en hun verantwoordelijkheden te vervullen met betrekking tot enige taak die door God of Gods huis is opgedragen, maar wanneer iemand hun plichtsverzuim ontmaskert, verdedigen ze zichzelf en zeggen ze dingen waarmee ze hun verantwoordelijkheden afschuiven en zichzelf rechtvaardigen om zo de waarheid van hun verzuim te verdoezelen. Zijn zulke valse leiders niet nog hatelijker? (Ja.) Samengevat, deze valse leiders zijn ook nalatig in het omgaan met antichristen die Gods uitverkorenen ernstig schaden, en doen totaal geen daadwerkelijk werk. Ze negeren elk detail van dit werk dat door Gods huis wordt vereist. Ze zijn niet bereid om tegenspoed te doorstaan of een prijs te betalen, en doen liever alleen wat hen goeddunkt en handelen zoals ze willen. Ze doen een beetje als ze er zin in hebben en doen niets als ze er geen zin in hebben. Ze negeren de werkregelingen van Gods huis volledig, ze negeren de plichten en verantwoordelijkheden die hun door Gods huis zijn toevertrouwd, en ze negeren in het bijzonder Gods bedoelingen en vereisten. Deze mensen hebben geen menselijkheid en geen geweten; het zijn levende doden. Zouden jullie de belangrijkste zaak van jullie leven, het nastreven van redding in het geloof in God, durven toevertrouwen aan mensen zonder menselijkheid? (Nee.) Zelfs als ze jullie niet aan antichristen overleveren, zullen ze dan hun uiterste best doen om tegen antichristen te vechten wanneer die Gods uitverkorenen misleiden en ernstig schaden? Nee, dat zullen ze niet, want zulke mensen zijn koelbloedige beesten zonder verantwoordelijkheidsgevoel. Ze dienen alleen als leiders om voordelen voor zichzelf veilig te stellen.

Valse leiders tonen soms bezorgdheid voor de broeders en zusters; ze vragen hun of er iets is wat ze nodig hebben, hoe het met hen gaat wat betreft eten en onderdak, enzovoort. Ze zijn best wel attent als het gaat om zaken die verband houden met het dagelijks leven, maar als het gaat om zaken die Gods opdracht, het leven en de dood van de broeders en zusters en de principes van de waarheid betreffen, blijven ze onverschillig en doen ze niets, ongeacht wie het hun vraagt. Ze geven alleen om het vleselijke genot van mensen, eten, kleding, onderdak, vervoer of materiële voordelen, en ze behandelen alleen zulke zaken. Sommige mensen zeggen: “Uw woorden zijn tegenstrijdig. Zei U niet dat ze koelbloedig zijn? Zou een koelbloedig persoon bereid zijn deze dingen voor anderen te doen?” Zou een koelbloedig persoon zo goedhartig zijn om deze dingen voor iedereen te doen? (Nee.) In werkelijkheid zijn er sommige koelbloedige mensen die deze dingen inderdaad doen, en daar zijn twee redenen voor. De eerste is dat, wanneer ze dingen voor iedereen doen, ze ook dingen voor zichzelf doen, en daarvan profiteren. Als ze er geen enkel voordeel uit kunnen halen, zul je zien dat ze onmiddellijk van houding veranderen en ermee stoppen. Bovendien, wiens geld gebruiken ze om deze dingen te doen en voordelen voor iedereen te zoeken? Het is Gods huis dat de rekening betaalt. Vrijgevig zijn met de middelen van Gods huis is de specialiteit van deze mensen. Hoe zouden ze het kunnen nalaten deze dingen te doen als ze er persoonlijk voordeel mee kunnen behalen? Wanneer ze voordelen voor iedereen zoeken, doen ze in feite dingen voor zichzelf. Ze zijn niet zo goedhartig dat ze voordelen zoeken omwille van iedereen! Als ze werkelijk voordelen voor iedereen zouden zoeken, zouden ze geen egoïstische motieven moeten hebben en zouden ze zaken moeten behandelen volgens de principes van Gods huis. In plaats daarvan zoeken ze echter altijd voordelen voor zichzelf en besteden ze geen enkele gedachte aan het binnengaan in het leven van Gods uitverkorenen. Bovendien doen ze dingen voor iedereen zodat mensen hen zullen achten en zeggen: “Deze persoon zoekt voordelen voor ons en streeft ernaar onze belangen te beschermen. Als we iets tekortkomen, moeten we hem vragen het te regelen. Met hem in de buurt zullen we geen enkele slechte behandeling ondergaan.” Ze doen deze dingen zodat iedereen hen zal bedanken. Door op deze manier te handelen, verkrijgen ze zowel roem als gewin, waarom zouden ze deze dingen dus niet doen? Als ze voordelen voor iedereen zouden zoeken, maar niemand wist dat het hun werk was, en iedereen God bedankte, en niemand hen ooit dankbaar was, zouden ze het dan nog steeds doen? Ze zouden er beslist niet voor in de stemming zijn; hun ware aard zou worden ontmaskerd. Wanneer dit soort mensen iets doen, wordt hun aard-essentie volledig ontmaskerd. Daarom, wanneer antichristen de kerk verstoren, zullen ze absoluut nooit enig daadwerkelijk werk doen om Gods uitverkorenen te beschermen.

Zojuist hebben we gecommuniceerd dat valse leiders nog steeds een oogje dichtknijpen wanneer Gods uitverkorenen worden misleid, beheerst en schade toegebracht door antichristen. Ze bedenken geen enkel middel om Gods uitverkorenen terug te winnen, noch vervullen ze hun plichten en verantwoordelijkheden. Ze houden alleen rekening met hun eigen gevoelens, stemmingen en belangen. Ze vervullen hun verantwoordelijkheden niet en nemen geen verantwoordelijkheid; in plaats daarvan schuiven ze hun verantwoordelijkheden af en ontlopen ze die. En wanneer Gods uitverkorenen zijn misleid en beheerst door antichristen, vellen ze zelfs een oordeel over hen en zeggen dat ze niet oprecht in God geloven, om zo hun eigen verantwoordelijkheid af te schuiven, zonder enige gewetenswroeging. Deze valse leiders zijn het hatelijkst. De verschillende soorten uitingen van valse leiders die we hebben besproken zijn allemaal walgelijk, maar dit laatste type persoon heeft gewoonweg geen enkele menselijkheid. Dit soort persoon is een koelbloedig dier, een beest in mensenkleren; zo’n persoon kan niet tot de mensheid worden gerekend, maar moet onder de beesten worden ingedeeld. Waarom vervullen ze hun verantwoordelijkheden niet? Omdat ze geen menselijkheid, geen geweten of verstand hebben. Verantwoordelijkheden, plichten, liefde, geduld, mededogen, het beschermen van de broeders en zusters – ze hebben geen van deze dingen in hun hart; ze bezitten deze kwaliteiten niet. Het ontbreken van deze kwaliteiten in iemands menselijkheid staat gelijk aan het ontbreken van menselijkheid. Dit zijn de uitingen van het vierde type valse leider.

Dit zijn min of meer de vier soorten uitingen van valse leiders die moeten worden ontmaskerd binnen de dertiende verantwoordelijkheid van leiders en werkers. Natuurlijk zijn er enkele andere, vergelijkbare uitingen, maar deze vier typen kunnen in principe al de diverse uitingen van valse leiders bij het uitvoeren van dit werk, en hun menselijkheidsessentie, vertegenwoordigen. Hoeveel categorieën we ook gebruiken om hun uitingen in te delen, de volgende twee prominente uitingen van valse leiders zijn altijd binnen deze vier categorieën terug te vinden: een ervan is het niet doen van daadwerkelijk werk, en de andere is het niet in staat zijn om daadwerkelijk werk te doen. Dit zijn de twee meest prominente uitingen van valse leiders. Hoe de menselijkheid en het kaliber van valse leiders ook zijn, en hoe ze ook met de waarheid omgaan, deze twee uitingen zullen altijd aanwezig zijn in deze vier categorieën. Hiermee eindigt de inhoud over het ontmaskeren van valse leiders in onze communicatie van vandaag over de dertiende verantwoordelijkheid van leiders en werkers.

Supplement: Vragen beantwoorden

Hebben jullie nog vragen? (God, ik wil een vraag stellen. Aan het begin van de bijeenkomst vroeg U ons wat het verschil is tussen mensen met de gezindheid van antichristen en daadwerkelijke antichristen, en wat de typische kenmerken van de essentie van antichristen zijn. Op dat moment stonden we met onze mond vol tanden en na een tijdje nadenken konden we alleen maar wat heel eenvoudige woorden en doctrines bedenken. U communiceert nu al meer dan een jaar waarheden over het ontmaskeren van antichristen, maar we kunnen er maar een heel klein deel van begrijpen en in praktijk brengen. Eén reden hiervoor is dat we geen moeite hebben gedaan deze waarheden te begrijpen. Een andere reden is dat we relatief weinig antichristen zijn tegengekomen en deze waarheden niet hebben leren begrijpen door te zien hoe ze verband houden met de praktijk. Daarom hebben we zelfs nu nog niet echt ingang in deze waarheden, kunnen we antichristen nog niet goed onderscheiden, en zijn er veel uitingen van de gezindheid van antichristen in onszelf die we nog niet hebben geïdentificeerd. Ik wil vragen hoe dit probleem opgelost kan worden.) Voor elk aspect van de waarheid moet je wat echte ervaringen en ervaringskennis hebben opgedaan en een oprecht begrip bereiken, zodat de woorden van de waarheid in je hart gegrift kunnen worden. Zo werkt het proces van het verkrijgen van de waarheid altijd. De dingen die je je kunt herinneren, zijn die welke je door ervaring hebt opgedaan; dat maakt de diepste indruk. Toen we dus vandaag over het onderwerp van antichristen communiceerden, liet Ik jullie eerst deze inhoud herhalen. Jullie konden je er een deel van herinneren. Van de dingen die jullie je konden herinneren, is een deel voor jullie theoretisch, maar natuurlijk zijn er enkele uitingen van antichristen die je min of meer kunt koppelen aan het echte leven – iedereen moet het op deze manier ervaren. De normale situatie voor mensen is dat, hoe goed ze het ook lijken te begrijpen wanneer ze naar preken luisteren, ze het alleen theoretisch en in termen van doctrine begrijpen, en geen kennis van de waarheid hebben. Wanneer kan men de waarheid begrijpen? Alleen wanneer men deze dingen heeft ervaren, kan men enige praktische kennis hebben. Zonder echte omstandigheden te ervaren, kan niemand kennis opdoen. Toen we dus vandaag over het onderwerp van antichristen communiceerden, was het nodig om de stof kort te herhalen en jullie er even aan te herinneren. Hierna zou het tenminste niet te hol voor jullie klinken, of we nu communiceerden over de verantwoordelijkheden van leiders en werkers, of over de verschillende uitingen van valse leiders – dat is alles. Jullie moeten echter nog altijd in aanraking komen met de diverse uitingen van antichristen. Sommige mensen zeggen: “Als God geen echte mensen, gebeurtenissen en dingen arrangeert, waar kunnen we er dan mee in aanraking komen? We kunnen toch niet zelf op zoek gaan naar antichristen?” Je hoeft ze niet op te zoeken. De eenvoudigste oplossing is dat wanneer je antichristen tegenkomt, je je best doet om hen te toetsen aan Gods woorden. Toets hun uiterlijke openbaringen, uitspraken, handelingen en gezindheden, evenals hun gedachten en zienswijzen, en zelfs de manier waarop ze zich gedragen en omgaan met de wereld, hun levensstijl, enzovoort. Dat wil zeggen, toets ze aan de vijftien uitingen van antichristen die we hebben besproken. Toets er zoveel als je kunt. Zo is het bevattingsvermogen van mensen: ze kunnen niet veel uit het geheugen ophalen omdat het menselijk geheugen beperkt is. Mensen kunnen perfect spreken over de dingen die ze werkelijk hebben verkregen door persoonlijke ervaring. Hoeveel ze ook spreken, het is niet gebaseerd op het geheugen, maar op ervaring en wat ze hebben meegemaakt. Deze dingen die ze hebben verkregen, staan het dichtst bij de waarheid en bij wat feitelijk waar is – dit zijn dingen die mensen door ervaring hebben verkregen. Afgezien daarvan komen dingen die overeenkomen met menselijke noties en verbeeldingen en dingen die op kennis zijn gebaseerd, niet overeen met de waarheid, ongeacht hoeveel jaar ze een overheersende positie in je geest hebben ingenomen nadat ze zich erin genesteld hadden. Wanneer je de waarheid oprecht begrijpt, zullen deze dingen worden geëlimineerd en verworpen. Echter, de dingen die dicht bij de waarheid staan en overeenkomen met de waarheid, die je door ervaring hebt verkregen, zijn de dingen die waardevol zijn. Of jullie de vragen die Ik vandaag heb gesteld nu volledig begrijpen of niet, er is zeker een deel van het onderwerp van het onderscheiden van antichristen dat jullie kunnen begrijpen, omdat jullie allemaal enige misleiding en hinder van antichristen hebben ervaren. Dit heeft jullie een beetje onderscheidingsvermogen gegeven, en wanneer jullie antichristen kwaad zien doen en het werk van de kerk zien verstoren, kunnen deze waarheden voor jullie van nut zijn. Deze woorden worden nuttig wanneer deze omstandigheden zich werkelijk voordoen. Het is zinloos om je de handelingen van antichristen alleen maar voor te stellen, zonder hun misleiding te ervaren. Hoe goed je verbeelding ook is, het betekent niet dat je hen zult kunnen onderscheiden. Alleen wanneer mensen met werkelijke omstandigheden worden geconfronteerd, reageren ze instinctief, en gebruiken ze om deze zaken het hoofd te bieden en aan te pakken hun eigen gedachten en zienswijzen, enkele theorieën waaraan ze zijn blootgesteld, en enkele doctrines, methoden en manieren die ze hebben geleerd, en maken ze uiteindelijk verschillende keuzes. Maar voordat mensen deze situaties hebben meegemaakt, is het al heel goed als ze een zuiver begrip en een zuivere indruk van verschillende theorieën hebben. Sommige mensen zeggen: “Wat voor nut heeft het dat U zoveel zegt voordat we antichristen zijn tegengekomen?” Het heeft nut. Zijn de woorden die antichristen ontmaskeren niet in een boek gedrukt? Zijn die woorden iets wat je in één of twee dagen volledig kunt ervaren en doorzien? Nee. De reden dat het in dat boek is gedrukt is jullie te redden en jullie in staat te stellen deze woorden herhaaldelijk te lezen en deze waarheden te begrijpen, en ook om Gods woorden te lezen en levensvoorziening te ontvangen wanneer jullie in de toekomst verschillende situaties tegenkomen – of het nu een incident met een antichrist is, moeilijkheden bij het veranderen van je eigen gezindheid, of iets anders. De woorden van God in dit boek zijn voor jou de bron waaruit je kunt putten om deze zaken te ervaren en aan te pakken, en om deze aspecten van de waarheid binnen te gaan. Hoeveel je kunt begrijpen tijdens het luisteren naar preken, geeft niet aan hoeveel werkelijkheid je bezit. Als je iets op een bepaald moment niet kunt doorgronden of onthouden, betekent dat niet dat je het in de toekomst nooit zult ervaren of nooit zult gaan begrijpen. Kortom, jullie moeten begrijpen dat alleen dingen die mensen door ervaring verkrijgen en leren kennen op basis van Gods woorden, verband houden met de waarheid. De dingen die mensen onthouden en de dingen die ze in hun geest begrijpen, hebben meestal geen verband met de waarheid; het zijn slechts doctrines. Wat zijn de belangrijkste dingen als het om de waarheid gaat? De belangrijkste dingen zijn ervaring en ingang. Met elk aspect van de waarheid is het zo dat, wanneer mensen het daadwerkelijk ervaren, hun uiteindelijke oogst de vrucht van de waarheid is en de weg voor hun overleving. Daarom is het geen probleem als je het je niet herinnert.

Als Ik aan het begin van de bijeenkomst direct met het hoofdonderwerp was begonnen, zouden jullie dan direct hebben kunnen reageren? Daarom moest Ik enkele methoden gebruiken en jullie eerst vragen: “Herinneren jullie je het verschil tussen mensen met de essentie van antichristen en mensen met de gezindheid van antichristen?” Mijn doel met het eerst stellen van deze vraag was niet om jullie met stomheid te slaan of jullie te kijk te zetten, maar om jullie een aanzet te geven. Daarna herhaalde we het onderwerp en sommigen begonnen zich geleidelijk te herinneren: we hebben eerder gecommuniceerd over hoe antichristen met de waarheid omgaan en hoe de menselijkheid van antichristen is. Een deel van wat we over antichristen hebben behandeld, heeft al een diepe indruk op je achtergelaten en wacht erop om door je gebruikt te worden wanneer jullie zulke dingen ervaren. Het dient als leidraad en richting voor je praktijk. Maar er is nog veel meer dat bij de eerste keer horen totaal geen indruk op je maakte. Ook dit moet ook worden ervaren. Wanneer je deze ervaringen doormaakt en vervolgens deze woorden eet en drinkt, en biddend leest, zul je nog meer verkrijgen. Of het nu een onderwerp is dat een indruk op je heeft achtergelaten of niet, nadat je deze dingen hebt doorgemaakt, zal het allemaal samensmelten. De doctrines die je onthield, zullen nadat je ze hebt ervaren je praktische inzicht en verworvenheden worden. Wat de onderwerpen betreft die geen indruk achterlieten, geldt dat nadat je ze eenmaal hebt ervaren, ze misschien enige indruk achterlaten. Het zal echter slechts een beetje zintuiglijke kennis zijn. Deze zintuiglijke kennis kan alleen op het niveau van doctrine blijven. Het blijft aan jou om soortgelijke dingen opnieuw te ervaren; op dat moment zal het je leiden, je richting geven en je een beoefeningspad bieden. Het ervaren van Gods woorden en het ervaren van de waarheid is zo’n proces. Is het gênant dat jullie niet wisten hoe je de vraag die Ik stelde moesten beantwoorden? Het is niet gênant. Als jullie Mij zomaar een vraag stellen, zal Ik er ook ter plekke over moeten nadenken, en overwegen wat de vraag betekent en welke aspecten van de waarheid erbij betrokken zijn. Het menselijk brein en de menselijke geest werken zo – ze hebben tijd nodig om te reageren. Zelfs als het iets is waar je heel vertrouwd mee bent, zul je, als je het vele jaren niet bent tegengekomen, tijd nodig hebben om te reageren wanneer je het plotseling weer tegenkomt. Hoe diep je iets ook hebt ervaren, als je het na vele dagen of jaren weer tegenkomt, zul je nog steeds tijd nodig hebben om te reageren – om nog maar te zwijgen van het feit dat jullie begrip van het onderwerp van antichristen slechts op het niveau van woorden en doctrines is, jullie het nog niet kunnen koppelen aan de antichristen die jullie in het echte leven tegenkomen, en men kan zeggen dat jullie antichristen in principe nog steeds niet kunnen onderscheiden. Deze waarheden wachten dus op jullie om ze praktisch te ervaren – alleen dan kunnen jullie de authenticiteit en nauwkeurigheid van Gods woorden verifiëren. We hebben bijvoorbeeld eerder gecommuniceerd dat antichristen onbuigzaam en zonder berouw zijn. Stel dat je dit uit je hoofd hebt geleerd en zegt: “God zei dat antichristen onbuigzaam en zonder berouw zijn. Ze zullen God tarten en Hem tot het einde toe weerstaan. Ze aanvaarden de waarheid niet en zullen nooit toegeven dat Gods woorden de waarheid zijn, wat er ook gebeurt. Ze hebben een afkeer van de waarheid.” Je begrijpt, aanvaardt of hebt slechts een doctrinaire indruk van deze uitspraak; het is slechts een beetje zintuiglijke kennis. In je onderbewustzijn voel je dat deze uitspraak correct is, maar welke specifieke woorden die antichristen zeggen, welke verdorven gezindheden die ze openbaren, en welke aard die hen drijft, enzovoort, komen overeen en correleren met Gods woorden die antichristen ontmaskeren? Welke daarvan kunnen aantonen dat Gods ontmaskering feitelijk is? Dit vereist dat je ofwel een antichrist persoonlijk ontmoet, of van waarnemers hoort over de daden en woorden van een antichrist, en uiteindelijk besef je: Gods woorden zijn zo praktisch, ze zijn volledig correct. Deze persoon is meerdere malen als antichrist gekenmerkt en meerdere malen uit zijn functie ontheven. Hoewel diegene nog niet is verdreven of verwijderd, tonen zijn uitingen en openbaringen aan dat hij de waarheid totaal niet aanvaardt, onbuigzaam en zonder berouw is, en niet alleen de gezindheid van antichristen heeft, maar ook de aard-essentie van antichristen – hij is werkelijk door en door een antichrist. En op een dag, wanneer deze persoon wordt verdreven, bevestig je in je hart: Gods woorden zijn zo nauwkeurig! Mensen met de gezindheid van antichristen kunnen veranderen, maar degenen met de essentie van antichristen zullen niet veranderen. Deze woorden schieten wortel in je hart. Het is niet slechts een herinnering of een vage indruk, noch is het slechts een soort perceptuele kennis. In plaats daarvan begrijp je Gods woorden diepgaand en aanvaard je ze: een antichrist zal niet veranderen; hij zal God tot het einde toe weerstaan. Geen wonder dat God hem niet redt; geen wonder dat God niet aan zulke mensen werkt. Geen wonder dat hij nooit verlichting of licht heeft bij het doen van zijn plicht en geen enkele groei vertoont – hij is vastbesloten zijn eigen weg te gaan. Dit is werkelijk een antichrist! Wanneer je de nauwkeurigheid van Gods woorden verifieert, denk je bij jezelf: Gods woorden zijn werkelijk de waarheid. Deze woorden zijn juist. Amen! Wat betekent het voor jou om Amen te zeggen? Het betekent dat je door je ervaringen bent gaan begrijpen dat Gods woorden het criterium zijn om alle dingen te meten, dat Gods woorden de waarheid zijn, en dat zelfs wanneer dit tijdperk en deze mensheid vergaan, Gods woorden niet zullen vergaan. Waarom zullen ze niet vergaan? Omdat, ongeacht wanneer, de essentie van antichristen nooit zal veranderen, en de woorden van God die de essentie van antichristen ontmaskeren, nooit zullen veranderen. Hoewel dit tijdperk zal vergaan, hoewel deze verdorven mensheid zal vergaan, zullen deze woorden van God altijd de waarheid van de feiten zijn – niemand kan dit ontkennen. Dit is het woord van God! Wanneer je voelt dat Gods woorden overeenkomen en overeenstemmen met de feiten die je ziet en tegenkomt, en je hart bevestiging krijgt, en het niet slechts een gevoel is dat Gods woorden wel juist moeten zijn of dat Gods woorden niet verkeerd zijn, maar je het in plaats daarvan zelf hebt gezien en persoonlijk hebt ervaren, dan zul je vanzelfsprekend Amen zeggen op Gods woorden. Als Ik op dat moment opnieuw vraag: “Wat zijn de uitingen van mensen met de essentie van antichristen?” zal je innerlijke begrip onmiddellijk naar boven komen. Je zult niet slechts een indruk hebben, een frase die je hebt onthouden, of een soort bewustzijn of zintuiglijke kennis. Je zult onmiddellijk zeggen: “Antichristen aanvaarden absoluut de waarheid niet en zijn onbuigzaam en zonder berouw!” Hoewel die uitspraak misschien weinig logische structuur heeft, abrupt wordt geuit en mensen het in eerste instantie niet zullen begrijpen, weet jij wat het betekent omdat je het hebt ervaren en met je eigen ogen hebt gezien. Antichristen zijn precies zulke ellendige dingen – ze zullen nooit berouw tonen. Deze woorden moeten worden ervaren; iedereen die ze niet ervaart, zal niets verkrijgen.

2 oktober 2021